Tuvalet Eğitimi-BTÖ’nin geliştirip, geçerlik-güvenirlik çalışmasını gerçekleştirildiği araştırmada:
• Tuvalet Eğitimi-BTÖ; 29 maddeden oluşan, 5’li likert tipi, geçerlik (madde toplam korelasyon değerleri; r=.303-.761 Alpha katsayısı=.916) ve güvenirlik (ayırt edicilik; p=.000<.000) ölçütlerini kabul edilebilir ve yüksek düzeyde karşılayan özellikleri ile geliştirilmiştir.
•
Tuvalet Eğitimi-BTÖ, Türk toplumunda, tuvalet eğitimi konusunda annelerin bilgi ve tutumlarını belirleme ve geliştirmede geçerli ve güvenilir bir şekilde değerlendirme aracı olarak kullanılabilir, farklı kültürlere uyarlanabilir.54
KAYNAKLAR
1. Deniz Ç, Görak G. Çocuklarda tuvalet eğitimi ve kullanılan yöntemler. Jaren, 2016, 4: 59-64.
2. Cetin N, Çanolu Z, Özler Z.S, Koray E, Çilek M.A. Tuvalet Eğitimini Etkileyen Faktörlerin ve Tuvalet Eğitimi Yaşı ile İşeme Disfonksiyonu Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi. Türk Tıp Öğrencileri Araştırma Dergisi, 2: 126-134.
3. Boyraz G, Yildiz D, Fidanci B.E. Tuvalet eğitimi ile ilgili güncel yaklaşımlar ve hemşirelik uygulamaları. Güncel Pediatri, 2018, 16: 247-260.
4. Vermandel A, Van Kampen M, Van Gorp C, Wyndaele JJ. How to toilet train healthy children? A review of the literature. Neurourology and urodynamics, 2008, 27: 162-166.
5. Murillo B J, Paula JCd, Bastos CR, Soares DG, Castro NCTd, Sousa KKdV, Carmo AVd, Miranda RLd, Mrad FCdC, Bessa Jd. Personal and familial factors associated with toilet training. International braz j urol, 2020, 47: 169-177.
6. Hockenberry MJ, Wilson D. Wong's essentials of pediatric nursing9: Wong's essentials of pediatric nursing. 9. Baskı. Elsevier Health Sciences, 2013.
7. Mota DM, Barros AJ. Toilet training: methods, parental expectations and associated dysfunctions. Jornal de pediatria, 2008, 84: 9-17.
8. Büyük E.T. Annelerin tuvalet eğitimine yönelik bilgi ve yaklaşimlari. Samsun Sağlık Bilimleri Dergisi, 2: 38-54.
9. Oğuz F, Eren T. Sağlıklı çocuklarda tuvalet eğitimi. The Journal of Turkish Family Physician, 2014, 5: 13-18.
10. Özkubat U, Özkubat U, Töret G. Zihinsel Yetersizliği Olan Çocuklara Gündüz Tuvalet Kontrolü Becerisi Öğretiminde Anneleri Tarafından Sunulan Geleneksel
55 Gündüz Tuvalet Kontrolü Öğretimin Etkililiği. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2014, 35: 61-84.
11. Polat EM. Annelerin çocuklarının tuvalet eğitimine yönelik bilgi, tutum ve davranışlarının incelenmesi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi, 2019, 1-61
12. Evliyaoğlu N. Sağlam çocuk izlemi. Türk Pediatri Arşivi, 2007, 42: 6-10.
13. Schum TR, Kolb TM, McAuliffe TL, Simms MD, Underhill RL, Lewis M.
Sequential acquisition of toilet-training skills: a descriptive study of gender and age differences in normal children. Pediatrics, 2002, 109: e48-e48.
14. Önen S, Aksoy İ, Taşar MA, Bilge YD. Çocuklarda tuvalet eğitimini etkileyen faktörler. Bakırköy Tıp Dergisi, 2012, 8: 111-115.
15. Koc I, Camurdan A, Beyazova U, Ilhan M, Sahin F. Toilet training in Turkey: the factors that affect timing and duration in different sociocultural groups. Child:
care, health and development, 2008, 34: 475-481.
16. Brazelton TB. A child-oriented approach to toilet training. Pediatrics, 1962, 29:
121-128.
