• Sonuç bulunamadı

5.1 Havzanın Konumu ve Sosyoekonomik Yapısı

5.1.3 Ekonomik Durum

5.1.3.2 Sanayi

Havza genelinde yer alan endüstri tesisleri Tablo 5.1‟de gösterilmiĢtir.

Tablo 5.1 Gediz Havzası’nda bulunan endüstriyel tesisler (ĠTO, 1997)

TamamlanmıĢ OSB TamamlanmıĢ KSB

Manisa Turgutlu Gediz AlaĢehir Demirci Çiğli KemalpaĢa Menemen Salihli Saruhanlı Akhisar Ahmetli KöprübaĢı Gördes Selendi UĢak 3 1 1 1(*) 1 1 1 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1

* K. Evren K.S.S. ve Muradiye Sanayi Bölgesi OSB: Organize Sanayi Bölgesi

KSB: Küçük Sanayi Bölgesi

(*) organize deri endüstrisi ve serbest bölge UĢak Organize Sanayi Bölgesi

UĢak Organize Sanayi Bölgesi‟nin, UĢak ġehir merkezinin 18 kilometre batısındaki ekilemez 378,2 hektarlık alanda kurulmasına Bakanlar Kurulu tarafından,

24.10.1976 tarihinde izin verilmiĢtir. Bölge, 1990 yılından beri faal durumdadır (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

UĢak Organize Sanayi Bölgesinde Ģu anda 160 iĢletme faaliyet göstermekte olup; bu iĢletmelerin büyük bir kısmını tekstil sektörü (iplik, konfeksiyon, kumaĢ dokuma, karasör, openet, battaniye, pamuk dokuma, Ģifanoz, v.b.) oluĢturmaktadır. Söz konusu organize sanayi bölgesinde tekstil sektörü dıĢında; gıda (süt ve süt ürünleri yemek fabrikası, vb.), kimya, seramik, mermer, yün yıkama (sıcak ve soğuk), çelik madeni yağ gibi değiĢik sektörlerde faaliyet gösteren iĢletmelerde bulunmaktadır. Bölgede daha çok tekstil iĢletmesinin bulunmasından dolayı, bölge, faaliyetlerinde oldukça yüksek miktarda boyamada kullanılan kimyasal kullanılmaktadır (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Organize Sanayi Bölgesinde faaliyet gösteren iĢletmelerin evsel ve endüstriyel atıksuları; yağmur sularından ayrı olarak toplanarak, merkezi atıksu arıtma tesisine iletilmekte ve arıtma tesisinde arıtılarak, Gediz Nehrine deĢarj edilmektedir (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Manisa Organize Sanayi Bölgesi

Manisa Organize Sanayi Bölgesi 510 hektarlık alanı kaplamaktadır ve 128 Ģirketi barındırmaktadır. OSB, 420 hektarlık bir geniĢletme alanı meydana getirme çalıĢmasını yürütmektedir. Bölge için 50 firmadan oluĢan bir arazi tahsis bekleme listesi bulunmaktadır ve arazi talebi 10 hektarı bulmuĢtur. Manisa OSB‟de yaklaĢık 20.000 iĢçi bulunmaktadır. Bölgenin üretimi arasında aĢağıdakiler sayılabilir:

- Avrupa için üretilen televizyonların %17‟si - Türkiye için üretilen televizyonların %65‟i - Bisiklet üretiminin %35‟i

Tüm bu tesislerdeki toplam 500.000 m3/ay su kullanımı gerçekleĢmektedir ve su kaynakları doğal su kaynakları ve kuyu suyudur. Bu suyun %40‟ı, bölgeye ait olan kuyulardan sağlanmaktadır ve %60‟ı da tesislere ait olan kuyulardan elde edilmektedir. Bölgede toplam kapasitesi 21.500 m3/gün olan iki adet atıksu arıtma tesisi mevcuttur. Yağmur suyu ve kanalizasyon sistemi Organize Sanayi Bölgesinde ayrılmıĢtır. Manisa Organize Sanayi Bölgesinde üretilen katı atıklar Manisa Belediyesi‟nin çöplük alanına gönderilmektedir. Geri dönüĢümü mümkün atıklar firmalar tarafından tekrar kullanılmakta ve tehlikeli atıklar ĠZAYDAġ‟a gönderilmektedir (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Ġzmir Atatürk Organize Sanayi Bölgesi (ĠAOSB)

