Renk Tayini (L, Hue, Kroma)

ġeker mısırı çeĢitlerinin renk tayininde kullanılan L, Hue ve Kroma değerlerine ait varyans analiz sonuçları Çizelge 16’da, ortalama değerler Çizelge 17’de verilmiĢtir.

ÇeĢitlere ait L değerleri 66,47 ile 77,19 arasında değiĢmiĢ (Çizelge 17) ve L değerleri bakımından çeĢitler arasındaki fark % 1 düzeyinde önemli bulunmuĢtur (Çizelge 16). EĢiyok ve ark., (2004), Ģeker mısırında kullandıkları sarı renkli çeĢitlerin L değerlerinin 72,52 ile 75,16 arasında çeĢitlere göre önemli ölçüde değiĢtiğini saptamıĢlardır. Çizelge 17’de görüldüğü gibi sarı renkli çeĢitlerde L değerleri 66,47 ile 73,01, iki renkli çeĢitlerde 67,68-72,58, beyaz renkli çeĢitlerde 73,47-77,19 arasında değiĢmiĢtir. Sarı renkten beyaz renge doğru genellikle L değerinin arttığı, sarı renkli çeĢitler içerisinde Envy, iki renkliler içerisinde Peaches & Cream, beyaz renkliler içerisinde Extra Tender çeĢidinin renk yoğunluğunun daha fazla olduğu belirlenmiĢtir (Çizelge 17). Ortalama L

38

Çizelge 16. ġeker mısırı çeĢitlerinin renk tayininde belirlenin L, Hue ve Kroma özelliklerine ait varyans analiz sonuçları

Varyans Kaynakları S.D. F L Hue Kroma Tekerrür 2 1,13 Ö.D. 0,30 Ö.D. 0,50 Ö.D. ÇeĢit 13 39,24 ** 63,04 ** 57,83 ** Hata 26

**: 0,01 düzeyinde önemli, Ö.D: önemli değil

Çizelge 17. ġeker mısırı çeĢitlerinin renk tayininde belirlenin L, Hue ve Kroma özelliklerine ait ortalama değerler ve Duncan gruplandırması

ÇeĢitler L Hue Kroma

Sarı

IOChief 68,02 g** 89,16 a** 32,18 abc**

Lumina 70,71 ef 87,50 ab 33,98 a

Merit 66,47 g 83,23 d 30,18 abcd

Sunshine 67,36 g 88,55 a 28,75 cde

Sakarya 70,63 ef 88,36 ab 33,45 ab

Bodacious 71,21 def 81,41 ef 29,78 bcde

Envy 73,01 bcd 86,71 bc 32,83 ab

Vega 70,89 ef 88,27 ab 33,89 a

Ġki renkli

Peaches &Cream 72,58 cde 83,59 d 26,30 ef

Ambrosia 67,68 g 79,98 f 24,54 f Fantastic 70,16 f 85,33 c 27,39 def Beyaz Silver Queen 77,19 a 81,92 de 15,20 h Cellestial 73,47 bc 80,72 ef 14,09 h Extra Tender 74,64 b 82,43 de 20,26 g Ortalama 71,0 84,80 27,35 V.K. (%) 1,2 0,8 5,5

*Aynı harfle gösterilen ortalamalar arasında 0,01 önem düzeyine göre fark yoktur.

değeri sarı renkli çeĢitlerde 69,78, iki renkli çeĢitlerde 70,14, beyaz çeĢitlerde 75,10 olarak bulunmuĢtur. Dünyada sarı, beyaz ve/veya iki renkli çeĢitler içerisinde sarı renk daha fazla tercih edilmektedir (Tracy, 2001; Lerner ve Dana, 2007). Yapılan bir çalıĢmada, L değerinin çevrelere göre de değiĢtiği saptanmıĢtır (EĢiyok ve ark., 2004).

