Ebeveynlerin çocuk istismarına yönelik farkındalık düzeyinin ebeveyn-çocuk
ilişkisine etkisini belirlemek amacıyla yapılan bu araştırmanın sonuçlarında;
Ebeveynlerin istismar farkındalık ölçeğinden aldıkları toplam puan ortalamalarının 59.01±6.77 olduğu, ebeveynlerin istismar farkındalığının orta düzeyde olduğu,
Ebeveynlerin yaş grupları arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadığı;
ancak 41 yaş ve üzeri ebeveynlerin çatışma alt boyut puanının en fazla olduğu,
Görüşülen ebeveynin anne ya da baba olmasının ölçekler arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadığı,
Gelir düzeyi arttıkça istismar düzeyinin azaldığı,
Ebeveynlerin eğitim düzeyinin arttıkça istismar düzeyinin azaldığı belirlendi.
Bu sonuçlar doğrultusunda;
Öneriler;
Ebeveynlere çocuk istismarı farkındalığını artırmak ve istismarın çocuk üzerinde yarattığı olumsuz etkileri azaltmak amacıyla ebeveynlere yönelik çalışmalar yapılarak ebeveyn istismar farkındalığı sağlanmalı,
Çocuk sağlığı hemşireleri ve diğer sağlık çalışanları istismar düzeyi için yüksek risk taşıyan aileleri belirleyerek istismarı önleme çalışmalarını yürütmeleri önerilmektedir.
34
KAYNAKLAR
1. Dubowitz H. Preventing Child Neglect And Physical Abuse. Pediatrics in Review 2005, 23: 191-6.
2. Altıparmak S. Çocuk İstismarı ve İhmalinin Çocuk Bedeni Üzerine Etkileri. Çocuk Dergisi 2008, 8(1): 9-13.
3. Korkmaz M, Saçan S, Yücel AS, Gürkan A, Kırık AM. Çocuk İstismarı ve Cinsel İstismarın Önlenmesinde Medyanın Rolünün İncelenmesi. Uluslararası Hakemli Psikiyatri ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi 2015, 2(3): 2-8.
4. Koçtürk N, Yılmaz N. Çocuk istismarı ve ihmali için risk altındaki çocukları belirlemeye ve müdahale etmeye yönelik model/veri tabanı önerisi. Kastamonu Education Journal 2018, 26(6): 1919-27.
5. Gökalp Y, Kaya S, Övün A. Kadın ve Çocuk İstismarı. Akademik MATBUAT 2018, 2(1): 61-77.
6. Yıldırım A, Karataş M, Yılmaz R, Çetin İ, Senel İ. Prevalence and correlates of school violence and sexual abuse among adolescents in Tokat, Turkey. HealthMED 2013, 7(2): 382-92.
7. Eskin M, Kaynak Demir H, Demir S. Same-Sex Sexual Orientation, Childhood Sexual Abuse, and Suicidal Behavior in University Students in Turkey. Archives of Sexual Behavior 2005, 34: 185-195.
8. Yıldırım Sarı H, Ardahan E, Özgüven Öztornacı B. Çocuk ihmal ve istismarına ilişkin son 10 yılda yapılan sistematik derlemeler. TAF Preventive Medicine Bulletin 2016, 15(2): 501-511.
9. Özgentürk İ. Çocuk istismarı ve ihmal. International Journal of Human Sciences 2014, 11(2): 265-78.
10. Kılıç A, Özçetin M. Çocuk İstismarı ve İhmalini Önlemede Kanıta Dayalı Yaklaşımlar. Fırat Tıp Dergisi 2018, 23(3): 107-12.
11. Öncü E, Kurt AÖ, Işık Esenay F, Özer F. Abuse of working children and influencing factors, Turkey. Child Abuse and Neglect 2013, 37(5): 238-91.
12. Can Özcan M. İstismar ve İhmalin Çocuklar Üzerindeki Fiziksel ve Psikolojik Etkilerinin İncelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı. Yüksek lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi,2010.
35 13. Yektaş Ç, Tufan AE, Büken B, Yurteri Çetin N, Yazıcı M. Cinsel istismar mağduru çocuk ve ergenlerde istismar ve istismarcıya ilişkin özelliklerin ve psikopataloji ile ilişkili risk etkenlerinin değerlendirilmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2018; 19(5):
501-8.