20 Mayıs 1990 tarihinde resmi olarak faaliyete geçen Ġzmir Atatürk Organize Endüstri Bölgesi, Ġzmir‟in kuzeybatısında, 700 hektarlık bir alana kurulmuĢtur. Bölgede 318 büyük, 177 de küçük endüstriyel parsel bulunmaktadır. Bu parsellere ek olarak, 100 yeni parsel endüstriyel faaliyetler için açılmıĢtır. Bu parseller de kullanılmaya baĢlandığında, bölgedeki tesislerin sayısı 595‟i bulacaktır. Bölgede yıllık 2 milyar dolarlık bir ihracat hacmi mevcuttur ve bu yüzden de ülkenin ekonomisinde önemli bir yer tutmaktadır. Bölgede toplam 25.000 iĢçi çalıĢmakta ve bölgenin tam kapasite faaliyete geçmesi durumunda çalıĢan sayısının 40.000 ile 50.000 arasında olabileceği tahmin edilmektedir (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Bölgedeki endüstri oldukça çeĢitlidir. Tekstil boyama ve iĢleme, dikiĢ, deri ve hazır giyim, pamuk iĢleme, halıcılık, demir-çelik ürünleri, demir ve çelik dökme, metal ve metal ürünleri, makinecilik, inĢaat makineleri, ağır endüstri ve tarım makineleri, ofisler ve evler için metal mobilyalar, metal kaplama, metal kutulama, çelik yapı, motorlu taĢıtlar için yedek parça, iĢ makineleri ve presler, baskı ve yayımlama, plastik ve lastik, lastik hortumlar, tıp ve tarım ilaçları, tahta ve tahta eĢyalar, kâğıt ve karton paketleme, elektrik ve elektronik, radyo-TV ve iletiĢim araçları; elektrikli ev eĢyaları, sabun, deterjan ve temizlik malzemeleri, kimyasallar, boyalar, cilalar, çatı ve yapı malzemeleri, mermer ve granit, asansörler ve yürüyen merdivenler, ısıtma-soğutma sistemleri, ticari tip soğutucular ve dondurucular, güneĢ

enerjisi toplayıcıları, cam, tütün, kutulanmıĢ gıda, kuru incir, kuru üzüm ve diğer kurutulmuĢ meyveler, nebati yağ ve zeytinyağı, tuz, un süt ürünleri ve hayvan yemi bölgedeki endüstriyel faaliyetlerdir (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Bölgenin faaliyetleri sonucunda üretilen atıksu, bilgisayar ile kontrol edilen ve 21.000 m3/gün kapasitesi olan bir atıksu arıtma tesisinde arıtılmaktadır. Atıksu arıtma tesisinin çıkıĢ suyu Ġzmir Körfezi‟ne deĢarj edilmektedir (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Atatürk Organize Endüstri Bölgesi‟nin kuruluĢlarını, baskınlarla oluĢabilecek zarardan korumak amacıyla 75 kilometrelik bir drenaj sistemi Dokuz Eylül Üniversitesi Su Kaynakları Yönetimi ve Uygulama Merkezi (SUMER) kontrolü altında inĢa edilmiĢtir. Sistemin 9 adet pompalama istasyonu mevcuttur (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Bölgenin katı atıkları Belediye tarafından toplanmaktadır. Bölgenin caddeleri, periyodik olarak vakumlu temizleyiciler tarafından süpürülmektedir (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

KemalpaĢa Organize Sanayi Bölgesi

ÇalıĢma alanımız içinde yer alan KemalpaĢa OSB, Ġzmir Ģehir merkezinin 29 kilometre güneydoğusunda yer almaktadır. KemalpaĢa‟nın 1.300 hektarlık geniĢletilmiĢ bir alanı ve bu alan üzerinde 205 aktif endüstriyel tesis ve 43 ticari müessese mevuttur. Bölgede yaklaĢık 12.000 iĢçi çalıĢmaktadır. KemalpaĢa‟daki sanayi bölgesi, metal iĢleme, kimya, kâğıt, plastik ve makine gibi farklı sanayilerden meydana gelmektedir (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Bölgede, endüstriyel atıksu için genel bir atıksu arıtma tesisi bulunmamakta ve yaklaĢık 4.000 iĢçinin bulunduğu endüstrilerin de evsel atıksu arıtma tesisleri bulunmamaktadır. Bu bölgeden gelen ana kirleticiler özellikle metal ve gıda endüstrilerinin ürettiği atıksulardır. Birçok kuruluĢun atıksu arıtma tesisi bulunduğu

bildirilmekle birlikte bölgeden Nif Çayı‟na oldukça yüksek bir kirlilik yükü bırakılmaktadır (Çevre ve Orman Bakanlığı, 2008).

Benzer Belgeler