Kotor Doğal ve Kültürel Tarihi Bölgesi, Karadağ

Akdeniz kültürlerinin Balkanlara yayılmasında oldukça etkili olan Kotor, Adriyatik kıyısında Ortaçağ'ın önemli bir sanat ve ticaret merkezi olan doğal bir limandı. Varlık, yüksek dağlarla çevrili ve birbirleriyle bağlantılı iki koydan oluşan eşsiz bir doğal alan olarak tanımlanmışken, aynı zamanda müstahkem ve açık şehirlerde, yerleşim yerlerinde, saray ve dini komplekslerdeki mimari yapı dili nedeniyle eşsiz bir yapılı çevre olarak kabul edilmektedir. Kendine özgü duvarcılık ve ikonografi

okullarına sahiptir ve kayalık bölgede topografyaya uyumlu bir dokusuyla oldukça etkileyeci görünmektedir (WHC/OUV_125, 2014).

Kriter (i): Şehrin anıtsal yapılarının körfez sahilinde bir araya getirilmesi, peyzajla uyumu ve mülkün Üstün Evrensel Değerine katkıda bulunan şehir planlamasına katılması büyük önem taşımaktadır.

Kriter (ii): Adriyatik'in güney kıyısında Venedik'in ana köprübaşları olarak Kotor ve komşuları, kaptanların ve gemi sahiplerinin aristokrat kentleri, yüzyıllar boyunca bölgenin yaratıcı hareketinin kalbiydi. Sanatı, kuyumculuğu ve mimarlık okullarıyla Adriyatik kıyısındaki sanatlar üzerinde derin ve kalıcı bir etkiye sahipti.

Kriter (iii): Bu şehirlerin Körfez'le başarılı bir şekilde uyumlaştırılması, anıtların ve kültürel varlıkların nicelik, nitelik ve çeşitliliği ve özellikle korumalarının istisnai orijinalliği, mülkün etkin bir şekilde benzersiz olarak kabul edilebileceği anlamına gelir.

Kriter (iv): Kotor ve Perast, yüksek kalitede mimari ile geliştirilmiş, karakteristik ve özgün bir şekilde korunmuş küçük şehirlerdir. Şehir planlamaları peyzaj alanına iyi adapte olmuş ve entegre edilmiştir

Taraf devlet Karadağ’da yer alan 14,600 ha büyüklüğündeki Kotor Doğal ve Kültürel -Tarihi Bölgesi, 1979’da bölgede yaşanan depremin hemen ardından, (i)(ii)(iii)(iv) kriterleriyle Dünya Miras Alanı listesine dâhil olmuştur. Bölge, Karadağ Cumhuriyeti Kültürel Anıtların Korunması Enstitüsü tarafından garanti altına alınmış olup 1980’de varlığın yönetimi ve korunması amacıyla Kotor Eski Kent’te Belediye Kültür Mirası Koruma Enstitüsü kurulmuş, buna 1992’de Kotor, Tivat ve Herceg Novi Belediyeleri de dâhil edilerek körfezin bütünüyle korunması için, kurum bir bölge enstitüsüne dönüştürülmüştür (WHC/OUV_125, 2014).

Kotor, Tivat, Herceg Novi ve Budva belediyeleri için koruma çalışmaları, saha çalışmaları ve koruma kılavuzlarının hazırlanması işi, 2011’den beri Karadağ Kültürel Mirasının Korunması ve Karadağ Koruma ve Arkeoloji Merkezi tarafından üstlenilmiştir. Depremin ardından yeniden yapılanma sürecine gidilmiş, kültürel mirasın korunması ve yönetiminde mesleki yeterlilik kriterleri getirilmiştir. Mirasın korunması konusunda yeni bir yasal çerçeve oluşturulmuş; varlığı ve tampon bölgeyi

kontrolsüz kentleşmenin önüne geçebilmek için Yönetim Planı (2011) hazırlanmış ve Kotor Bölgesi Yönetim Kurulu’nun kurulması, varlığın korunması, muhafaza ve yönetiminin koordine edilmesi hükümlerini içeren Kotor’un Doğal ve Kültürel- Tarihi Bölgesi’nin Korunması Hakkındaki Kanun (2013) yürürlüğe konmuştur (WHC/OUV_125, 2014).

Şekil 3.7 : Kotor'dan genel bir görünüm (Wikipedia, 2018).

PR’nın 1. döngüsünde (2006); alanın korunması için özel kanuna vurgu yapılmış, ancak bunun genel bir kanun olduğundan, spesifik mekânsal planlama ve imara ilişkin çözüm üretmediğinden; koruma düzenlemelerine rağmen yeterince etkili olmadığından; geleneksel koruyucu önlemlerin eksikliğinden ve yabancı mülkiyet ve özelleştirme sorunlarından bahsedilmiştir. Yönetim kurulu, alan başkanı ve yönetim planının olmamasına karşılık çalışmalara devam edildiği hususu, mevcut yönetim sisteminin etkisizliği ve mevzuatta yapılan değişiklikler oldukça dikkat çeken maddeler arasındadır. Bölgede koruma ve yönetime ilişkin sorumluluk kademelenmesi ulusal ve yerel düzeydedir. Finansal kaynaklar ise Kültür ve Medya Bakanlığı, Kotor Belediyesi, müzeler vd. kurumlardan aktarılan fonlar ve özel bağışlar olarak sıralanmaktadır. Ayrıca, taraf devlet Karadağ UNESCO Katılım Programı (2002-2003, 2004-2005), Japon kültürü Grassroots bağışı, ABD

Büyükelçiliği fonu, ICCROM eğitim fonları vb. desteklerden faydalanmış olmalarına rağmen, alanın korunması için finansal kaynakları yetersiz olarak nitelendirmektedir (WHC/PR.1_125, 2006).

