• Sonuç bulunamadı

Bu araştırmada Gümüşhane ilinde ağ kafeslerde ve karada alabalık üretimi yapan işletmelerin yapısal ve ekonomik analizleri yapılmıştır. Araştırmada populasyonu oluşturan Gümüşhane ilinde faaliyet gösteren ve faal durumda olan Gümüşhane Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğüne kayıtlı 30 adet alabalık işletmeleri ile yapılan bu araştırmanın sonucunda;

 Gümüşhane ilinde incelenen alabalık işletmelerinin yarısı karada ve diğer yarısı ağ kafeslerde üretim yapmaktadırlar. Karada alabalık üretimi yapan işletmelerin %53,33’ü vadiler arasında, %20,00’si dağ eteklerinde ve %26,67’si ise açık arazilerde üretim yapmaktadır. Ağ kafeslerde üretim yapan işletmelerin %66,67’si Kürtün baraj gölünde, %33,33’ü ise Torul baraj gölünde üretim yapmaktadır. Ağ kafeslerde üretim yapan alabalık işletmelerinin tamamı üretim yaptıkları araziyi 5 yıllığına devletten (İl Özel idaresi) kiralamış durumdadır. Karada alabalık üretimi yapan işletmelerde ise %60,00’ı kendi mülk arazilerinde, %40,00’ı ise kiraladıkları arazide üretimlerini gerçekleştirmektedirler.

 İşletmeler genellikle yavru balık satın almak sureti ile üretimlerini gerçekleştirmektedirler. Ağ kafeslerde üretim yapanların tamamı yavru balık satın almaktadırlar. Karada üretim yapan işletmelerin ise %66,67’si sağım yapmak suretiyle, %33,33’u ise yavru balık satın alarak alabalık üretimini gerçekleştirmektedirler.

 İşletme sahiplerinden; ağ kafes işletmelerinin %26,67’si, karadaki işletmelerin ise %40,00’ı alabalık üretiminden (balıkçılık) başka bir iş yâda mesleğe sahip durumdadırlar. Yine ağ kafes işletmelerinin %6,67’si ve karadaki işletmelerin %46,67’si alabalık üretimi ile birlikte tarımla da (bahçe ürünleri, tarla ürünleri, meyvecilik ve hayvancılık) uğraşmaktadırlar.

 Ağ kafeslerde alabalık üretimi yapan işletmelerde, işletme başına düşen nüfus miktarı 2,86 kişi olup bunun %37,06’sını işletme sahipleri, %51,04’ünü teknik personel, %7,35’ini işçiler ve %4,55’ini aile işgücü oluşturmaktadır. Karada alabalık üreten işletmelerde ise işletme başına düşen nüfus miktarı 2,85 kişi olup, bunun %39,65’ini işletme sahipleri, %2,10’unu işçiler, %58,25’ini aile işgücü olduğu tespit edilmiştir.

 Ağ kafeslerdeki işletme nüfusunun yüksek bir oranda (%51,04) teknik personel mevcutken aile işgücü çok düşük (%4,55) bir düzeydedir. Buna karşın karadaki alabalık üretim tesislerinde üretim miktarları en fazla 30 ton/yıl olduğundan dolayı teknik personel çalıştırmadığı ve işletme nüfusunun çoğunun (%58,25) aile işgücünden faydalandığı anlaşılmıştır. Gerek ağ kafeslerde gerekse karada alabalık üreten işletmelerde işçi çalıştırma oranı düşük bir seviyededir.

 Gerek ağ kafesler gerekse karada alabalık üretimi yapan işletmelerdeki kişilerin yaşları incelendiğinde işletme sahiplerinin genellikle yaşlarının yüksek olduğu görülmektedir. İşletmelerdeki kişiler, teknik personeller hariç daha çok ilkokul ve ortaokul mezunu oldukları saptanmıştır. İşletmelerde az da olsa lise mezunu olan işletme sahibi, işçi ve aile çalışanları mevcuttur. Alabalık yetiştiriciliği yapan işletmelerde tecrübeler incelendiğinde; işletme sahiplerinin 10 – 12 yıldır bu işi yaptıkları belirlenmiştir. İşçilerde ise 3 – 5 yıllık bir tecrübe söz konusu iken teknik personellerin ise 4 – 5 yıllık bir tecrübeye sahip oldukları tespit edilmiştir.

 Ağ kafeslerde alabalık üretimi yapan işletmelerde, işletme başına ortalama 9.666,42 m3 hacminde kafes bulunmakta, karada alabalık üretimi yapan işletmelerde ise, işletme başına ortalama 746,52 m3

hacminde havuz bulunmaktadır. Birim hacimde ağ kafesteki işletmelerde 22,08 kg, karadaki işletmelerde ise 18,17 kg balık üretilmektedir.