39

Sarı ve kırmızı renk arasındaki renk değiĢiminin ifadesi olan Hue değeri (EĢiyok ve ark., 2004) bakımından çeĢitler arasındaki farklılık önemli bulunmuĢtur (Çizelge 16). Çizelge 17 incelendiğinde, en yüksek Hue değerleri sarı renkli çeĢitlerde 89,16 ile IOChief, iki renkli çeĢitlerde 85,33 ile Fantastic ve beyaz renkli çeĢitlerde 82,43 ile Extra Tender çeĢitlerinden elde edilmiĢtir. Koçan renginin sarıdan beyaza doğru gidildikçe Hue değerinin azaldığı görülmektedir. Sarı renkli çeĢitlerin kullanıldığı bir çalıĢmada, 91,24 ile 93,00 arasında değiĢen Hue değerlerinin çeĢitlere ve çevrelere göre önemli ölçüde değiĢtiği belirlenmiĢtir (EĢiyok ve ark., 2004).

ġeker mısırı çeĢitlerinin Kroma değerleri 14,09 ile 33,98 arasında elde edilmiĢ (Çizelge 17) ve çeĢitler arasındaki fark önemli bulunmuĢtur (Çizelge 16). AraĢtırmada, kroma değerleri sarı renkli çeĢitlerde 28,75-33,98, iki renkli çeĢitlerde 24,54-27,39 ve beyaz renkli çeĢitlerde 14,09-20,26 olarak bulunmuĢtur. EĢiyok ve ark. (2004), sarı renkli çeĢitlerde kroma değerlerinin 41,35 ile 50,77 arasında çeĢitlere göre önemli ölçüde değiĢtiğini saptamıĢlardır. Kroma değerleri danelerin parlaklığını ifade etmektedir (EĢiyok ve ark., 2004). Yüksek kroma değerleri gösteren sarı renklilerde Vega ve Lumina, iki renklilerde Fantastic ve beyaz renklilerde Extra Tender çeĢitlerinin diğer çeĢitlere göre daha parlak olduğu söylenebilir.

40 5. SONUÇ

Dünyada son yıllarda tüketici isteklerine bağlı olarak normal Ģekerli (su tipli) çeĢitlere göre Ģeker oranı daha yüksek farklı tane tipi ve rengine sahip yeni Ģeker mısırı çeĢitleri geliĢtirilmiĢtir. Türkiye’de Ģeker mısırı tüketiciler tarafından yeni tanınan ancak tüketimi hızla artan bir üründür. Dolayısıyla üretimi de az bir alanda ve sınırlı sayıda çeĢitlerle yapılmaktadır. Bu çeĢitlerin çoğunluğunu Ģeker oranı düĢük tipler oluĢturmaktadır. Ülkemizde Ģeker mısırında yapılan çalıĢmalarda çeĢitlerin renk ve endosperm tipi (su, se, sh2) gibi farklılıkları ortaya konmamıĢtır. Farklı renk ve endosperm tiplerine sahip Ģeker mısırı çeĢitlerinin çevresel Ģartlara göre verim ve verim özelliklerinde meydana gelebilecek varyasyonlar incelenerek bölgelere uygun çeĢitlerin belirlenmesi gerekmektedir.

Türkiye için yeni olabilecek Ģeker mısırı çeĢitlerinin verim performansları ve bunu etkileyen baĢlıca bitkisel karakterlerin, tüketimde etkili olan kalite özelliklerinin de farklı tiplere göre nasıl değiĢim göstereceğinin belirlenmesi amacıyla Tokat-Kazova koĢullarında da yürütülen bu çalıĢmada, yurtiçi ve yurtdıĢından temin edilen farklı Ģeker ve tane rengi tiplerindeki 13 adet F1 Ģeker mısırı çeĢidi ile 1 adet kompozit çeĢit

kullanılmıĢtır.

AraĢtırmada, incelenen özellikler bakımından nem içerikleri dıĢında çeĢitler arasında önemli farklılıklar elde edilmiĢtir. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde; çeĢitlerin tepe püskülü çıkarma süresi 51-58 gün, koçan püskülü çıkarma süresi 52-64 gün ve olgunlaĢma süresi 73-88 gün olarak belirlenmiĢ, orta ve geçci grupta yer alan çeĢitler içerisinde Bodacious ve Fantastic çeĢitlerinin en erkenci, Silver Queen ve Extra Tender çeĢitlerinin ise en geç olgunlaĢtığı belirlenmiĢtir. Taze tüketim amacıyla yetiĢtirilen Ģeker mısırının erken dönemde yetiĢtirilip ilk olarak piyasaya sürülmesi yüksek gelir getirmektedir. Erkenciliğin ön plana alındığı üretimlerde çalıĢmamızda belirlediğimiz erkenci çeĢitleri kullanmak önem taĢımaktadır.

