92
93
alanlardaki dönüşüm faaliyetlerinin sağlanması amacıyla kullanıldığı göz önünde bulundurulduğunda imar uygulamasının doğrudan hak sahiplerine bir avantaj veya dezavantaj sağlamaması beklenmemektedir. Çünkü KD alanlarındaki kıymet takdir işlemleri 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 11’inci ve 12’inci maddeleri uyarınca yapılmakta olup; anılan kanun maddelerinde devletin sağlayacağı rantın taşınmazların kıymetine etki etmeyecek şekilde değer takdir edilmesini hüküm altına alınmıştır.
Özelikle KD alanlarındaki uygulamalar bütüncül olarak değerlendirildiğinde; eşdeğer esaslı imar uygulaması ile benzer noktalarının olduğu görülmektedir. Eşdeğer Esaslı İmar uygulamasında taşınmazın alanda planlama faaliyetleri başlamadan önceki değeri ile aynı değere sahip imar parselinin verilerek; kullanıcılar arası adaletin sağlanmasını, değer artışının tamamının ise kamuya kazandırılmasını amaçlamaktadır. Bu kapsamda, eşdeğer esaslı imar uygulamasında hem mevcut parsellerin değerinin hem de oluşacak imar adalarının değerinin tespitinin yapılması gerekmektedir. KD uygulamalarında da benzer amaç güdülerek; arazi ve arsa, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nda belirtildiği üzere altındaki ve üstündeki tüm varlıklar dahil edilerek kıymet takdiri gerçekleşmekte ve yeni üretilecek bağımsız bölümlerin bedeli belirlenerek hak sahipleri ile uzlaşma ve mahsuplaşma sağlanmaktadır.
6306 Sayılı Kanun kapsamında seçilen ve uygulama yapılan proje alanlarında yeni üretilen bağımsız bölümlerin hak sahiplerine sunulacak değeri, söz konusu birimlerin maliyet bedeli üzerinden tespit edilmektedir. Bu durumda, piyasa değeri açısından bakıldığında, konut ile ticari birim arasında oluşan bir adaletsizlik ortaya çıktığı görülmektedir. Her ne kadar alan KD alanı olarak ilan edildiğinde, alanda ticari birimi olanlara ticari birim teklif edilerek adalet sağlanmaya çalışılsa da; sürecin sonunda iki hak sahibine de maliyet bedeli üzerinden piyasa değerleri birbirinden farklı olan konut ve ticari birim sunulabilmektedir. Ayrıca, genellikle uygulamalarda, üretilen bağımsız bölümlerin arsa payları dağıtılırken uluslararası değerleme standartlarına uygun olarak bağımsız bölümün değeri nispetinde bir dağıtım yapılmamaktadır. Diğer bir ifade ile anagayrimenkulün bağımsız bölümlerinin birim ve toplam değer farları veya şerefiye farkları bu işlemde dikkate alınmamaktadır. Bu durum, dağıtılan bağımsız bölümlerin değeri arasındaki farkın göz ardı edildiğini göstermektedir. Dolayısıyla KD
94
uygulamalarından eşdeğerlilik esasının daha iyi uygulanabilmesi için, yeni üretilen bağımsız bölümlere ilişkin kapsamlı değerleme çalışması yapılması ve bunun yasal dayanağının oluşturulmasının daha adil bir uygulama için yararlı olacağı açıkça ortaya çıkmaktadır.
KD alanlarında, çoğunlukla alanın belirlenmesinden yapımın tamamlanıp bağımsız bölümlerin teslimine kadar olan süreç idarenin kontrolünde yürütülmektedir. Ancak, KD alanında uygulamaların çok çeşitlendiği de bir gerçektir. Örneğin bazı KD alanlarında hak sahipleri yeni yapılacak uygulamalarda, onaylı uygulama imar planı ve parselasyon planı çerçevesinde müteahhitle doğrudan anlaşabilmektedir. Bu uygulamalarda, yetkili idare tarafından alandaki planlama, projelendirme ve imar uygulamasının yapılması aşamaları gerçekleştirilerek; alandaki mülkiyet sorunları sosyal donatı ve teknik altyapı eksiklikleri alandaki kamu taşınmazları da kullanılarak çözümlenmektedir. Daha sonra, yıkım işleri tamamlanarak alandaki can ve mal güvenliğinin sağlanmasının ardından, onaylı imar planı ve notları ile yapılaşmaya ilişkin koşullar belirlenerek; alandaki hak sahiplerinin ada veya parsel bazında müteahhitlerle anlaşması yoluyla dönüşümün hak sahipleri tarafından tamamlanmasının beklendiği uygulamalar bulunmaktadır (Anonim 2021c). Bu alanlarda, kat artışı veya AEİU çerçevesinde hak sahipleri rant artışından faydalandırılarak teşvik edilmektedir. Ancak bu tip uygulamalarda, parseli konut alanına düşen hak sahibi ile ticari alanlara düşen hak sahipleri arasında bir adaletsizlik meydana gelebilmektedir. Araştırma kapsamında test edildiği gibi, örnek verilen uygulama türlerinde alandaki rant artışının bir teşvik aracı olarak kullanılmasında DEİU daha adil AAD yapılmasında çok önemli bir araç olabilir.
