5. TÜRKİYE’DE İSTANBUL ÜST BÖLGE ÖRNEĞİNDE 2003-
5.2 İstanbul’daki Taşınmaz Kültür Varlıklarının Sayısal Değerleri
Tez çalışması kapsamında İstanbul'daki toplam taşınmaz kültür varlıklarının sayısal değerleri ve ilçelere göre dağılımları ele alınmak istenmiş; ancak İstanbul'un bütün yerleşim alanlarını kapsayan ve ilçelere göre ayrımı yapılan bütüncül bir eski eser envanterine ulaşılamamıştır. Fatih, Üsküdar, Eski Eminönü ilçesi gibi ilçe belediyelerinin yaptığı envanter çalışmalarında ise 1. Grup anıt eserler mevcut olup tescilli sivil mimarlık örneklerine yer verilmemiştir. 2009 yılında İBB, Kudeb, tarafından yayınlanan ''İstanbul Çatalca İlçesi Kültür ve Tabiat Varlıkları Envanteri'' hem anıt eserleri hem de köy yerleşim alanlarındaki sivil mimarlık örneklerini ihtiva etmesi açısından örnek bir çalışma kabul edilebilir.
İBB Kültür Varlıkları Daire Başkanlığı, Kültürel Miras Koruma Müdürlüğü tarafından 2015 yılında İstanbul’daki taşınmaz kültür varlıklarının envanterinin çıkarılması kapsamında bir çalışma başlatilmıştır. Bu çalışmada İstanbul'da İBB ve ilçe belediyeleri tarafından hazırlanan 1/5000 ölçekli nazım imar planları ve 1/1000 ölçekli uygulama imar planları ve koruma amaçlı imar planları incelenmiş, plan yapım aşamasındaki analiz ve sentez verileri esas alınmıştır. İBB, Kültürel Miras Koruma Müdürlüğü'nden alınan verilere göre İstanbul'da bulunan taşınmaz kültür varlıklarının ilçelere göre dağılımı verilmiştir.(Çizelge5.8)
Çizelge 5.7 Dört Yıllık Envanter Kayıt Süreci Çalışmaları Programı(Kültürel Mirası Koruma Müd.)
Tabloya göre, İstanbul'da doğal sit varlıkları dışında 34216 adet taşınmaz kültür varlığı bulunmaktadır. Yukarıda tablo incelendiğinde doğal olarak, Bilad-i Selase (3 bölge) de denilen Fatih ve eski Eminönü ilçelerini kapsayan Tarihi Yarımada, Beyoğlu ve Üsküdar'daki eski eser yoğunluğu gözlemlenmektedir. Şile, Silivri, Çatalca gibi merkezde yer almayan ilçelerdeki tescilli eski eserlerin sayısal çokluğu 5216 sayılı Büyükşehir yasasıyla mahalle statüsüne dönüşen köy yerleşim alanlarındaki sivil mimarlık örneklerinin son yıllarda tescillenmesiyle ilintilidir.
ETAPLAR İLÇELER BAŞLANGIÇ BİTİŞ
1.Etap Üsküdar, Eyüp Temmuz 2015 Ocak 2016
2.Etap Tarihi Yarımada Yönetim Planı Alanı Fatih, Bayrampaşa, Zeytinburnu
Ocak 2016 Mart 2017
3.Etap Beyoğlu, Kadıköy, Kartal, Adalar, Maltepe, Pendik, Tuzla, Ümraniye, Ataşehir
Nisan 2017 Şubat 2018
4.Etap Beykoz, Şile, Sarıyer, Bakırköy, Küçükçekmece, Büyükçekmece, Şişli, Silivri, Çatalca, Arnavutköy, Diğer İlçeler
Ocak 2018 Ocak 2019
Tabloda verilen rakamlar, Nazım İmar Planları ve Koruma amaçlı İmar Planları'ndan derlenen güncel veriler olduğu için gerçeğe yakın kabul edilmelidir. Bölge Koruma Kurulları'ndaki tescil düşürmeler ya da yeni tescil edilen kültür varlıkları olduğu için tam rakamlar İstanbul Genel Envanteri sonrasında belirlenecektir.
