Marka Şehir Algı Düzeyi ile Girişimcilik Eğilimi Arasındaki İlişki

Çalışmamızın dördüncü hipotezini “Marka şehir algısı ile girişimcilik eğilimi arasında pozitif yönlü bir ilişki vardır.” ifadesi oluşturmaktadır. Bu ilişkinin

66 değerlendirilmesi % 95 güven aralığında p < 0,05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir.

Üniversite öğrencilerinin marka şehir algısı ile girişimcilik eğilimleri arasında ki regresyon modeli özeti, regresyon modeli varyans ve anlamlılık analizi ve katsayılar Tablo 24, Tablo 25 ve Tablo 26’da gösterilmiştir.

Tablo 24: Regresyon Modeli Özeti

Model R R2 Determinasyon

Katsayısı

Tahmini Standart Hata

1 0.788 0.622 0.620 0.44120

a. Tahmin Edici: Marka Şehir Algı Düzeyi

Model özet tablosundaki R2 sütununda yer alan değerlerden, bağımsız değişken durumundaki marka şehir algısı değişkeninin girişimcilik eğilimine ait varyansı % 62.2 (0,22) oranında açıkladığı, başka bir ifadeyle marka şehir algısının % 62’ sinin girişimcilik eğilimine etki ettiği görülmektedir.

Tablo 25: Regresyon Modeli Varyans Ve Anlamlılık Analizi ANOVAb Model Kareler Toplamı Serbestlik Derecesi (df) Kareler Ortalaması F Anlamlılı k Düzeyi 1 Regresyon 61.599 1 61.599 316.447 0,000a Hata 37.374 192 0.194 Toplam 98.974 193

a.Tahmin Edici: Marka Şehir Algı Düzeyi b. Bağımlı Değişken: Girişimcilik Eğilimi

Bağımsız değişkenlerin bağımlı değişken üzerinde etkisi olup olmadığını Anova Testi ile elde edilmiştir. Tablo 25’daki ANOVA testinin anlamlılık sütunundaki değer, marka şehir algısı ile girişimcilik eğilimi arasındaki ilişkiyi ortaya koyabilmek için anlamlı olduğunu F değeri (316,447) ve p < 0,05 anlamlılık

67 düzeyinde göstermektedir. Diğer bir değişle, marka şehir algısının girişimcilik eğilimi üzerinde pozitif yönlü bir etkisi vardır şeklinde bir hipotezin kurulabileceğini ifade etmektedir. Bu aşamadan sonra hipotezin var olan ilişkisinin pozitif ya da negatif olmasına ilişkin değerlendirme Regresyon Modeli Katsayılarına bakılarak değerlendirilebilecektir.

Tablo 26: Regresyon Modeli Katsayısı

Katsayılara Model Standartlaştırılma -mış katsayılar Standartlaştırıl - mış katsayılar t Anlamlılık Düzeyi B Standart hata Beta 1 _(Sabit) 0.572 0.183 3.111 0,02 Marka Şehir Algı Düzeyi 0.835 0.046 0.788 17.788 0,000

a.Bağımlı Değişken: Girişimcilik Eğilimi

Katsayı (Coefficents) tablosu ile denklemin sabit değerinin 0,572, marka şehir algısı katsayısının 0,835 olduğu tespit edilmiştir. Bu durumda oluşturulan regresyon denklemi olan y = 0,572 + 0,835 X’ e göre marka şehir algısındaki bir birimlik artış, yaratıcılık boyutunu 0,835 birim arttırmaktadır. Böylece dördüncü hipotez kabul edilmiştir.