Benzer bir düşünce parsel bazında yapılan uygulamalar için de geçerli olabilir. 6306 Sayılı Kanun’da uygulamalarda riskli yapı olarak tespit edilen yapıların bulunduğu parsellerde gerçekleştirilecek uygulamalarda hak sahiplerinin arsa payları oranında 2/3 çoğunluğunun anlaşması şartı aranmaktadır. Riskli yapı tespiti yapılan “parsellerin malikleri tarafından değerlendirilmesi esastır” denilmektedir (Md. 6). ÇŞB özellikle, riskli yapıların bulunduğu alanlardaki uygulamalarda anılan hüküm uyarınca, müteahhitle malikler arasında yapılan anlaşmanın şartlarına müdahil olmamaktadır. Ancak bu hususta müteahhit ile yapılan anlaşmalarda bağımsız bölümün değerinin karşılığında bağımsız
95
bölüm teklif edilmediği sebebiyle itirazlar ve çekişmeler oldukça fazladır. Diğer taraftan, anılan Kanunun 6’ıncı maddesi uyarınca parsel üzerindeki yapının maliki olmayan hak sahipleri de yine anılan hüküm çerçevesinde gerçekleştirilecek uygulamalarda arsa payı nispetinde anlaşmalara ve uygulamalara dahil olmaktadır. Bu hüküm çerçevesinde, özellikle kaçak yapıların bulunduğu parsellerdeki arsa hissedarlarının hakları korunmaktadır. Ancak, riskli yapıların tespitinin ardından SPK lisanslı kuruluşlarca hazırlanacak değerleme raporu dikkate alınarak bu raporda takdir edilen bedeller üzerinden yeni uygulamaların yürütülmesi çekişmeyi azaltarak ve eşdeğer esasına dayalı uygulamaları kolaylaştırabilir.
DEİU’nın KD dönüşüm sürecinde uygulanabilirliği tartışıldığı bu araştırmada, sürecin bütünü içerisinde örnek bir araştırma alanı üzerinden test edilen DEİU ile mevcut AEİU’nun karşılaştırılması yapılmıştır. Ancak, görüldüğü üzere, KD alanlarındaki uygulamalar büyük farklılıklar göstermektedir. Bu durum, esnek bir süreç tasarımı sağlaması ve yere özgü çözümler üretilmesini arttırması açısından bir bakıma faydalıdır.
Dolayısıyla, DEİU kimi zaman süreç içerisinde bir anlam ifade etmezken kimi zaman çok önemli bir hale gelebilmektedir. Ayrıca, KD uygulamalarında üç boyutlu değer tespiti büyük önem arz etmektedir. Hem mevcut taşınmazların değeri, hem de geliştirilecek projenin sağlayacağı değer artışı üç boyutlu olarak hesaplamalar yapılması gerekmektedir. Çalışma kapsamında yapılan değerlendirmeler göz önünde bulundurulduğunda; KD alanlarında, yalnızca imar uygulaması değil, üretilen yeni bağımsız bölümlerin değerinin takdir edilmesi ile 634 sayılı Kanun kapsamında yapılan arsa payı dağıtımı da eşdeğer esasına dayanan adaletin sağlanmasında çok önemli bir araç olduğu görülmüştür. Tüm bu değerlendirmeler çerçevesinde, daha adaletli uygulamaların yapılmasında yeni yöntemler geliştirilerek sürece dahil edilmesi ve bu yöntemlerin yasal dayanağının oluşturulması; çekişmenin azaltılması ve uygulamaların daha hızlı ve akışkan ilerlemesinde büyük katkı sağlayacaktır.
