Kuru Madde Oranı

Farklı hasat tarihlerine elde edilen kuru madde oranına ait varyans analiz sonuçları Çizelge 5.29’da, iki çeĢide ait ortalama değerlerin Duncan grupları Çizelge 5.30’da verilmiĢtir.

Çizelge 5.29. Farklı hasat tarihlerinde elde edilen kuru madde oranına ait varyans analiz tablosu Varyasyon Kaynağı Serbestlik Derecesi Kareler Toplamı Kareler Ortalaması F Değeri

Tekerrür 3 0,602 0,201 0,0162 ÇeĢitler (A) 1 1,178 1,178 0,0948öd Hata 3 37,265 12,422 ---- Hasat Tarihi (B) 5 8,933 1,787 7,5158** A x B Ġnteraksiyonu 5 0,401 0,080 0,3375öd Hata 30 7,131 0,238 ---- *:p<0.05, **:p<0.01 ve öd: önemli değil

Çizelge 5.29’a göre farklı hasat tarihlerinde elde edilen kuru madde içerikleri arasındaki farklılık çeĢitler ve çeĢitler x hasat tarihi interaksiyonu istatistiki bakımdan önemsiz, hasat tarihi bakımından %1 ihtimal seviyesinde önemli olduğu görülmüĢtür.

Çizelge 5.30. Farklı hasat tarihlerinde elde edilen kuru madde oranlarına ait ortalama değerler (%) ve oluĢan Duncan testi grupları

Hasat Tarihleri

23 Eylül 26 Eylül 29 Eylül 2 Ekim 5 Ekim 8 Ekim Ortalama Pauletta 21,73 22,54 22,62 21,60 21,57 22,19 22,04 Bison 21,26 22,20 22,41 21,19 21,61 21,70 21,73 Ortalama 21,49 cd 22,37 ab 22,51 a 21,39 d 21,59 cd 21,94 bc 21,89

Farklı hasat tarihlerindeki kuru madde miktarlarını gösteren Çizelge 5.30. incelendiğinde kuru madde oranının 23 Eylülden itibaren 29 Eylül’e kadar nispi olarak arttığı, 2 Ekim’de azaldığı ve daha sonra tekrar arttığı görülmüĢtür. Buradan, hasat tarihinin 2 Ekim’de yapılmasıyla en düĢük miktarda kuru madde elde edilebileceği anlaĢılmaktadır.

Bu sonuç, Ekim ayı baĢına kadar Ģeker pancarının biyolojik geliĢiminin devam ettiğini, geliĢme süresi uzadıkça kuru madde miktarının da azaldığını ortaya koymaktadır. Bu durum, arıtılmıĢ Ģeker verimini arttırmaktadır.

ÇalıĢmada farklı bekleme sürelerinde elde edilen kuru madde oranına ait varyans analiz sonuçları Çizelge 5.31’de, ortalama değerlerin Duncan grupları ise Çizelge 5.32’de verilmiĢtir.

Çizelge 5.31. Farklı bekleme sürelerinde elde edilen kuru madde oranına ait varyans analiz tablosu Varyasyon Kaynağı Serbestlik Derecesi Kareler Toplamı Kareler Ortalaması F Değeri

Tekerrür 3 1,846 0,615 0,1054 ÇeĢitler (A) 1 1,432 1,432 0,2452öd Hata 3 17,515 5,838 ---- Bekleme Süresi (B) 5 270,442 54,088 42,5403** A x B Ġnteraksiyonu 5 2,749 0,550 0,4324öd Hata 30 38,144 1,271 ---- *:p<0.05, **:p<0.01 ve öd: önemli değil

Çizelge 5.31’in incelenmesinden de anlaĢılacağı gibi araĢtırmanın yürütüldüğü yılda farklı bekleme sürelerinde elde edilen kuru madde içerikleri arasındaki farklılık çeĢitler ve çeĢitler x bekleme süresi interaksiyonu bakımından önemsiz, bekleme süresi bakımından ise istatistiki açıdan %1 ihtimal seviyesinde önemli olduğu görülmüĢtür.