 Ağ kafeslerde alabalık üreten işletmelerde işletme başına ortalama 237,93 ton olan teorik balık üretim kapasitesinin %89,73’ünde (213,49 ton/işletme) fiili

59

balık üretilmektedir. Karada alabalık üreten işletmelerde ise, teorik balık üretim kapasitesi 14,13 ton/işletme, fiili balık üretim kapasitesi 13,57 ton/işletme olup kapasite kullanım durumu %96,00’dır.

 Hem ağ kafeslerde hem de karada alabalık üretimi yapan işletmelerde tamamı hazır pelet (granül) yemler kullanmaktadır.

 Alabalık üretiminde ağ kafes işletmelerinin tamamı yavru balık satın almak suretiyle üretim yapmaktadırlar. Karada alabalık üretimi yapan işletmelerin ise %66,67’si damızlık balıklardan sağım yapmakta, %33,33’ü ise yavru balık satın alma suretiyle alabalık yetiştirdiklerini belirtmişlerdir. Karadaki işletmelerde damızlık balıkların işletme başına yaş ortalamaları 3,8 yıl olup, ortalama 88,50 adet damızlık alabalık düştüğü belirlenmiştir.

 Gerek ağ kafes ve gerekse karada havuzlarda alabalık üreten tüm işletmelerde üretim aşamasında boylara göre ayrımın söz konusu olduğu belirlenmiştir.

 Ağ kafes işletmelerinde alabalık üretiminde karşılaşılan sorunlarda; %73,33’ü yem temini, %20,00’si yavru balık temini, %6,67’si ise herhangi bir sorun görmediklerini ifade etmişlerdir. Karadaki alabalık işletmelerinde ise %40,00’ı yem temini, %20,00’si teknik bilgi yetersizliği, %13,33’ü yavru balık temini, %13,33’ü suların soğuk olması (bazen), %6,67’si ulaşım konusundaki sorunlar ve %6,67’si ise herhangi bir sorunla karşılaşmadıklarını belirtmişlerdir.

 Ağ kafeslerde üretim yapan işletmelerde alabalık satışlarının tamamı toptan şeklindedir. Karada alabalık üretimi yapan işletmelerde ise tersi bir durum söz konusu olup, %86,67’si perakende, %13,33’ü ise toptan şeklinde satmaktadırlar. Gerek ağ kafeslerde ve gerekse karadaki alabalık üreten işletmelerinin tümünde balık satışları kiloya göre yapılmaktadır.

 Ağ kafeste üretim yapan işletmelerin pazarlama aşamasında karşılaştığı sorunlar; işletmelerin tamamı ürün işleme ve değerlendirme tesisinin olmadığını

belirtmişlerdir. Alabalık üretimi ve pazarlama aşamasında karşılaşılan sorunların çözümüne yönelik gerek ağ kafeslerde ve gerekse karadaki işletmelerin tamamında herhangi bir örgütlenme ve kooperatifleşmenin olmadığını belirtmişlerdir.

 Ağ kafeslerde alabalık yetiştirilen işletmelerde, işletme başına düşen toplam aktif sermaye değeri 1.644.579,40 TL/işletme olarak hesaplanmıştır. Aktif sermaye içerisinde en önemli payı balık sermayesi (%69,58) almaktadır. Karada alabalık yetiştiren işletmelerde ise işletme başına düşen toplam aktif sermaye değeri 309.718,00 TL’dir. Bu aktif sermayenin %34,47’si balık sermayesidir.

 Gerek ağ kafeslerde gerekse karada havuzlarda alabalık yetiştiren işletmelerde gayrisaf hâsıla değerinin tamamı büyük boy (porsiyonluk) balık satışından oluşmaktadır. Ağ kafeslerde balık üreten işletmelerde birim alana düşen (100 m3) gayrisaf hâsıla değeri 10.772,54 TL, gayrisaf hâsılanın aktif sermayeye oranı (her bir liralık aktif sermayeye karşılık elde edilen gayrisaf hâsıla değeri) ise 0,63 olarak hesaplanmıştır. Bu değerler karadaki havuzlarda alabalık üreten işletmelerde ise sırayla 14.010,74 TL ve 0,34 olarak belirlenmiştir.

