Literatür Araştırması

Ġlk kez 1864‟te H. Schiff tarafından primer aminlerle karbonil bileĢiklerinin kondenzasyonundan elde edilen ve o zamandan beri Schiff bazları (iminler) adı ile bilinen azometin bileĢiklerinin sentezleri ve yapılarının aydınlatılması ile ilgili çalıĢmalar 1940‟lı yıllarda baĢlamıĢtır. Literatür tarandığında Schiff bazları ve bunların kompleksleri ile ilgili olarak son beĢ yılda onbeĢ binden fazla çalıĢma yapıldığı görülmektedir. Bu çalıĢmalardan bazıları aĢağıda verilmiĢtir.

KISHITA, M., (1957): 5-Sübstitüe salisilaldehit ve o-aminofenol‟den oluĢan Schiff

bazlarının geçiĢ metal iyonlarıyla etkileĢmesinden elde edilen kompleksler incelenmiĢtir. Bakır komplekslerinin ölçülen magnetik moment değerleri, dimerleĢmenin meydana geldiğini ve bakır-bakır etkileĢmesinin olduğunu göstermektedir [69].

ZHURIN, R.B., (1963): N,N‟-Dietil-p-fenildiamin türevleri ile Salisilaldehitin

kondenzsyonu sonucu oluĢan Schiff bazlarını sentezlemiĢler ve bunların deri yüzeyini tahriĢ edici özellikleri ile fotoğraf alanında kullanabilirliğini incelemiĢlerdir [70].

YAMADA, S., (1967): Salisilaldehit türevleri ve aminoalkol‟den sentezlenen

binükleer Cu+2

Schiff bazı komplekslerinin yapılarını ve spektroskopik özelliklerini incelemiĢlerdir. Bu komplekslerin kararlılığının köprüyü oluĢturan gruplara bağlı olarak değiĢtiğini ifade etmiĢlerdir. Ġki Cu+2

iyonu arasında fenolik oksijenin köprü olduğu zamanki kararlılık durumdan farklılık göstermektedir [71].

PASINI, A., (1972): Salisilaldehit‟in etilendiamin, propilendiamin, bütandiamin ve

siklohekzandiamin ile reaksiyonundan N,N‟-diamin yapısındaki Schiff bazlarını sentezlemiĢler ve bu ligandların uranil metali ile komplekslerini hazırlamıĢlardır [72].

KUDER, J.E., (1975): Salisilaldehit ileanilin halkasında çeĢitli sübstitüentler taĢıyan

Salisilaldehit anilleri sentezlemiĢlerdir. Bu imin bileĢiklerinin polografi ve siklik voltametre ile asetonitrilde elektrokimyasal çalıĢmalarını yapmıĢlardır [73].

51

SYAMAL, A., (1977): 5-Klorsalisilaldehit ve 5-bromsalisilaldehit ile anilinden

türemiĢ çift diĢli monobazik N ve O donör atomu içeren Schiff bazlarının VO(IV) komplekslerinin manyetik ve spektral özelliklerini incelemiĢlerdir. Komplekslerin kare- piramidal yapıda olduklarını önermiĢlerdir [74].

HASTY, F., (1978): Poliaminlerin salisilaldehitlerle kondenzasyonundan yeni Schiff

bazlarını ve binükleer Cu+2

, Ni+2 ve Co+2 komplekslerini sentezleyerek, Cu+2 kompleksinin kristal yapısının kare düzlem ile tetrahedral arasında bir yapıya sahip olduğunu göstermiĢlerdir [75].

OVCHINNIKOV, I.V., (1984): Sübstitüe aromatik aldehit ile sübstitüe aromatik

primer aminden meydana gelen imin bileĢiklerini sentezleyerek, bunların Cu+2 komplekslerini hazırlamıĢlardır [76].

SYAMAL, A., (1985): Salisilaldehit türevleri ve 2-hidroksi-1-naftaldehitin o-

aminofenol ile kondenzasyonundan elde edilen Schiff bazlarının Zr+4

iyonu ile metal Ģelatlarını sentezlemiĢlerdir. Bu komplekslerde Schiff bazları üç diĢli ligandlar gibi davranarak koordinasyonun O-N-O donör sistemiyle gerçekleĢmiĢtir. Kompleksler değiĢik reaksiyon ortamlarında 1:1 ve 1:2 metal:ligand oranında sentezlenmiĢ ve sentezlenen komplekslerin monomer yapıda ve diamagnetik olduğunu tespit etmiĢlerdir [77].

THAKER, B.T., (1986): Katekol ve 2,3-dihidroksi naftalin‟in Cu+2 ve Ni+2 metalleriyle etilendiamin veya propilendiamin ile reaksiyonundan template etki ile sentezleri yapılmıĢ, daha sonra bu bileĢikler 2-hidroksi-1-naftaldehit ile reaksiyona sokularak Schiff bazı kompleksleri sentezlenmiĢtir. 2-Hidroksi-1-naftaldehit‟in etilendiamin veya propilendiamin ile koordinasyonu sonucunda bidentat bir ligand gibi davrandığı tespit edilmiĢtir. Bunun yanında 2-hidroksi-1-naftaldehit üzerindeki hidroksil gruplarının koordinasyona katılmadığı belirlenmiĢtir [78].

