Luteolinin Antigenotoksik Etkisinin Araştırılması

Luteolinin antigenotoksik aktivitesini belirlemek amacıyla MNU (0.5 mM), SF (0.5 mM) veya MMC (0.025 mM) ile birlikte uygulanan luteolinin farklı konsantrasyonları için gruplar oluşturuldu. Bu gruplarda mutajenlerin sabit dozu ile luteolinin farklı dozları (0.075 mM, 0.10 mM ve 0.25 mM) birlikte uygulandı.

Uygulama gruplarından elde edilen kanat benek testi sonuçları ve istatistik değerlendirmeleri Çizelge 4.11 da verilmiştir.

Elde edilen sonuçlara göre, larvaların hayatta kalış oranı MNU (0.5 mM) grubuna kıyasla aynı MNU dozu ile birlikte uygulanan luteolin gruplarında azalmıştır. MNU grubunda % 96 olan hayatta kalış oranı, MNU ile birlikte uygulanan luteolinin 0.1 mM dozunda % 76 olarak bulunmuştur.

Çizelge 4.11. Luteolinin farklı dozlarının MMC, SF ve MNU ile birlikte uygulanması sonucunda D.melanogaster kanat benek testinde elde edilen bulgular ve istatistiksel değerlendirmeler

*Kanat başına düşen benek sayısı, Parantez içinde verilenler benek sayılarıdır.

**Tekyönlü Kastenbaum-Bowman Testi, Frei ve Würgler (1988), +: pozitif, -: negatif, i: belirsiz, m: çok değişkenli faktör, olasılık seviyeleri:α= β= 0.05

a % inhibisyon hesaplanması, Abraham [161]

SF (0.5 mM) grubunda hayatta kalış oranı % 72 iken, SF ile birlikte uygulanan en yüksek (0.25 mM) luteolin dozunda % 74 olarak bulunmuştur. Hayatta kalış oranı, SF grubuna kıyasla SF ile birlikte uygulanan luteolin gruplarında artmıştır. Benzer şekilde MMC (0.025 mM) ile birlikte uygulanan luteolin gruplarında da MMC grubuna kıyasla hayatta kalış oranı artmıştır. MMC grubunda % 64 olan hayatta kalış oranı, luteolinin 0.075 mM ve 0.25 mM dozlarında sırasıyla % 80 ve % 70 olarak bulunmuştur (Çizelge 4.11).

MNU (0.5 mM) ile birlikte uygulanan luteolin gruplarında MNU’nun indüklediği büyük ve küçük tekli benekler, ikili benekler ve toplam benekler luteolin dozunun artışına bağlı olarak azalmıştır (Şekil 4.16).

0 2 4 6 8 10 12

Küçük Tekli Benek BüyükTekli Benek İkili Benek Toplam Benek

Benek Sayısı/ Kanat Sayısı

MNU MNU+LUT (0.075 mM) MNU+LUT (0.10 mM) MNU+LUT (0.25 mM)

Sekil 4.16. MNU (0.5 mM)’nun neden olduğu benek tipleri üzerine MNU ile birlikte uygulanan luteolinin farklı dozlarının etkisi

MNU grubunda küçük ve büyük tekli benek sıklığı sırasıyla 4.90 ve 4.61 iken MNU ile birlikte uygulanan en düşük (0.075 mM) luteolin dozunda 4.21 ve 3.91 olarak bulunmuştur. MNU grubunda ikili ve toplam benek sıklığı sırasıyla 1.45 ve 10.96 olarak bulunurken, MNU ile birlikte uygulanan en düşük luteolin dozunda ise 1.15 ve 9.28 olarak gözlenmiştir. MNU grubuna kıyasla MNU ile birlikte uygulanan tüm luteolin gruplarında gözlenen tüm benek tiplerinin sıklıklıklarındaki azalma istatistiksel açıdan önemli bulunmuş ve negatif sonuçlar elde edilmiştir (Çizelge 4.11)

SF (0.5 mM) ile luteolinin farklı dozlarının (SF+LUT) birlikte uygulamasıyla oluşturulan gruplardan elde edilen kanat benek testi sonuçları Çizelge 4.11 de verilmiştir. SF ile birlikte uygulanan tüm luteolin gruplarında artan luteolin dozuna paralel olarak küçük ve büyük tekli benek ile toplam benek sıklığı azalmıştır (Şekil 4.17). SF grubunda küçük tekli benek ve büyük tekli benek sıklığı sırasıyla 1.70 ve 0.64 iken en yüksek luteolin dozunun (0.25 mM) kullanıldığı grupta 0.90 ve 0.22 olarak bulunmuştur. SF ile birlikte uygulanan tüm luteolin gruplarında tekli beneklerin her ikisinde de gözlenen azalma istatistiksel açıdan önemli olduğundan negatif sonuçlar elde edilmiştir.