14. Tıraşçı Y, Gören S. Çocuk İstismarı ve İhmali. Dicle Tıp Dergisi 2007, 34(1): 70-4.
15. Üstündağ A, Şenol F, Mağden D. Ebeveynlerin Çocuk İstismarına Yönelik Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi ve Bilinçlendirilmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal 2015, 1: 212-27.
16. Anjel M. The Transliteral Equıvalence, Reability and Validity Studies of the Parental Acceptance- Rejection Questionnaire ( PARQ) Mother-Form: A Tool For Assessing Child Abuse. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi, 1993.
17. Pekdoğan S. Annelerin İstismar Potansiyellerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ege Eğitim Dergisi 2016(17) 2: 425 – 41.
18. Unicef Türkiye. Çocuk Haklarına Dair Sözleşme.
https://www.unicef.org/turkey/pdf/_cr23.pdf Erişim Tarihi: 24 Temmuz 2019 19. T.C. Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü. Türk Ceza
Kanunu. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5237.pdf. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019
20. T.C. Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğü. Çocuk Koruma Kanunu. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5395.pdf. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019
21. Yolga Tahiroğlu A, Avcı A, Çekin N. Çocuk istismarı, ruh sağlığı ve adli bildirim zorunluluğu. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2008, 9: 1-7.
22. Kefeli H, Haktanır G. Okul Öncesi Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı Ve İhmali Davranışlarına İlişkin Anne Baba Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi 2018, 218: 113-34.
23. World Health Organization, WHO; DSÖ (2002). World Report on Violence and Health; Child Abuse And Neglect By Parents And Other Caregivers, Geneva. S:60.
http://www. who.int/ topics/child_abuse/en/f. Erişim:26 Temmuz 2019
24. Uğurlu Z, Gülsek İA. Çocuk Hakları Ve Hukuku Bağlamda Çocuğun İhmal Ve İstismardan Korunması. International Journal Of Social And Educational Sciences Uluslararası Sosyal Ve Eğitim Bilimleri Dergisi 2014, 1(1): 1-24.
36 25. Bilgiç H. Denizli İl Merkezindeki Aile Sağlığı Merkezlerinde Görev Yapan Ebe ve Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Deneyimleri, Bilgi ve Farkındalık Düzeyleri. Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı. Uzmanlık Tezi, Denizli: Pamukkale Üniversitesi,2015.
26. Dereobalı N, Çırak Karadağ S, Sönmez S. Okulöncesi Eğitim Öğretmenlerinin Çocuk İstismari, İhmali, Şiddet Ve Eğitimcilerin Rolü Konusundaki Görüşleri, Ege Eğitim Dergisi 2013, 14(1): 50–66.
27. Bahadır V. Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Uzmanlık Öğrencilerinin Çocuk İstismarı Ve İhmali Hakkında Bilgi, Tutum Ve Farkındalık Düzeylerinin Değerlendirilmesi İle Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı. Uzmanlık Tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi,2018.
28. Yılmaz G, İşiten N, Ertan Ü, Öner A. Bir Çocuk İstismarı Vakası. Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Dergisi 2003, 46: 295-8.
29. Kara Ö, Çalışkan D, Suskan E. Ankara İlinde Görev Yapan Çocuk Asistanları, Uzmanları Ve Pratisyen Doktorların Çocuk İstismarı Ve İhmali Konusunda Bilgi Düzeyleri Ve Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. Türk Pediatri Arşivi 2014; 49: 57-65.
30. Yarar F, Yarış F. Birinci Basamakta Çocuk İstismarı Ve İhmaline Yaklaşım.
Türkiye Aile Hekimliği Dergisi 2011, 15(4):178-1.
31. Turhan E, Sangün Ö, İnandı T. Birinci Basamakta Çocuk İstismarı Ve Önlenmesi.
Sürekli Tıp Eğitim Dergisi 2006, 15(9): 153-7.
32. Bakır E, Kapucu S. Çocuk İhmali Ve İstismarının Türkiye’de Yapılan Araştırmalara Yansıması: Bir Literatür İncelemesi, Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2017, 4(2): 13–24.
33. Kaptan D. Trabzon İl Merkezindeki Pediatri Kliniklerinde Çalışan Hekim Ve Hemşirelerin Çocuk İstismarı Ve İhmali Konusundaki Bilgi Ve Farkındalık Düzeyleri. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, Trabzon: Avrasya Üniversitesi, 2017.
