Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı

Program taslağında, hedefler dersler için ayrı ayrı saptanmamıĢ, eksik ya da karıĢık olarak düzenlenmiĢtir. Program taslağının tek parti yönetiminin hakim olduğu dönemde hazırlanıp uygulanmıĢ olması nedeniyle, Cumhuriyet Halk Partisi’nin programında eğitim konusunda benimsediği ilkeler doğrultusunda belirlenen esaslar uzak hedefler olarak değerlendirilebilir.

CHP, köy eğitimiyle ilgili olarak Ģu hedefleri benimsemiĢtir:

“A. Normal ilköğrenim devri, beĢ yıldır Ģehirlerde, köylerde yahut köyler bölgesinde durum ve ihtiyaca göre, ilkokul sayıları bir program altında arttırılacaktır. Köylerdeki okullarda sağlık, yaĢayıĢ ve içinde bulunduğu çevre Ģartları ile ilgili olan tarım ve zanaat fikirleri verilecektir.

B. Köy çocuklarına kısa zamanda pratik hayat için lüzumlu bilgiyi verebilecek üç veya dört sömestrli köy okulları açılacaktır. Bunların, çocukları yüksek öğretim derecelerine hazırlayan ilkokullardan ayrı olarak kurulması ve sayılarının arttırılması planlanacaktır. Bu tip köy okullarında, çocukların daha olgun yaĢta okumaya baĢlamaları ve okumanın arasız devam etmesi ve bu iĢi devletin, askerlik borcu gibi, sıkı tutması lüzumludur.” (GeliĢli, 2005: 20).

Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nda genel amaçlara yer verilmemesine rağmen, Köy Eğitmen Kursları 11 Haziran 1937 tarih ve 3238 sayılı Köy Eğitmenleri Kanunu’nun 1. maddesinde Eğitmen Kursları’nın amacı; “Nüfusları öğretmen gönderilmesine elveriĢli olmayan köylerin eğitim ve öğretim iĢlerini görmek, ziraat iĢlerinin fenni bir Ģekilde yapılması için köylülere rehberlik etmek üzere köy eğitmenleri yetiĢtirmek” olarak belirtilmiĢtir.

ÇağdaĢ program yaklaĢımında, davranıĢçı kuramlara göre her hedefe ulaĢtıracak ayrıntılı davranıĢlar düzenlenmektedir. Ancak, Program taslağında, derslerin hedefleri

ayrı bir bölüm olarak yer almamıĢtır. Program taslağında her ünite ya da konu için belirlenmiĢ hedef – davranıĢ düzeni görülmemektedir.

Bunun yanında, her dersin baĢlığı altında yer alan açıklamalardan derslerin amaçlarını çıkarmak mümkündür. Dersler ünitelere ayrılmamıĢ, sadece iĢlenecek konular karıĢık olarak derslerin altında göz önünde tutulması gereken esaslar kısmında belirtilmiĢtir.

Derslerin içeriğinin ve zamanlarının planlanması kurs idaresi ve öğretmelerine bırakıldığı ve koĢullara göre değiĢkenlik gösterdiğinden günlük plan yapılması öğretmenlere bırakılmıĢtır.

3.5.2.2. Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nın Derslerin Ġçeriği Açısından Değerlendirilmesi:

Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nda planlanan hedeflere ulaĢtıracak bilgi ve becerileri, derslerin içeriğinde öğretilecek konulardan çıkarmak mümkün olabilir.

Tablo 13

Köy Eğitmeni Yetiştirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’ndaki Kültür derslerinin adları ve yedi aylık öğretim süresince bu derslere ayrılan toplam ders saatleri

DERSLER

YEDĠ AYLIK TOPLAM DERS SAATĠ

1.Türkçe (Yazı, Okuma, Ġmlâ, Tahrir) 210–285

2.Aritmetik ve Geometri 75–240

3.Yurt ve YaĢama Bilgisi 210–285

4.Atölye Dersleri 50–60

5.Eğitim Bilgisi (Köy eğitimi, Çocuk bilgisi,

Öğretim metodu, Ders uygulamaları) 85–90

Toplam 730–960

Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’na göre eğitmen kurslarındaki dersler;

a. Kültür Dersleri,

b. Ziraat dersleri olmak üzere baĢlıca iki gruba ayrılmaktadır.

a. Kültür Dersleri Müfredat Programı Taslağı:

Kültür derslerinin adları ve yedi aylık öğretim süresince bu derslere ayrılan toplam ders saatleri Tablo 13’de gösterilmiĢtir.