Bitki boyu çeĢitlere göre 132-219 cm arasında değiĢmiĢ. En geç olgunlaĢan Silver Queen çeĢidinde en yüksek bitki boyu elde edilmiĢ ve hasıl verimi de yüksek bulunmuĢtur. Hasattan sonra geri kalan hasıl materyalin hayvan yemi olarak

41

kullanılması durumunda uzun boylu bitkiler avantaj sağlamaktadır.

ġeker mısırının taze olarak tüketilmesinde koçan iriliği ve koçanın ucunda boĢluk olmaması önemli özelliklerdir. ÇeĢitlerin koçan uzunlukları 18,0-22,2 cm ve koçan çapları 41 ile 47 mm arasında değiĢmiĢ, en uzun koçan Lumina çeĢidinden, en yüksek koçan çapı IOChief çeĢitlerinden elde edilmiĢtir. ÇeĢitlere ait koçanda sıra sayıları 14 ile 19 adet arasında değiĢmiĢ, en fazla koçanda sıra sayısı en fazla koçan uzunluğu gösteren Lumina çeĢidinden elde edilmiĢtir. Koçan uç boĢluğu çeĢitlerde 0,1 ile 4,1 cm arasında, koçanda tane sayısı 556,2 ile 747,3 adet arasında değiĢmiĢ, koçanı uzun olan Lumina çeĢidi, sıra sayısı düĢük ve uç boĢluğu olmasına rağmen en fazla koçanda tane sayısına sahip olmuĢtur. Koçan özellikleri bakımından kompozit çeĢit Sakarya hibrit çeĢitlerin gerisinde kalmıĢtır. Üreticilerin birim alandan elde ettikleri ürünün miktarını önemli ölçüde etkileyen tek koçan ağırlığı ise çeĢitlere göre 184,1-233,4 g, tek koçanda taze tane ağırlığı 91,9 ile 170,7 g arasında değiĢmiĢ ve her iki özellikte de Cellestial çeĢidi ilk sırada yer almıĢtır.

ġeker mısırında koçan verimi yanında taze koçan olarak satılması nedeniyle birim alanda elde edilen koçan sayısı önem kazanmaktadır. ÇeĢitlerin bitki baĢına koçan sayıları 1,00-1,15 adet arasında değiĢmiĢ, en fazla koçan sayısı Cellestial çeĢidinden elde edilmiĢtir. Dekara koçan sayısı çeĢitlere göre 3688-5774 adet arasında değiĢmiĢtir. Dekara koçan sayıları en yüksek Fantastic, Sunshine ve Vega çeĢitlerinden elde edildiği için, bu çeĢitlerin üretimde kullanılması üreticiye daha fazla gelir getirebilir.

ÇeĢitlere ait dekara taze koçan verimleri 900-1364 kg arasında değiĢmiĢ, en yüksek verim se tipindeki beyaz renkli Cellestial ve sh2 tipindeki Fantastic çeĢitlerinden elde edilmiĢtir. Sanayi üretimi için önemli bir özellik olan çeĢitlerin dekara taze tane verimleri 504–839 kg arasında bulunmuĢ, Cellestial çeĢidi ilk sırada yer almıĢtır. ÇeĢitlerin hasıl verimleri ise dekara 1566 ile 3330 kg arasında gerçekleĢmiĢ, Silver Queen en yüksek hasıl verimi vermiĢtir. Birim alan verimleri yüksek olan çeĢitler üreticiler tarafından yetiĢtirme amaçları göz önünde bulundurularak tercih edilebilir.