34. Cirit C. Aile Sağlığı Merkezlerinde Çalışan Sağlık Profesyonellerinin Çocuk İstismarı Ve İhmaline Yönelik Farkındalıkları. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, Mersin: Mersin Üniversitesi, 2015.
35. Koçak C, Büyükgönenç L. Toplumdaki Bireylerin Çocuk İstismarı Ve İhmaline Yönelik Bilgi Ve Görüşleri. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2011, 4(1): 89-104.
37 36. Ünal F. Ailede Çocuk İstismarı Ve İhmali. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi
2008; 1: 9-18.
37. Sofuoğlu Z, Cankardaş Nalbantçılar S. Hastanelere Yönlendirilen Adli Çocuk İstismarı Olguları İle Sağlık Çalışanlarınca Saptanan Çocuk İstismarı Olgularının Özelliklerinin Karşılaştırılması. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi 2018, 1-7.
38. Deveci E, Açık Y. Çocuk İstismarı Nedenlerinin İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı Arşiv 2003, 12: 396-405.
39. Korkmazlar Oral Ü, Engin P, Büyükyazıcı Z. UNICEF-Türkiye’de Çocuk İstismarı Ve Şiddet Araştırması. Özet Raporu 2010. http://www.unicef.org.tr Erişim Tarihi:20 Temmuz 2019.
40. Burç A. Hemşirelerin Çocuk İstismarı Ve İhmalinin Belirti Ve Risklerini Tanılama Düzeyleri. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi, 2014.
41. Kürklü A. Öğretmenlerin Çocuk İstismarı Ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi, 2011.
42. WHO (2014) Dünya Sağlık Örgütü.
http://www.who.int/violence_injury%20_prevention/%20iolence/%20%20child/e n/ Erişim Tarihi: 29 Temmuz 2019
43. Hançer G. Çocuk Hakları Ve Çocuk İstismarı Konusunda Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Görüşleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Ve Sosyal Bilimler Eğitimi Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu: Kastamonu Üniversitesi, 2019.
44. Yıldırım I. Ebeveynlerin Çocuk İstismarı Ve İhmaline Yönelik Bilgi, Tutum Ve Farkındalık Düzeyleri. Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, 2019.
45. Sarıyar A. Van İlinde Çalışan Sağlık Çalışanlarının Çocuk İstismarına Yönelik Bilgi, Tutum Ve Davranışları. Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Van: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, 2019.
46. Yetiş O. Çocuk İstismarı Ve İhmalinin Bildirimine Yönelik Öğretmen Tutumları.
Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul:
İstanbul Üniversitesi, 2017.
38 47. Yıldırım Ş. Sağlık Çalışanlarının Çocuk İhmal Ve İstismarı Konusunda Bilgi Ve Risk Tanılama Düzeylerinin Belirlenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ebelik Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Karabük: Karabük Üniversitesi, 2019.
48. Bülbül SH, Ünlü E, Kırlı E, Altuğ Ü. Kırıkkale ilinde adolesanların aile içinde şiddete maruz kalma durumu. Poster Sunumu: 2. Uluslararası Katılımlı Çocuk İstismarını ve İhmalini Önleme Sempozyumu 2008; Mayıs 08-10; Ankara.
49. Lazorıtz S, Paluscı VJ. The Shaken Baby Syndrome: A Multıdısıplınary Approach, Journal Of Aggression. Maltreatment & Trauma 2001, 5(1): 1-3.
50. Kabakoğlu H. Aile Sağlığı Merkezlerinde Görev Yapan Hemşire Ve Ebelerin Çocuk İstismarı Ve İhmali Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi.
Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Toplum Ruh Sağlığı Hemşireliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Hatay: Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi, 2018.
51. Koçmarlar H, Akbağ M. Ergenlerin Anne Baba Ve Öğretmenlerinden Algıladıkları Duygusal İstismarın Öz-Yeterlikleri Üzerindeki Yordayıcı Etkisi Üzerine Bir İnceleme. OPUS Ulusal Toplum Araştırmaları Dergisi 2018, 8(15): 1323-60.
52. Dinleyici M, Şahin Dağlı F. Duygusal İhmal, İstismar Ve Çocuk Hekiminin Rolü.
Osmangazi Tıp Dergisi 2016, 38(2): 18-27.