17. Blum NJ, Taubman B, Nemeth N. Why is toilet training occurring at older ages?
A study of factors associated with later training. The Journal of pediatrics, 2004, 145: 107-111.
18. Çalişir H, Özvurmaz S, Tuğrul E, Şahbaz M. Annelerin tuvalet eğitimi sirasinda kullandiklari yöntemler ile 1-4 yaş çocuklarin altlarini islatma durumlari arasindaki ilişki. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14: 17-24.
19. Özkul E. Tuvalet eğitimi tamamlanmış çocukların, dışkı-idrar kontrolü ve tuvalet becerisi kazanmalarını etkileyen faktörlerin ve etkilerinin incelenmesi. Maltepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2017, 1-66
56 20. Aydoğdu Ö, Burgu B, Tangal S, Telli O, Soygür T. Komplike vezikoüreteral reflü olgularında endoskopik tedavinin yeri. Türk Çocuk Üroloji Dergisi, Turkish Journal of Urology; 36, 2010: 270-274.
21. Arıkan D, Çelebioğlu A, Tüfekci FG. Pediatri hemşireliği. İçinde:Conk Z, Başbakkal Z, Yılmaz HB, Bolışık B (editörler). Çocukluk dönemlerinde büyüme ve gelişme, Akademisyen Tıp Kitabevi, Ankara, 2013, 2: 53-66.
22. Kinservik MA, Friedhoff MM. Control issues in toilet training. Pediatric nursing, 2000, 26: 267.
23. Klassen TP, Kiddoo D, Lang ME, Friesen C, Russell K, Spooner C, Vandermeer B. The effectiveness of different methods of toilet training for bowel and bladder control. Evidence report/technology assessment, 2006, 147: 1-57.
24. Behrman RE., Klıegmen RM. Nelson essentials of pediatrics. Tuzcu S. (Ed.), Pediatrinin temel ilkeleri, 3.Basım. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri, 2001: 36.
25. Mota DM, Barros AJ, Matijasevich A, Santos IS. Longitudinal study of sphincter control in a cohort of Brazilian children. Jornal de pediatria, 2010, 86: 429-434.
26. Kaerts N, Vermandel A, Van Hal G, Wyndaele JJ. Toilet training in healthy children: Results of a questionnaire study involving parents who make use of day‐care at least once a week. Neurourology and urodynamics, 2014, 33: 316-323.
27. Kiddoo DA. Toilet training children: when to start and how to train. CMAJ, 2012, 184: 511-511.
28. Kaerts N, Van Hal G, Vermandel A, Wyndaele JJ. Readiness signs used to define the proper moment to start toilet training: a review of the literature. Neurourology and urodynamics, 2012, 31: 437-440.
57 29. Choby BA, George S. Toilet training. American Family Physician, 2008, 78:
1059-1064.
30. Pekbay N, Dayanç M. Kız çocuklarda üriner ve fekal inkontinans: fizyoterapi ve rehabilitasyon. Turkiye Klinikleri Journal of Physiotherapy and Rehabilitation-Special Topics, 2017, 3: 141-147.
31. Stadtler AC, Gorski PA, Brazelton TB. Toilet training methods, clinical interventions, and recommendations. Pediatrics, 1999, 103: 1359-1361.
32. Foxx R, Azrin N. Dry Pants: A Rapid Method of Toilet Training Children.
İçinde:Behavior Therapy with Children, Routledge, 2017, 11 (4): 266-275.
33. Azrin N, Foxx R. Toilet training in less than a day. Champaign. Illinois: Research Press, 1974, 7 (2): 185-191
34. Clifford T, Gorodzinsky F, Society CP, Committee CP. Toilet learning:
Anticipatory guidance with a child-oriented approach. Paediatrics & Child Health, 2000, 5: 333-335.
35. Mahoney K, Wagenen RKV, Meyerson L. Toilet training of normal and retarded children 1. Journal of Applied Behavior Analysis, 1971, 4: 173-181.
36. Bauer I, The Gentle Wisdom Of Natural Infant Hygiene; In “Looking To Other Cultures”. Salt Spring Island,Natural Wisdom Press. 2006, 3: 34-35.
