Sıçanlarda Lokomotor Aktivite Bulgularının Değerlendirilmesi

4.1.2.1. ASP Dozları Uygulanan Sıçanlarda Lokomotor Aktivite Bulgularının Değerlendirilmesi

Yapılan bu tez çalışmasında, sıçanlara farklı dozlarda ASP uygulanmış ve hayvanlar açık alan testine tabi tutularak, toplam gezinme süreleri belirlenmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, ASP uygulanmadan önce (enjeksiyon öncesi) elde edilen gezinme süresi değerleri istatistiksel bakımdan anlamlı bulunmuştur. ASP uygulama sonrası elde edilen gezinme süresi değerleri ise istatistiksel bakımdan anlamsızdır. Ayrıca, ASP enjeksiyonu öncesi gezinme süresi değerleri ile, enjeksiyon sonrası gezinme süresi değerleri arasında istatistiksel bakımdan anlamlı fark bulunmaktadır. Enjeksiyon sonrası, gezinme süresi değerlerinde bir azalış bulunmaktadır.

Sıçanlarda ASP dozları için uygulanan açık alan testinde toplam temizlenme süresi değerlerine bakıldığı zaman, enjeksiyon öncesi ve enjeksiyon sonrası değerler arasında istatistiksel bakımda fark olduğu görülmüştür. Özellikle enjeksiyon sonrası kontrol grubu ile yüksek doz ASP uygulanan grup arasında önemli fark olduğu görülmüştür. Bu sonuçlara göre, ASP’nin lokomotor aktiviteyi azaltarak hayvanı daha hipoaktif bir duruma getirip, hayvanın kendi öz bakımına daha fazla zaman ayırdığı belirlenmiştir. Yapılan bir araştırmada da buna benzer sonuçlar ortaya çıkmıştır. Örneğin Motaghinejad ve diğ. (2015) yaptıkları çalışmada, mekansal öğrenme ve hafızayı değerlendirmek için labirent testi kullanmışlar ve hayvanlarda anksiyete ve depresyon düzeyini belirlemişlerdir. Açık alan testi sonuçlarının, sıçanlarda motor aktiviteyi azaltarak, hayvanda anksiyete benzeri davranış özellikleri meydana geldiğini belirtmişlerdir.

Sıçanlarda ASP dozları için uygulanan açık alan testinde doğrulma sayısı değerlerine bakıldığı zaman, ASP dozu enjeksiyon öncesi, istatistiksel bakımdan anlamlı fark bulunmuştur. Enjeksiyon sonrası ise, önemli bir fark görülmemiştir. ASP dozu uygulama öncesi ve sonrası ise istatisitiksel bakımdan anlamlı fark görülmüştür. ASP uygulama sonrası doğrulma sayısında azalma görülmüştür. Bu sonuçlar, hayvanların yeni karşılaştıkları açık alanda keşif becerilerinin azalarak daha az doğrulma yaptıklarını göstermektedir. Benzer bir sonucu, Mallick ve Khan (2016), beslenme alışkanlıkları ile anksiyetik ve antidepresan eylemlerin artışı arasındaki ilişkiyi gösteren deney hayvan modeli oluşturarak, lokomotor aktivite artışına bağlı olarak hayvanların keşif becerilerinin azaldığını ortaya koymuşlardır. Tchekalarova ve diğ. (2015), benzer bir çalışma ile epilepsi modeli oluşturdukları sıçanlarda, epilepsi nöbet aktivitesinin, davranışsal ve biyokimyasal değişikliklere yol açarak, hipokampüs içindeki serotonin ve nöron kaybını ortaya koymuşlardır.