Sonuç olarak; KD alanları neticesinde meydana gelen değer artışının kamu ve özel sektör arasında nasıl paylaşılacağının çözümlenmesi için bütüncül yasal düzenlemelere ihtiyaç bulunduğu açıkça ifade edilmelidir. Çünkü KD mevzuatı kapsamında, ÇŞB ve idareler geniş ve esnek yetkilerle donatıldığından; halihazırda eş değer esasına dayalı
96
uygulamalar, imar hakkı transferi ve yeni bağımsız bölümlerin değerinin tespiti ile arsa paylarının dağıtımına ilişkin uygulamaları yürütmektedirler. Ancak bu uygulamaların nasıl yapılacağı meri mevzuatta açıkça tanımlanmadığı için uygulamada büyük aksaklıklarla ve çekişmeyle karşılaşılmaktadır. Bu da uzlaşma oranlarını düşürebilmekte ve yasal çekişmeler nedeniyle süreci durdurabilmektedir. Bu çerçevede, üç boyutlu bir yaklaşım ile eşdeğer esaslı uygulama açıkça tanımlanmalı ve AAD ile ilişkisi hüküm altına alınmalıdır. Diğer taraftan imar hakkı transferi, yeni bağımsız bölümlerin değerinin takdiri ve arsa paylarının dağıtılması konusunda da yasal düzenlemeler ile uygulama yöntemleri çeşitlendirilmeli ve açıklanmalıdır. Bütün bunlara ilave olarak, KD alanlarındaki kamu taşınmazlarının değer artışından nasıl bir pay alacağı ve değer artışının ne kadarının kamuya kazandırılması gerektiği hususları yine yasal düzenlemeler ile açıklığa kavuşturulmalıdır.
Birçok il ve ilçede farklı ölçeklerde (parsel, ada veya çok büyük yüzölçümüne sahip alanlarda) kentsel dönüşüm projeleri gerçekleştirilmekte ve uygulama yapılmaktadır.
Dönüşüm hem mesken alanlarını, hem de kent içindeki terk edilmiş tarihi alanlar, eski yerleşim alanları ve sanayi alanlarını kapsamaktadır. Esasen kendi içerisinde çeşitlenen KD projesi sürecinin, disiplinlerarası ve stratejik bir bakış açısı ile yönetilmesi zorunlu olmaktadır. Bu nedenle, bu süreç, şehir ve bölge plancısının koordinatörlüğünde şekillendirilmekle kalmayıp; mevcut durum analizi, proje geliştirme, hak sahipliği tespiti, taşınmaz değerleme, projenin fizibilite çalışması, taşınmaz edinimi süreç yönetimi, kamulaştırma, satın alma ve acele kamulaştırma ile bedelin tespiti ve tescil davalarının izlenmesi, savunmaya esas raporlama, arsa payı dağıtımı ve etki değerleme gibi çalışmaların rasyonel olarak yapılabilmesi için konunun uzmanı olan üniversitelerin gayrimenkul geliştirme ve yönetimi bölümlerinin lisans ve lisansüstü programlarından mezun olan uzmanların süreçte aktif rol almaları, projelerin uygulanabilirliğinin ve başarısının arttırılmasına büyük katkı sağlayacaktır. Özellikle hak sahiplerinin taşınmazlarının değerinin tespiti, fizibilite raporlarının hazırlanması, arazi ve arsa düzenlemesinde hangi yöntemin seçileceği, yeni üretilen bağımsız bölümlerin değerinin tespiti ve arsa paylarının dağıtımı ile kat mülkiyetinin kurulmasına ilişkin aşamalar sürecin içerisinde ayrıca senkronize hale getirilmesi ve etki değerleme çalışmaları;
gayrimenkul geliştirme ve yönetimi uzmanlık alanının temel konuları arasında yer
97
almaktadır. Bu bakımdan ÇŞB, TOKİ ve yerel yönetimlerin kentsel dönüşüm proje uygulama birimlerinde gayrimenkul geliştirme ve yönetimi uzmanlarının projelerin bütün aşamalarında görev almaları ve her bir proje özelinde bütüncül stratejiler geliştirmesi ve yapılacak eylemleri belirleyerek uygulamaları izlemesi bakımından, projenin uygulanabilirliğini ve başarını büyük ölçüde olumlu etkileyebilir. Özellikle merkezi ve yerel idarelerde kentsel dönüşüm proje alanının seçiminde önemli hataların olduğu ve yapılan fizibilite raporlarının birçoğunun yetersiz olduğu, sırf mühendislik açısından konunun ele alındığı, raporun adı ile içeriğinin uyumlu bulunmadığı ve raporu hazırlayanların bir gayrimenkul geliştirme projesinin süreçleri ve proje değerleme çalışmaları konusunda bilgili ve deneyimli olmadıkları ve sonuç olarak yapılan fizibilite çalışması ile gerçekleşen sonuçların birbirinden çok büyük oranda farklı olduğu ve uluslararası standartlara göre dinamik fizibilite çalışmalarının yapılmasının zorunlu olduğu açıkça vurgulanmalıdır.