53. Pala B. Geleceğin öğretmenlerinin çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve farkındalık düzeyleri. Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilim Dalı.
Yayımlanmamış Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi, 2011.
54. Güzelmansur M. Çocuk Kliniklerinde Çalışan Hemşirelerin Çocuk İstismar Ve İhmaline Yönelik Bilgi Ve Uygulamalarının İncelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Üsküdar Üniversitesi, 2018.
55. Taner Y. Gökler B. Çocuk istismarı ve ihmali: psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi 2004, 35: 82-86.
56. Aktepe E. Çocukluk Çağı Cinsel İstismarı. Psikiyatride Güncel Yaklașımlar 2009, 1(2): 95-119.
57. Gökçe İmren S, Burcu Ayaz A, Yusufoğlu C, Rodopman Arman A. Cinsel İstismara Uğrayan Çocuk Ve Ergenlerde Klinik Özellikler Ve İntihar Girişimi İle İlişkili Risk Etmenleri. Marmara Medical Journal 2013, 26(1): 11-6.
58. Alpaslan AH. Çocukluk Döneminde Cinsel İstismar. Kocatepe Tıp Dergisi 2014, 15(2): 194-201.
39 59. Yakut Hİ, Korkmaz E. Çocuklarda Cinsel İstismar. The Journal Of Gynecology -
Obstetrics And Neonatology 2013, 10(39): 1630-2.
60. Gupta A, Kumaraguru P, Sureka A. Characterizing Pedophile Conversations On The Internet Using Online Grooming. Indraprastha Institute Of Information Technology 2012.
61. Demirci Ş, Doğan KH, Erkol Z, Deniz İ. Konya’da Cinsel İstismar Yönünden Muayenesi Yapılan Çocuk Olguların Değerlendirilmesi. Turkiye Klinikleri J Foren Med 2008, 5:43-9.
62. Şahin F, Taşar MA. Cinsel İstismar Ve Ensest. Türk Pediatri Arşivi 2012, 47: 159-64.
63. Alikaşifoğlu M, Erginöz E, Ercan O, Albayrak Kaymak D, Uysal O, İlter O. Sexual abuse among female high school students in Istanbul, Turkey. Child Abuse Negl 2006, 30(3):247-55.
64. Seth R, Srivastava Rn. İld Sexual Abuse: Management And Prevention, And Protection Of Children From Sexual Offences (Pocso) Act. Indıan Pedıatrıcs 2017, 54(15): 949-53.
65. Norman RE, Byambaa M, De R, Butchart A, Scott J, Vos T. The Long-Term Health Consequences Of Child Physical Abuse, Emotional Abuse, And Neglect: A Systematic Review And Meta-Analysis. Plos Medicine 2012, 9(11): 1-31.
66. Dağlı S. Aile İçi Çocuk İstismarı İle Bilişsel İşlevler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, 2008.
67. Güler N, Uzun S, Boztaş Z, Aydoğan S. Anneleri Tarafından Çocuklara Uygulanan Duygusal Ve Fiziksel İstismar/İhmal Davranışı Ve Bunu Etkileyen Faktörler.
Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2002, 24(3): 128-34.
68. Zoroğlu SS, Tüzün Ü, Şar V, Öztürk M, Eröcal Kora M, Alyanak B. Çocukluk Dönemi İstismar Ve İhmalinin Olası Sonuçları. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2001, 2(2): 69-78.
69. Saygı D. Ebeveyn – Çocuk İlişkisi Ölçeği’nin Türkçe’ye Uyarlanması Ve Anne – Çocuk İlişkisinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi(İstanbul Örneklemi).
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, 2011.
70. Ayvaz M, Aksoy MC. Çocuk İstismar. Ve İhmali: Ortopedik Yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi 2004, 35: 27-33.
40 71. Depanfilis D. Child Neglect: A Guide For Prevention, Assessment, And
Intervention, 3rd ed. Washington DC, 2006: 21-27.
72. Gölge ZB, Hamzaoğlu N, Türk B. Assesment Of Medical Staff Awareness About Child Abuse And Neglect. 2012, Turkısh Journal of Forensıc Medıcıne 2012, 26(2): 86-96.
73. Gündüz B, Gökçakan Z. Fiziksel İstismar Acısından Üniversite Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi 2004, 13: 29-40.
74. Şakır Selimhocaoğlu A. Anne Babaların Çocuklarının Temel Gereksinimlerine Yaklaşım Tarzlarının Çocuklarının Duygusal İstismar-İhmal Durumuna Etkisi (Kırşehir İli Örneği). Millî Eğitim 2011, 189: 87-104.
75. Bartan M. Kütahya Örnekleminde Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Envanterinin 60–72 Aylık Çocukların Anne Ve Babalarına Uyarlanması. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çocuk Gelişimi Ve Eğitimi Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, 2010.
76. Özada A, Duyan V. Ebeveyn-Çocuk İlişkisi Ve Zorbalık. Turkısh Journal of Family Medicine and Primary Care 2018,12(1): 49-55.
77. Yalçın H, Koçak N, Duman G. Anne Babaların Çocuk İstismarıyla İlgili Tutumlarının İncelenmesi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomı̇ k Arastırmalar Dergı̇si 2014, 3: 137-43.
78. Sathe PP, Kotnis SD, Mangulikar S, Health P. A study of psycho-social background of children placed in remand home. International Journal Of Community Medicine And Public Health 2017, 4(11): 4194-7.
79. Zolotor AJ, Theodore AD, Runyan DK, Chang JJ, Laskey A. Corporal punishment and physical abuse: ppulation-based trends for three-to-11-year-old children in the United States. Child abuse review 2011, 20(1): 57-66.
80. Condry R, Miles C, Justice C. Adolescent to parent violence: Framing and mapping a hidden problem. Criminology & Criminal Justice 2014, 14(3): 257-75.
81. Fang X, Brown DS, Florence CS, Mercy J. The economic burden of child maltreatment in the United States and implications for prevention. Child abuse &
neglect 2012, 36(2): 156-65.
82. Tam CL, Lee TH, Kumarasuriar V, Har W, Sciences A. Parental Authority, Parent-child Relationship and Gender Differences: A study of college students in the
41 Malaysian Context. Australian Journal of Basic and Applied Sciences 2012,6(2):
182-9.
83. Seiffge-Krenke I, Overbeek G, Vermulst AJ. Parent–child relationship trajectories during adolescence: Longitudinal associations with romantic outcomes in emerging adulthood. Journal of Adolescence 2010, 33(1): 159-71.
84. Kara B, Gökalp AS. Çocuk İstismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2004, 47: 140-51.
85. Slopen N, Shonkoff JP, Albert MA, Yoshikawa H, Jacobs A, Stoltz R, et al. Racial disparities in child adversity in the US: Interactions with family immigration history and income. American Journal of Preventive Medicine 2016, 50(1):47-56.
86. Loria H, Caughy M. Prevalence of adverse childhood experiences in low-income Latino immigrant and nonimmigrant children. The Journal of Pediatrics 2018, 192:209-15.
87. Kahraman PB, Çubukçu A. Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Annelerinin İstismar Düzeyleri, Ebeveyn Tutumları ve Çocuklarının Davranış Problemleri Arasındaki İlişki. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi 2019, 10(17):1304-31.
88. Gökçe C, Beyazit U. Çocuk İstismarı Potansiyelini Yordayan Faktörlerin İncelenmesi. Mediterranean Journal of Humanities 2018, 87-99.
89. Zeybekoğlu Ö. Günümüzde erkeklerin gözünden babalık ve aile. Mediterranean Journal of Humanities 2013, 3(2):297-328.
90. Nelson SK, Kushlev K, English T, Dunn EW, Lyubomirsky S. In defense of parenthood: Children are associated with more joy than misery. Psychological Science 2013, 24(1):3-10.
91. Conrad‐Hiebner A, Wallio S, Schoemann A, Sprague‐Jones JJC, Work FS. The impact of child and parental age on protective factors against child maltreatment.
Child & Family Social Work 2019, 24(2):264-74.
92. Şimşek Ş, Gençoğlan S. Cinsel istismar mağdurlarında istismar süresi ve sıklığı ile travma belirtileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Dicle Tip Dergisi 2014, 41(1).
93. Soykan Aysev A, Aktaş E. Çocuklardaki dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve özgül öğrenme güçlüğünün, anne babaların duygusal istismar farkındalığı, istismar potansiyeli ve çocukların kabul/red algısı ile ilişkisi: Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Tıpta Uzmanlık Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2011.