4.1.2.2. MSG Dozları Uygulanan Sıçanlarda Lokomotor Aktivite Bulgularının Değerlendirilmesi

Yaptığımız çalışmada, sıçanlarda MSG dozları için uygulanan açık alan testinde toplam gezinme süresi değerleri, lokomotor aktivite düzeylerini göstermekle beraber, MSG dozu uygulanmasından önce ve sonra, herhangi bir grup için önemli

bir fark ortaya çıkmamıştır. Ancak, MSG uygulama öncesi ve sonrası değerler arasında, istatistiksel bakımdan önemli fark bulunmaktadır. Bu fark, enjeksiyon sonrası gezinme süresinde azalma şeklinde kendini göstermektedir. Benzer sonuçlar, yani motor aktivitedeki azalış, birçok araştırmacı tarafından ortaya konmuştur (She ve diğ. 2015, Tyurenkov ve diğ. 2015, Zhu ve diğ. 2015).

Sıçanlarda lokomotor aktivite açısından yapılan bir çalışmada, Dubovickyet ve diğerleri (1996) postnatal 21. ve postnatal 65. günlerde uygulanan MSG’nin lokomotor davranışı artırdığını gözlemlemişlerdir. Bu lokomotor aktivite parametresi ile uyumlu olarak, Ishikawa (1997), neonatal dönemde uygulanan MSG’nin hipokampal CA1 piramidal hücrelerinde spesifik dejenerasyona sebep olduğunu ve bu dejenerasyonun öğrenme bozukluğu ile ilişkili olduğunu bildirmişlerdir. Aynı zamanda, postnatal 1., 3., 5., 7., ve 9. günlerde MSG ile muamele edilen sıçanların, uygulamadan sonraki 7. günde lokomotor aktivitelerinde artış ve sonrasında hipoaktivite ve davranış bozuklukları belirlenmiştir (Ishikawa 1997, Kiss ve diğ. 2007).

Sıçanlarda MSG dozları için uygulanan açık alan testinde toplam temizlenme süresi değerlerine bakıldığı zaman, enjeksiyon sonrasında, önemli fark tespit edilmiştir. Bu fark, kontrol grubu ile yüksek doz MSG arasında istatistiksel bakımdan anlamlı fark olduğunu göstermektedir. Ayrıca, enjeksiyon öncesi ve enjeksiyon sonrasında temizlenme süresindeki artış istatistiksel bakımdan anlamlıdır. Benzer sonuçlar, yani hayvanın hipoakif hale geçip daha çok özbakım yapması, Oliveira de Almeida ve diğerlerinin (2014) yaptıkları çalışmada ortaya atılmıştır. Yapılan çalışmaya göre, araştırmacılar dopamin D2 reseptör ekspresyonunu Western Blot analizi ile değerlendirmişler ve 57 gün sonra sıçanlara açık alan testi yapmışlardır. Sonuç olarak 57 gün sonra, sıçanlarda lokomotor aktivitede önemli bir azalmayı takiben, başlangıç değerlerine göre nispeten hareketsizlik artmış, ancak bu değerler 71 gün sonra başlangıç seviyelerine geri dönmüştür.

Sıçanlarda MSG dozları için doğrulma sayısı değerlerine bakıldığı zaman, enjeksiyon öncesi kontrol grubu ile MSG2500 dozu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Ayrıca, enjeksiyon öncesi doğrulma sayısı değerleri ile enjeksiyon sonrası doğrulma sayısı değerleri arasında da önemli fark bulunmuştur. Bu farklar, doğrulma sayısında enjeksiyon sonrası azalış şeklinde kendini

göstermiştir. Ortaya çıkan bu sonuçlar, lokomotor aktivitedeki azalış ile de uyumlu bulunmuştur. Literatür çalışmaları ile de sonuçlar desteklenmektedir. Örneğin, oksidan ajan olarak bilinen nikotinin sıçan modelinde kullanılması ile yapılan bir çalışmada, hayvanlara uygulanan açık alan testinin, hayvanların motor aktivitesini azaltarak, anksiyete düzeyini artırdığı belirtilmiştir (Motaghinejad ve diğ. 2015). Diğer yandan, epilepsi modeli oluşturulmuş sıçanlarda ise açık alan testi ile ölçülen lokomotor aktivite faaliyetinde önemli derecede artış saptanmıştır (Langberg ve diğ. 2016).