98 KAYNAKLAR
Akipek Öcal, Ş. 2018. Taşınmaz Hukukunun Temelleri Ders Notları, Ankara Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Fakültesi Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Bölümü, Ders Kodu: 805002725210 Ankara.
Aliefendioğlu, Y. ve Tanrıvermiş, H. 2015. Kentsel Dönüşüm Sürecinde Taşınmaz ve Proje Değerleme İşlemleri ve Sorunlarının Analizi: Kayseri Büyükşehir Belediyesi Sahabiye ve Fatih Mahalleleri Dönüşüm Projesi Örneği Çerçevesinde Değerlendirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39); 736-769.
Aliefendioğlu, Y. 2016. Kentsel Kesimde Kamulaştırılan Taşınmazların Değerleme İşlemleri ve Sorunları Üzerine Bir Araştırma: Hasankeyf İlçesi Örneği.
Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(42); 1338-1361.
Aliefendioğlu, Y. ve Duman, İ. 2017. İmar Hakları Transferinde Değer Esaslı Uygulama Olanakları: Van İli Örneği. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi (The Journal of Academic Social Science), 49 (Temmuz 2017); 163-193.
Anonim, 2009a. Kentleşme Şurası 2009 Komisyon Raporları, Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Ankara.
Anonim, 2009b. Kentges Bütünleşik Kentsel Gelişme Stratejisi ve Eylem Planı 2010-2023, http://www.kentges.gov.tr/_dosyalar/kentges_tr.pdf, Erişim Tarihi:
0.05.2021.
Anonim, 2013. Onuncu Kalkınma Planı, Kalkınma Bakanlığı, Ankara. 2014-2018 http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Kalknma%20Planlar/Attachments
/12/Onuncu%20Kalk%C4%B1nma%20Plan%C4%B1.pdf, Erişim Tarihi:
10.05.2021.
Anonim. 2014a. Erzincan İli, Merkez İlçesi Demirkent Riskli Alanı Mevcut Durum Analizi Raporu, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2014b. Erzincan İli, Merkez İlçesi Demirkent Riskli Alanı Teknik İnceleme Raporu, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2014c. Erzincan İli, Merkez İlçesi Demirkent Riskli Alanı Anket Açıklama Raporu, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2014ç. Erzincan İli, Merkez İlçesi Demirkent Riskli Alanı Fizibilite Raporu, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2015. Erzincan İli, Merkez İlçesi Demirkent Riskli Alanı Uygulama İmar Planı Açıklama Raporu, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2017a. 2016 Yılı İdari Faaliyet Raporu, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
99
Anonim. 2017b. Şehircilik Şurası Komisyon Raporları, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2017c. Erzincan İli, Merkez İlçesi Demirkent Riskli Alanı Parselasyon Planı Açıklama Raporu, TC Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2019a. Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları Değerlendirme Raporu, Türkiye Cumhuriyeti Strateji ve Bütçe Başkanlığı, Ankara.
Anonim, 2019b. On Birinci Kalkınma Planı, TC Cumhurbaşkanlığı, Strateji ve Bütçe Başkanlığı, https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2019/07/Onbirinci KalkinmaPlani.pdf, Erişim Tarihi: 10.05.2021
Anonim. 2020. Türkiye Bilimler Akademisi Sözlüğü, http://www.tubaterim.gov.tr/
Erişim Tarihi: 12.12.2020.