Çizelge 5.32. Farklı bekleme sürelerinde elde edilen kuru madde oranlarına ait ortalama değerler (%) ve oluĢan Duncan testi grupları

Bekleme Süresi (Gün)

0 3 6 9 12 15 Ortalama

Pauletta 21,73 23,52 25,21 26,21 27,23 28,58 25,41 Bison 21,26 23,13 24,02 26,60 26,82 28,58 25,07 Ortalama 21,49 e 23,33 d 24,61 c 26,40 b 27,02 b 28,58 a 25,24

Farklı bekleme sürelerindeki kuru madde miktarlarını gösteren Çizelge 5.32. incelendiğinde hasattan sonra bekleme süresinin artmasıyla ve hava Ģartlarının da etkisiyle hızlı bir ağırlık kaybı olmuĢ, bu nedenle kuru madde miktarında da önemli artıĢlar görülmüĢtür. Pauletta çeĢidinde kuru madde %21,73’ten %28,58’e Bison çeĢidinde ise %21,26’dan %28,58’e yükselmiĢtir.

Arslan (1994), 1992 ve 1993 yıllarında yaptığı deneme ortalamasına göre, 10 Ekim ve 30 Ekim hasat zamanlarında kuru madde oranlarını sırasıyla % 24.09 ve % 26.26 olarak belirlemiĢ, Sağlam (1996) ise 4 ekim bölgesinde yapmıĢ olduğu çalıĢmada 100. gün sonunda elde ettiği kuru madde değeri ortalamasını % 17.25, 205. gün sonunda elde ettiği kuru madde ortalamasını ise % 21.68 olarak almıĢtır.

Akıltepe ve ark. (1964)’nın yapmıĢ olduğu çalıĢmada hasattan sonra pancar beklediğinde solunum ve güneĢ ıĢınları nedeniyle su kaybı meydana geldiğinden kuru madde miktarının yükseldiğini belirtmiĢlerdir.

Kuru madde miktarı bakımından literatür olarak verilen araĢtırma sonuçları ile bu çalıĢma sonuçları arasındaki benzerlik ve farklılıkların çeĢit, iklim, silolama süresi ve hasat tarihleri farklılıklarından meydana geldiği düĢünülmektedir.

6. SONUÇ VE ÖNERĠLER 6.1. Sonuçlar

ġeker pancarı yüksek enerji ve saf besin kaynağı olması, çeĢitli iklim Ģartlarına uyabilmesi, modern tarım teknolojisi uygulamalarına oldukça elveriĢli olması ve güneĢ ıĢığını depolanmıĢ enerjiye çevirme yeteneği bakımından özellikle tarla bitkileri grubu içerisinde oldukça ayrıcalıklı bir yere sahiptir. Ancak Ģekerpancarının bu özellikleri yanında çıkıĢından hasadına kadar oldukça yoğun bir ilgi ve bakım istemesi ve hasattan sonra randıman kayıplarına uğramadan silolanması oldukça zordur.

Bu araĢtırma Türkiye ġeker Fabrikaları A.ġ.’nin ġeker Enstitüsü Ankara Etimesgut deneme istasyonunda nematoda dayanıklı KWS firmasının Pauletta ve Sesvanderhave firmasının Bison çeĢitleri ile yürütülmüĢtür. Denemenin en yüksek kök verimi Pauletta’da 5 Ekim (8808 kg/da), Bison’da 8 Ekim (8760 kg/da) tarihinde gerçekleĢmiĢtir. Her iki çeĢitte de en düĢük verim 26 Eylül’de alınmıĢtır.

AraĢtırmada, en yüksek Ģeker oranına Pauletta’da 26 Eylül tarihinde (% 18,01), Bison’da ise 2 Ekim tarihinde (% 18,36) ulaĢılmıĢ, en düĢük Ģeker oranı ise Pauletta’da 23 Eylül tarihinde (% 17,49), Bison’da ise 5 Ekim tarihinde tespit edilmiĢtir.