37. Sun M, Rugolotto S. Assisted infant toilet training in a Western family setting.
Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, 2004, 25: 99-101.
38. Loh C. The Diaper-Free Baby. In “What is EC and Los Angeles. 2007. 1-240 39. Schaefer CE, DiGeronimo TF. Toilet Training Without Tears. New York,
Signet.1997, 196;170-177.
58 40. Van Laecke E, Wille S, Vande Walle J, Raes A, Renson C, Peeren F, Hoebeke P.
The daytime alarm: a useful device for the treatment of children with daytime incontinence. The Journal of urology, 2006, 176: 325-327.
41. HüseyinTarhan ÖÇ, Akarken İ, Ekin RG, Ün S, Uzelli D, Helvacı M, Aksu N, Yavaşcan Ö, Özsan FM, Cun S. Toilet training age and influencing factors: a multicenter study. The Turkish journal of pediatrics, 2015, 57: 172-176.
42. Abd Elgawad SME-K. Saudi mothers' knowledge, attitudes and practices regarding toilet training readiness of their toddlers. Global Journal on Advances Pure and Applied Sciences, 2014, 4: 75-87.
43. Wu H-Y. Can evidence-based medicine change toilet-training practice? Arab journal of urology, 2013, 11: 13-18.
44. Bolat E.Y. 1-4 yaş arası çocuğa sahip annelerin tuvalet eğitimi kazandırma konusunda tutum ve görüşlerinin incelenmesi. Hacettepe Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2015, 1: 53- 65
45. Çavuşoğlu H. Çocuk Sağlığı Hemşireliği. (c. 1.). Baskı. Ankara: Sistem Ofset Basımevi., 2013, 11: 73-86.
46. Törüne E.K. ve Büyükgönenç L. Çocuk sağlığı ve temel hemşirelik yaklaşımları.
Ankara: Göktuğ Yayıncılık. 2012, 1: 38-56.
47. Öngider N. Anne-baba ile okul öncesi çocuk arasındaki ilişki. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 2013, 5: 420-440.
48. Bıçakçı MY. Bebeklik ve ilk çocukluk döneminde (0-36 ay) gelişim: duyuların gelişimi ve desteklenmesi. 1. Baskı. İstanbul: Eğiten Kitap,2015.
49. Esencan T.Y. Rathfisch G. Psikoseksüel gelişim kuramının kadın hastalıkları ve doğum hemşireliği alanına yansımaları. Kadın Sağlığı Hemşireliği Dergisi, 2017, 3: 68-82.
59 50. Zeren F, Gürsoy E. Neden Cinsel Sağlık Eğitimi? Düzce Üniversitesi Sağlık
Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2018, 8: 29-33.
51. Beji NK, ÖS A. Cinsellikle ilgili kuramlar ve ilk bilimsel çalışmalar. Androloji Bülteni, 2011, 45: 160-163.
52. Neyzi O, Ertuğrul T,Pediatri 1. 3. basım. İstanbul. Nobel Tıp Kitapevi, 2002. p.
85-209.
53. Yörükoğlu A. Çocuk ruh sağlığı. (38. Basım) Ankara: Özgür Yayınları. 2010: 52-57.
54. Özmert EN. Erken çocukluk gelişiminin desteklenmesi-III: Aile. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 2006, 49: 256-273.
55. Aydın C, Çıtak A, Erermiş S. Çocuk Ruh Sağlığı Yönünden Enürezis ve Enkoprezis. Ben Hasta Değilim Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarının Psikososyal Yönü. Editör: Ekşi A. İstanbul, Nobel Tıp Kitapevi, 2011, 97-109A
56. Bertan M, Haznedaroğlu D, Koln P, Yurdakök K, Güçiz BD. Ülkemizde erken çocukluk gelişimine ilişkin yapılan çalı şmaların derlenmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 2009, 52: 1-8.
57. Mota DM, Barros AJ. Toilet training: situation at 2 years of age in a birth cohort.
Jornal de pediatria, 2008, 84: 455-462.
58. Blum NJ, Taubman B, Nemeth N. Relationship between age at initiation of toilet training and duration of training: a prospective study. Pediatrics, 2003, 111: 810-814.
