Eserin Adı: Vazo Parçası
Katolog No: 1
Resim No: 4
Bölge: Lydia
Ele Geçti i Yer: Sardis
Korundu u Müze: Metropolitan Museum
Envanter No: 26. 199. 21B
Maddesi: Pi mi Toprak
Lit.: Hanfmann 1945, 570ff. Abb. 2. 10;
Richter 1953, 44. 192 Taf. 32h; hier Abb. 177. 26. 199. 21B küçük bir parça koruna gelmi tir. Burada atın geni boyunu ve öne çıkmı gö sü ile ince bacakları, süvarinin ise sadece sol baca ı görülebilmektedir. At beyaz boyaya sahiptir. Öne çıkmı gö süyle, e rilerle sınırlandırılmı yassı gövdesi oldukça vurgulanmı tır. Bacaklar ise adım atar durumda ve incedir. Böylece hatlarda ve di er birçok çizgilerde bir dinamiklik yaratılmaya çalı ılmı tır.
Sürücü erken oriantalizan tarzda betimlenirken at geç oriantalizan özellikler göstermektedir. Çift bordür gelene i ise do ulu bir gelenektir. Bu Sardes vazosundaki, süvari oriantalizan dönemle kar ıla tırmak do rudur. Süvari betimi yunan geometrik sanatında çok etkili ve çok kullanılan bir betimlemedir. Bu do u yunan içinde geçerlidir. Silahlı bir süvari ise Efes’te bulunan bir vazo üzerinde bulunmaktadır. Genelde dört aya ı da zemine basarken betimlenirler. 7. yy. da bu yürür vaziyetteki tip çok popülerdir. Geometrik devirde atlar büyür ve geni ler (a ırla ır) ve binicilerin hâkimiyeti artar. 7. yy ortasındaki de i im periyodunda ilk büyük ta heykellerde de büyük ölçekli renkli resimlerde yeni bir “diadalik” sitil geli mi tir. ki farklı stili vardır. 1. stilde hem atlar hem biniciler daha yuvarlak ve daha büyüktür. 2. stilde ise diadalik gelene in idealize edilerek yeniden ekillendirilmesiyle olu mu tur. Bu stilde atların bacakları uzundur, biniciler küçülmü tür.
Do u yunanda ise naukratit parçada bilinir. Burada Boiotialı süvarinin sivrilmi burnu Sardes’teki gibi bir kısmı (frontal biçimde) ön cepheden tasvir edilmi lerdir. Her iki tipte de geometrik buluntularda bölgesel üslup özelli i vardır.
Eserin Adı: Vazo Parçası
Katolog No: 2
Resim No: 5
Bölge: Lydia
Ele Geçti i Yer: Sardis
Korundu u Müze: Metropolitan Museum
Envanter No: 26. 199. 21A
Maddesi: Pi mi Toprak
Lit.: Hanfmann 1945, 570ff. Abb. 1. 10;
Richter 1953, 44. 192 Taf. 32h; hier Abb. 177. Anadolu’da ele geçmi çok sayıda at tasvirinden pi mi toprak kabartma üzerinde yer alan bir bölümü mimari ile ba lantısı kurulabilmektedir. A. Akerstrom bunların büyük bölümünü bir katalogda toplamı tır.
Sardes’te ele geçen çok erken bir kabartmada parçalar halinde bulunan at beyaz boyaya sahiptir. Geni boynu ve öne çıkmı gö süyle, e rilerle sınırlandırılmı yassı gövdesi oldukça vurgulanmı tır. Bacaklar ise adım atar durumda ve incedir. Böylece hatlarda ve di er birçok çizgilerde bir dinamiklik yaratılmaya çalı ılmı tır. Yeleler omuz çevresinde birbirine paralel dalga çizgilerle verilmi tir.
26. 199. 21A ele geçen parçalarıyla atın omuzlarından figürün omuzlarına kadar olan kısmı görülebilmektedir. At geni yapılı, kalın boyunlu ve Asiatik etkilidir. Ama bacakları uzun ve incedir. Di er bölümler ise ince çizgilerle yapılmı tır. Omuzlar ve bacaklar çift çizgi ile kalınla tırılmı tır.
Atın arka kısmına do ru çok yüksek bir yerde oturan süvari, ata oranla küçük betimlendi inden dolayı biraz kaybolmu tur. Süvari çok ince bir gövdeye ve vurgulanmı kalçaya sahiptir. Zayıf kolları dosdo ru öne do ru uzatılmı tır. Sa baca ın arka kısmı atın karnı altından görünmektedir. Ayaklara bakılırsa binici hareket halindedir ve ellere bakılırsa sola dönü hareketi yapıyor gibidir. Bu kurala uygun bir tasvir biçimidir. Herhangi bir silahı yoktur.
Atın süvariden daha büyük yapılması, süvarinin hem küçük boyutta yapılması ve atın arkasına do ru yüksek bir yerde oturtulması gibi özellikler görülür. Atın ve süvarinin bu
Eserin Adı: Pi mi Toprak Friz
Katolog No: 3
Resim no: 6
Bölge: Aiolya
Ele Geçti i Yer: Larisa
Korundu u Müze: - -
Envanter No: - -
Maddesi: Pi mi Toprak
Lit.: Akerström 1966, Taf. 26, 1.
Kilden yapılmı friz kabartmalı plakalarda at tasvirlerine rastlanmaktadır. Bunlardan biri de Gediz ırma ı kenarındaki Larisa’da bulunmu tur.
Burada ele geçen bir parça üzerinde kar ılıklı duran at tasviri mevcuttur. Bunlardan biri a ır vücuduyla birlikte geni ba lı ve kısa gövdeli olu uyla di erinden ayrılır. Bu M.Ö. 6. yy.ın ortasından bir eserdir ve bu türdeki en eski plaka olarak adlandırılabilir.
Kütlesel bir formdan yuvarlak formlara do ru uzanan, daha ince form örne i ise Samos’tan da bilinmektedir. Erken Samos kâsesindeki süvariye benzer bir biçimde Larisa plakasında da yuvarlak bir ba ve cepheden gösterilen göz yer almaktadır. Kısa bir ili ki kurmak gerekirse yuvarlak dönen sivri uçlu bir tarakla olu turulmu olan at yeleleri boyunda oldu u gibi ba ın alt kısmında da vücudu doldurmaktadır.
Eserin Adı: Pi mi Toprak Friz
Katolog No: 4
Resim No: 7
Bölge:
Ele Geçti i Yer: Düver
Korundu u Müze: stanbul Arkeoloji Müzesi
Envanter No: 6568
Maddesi: Pi mi Toprak
Lit.: The Anatolian Civilisations II (1983) 52 f. B131.
Bu eser kabartmalı bir plakadır. Onun geli yeri Frigya ve Lydia olmalıdır. Bu ekilde tasvir edilmi çok sayıda ve de i ik boyalı at ve süvari tasvirleri vardır. Bu plakaların buluntu yeri ço unlukla bilinmemektedir.
Süvariyi çentik biçiminde çeviren bir üst örtüsü vardır. Süvari kurala uygun biçimde biraz e ik gösterilmi tir. Bacaklar dosdo rudur. Sa kol normal durumda durmakta, sol kol yeleye do ru uzanır bir biçimdedir. Her iki kol da tasvirin geneliyle bir bütünlük göstermekte ve kolay bir biçimde birbiriyle yer de i tirecek görünmektedir. Sakallı süvarinin siyah saçları enseye kadar uzanmaktadır. Süvari üzerine kısa bir khiton giymi tir.
Dörtnala gider biçimde tasvir edilmi olan at tasvirinde ince bacaklar, bükülmü toynaklar, birbirinden ayrı fakat paralel giden ön ve arka bacaklar dikkat çekmektedir. Siyah ve beyaz ana renkleri olu turmaktadır. Asılı duran yele çizgileri bir hatta sokulmu ve farklı renklerde boyanmı tır. Gemler ve ba lık bandı asılı duran büyük bir püskül biçiminde gösterilmi tir. Eser M.Ö. 6 yy. ortalarına tarihlenmektedir.
Eserin Adı: Aslanlı Mezar Anıtı
Katolog No: 5
Resim No: 8
Bölge: Lykia
Ele Geçti i Yer: Xanthos
Korundu u Müze: British Museum
Envanter No: B 286
Maddesi: Kireçta ı
Lit.: Pryce 1928, Taf. 19
Xanthos’taki Aslanlı mezarın do u tarafında çok yüzeysel bir kabartma tekni inde yapılmı erken dönem bir Likya at ve süvari tasviri bulunmaktadır. Ba sız olarak korunmu hayvan uzun, tahtaya benzer bacaklı, kemikleri ortaya çıkmı gibi görünmektedir. Sol ve sa bacakların birbirine paralel durumları gövdeyi oldu u gibi ba ı da etkilemi tir. Böylece tam olarak yuvarlatılmı ve biraz e ik bir çizgiyle atın sa rısı verilmi tir.
Süvari vücudun yanındaki kollarını biraz bükmü olarak oturmaktadır. Gövde birazcık dardır. Kurala uygun biçimde ve onun biraz altında atın arka baldırı görünmektedir. Süvari kısa bir manto ve chiton giymi tir. Atın arkasında bir binici örtüsü görünmektedir.
Atın arkasında kısa khiton giymi bir erkek, onunda hemen arkasında sola dönmü , ba ında mi feri, sol elindeki kalkanı vücudunun üst kısmını kapatan bir figür bulunmaktadır. Sahne dura an betimlenmi tir. Süvarinin elinde herhangi bir silah görülmemektedir. Sahnedeki mi ferli ve elinde kalkan ta ıyan ki iden dolayı sava a hazırlık sahnesi diyebiliriz Bu tasvir M.Ö. 540 – 530 yıllarına aittir.
Eserin Adı: Karaburun Mezar Anıtı
Katolog No: 6
Resim No: 9
Bölge: Lykia
Ele Geçti i Yer: Karaburun
Korundu u Yer: Karaburun
Envanter No: -
Maddesi: Mermer
Lit.: Mellink 1973, 166 Abb. 13.
Karaburun mezarının kuzey duvarındaki frizde süvari tasviri vardır.
Süvari koyu renkli bir atla tasvir edilmi tir. Dörtnala gider biçimdeki atın ön bacakları dosdo ru ileri do ru atılmı tır. Ba dikkat çekicidir. Atın vücut hatları birbiriyle ili kili biçimde verilerek ve yuvarlatılarak vücuda canlılık katılmı tır.
Süvariden sadece atın ön baca ı önünde açık renkte bir süliet olarak baca ın bir kısmı korunmu tur. Atın üstündeki örtü ve süvarinin dize kadar uzanan elbisesi de görülmektedir. Süvari atın dizginlerini tutar vaziyette tasvir edilmi tir.
Atın hemen önünde yere dü mü , elinde kalkan, ba ında sorguçlu bir mi fer ta ıyan yaya bir asker yer almaktadır.
Karaburun II Tümülüsü Mezar odasının kuzey duvarında yer alan bu betimlemede, Perslerle Yunanlılar arasında geçen sava sahnesi tasvir edilmi tir.62 Bu duvar resminde ikisi
yaya, ikisi atlı olan Perslerden, dördünün de Yunanlı oldu u anla ılan dü manlarına üstün geldikleri görülür. Uzun sakalı ile di er sava çılardan ayrılan at üzerindeki Pers soylusu, sahnenin merkezinde süslü mi ferinden anla ıldı ına göre, yunanlı komutan olan figürle mücadele etmektedir. Giysileri ile Yunanlı Komutan oldu u anla ılan figür bile, at üzerinde gösterilmemi tir.
Karaburun tasvirinde küçük gözleriyle at ba larının uygulanı biçimi ve oranlardaki kurulu un birbiriyle ili kisi nedeniyle tasvirler M.Ö. 6. yy.ın sonlarına ait olmalıdır.
Eserin Adı: Tümülüs
Katolog No: 7
Resim No: 10–11
Bölge: Phrygia
Ele Geçti i Yer: Tatarlı
Korundu u Müze: Afyon Müzesi
Envanter No: -
Maddesi: Ah ap
Lit.: Tekin 2007, s. 56.
Tatarlı Tümülüs, Pers Krallarının görkemli saraylarının bulundu u ve Pythios gibi zengin Lydialı’ların oturdu u Kelainai kentinden sadece 30 km. uzaklıktadır. Mezarın duvarlarını süsleyen boyalı frizler Perslerin bu bölgedeki siyasi ve kültürel hâkimiyetlerini gösteren ilk arkeolojik belge olması açısından büyük önem ta ır.
Tararlı Tümülüsü do al bir kayalık tepe üzerindedir. Yakla ık 5x5 m. boyutlarında ve 50–60 cm. derinli inde açılan bir çukurlu un içine 2x2.50 m. boyutlarında 1.85 m. yüksekli inde sedir, ardıç a acı kalaslarından olu turulan bir mezar odasına yerle tirilmi tir. Ah ap mezar odasının etrafı üç taraftan kesme ta lardan bir duvarla çevrilidir. Duvarlar dı arıdan moloz ta larla desteklidir. Mezarın dı arıya ba lantısı dromosla sa lanır. Üzerine toprak yı ılarak anıtsal bir görünüm verilen tümülüsün bugünkü yüksekli i 6 m., çapı 30 m.yi bulur.
Anadolu’da ah ap mezar odalarının çok eski bir gelene i vardır ve Phrygia’ya özgü blok tipi ah ap mezar odaları daha çok Gordion çevresinde görülür. Gordion’daki, her taraftan kapalı sanduka tipi mezarların aksine Tatarlı mezar odasına dromos yoluyla ölü törenleri veya sonradan yapılan gömüler için girilip çıkılabiliyordu.
Odak noktasını iki arabanın olu turdu u konvoyda arabalardan birinin üstü yarım daire eklinde kapalı, di eri ise açık olarak resmedilmi tir. Üstü açık arabanın içinde beyaz renkli, kandys adı verilen Pers tipi manto giyen biri oturmaktadır. Bu ki inin ba ında, sahnedeki di er erkekler gibi, kırmızı olan di erlerinin aksine kahverengi tiara bulunuyor.
Korteji at çeken Pers giyimli bir adam açmaktadır. Gri mavi renkte boyalı atın üzerinde ucu yukarıya bükük kırmızı pers tipi bir semer ve bunun üzerinde beyaz bir yük vardır. Arkadan yeleleri Pers geleneklerine göre külah eklinde ba lanmı ba ka bir at gelmektedir. Yine Pers giyimli bir adamın çekti i bu atın üzerinde büyük bir siyah örtü vardır. Boyunları süslü kırmızı boyalı atlara mızrak ta ıyan kırmızı tiaralı üç Pers askeri e lik etmektedir. Mızrakların ters, uçlarının yere do ru tutulması ikonografik açıdan dikkat çekmektedir. Heredotos Pers ordusunu anlatırken mızraklarını ters tutan askerlerin olu turdu u bir alaydan ölümsüzler olarak bahseder. Ters mızrak tutan askerlerin ardından
dört süvari gelir. Tiara takan ve Med tipi zikzak desenle süslü pantolon giyen bu figürlerin silahları gorytos adı verilen yay çantası ve okluktan ibarettir. Süvarilerin arkasından gelen atın üzerinde bu defa ön ucu yukarıya do ru kıvrık bir semer, onun da üzerinde bir sandık bulunmaktadır. Sandıklı atın ardından dört atın çekti i, öndeki gibi süslü atlarla bir araba gelmektedir. Çivileri kırmızı noktalarla gösterilen arabanın üstü kubbe eklinde, olasılıkla branda türü bir örtü ile kapalıdır. Arkadan gelen üç elbiseli kadın figürünün boyunlarında kırmızı takılar ile saç uçlarının Pers kadınlarına özgü, dı arıya do ru kıvrık oldu u ayırt edilmektedir. Kortejin sonunu ise üç süvari olu turur. Bunlar hem giyim ku am hem de silah bakımından öndeki binici sava çılara benzemektedir.
Bu tip konvoy sahneleri Daskyleion çevresinde bulunan mezar stelleri, Karaburun mezar odası freskosu ve stanbul Arkeoloji Müzesi’ndeki “A layan Kadınlar Lahti”nde görülür. Fakat Münih’te bulunan Tatarlı frizi bugüne kadar bilinen en fazla figürlü konvoy sahnesidir. Konvoy tasvirlerinde figür sayıları ve motifler de i se de, kapalı araba, onun arkasından yürüyen kadınlar ve yük ta ıyan atlar gibi ortak unsurların bulunması belirli bir cemiyet törenine i aret eder. Mezar odalarının duvarlarında, lahitler üzerinde ve stellerdeki bu tip sahneler olasılıkla cenaze törenlerini ifade eder. Bazı bilim adamları konvoy sahnelerini, mezar sahibinin zenginli ini göstermek için yaptı ı bir araba gezintisi olarak yorumlar ve kapalı arabanın içinde Pers harem kadınlarının oturdu unu savunur.
Tatarlı frizindeki tek yeni ö e korteje katılan silahlı askerlerin sayılarının daha fazla olmasıdır. Bu da konvoyun bir “sefere yolculuk” sahnesi olabilece ini akla getirir. Ancak günümüze ula an tüm benzeri sahneler kar ıla tırıldı ında, kortejin en önemli kısmını üstü kapalı arabanın olu turdu u görülür. Birçok tümülüs mezarda tek akslı araba kalıntılarının bulunması bunların cenaze törenlerinde kullanıldı ı görü ünü destekler. Ancak bu arabalarda cenaze, ölü hediyeleri ya da ba ka eylerin ta ındı ı sorusunu tartı maya açıktır.
Do u duvarındaki ikinci kalasın üzerinde çok figürlü bir sava sahnesi bulunur. ki grup sava çı birbirine do ru yakla arak ortada birle ir. Do ulu tipte giyimli iki tarafın liderleri de çarpı ma halindedir. Solda iki tip kıyafet görülür; piyadeler Akhaemenidlerin pilili elbisesini ve di li tacını giyerken, süvariler Medlerin pantolon ve tiara’sını ta ır. Sa daki askerlerin hepsi kar ı tarafın binicileri gibi pantolon ve tunik giyer. Onları dü manlarından ayıran tek ö e sivri uçlu ba lıklarıdır. Sivri ba lıklar etnik bir özellik olarak görülmü olmalıdır ve bu tür ba lıklar genelde skitlerle ba da tırılır. Tüm bu veriler Akhaemenid Pesler ile skitler arasında geçen bir sava ın betimlendi ine i aret eder.
Sahnelerdeki Pers ordusunun silahları dü manlarına göre daha çe itlidir. Piyadeler Pers tipi yay ve okla çarpı makta, sırtların da yine Pers tipi bir ok çantası ta ımaktadır. Pers
süvarilerinin yay ve oktan olu an silahları ise skit tipidir. Bu da olasılıkla Pers ordusunda sava an yabancı askerleri temsil eder. skitli dü manlar kendilerine özgü yay ve ok ta ır. Buna ek olarak piyadelerin belinde bir de sava baltası vardır. Soldan gelen Pers sava çıların sayısı 12, sa dan gelen skitler ise 11 ki idir. Persler dü manlarından yalnız sayıca de il teknik bakımdan da üstündür. Sivri ba lıklı dü manların yenik durumu yerde, ölü ve okla yaralanmı sava çılar ile anlatılır. Liderleri kuvvetli Pers komutanının kar ısında kendini korumaktan aciz bir ekilde yansıtılır. Elindeki yay sanki silah de il de bir simge gibidir. Pers komutanı bir yandan sakalından çekmekte, bir yandan da karnındaki kamasını bastırmaktadır. Bu motif Akhaemenid mühür sanatında sık görülür ve “sava an kahraman Pers” diye nitelendirilir. Nitekim ilk defa Tatarlı frizi ile detaylı bir sava sahnesinde görülür.
Buna ra men Tatarlı frizi 33 insan, 15 at ve bir araba figürü ile Anadolu Pers sanatında bugüne kadar bilinen en detaylı sava sahnesidir. Dolayısıyla Pers ordusunun sava taktikleri ve sivri ba lıklı dü manlarını nasıl de erlendirdikleri hakkında önemli bilgiler verir.
Eserin Adı: Mezar Steli
Katolog No: 8
Resim No: 12
Bölge: Mysia
Ele Geçti i Yer: Sultaniye Köy- Helvatepe Mevkii
Korundu u Müze: Bursa Arkeoloji Müzesi
Envanter No: 8500
Maddesi: nce Grenli Beyaz – Gri Mermer
Lit.: The Anatolian Civilisations II (1983)
ki parça olarak korunmu olan stel, üstte anthemion, onun altında üç frizden olu an sahneli kısım ve 3 satır Aramca yazıtın yer aldı ı gövdeden olu maktadır. Stel yukarıdan a a ıya do ru hafifçe geni leyerek inen bir forma sahiptir.
Stelin ilk frizinde, tipik bir ziyafet sahnesi betimlenmi tir. Ölen ki i klinede otururken, yakını, olasılıkla karısı olan bir kadın klinenin üzerine oturmu tur. Ölen ki i ile konu ma jesti içerisindeki bu figür elinde tuttu u çiçe i koklar tarzda betimlenmi tir. Kokladı ı bu çiçek onun soylu bir aileye ait oldu unu göstermesi açısından dikkat çekicidir. Grubun sol tarafındaki iki figür, di erlerine göre daha küçük olup, klinedeki ki ilere hizmet eden hizmetkârlardır. Grubun sa ında, tabure üzerinde oturan iki figür, bu ziyafet sahnesinde klinedekilerin iyi vakit geçirmesini sa layan müzisyenler olmalıdır.
Ortadaki frizde oldukça tartı malara yol açmı bir sahne yer almaktadır. Ekphora sahnesi olarak nitelendirilen bu sahnede, bir seyis tarafından götürülmekte olan iki atın çekti i arabada, ölen ki inin tabutu ta ınmaktadır. Gerek arabanın arkasındaki üç kadın, gerekse de atları yönetmekte olan seyisin benzer duru ta olmaları, ölen ki iye gösterilen saygının bir i areti olarak de erlendirilebilir.
Son frizdeki betimlemede bir av sahnesi konu edilmi tir. Büyük bir av sahnesinden bir özet görünümündeki sahnede, süvari, geyik ve köpekler büyük bir hızla sa a do ru ko arlarken, arkadaki yaya figür, aynı yöne do ru fakat sakin bir ekilde yürümektedir. Sahnede süvari avını kovalarken betimlenmi tir.
Stel üzerindeki üç sahnede de betimlenen figürlerin üst üste bindirilmesinden özenle kaçılmı olması arkaik özellik olarak de erlendirilebilir. Ayrıca stel üzerindeki figürler detaylandırılmamı olmasına kar ın sahnedeki bazı konturlar steli tarihlemeye yardımcı olmaktadır. Ziyafet sahnesinde kline üzerinde uzanmakta olan adamın siluetinden, kollarının çapraz durdu u anla ılmaktadır. Bu duru ekli M.Ö. 540–520’ ye tarihli Assos Athena
Tapına ı’nın frizlerinde görülmektedir.63 Çapraz kol yapısına sahip olan bu figürün gerek
elleri gerekse de vücudunun çok sert bir yapıda olması, eserin arkaik sertlikten kurtulmadı ını göstermektedir. Ekphora sahnesindeki arabanın arkasından giden kadınların kollarında da aynı sertlik görülmektedir. Eser M.Ö. 6 yy sonlarına tarihlenmektedir.
Eserin Adı: Mezar Steli
Katolog No: 9
Resim No: 13
Bölge: Phrygia
Ele Geçti i Yer: Daskyleion - Köseresul
Korundu u Müze: stanbul Arkeoloji Müzesi
Envanter No: 5764
Maddesi: ri Grenli, Gri Damarlı Beyaz Mermer
Lit.: Borchardt 1968,192 vd., Taf.41/1-2, 42/1,
44/2, 47/2
Pfuhl-Möbius 1977, 9, no.3, Taf.2
Stel yukarıdan a a ıya do ru geni leyerek iner. Üst kısmında bulunan anthemiondan, silmelerle figürlü sahnelere geçilir. Stel gövde üst bölümünde iki figürlü sahneye sahiptir. Bu sahnelerin altında, dört satırdan olu an Aramca bir yazıt bulunur.
Birinci sahnede yer alan figürlerin, yalnızca ba ve ayakları korunmu tur. Sahnenin yan ve alt sınırını ince bir pervaz olu turmaktadır. Sahnenin en sa ında, sa a do ru yava adımlarla yürüyen bir at ve yanında yaya olan seyis görülür. Seyisin ba ı açık olup, saçı, kısa ve kütlesel olarak verilmi tir. Badem eklinde göze sahip olan seyisin sa eli, atın yeleleri hizasında yumruk eklindedir. Atın yelesi, boynun üst kısmı kısmından yukarıya do ru dik uzanan, birbirine paralel kısa çizgilerle detaylandırılmı tır. Atın yüzü tahrip olmu tur.
At ile birlikte yürüyen seyisin arkasından bir süvari gelmektedir. Bu atında yüzü korunmamı olup, yele di eri boynun üst kısmından yukarı do ru dik uzanan, birbirine paralel kısa çizgilerle detaylandırılmı , kulak belirtilmi tir. Atın üzerinde süvarinin ba ında tiara vardır. Göz seyiste oldu u gibi badem eklinde, kabaca i lenmi tir. Süvari ellerini gö üs hizasında, sol eli üstte, sa eli ise altta olmak artıyla, yumruk eklinde üst üste tutar. Süvarinin de arkasından, tiara giymi iki muhafız ilerlemektedir. Gözleri di er figürlerle benzer ekilde i lenmi olan muhafız ilerlemektedir. Gözleri di er figürlerde oldu u gibi badem eklinde i lenmi ve sol elleri de korundu u kadarıyla, gö üs hizasında yumruk
eklinde durmaktadır.
kinci sahnede ise bir ekphora sahnesi yer almaktadır. Sa a do ru gitmekte olan, iki atın çekti i bir araba ve bu arabanın arkasından yava yava yürüyerek arabaya e lik eden iki