Program taslağında yer alan Kültür Dersleri’nin amaçlarına ve içeriklerine kısaca bakacak olursak:

1. Türkçe Dersi:

Yazı, Okuma, Ġmla ve Tahrir olmak üzere dört bölümden oluĢmaktadır;

(a) Yazı dersinde amaç, eğitmen adaylarına okunaklı, güzel ve hızlı yazı yazmayı öğretmektir.

(b) Ġmla dersi çoğunlukla yazı dersleriyle birlikte, yazı dersi saatleri dahilinde yapılacaktır. Bu dersin amacı öğrenciye kullandığı kelimelerin doğru yazılıĢını öğretmektir. Türkçe dersinin okumaya ayrılan bölümünde ise öğrencilerin, seviyelerine göre hazırlanmıĢ okuma parçalarını doğru okuyup, doğru anlayıp ve baĢkasına düzgün bir ifade ile anlatacak duruma getirilmeleri ve aynı zamanda okumayı sevdirmek de hedeflenmiĢtir.

(c) Tahrir öğretiminin amacı ise öğrenciye gördüğünü, yaĢadığını, duyduğunu ve hissettiğini yazı ile anlatma yeteneğini kazandırmaktır.

2. Aritmetik ve Geometri Dersi:

Bu dersin amacı öğrencilere, köy hayatında, köy-Ģehir ve hükümet iliĢkilerinde gerekli olabilecek düzeyde aritmetik bilgi vererek, aritmetik düĢünme yeteneğini kazandırmaktır. Dersin konuları, kursun süresi içersinde belli zaman aralıklarında, kademeli olarak Ģu Ģekilde verilmiĢtir.

Birinci ve ikinci aylarda; milyona kadar sayma, bu sayıları okuyup yazma, bine kadar sayılarla yazılı ve zihni problemler çözme, çeĢitli paraların, uzunluk ve ağırlık ölçülerinin tanıtılması,

Üçüncü ayda; milyona kadar sayılarla toplama çıkarma iĢlemleri, bine kadar sayılarla çarpma ve bölme iĢlemleri (çarpım tablosu), geometrik Ģekillerin öğretilmesi, uzunluk ve ağırlık ölçülerine devam edilmesi, kroki ve plan yapma,

Dört ve beşinci aylarda; milyona kadar sayılarla çarpma ve bölme iĢlemleri, bayağı kesrin tanıtılması, ondalık kesrin tanıtılması, köylünün Ģehir, pazar, silo iliĢkileri ile ilgili konular, sipariĢ listeleri ve mektupları hazırlama,

Altıncı ayda; yüzde hesapları, köy bütçesi hazırlama, kooperatif hesapları, istatistik iĢleri, düzgün poligonlar, daire, küp, silindir, piramit, koni ve kürenin tanıtılması, dairenin yüzeyinin, küpün, dikdörtgen prizmanın ve silindirin hacminin ölçülmesi.

3. Yurt ve YaĢama Bilgisi Dersi:

Bu dersin amaçları programa Ģu Ģekilde yer almıĢtır.

(a) Öğrenciye, hem kendi vatanı hem de komĢu ülkeler hakkında bilgiler vermek.

(b) Türk Milleti’nin tarihindeki önemli olaylar ve kiĢiler hakkında bilgiler vermek

(c) Köyün sosyal, ekonomik ve siyasal hayatı ile ilgili bilgiler vermek (d) Ġnsan ve köy hayatını etkileyen tabiat olayları hakkında teknik bilgiler vermek

(e) Köy sağlığı için gerekli tedbirler alınması ile ilgili bilgiler kazandırmak.

4. Atelye Dersi:

Bu derste, eğitmen adaylarının teknik bilgileri arttırılarak, temel ihtiyaç olan aletleri yapabilecekleri düzeye getirilmeleri amaçlanmıĢtır. Bu ders sonunda eğitmen adaylarından, bıçak, keser, burgu, kerpeten, kaba rende, iskarpela, tokmak, çekiç, pergel, törpü, havya, teneke makası, pens gibi aletleri yapabilmeleri beklenmektedir.