68 SONUÇ VE ÖNERİLER

Bir satıcının ya da bir satıcı grubunun mal ve hizmetlerini tanımlamak ve bu mal ve ürünleri rakiplerinden farklılaştırmak niyetiyle ayırt edici isim ya da sembol olarak nitelendirilen marka kavramı günümüz teknolojik, politik, sosyal ve ekonomik koşullarda yaşanan gelişmelerle birlikte farklı bir boyut kazanmıştır. İşletmelerin ya da girişimcilerin ürettiği ürünler için kullanılan marka kavramı, günümüz global anlayışı çerçevesinde ve küresel ekonomi çatısı altında artık sadece işletmelerin değil aynı zamanda şehirlerin, toplumların ya da ülkelerin de markalaşabileceği olgusunu yaratmıştır. Yapılan bu çalışmada detaylı bir şekilde değinilen marka kavramına literatürdeki son gelişmelerde göz önünde bulundurularak şehir markalaşması boyutu getirilmiştir. Özellikle iletişim teknolojisinin diğer faktörlerle birlikte gelişmesinin ardından tarımdan sanayiye birçok alanda yeniden yapılanmalar oluşmuştur. Bu durum ise sadece ürünlerin pazarlanabileceğinin düşüncesini değiştirmiş aynı zamanda şehirlerin de pazarlanabileceği görüşünün gelişmesini sağlamıştır. Böylece, şehirler içerisinde yer alan yatırımcılara fırsatlar sağlayabilmek, turistlerin şehrin tarihi ve sosyal dokularıyla etkileyebilmek için şehir markalaşmasına verilen önem giderek artmıştır.

Yapılan bu çalışmada şehir markası oluşturabilmek için çeşitli süreçlerin belirlenmesi, stratejilerin oluşturulması ve bunların etkin bir biçimde uygulanmasının gerekli olduğu vurgulanmıştır. Özellikle SWOT analizinin uygulanmasıyla bahsedilen bu etkinliğin daha da arttırılabileceğinden bahsedilmiştir. Bu aşamalar sayesinde şehrin kendisine has bir vizyonunun, kimliğinin ve konumunun olabileceğine değinilmiştir.

Şehirlerin markalaşmasının getirdiği faydalar dikkate alındığında öncelikle ekonomik bir getiriden bahsetmek mümkündür. Çünkü marka oluşturmadaki temel amaç, o şehre bir imaj kazandırabilmek, yatırımlar çekebilmek ve potansiyel müşterilerin o şehre gelmesini sağlamaktır. Burada belirtilmesi gereken en önemli husus ise şehir markalaşmasının neticesinde bir yatırım yapabilecek girişimcilerin bu girişimi yapmadaki eğilimlerinin ne düzeyde olduğu ve bu iki kavram arasında bir

69 ilişkinin olup olmadığının bilimsel bakış açısı çerçevesinde değerlendirebilmektir. Temel olarak pazarda ki bir fırsatı öngörebilen, tüm risklerine katlanabilen ve bunu ticari bir amaç çerçevesinde bütünleştirerek kar odaklı faaliyet şeklinde sürdürebilen kişi olarak tanımlanan girişimci kavramı şehir markalaşmasından fayda sağlayabilecek öncelikli birey olarak karşımıza çıkmaktadır.

Tüm bu bilgiler ışığında hedef pazarlarını belirli kriterlere göre seçen girişimcilerin bu kriterlerden biri olarak nitelendirilebilecek marka şehir algısının girişimcilerin bu şehirlere yönelik faaliyetlerinin nasıl olabileceğine ilişkin yapılan bu çalışmada Uşak Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi iktisat, maliye, kamu yönetimi ve işletme bölümü öğrencilerinden 2012- 2013 bahar yılının ardından mezun olabilecek öğrenciler örneklem olarak belirlenmiştir. Bu fakülte türünün özellikle belirlenmesinin nedeni ise geleceğin potansiyel girişimcilerini yetiştirmesinden dolayıdır. Bunun yanı sıra son sınıf öğrencilerinin de eğitimlerini tamamlamak üzere olduklarından dolayı girişimcilik ve girişimcilik eğilimi kavramlarına hakim olduklarından dolayı çalışmanın güvenilirliğini arttıracağı düşünülmüştür. Yapılan bu çalışma aşağıda belirtilen kısıtlar çerçevesinde hazırlanmıştır.

 Öncelikle marka şehir algısı ve girişimcilik algısına yönelik anket uygulamasını yapıldığından verilecek cevaplar kişilerin bakış açısıyla sınırlıdır.

 Örneklemi oluşturan Uşak Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri öğrencileri dışında da farklı örneklemler üzerinde bu çalışma yapılabilir.  Yapılacak olan bu çalışma da derin mülakat tekniği zaman ve para kısırından

dolayı gerçekleştirilmediğinden anket uygulaması zayıf kalabilmektedir. Çalışmanın bağımsız değişkenini marka şehir algısı oluşturmaktadır. Bu ankette elde edilen veriler, marka şehir algısı puanı olarak analize dahil edilmiştir. Çalışmanın bağımlı değişkeni ise girişimcilik eğilimidir. Bu değişken üç alt boyuta sahiptir. Bunlar, kontrol odağı, yeniliğe açıklık ve yaratıcılıktır. Ölçek güvenilirlikleri marka şehir algısı için % 93,5 ve girişimcilik eğilimi ölçeği için %86,5 değerlerindedir. Elde edilen bu değerler çalışmanın yüksek güvenilirlikte

70 olduğunu göstermektedir. Çalışmada “Marka şehir algısı ile yeniliğe açıklık arasında pozitif bir ilişki vardır.” ; “Marka şehir algısı ile yeniliğe açıklık arasında pozitif bir ilişki vardır.”, “Marka şehir algısı ile yaratıcılık arasında pozitif yönlü bir ilişki vardır.” ve “Marka şehir algısı ile girişimcilik eğilimi arasında pozitif yönlü bir ilişki vardır.” Hipotezlerinin anlamlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Yapılan bu çalışmada, şehir markalaşması düzeyi arttıkça girişimcilik eğiliminin de ( kontrol odağı, yeniliğe açıklık ve yaratıcılık alt boyutları da dahil olmak üzere) arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Dolayısıyla, şehirlerde bulunan gerek kamu yöneticilerinin gerek özel şirket yöneticilerinin gerekse şehirlerde yaşayan vatandaşların şehirlerine sahip çıkıp, markalaşmasına yönelik tüm faaliyetlere etkin bir biçimde rol oynaması şehrin kalkınmasında önemli rol oynayacaktır. Bu bağlamda yapılabilecek öneriler şunlardır:

 Girişimcilik faaliyetlerinin artması yatırımların artması anlamına gelmektedir. Yatırımlarda meydana gelecek artışlarda istihdam düzeyini büyük bir miktarda arttırabilecektir. Daha iyi ekonomik koşulların yaratılması şehirlerin kendi markalarını yaratmalarıyla olabilecektir.

 Hükümet politikalarında şehir markalaşmalarına büyük önem verilmelidir.  Bunun yanı sıra sadece metropol kentlerin değil aynı zamanda kırsal da

bulunan kentlerin de kendine has özelliklerinin ortaya çıkartılmasıyla birlikte markalaşmasına önem verilmelidir.

 Aksi takdirde bir ülkede yer alan birkaç şehrin markalaşması ülkeye genel anlamda bir katkı sağlayamayacağı gibi ekonomik olarak ülkenin ilerleme hızını da etkileyecektir.

 Türkiye’deki birçok şehrin markalaşması sadece yerel girişimcilerin değil uluslararası girişimcilerin de dikkatini çekebilecektir. Bu durumun sonucu olarak da yerelden ziyade ulusal bir kalkınma söz konusu olacaktır.

 Hızla globalleşmeye devam eden dünyamızda diğer ülkelerin şehirleriyle ya da diğer ülkelerle de rekabet edebilmek için şehir markalaşmalarına önem verilmelidir.

71  Bunun yanı sıra, bu çalışmayı bir adım daha öne götürebilecek ülke

markalaşması çalışmalarının da yapılması gerekmektedir. Bu şekilde bir çalışmanın yapılması da gerekli finansman desteğinin ilgili kurumlarca araştırmacılara sağlanmasıyla olacaktır.

Marka şehir algısı ve girişimcilik eğilimi ile ilgili yapılacak olan gelecek çalışmalar da örneklem düzeyinde farklılıklar oluşturularak ve araştırmanın kısıtları çerçevesinde belirtilen mülakat tekniğinin uygulanmasıyla bu alana katkı sunulabilecektir. Ayrıca, şehir politikalarının düzenlenmesinde aktif rol alan hükümet ve hükümet organları ile şehir belediyelerinin şehir markalaşması konusunda çeşitli stratejiler geliştirmesi gerektiği de bu çalışmanın neticesinde anlaşılmaktadır.

72

KAYNAKÇA

Aaker, D. (1991). Managing Brand Equity: Capitalising on the Value of a Brand Name. London: The Free Press.

Ak, M. (2006). Marka Yönetimi : Marka Ürününüze Ruh Katar. İstanbul: Akis Kitap.

Akpınar İ. (2011). Şehirlerin Markalaşması Sürecinde Üniversite Öğrencilerinin Rolü, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme A.B.D., Yüksek Lisans Tezi, Bolu

Alabay, Mehmet N. "Sosyal Medyada Tüketiciler Ve Pazar Bölümleme Uygulamaları." (2011).

Alaş, Betül (2009). Marka Kent Olmak- II.

Anholt, Simon, (2006). The Anholt-GMI City Brands Index: How The World Sees The World’s Cities. Place Branding, 2-1.

Anokhin, S., Wincent, J., ve Autio, E. (2011). “Operationalizing Opportunities in Entrepreneurship Research: Use of Data Envelopment Analysis”, Small Business Economics, 37(1), 39-57.

Avşar, M.(2007),“Yüksek Öğretimde Öğrencilerin Girişimcilik Eğilimlerinin Araştırılması, Çukurova Üniversitesinde Bir Uygulama”, s.1–89, Adana.

Aykan, E. (2002), “Girişimcilik ve Girişimcilerin Liderlik Davranışları”,s.1– 160, Kayseri.

Aytaç, Ö. (2006), “Girişimcilik Sosyo-kültürel Bir Perspektif”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, s.15, s.139–160, Kütahya.

73 Başçı, A. (2006). Şehir Markası Yaratma Süreci ve İstanbul Şehir Markası İçin Bir Model Önerisi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme A.B.D., Yüksek Lisans Tezi, İstanbul

Bayrakdar, S. (2011), “Avrupa Birliği Mesleki Eğitim Programlarında Girişimciliğin Ekonomik Kalkınmadaki Önemi ”C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C.12,s.1, s.246.

Berg, L. van den, and Braun E. (1999), “Urban Competitiveness, Marketing and the Need for Organising Capacity”, Urban Studies 36, no. 5-6 (1999): 987-999.

Besler, S. (2010), “Sosyal Girişimcilik”, Beta, s.3–28, İstanbul.

Birçek, A. (2008), “Girişimci Kişilik Özelliklerinin Liderlik Bağlamında İncelenmesi”, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.1– 136, Çanakkale.

Borça G. (2003). Bu Topraklardan Dünya Markası Çıkar Mı? (Genişletilmiş 6. Basım). İstanbul: MediaCat Yayınları.

Borça, Güven, (2004), Bu Topraklardan Dünya Markası Çıkar Mı? Marka Olmanın ABC’si (Genişletilmiş 7. Basım), Kapital Medya Hizmetleri A.Ş. , Mediacat Kitapları, İstanbul.

Burnett, J. I. (1984), Promotion Management, (Çeviren: Ali Atıf Bir). Bir Mamul Nasıl Konumlandırılır Pazarlama Dünyası. 7, 35-37.

Büte, M. (2008), “Örgütsel Faktörlerin İç Girişimcilik Üzerine Etkileri” EKEV Akademi Dergisi, S.37,s.41–67.

Carey, T. A., Flanagan, D. J. ve Palmer, T. B. (2010). An Examination Of University Student Entrepreneurial Intentions By Type Of Venture. Journal Of Developmental Entrepreneurship, 15(4), 503-517.

74 Castells, Manuel ve Borja, Jordi (1997). Local & Global: Management Of Cities In The Information Age. London: Earthscan Publicatons Ltd..

Ceylan, H. H. (2010). Yerel Kalkınma ve Rekabet Aracı Olarak Şehir Pazarlamasında Yatırımcıların Yatırım Destinasyon Tercih Yapılarının Belirlenmesi ve Uşak Tekstil Sektöründe Bir Uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme A.B.D., Doktora Tezi, Afyon

Chrysostome, E. ve Xiaohua, L. (2010). Immigrant Entrepreneurship: Scrutinizing A Promising Type Of Business Venture. Thunderbird International Business Review, 52(2), 77-82.

Çarıkçı, İ.H. ve Koyuncu, O., (2010). Bireyci – Toplumcu Kültür ve Girişimcilik Eğilimi Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (3), 1-18.

Demir, K. (2003). İmaj Yönetimi: Çalışma Yaşamında İzlenimlerin Yönetimi. Ankara: Sandal Yayınları.

Demirören, S. (2009). Şehir Markası Oluşturma ve Şehir Markası Bileşenlerinin İncelenmesi: Erzincan İli Üzerine Bir Saha Araştırması. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme A.B.D., Yüksek Lisans Tezi, Erzurum

Diamantopoulos, Adamantios, Gereth Smith and Ian Grime (2005). The Impact of Brand Extensions on Brand Personality: Experimental Evidence. European Journal of Marketing.

Dinçer, Ömer (2004). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası (7. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.

75 Douhan, R. and Henrekson, M. (2010). “Entrepreneurship and Second-best Institutions: Going Beyond Baumol’s Typology”. Journal Of Evolutionary Economics, 20(4), 629-643.

Döm, S.(2006), “Girişimcilik ve küçük İşletme Yöneticiliği”, Detay yayıncılık, s.1–105, Ankara.

Dönmez, D. ve Altuntaş, G. (2010). “Girişimcilik Yönelimi ve Örgütsel Performans İlişkisi: Çanakkale Bölgesinde Faaliyet Gösteren Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, C.39,S.1,s50–74.

Edu, T., ve Negricea, I. (2012). Brand Positioning - A Marketing Resource and an Effective Tool for Small and Medium Enterprises. Journal Of Knowledge Management, Economics & Information Technology, 2(1), 185-190.

Emin, N. , (2012). Marka Kent Oluşturmada Sembol Yapıların Değerlendirilmesi ve Bir Uygulama. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği A.B.D., Yüksek Lisans Tezi, Ankara

Ercan, S. ve Gökdeniz, İ. (2009), “Girişimciliğin Gelişim Süreci ve Girişimcilik Açısından Kazakistan”, Bilig, Bahar, s.49–82.

Erçetin, Şule. (2000) Lider Sarmalında Vizyon, 2.B., Nobel Yayınları, Ankara.

ERSOY Melih, H. ve Çağatay KESKİNOK (1997). Küreselleşme ve Yerelleşme, Ada Kentliyim Dergisi, 3-9.

Ertürk, Tayfun (1996). Şehir Kimliği: Amasya Örneği, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul

Estrin, S., Mickiewicz, T., ve Stephan, U. (2013). “Entrepreneurship, Social Capital, and Institutions: Social and Commercial Entrepreneurship Across Nations”, Entrepreneurship: Theory & Practice, 37(3), 479-504.

76 Farahmand, N., Tagizadeh, H., ve Kheirandish, M. (2011). A Strategy Formulation Model: A Model Based on The Corporate Entrepreneurship In Industrial Firms Of Iran. Australian Journal Of Basic & Applied Sciences, 5(12), 1221-1230.

Fine, S., Hui, M., Feldman, G. ve Nevo, B. (2012). “Psychological Predictors of Successful Entrepreneurship in China: An Empirical Study”. International Journal Of Management, 29(1), 279-292.

Fretter, A (1993) Place marketing: a local authority perspective. In Selling Places: The City as Cultural Capital, Past and Present, eds G Kearns and C Philo (pp 163–174). Pergamon Press, Oxford.

Friedman, John (1986). The World Hyphothesis, Development and Change, 17-70.

Gardner B.B. and Levy, SJ. “The Product and The Brand”, Harvard Business Review, March-April 1955, pp. 33-39.

Gavcar, Erdoğan ve Didin, Saliha (2007). Tüketicilerin Perakendeci Markalı Ürünleri Satın Alma Kararlarını Etkileyen Faktörler: Muğla İl Merkezinde Bir Araştırma. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3-6.

Gehrels, C., Munster, O., Pen, M., Prins, M., ve Thevenet, J. (2003). Chosing Amsterdam: Brand Concept and Organization of the City Marketing. Amsterdam: City of Amsterdam , Aeroprint B.V..

Gelder, S.V. ve Allan, M. (2006). City branding: How cities compete in the 21

st

century. UK: Primaveraquint.

Gerdhe, Suela (2012) Brand Positioning - A Marketing Resource and an Effective Tool for Small and Medium Enterprises. Journal Of Knowledge Management, Economics & Information Technology, 2(1), 185.

77 Gökalp, İ. (2008) ,“ Türkiye’de Kadın Girişimciler ve Kadın Yöneticiler”, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.1–118,Kırıkkale.