Anonim, 2021a. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), https://data.tuik.gov.tr/Bulten/
Index?p=Adrese-Dayal%C4%B1-N%C3%BCfus-Kay%C4%B1t-Sistemi-Sonu%C3%A7lar%C4%B1-2020-37210&dil=1, Erişim Tarihi: 15.05.2021.
Anonim. 2021b. Erzincan İli, Merkez İlçesi Demirkent Riskli Alanı Bilgi Notu, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Anonim. 2021c. 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun Kapsamında İlan Edilen Riskli Alanlardaki Dönüşüm Süreci Sunumu, Altyapı ve Kentsel Dönüşüm Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Ankara.
Aydın, Ö. 2018. İmar Planlarında Kamu Kullanımına Ayrılacak Alanlardaki Mülkiyet Hakkı Uyuşmazlıkları Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü, Yüksek Lisans Tezi, 205 s. İstanbul.
Bovkır, R. ve Aydınoğlu, A.C. 2018. Providing Land Value Information from Geographic Data Infrastructure by Using Fuzzy Logic Analysis Approach. Land Use Policy, 78, 46–60. https://doi.org/10.1016/j.landusepol.2018.06 .040.
Böke, V. 2020. İmar Hakkı Aktarımı ve Türkiye’de Uygulanabilirliğinin Değerlendirilmesi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 322, Ankara.
Çağdaş, V. 2019. İmar Hakkı Esasına Dayalı Arazi ve Arsa Düzenlemesi Modeli. Harita Dergisi, 161; 57-66
Çağdaş, V. ve Linke, H.J. 2019. Almanya’da Arazi Düzenlemesi. Jeodesi ve Jeoinformasyon Dergisi, 6(2); 96-114.
Erciyes, A.H. 2019. İmar Uygulamalarında Kamu Tesislerine Ayrılan Parsellerin Durumları ve Sorunlarının Analizi: Ankara İli Çankaya İlçesi Birlik ve Alacaatlı
100
Mahalleleri Örneği. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, 155 s., Ankara.
Ersoy, M. 2016. Kapsamlı Planlama Yaklaşımının Tarihsel Gelişimi ve Bugünü. Ersoy, M. (Ed). Kentsel Planlama Kuramları, İmge Kitapevi, Üçüncü Baskı, 440 s., Ankara
Gökçe, D. ve Salalı, V. 2014. Kentsel Dönüşümde “Eşdeğerlik” İlkesinin Önemi.
Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 18 (1), 55-65.
Günay, Z. 2016. Kentsel Koruma Kavramı ve Politikaları, Ersoy, M. (Ed). Kentsel Planlama Ansiklopedik Sözlük, Ninova Kitapevi, İkinci Baskı, 527 s., Ankara.
Güngör, R. ve İnam, Ş. 2019. İmar Uygulamalarında Farklı Dağıtım Metotlarının Karşılaştırılması. Geomatik Dergisi, Journal of Geomatics, 4(3);254-263.
Hall, T. ve Hubbard, P. 1998. The Entrepreneurial City and the New Urban Politics. The Entrepreneurial City, West Sussex: John Wiley and Sons, 1-30.
İspir, G. 2006. İmar Uygulamalarında Değer Farklılıkları ve Dağıtım İlişkileri, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon Kalabalık, H. 2013. İmar Hukuk Dersleri. 5. Baskı, Seçkin Yayınevi, 688 s., Ankara.
Karaağaç, E. 2019. Kentsel Dönüşüm Alanlarında Sosyal Donatı Alanlarının Değişiminin Kentsel Yaşam Kalitesi Üzerindeki Etkisi, Afyonkarahisar Mısrii Camii Kentsel Dönüşüm Alanı Örneği. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. 170 s., İstanbul.
Karaaslan, Ş. 2016. Türkiye’de Kentsel Dönüşüm Süreci ve Güncel Problemler. 80 Sonrası Mekan ve Planlama, Planlamada 30 Yıla İlişkin Değerlendirmeler Yerel ve Bölgesel Kalkınma, Bölgenin Değişen Dinamikleri Kentsel Tasarım Koruma Kentsel Dönüşüm Ulaşım ve Çevre Teknoloji ve Yeni Yaklaşımlar. Gazi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, 343-359.
Ankara.
Karavelioğlu C. ve Karavelioğlu, E.C. 2010. Değişiklik, Açıklama ve İçtihatlarla İmar Kanunu 18. Madde Uygulaması Arazi ve Arsa Düzenlemeleri Parselasyon.