Köy Eğitmen Kursları’nın ilk yıllarında, 1938 yılında, Ġzmir – Kızılçullu Köy Enstitüsü’nde 29, 1944’de Ġvriz Köy Enstitüsü’nde 1 olmak üzere, köylerde köylü kadınların eğitiminde çalıĢacak toplam 30 kadın eğitmen yetiĢtirildiği ve daha sonra bu uygulamadan vazgeçildiğini belirtmiĢtik. Kadın eğitmen kurs programlarında erkek kurs programlarından farklı bazı dersler yer almaktadır. Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nın 1938 baskısına ek bir yazı olarak eklenen ve 1941 baskısında yer almayan, kadın eğitmenlere gösterilecek dersler Ģöyledir:

DikiĢ – Biçki

Ev Ġdaresi ve Yemek PiĢirme Çocuk Bakımı

Bahçe ĠĢleri ve Kümes Hayvanları

5. Eğitim Bilgisi:

Bu dersin amacı, köy eğitmenlerine, öğretim ve öğrenim mahiyeti, metotları ve ders uygulaması hakkında kısa, güvenilir ve pratik bilgiler ve beceriler kazandırmak olarak belirtilmiĢtir.

b.. Ziraat Dersleri Müfredat Programı Taslağı

Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Ziraat Dersleri Müfredat Programı Taslağı dört bölümden oluĢmaktadır:

(a) Tarla Ziraatı Ders Müfredatı (b) Bahçe Ziraatı Ders Müfredatı (c) Hayvan YetiĢtiriciliği

(d) Ziraat Sanatları

(a) Tarla Ziraatı Ders Müfredatı:

Bu dersin programında amaç ve ilkeler yer almamıĢ sadece programın içeriğinde, genel ve özel olmak üzere iki kısım olarak yer almıĢtır.

Genel kısımda;

Toprak, toprağın önemi ve çeĢitleri,

Toprağın iĢlenmesi, iĢleme Ģekilleri ve iĢlemede kullanılan aletler, Nadas ve ülkemizdeki önemi,

Gübre, gübreleme ve tohumluğun önemi, Eleme, kalburlama ve ilaçlama,

Tımar ve bakım ile araçları, birbirleriyle karĢılaĢtırılmaları,

Harman, harman araçları ve birbirleriyle karĢılaĢtırılmaları yer almaktadır.

Özel Kısımda:

Hububat, Bakliyat, Keyif Nebatları, Köklü Nebatlar, Dokuma Nebatları, Yağ Nebatları, Çayırların çeĢit ve türleri hakkında bilgiler verilmesi belirtilmiĢtir.

(b) Bahçe Ziraatı Ders Müfredatı:

Bu bölüme beĢ ders yer almaktadır. Bu dersler ve içerikleri Ģu Ģekilde belirlenmiĢtir.

Sebze Bahçıvanlığı; sebzenin önemi, sebze bahçelerinin nerede ve nasıl hazırlanacağı, sebzelerin yetiĢtirilmesi ve sebze çeĢitleri.

Meyve Bahçıvanlığı; meyvenin önemi, ekonomik değeri, meyve bahçelerinin nerede ve nasıl hazırlanacağı, fidanların seçimi ve dikimi, bahçelerin bakımı, meyve ağaçlarının çeĢitleri ve özellikleri.

Fidancılık; fidanlıkların yerinin nasıl belirleneceği, ekilecek tohumlar ve nasıl ekilecekleri, fidan bakımı ve aĢılanması, aĢı çeĢitleri ve zamanı.

Ağaçlama; ağaçların önemi, ağaç dikimi ve bakımı, ağaç çeĢitleri.

Bağcılık: Türkiye’de ve köy hayatında bağcılığın önemi, bağ yerlerinin hazırlanması, bağ çubuklarının çeĢitleri ve temini, çubukların dikimi ve bakımı, bağ hastalıkları ve önleme yolları, üzümlerin toplanması ve toplama zamanı.

(c) Hayvan YetiĢtiriciliği:

Bu bölüme; Genel kısım, Özel kısım, Tavukçuluk, Ġpekböcekçiliği, Arıcılık olmak üzere beĢ kısım bulunmaktadır. Bu bölümlerin içeriği Ģöyledir:

Genel Kısım: Çiftlik hayvanlarının önemi, hayvan yetiĢtirme yolları, hayvanlarda üreme ve damızlık seçimi, hayvan yiyecekleri ve çeĢitleri, hayvanlara

veriliĢ ve miktarları, hayvan sağlığı ve hayvan bakımı, ülkemizde hayvancılık ve hayvan ıslah kurumları.