59. Dayı E, Şafak P. Çoklu Yetersizliği Olan Bir Çocuğa Dönüştürülebilir Sembol Pekiştirmeyi İçeren Tuvalet Eğitim Paketiyle Tuvalet Kontrolünün Kazandırılması: Vaka Çalışması. Eğitim ve Bilim, 2018, 43: 301-306.
60 60. Tavil YZ, Karasu N. Aile eğitim çalışmaları: Bir gözden geçirme ve meta-analiz
örneği. Eğitim ve Bilim, 2013, 38: 85-95.
61. Küçük L. Çocuk ve ergenlerde önemli bir sorun olan enürezisin psikososyal yönü.
Maltepe Hemşirelik Bilim ve Sanat Dergisi, 2010, 3: 68-72.
62. Colaco M, Johnson K, Schneider D, Barone J. Toilet training method is not related to dysfunctional voiding. Clinical Pediatrics, 2013, 52: 49-53.
63. Jansson U-B, Sillén U, Hellström A-L. Life events and their impact on bladder control in children. Journal of Pediatric Urology, 2007, 3: 171-177.
64. Şahin C, Şahin O, Güraksın A. Erzurum ili ilköretim okulu birinci sınıf öğrencilerinde enürezis sıklığı ve etkileyen faktörler. Türk Üroloji Dergisi, 2001, 27: 447-455
65. Dönmez O. Çocuklarda nokturnal enürezis. Güncel Pediatri, 2004, 2: 134-136.
66. Kefi A, Tekgül S. Nokturnal enürezis. Türk Üroloji Dergisi/Turkish Journal of Urology, 2006, 32: 99-105.
67. Kajiwara M, Inoue K, Kato M, Usui A, Kurihara M, Usui T. Nocturnal enuresis and overactive bladder in children: an epidemiological study. International Journal of Urology, 2006, 13: 36-41.
68. Butler RJ. Childhood nocturnal enuresis: developing a conceptual framework.
Clinical Psychology Review, 2004, 24: 909-931.
69. Van Leerdam FJ, Blankespoor MN, Van Der Heijden AJ, Hiraing RA. Alarm treatment is successful in children with day‐and night‐time wetting. Scandinavian journal of urology and nephrology, 2004, 38: 211-215.
70. Avcı A. Dışa Atım Bozuklukları. Psikiyatri Temel Kitabı (Ed: Güleç E, Köroğlu E). HYB Basım Yayın, Ankara, 2007, 2: 856-859.
61 71. Oge O, Kocak I, Gemalmaz H. Enuresis: point prevalence and associated factors
among Turkish children. The Turkish journal of pediatrics, 2001, 43: 38-43.
72. Sadock BJ, Sadock VA Dışa Atım Bozuklukları In: Aydın H, Bozkurt A (Eds) Kaplan Sadock’s Concise Texbook of Clinical Psychiatry. Ankara: Güneş Kitabevi, 2005, 91 (4): 562-565.
73. Toros F, Avlan D, Çamdeviren H. Enüretik çocuklarin biyopsikososyal degerlendirilmesi/The biopsychosocial assessment in children with enuresis.
Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2003, 4: 38.
74. Glazener CM, Evans JH, Peto RE. Treating nocturnal enuresis in children: review of evidence. Journal of Wound Ostomy & Continence Nursing, 2004, 31: 223-234.
75. Van Dommelen P, Kamphuis M, Van Leerdam FJ, de Wilde JA, Rijpstra A, Campagne AE, Verkerk PH. The short-and long-term effects of simple behavioral interventions for nocturnal enuresis in young children: a randomized controlled trial. The Journal of pediatrics, 2009, 154: 662-666. e661.
76. Gomelsky A. Treatment of nocturnal enuresis. Evidence-Based Urology, 2010, 13: 393.
77. Altiparmak D, Taş Arslan F. Aile merkezli bakım ölçeği'nin türkçe'ye uyarlanması geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Pediatric Research, 2016, 3: 97-103.
78. Erkuş A. Psikolojide Ölçme ve Ölçek Geliştirme-I Temel Kavramlar ve İşlemler, 2. Baskı. Ankara, Pegem Akademi, 2014: 210.
79. Lawshe CH. A quantitative approach to content validity. Personnel psychology, 1975, 28: 563-575.
62 80. Veneziano L. A method for quantifying content validity of health-related
questionnaires. American Journal of Health Behavior, 1997, 21: 67-70.