CARFAGNA, C., (1987): Salisilaldehit‟in 4-konumundaki hidroksi grubuna alifatik

veya aromatik alkil gruplarını bağlayarak aldehit ve keton türevlerini sentezlemiĢler. Bunları sübstitüe alifatik ve aromatik uzun zincirli primer aminler ile etkleĢtirerek imin

52

bileĢiklerini elde etmiĢler, bunların polimerik Cu+2

komplekslerini hazırlamıĢlar ve bakır tayinini kantitatif analiz ile belirlemiĢlerdir [79].

EMREGÜL, K.C., (2003): Salisilaldehit ile o-toluidin, 2-metoksianilin ve 2-

nitroanilin kullanılarak elde ettikleri Schiff bazlarının, elektrokimyasal teknikleri

kullanarak korozyonu önleyici özelliklerini incelemiĢlerdir. N-(2-

hidroksifenil)salisilaldimin, N-(2-metilfenil)salisilaldimin, N-(2-metoksifenil)salisilaldimin ligandlarının çok iyi anodik inhibitör olarak kullanılabileceklerini gözlemlemiĢlerdir. N-(2- nitrofenil)salisilaldiminhidroklorür hariç diğerlerinin N-(2-metoksifenil)salisilaldimin  N- (2-hidroksifenil)salisilaldimin  N-(2-metilfenil)salisilaldimin sırasına göre korozyon önleyici etki gösterdiklerini söylemiĢlerdir [80].

GÜL, M., (2004): 2-[ 4 ( florofenil ) imino metilen ] fenolün (FPIMP), NaOCl ve

hava oksijeni ile bazik ortamda 60-90 °C arasında gerçeklesen oksidatif polikondenzasyon reaksiyonunun kosullan incelenmis ve oligo-2-[ 4 (florofenil) imino metilen ] fenol sentezlenmistir. Ürün 1

H-NMR, FT-IR, UV Vis, Boyut Eleme Kromatografisi (SEC) ve elemental analiz yöntemleri ile karakterize edilmistir. OFPIMP 'ün uygun reaksiyon sartlarında hava oksijeni ile %62, NaOCI ile % 97.7 verimde sentezlendigi belirtilmistir. TG ve TG-DTA analizleri ile OFPIMP ve oligomer metal komplekslerinin monomerden, termooksidatif bozunmaya karsı daha dirençli oldukları saptanmıstır [81].

BOCA, M., (2005): Bakır (II) kompleksini Schiff bazları kullanarak sentezlemiĢ ve

yapısını X-IĢınları, elektron spektroskopisi, IR ve elektron paramanyetik spektroskopisi kullanarak aydınlatmıĢtır. Schiff baz ligandını, 2-pridinkarboksaldehid N-oksit ile dipropilentriamin (L1) ve trietilentetramin (L3) reaktiflerinin reaksiyonuyla elde etmiĢtir. [CuL2](ClO4)2 kompleksinin yapısı aydınlatılmıĢtır [82].

ÖZBÜLBÜL, A., (2006): Salisilaldehit ve etilendiamin ile sentezlenen Schiff bazı

monomerinin 75-95°C arasında NaOCl oksitlendiricinin etkisi ile oksidatif polikondensasyon reaksiyonunu gerçeklestirmisler. Monomer ve polimer IR, UV Vis, 1

H NMR, 13C NMR ve elemental analiz ile karakterize edilmistir [83].

53

GOLUBEV, N.S., (2007): 3-karboksi-5-metil-salisilidenanilin bilesiginin ne tür

molekül içi hidrojen bagı (O-H…N), (O-…H-N+) yaptıgını ve dötoro-kloroformda hangi tautomerik formun baskın oldugunu belirlemek için 1

H ve 15N-NMR tekniklerini kullanmıslardır [84].

CANPOLAT, E., (2007): 4-Hidroksisalisiliden-p-aminoasetofenonoksim ligandını

sentezledikten sonra bu ligandın Co+2

, Ni+2, Cu+2 ve Zn+2 metalleri ile komplekslerini sentezlemiĢlerdir. Ligand ve Komplekslerin yapılarını, elementel analiz, IR, 1

H-NMR, 13C- NMR, UV-Vis, manyetik süsseptibilite ve termogravimetrik analiz yöntemleri ile aydınlatmıĢlardır. Bütün komplekslerde Schiff bazlarının metal iyonuna imin azotu ve karbonil oksijeninden bağlanarak iki diĢli Ģelat olarak davrandığını ve yine bütün komplekslerde M:L oranının 1:2 olduğunu görmüĢlerdir. Co+2

, Ni+2, Cu+2 ve Zn+2 komplekslerinin dört koordinasyonlu tetrahedral yapıya sahip olduğunu belirlemiĢlerdir [85].