Karavelioğlu Basım Yayım Dağıtım, 5.Baskı, 494 s., Ankara.
Keleş, R. 2015. 100 Soruda Türkiye’de Kentleşme, gecekondu ve Konut. Cem Yayınevi, 2.baskı, 448 s., Ankara.
Keleş, R. 2004. Kentsel Dönüşüşümün tüzel altyapısı. HB Tuna (Editör), Dosya: Kentsel Dönüşüşüm ve Katılım, Mimarist Dergisi, TMMOB Mimarlar Odası İstanbul Büyükkent Şubesi, 4(12), 73-75.
Köktürk, E. ve Köktürk E., 2007. Türkiye’de Kentsel Dönüşüm ve Almanya Deneyimi.
11. Türkiye Harita bilimsel ve Teknik Kurultayı, Ankara.
101
Krabben E., Needham B. 2008. Land Readjustment for Value Capturing: A New Planning Tool for Urban Redevelopment, The Town Planning Review 79(6):651-672.
liverpooluniversitypress.co.uk Erişim Tarihi: 01.05.2021.
Öngören, G. ve Çolak, N. 2013. Kentsel Dönüşüm Hukuku, Kentsel Dönüşüm Rehberi, Birinci Baskı, Öngören Hukuk Yayınları, Yayın No: 5, İstanbul.
Özden, P.P. ve Kubat A.S. 2003. Türkiye’de Şehir Yenilemenin Uygulanabilirliği Üzerine Düşünceler. İTÜ Dergisi, Cilt:2, Sayı:1, 77-88, İstanbul.
Tanrıvermiş, H. ve Aliefendioğlu, Y. 2008. Yapı Değerlemesinin Teorik Esasları ve Uygulamaları: Türkiye’de Kamulaştırma, Emlak Vergisi ve İmar Düzenlemeleri Yönünden Bir İnceleme, Türk Kooperatifçilik Kurumu, Üçüncü Sektör Kooperatifçilik, :43 (4);88-111.
Tanrıvermiş, H. 2016. Gayrimenkul Değerleme Esasları, SPL Sermaye Piyasası Lisanslama Sicil ve Eğitim Kuruluşu, Lisanslama Sınavları Çalışma Kitapları Ders Kodu: 1014 (Konut Değerleme Sınavı, Gayrimenkul Değerleme Sınavı), Ankara
Tanrıvermiş, H., Akipek Öcal, Ş. ve Demir, E. 2016. Gayrimenkul Mevzuatı. SPL Sermaye Piyasası Lisanslama Sicil ve Eğitim Kuruluşu, Lisanslama Sınavları Çalışma Kitapları Ders Kodu: 1019, Ankara.
Tanrıvermiş, H. 2017. Gayrimenkul Değerleme Esasları. SPL Lisanslama Sınavları Çalışma Kitapları, Ders Kodu: 1014, İstanbul.
Tanrıvermiş, H. ve Aliefendioğlu, Y. 2017. Yusufeli Barajı ve Hidroelektrik Santrali Projesi Kamulaştırma Alanı İçindeki Mahallelerde Kamulaştırılacak Arsa Vasfındaki Taşınmazların Parsel Düzeyinde Değerleme Çalışmaları, Ankara Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Fakültesi Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Bölümü, Yayın No: 32, Ankara.
Tanrıvermiş, H., Aliefendioğlu, Y., Özdemir Sönmez, F.N., Çabuk Kaya, N. ve Arslan, M. 2017. Sincan İlçesi Saraycık Mahallesi Kentsel Dönüşüm Projesi Mevcut Durum Analizi ve Etki Değerlendirme Araştırması, Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Anabilim Dalı Yayın No: 30, Ankara.
Tanrıvermiş, H. 2020. Tesis ve Kaynak Yönetimi İlkeleri ve Uygulamaları Ders Notları, Ankara Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Fakültesi Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Bölümü, Ders Kodu: 805000715481, Ankara.
Thomas, R. 2003. Sustainable Urban Design An Environmental Approach. Spon Press., London.
Thorns, D., 2004, Kentlerin Dönüşümü, Kent Teorisi ve Kentsel Yaşam, CSA Global Yayın Ajansı, İstanbul.