42

göz önüne almaktadır. Tanenin toplam Ģeker içeriğinin tahmininde kullanılan suda çözünür kuru madde miktarı (SÇKM) çeĢitler arasında 11,9 ile 20,3 °Brix, ortalama °Brix değerleri ise su tipli çeĢitlerde 16,9, se tipli çeĢitlerde 20,1 ve sh2 tipli çeĢitlerde ise 12,8 olarak belirlenmiĢtir. ÇeĢitlerin sakkaroz içerikleri % 11,6 ile % 39,6 arasında değiĢmiĢ, ortalama sakkaroz içeriği su, se ve sh2 tipli çeĢitlerde sırasıyla % 19,4, % 34,1 ve % 33,0 olarak bulunmuĢtur. En yüksek sakkaroz içeriği sh2 tipli Fantastic ve se tipli Bodacious çeĢidinden, en düĢük ise kompozit çeĢit Sakarya´dan elde edilmiĢtir. L değerleri sarı renkli çeĢitlerde 66,47-73,01, iki renkli çeĢitlerde 67,68-72,58, beyaz renkli çeĢitlerde 73,47-77,19 arasında, Hue değerleri sarı renkli çeĢitlerde 83,23-89,16, iki renkli çeĢitlerde 79,98-85,33, beyaz renkli çeĢitlerde 80,72-82,43, Kroma değerleri sarı renkli çeĢitlerde 28,75-33,98, iki renkli çeĢitlerde 24,54-27,39 ve beyaz renkli çeĢitlerde 14,09-20,26 olarak değiĢmiĢtir.

Elde edilen sonuçlara göre; Tokat-Kazova için erken olgunlaĢan Bodacious ve Fantastic, iyi koçan özellikleri gösteren Lumina, IOChief ve Cellestial, dekara koçan sayıları en yüksek Fantastic, Sunshine ve Vega, dekara taze koçan verimi ve taze tane verimi, hasıl verimi gibi özellikler bakımından ilk sıralarda yer alan Cellestial, Fantastic ve Silver Queen, yüksek sakkaroz içeriği gösteren Fantastic (sh2) ve Bodacious (se) çeĢitleri ön plana çıkmaktadır. Verim ve kalite özellikleri bütün olarak ele alındığında sh2 tipinde iki renkli Fantastic ve se tipindeki beyaz renkli Cellestial çeĢitlerinin Tokat ve benzeri ekolojiler için önerilebileceği görülmektedir. Önerilen çeĢitlerin farklı çevrelerde denenerek daha fazla bilgi edinilmesi bunlardan yararlanma imkanlarını artıracaktır. Yeni Ģeker mısırı tiplerinin tüketiciler ve ürünü iĢleyen gıda sanayisi tarafından benimsenmesiyle elde edilecek ürünlerin kalitesi artacaktır. Ayrıca, Ģeker mısırı üreticiler içinde kısa dönemde sıcak gelir sağlayan bir alternatif ürün olarak üretim planında önemli bir yer tutacaktır.

43 6. KAYNAKLAR

Aldrich, S.R., Scott, W.D. and Leng, E.R, 1982. Modern Corn Production. A and L. Publications, Station A, Box F,Champaigne, Illions, 61820.

Anonim, 2002. Sweet Corn Pest Management Strategic Plan (North Central States) (Posted Sept 2003) Information on critical pest management practices and priority issues developed at a workshop in Madison, Wisconsin, on the 17th and 18th of December, 2002. www.ipmcenters.org/pmsp/pdf/NCSweetcorn.pdf. Anonim, 2004. Tab96.xls. World swt corn (grn maize): Import volume by country,

1990-2002. http://usda.mannlib.cornell.edu/data-sets/crops/sweet-corn.

Anonim, 2005. Vegetables and Melons Outlook/VGS-311/October 20, 2005, Economic

Research Service, USDA,

www.ers.usda.gov/Briefing/Vegetables/vegpdf/SwtCornHigh.pdf. Anonim, 2009. Vegetable Crop Management.

www.extension.umn.edu/distribution/cropsystems/DC7061.html.

Asghar, M. J. and Mehdi, S.S., 1999. Variability for grain yield, its components and quality traits in a sweet corn population. Pakistan Journal of Biological Sciences, 2 (4): 1366-1370.