ArıtılmıĢ Ģeker verimi yönünden Pauletta’da hasat baĢlangıcı ile beraber devamlı bir artıĢ olmuĢ,1110 kg/da’dan 1186 kg/da’a (fark 76 kg/da) yükselmiĢtir. Bison’da ise iniĢli çıkıĢlı bir seyir gerçekleĢmiĢ fakat baĢlangıca göre; 1164 kg/da’dan 1236 kg/da’a (72 kg/da) artıĢ olmuĢtur. Ortalamada ise baĢlangıçta 1137kg/da olan arıtılmıĢ Ģeker verimi deneme sonuna kadar 74 kg/da artarak 1211kg/da seviyesine yükselmiĢtir. Buradan 8 Ekim tarihinde en yüksek ekonomik değere ulaĢıldığı sonucuna varılmıĢtır. Bu sonuca ulaĢmada; Ģeker pancarının biyolojik geliĢiminin devam etmesi ve Sodyum, Potasyum ve Zararlı Azot gibi melas artırıcı maddelerin hasat baĢlangıcına göre giderek azalması etken olmuĢtur. ġeker pancarı fizyolojik olgunluğu ulaĢtıkça melas artırıcı Na, K ve zararlı N miktarları da azalmaktadır.

Bu denemenin ana teması çiftçi Ģartlarında değiĢik sürelerle tarla silosunda bekletilen Ģeker pancarında bekleme süresinin verim ve kalite üzerine etkisini araĢtırmaktır. Ġklim özellikleri baĢta olmak üzere birçok çevre ve bitkisel faktörler ile Ģeker fabrikalarından ileri gelen etkenlerin kayıpların artmasına sebep olduğu kanaatine varılmıĢtır. ÇalıĢmada, bekleme sürelerine göre ağırlık kaybı giderek artarak Pauletta’da

% 23,78, Bison’da % 29,91’e kadar ulaĢmıĢtır. Hava sıcaklığı ağırlık kaybını doğrudan etkilemiĢ, sıcaklık arttıkça kayıp hızı da artmıĢtır.

ArıtılmıĢ Ģeker verimi açısından incelendiğinde Pauletta’da hasat baĢlangıcından 15. güne kadar %5,14, Bison’da %14,35 oranında zarar görülmüĢtür. Ġki çeĢit ortalamasına göre %9,85 zarar tespit edilmiĢtir.

6.2. Öneriler

Sonuçlardan da anlaĢılabildiği gibi Ģeker pancarının fabrikalar tarafından en kısa süre içerisinde iĢlenmesi gerekmektedir. Çiftçiler pancarlarını kıĢ Ģartlarına yakalanmadan biran önce hasat edip yerine diğer ürünleri ekmek istemektedirler. Ülkemiz Ģeker pancarı ekiminin %70’ini temin eden Orta Anadolu bölgesi iklim Ģartlarına göre Ekim ayı sonuna veya en geç Kasım ayı ilk haftasına kadar hasadın tamamlanması ve yerine münavebede en çok kullanılan hububat ekiminin gerçekleĢtirilmesi gerekmektedir. Bu durum geçit bölgeleri için de geçerlidir. Böylece pancar hasadının 30 gün gibi kısa bir sürede tamamlanması gerekir.

Fabrikaların mevcut kapasiteleri ile kampanya süreleri 100-120 güne kadar uzayabilmektedir. Bu nedenle mevcut Ģeker fabrikalarının günlük iĢleme kapasitelerini artırmaları gerekecektir. Aksi takdirde 15 gün bekleme ile %7-12 oranında arıtılmıĢ Ģeker kaybına maruz kalan çiftçilerin kayıplarından çok daha fazla kayıplara uğrayacaklardır. Üstelik kıĢ Ģartlarında donma- çözülme veya uzun süreli fabrika silolarında havalandırma ve solunum nedeniyle ilave kayıplarla karĢılaĢılacaktır.

Sonuç olarak bu araĢtırmadan da elde edilen bilgilere göre alınabilecek tedbirleri Ģöyle sıralayabiliriz:

1- ġeker pancarında hasada fizyolojik olgunluğa ulaĢıldığı Ekim ayından önce baĢlanmamalıdır.

2- Tarla içi çiftçi silolarında bekleme süresi 7-9 günü geçirilmemelidir.

3- Fabrika silolarında olabilecek kayıpların en aza indirilebilmesi için hasat süresi mümkün olduğu kadar uzatılmalıdır.

4- Fabrikalar günlük iĢleme kapasitelerini artırma yönünde çalıĢmalar yapmalıdır. 5- Uzun süreli silolama yapılacaksa pancar baĢ kesimi düzgün yapılmalı, ağır tavda

KAYNAKLAR

Abdollahian-Noghabi, M. And Zadeh, R. O., 2005, Effect of harvesting operation procedure on the yield loss of sugar beet in Derzful, Iran, International Sugar Journal, 107:354-356.

Ada, R. ve Akınerdem, F., 2006, Farklı zamanlarda hasat edilen ve silolanan Ģeker pancarında silolama süresinin verim ve kaliteye etkisi, S.Ü. Ziraat Fak. Derg. 20(39):77-83.

Ada, R. ve Akınerdem, F., 2011, Farklı zamanlarda hasat edilen Ģeker pancarında (Beta vulgaris saccharifera L.) verim, kalite ve hasat kayıplarının belirlenmesi, S.Ü. Ziraat Fak. Derg. 25 (1):17-25.

Adıyaman, M., 2000, ġeker pancarı tohumunda tohum ilaçlama ve Konya için önemli Ģeker pancarı hastalık ve zararlıları, 1. Uluslar arası Sempozyumu. Pancar Ekicileri Eğitim ve Sağlık Vakfı Yayınları ,5, Konya.

Acar, R., 2000, Bazı yemlik pancar (Beta vulgaris L. rapacea Koch.) çeĢitlerinde farklı ekim zamanı ve bitki sıklıkları uygulamalarının verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkileri, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya. Akıltepe, H., Barker, ġ., Vanlı, N., 1967, Amerika BirleĢik Devletlerinde Ģeker pancarı

ziraatı, T.Ş.F.A.Ş. Neşriyatı,No:156, Ankara.

Akıltepe, H., Malkoç, S., Molbay, Ġ., 1964, Türkiye Ģeker sanayi ve Ģeker pancarı ziraati, T.Ş.F.A.Ş. Yayınları, Mars Matbaası, Ankara.

Akınerdem, F., Sade, B., Acar, R., Soylu, S., 1996, Konya Ģartlarında Ģeker pancarının (Beta vulgaris L.) hasat zamanının belirlenmesi, Tübitak- Doğa Dergisi, 20, 139- 143.

Akınerdem, F., 2003, NiĢasta Ģeker bitkileri yetiĢtiriciliği ders notları, Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Konya.

Alexander, J. T., 1977, Kaliteyi etkileyen faktörler, ġeker pancarı üretimindeki geliĢmeler: Prensip ve Uygulamalar, Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. Yayınları, No;205, Ankara.

Anonim, 2014, ġeker kurumu 2013 yılı faaliyet raporu, Ankara.

Anonim, 2012, Uluslar arası tek düzen laboratuarları yönetmeliği, ICUMSA ve ICARDA.

Arıoğlu, H., 1997, NiĢasta Ģeker bitkileri, Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Genel Yayın No;188, Ders Kitapları Yayın No;57, Adana.

Arslan, B., 1994, Van’da bazı Ģeker pancarı (Beta vulgaris L.) çeĢitlerinin verim ve kalitesine ekim ve hasat zamanının etkileri, Doktora Tezi, Yüzüncü Yıl Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.

Batu, A., 2002, ġeker pancarının silolanması sırasında oluĢan kayıplar ve bu kayıpların Ģeker kalitesi üzerine etkileri, Üçüncü Ulusal Şeker Üretim Teknolojisi Sempozyumu, Türkiye ġeker Fabrikaları A.ġ. YeniĢehir, Ankara.

Berghall, S., Eronen, L., Walliander, P., 1996, Long time storage of sugar beet under cold climatic conditions, Zuckerindustrie, 121(12):939-943, Verlag Albert Bartens, Berlin, Germany.

Bilgin, Y., 1978, ġeker pancarı tarımında hassas ekim, silolama ve silo kayıpları, ġeker pancarı hasat metotları ve silolama, Türkiye Şeker fabrikaları A.Ş. Şeker Enstitüsü Seminer Notları, Ankara.

Bilgin, Y., 1987 a, ġeker pancarının silolanması ve deneme sonuçları, ġeker pancarında verim ve kalitenin yükseltilmesi, 1. Ulusal Şeker Pancarı Üretimi Sempozyumu, Türkiye ġeker Fabrikaları A.ġ. Etimesgut, Ankara.

Bilgin, Y., 1987 c, ġeker pancarında dekardaki bitki sıklığının verim ve kaliteye etkisi, 1. Ulusal Şeker Pancarı Üretimi Sempozyumu, Türkiye ġeker Fabrikaları A.ġ., Etimesgut, Ankara.

Bilgin, Y., 1992, ġeker pancarı verim ve kalitesini etkileyen bazı faktörler, ġeker pancarı verim ve kalitesine etkieden faktörler, Seminer Notları, T.Ş.F.A.Ş. Şeker Enstitüsü, 22-26 Haziran, Etimesgut, Ankara.

Boyraz, N., 2000. Tarla bitkileri hastalıkları ders notları, S.Ü. Ziraat Fakültesi, Konya. Bugbee, W. M., 1976. Sugar beet storage rot research. Sugarbeet Research and

Extension Reports, Volume 7, Pages 149-153, North Dakota, USA.

Carter, J. N., Kemper, W. D. and Traveller, D. J., 1985, Yield and quality as affected by early and late Fall and Spring harvest of sugarbeets, Journal of The A.S.S.B.T., Sayı 23, No:1&2, Sayfa 8-27.

Cengiz, H. Ġ., Çelik Y., BalbaĢıo, M., ve Erdem, H., 2002, Kayseri Ģeker fabrikasının donma pörsüme riski yüksek olan kantarlarında yapılan pancar silosu örtme denemeleri, Üçüncü Ulusal ġeker Üretim Teknolojisi Sempozyumu, Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. , YeniĢehir, Ankara.

Cole, D. F.,1977, Effect of cultivar and mechanical damage on respiration and storability of sugar beet roots, Journal of Am. Soc. Sugar Beet Tech., 19 (3), 240- 245.

Çakmakçı, R., Oral, E., 2001, Farklı ekim ve hasat tarihleri ile bitki sıklıklarının Ģeker pancarı verim ve kalitesi üzerine etkisi-II, Verim ve kalite kriterleri, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 32(4), 379-389.

Çakmakçı, R., Oral, E., 2002, Root yield and quality of sugarbeet in relation to sowing date, Plant population and harwesting date interactions, Turkish Journal of Agriculture & Forestry, 26(2002), 133-139, Ankara.

Ecevit, F.M., Kara, Z., 1997, Bahçe bitkileri, S.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, (20) 01, Konya.

Ekmen, M. E., 1987, Tesellüm ve silolamanın kaliteye etkisi, 1. Ulusal Şeker Pancarı Üretimi Sempozyumu, Türkiye ġeker Fabrikaları A.ġ. Etimesgut, Ankara.

Er, C., 1984, NiĢasta ve Ģeker bitkileri, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No:915, Ankara.

Er, C., Uranbey, S., 1998, NiĢasta Ģeker bitkileri, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Yayın No: 1504, Ders Kitabı: 458, Ankara.

Gediz, A., 1953, 1952 Senesi Almanya, Hollanda, Fransa, Ġspanya ve Ġsviçre’de Ģeker pancarı ziraatinin son durumu, T.Ş.F.A.Ş. Neşriyatı, No:24, Doğan KardeĢ Yayınları A.ġ. Basımevi , Ankara.

Göbelez, M., 1966, Dünya pancar ziraatinde araĢtırmalar, T.Ş.F.A.Ş. Neşriyatı, No:132, Ankara.

Haagenson, D. M., Klotz, K. L., Campell, L. G. and Khan, M. E. R., 2006, Relationship between root size and postharvest respiration rate, J. Sugar Beet Res. 43(4):129- 143.

Haase, H., 1964, Pratik çiftçinin el kitabı, Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. Neşriyatı, No: 68, Ankara.

Hills, F. J., Burtch, L. M., Holmberg, D. M., Ulrich, A., 1954, Response of yield type versus sugar beet varieties soil nitrogen levels and time of harvest, Proc. Amer. Soc. Sugar Beet Technol., 8, 64-70.