81. Büyüköztürk Ş. Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, 15. Baskı. Ankara, Pegem Akademi, 2011: 133-171.
82. Özdamar K. Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi, 5. Baskı. Eskişehir, Kaan Kitabevi, 2004: 43.
83. Field A. Repeated-measures designs. Discovering statistics using SPSS, 2005, 2:
427-482.
84. Brown TA. Confirmatory Factor Analysis for Applied Research,1. Baskı. 2nd ed.
New York, The Guilford Press, 2015: 214.
85. Büyüköztürk Ş. Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, Baskı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 2014, 24: 470-483
86. DeVellis RF. Scale Development Theory and Applications. 5. Baskı. 2nd ed.
London, Sage Publications, 2003: 60-96.
87. Ekici F, Ekici E, Ekici FT, Kara İ. Öğretmenlere yönelik bilişim teknolojileri öz-yeterlik algısı ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2012, 31: 53-65.
88. Ayfer K, Güdücü TF. Aile merkezli bakim eğitiminin çocuk hemşirelerinin tutumlarina etkisi, 2018: 85.
89. Taşkın Ç, Akat Ö. Araştırma Yöntemlerinde Yapısal Eşitlik Modelleme, 50.
Baskı. Bursa, Ekin Yayınevi, 2010: 16-26.
90. ALTIPARMAK, D., & TAŞ ARSLAN, F. (2016). Aile Merkezli Bakım Ölçeği'nin Türkçe'ye Uyarlanması Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. The Journal of Pediatric Research, 3(2), 97-103.
63 91. Yurdugül H. Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 2005, 1: 771-774.
92. Esin MN. Veri toplama yöntem ve araçları, veri toplama araçlarının güvenirlik ve geçerliği. 1. Baskı. İstanbul, Nobel Tıp Kitabevleri, 2014: 223-233.51.
93. Seçer İ. SPSS ve Liserel ile Pratik Veri Analizi, Analiz ve Raporlaştırma,. 1.
Baskı. Ankara, Anı Yayıncılık, 2013: 171-181.
94. O'Brien SP, Billmire DA. Prevention and management of outpatient pediatric burns. Journal of Craniofacial Surgery, 2008, 19: 1034-1039.
95. Bilir N., Yıldız AN. Türk Eczacılar Birliği Ecz acılık Akademisi. 3. Baskı.
Ankara, Eczacılık Akademisi Yayını,, 2007: 113-127.
96. Harrison T.M. Family-centered pediatric nursing care: state of the science.
Journal of pediatric nursing, 2010, 25: 335-343.
97. Karakoç FY, Dönmez L. Ölçek geliştirme çalışmalarında temel ilkeler. Tıp Eğitimi Dünyası, 2014, 13: 39-49.
98. Özdamar K. Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi,. 5. Baskı. Eskişehir, Kaan Kitapevi, 2004: 43.
99. Field A. Discovering Statistics Using SPSS. Baskı. London, , Sage Publication, 2005, 2: 303.
100. Çokluk Ö ŞG, Büyüköztürk Ş. . Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve Lisrel Uygulamaları,. 2. Baskı. Ankara, Pegem Akademi Yayıncılık,
2010: 265-272.
101. Büyüköztürk Ş. Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, 28. Baskı. Ankara, Pegem Akademi, 2017: 169.
64 102. Brown, Timothy A. Confirmatory Factor Analysis for Applied Research. 2.
Baskı. New York, The Guilford Press, 2015: 214.
103. Hox JJ, Bechger TM. An introduction to structural equation modeling. 1998, 11:
354-373
104. Kline B. Principles and Practice of Structural Equation Modeling. 2. Baskı.
Newyork, The Guilford Publications, 2005: 171.
105. Sümer N. Yapisal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar.
Türk Psikoloji Yazilari, 2000,3 (6): 49-74
106. Alpar R. Spor, Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik-Güvenirlik. 6. Baskı. Ankara, Detay Yayıncılık, 2016: 513.
107. Tezbaşaran AA. Likert tipi ölçeklere madde seçmede geleneksel madde analizi tekniklerinin karşılaştırılması. Türk Psikoloji Dergisi, 2004, 19: 77-89.