Azanza, F., Juvik, J.A. and Klein, B.P., 1994. Relationships between sensory quality attributes and kernel chemical composition of fresh- frozen sweet corn. J. Food Quality, 17:159–172.

Azanza, F., Bar-Zur A. and Juvik, J.A., 1996. Variation in sweet corn kernel characteristics associated with stand establishment and eating quality. Euphytica 87:7-18.

Beckingham, C., 2007. Commodity growing guides- Sweet corn. http://www.dpi.nsw.gov.au/agriculture/horticulture/vegetables/commodity/sweet -corn.

Beech, D.F. and Basink, J.J., 1978. Effect of Population and Row Spacings on Early and Late Maize Hybrids in the Ord Walley. Australlian J. of Exp. Agric. and Ani Husb., 15: 74.

Bruce, W.B., Edmeades, G.O. and T.C. Barker, 2002. Molecular and physiological approaches to maize improvement for drought tolerance. J. Expt. Bot. 53:13–25. Cesurer, L. ve Ülger, A.C., 1997. Farklı ekim zamanlarının bazı Ģeker mısır çeĢitleri

üzerindeki etkisi. II. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29 Eylül, s:134-138, Samsun. Çetinkol, M., 1989. Tatlı Mısır Üretimi. Hasat Aylık Tarım Dergisi. Ġstanbul.

Dartt, B., Black, R., Marks P. and Morrone, V., 2002. Cost of Fresh Market Sweet Corn Production in Monroe County, Michigan Staff Paper 2002-40 November, 2002 http://www.msu.edu/user/blackj/Staff_Paper_2002-40.pdf.

DüzgüneĢ, O., Kesici, T., Kavuncu O. ve Gürbüz, F., 1987. AraĢtırma ve Deneme Metotları (Ġstatistik Metotları II). Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yay. No: 1021, 381 s., Ankara.

EĢiyok, D., Bozokalfa, M.K. ve Uğur, A., 2004. Farklı Lokasyonlarda YetiĢtirilen ġeker Mısır (Zea mays L. var. saccharata) ÇeĢitlerinin Verim Kalite ve Teknolojik Özelliklerinin Belirlenmesi Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 2004, 41 (1):1-9.

Gençtan, T. Ve Gökçora, H., 1980. Ankara Ekolojik KoĢullarında YetiĢtirilen Mısır ÇeĢitlerinde Toz Verme ve Döllenme Peryodu Saptanması ve Bunların Pratik ve Teknik Önemi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Diploma Sonrası Yüksek

44

Okul Doktora Tezi Özellikleri Ankara. S:764-781.

Gençtan, T., Emeklier, Y., Çölkesen, M. Ve BaĢer, Ġ., 1995. Sıcak Ġklim Tahılları Tüketim Projeksiyonları ve Üretim Hedefleri. Ziraat Mühendisliği 4. Teknik Kongresi, Ankara. S.429-448.

Gençtan, T. ve Uçkesen, B., 2001. Tekirdağ KoĢullarında Ana ürün ve Ġkinci Ürün ġeker Mısır (Zea mays saccharata Sturt.)YetiĢtirme Olanaklarının AraĢtırılması. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi 17-21 Eylül. Tekirdağ.

Hale, T.A., Hassell, R.L., Phillips, T. and Halpin, E., 2005. Taste panel perception of sweetness and sweetness acceptability compared to high pressure liquid chromatography analysis of sucrose and total sugars among three phenotypes (su, se, and sh2) at varying maturities of fresh sweet corn. Horttechnology, 15(2): 313-317.

Huelsman, M.F., 2000. Crop Profile for Corn (Sweet) in Ohio. http://cipm.ncsu.edu/CropProfiles/docs/OHsweetcorn.html.

Ġdi, M., 1994. ġeker Mısırda (Zea mays saccharata Sturt) Ekim Zamanı ve Bazı YetiĢtirme Tekniklerinin Verim, Verim Unsurları ile Bazı Morfolojik ve Fenolojik Özelliklere Etkileri, Yüksek Lisans Tezi, 76s, TOKAT.