OSOWOLE, A.A., (2008): Etilendiamin, 2-hidroksinaftaldehit ve 2,4-pentadion

karıĢımından elde ettikleri Schif bazı ligandları ile Ni+2

, Cu+2 ve Zn+2 asetat tuzlarını kullanarak kompleks oluĢturmuĢlar, daha sonra bu kompleksleri alkol ortamında çözerek yine alkolde çözdükleri 2,2-bipiridin ve 1,10-fenantrolin bileĢiklerini ayrı ayrı karıĢtırıp yeni kompleksler elde etmiĢtirler. Ligand ve komplekslerin yapılarını IR, UV-Vis, manyetik süsseptibilite ve kondüktometri yöntemleri ile aydınlatmıĢlardır. Ayrıca bileĢiklerin antimikrobiyal aktivitelerine bakmıĢlardır. Komplekslerinin dört koordinasyonlu karedüzlem yapıya sahip olduğunu belirlemiĢlerdir [86].

SÖNMEZ, M., (2009): {1-[(2-hidroksi-naftalen-1-ylmetilene)-amino]-4-fenil-2-

thioxo-1,2-dihidro-pirimidin-5-yl}-fenil-metanone, bileĢiğini sentezlemiĢler ve bu ligandın Cu(II), Co(II), Ni(II), Zn(II), ve Cd(II) asetat tuzları ile komplekslerini hazırlamıĢlar. Ligand ve komplekslerin yapılarını, elementel analiz, IR, 1

H-NMR, 13C-NMR, UV-Vis, manyetik süsseptibilite ve termogravimetrik analiz yöntemleri ile aydınlatmıĢlardır.

Elementel analiz ve manyetik süsseptibilite ölçümleri sonucunda metal komplekslerinin oktahedral ve karedüzlem yapıda olduklarını bulmuĢlardır [87].

54

PRAKASHA, A., (2010): N,N‟-bis (4-nitro benzaldehyde) ethylenediamine ve

N,N‟-bis (acetophenone) ethylenediamine, bileĢiklerini sentezlemiĢler ve bu ligandların Zn(II), ve Cd(II) komplekslerini hazırlamıĢlar. Ligandların ve komplekslerin yapılarını, elementel analiz, IR, 1H-NMR, UV-Vis, Floresans spektrometresi, MS, X-ray, ve termogravimetrik analiz yöntemleri ile aydınlatmıĢlardır. Ayrıca bileĢiklerin biyolojik aktivitelerine bakmıĢlardır.

Bu çalıĢmalar sonucunda metal komplekslerinin tetrahedral yapıda olduklarını bulmuĢlardır [88].

GEETA, B., (2010): Glycyl–glycine ve o-phthalaldehyde, bileĢiklerinin

kondenzasyonu ile oktadentat N4O4 tipi yeni bir Schiff bazıligandı sentezlemiĢler ve bu liganın Co(II), Ni(II), Cu(II)ve Pd(II) komplekslerini hazırlamıĢlar. Ligand ve komplekslerin yapılarını, elementelanaliz, kondüktometriölçümleri, manyetik moment, IR,1H-NMR,13C-NMR, ESR, elektronikspektroskopisi ve TGA ölçümleri yöntemleri ile aydınlatmıĢlardır. Ayrıca bileĢiklerin antibakteriyel aktivitelerine bakmıĢlardır [89].

ARJMAND, F., (2011): 2-amino-3-formylchromone ile (R)-2-amino-2- phenylethanol, bileĢiklerinin kondenzasyonu ile yeni bir Schiff bazı ligandı sentezlemiĢler ve bu liganın Cu(II)ve Zn(II) komplekslerini hazırlamıĢlar. Ligand ve komplekslerin

yapılarını, elementelanaliz, kondüktometriölçümleri, manyetik moment,

IR,elektronikspektroskopisi1H-NMR,13C-NMR,31P-NMRve EPR, ölçümleri yöntemleri ile aydınlatmıĢlardır. Ayrıca bileĢiklerin DNA bağlanmaçalıĢmalarını dayapmıĢlardır [90].

Literatürde yapılan çalıĢmalarda Schiff bazı ligandı ve kompekslerinin karakterizasyonlarını; X-ıĢını difraksiyonu, elementel analiz, kütle spektrumu, infrared spektroskopisi (IR), nükleer magnetik rezonans spektroskopisi (1

H ve 13C-NMR), elektronik spektroskopi (UV-Vis), elektronik spin rezonans (ESR), manyetik süsseptibilite, elektriksel iletkenlik, molar iletkenlik, termal analiz (TGA ve DTA) kullanarak yapmıĢlardır.

55