102
Tüdeş, T. 2018. İmar Planı Uygulamaları Kentsel Alan Düzenlemesi. Ankara Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Fakültesi Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Bölümü Yayın No:38, 911, Ankara Türkiye.
Tüdeş, T. 2019. Kentsel Alan Düzenlemesi Ders Notları, Ankara Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Fakültesi Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi Bölümü, Ankara.
Ülger, N.E., Yıldız, N., Baz, İ., Ülger, B.C. ve Yürekdurmaz, F. 2006. Alan Düzenleme Ana Uygulama Esaslarını Belirleme Projesi. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü, Ankara.
Yılmaz, A. ve Demir, H. 2017. İmar Uygulamasında (3194/18) Değer Esası, Maliyet Karşılama ve Değer Kazanımı. TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası, 16. Türkiye Harita Bilimsel ve Teknik Kurultayı, Ankara.
103 ÖZGEÇMİŞ
Emine TIĞLI
Kişisel Bilgiler:Cinsiyet : Kadın
Uyruk : T.C.
Doğum Tarihi : 1990 İletişim : ANKARA
tigliemine@yahoo.com.tr Yabancı Dil Bilgisi: İngilizce
Mesleki Uzmanlık Alanları:
Şehir ve Bölge Planlama Kentsel Dönüşüm Gayrimenkul Geliştirme Bilgisayar Bilgisi:
Microsoft Office Programları, SPSS, Access, NetCAD,
ArcGIS, AutoCAD,
Photoshop
EĞİTİM BİLGİLERİ
Yüksek Lisans : Ankara Üniversitesi/ Gayrimenkul Geliştirme ve Yönetimi -2021 Yüksek Lisans : Gazi Üniversitesi/ Şehir ve Bölge Planlama-Devam ediyor Üniversite : Gazi Üniversitesi/ Şehir ve Bölge Planlama - 2014 İŞ DENEYİMİ
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı – Altyapı ve Kentsel Dönüşüm Hizmetleri Genel Müdürlüğü / Ankara - Şehir ve Bölge Plancısı- 02/2015–Devam Ediyor
Yönetilen Projeler ve Faaliyetler:
- Erzincan Demirkent Riskli Alanı 1. Etap Planlama, Projelendirme ve yapım Uygulama Faaliyetleri (Proje Yöneticisi, 2015-2020)
- Diyarbakır İli, Bağlar İlçesi Oğlaklı, Mahallesi Sınırları İçindeki Rezerv Yapı Alanına ilişkin plana esas mevcut durum analizi ve planlama faaliyetleri hizmet alım işi (Kontrol Teşkilatı Başkanı, 2020-Devam Ediyor)
Yürütülen Projeler ve Faaliyetler:
- Dünya Bankası ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından ortak yürütülen Kentsel Dirençlilik Projesi (Proje Uygulama Birimi Üyesi-Kentsel Dönüşüm Uygulamaları Koordinatörü- Devam Ediyor)
- Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Doğu Karadeniz Dere Yatakları Islah ve İyileştirme Projesi (Proje Kontrol Birimi Üyesi -Devam Ediyor)
- Çevre ve Şehircilik Bakanlığı İklim Değişikliği Eylem Planı Çalışmaları (Katılımcı-Devam Ediyor)
- Dünya Bankası İzmir Yeşil Dayanıklı ve Kapsayıcı Acil Yeniden Yapılandırma Projesi (Proje Takip Birimi Üyesi-Devam Ediyor)
- Hakkari İli, Yüksekova İlçesi, Güçlü Köyü’nde bulunan rezerv yapı alanı ve riskli alandaki planlama faaliyetlerine ilişkin iki ayrı hizmet alım işi kontrolörlüğü (Kontrol Teşkilatı Üyelikleri- Devam Ediyor)
- Ankara İli, Çankaya ve Altındağ İlçeleri, Kentsel Dönüşüm Uygulamaları (2016-2019) - Antalya İli Kentsel Dönüşüm Uygulamaları (2019-2021)
- Bingöl İli Kentsel Dönüşüm Uygulamaları (2016-2017) - Erzincan İli Kentsel Dönüşüm Uygulamaları (2015-2021) - Edirne İli Kentsel Dönüşüm Uygulamaları (2020-2021) - Tekirdağ İli Kentsel Dönüşüm Uygulamaları (2019-2020) - Şırnak İli Kentsel Dönüşüm Uygulamaları (2019)