Ġdikut, ,L., Cesur C., Tosun S., 2005. ġeker Mısırında Ekim Zamanı YetiĢtirme Tekniklerinin Hasil Verim ve Bazi Özelliklerine Etkisi. KahramanmaraĢ Sütçü Ġmam Üniversitesi Fen ve Mühendislik Dergisi 8 (1): 1-12.

Kara, B. ve Akman, Z., 2002. ġeker Mısırda (Zea Mays Saccharata Sturt.) Koltuk ve Uç ile Yaprak Sıyırmanın Verim ve Koçan Özelliklerine Etkisi, Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2002, 15(2),9-18.

Karaman, M. R., ve Brohi, A., 2004. 3. Ulusal Gübre Kongresi. Tarım, Sanayi, Çevre Bildiri Kitabı. Cilt 2, Ek Çizelgeler Bölümü, 11-13 Ekim 2004, S: 1415-1426, Tokat.

Kırtok, Y., 1998. Mısır Üretimi ve Kullanımı. Kocaoluk Basım ve Yayınevi, Tarsus. Koçak, M. ve Köycü, C., 1994. Samsun ekolojik Ģartlarında bazı tatlı mısır çeĢitlerinde

verim, verim öğeleri ve bazı kalite özelliklerine azotlu gübrelemenin etkisi üzerinde bir araĢtırma. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(2):83-94, Samsun.

Köycü, C. Ve Yanıkoğlu, S., 1987. Samsun Ekolojik ġartlarında Mısır (Zea Mays L.) Üretiminin GeliĢtirilmesi, Problemleri ve Çözüm Yolları Sempozyumu. Tarım, s:287-316 Ankara.

Kleinhenz, M. D., 2001. Sweet Corn Quality -- What is it? Excerpts from the Proceedings of the Ohio Fruit and Vegetable Growers Congress, February 7-9, 2001, Toledo, OH. http://www.oardc.ohio-state.edu/kleinhenz.

Kleinhenz, M. D., 2003. Sweet corn variety trials in Ohio: Recent top performers and suggestions for future evaluations. Horttechnology 13 (4): 711-718.

Kunst, A., Draeger B. and Ziegenhorn, J., 1988. D-Glucose. In Methods of Enzymatic Analysis (Bergmeyer, H. U., ed.), 3rd ed., Vol.VI, pp. 163-172, VCH Publishers (UK) Ltd., Cambridge, UK.

Kün, E. ve Emeklier, Y., 1987. Ġklim Faktörleri Bakımından Türkiye’de Mısır Üretiminin GeliĢtirilmesi, Problemler ve Çözüm Yolları Sempozyumu, Ankara, 1-9.

Kün, E., 1994. Tahıllar II, A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayın No:1360, Ders Kitabı:394 Ankara.

45

University Cooperative Extension Service,

http://www.ces.purdue.edu/extmedia/hort.htm#9.

Ledencan, T., Sudar, R., Simic, D., Zdunic, Z. and Brkic, A., 2008. Effects Of The Agroecological Factors On Sweet Corn Quality. Cereal Research Communications, 36: 1411-1414.

Michaels, T.E., and Andrew, R.H., 1986. Sugar Accumulation in Shrunken-2 Sweet Corn Kernels. Crop Sci 26:104-107.

Motes, J.E., W. Roberts and B. O. Cartwright, 2007. Sweet Corn Production. Oklahoma

Cooperative Extension Service HLA-6021

http://pods.dasnr.okstate.edu/docushare/dsweb/Get/Document-1383/HLA- 6021web.pdf.

Ocakdan, M., 1997. Farklı ġeker Mısırı ÇeĢitlerinde Koltuk Almanın Verim ve Bazı Özelliklere Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, 38 Sayfa, TOKAT.

Okutan, M., 1992. Tokat Ekolojik ġartlarında II. Ürün Olarak ġeker Mısır YetiĢtirme Olanaklarının Belirlenmesi Üzerine Bir AraĢtırma, Yüksek Lisans Tezi, 48 Sayfa, TOKAT.