0 0,5 1 1,5 2 2,5 3

Küçük Tekli Benek BüyükTekli Benek İkili Benek Toplam Benek

Benek Sayısı/ Kanat Sayısı

SF SF+LUT (0.075 mM) SF+LUT (0.10 mM) SF+LUT (0.25 mM)

Sekil 4.17. SF (0.5 mM)’nin neden olduğu benek tipleri üzerine SF ile birlikte uygulanan luteolinin farklı dozlarının etkisi

İkili beneklerde ise SF ile birlikte uygulanan luteolinin dozlarına bağlı olarak değişen sonuçlar elde edilmiştir. En düşük (0.075) luteolin dozunun kullanıldığı birlikte uygulama grubu ile SF grubunda ikili benek sıklığı 0.09 iken, SF ile birlikte uygulanan luteolinin 0.10 mM ve 0.25 mM dozlarında sırasıyla 0.04 ve 0.06 olarak bulunmuştur.

Toplam benek sıklığı luteolin dozunun artışına paralel olarak azalmıştır. İkili benekler ve toplam benekler bakımından SF ile birlikte uygulanan tüm luteolin gruplarında istatistiksel açıdan negatif sonuçlar elde edilmiştir.

Son olarak luteolinin antigenotoksik aktivitesi MMC (0.025 mM) mutajenine karşı araştırılmıştır. MMC (0.025 mM) ve luteolinin farklı dozlarının (MMC+LUT) birlikte uygulanmasıyla oluşturulan gruplardan elde edilen kanat benek testi sonuçları Çizelge 4.11 de verilmiştir. MMC ile birlikte uygulanan luteolin gruplarında MMC’nin indüklediği tüm benek tiplerinin sıklığının luteolin dozunun artışına bağlı olarak azaldığı Şekil 4.18 de görülmektedir. MMC grubunda küçük ve büyük tekli benek sıklığı sırasıyla 4.15 ve 4.73 iken, MMC ile birlikte uygulanan luteolinin 0.25 mM dozunda 1.87 ve 1.44 olarak bulunmuştur.

0 2 4 6 8 10 12

Küçük Tekli Benek BüyükTekli Benek İkili Benek Toplam Benek

Benek Sayısı/ Kanat Sayısı

MMC MMC+LUT (0.075 mM) MMC+LUT (0.10 mM) MMC+LUT (0.25 mM)

Sekil 4.18. MMC (0.025)’nin neden olduğu benek tipleri üzerine MMC ile birlikte uygulanan luteolinin farklı dozlarının etkisi

MMC grubunda ikili benek ve toplam benek sıklığı sırasıyla 2.80 ve 11.69 iken, MMC ile birlikte uygulanan luteolinin 0.25 mM dozunda ise 1.42 ve 4.84 olarak bulunmuştur (Çizelge 4.11). MMC grubuna kıyasla MMC ile luteolin birlikte uygulama gruplarında küçük ve büyük tekli benek, ikili benek ile toplam benek sıklığındaki azalma istatistiksel açıdan önemli olduğundan negatif sonuçlar elde edilmiştir.

Luteolin, birlikte uygulama gruplarında mutajenlerin indüklediği tüm benek tiplerinin sıklığını azaltmıştır. Bu sonuçlara göre luteolinin farklı dozları, kanat benek testinde MNU (0.5 mM), SF (0.5 mM) ve MMC (0.025 mM) mutajenlerinin genotoksik aktivitelerini değişen oranlarda baskılamıştır. Hesaplanan % inhibisyon değerleri ise Çizelge 4.11 de verilmiştir.

Luteolinin farklı dozlarının MNU, SF ve MMC ye karşı göstermiş olduğu inhibisyon etkileri Şekil 4.19 da görülmektedir. Mutajenlerle birlikte uygulanan luteolin gruplarında luteolinin doz artışına paralel olarak % inhibisyon değerleri artmıştır. En yüksek luteolin dozunun (0.25 mM) kullanıldığı birlikte uygulama gruplarında, luteolin en fazla MMC’nin indüklediği benekleri inhibe etmiştir. En düşük luteolin dozunun (0.075 mM) kullanıldığı birlikte uygulama gruplarında ise luteolin en fazla SF’nin indüklediği benekleri inhibe etmiştir.

5 15 25 35 45 55 65

0,075 0,1 0,125 0,15 0,175 0,2 0,225 0,25

Luteolin derişimi (mM)

% İnhibisyon

MNU (0,5 mM)+Luteolin SF (0,5 mM)+Luteolin MMC (0,025 mM)+Luteolin

Sekil 4.19. MNU, SF ve MMC'nin D. melanogaster'de indüklediği somatik mutasyonlara karşı luteolinin farklı dozlarının inhibisyon etkisi