Kotor Doğal ve Kültürel - Tarihi Bölgesi Dünya Miras Alanı’nda yönetimin güçlü yönünün; miras ve koruma özelinde yerel farkındalık oluşturması şeklinde değerlendirilirken, kontrolsüz şehirleşme, yeni yapılaşmanın kalitesi ve planlama gibi konular zayıf yönler olarak belirtilmektedir. Varlığa yönelik tehdit ve riskler arasında kalkınma baskısı, doğal afetler, ziyaretçi/turizm baskısı, kontrolsüz şehirleşme, mülkiyet değişiklikleri ifade edilmiştir. Raporda, 2006 ortasında tamamlanması hedeflenen yönetim planının bahsi geçen tehdit ve risklere karşı çözüm oluşturulacağı önlemler başlığında belirtilmektedir (WHC/PR.1_125, 2006). PR 2. döngüde, 1. döngüden farklı olarak DM’nın yönetiminden daha kalabalık bir kurum kümesinin sorumlu olduğu ifade edilmekte ve 2010 tarihli Kültürel Mirasın Korunması Kanunu ile 2013 tarihli Kotor DMA’nın Korunması Kanunu’na değinilmektedir. Çevre ve Turizm Bakanlığı, Kültür Bakanlığı ve bağlı iki özel enstitü (Kültürel Miras Devlet Enstitüsü ve Kotor’un Kültürel Mirası Bölge Enstitüsü), Ekonomik Kalkınma Bakanlığı, yerel ve bölge düzeyinde kurumlar. Taslak yönetim planının (2007) yanı sıra; Güney Adriyatik Planı (1969), Kotor Belediyesi Mekânsal Planı (1987), Deniz Mülkiyetinin Özel Kullanımına Yönelik Proje (2007), Mekânsal Plan (2008), Kotor Körfezi bölgesinin bir bölümünü kapsayan Genel Kent Planı (Kotor, Skaljari, Muo, Dobrota), farklı ölçek ve işlevlerle alanın tamamını kapsamakta ve korumaya destek olmaktadır. Bütünleşik bir koruma anlayışının sonucu olarak yönetim planı 2011’de kabul edilmiş, ancak önemli kültürel ve/veya doğal değerler kısmen bozulmasına karşın, yönetim araçlarının etkinliği sayesinde DMA’nın önemli ölçüde etkilenmediği bildirilmiştir (WHC/PR.2_125, 2014).

DMM’ne ilk koruma durumu raporunu 1979’da sunan taraf devlet Karadağ, en son raporu 2018’de iletmiş ve toplamda 14 rapor değerlendirmesi gerçekleştirmiştir. On dört raporun 11’inde yönetim sistemleri/yönetim planı (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012, 2014, 2016, 2018), 10’unda konut (2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012, 2014, 2016, 2018), 9’unda deprem (1979, 1995, 2002, 2005, 2006,

2009, 2012, 2014, 2016, 2018) tehditlere değinilmiştir. Bu raporlarda bazı tehditler daha az sayıda anılmıştır, bunlar: Yasal çerçeve (3) (2009, 2012, 2018); büyük ziyaretçi konaklamaları ve ilgili altyapı (1) (2018); ulaşım altyapısının kullanımından doğan etkiler (1) (2018); arazi dönüşümü (1) (2018); geleneksel yaşam ve bilgi sistemindeki değişiklikler (1) (2018); turizm/ziyaretçi/rekreasyonun etkileri (1) (2018) ve toplumun miras değerlemesi (1) (2018) olarak sıralanmaktadır (WHC/SOC_125, 2018).

DMK, DMA ile ilişkili toplam yirmibir karar almış bulunmaktadır. Kararlar; 1979'da dört karar olmak üzere DML ve tehlike altındaki DML kayıt kararları, varlık için acil yardım ve adaylığının değerlendirilmesi kararlarıdır. 1982'de teknik işbirliği taleplerine ilişkin karar, 2002'de koruma durumu ve misyon davetine ilişkin karar, 2003'te tehlike altındaki DML'den kaldırılması kararı, 2003, 2004 ve 2005'te yönetim planı eksikliğine ilişkin kararlar, 2006'da koruma durumu inceleme kararı, 2007'de yönetim planı ve misyon daveti kararı, 2008'de Verige Köprü Projesi Kültürel Miras Etki Değerlendirmesi (KÜMED) yapılması ve yönetim planı uygulamaları bildirimi kararı, 2009'da yönetim sistemi eksikliklerine ilişkin karar, 2012'de küçük sınır değişikliklerinin incelenmesi ve yönetim planı koordinasyonuna ilişkin karar, 2014'te Retrospektif ÜED Beyanı’nın kabulü kararı, 2015'te küçük sınır değişikliklerinin kabulü ve yönetim planına ilişkin karar, yine 2014'te ve 2016'da yönetim sistemi eksiklikleri ve KÜMED çalışmalarına ilişkin kararlar, 2018'de ise projeler ve KÜMED odaklı karar olarak sıralanmaktadır (WHC/CD_125, 2018). DMK tarafından alanla ilişkili kayıt ve revize çalışmaları dışında koruma durumu, restorasyon çalışmaları, yönetim planı/ sistemi ve ayrıca KÜMED çalışmalarına ilişkin kararlar alınmıştır. Ayrıca 2008, 2013 ve 2018'de Reaktif İzleme Misyon Ziyareti gerçekleştirilmiştir.