Orzolek, M. D., Greaser G.L. and Harper, J.K., 2000. Agricultural Alternatives: Sweet corn production.. Penn State College ofAgricultural Sciences Agricultural

Research and Cooperative Extension

http://pubs.cas.psu.edu/PubDept.asp?varDept=2&Submit2=Go&offset=45. Outlaw, W. H. and Mitchell, C.T., 1988. Sucrose. In Methods of Enzymatic Analysis

(Bergmeyer, H. U., ed.) 3rd ed., Vol.VI, pp. 96-103,VCH Publishers (UK) Ltd., Cambridge, UK.

Öktem, A. ve Öktem, A.G., 1999. Bazı Ģeker mısır çeĢitlerinin (Zea mays saccharata Sturt) taze koçan ve tane verimleri ile önemli tarımsal karakterlerinin belirlenmesi. GAP.1. Tarım Kongresi, 26-28 mayıs,Cilt II: 893-900, ġanlıurfa. Öktem, A. ve Öktem, A.G., 2006. Bazı ġeker Mısır (Zea mays saccharata Sturt)

Genotiplerinin Harran Ovası KoĢullarında Verim Karakteristiklerinin Belirlenmesi. Uludağ.Üniv.Zir.Fak.Derg., 20(1): 33-46.

Park, K.Y., Kang, Y.K., Park, S. U. and Moon, H.G., 1989. Effects of Planting Density and Tiler Removal on Growth and Yield of Sweet Corn Hybrids. Field Crop Abstracts, Vol: 43 (8): 723-724.

Precheur, R.J., Jasinski, J., Doran, J., Schacht, D., Renk, C., Haddix M. and Davlin, J., 2005. Sweet Corn Trials in Ohio. Midwest Vegetable Variety Trial Report for 2005. Compiled by Elizabeth T. Maynard and Christopher C. Gunter. Bulletin No. B17810. Dept. of Horticulture and Landscape Architecture, Office of Agricultural Research Programs, Purdue University, W. Lafayette, Indiana. December, 2005. pp: 119-122. www.hort.purdue.edu/fruit/rep_pres/2005- 6/mvvt_2005_pdf/sc_oh_05.pdf.

Precheur, R.J., Doran, J., Schacht, D., Renk, C., Haddix, M. and Davlin, J., 2006. Evaluation of Sweet Corn Varieties at Two Grower Locations in Ohio. Vegetable Research Reports, http://vegnet.osu.edu/~vegnet/index.html.

Rogers, I.S. and Lomman, G.J., 1988. Effect of Sowing Date on Biomass Production in Some Maize Hybrids. Herbage Abst., 58:12:460.

Saleh, G. B., Alawi, S. A. S. and Panjaitan, K., 2002. Performance, correlation and heritability studies on selected sweet corn synthetic populations. Pakistan Journal of Biological Sciences, 5 (3): 252-254.

46

enhancer1 (se1) mutation in Zea mays Plant Physiology and Biochemistry 42 (2004) 457–464.

Sencar, Ö., 1988. Mısır YetiĢtiriciliğinde Ekim Sıklığı ve Azotun Etkileri. C. Ü. Tokat Zir. Fak. Yay., 6, Bilimsel AraĢtırma ve Ġncelemeler, 3, Tokat.

Sencar, Ö., Gökmen,S., Koç H., ve Okutan,M., 1992. Tokat ekolojik Ģartlarında II. ürün olarak Ģeker mısır yetiĢtirme olanaklarının belirlenmesi üzerine bir araĢtırma. Cumhuriyet Üniversitesi Tokat Ziraat Fak. Dergisi, 9(1):242-257.

Sencar, Ö., Gökmen, S. ve Ġdi, M., 1997. ġeker Mısırın (Zea Mays Saccharata Sturt.) Agronomik Özelliklerine Ekim Zamanı ve YetiĢtirme Tekniklerinin Etkisi, Tr. J. of Agriculture and Foresty, 21, 65-71.

Sencar, Ö., Gökmen, S., Sakin M.A., ve Ocakdan, M., 1999. ġeker mısırında (Zea mays saccharata Sturt.) koltuk almanın verim ve bazı özelliklere etkileri. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım, 1999, Cilt I, Genel ve Tahıllar: 456-461, Adana.