Hills, F. J., Winter, S. R. and Henderson, D. W., 1990. Sugarbeet irrigation of agricultural crops, Agronomy Monograph, 30, 795-809.

Ġlisulu, K., 1986, NiĢasta Ģeker bitkileri ve ıslahı, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 960, Ders Kitabı 279, Ankara.

Ġnan, H., 1988, DeğiĢik iklim bölgelerinde bitki sıklığı ve hasat zamanının Ģeker pancarının verim ve kalitesine etkileri, Doktora Tezi, A. Ü. Fen Bil. Ens., Ankara. Ġncekara, F., 1973, Endüstri bitkileri ve ıslahı, NiĢasta Ģeker bitkileri ve ıslahı, Ege

Üniv. Zir. Fak. Yayınları, No:101, Cilt:3 (2.Baskı).

Jaggard, K. W., Clark, C. J. A., May, M.J., McCullagh, S., Draycott, A. P., 1997, Changes in the weight and quality of sugar beet (Beta vulgaris L.) roots in storage clamps on farms, Journal of Agricultural Science, 129, 287-301 Part 3, Cambridge University Pres, Newyork, USA.

Johnson, R.T., Alexander, J.T., Rush, G.E., Hawkes, G.R., 1977, ġeker pancarı üretimindeki geliĢmeler, Prensipler ve uygulamalar, The Lova State University

Pres, Ames, Lova, U.S.A., Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. Yayınları, No:205, Ankara.

Kavas, M. F. ve Leblebici, M. J., 2004, Kalite ve iĢletme kontrol laboratuarları el kitabı, Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. Genel Müdürlüğü, Ankara, 85-196.

Ketizmen, H., 1987, Pancarda silolamanın kaliteye etkisi, ġeker pancarında verim ve kalitenin yükseltilmesi, 1. Ulusal Şeker Pancarı Üretimi Sempozyumu, Türkiye ġeker Fabrikaları A.ġ., Etimesgut, Ankara.

Kıllı, F., Altunbay, S. G., KıĢlık Ģekerpancarı ekiminde çeĢit ve hasat zamanlarının gövde verimi ve Ģeker oranına etkisi, 1. Uluslararası Anadolu Şeker Pancarı Sempozyumu, Kayseri, 143-146.

Koç, H., 1992, NiĢasta Ģeker bitkileri, Ģeker pancarı, Cumhuriyet Üniversitesi Tokat Ziraat Fakültesi Yayınları, No:48, Tokat.

Kromer, K. H. and Schmitz, S., 2004. Short time storage of sugar beets at the edge of field in heaps (abstract), Landtechnik, 59, No;2, 84-85.

Laurer, J. G., 1995, Plant density and nitrogen rate effects on sugar beet yield and qualty early in harvest, Agron. J., 87:586-591.

Laurer, J. G., 1997, Sugar beet performance and interaction with planting date, genotype and harvest date, Agronomy Journal, 89:469-475.

Legrand, G., 1998, End of campaign: protect your beet against frost damage, Betteravier (Bruxelles), 32(344):9-10.

Lejealle, F. and Cie, D., 1999, ġeker pancarı hastalık ve zararlıları, Özel Baskı: Ses Europe N. V. 50. KuruluĢ Yıldönümü, Paris, Fransa.

Nagy, Z., Bianu, F. and Nagy, M., 1983, Determination of optimum harvesting date of sugar beet cultivars at present in cultivation, Field Crops Abstract, 36:186.

Okut, N., 1995, Van ekolojik koĢullarında Ģeker pancarında (Beta vulgaris var. Saccharifera) çeĢit ve ekim zamanının verim, verim unsurları kalite üzerine etkileri, Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 73 Sayfa.

Oldemeyer, R. K., Ericmsen, A. W. And Suzuki, A., 1977, Effect of harvest date on performance of sugarbeet Hybrids, Journal of The A.S.S.B.T., Sayı;19, No:4, 294- 306.