42 94. Dubowitz H, Kim J, Black MM, Weisbart C, Semiatin J, Magder L. Identifying children at high risk for a child maltreatment report. Child abuse & Neglect 2011, 35(2):96-104.
95. Kumar MT, Kar N, Kumar S. Prevalence of child abuse in Kerala, India: An ICAST-CH based survey. Child abuse and Neglect 2019, 89:87-98.
96. Çetin Z, Danacı M. A multivariate examination of the child-abuse potential of parents with children aged 0-6. Eurasian Journal of Educational Research 2016, 16(66):71-86.
97. Howard KS, Brooks-Gunn J. The role of home-visiting programs in preventing child abuse and neglect. The Future of Children 2009, 19(2):119-46.
98. Negash T, Maguire-Jack K. Do social services matter for child maltreatment prevention?: Interactions between social support and parent's knowledge of available local social services. Journal of Family Violence 2016, 31(5):557-65.
99. Martin A, Gardner M, Brooks-Gunn JJJofi. The mediated and moderated effects of family support on child maltreatment. Journal of Family Issues2012, 33(7):920-41.
100. Öncü E, Kurt A, Esenay F, Özer F. Çalışan çocukların ailede istismarı/Abuse of working children within the family. Türkiye Halk Sağlığı Dergisi 2012, 10(3):128-40.
101. Sunday S, Labruna V, Kaplan S, Pelcovitz D, Newman J, Salzinger S. Physical abuse during adolescence: Gender differences in the adolescents’ perceptions of family functioning and parenting. Child Abuse & Neglect 2008, 32(1):5-18.
102. Driscoll K, Pianta R, Psychology I. Mothers' and Fathers' Perceptions of Conflict and Closeness in Parent-Child Relationships during Early Childhood. Journal of Early Childhood & Infant Psychology 2011, (7):8-10.
103. Kök EE, Ünal F. Investigation of Parents’ Relationships with Their Children with Respect to Some Variables. Kastamonu Education Journal 2018, 26(5):1437-46.
104. Saygı D, Uyanık Balat G. Anasınıfına devam eden çocuğu olan annelerin çocukları ile ilişkilerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences 2013, 10(1):844-62.
105. Dereli E, Dereli BM. Ebeveyn-Çocuk İlişkisinin Okul Öncesi Dönem Çocukların Psikososyal Gelişimlerini Yordaması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2017, 14.1: 227-58.
106. Kizuki M, Ochi M, Isumi A, Kato T, Fujiwara T. Parental time of returning home from work and child mental health among first-year primary school students in Japan: result from A-Child Study. Frontiers in Pediatrics 2018, 6:179.
43 107. Hagan MJ, Roubinov DS, Adler NE, Boyce WT, Bush N. Socioeconomic adversity, negativity in the parent child-relationship, and physiological reactivity: An examination of pathways and interactive processes affecting young children’s physical health. Psychosomatic Medicine 2016, 78(9):998.
108. Artis JE, Family. Maternal cohabitation and child well‐being among kindergarten children. Journal of Marriage and Family 2007, 69(1):222-36.
109. Brown SL. Moving from cohabitation to marriage: Effects on relationship quality.
Social Science Research 2004, 33(1):1-19.
110. Hofferth SL. Residential father family type and child well-being: Investment versus selection. Demography 2006, 43(1):53-77.
111. Demiriz S, Öğretir AD. Alt ve üst sosyo-ekonomik düzeydeki 10 yaş çocuklarinin anne tutumlarinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi 2007, 15(1):105-22.
112. Özyürek A, Tezel Şahin F. 5-6 yaş grubunda çocuğu olan ebeveynlerin tutumlarının incelenmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 2005, 25(2):19-34.
113. Stith SM, Liu T, Davies LC, Boykin EL, Alder MC, Harris JM. Risk factors in child maltreatment: A meta-analytic review of the literature. Aggression and violent behavior 2009, 14(1):13-29.
114. Chaffin M, Hecht D, Bard D, Silovsky JF, Beasley WH. A statewide trial of the safecare home-based services model with parents in child protective services.
Pediatrics 2012, 129(3):509-15.
115. Mikton C, Butchart A. Child maltreatment prevention: a systematic review of reviews. Bulletin of the World Health Organization 2009, 87:353-61.
44
EKLER