 Ağ kafeslerde alabalık üretimi yapan işletmelerde, işletme masrafları toplamı 783.020,67 TL/işletme ve üretim masrafları toplamı ise 865.249,64 TL/işletme olarak hesaplanmıştır. İşletme masrafları içerisinde en yüksek payı yem (%74,98) gideri oluşturmaktadır. Üretim masrafları içerisinde ise en yüksek payı yine yem (%67,85) gideri oluşturmaktadır. Karada havuzlarda alabalık üreten işletmelerde, işletme masrafları toplamı (69.871,82 TL/işletme) içerisinde ağ kafeslerde alabalık üreten işletmelerde olduğu gibi yem (%58,26) giderleri en yüksek paya sahip olduğu belirlenmiştir. Üretim masrafları (85.357,72 TL/işletme) içerisinde de yine yem (%47,69) en yüksek paya sahiptir.

 Ağ kafeste balık yetiştiren işletmelerde saf hasıla değeri 258.298,33 TL/işletme ve safi kar değeri ise 176.069,36 TL/işletme olarak hesaplanmıştır. Karadaki alabalık işletmelerinde ise saf hasıla değeri 34.721,18 TL/işletme ve safi kar

61

değeri ise 19.235,28 TL/işletme olarak tespit edilmiştir. Buradan da anlaşılacağı üzere ağ kafeslerde alabalık yetiştiriciliğinin daha karlı olduğunu söyleyebiliriz.

 Yapılan hesaplamalar sonucu, rantabilite oranları; ağ kafes işletmelerinde %10,71 ve karada alabalık üreten işletmelerde ise %6,21 olarak hesaplanmıştır. Her ne kadar Karada alabalık üreten işletmelerde rantabilite oranı düşük olsa da bu işletmeler ürettikleri balıkları genellikle tesise ait lokanta ve benzeri tüketim yerlerinde pişirilerek satışa sunulmakta (adedi 3 – 4 TL) ve özellikle yetiştiriciler için yaz aylarında büyük bir ekonomik gelir sağladığı anlaşılmaktadır.

Gümüşhane ilinde tarımsal anlamda ekonomik olarak yeterli genişliğe sahip olmayan işletmeler bulunmaktadır. Genellikle bitkisel ve hayvansal üretimin birlikte yapıldığı bu işletmelerde işletme sahiplerinin büyük oranda kendi tüketimlerini karşılamak için üretim yapmaktadırlar. Gümüşhane ilinde tarım dışı alanların da fazla olması sonucu alternatif üretim dalları arayışı içerisine gidilerek İlde Su Ürünleri yetiştiriciliği için büyük bir kaynağın mevcut olduğu, özellikle Harşit çayı üzerinde kurulu Kürtün ve Torul baraj göllerinde ağ kafes yetiştiriciliği yapılan işletmelerde alabalık üretimin büyük bir kısmı karşılandığı anlaşılmıştır.

Alabalık yetiştiriciliğinde Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığınca da yetiştiricilere verilen su ürünleri destekleme ödemesi de tesisin üretim masraflarında yem giderlerinin önemli bir kısmını karşılayacağı düşünülmekte ve üretimin daha rahat ve kolay şartlar altında gerçekleşmesini sağlamaktadır.

Gümüşhane ilinde su kaynaklarının temiz olması sonucu antibiyotik veya kimyasal ilaç kullanımı minimum düzeydedir. Bunun neticesinde de organik yetiştiricilik için uygun ortama sahip olduğu anlaşılmaktadır.

Mevcut ağ kafes işletmeleri ürettikleri ürünleri Trabzon, Giresun veya Ordu-Perşembe de bulunan balık tesisleri ya da balık hallerine toptan pazarlamaktadır. Ancak İlde kurulacak bir balık işleme tesisi, yukarıda belirtilen kapasitenin %50’sinin

gerçekleştirilmesi durumunda dahi işlenmiş ürünün pazar payını artıracağı gibi direkt ihraç edilecek ürünler arasına girecek, bu sayede üreticinin geliri artacaktır. Ayrıca kurulacak işleme tesisi yeni bir istihdam alanı oluşturacaktır. İşleme tesisinin kurulması halinde işlenmiş ürünün satış değeri yüksek olacağından bu durum tesisler için avantajlı olacağı düşünülebilir. Aynı zamanda pazarlamada soğuk hava deposunun ve soğuk taşımacılığa uygun araç kullanımının yaygınlaşması pazarlamayı olumlu yönde etkileyecektir. Yetiştiriciler için en önemli hususlardan biri olan üretici birliğinin kurulması yem başta olmak üzere pazarlama, malzeme temini sorunlarının giderilmesinde birlikte hareket edileceği için üretimi daha avantajlı hale getirecektir.

