Her bireyin kendine özgü bir düşünme tarzı olmasına rağmen, problem çözmede çeşitli aşamalar vardır. Bu aşamalar pek çok araştırmacı tarafından değişik şekillerde
sınıflandırılmış olsa da tüm araştırmacıların değindiği ortak aşamalar aşağıdaki gibidir. Hazırlık (Preparation): Bu aşamada problemin ne olduğu, nasıl gerçekleştiği
belirlenir ve ilişkili görülen bilgi ve malzemeler toplanır. Problem çözülmeye çalışılır yalnız üzerinde saatlerce günlerce düşünülüp çalışılsa bile
çözülemeyebilir. Bu durumda daha sonra ilgili problemin çözümünde daha başarılı olunacağı varsayılarak, çözüm daha ileriki bir zamana bırakılır.
Kuluçka (Incubation): Bu aşamada önceden çözümü engelleyen bazı olgular kaybolmaya başlar. Birey bu süreçte problemin çözümünde faydalı olabilecek faaliyetlerde bulunur ve yeni bilgiler öğrenir. Birey aktif olarak kullanmasa da bilinçaltı süreçler çalışmaktadır.
bireyde kavrayış yoluyla yeni bir fikir oluşmaktadır. Problemin çözümüne dair yeni bir çözüm yolu üretilmiştir.
15
Değerlendirme ve Düzeltme (Evaluation and Revision): Bu aşamada birey bulduğu yeni çözüm yolununproblemi gerçekten çözüp çözmediğini denemektedir. Çözüm yolu başarılı olmaz ise tekrar başlangıç noktasına dönülür, çözüm yolu başarılı ise de çözüme ulaşılır ve problemin üstesinden gelinmiş olur (Morgan, 2015).
Rosen, Morse ve Reynolds (2011) göre; Problemin seçilmesi ve tanımlanması,
Problem için gerçekçi ve ulaşılabilir hedefler belirlemek, Alternatif çözümler üremek,
Problemin artılarını ve eksilerini değerlendirmek, Problemin çözümü için seçenek tercihinde bulunmak, Eylemsel bir plan geliştirmek,
Sonuçları değerlendirmek, problem çözmenin aşamalarını oluşturur.
Bingham (1971) problem çözmeyi öğrenilmesi ve ulaşılması gereken bir yetenek, sürekli olarak geliştirilmesi gereken, zaman, çaba, atılım ve alıştırma isteyen bir iş olarak tanımlayarak, problem çözmeyi sekiz aşamaya ayırmıştır. Bunlar;
1. Problemi Tanımlama: Gün içinde karşılaşılan bazı problemler aniden ortaya çıkar ve anlaşılmaları da oldukça kolaydır. Diğerleri düşünce ve gündelik yaşamla ilgili doğal olaylar arasından yavaşça ve aşama aşama ortaya çıkarlar. Bazı problemler de özellikle şaşırtıcı, belirsiz durumlar ya da duygular sonucu meydana gelir ve yüzeye çıkabilmek için bir araştırma dönemine ihtiyaç duyarlar (Bingham, 1971; Nezu ve Nezu, 2009).
2. Problemleri Açıklama: Problemler tanınır tanınmaz onun gerçek niteliği ve alanı çok defa hemen kolaylıkla sezinlenemez. Ancak zamandan kazanmak ve eylemin etkili olabilmesi bakımından güçlüğün açıklanması, problemin niteliğinin belirtilmesi ve alanın
açıklanması faydalar sağlayabilir (Bingham, 1971).
3. Verileri Toplama: Problemin doğru bir şekilde çözülebilmesi için verileri, bilgileri ve bulunması mümkün materyalleri sağlayacak bütün yolların araştırılması gerekir. Bilgi toplamak için yapılan çalışmalar ilerledikçe problemin çözülmesine yardım edecek ve 16
bireyin problemle ilgi önemli sorunları daha iyi kavramasına yarayacak yeni görüşler ortaya çıkacaktır (Bingham,1971).
4. Verileri Seçme ve Düzenleme: Verileri düzene sokmanın en önemli yönü, fikirler arasında ilişki kurmaktır. Fikirler arasındaki karşılıklı ilişkilerin dikkatle gözden geçirilmesi ve eleştirici bir yöntemle değerlendirilmesi ve böylece yeni anlayışların gelişmesini sağlar, yeni birleşmelere imkân verebilir ve problemin öğelerini yeniden bir düzene kavuşturabilir ki bu durum değişik bir görüşün doğmasını sağlar ve başlangıçta görülmeyen tercihler ortaya koyar (Bingham,1971).
5. Muhtemel Çözüm Yollarını Belirleme: Verilerin çözümlenmesi ve yorumlanması
sonucunda bütün muhtemel çözüm yolları tespit edilmelidir. Akla yakın hiçbir çözüm şekli gözden kaçırılmamalıdır. Sonrada bir daha gözden geçirmek üzere türlü çözüm yolları bulmak en üstün olanı seçme imkânını verebilir (Bingham,1971; Nezu ve Nezu, 2009). 6. Çözüm Şekillerini Değerlendirme: Çözüm şekillerini değerlendirmek ve içlerinden uygun olan birini seçmek, eleştirici düşünme, objektif düşünme ve geç hüküm verme gibi yeteneklere sahip olmayı gerektirir. Değerlendirme, her bir çözüm şekli üzerinde tüm yönleri ile tam gereği gibi düşünülmesini, her bir çözüm şeklinin muhtemel sonucunun ve etkisinin ne olacağının önceden tahmin edilmesini sağlar (Bingham,1971; Nezu ve Nezu, 2009).
7. Çözüm Şeklinin Uygulamaya Konması: Problem çözen kimseler, kendilerini buldukları çözüm şekillerinin sonuçlarını hissederek, gözlemde bulunarak ve bir şeyler yaparak deneyebilmeli ve görebilmelidir (Bingham,1971).
8. Çözüm Şeklini Değerlendirme: Problemlerin Çözümünün uygulanmasından sonra değerlendirilmesi gerekmektedir. Çözümün değerlendirilmesi, uygulanan çözümün gerçekten yeterli olup olmadığını sağlar (Bingham,1971).
Paul ve Elder (2014), problem çözme aşamalarının mantıksızca ve mekanik olarak izlenebilecek yolu tanımlamadıkları aksine bu aşamaların doğru yargıları ve geçerli düşünmeyi öğrettiğini ifade ederler. Söz konusu problem çözme aşamaları ise şöyledir: Hedefleri, amaçları ve gereksinimleri düzenli olarak dile getirmek ve
anlamak, 17
Problemleri açık bir şekilde belirlemek ve sonra onları analiz etmek, Gereksinim duyulan bilgiyi anlamak ve etkin olarak bu bilgiyi aramak, Toplanan bilgiyi değerlendirmek, yorumlamak ve analiz etmek, Eylem için seçenekleri anlamak ve onları değerlendirmek,
Probleme stratejik bir yaklaşım benimsemek ve bu stratejiyi takip etmek, Eylemde bulunulan, davranışlar ortaya çıktıkça, davranışların çıkarımlarını izlemek.
Farklı araştırmacılara göre problem çözme aşamaları farklılık gösterdiği gibi, yine problem çözme modelleri söz konusu olduğunda da farklı yaklaşımlar görülmektedir. Bir problemin birden fazla çözüm yolu olabileceği gibi bu çözüm yoluna ulaştıran birden fazla yaklaşım olması da doğaldır.