65
EKLER EK-1. ÖZ GEÇMİŞ FORMU
Kişisel Bilgiler
Adı Soyadı: İpek CİGER Doğum tarihi:
Doğum Yeri:
Medeni Hali:
Uyruğu:
Adres:
Tel:
Faks:
E-mail:
Eğitim
Lise: Muş Alparslan Anadolu Sağlık Meslek Lisesi Lisans: Muş Alparslan Hemşirelik Fakültesi
Yüksek lisans: Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği
Doktora:
Yabancı Dil Bilgisi
İngilizce: İyi Almanca: -
Rusça: - Üye Olunan Mesleki Kuruluşlar
İlgi Alanları ve Hobiler
66
EK-2. ETİK BİLDİRİM VE İNTİHAL BEYAN FORMU
67
EK-3. ETİK KURUL ONAY FORMU
68
EK-4. KURUM İZNİ
69
EK-5 KİŞİSEL BİLGİ FORMU
Çocuğa Ait Özellikler:
1) Cinsiyeti nedir?
( ) Kız ( ) Erkek 2) Yaşı nedir? ……..
3) Tıbbı Tanısı nedir? ………….
Anne ve Aile Özellikleri:
1) Yaşınız nedir? ……
2) Medeni Durumunuz nedir?
( ) Evli ( ) Bekar 3) Eğitim Düzeyiniz nedir?
( ) İlkokul mezunu ( ) Ortaokul ( ) Lise
( ) Üniversite ve üstü 4) Aile tipiniz nedir?
( ) Çekirdek aile ( ) Geniş aile
5) Gelir Durumunuz nedir?
( ) Gelir giderden az ( ) Gelir gidere denk ( ) Gelir giderden fazla
6) Çalışma Durumunuz nedir?
( ) Çalışıyor ( ) Çalışmıyor
7) Çocuk Sayısınız nedir? ……
70
EK-6 TUVALET EĞİTİMİ BİLGİ TUTUM ÖLÇEĞİ
İFADELER
Kesinlikle katılıyorum Katılıyorum Bilmiyorum Katılmıyorum
Kesinlikle katılmıyorum
1. Tuvalet eğitiminde lazımlık kullanırım.
2. Tuvalet eğitimini gösterebileceğim oyuncak bir bebek kullanırım.
3. Tuvalet eğitimi için çocuğumun mahremiyetine uygun bir ortam oluştururum.
4. Yedekte kıyafet bulundururum.
5. Alıştırma külotu kullanırım.
6. Sevdiği kişilerin veya kahramanların üzerinden hikayeler anlatırım.
7. Tuvalet eğitiminde bez kullanmayı bırakırım
8. Tuvalet eğitimine hazır olduğunu hissettiğimde eğitime başlarım.
9. Lazımlığa oturduğunda onunla sohbet ederim.
10. 1-2 hafta boyunca lazımlığa elbisesiyle oturmasını sağlarım.
11. 3. haftada elbisesini çıkarıp artık direk lazımlığa yapmasını isterim.
12. 3. haftada bezine yaptığı tuvaletini lazımlığa birlikte boşaltırız. Böylece tuvaletini artık bezine yapmaması gerektiğini anlatırım.
13. Tuvalet eğitimi boyunca ısrarcı/baskıcı olmam.
14. Altını kuru tuttuğu zamanlar onu tebrik eder alkışlarım.
15. Bezin kuru kalma süresi uzun olduğu vakit aralıklı bezini çıkarırım. Lazımlığa artık kendisi tek başına
71 oturabileceğini söylerim. Oyun sıralarında zaman
zaman hatırlatırım.
16. Lazımlığa alışması için onunla ilgili sorular sorar ve lazımlığa ilgisinin artmasını sağlarım.
17. Lazımlığa oturmasını isterim o sırada yanında kalarak güvende hissetmesini sağlarım.
18. Oturmayı istemez veya altını ıslatırsa bu davranışlarının yanlış olduğunu söyler ve ödül olarak vereceğimi söylediğim şeyi ertelerim.