Özel Kısım: Sığır yetiĢtiriciliği, koyun yetiĢtiriciliği, keçi yetiĢtiriciliği, at yetiĢtiriciliği.

Tavukçuluk: Tavukların köylü hayatındaki önemi, civciv çıkarmak, civciv ve piliçlerin bakımı ve beslenmesi, tavuk bakımı ve beslenmesi ve kümesleri, hindi, kaz, ördek yetiĢtirilmesi.

İpekböcekçiliği: Ġpekböceğinin yaĢamı, tohumların açılması, böcek beslenecek yerler ve temizlenmesi, tohumların fıĢkırma zamanı ve yöntemleri, kuluçka odaları, böceklerin yaĢlarına göre beslenmeleri, kerevetler, askı, koza örme, kozaların askıdan düĢmesi, ipekböceği hastalıkları.

Arıcılık: Arı hakkında genel bilgi, kovanlar, arıların eski kovanlardan çevreli kovanlara nakli, oğul arılar ve kovanlara nakli, kovandan bal alınması, kovanların kıĢa hazırlanması, arıların beslenmesi, arı muayenesi ve arı hastalıkları.

(d) Ziraat Sanatları:

Bu bölüme Sütçülük, Üzümden Yapılan ġeyler, Konservecilik olmak üzere üç ders bulunmaktadır. Bu derslerin içeriği Ģu Ģekildedir:

Sütçülük: Sütün köy hayatındaki önemi, sütün insan gıdası bakımından önemi, çeĢitli hayvan sütleri ve içerikleri, sütün oluĢumu, süt verimi, sütün süzülmesi, saklanması, süt kapları, sütten tere yağ çıkarılması yöntemleri, yayıklar, yağ yıkama, yağın saklanması.

Üzümden yapılan şeyler: ġarap, sirke, Ģıra ve pekmez yapımı.

Konservecilik: ÇeĢitli sebzelerin kurutulması, saklanması, marmelat ve Ģurup yapımı.

3.5.2.3. Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nın Öğrenim YaĢantıları Açısından Değerlendirilmesi:

Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nda öngörülen öğrenim yaĢantıları ayrıca belirtilmemiĢtir. Derslerin amaçlarını gerçekleĢtirmek için uygulanacak yöntemler, kullanılacak kaynaklar ve araç-gereçler “dersin amacına varmak için güdülecek esaslar” baĢlığı altında belli bir plan dahilinde olmadan maddeler halinde belirtilmiĢtir. Her ders için ayrı ayrı ifade edilmiĢ olan bu esaslar “öğrenim yaĢantıları” olarak değerlendirilebilir.

Program taslağında yer alan ders ve iĢlerin, gözlem ve deneye dayandırılmasını sağlayabilmek amacıyla uygun malzeme ve ortamların neler olduğu bu esaslarda belirtilmektedir. Özellikle, tarım dersleri ve uygulamalarında her türlü araç ve uygulama sahası köy ortamında olunduğundan kolaylıkla sağlanabilmiĢtir. ĠnĢaat dersleri ise, kurs binalarının yetersiz ya da hiç olmaması nedeniyle eğitmen adaylarının bina yapımına bizzat katılımları ile uygulanmıĢtır.

Her ders ve iĢ görerek, yaparak, eğitmen adayları ve öğretmenler arasında tartıĢılarak öğretilmektedir. Suni ve ezberci zihniyet yerine, tamamıyla gözleme, deneye, eĢya ve olaylara, incelemelere, yaĢayan ve var olan konulara, hareket ve canlılığa yer verilmiĢtir (Gedikoğlu, 1949: 146).

3.5.2.4. Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nın Sınama (Ölçme – Değerlendirme) Durumları Açısından Değerlendirilmesi:

Köy Eğitmeni YetiĢtirme Kursları Müfredat Programı Taslağı’nda, herhangi bir sınama - ölçme ve değerlendirme araçlarına yer verilmemiĢtir. Kurslarla ilgili kanun, yönetmelik ve kurs müdürlerince yazılan raporlar incelendiğinde de bu konuyla ilgili her hangi bir bilgiye rastlanmamıĢtır.

Köy Eğitmen Kurslarında, kursta çalıĢan bütün öğretmenlerin katılımı ile kurs müdürü ya da eğitim Ģeflerinin baĢkanlığında her on beĢ günde bir toplantı yapılarak kursun faaliyetlerini anlatan bir rapor hazırlanırdı. EskiĢehir Çifteler Eğitmen Kursu faaliyetlerine ait rapordan bazı bölümler incelendiğinde, öğrencilere bilgilerin

uygulamalı olarak öğretildiği, örnek dersler verilerek sonrasında ders denemelerinin yaptırıldığı, bu ders denemelerinde baĢarısız olan öğrencilere baĢarı elde edilene kadar tekrar yaptırıldığı belirtilmektedir.

3.5.3. Köy Öğretmen Okulları ve Köy Enstitüleri Programları (Deneme Evresi ) (1937 – 1943)

1937 yılında Ġzmir Kızılçullu ve EskiĢehir Mahmudiye’de, 1938 – 1939 öğretim yılında Trakya Kepirtepe ve 1939 – 1940 öğretim yılında Kastamonu Gölköy’de açılan Köy Öğretmen Okulları, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanmıĢ bir öğretim programları olmadan, yönetmelikleri belirlenmeden açılmıĢlardır (BaĢar, 2004: 332).

Bu okullarda Köy Muallim Mektepleri Müfredat Programları temel alınmıĢ ve öğretim programları, bakanlıktan gönderilen genelge doğrultusunda her okulun yöneticileri, öğretmenleri, öğrencilerinin birlikte çalıĢmaları sonucunda çevre koĢulları da dikkate alınarak oluĢturulmuĢtur. OluĢturulan bu öğretim izlenceleri Bakanlığın onayından geçtikten sonra uygulamaya konuluyordu (Pazar, 2001: 41).

Yücel (1938: 233), 1937 – 1938 öğretim yılında açılan Çifteler ve Kızılçullu Köy Öğretmen Okullarında, 1927 yılında hazırlanan Köy Muallim Mektepleri Müfredat Programının, iĢ ve tarım etkinlikleri arttırılarak uygulandığını söylemektedir.

Kırby (2000: 57)’e göre Köy öğretmen okullarında hazır bir program olmadığından, her okul ayrı bir program ve ilkeler doğrultusunda faaliyet göstermiĢtir. Bu durum da okullar arasında eğitim – öğretim ve uygulamalar açısından farklılıklar olmasına neden olmuĢtur.

1937’de köy öğretmen okulu olarak açılan ve 17 Nisan 1940 tarihinde 3803 sayılı kanunla Köy Enstitülerine dönüĢtürülen bu okullarda bir programın olmaması normaldi. Çünkü bu okullar, yeni bir model olarak düĢünülmüĢ ve bu modelin geliĢtirilmesi okulun geliĢim sürecine bırakılmıĢtır (Uygun, 2007: 92).

04.09.1939 tarihinde Milli Eğitim Bakanlığı’nın gönderdiği “Köy Öğretmen Okullarına Alınacak Öğrenciler” konulu yazının sonunda, köy öğretmen okullarında

uygulanacak müfredat programlarının ana hatları Ģu Ģekilde çizilmiĢtir (Köy Enstitüleri ile ilgili Yönetmelik ve Resmi Yazılar, 2005: 70- 71);

“Okulun tedrisatı; ilk, orta ve öğretmen okulları müfredat programına göre yapılır. Fazla olarak ziraat derslerine, köy inĢaatçılığı, demirciliği, kooperatifçiliği gibi mesleki faaliyetlere yer ve önem verilir. Talebe öğretmenlik mesleği ile birlikte bu mesleklerden birini de öğrenir.”

Köy öğretmen okullarında eğitim – öğretimin en önemli özelliği, köy yaĢamına yönelik olmasıydı. Bu nedenle, teorik ve uygulamalı tarım dersleri önemli bir ağırlığa sahipti. Aynı zamanda, kızlar ve erkekler için köylerde iĢlerine yarayacak sanatlara da yer verilmiĢti. Her erkek öğrencinin köyde iĢine yarayacak, demircilik, dülgerlik ve yapıcılık sanatlardan birini öğrenmesi amaçlanmıĢtı. Arazi ölçme ve kroki yapma, makine ve motor kullanımı ve kooperatifçilik de öğretilmekteydi. Kız öğrencilere ise köy kadınına faydalı olabilecek, el sanatları, çocuk bakımı ve sağlığı gibi konular uygulamalı olarak gösteriliyordu (Öztürk, 2005. 103).

Köy öğretmen okullarında, öğrenciler için çalıĢma saatleri; sabah ve akĢam etütleri dıĢında, günde 4 saat genel bilgi, 4 saat tarım ve teknik olmak üzere 8 saat, haftada toplam 44 saat olarak belirlenmiĢtir (Gedikoğlu, 1971: 32).

Köy öğretmen okullarında, eğitim ve öğretim faaliyetleri yaz aylarında da devam ediyordu. Genel bilgi dersleri yanında zirai ve teknik derslere de yer verildiği için, diğer okullar gibi yaz aylarında tatil yapılmıyordu. Özellikle, tarım çalıĢmalarının doğa Ģartlarına ve mevsimlere göre yapılması gerekiyordu. Aksi takdirde verilen bu ziraat dersleri sadece teoride kalırdı. Bu nedenle köy öğretmen okulları 1938 yılında, yıllık öğretim sürelerini kıĢ ve yaz aylarına göre ikiye bölmüĢ, programlarını da buna göre düzenlemiĢlerdir. Öğrencilerin tatilleri de bu programa göre ayarlanmaktaydı. Öğrencilere köy hayatı düĢünülerek, kıĢ mevsiminde 20 – 25 gün izin verilirdi. Yazın ise izinler 20 günlük olmak üzere dönüĢümlü olarak düzenlenmiĢtir (Öztürk, 2005: 102 – 103).

Köy öğretmen okulları, 17 Nisan 1940 tarih ve 3803 sayılı Köy Enstitüsü kanunu ile Köy Enstitülerine dönüĢtürüldükten sonra, 3803 sayılı Köy Enstitüleri

Kanunun emrettiği yönetmelik ve öğretim programı hazırlanıncaya kadar belli esaslara göre hareket edilmiĢtir. Buna göre, Köy Enstitülerinde eğitim-öğretim iĢi yaz ve kıĢ aylarında aralıksız devam edecek, genel iĢler nöbetleĢe görülecek, eğitim ve öğretimle ilgili iĢler de öğretmenler kurulunda incelenerek karara bağlanacak; öğretmen olamayacak öğrenciler için ayrı bir meslek programı uygulanacak; enstitüdeki bütün faaliyetler, tarım ve iĢ dersleri, öğretmenlerin köyde baĢarılı olmasını sağlayacak Ģekilde yürütülecek; mezunlara verilecek malzeme ve eĢyalar ile gidecekleri okulların yaptırılmasına baĢlanacak; milli oyunlar, halıcılık, bir müzik aleti çalma, balıkçılık, konservecilik gibi kısa süreli kurslarda öğretilmesi mümkün olan iĢler ve inĢaat ihtiyaçları için ücretli usta öğreticiler tayin edilecektir (DemirtaĢ, 1969: 193 – 196).

“Köy Enstitülerinin Eğitim ve Öğretimle Ġlgili ĠĢleri” baĢlığı ile 24.06.1940 tarihli yazıda aĢağıdaki konuların, bir program kapsamında eğitim-öğretim faaliyetlerinde esas alınması istenmekteydi;

1. Enstitü öğrencilerinin hepsine bir program çerçevesinde bisiklet, motosiklet, otomobil ve su motorları gibi araçları kullanması öğretilecektir.

2. Enstitü öğrencilerine yüzme, ata binme, tırmanma, yürüyüĢ, bulunduğu bölgeye göre sandal, yelken ve motorlu deniz araçlarını kullanma, kürek çekme, vs. gibi imkanlar sağlanacaktır.

3. Enstitülerde bulunduğu bölgeye göre, dere, çay, ırmak, göl ve denizde bulunan balık, sünger, saz gibi unsurların doğal Ģartlarına uygun bir Ģekilde üretim ve değerlendirilmesine yer verilecek ve öğrencinin bu iĢleri baĢaracak Ģekilde yetiĢmesi sağlanacaktır.

4. Enstitü arazisini ağaçlandırma, çiçeklendirme, yol yapma, su kanalı açma, bataklık kurutma, sulama, bitki yetiĢtirme, boĢ ve iĢlenmeden duran araziyi verimli hale getirme, bölgeye göre bitki türleri üretmek gibi iĢlere geniĢ ölçüde ve programlı bir Ģekilde yer verilecektir.

5. Öğrenciye hayvanları, bitkileri ve onları hastalıktan korumanın yolları her fırsatta öğretilerek, bu iĢleri kendiliklerinden yapmaları sağlanacaktır.

6. Enstitüde yetiĢecek her genç öğretmen mandolin, el ve ağız armoniği, flüt gibi basit bir müzik aleti çalmayı öğrenecektir.

7. Enstitünün bulunduğu çevreden baĢlayarak, köylerde oynanan milli oyunlar öğretilecektir.

8. Her enstitüde öğrenci, öğretmen ve eğitmenlerin bazı önemli ihtiyaçlarını karĢılayacak Ģekilde döner sermaye ile ilgisi olmayan bir kantin ve kooperatif açılacaktır.

9. Enstitü öğrencileri, çeĢitli vesilelerle civar köylere ve kendi köylerine araĢtırmaya gönderilecektir. Bu araĢtırmalara enstitü öğretmenleri de katılacaktır.

10. Her enstitüde bir radyo, gramofon ve ihtiyaca yetecek miktarda plak bulunacaktır. Öğrencilere radyo ve gramofon cihazlarından, kiĢisel ve ortak olarak müzik parçaları dinleme alıĢkanlığı kazandırılacaktır.

11. Her enstitü Ulus Gazetesine ve enstitü faaliyeti ile ilgili mesleki dergilere abone olacak ve radyodan öğrencilerin azami olarak yararlanmaları sağlanacaktır.

12. Enstitülerde, enstitü faaliyeti ile köy hayatını ilgilendiren kitaplar baĢta olmak üzere çocukların bilgilerini arttırıcı nitelikteki kitap, dergi, diksiyoner, ansiklopedi, broĢür, prospektüs, katalogu içeren bir kütüphane kurulacak ve öğrencilerin bu kütüphaneden kiĢisel ve genel olarak en iyi Ģekilde faydalanmaları sağlanacaktır.

13. Her enstitüde o enstitünün bulunduğu bölge kapsamındaki il, köy, kasabalardan toplanacak tarihi, etnografik, jeolojik ve zirai kıymetli eĢya ile bir müze kurulacaktır. Bu müze, enstitü için eĢyaları görülecek bir yer değil, öğretmen, öğrenci ve çevre halkının bilgilerini temellendirecek ve artırmaya yarayacak bir laboratuar olacaktır.

14. ĠnĢaat, atelye, resim ve fotoğrafçılık derslerinde öğrencilerin köylerde kiĢisel olarak çalıĢabilecekleri konulara yer verilecek ve bu iĢlerin her birinin köy Ģartları içinde en basit imkanlarla gerçekleĢtirileceğinin nasıl mümkün olacağı üzerinde önemle durulacaktır.

15. Köy enstitüleri, öğrenci ve öğretmenlerinin aktif rol almaları koĢuluyla sık sık, seyircileri sıkmayacak Ģekilde eğlence ve yarıĢmalar düzenlenecektir. Bu eğlence ve yarıĢmalarda köylerde yaĢayan halk oyunlarına yer verilecektir.

16. Köy enstitüleri öğrencisine halkla doğrudan iliĢkiye girmesini sağlayacak iĢler yaptırılacaktır. Her çeĢit iĢ sahibi halkla kolay, normal bir Ģekilde konuĢmaları, halk ruhuna aĢina olmaları, halkın önemli ihtiyaçlarını giderecek önlemleri öğrenmelerine imkan sağlanacaktır.

17. Öğrencilere her iĢte tasarruflu olma, sağlıklarına önem verme, çocuklara, kadınlara, düĢkünlere yardım etme, bulundukları yerleri temiz tutma alıĢkanlıkları kazandırılacaktır.

18. Öğrenciler her türlü zorluklardan yılmayacak ve onları yenebilecek vasıflarda yetiĢtirilecek, aynı zamanda korkak, çekingen, kararsız, iradesiz olmamalarına son derece dikkat edilecektir.

19. Enstitülerde planlı, hızlı iĢ yapmak ve iĢi baĢarmak öğrenci ve öğretmenler için esas prensiplerden biri olacaktır.

20. Öğretmen ve öğrenciler anayasanın ikinci maddesinde yazılı cumhuriyetçilik, milliyetçilik, halkçılık, devletçilik, laiklik ve inkılâpçılık prensiplerini Türk Milletinin yükselmesi için ana prensipler olarak görecek ve bu prensipleri hiçbir