Sezer, Ġ., Köycü, C., 1994. Samsun Ekolojik ġartlarında II. Ürün olarak YetiĢtirilecek Bazı Mısır (Zea mays L.) ÇeĢitlerini Belirleme ÇalıĢmaları. O.M.Ü.Z.F. Dergisi, 3(2): 171-176.

SukSoon, L., Lee, S. S., SangHee, Y., Yun, S.H., Seo, J.M., and JungMoon, S. S., 2004. Optimum harvest time for high quality seed production of sweet and super sweet corn hybrids. Korean Journal of Crop Science, Vol. 49 (5): 373-380.

Sprague, G.F. and Dudley, J.W., 1988. Corn and Corn Improvement, Third Edition. Number 18 in The Series AGRONOMY. Madison. Wisconsin, USA, 986. Tracy, W.F., 2001. Sweet corn. In: Specialty Corns, 2nd edition, A.R. Hallauer, ed.

CRC Press LLC, Boca Raton.

Turgut, Ġ. ve Balcı, A., 2001. Bursa KoĢullarında DeğiĢik Ekim Zamanlarının ġeker Mısırı (Zea mays saccharata Sturt.) ÇeĢitlerinin taze Koçan Verimi Ġle Verim Öğeleri Üzerine Etkileri. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi. 17-21 Eylül 2001. Tekirdağ.

Tüik, 2008. Türkiye Ġstatistik Kurumu. www.tuik.gov.tr

USDA, 1992. United States standards for grades of sweet corn. http://www.ams.usda.gov/standards/cornswt.pdf.

Ülger, A. C., 1986. Relation Verschiedener Mais-Inzuchtlinien und Hybridener auf Steigerdes Stickst Offan Gebest, Dissertation, Hohenheim Stuttgart, W. Germany. Ülger, A. C., and Becker, H.C., 1989. Influence of Year and Nitrogen Treatment on

The Degree of Heterosis in Maize. Maydica. Vol. 34: 163-170, Rome, Italy. Vincent A., F., Randall, G., W. and Rosen, C. J., 2001. Characterization and Utilization

of Nitrogen Contained in Sweet Corn Silage Waste. Agron. J. 93:627–633. Walter, A.H., Hayslip, N.C., Darby, J.F, and Forsee, W.T., 1953. Sweet Corn

Production on The Sandy Soil of the Florida Lower East Coast. Universty of Florida, Agric. Exp. Stations. Gaines Ville, Florida.

Wann, E.V., Brown G.B. and Hills, W.A., 1971 . Genetic modifications of sweet corn quality. J . Am . Soc . Hort. Sci . 96 : 441-444.

Williams II, M.M., Boydston, R. A., and Davis, A. S., 2006. Canopy Variation Among Three Sweet Corn Hybrids and Implications for light competition. Hortscience 41(6):1449–1454.

Yurtsever, N., 1984. Deneysel Ġstatistik Metotları. Toprak ve Gübre AraĢtırma Enstitüsü Yayınları, Genel Yayın No: 56. Ankara.

47

Yousef, G. G. and. Juvik, J. A., 2001. Comparison of Phenotypic and Marker-Assisted Selection for Quantitative Traits in Sweet Corn. Crop Sci. 41:645–655.

Zhu, S., Mount, J. R. and Collins, J. L., 1992. Sugar and Soluble Solids Changes in Refrigerated Sweet Corn (Zea mays L) Journal of Food Science 57 (2), 454–457.

48 ÖZGEÇMĠġ

KiĢisel Bilgiler

Adı Soyadı: ġule KÜÇÜKYAĞCI

Doğum Tarihi ve Yer: 04.01.1985-Polatlı/Ankara Medeni Hali: Bekar

Yabancı Dili: Ġngilizce Telefon: 0544 476 19 12

e-mail: sule85_06@hotmail.com

Eğitim

Derece Eğitim Birimi Mezuniyet Tarihi

Lisans Gazi OsmanpaĢa Üniversitesi Ziraat Fakültesi

2008