Güler, B. (2010), “Sosyal Girişimcilik”, Efil Yayınevi, s.1-45, Ankara

Güler, B. (2011), “Yoksullukla Mücadele Sosyal Girişimcilik”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C.13,S.3,s.79–111

Hancı, A. (2004), “Girişimcilikte cinsiyet faktörü ve kadın girişimciler üzerine bir araştırma”,s.1–124, Sakarya

İlgüner, M. (2005). Türkiye’de Marka Yaratma ve Yaşatmanın Altın Kuralları. İstanbul: Rota Yayınları.

İlgüner, M. ve Asplund, C. (2011). Marka Şehir. İstanbul: Marketing Yayınları.

İrmiş, A. ve Özdemir, L. (2011), “Girişimcilik ve Yenilik İlişkisi”, Yönetim Bilimleri Dergisi (9:1),S.139–161.

İrmiş, A., Durak, İ. ve Özdemir, L. (2010), “Girişimcilik Kültürü”, Ekin Basın Yayın Dağıtım, s.5–75, Bursa.

Jackson, D.N. (1994). Jackson Personality Inventory—Revised Manual. Port Heron MI: Sigma Assessment Systems, Inc.

Kalaycı, Ş. , (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (5. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Kamu İdareleri İçin Stratejik Planlama Kılavuzu 2. Sürüm (2006), 9.

Kapferer, J. (1992). Strategic Brand Management (First Edition The Free Press).

78 Kara, Tolga. "Sosyal Medya Ağlarının Sosyal Ticaret Ağına Dönüşümü: Facebook Örneği."Gaziantep University-Journal of Social Sciences11.4 (2012): 1419-1439.

Karabey, N. ve Bingöl, D. (2010) ,“Girişimciliğin Başlangıcı Olarak Fırsat Tanımlama”, Yönetim Dergisi, S.67,s.9–31.

Karpat Işıl, (2000), Marka Yönetimi Süreci ve Tanıtımın Rolü, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.

Kayalar, M. ve Ömürbek, N.(2007), “Girişimci Adaylarının Risk Almaya Yatkınlık Özelliğinin Cinsiyet Bağlamında İncelenmesi”, Atatürk üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C.21,S.1,s.185–199

Keller, K. Lane, (1993). “Conceptulazing, Measuring and Managing Custumer Based Brand Equity”, Journal of Marketing, Vol:57, January:1-22.

Kırdar, Yalçın (2005), “Marka Stratejilerinin Oluşturulması; Coca-Cola Örneği”, Review Of Social, Economic&Studies, 3(4), 233-250.

Kocabaş Füsun ve Elden Müge (1997). Reklam ve Yaratıcı Strateji. İstanbul: Yayınevi Yayıncılık.

Koller, V. (2008). The world in one city: Semiotic and cognitive aspects of city branding. Journal Of Language & Politics, 7(3), 431.

Komito, Lee‐ Bates, Jessica (2009), Virtually Local: Social Media and Comm unity Among Polish Nationals in Dublin, Aslib Proceedings: New Information Persp ectives, Vol. 61 No. 3.

Kotler P., Armstrong G., Saunders J., ve Wong V. (2001). Principles of Marketing (3rd European Edition). Pearson Education.

79 Kotler, P. (1997). Pazarlama Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayın.

Kotler, Philip (2004). Opinion Pieces Where is Place Branding Heading?. Place Marketing, 1-12.

Kotler, Philip, Armstrong, Gary, Saunders, John ve Wong, Veronica (1999). Principles of Marketing (Second European Edition), Prentice Hall Europe.

Köker, N., ve Göztaş, A. (2010). Dıgıtalızatıon Of The Cıtıes: An Analysıs Of Cıty Munıcıpalıty Web Sıtes As A Part Of Cıty Brand. Journal Of Yasar University, 5(20), 3334.

Kury, K. M. (2012). “Sustainability Meets Social Entrepreneurship: A Path to Social Change Through Institutional Entrepreneurship”. International Journal Of Business Insights & Transformation, 464-71.

Lepoutre, J., Justo, R., Terjesen, S., & Bosma, N. (2013). Designing a global standardized methodology for measuring social entrepreneurship activity: the Global Entrepreneurship Monitor social entrepreneurship study. Small Business Economics, 40(3), 693-714.

Li, J., Young, M. ve Tang, G. (2012). “The Development Of Entrepreneurship In Chinese Communities: An Organizational Symbiosis Perspective”. Asia Pacific Journal Of Management, 29(2), 367-385.

Manhas, P. S. (2010). Strategic Brand Positioning Analysis Through Comparison of Cognitive and Conative Perceptions. Journal Of Economics, Finance & Administrative Science. 15(29), 19.

80 Nayyar Malik, J., ve Bin Mahmood, R. (2012). Facilitating Corporate Entrepreneurship in Public Sector Higher Education Institutions: A Conceptual Model. Issues In Social & Environmental Accounting, 6(1/2), 26-49.

Odabaşı, Y. (2008). “Girişimcilik”. 5.Baskı, Eskişehir.

Odabaşı, Y. ve Oyman, M. (2006). Pazarlama İletişimi Yönetimi. İstanbul: Mediacat Kitapları.

Onay, M. (2010), “İşletmelerde Girişimcilik Özelliğini Etkileyen Faktörler: İç Girişimcilik”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, C.17,s.1, s.48–67.

Özman, Dilek. Markalaşma ve Getirdikleri.

Peker, Afife Esra (2006). Kentin Markalaşma Sürecinde Çağdaş Sanat Müzelerinin Rolü; Kent Markalaşması ve Küresel Landmark, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Prilenska, V. (2012). City Branding as a Tool for Urban Regeneration: Towards a Theoretical Framework. Architecture & Urban Planning, (6), 14.

Redhouse, J. W. (1998). Redhouse yeni türkçe-ingilizce sözlük. IBD Ltd., 531- 532

Reis Al ve Ries Laura (2000). Marka Yaratmanın 22 Kuralı, (Çeviren: ÖZDEMİR Atakan). Ankara: MediaCat Kitapları.

Ries, A. and Trout, J. (1982). Positioning:The Battle for Your Mind (First Edition), Warner Books.

Rotter, J.B. (1966). Generalized expectancies for internal versus external control of reinforcement. Psychological Monographs: General and Applied, 80, 1- 28.

81 Saraçoğlu, M., Duran, C. (2010), “Girişimcilikte Yaratıcılığın Üç Boyutu Birey, Süreç ve Ürün”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C.10,S.2,s.131–151.

Saran, M.,(2005). “Kent Pazarlaması: Güçlü Bir Kent İmajı ve Kent Markası Oluşturmak,” TMMOB Makine Müh. Odası, Marka Yönetimi Sempozyumu, 14-15 Nisan, Gaziantep, s.105-11

Seppo, K. Rainisto (2003). Success Factors Of Place Marketing: A Study of Place Marketing Practices In Northern Europe And The United States, Doctoral Dissertation. s:43

Shugan, S. M. (1987). Estimating Brand Positioning Maps Using Supermarket Scanning Data. Journal Of Marketing Research (JMR), 24(1), 3.

Smith, B. R. ve Stevens, C. E. (2010). Different Types Of Social Entrepreneurship: The Role Of Geography and Embeddedness On The Measurement and Scaling Of Social Value. Entrepreneurship & Regional Development, 22(6), 575-598.

Spence, M., Ben Boubaker Gherib, J., ve Ondoua Biwolé, V. (2011). Sustainable Entrepreneurship: Is Entrepreneurial will Enough? A North-South Comparison. Journal Of Business Ethics, 99(3), 335-367.

Solis,Brian, The Essential Guide to Social Media, http://www.onecaribbean.o rg/content/files/essentialGuidetoSocialMedia.pdf, s. 6, Erişim Tarihi: 07.06.2013

Sujan, M., ve Bettman, J. R. (1989). The Effects of Brand Positioning Strategies on Consumers' Brand and Category Perceptions: Some Insights From Schema Research. Journal Of Marketing Research (JMR), 26(4), 454.

Takalo, T. and Toivanen, O. (2012).” Entrepreneurship, Financiership, and Selection”. Scandinavian Journal Of Economics, 114(2), 601-628.

82 Tek, M. (2009). Kamu Yatırımlarında Turizmin Yeri, Türkiye Turizm Stratejisi 2033'de Marka Kentler Projesi: Eleştirel Bir değerlendirme. Anatolia /Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(2), 169.

Tek, Ömer Baybars (2005). Modern Pazarlama İlkeleri, İzmir: Birleşik

Belgede Şehir markalaşmasının girişimcilik üzerine etkisi : Uşak ili örneği (sayfa 77-100)