19. Sevdiği kişiler üzerinden örnekler verir ve onun doğru davranışıyla sevineceklerini ve çok mutlu olacaklarını söylerim
20. Yaptığı her olumlu davranışı için puan verir ve 10 defa tekrarlarım.
21. Oyuncak bebeği tuvalet eğitiminde doğru yapması gereken davranışları somut olarak göstermek için kullanırım ve tuvaletini yaptıktan sonra lazımlığın boşaltılması, tuvalet sifonun çekilmesi ve ellerin yıkanmasını gösteririm.
22. Külodu veya pantolonu ıslandığında, temiz kuru olanların giyilmesi gerektiğini anlatır ve temiz kirli ayrımını öğretirim.
23. Lazımlığa oturduğunda idrarını yapmasını sağlayacak kadar içecek içmesini sağlarım ve böylece yapabileceği düşüncesini vermiş olurum.
24. Lazımlığa her gittiğinde külodu veya pantolonunu indirmesini ve kalktığında yukarı çekmesini öğretirim.
25. Lazımlığa her tuvaletini yaptığında ödüller veririm.
26. Külodunu veya pantolonunu kısa aralıklarla kontrol ederim.
27. Uyku zamanında, yemek sırasında ve oyun arasında hatırlatmalar yaparım.
28. Çocuğumun her tuvalet ihtiyacı olduğunu fark ettiğimde ona sesli uyarı veririm. Çocuğum bu sesi her duyduğunda pekişir ve tuvalet ihyacını giderir.
29. Çocuğum uyumadan önce sıvı alımını kısıtlarım.
72
EK-7. GÖRÜŞ BİLDİREN UZMANLAR
UZMANLAR UNVAN / ÜNİVERSİTE Arzu Sarıalioğlu Dr. Öğr. Üyesi / Atatürk Üniversitesi Ayfer Kara Dr. Öğr. Üyesi / Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Duygu Arıkan Prof. Dr. / Atatürk Üniversitesi Emine Beyaz Dr. Öğr. Üyesi / Muş Alparslan Üniversitesi Funda Kardaş Özdemir Dr. Öğr. Üyesi / Kafkas Üniversitesi Gamze Yılmaz Dr. Öğr. Üyesi / Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Gülbeyaz Baran Durmaz Doç. Dr. / Dicle Üniversitesi Nurcan Özyazıcıoğlu Prof. Dr. / Uludağ Üniversitesi Sevinç Polat Prof. Dr. / Yozgat Bozok Üniversitesi Türkan Kadiroğlu Dr. Öğr. Üyesi / Atatürk Üniversitesi
73
EK-8. BİLGİLENDİRİLMİŞ OLUR FORMU
Sizi Atatürk Üniversitesi tarafından ‘‘Tuvalet Eğitimi Bilgi Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi’’ başlıklı araştırmaya davet ediyoruz. Bu araştırmaya katılıp katılmama kararını vermeden önce, araştırmanın neden ve nasıl yapılacağını bilmeniz gerekmektedir. Bu nedenle bu formun okunup anlaşılması büyük önem taşımaktadır.
Bu çalışma, Tuvalet Eğitimi Bilgi Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi için yapılacaktır. Bu çalışmaya katılmak tamamen gönüllülük esasına dayanmaktadır.
Çalışmaya katılmama veya katıldıktan sonra herhangi bir anda çalışmadan çıkma hakkına sahipsiniz; bu çalışma herhangi bir cezaya ya da size zarar verecek bir duruma yol açmayacaktır. Bu araştırma kapsamında herhangi bir ilaç veya tedavi yöntemi uygulanmayacaktır. Araştırma hakkında ek bilgiler almak için ya da çalışma ile ilgili herhangi bir sorun ya da diğer rahatsızlıklarınız için ………. numaralı telefondan
‘İpek CİĞER’e başvurabilirsiniz. Bu araştırmada yer almanız nedeniyle size herhangi bir ödeme yapılmayacaktır.
Yukarıda gönüllüye araştırmadan önce verilmesi gereken metni okudum.
Bunlar hakkında bana yazılı ve sözlü açıklamalar yapıldı. Bu koşullarla söz konusu araştırmaya kendi rızamla, hiçbir baskı ve zorlama olmaksızın katılmayı kabul ediyorum.
Gönüllünün Adı- Soyadı:
İmzası:
Adresi (varsa telefon no, faks no):
Açıklamaları yapan araştırmacıların:
Adı- Soyadı: İpek CİĞER İmzası: