Kontrol Grubu öğrencilerinin Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda yer

arasında anlamlı bir fark var mıdır?

Kontrol grubu öğrencilerinin Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda yer alan maddelerin her biri açısından ön test ve son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemek amacıyla iliĢkili ölçümler için t-testi uygulanmıĢtır. Tablo 6’da bu ölçümlere iliĢkin bulgular yer almaktadır.

Tablo 6. Kontrol Grubunun Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda Yer Alan Maddelerin Her Birine Göre Ön Test ve Son Testten Aldığı Ortalama Puanlarına

ĠliĢkin t Testi Sonuçları

Çözüm Ön Test

Tablo 6 incelendiğinde, Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda yer alan paragraf ve satır araları (t(56)= 1.04, p>.05); taslak (t(56)= -1.66, p>.05); baĢlık (t(56)= -8.41, p>.05); yer (t(56)= -.65, p>.05); olay örgüsü (t(56)= 1.09, p>.05);

problem (t(56)= .23, p>.05); ana fikir (t(56)= .68, p>.05); kelime (t(56)= -.54, p>.05);

paragraf (t(56)= -1.95, p>.05); yazım (t(56)= -.18, p>.05) ve noktalama (t(56)= .00, p>.05) maddeleri açısından kontrol grubunun ön test ve son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olmadığı görülmüĢtür. Öte yandan kenar boĢluğu (t(56)= -3.39, p=.001); kahramanlar (t(56)= -6.12, p<.001) ve zaman (t(56)= -3.45, p=.001) ölçütleri açısından kontrol grubunun son test puanlarının ön test puanlarına göre anlamlı ölçüde yüksek olduğu görülmüĢtür. Ayrıca, çözüm (t(56)= 7.95, p<.001); cümle (t(56)= -3.70, p<.001) ve bağdaĢıklık (t(56)= -1.26, p>.05) ölçütleri açısından bakıldığında ön test puanlarının son test puanlarına göre daha yüksek olduğu tespit edilmiĢtir. Kontrol grubunun ön test ve son testte belirtilen formun maddelerinden aldıkları ortalamalar Tablo 6’da yer almaktadır.

Yukarıdaki bulgulardan hareketle uygulamalar süresince kontrol grubundaki öğrencilerin Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nun on bir maddesi açısından geliĢme göstermedikleri; üç maddesi açısından son test sonuçlarının ön test sonuçlarından yüksek olduğu, kalan üç maddesi açısından da ön test sonuçlarının son test sonuçlarından yüksek olduğu görülmektedir. Bu bulgulardan hareketle, kontrol grubu öğrencilerinin ön testle son test arasında geçen sürede genel anlamda hikâye yazma becerilerinde bir geliĢme olmadığı söylenebilir. Öğrencilerin bazı maddelerde ön test ve son test sonuçları arasında son test lehine olan farklılığın sebebinin, Türkçe derslerinde yapılan çalıĢmalardan kaynaklandığı söylenebilir.

3.7. Deney Grubu ile Kontrol Grubu öğrencilerinin, Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’na göre son test toplam ortalama puanları arasında anlamlı bir fark var mıdır?

Deney ve kontrol gruplarının son testten aldıkları toplam ortalama puanları arasında anlamlı derecede fark olup olmadığını karĢılaĢtırmak amacıyla bağımsız örneklemler için t-testi uygulanmıĢtır. AĢağıdaki tabloda bu testin sonuçları yer almaktadır.

Tablo 7. Deney Grubu ve Kontrol Grubu Öğrencilerinin Son Testten Aldıkları Toplam Puan Ortalamalarına ĠliĢkin t Testi Sonuçları

N Ort. S t(107) p

Deney 57 2.57 .59 9.59 .00

Kontrol 52 1.72 .27 9.59 .00

Tablo 7’de de görüldüğü üzere son test sonuçlarına göre deney grubu ( = 2.57, s= .59) ve kontrol grubu ( = 1.72, s= .27) öğrencilerinin ortalama puanları arasında anlamlı bir fark bulunmuĢtur (t(107)= 9.59, p<.001). Bu durum, deney grubu öğrencilerinin hikâye yazma becerilerinin kontrol grubu öğrencilerinin hikâye yazma becerilerine nazaran daha çok geliĢtiğini göstermektedir. Dolayısıyla on dört hafta süreyle otuz saat verilen yazma eğitiminin, deney grubu öğrencilerinin hikâye yazma becerilerini geliĢtirdiği söylenebilir.

3.8. Deney Grubu ile Kontrol Grubu öğrencilerinin Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda yer alan maddelerin her biri için son test puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark var mıdır?

Tablo 8. Deney ve Kontrol Gruplarının Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda Yer Alan Maddelere Göre Son Testten Aldıkları Puan Ortalamalarına ĠliĢkin

t Testi Sonuçları

Cümle Deney

Tablo 8’de Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’ndaki maddelerin her birine iliĢkin deney ve kontrol gruplarının son test puan ortalamalarına ait bağımsız örneklemler için t testi sonuçları yer almaktadır.

Uygulama sonrasında, her iki grup belirtilen formdaki maddelerin her biri için karĢılaĢtırılmıĢ, paragraf ve satır araları (t(107)= .28, p>.05); yazım (t(107)= 1.24, p>.05) ve noktalama (t(107)= -.04, p>.05) açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunmamıĢtır. Öte yandan diğer maddelerde deney grubundaki öğrencilerin kontrol grubundaki öğrencilerden anlamlı olarak daha yüksek puanlar aldığı görülmüĢtür. Buna göre, kenar boĢluğu (t(107)= 6.59, p<.001); taslak (t(107)= 9.33, p<.001); baĢlık (t(107)= 5.39, p<.001); kahramanlar (t(107)= 8.15, p<.001); yer (t(107)= 8.50, p<.001);

zaman (t(107)= 7.63, p<.001); olay örgüsü (t(107)=7.53, p<.001); problem (t(107)=

7.62, p<.001); çözüm (t(107)= 7.14, p<.001); ana fikir (t(107)= 8.04, p<.001); kelime (t(107)= 3.51, p=.001); cümle (t(107)= 4.58, p<.001); bağdaĢıklık (t(107)= 3.12, p=.001) ve paragraf (t(107)= 6.81, p<.001) açısından deney grubu kontrol grubundan anlamlı olarak daha yüksek puan almıĢtır.

Elde edilen sonuçlar, son testte Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nun on dört maddesinde deney grubu öğrencilerinin kontrol grubu öğrencilerinden anlamlı derecede yüksek puanlar aldıklarını, üç maddesinde ise gruplar arasında anlamlı bir farkın olmadığını göstermektedir. Bununla birlikte Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda yer alan maddelere göre deney ve kontrol grubu öğrencilerinin ön test sonuçları değerlendirildiğinde, bazı maddelerde gruplar arasında anlamlı fark bulunmuĢtur. Bu nedenle deney ve kontrol gruplarının son testten aldıkları puan

ortalamalarına iliĢkin yorumlar, ön testteki hususlar göz önünde bulundurularak yapılmalıdır. Bu hususlar; deney ve kontrol grubunun ön testte aralarında anlamlı bir fark görülemediği maddeler, deney grubunun kontrol grubundan yüksek puanlar aldığı maddeler ve kontrol grubunun deney grubundan yüksek puanlar aldığı maddeler açısından ayrı ayrı değerlendirilmiĢtir.

Ön test sonuçları, Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’nda yer alan maddelerin her biri açısından değerlendirildiğinde (bkz. Tablo 2), deney grubu ve kontrol grubu öğrencileri arasında; kahramanlar, yer, zaman, problem, çözüm, ana fikir, kelime, yazım ve noktalama açısından anlamlı bir fark görülmemiĢtir. Son test sonuçlarına bakıldığında ise yazım ve noktalama maddeleri dıĢında belirtilen maddelerde, deney grubu öğrencilerinin puan ortalamalarının kontrol grubu öğrencilerinin puan ortalamalarından yüksek olduğu görülmektedir. Bu sonuçlardan hareketle deney grubu öğrencilerine verilen eğitimin öğrencilerin bu maddelere iliĢkin becerileri üzerinde olumlu etkisi olduğunu söylemek mümkündür.

Grupların yazım ve noktalama maddeleri açısından aldıkları son test toplam puan ortalamaları karĢılaĢtırıldığında ön testte olduğu gibi gruplar arasında anlamlı bir fark görülmemiĢtir. Deney grubu öğrencilerinin ilgili maddelerden aldıkları ön test ve son test sonuçları arasında da anlamlı bir fark görülmemiĢtir (bkz. Tablo 4). Bununla birlikte deney grubu öğrencilerinin yazım ve noktalama maddelerinden ön testten ve son testten aldıkları puanlar karĢılaĢtırıldığında anlamlı olmasa bile bir artıĢ söz konusudur (bkz. Tablo 4). Bu sonuçlardan hareketle yazım ve noktalama maddelerine iliĢkin daha uzun süreli bir eğitim verilmesi gerektiği söylenebilir. Ayrıca deney ve kontrol grubu öğrencilerinin yazdıkları hikâyeler incelendiğinde, öğrencilerin yazım ve noktalama hatalarının metin uzunluklarına göre paralellik gösterdiği gözlemlenmiĢtir. Son testte deney grubu öğrencilerinin kontrol grubu öğrencilerinden daha uzun metinler oluĢturdukları ve yazım, noktalama hatalarının daha fazla olduğu görülmektedir. Son testte yazım ve noktalama maddeleri açısından gruplar arasında anlamlı bir fark görülmemesinde bu hususun da etkili olduğu söylenebilir.

Ön test sonuçlarına göre (bkz. Tablo 2) kontrol grubu öğrencilerinin; Hikâye Yazma Değerlendirme Formu’ndaki kenar boşluğu, paragraf ve satır araları, başlık, cümle ve bağdaşıklık maddeleri açısından deney grubu öğrencilerine nazaran anlamlı ölçüde yüksek puanlar aldıkları görülmüĢtür. Bu maddelere iliĢkin son test sonuçları değerlendirildiğinde ise kenar boşluğu, başlık, cümle ve bağdaşıklık maddelerinde deney grubu öğrencilerinin kontrol grubu öğrencilerine nazaran anlamlı ölçüde daha

yüksek puanlar aldıkları tespit edilmiĢtir. Bu bulgulardan hareketle deney grubu öğrencilerine verilen yazma eğitiminin, öğrencilerin ilgili maddelere iliĢkin becerilerini geliĢtirmede olumlu bir etkisinin olduğu söylenebilir. Bununla birlikte deney grubu öğrencilerinin bağdaşıklık maddesinden son testte aldıkları puanlar ön testten aldıkları puanlardan yüksek olmakla birlikte bu puanlar arasında istatistikî anlamda bir fark olmadığı tespit edilmiĢtir (bkz. Tablo 4). Bağdaşıklık maddesi açısından deney grubu öğrencilerinin ön test ve son test sonuçları arasında anlamlı bir fark olmamasına rağmen, deney ve kontrol gruplarının son test sonuçları arasında anlamlı bir fark bulunmasının; kontrol grubu öğrencilerinin son test sonuçlarının ön test sonuçlarına göre (bkz. Tablo 6) daha düĢük olmasından kaynaklandığı düĢünülebilir.

Son testte paragraf ve satır araları maddesi açısından deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark görülmemiĢtir. Bu bulgudan hareketle uygulanan etkinliklerin, öğrencilerin paragraf ve satır aralarına iliĢkin becerilerini geliĢtirmede etkili olmadığı sonucuna varılabilir. Fakat deney grubunun belirtilen maddeye iliĢkin son test sonuçlarının, ön test sonuçlarına göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmektedir (bkz. Tablo 4). Bu nedenle yapılan etkinliklerin öğrencilerin bu maddeye iliĢkin becerilerini geliĢtirmede etkili olduğu söylenebilir. Son test sonuçlarına göre deney grubu öğrencileri ile kontrol grubu öğrencileri arasında anlamlı ölçüde bir fark olmamasının ön testte kontrol grubu öğrencilerinin deney grubu öğrencilerinden anlamlı derecede yüksek puanlar almasından (bkz. Tablo 2) kaynaklandığı düĢünülebilir.

Ön test sonuçlarına göre (bkz. Tablo 2), deney grubu öğrencilerinin Hikâye Değerlendirme Formu’nun olay örgüsü ve paragraf maddelerinde kontrol grubu öğrencilerinden anlamlı ölçüde yüksek puanlar aldıkları görülmektedir. Söz konusu durum son test için de geçerlidir. Deney grubu öğrencilerinin ilgili maddeler açısından ön testte de son testte de kontrol grubundan yüksek puanlar alması, bu maddelerde bir değiĢimin söz konusu olmadığını düĢündürebilir. Bununla birlikte deney grubu öğrencilerinin ön testte ve son testte olay örgüsü ve paragraf maddelerinden aldıkları puanlar karĢılaĢtırıldığında, son test puanlarının ön test puanlarından anlamlı derecede yüksek olduğu görülmektedir. Bu sonuçtan hareketle deney grubu öğrencilerine verilen eğitimin, öğrencilerin bu maddelere iliĢkin becerilerini geliĢtirdiği söylenebilir.

Görüldüğü gibi deney grubu öğrencilerine on dört hafta süreyle verilen yazma eğitimi onların hikâye yazma becerilerinin geliĢmesine katkıda bulunmuĢtur.

Uygulamaların artırılmasıyla öğrencilerin hikâye yazma becerilerinin daha çok geliĢebileceği söylenebilir.

4. BÖLÜM SONUÇ ve ÖNERĠLER

Bu bölümde, araĢtırma sonucunda elde edilen bulgulara dayalı olarak ulaĢılan genel sonuçlarla önerilere yer verilmiĢtir.