Oral, E., 1979, ġeker pancarında çevresel faktörler, Atatürk Üniversitesi Yayınları, No: 555, Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 248, Teknik ÇalıĢma Serisi, No:20, A.Ü. Basımevi, Erzurum.

Özgör, O., 1992, ġeker pancarının verim ve kalitesini etkileyen faktörler, ġeker pancarı verim ve kalitesine etki eden faktörler, Seminer Notları, T.Ş.F.A.Ş. Şeker Enstitüsü, 22-26 Haziran, Etimesgut, Ankara.

Radıvogeviç, S., Ivaz, D., 1985, The effect of harvesting time on quality of sugar beet, Field Crop Abstr., 38, 30.

Rybar, R., 2004, External factors and their impact on the metabolism and technological quality of stored sugar beet, Res. Agr. Eng., 50(2):81-87.

Sağlam, G., 1996, Burdur ilinin dört ayrı ekim bölgesinde Ģeker pancarının vejetasyon süresince bazı agronomik ve kalite özellikleri üzerine araĢtırma, Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Sarwar, M. A., Hussain, F., Ghaffar, A., Nadeem, M. A., Ahmad, M. M., Bilal, M., Chattha, A. A. and Sarwar, M., 2008, Post-harvest studies in sugarbeet (Beta vulgaris), J. Agric. Soc. Sci. Vol;4, No;2, 89-91.

Scalon, S. D. Q., Filho, H. S., Sandre, T. A. da Silva, E. F. and Krewer, E. C. D., 2000, Quality evulation and sugar beet postharvest conservation under modified atmosphere, Braz. Arch. Biol. Tech, Vol;43, No;2, Curitiba.

Sekin, S., 1983, Tarla bitkileri dersi endüstri bitkileri bölümü ders notları, Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Teksir No; 80-1, 146 Sayfa. Takada, S., Hiroyuki, D. and Hayashida, M., 1988, Interaction between varietial characteristics and environmental factors, Proc. Japan Soc. Sugar Beet Technol., 30:23-28.

Tayfur, H., Abacı, A. Y., 2002, Ekim mevsimi ve söküm tarihinin Ģeker pancarı çeĢitlerinin verim ve kalitesi üzerine etkisi, İkinci Ulusal Şeker Pancarı Üretimi Sempozyumu, Bildiri Kitabı, Ankara, 393-401.

Topal, A., Akınerdem, F., Öztürk, Ö., Akgün, N., 2003, Konya Ģartlarında Ģeker pancarı- hububat münavebesinde uygun ekim ve hasat zamanlarının belirlenmesi, Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri, No: ZF 2000/039, Sonuç Raporu.

Uranbey, S., 1997, ÇeĢitli ekim derinliklerinin tarla çıkıĢı ile Ģeker pancarı (Beta vulgaris ssp. Saccharifera L.) verim ve kalite üzerine etkileri, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 40-41.

Wyse, R. E. and Peterson, L., 1979, Effect of injury on respiration rates of sugarbeets roots, Journal of The A.S.S.B.T., Sayı;20, No;3, 269-280.

Yılmaz, ġ., 1987, Tesellüm ve silolamanın verim ve kaliteye etkisi, 1. Ulusal Şeker Pancarı Üretimi Sempozyumu, Türkiye ġeker Fabrikaları A.ġ., Etimesgut, Ankara.

Zeng, X. B., Cao, X. Z., Liang, J. S., 1991, Relationship between invertase activities and quality of sugarbeet roots during storage, Acta Phytophysiologica Sinica ,17 (3), 239-244, Department of Agronomy, Jiangsu Agricultural Collage, Yangzhou, China.

ÖZGEÇMĠġ KĠġĠSEL BĠLGĠLER

Adı Soyadı : Doruk DEMĠREL

Uyruğu : T.C.

Doğum Yeri ve Tarihi : ġereflikoçhisar-1990

Telefon : 0 543 5681229

Faks :

e-mail : dorukdemirel@hotmail.com

EĞĠTĠM

Derece Adı, Ġlçe, Ġl Bitirme Yılı

Lise : Hacı Fatma Erdemir Anadolu Lisesi, KırĢehir 2008

Üniversite : Selçuk Üniversitesi, Konya 2012

Yüksek Lisans : Doktora :