İstekte bulunulması durumunda dere kenarlarına havuzlar veya göletlere kafesler devlet tarafından kurulmalı, yetiştiriciye borçlandırmak sureti ile yavru, yem temin edilmeli ve kurulacak bir birlik veya kooperatif ile üretilecek olan balıklar satın alınmalıdır. Böylece, yörede havuzlar ve kafeslerle birlikte yem fabrikasının kurulmasına vesile olunacak, istihdama büyük ölçülerde yardımcı olunacak, yöre nakliyeciliğine canlılık gelecektir.

Yörede çok önemli bir kaynak suyu olan Tomara çağlayanının yanında büyük çapta bir alabalık yavru üretim merkezi kurulması ile yaklaşık 1.000 lt/sn debisi ile yılda ortalama 50.000.000 yavru üretilebilir. Söz konusu su kaynağı değerlendirildiği takdirde yılda ortalama 250 – 300 ton ürün alabilmek mümkün olacaktır.

63

KAYNAKLAR

Açıl, A.F. ve Demirci, R., 1984. Tarım Ekonomisi Dersleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 880, Ankara.

Adıgüzel, F. ve Akay, M., 2005. Tokat İlinde Gökkuşağı Alabalık İşletmelerinin Ekonomik Analizi. GOÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2): 31-40.

Anonim, 2007. TR9 Doğu Karadeniz Bölgesi Tarım Master Planı, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Ankara.

Anonim, 2009a. Gümüşhane Valiliği Kayıtları (http://www.gumushane.gov.tr)

Anonim, 2009b. Su Ürünleri Üretim, Fiyat ve Üretim Değeri İstatistikleri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Yayın No: 9, Ankara.

Anonim, 2010a. Gümüşhane Tarım İl Müdürlüğü Kayıtları (http://www.gumushane- tarim.gov.tr).

Anonim, 2010b. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Kayıtları (http://www.dmi.gov.tr).

Anonim, 2010c. Gümüşhane İl Çevre ve Orman Müdürlüğü 2003 Yılı Veri Tabanı, Gümüşhane.

Anonim, 2010d. DSİ Bölge Müdürlüğü 2010 Yılı Veri Tabanı, Gümüşhane.

Anonim, 2010e. TUİK, 2010 Yılı Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Durumu (http//www.tuik.gov.tr).

Anonim, 2010f. Karayolları Genel Müdürlüğü Kayıtları (http//www.kgm.gov.tr). Anonim, 2010g. Gümüşhane Tarım İl Müdürlüğü Bilgi Notları, 2010, Gümüşhane. Anonim, 2010h Tarım İl Müdürlüğü 1. Altı ay Çalışmaları Temmuz 2010, Gümüşhane. Aras, A., 1988. Tarım Muhasebesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Ege

Üniversitesi Basımevi, No:486, İzmir.

Aydın, A., 2000. Erzurum İli Sınırları İçerisinde Projelendirilmiş Olarak Faaliyet Gösteren Alabalık İşletmelerinin Yapısal ve Ekonomik Analizi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.

Aydın, O. ve Sayılı, M., 2009. Samsun İlinde Alabalık İşletmelerinin Yapısal ve Ekonomik Analizi. GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 2009, 26(2), 97-107

Babadoğan, G., 1998. Su Ürünleri Sektör Araştırması, İGEME Araştırma ve Geliştirme Başkanlığı Tarım Dairesi, Ankara.

Büyükçapar, H.M. ve Sezer, Ö., 2006. Rize Yöresindeki Alabalık İşletmelerinin Yapısal ve Biyo – Teknik Özellikleri. KSÜ. Fen ve Mühendislik Dergisi, 9(1): 77-81.

Çakır, C, 1971. Ödemiş Ova Köylerinde Sulu Ziraat Yapılan İşletmelerin Ekonomik Analizi ve Faaliyet Sonuçları, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.

Çelebi, R., 1995. Sapanca ve Çevresindeki Alabalık Yetiştiren İşletmelerin Kapasiteleri ve Sorunları. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Su Ürünleri Yetiştiriciliği Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Çelikkale, M.S., Düzgüneş, E., Okumuş, İ., 1999. Türkiye’de Su Ürünleri Sektörü ve

Avrupa Birliği ile Entegrasyonu, İstanbul Ticaret Odası, Yayın No: 1999-63, İstanbul.

Çetin, B. ve Bilgüven, M., 1991. Güney Marmara Bölgesinde Alabalık Üretimi Yapan İşletmelerin Yapısal ve Ekonomik Analizi. Su Ürünleri Sempozyumu, 12-14 Kasım, İzmir, 180-195.

Çiçek, A. ve Erkan, O., 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:12, Ders Notları Serisi No:6, Tokat.

Çöpten, R., 2000. İzmir İlindeki Su Ürünleri İşletmelerinin Teknik ve Yapısal Yönden İncelenmesi. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.

Demir, O., 1997. Tortum – Uzundere Yöresinde Bulunan Alabalık İşletmelerinin Maliyet Analizi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.

Elbek, A.G., 1981 Ege Bölgesinde Tatlısu Ürünleri Üreten İşletmelerin Yapısal ve Ekonomik Analizi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ziraat Ekonomisi ve İşletmeciliği Bölümü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.

Emre, Y., 1996. Alabalık Yetiştiriciliği. Kepez Su Ürünleri Üretim İstasyonu Müdürlüğü, Antalya.

Erkuş, A., Bülbül, M., Kıral, T., Açıl, A.F. ve Demirci, R., 1995. Tarım Ekonomisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:5, Ankara.

Esengün, K., 1990. Tokat İlinde Meyve Yetiştiriciliği Yapan İşletmelerin Ekonomik Durumu ve İşletme Sonuçlarını Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.

Güneş, T. ve Arıkan, R., 1988. Tarım Ekonomisi İstatistiği. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No.1049, Ankara.

İşgören, D., 1996. Güney Ege’de Çipura ve Levrek İşletmelerinde Ekonomik Optimizasyon, Verimlilik ve Artırıcı Önlemler. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir. Karataş, M., Sayılı, M. ve Koç, B., 2008. Sivas İli Gökkuşağı Alabalığı İşletmelerinin

Yapısal ve Ekonomik Analizi. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi (BİBAD), 1(2): 55-61.

Kıral, T., 1993. Ankara İlinde Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. Besi Bölge Şefliği Tarafından Desteklenen Sığır Besiciliği İşletmelerinin Ekonomik Analizi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No. 1289, Ankara.

Kocaman, E.M., Aydın, A. ve Ayık, Ö., 2002. Erzurum’da Faaliyet Gösteren Alabalık İşletmelerinin Yapısal ve Ekonomik Analizi. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Dergisi, 19(3-4): 319-327.

Korkmaz, A., 2000. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Eskişehir Çifteler Su Ürünleri İşletmesindeki Alabalık Yetiştiriciliğinin Ekonomik Analizi. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Öz, M., 2001. Konya Bölgesindeki Su Ürünleri İşletmeleri v Sorunları. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Su Ürünleri Yetiştiriciliği Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

65

Rad, F., 1999. Türkiye’de Gökkuşağı Alabalığı (Oncorhynchus mykiss) İşletmelerinin Teknik ve Ekonomik Analizi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.

Sayılı, M., Karataş, M., Yücer, A. ve Akça, H., 1999. Tokat İlinde Alabalık Yetiştiriciliği Yapan İşletmelerin Yapısal ve Ekonomik Analizi. Ekin Dergisi, 7: 66-72.

Soylu, M., 1995. Trakya Bölgesi Alabalık İşletmelerinin Ekonomik Analizi. Su Ürünleri Dergisi, 12(3-4): 203-217.

Uygur, Ş.Ö., 1999. Erzurum İli Alabalık Üretim Tesislerinin Teknik Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.

Uzmanoğlu, S. ve Soylu, M., 2008. Yene Deresi (Baklaya – Kırklareli) Üzerinde Bulunan Su Ürünleri İşletmelerinin Ekonomik Analizi, Journal of Fisheries Sciences, 2(2): 164-173.

Yang, W.Y., 1964. Zirai İşletmecilikte Tetkik ve Araştırma Metotları. (Çeviren M. Talim), Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 90, İzmir.

Yavuz, O., Kocaman, M., ve Ayık, Ö., 1995. Erzurum’da Alabalık Yetiştiriciliği Yapan İşletmelerin Yapısal ve Ekonomik Analizi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 26(1): 64-75.

Yıldız, M., Doğan, K. ve Bayır, A., 2011. A Study On Profitability of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) Farms in Marmara Region, Turkey. Journal of FisheriesSciences.com, 5(3): 172-179.

ÖZGEÇMİŞ

Kişisel Bilgiler

Adı Soyadı : Evren KOCAMAN

Doğum Tarihi ve Yeri : 15.09.1983, Çarşamba/SAMSUN

Medeni Hali : Bekar

Yabancı Dili : İngilizce

Telefon : 0 537 387 07 38

e-mail : evrenkocaman@hotmail.com

Eğitim

Derece Eğitim Birimi Mezuniyet Tarihi

Yüksek Lisans Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı

2011

Lisans Yüzüncüyıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü

2006 Lise Samsun Veteriner Sağlık Meslek Lisesi 2000 Yayınlar

Benzer Belgeler