Çizelge 5.8 Tescilli Eserlerin İlçelere Göre Dağılımı
İLÇE ADI TESCİLLİ ESER SAYISI İLÇE ADI TESCİLLİ ESER SAYISI
FATİH 12987 ŞİŞLİ 909 BEYOĞLU 5112 BAKIRKÖY 407 ÜSKÜDAR 2680 SİLİVRİ 338 BEŞİKTAŞ 2230 ÇATALCA 337 KADIKÖY 1684 TUZLA 111 ADALAR 1485 KARTAL 99 SARIYER 1362 ZEYTİNBURNU 78 BEYKOZ 1344 MALTEPE 60
EYÜP 1139 DİĞER İLÇELER 814
Çizelge 5.9 İstanbul Geneli Tescilli Eser Dağılımı
Çizelge 5.10 İlçelere Göre Bilinen Tescilli Yapı Yüzdelik Oranları
29%
36% 35%
İstanbul'daki tescilli eserlerin %29'unu anıt eserlerin oluşturduğu bilinmektedir. Verileri paylaşılan envanter çalışmalarının çalışma sistematiği aşağıdaki gibidir;
Hazırlık- Eğitim
Ofis Çalışması: Araştırma- Bilgi Toplama
Alan Çalışması: Tespit- Fotoğraf Çekimi
Ofis Çalışması: Envanter Fişlerinin Yazımı
Analiz ve Raporlama
Çizelge 5.11 Nisan/ 2017 Tarihine Göre Envanter Çalışması Sonuçları İLÇE ADI TARİH BİLİNEN
TESCİLLİ ESER ADEDİ TESPİT EDİLEN ESER ADEDİ (öneriler dahil) ARTIŞ ORANI DURUM Üsküdar, Eyüp 2015- 2016 3605 3899 %8,16 tamamlandı. Fatih (Tarihi Yarımada Yönetim Planı Alanı) 2016-
2017 9977 13701 %37,33 tespit tamamlandı; analiz aşamasında. Beyoğlu, Şişli,
GEEAYK Kararları, ilk kez konu ve yer bilgilerine göre sınıflandırılmaktadır. Alan Çalışmasının tespit ve fotoğraf çekiminde, hazırlanan halihazır haritalar kullanılarak tespit yapılmakta, her eserin içten ve dıştan fotoğrafları çekilmektedir. Mimari tespit ve tanımlar, fişlere işlenmektedir. Envanter fişlerinde, 70 tür veri kaydedilmekte; böylece sayısal bir veri bankası oluşturulmaktadır. Envanter fişinin daha anlaşılır olması için yeni bir format geliştirilmiştir. Hazırlanan yazılım aracılığıyla, fişler Koruma Bölge Kurulları ile yapılan yazışmalar için, Avrupa Konseyi formatında basılabilmektedir.
Çizelge 5.12 GEEAYK Kararları
Çizelge 5.13 İstanbul’da Tespiti Yapılan 34216 Adet Tescilli Eski Eserlerin ilçelere Göre Dağılımı 12987 5112 2680 2280 1684 1485 1360 1244 1139 1040 909 407 338 337 111 99 78 60 46 33 30 24 18 18 15 13 8 7 6 2 2 21 79% 21 %
5.3. Bölüm Sonucu
İstanbul Pilot Bölge örneği incelendiğinde, son dönem yapılan restorasyon ve onarımların içindeki büyük ölçekli anıt eserlerde yapının tamamını kapsayan ve strüktürel tamiratların olduğu geniş çaplı ve uzun zamanlı restorasyonların dışındaki koruma çalışmalarında, önerilecek modelin geçerli olduğu değerlendirilmektedir. Aktif/mobilize model,sözkonusu büyük ölçekli anıt eser olsa dahi, yapının kısmi bir yüzeyindeki bozulma ve eksilmelere müdahale edebilir. Orta ve küçük ölçekli taşınmaz kültür varlıklarında ise zemin sorunları ve taşıyıcı sistemden kaynaklanan hasarlar dışında uygulanabilir olduğu değerlendirilmektedir.
Modelin hareket alanının İstanbul’da son dönem yapılan farklı yapı türlerindeki eski eserlerin tamamı için geçerli olduğu varsayılmakla birlikte, listelerdeki Cami, Medrese, Hastahane, Mevlevihane, Müze, Muhafız Konağı, Tarihi Askeri Binalar, Tarihi Yönetim Binaları, büyük ölçekli eski eser kapsamında, Türbe, Tekke, Sıbyan Mektebi, Çeşme, Mektep, Dergah, ve Sivil Mimarlık örnekleri ise orta ve küçük ölçekli eski eser kapsamında sınıflandırılmıştır.
İstanbul’da Vakıflar İdaresi, İBB Yapı İşleri Müdürlüğü ve İBB KUDEB’ten alınan verilere göre onarım ve restorasyonu yapılan eski eser sayısı sırasıyla
252+35+154+1397=1838 olarak sayılmış yukarıdaki sınıflanmaya göre 242 adet yapı büyük ölçekli 709 yapı ise orta ve küçük ölçekli eski eser olarak kabul edilmiştir. Tez çalışması kapsamında yapılan tespitlere göre, son 14 yıllık dilimde İstanbul’daki tüm tescilli eski eserlerin sadece %5’lük kısmı bakım ve onarım görmüştür. Envanter çalışmasının bitiminde toplam eski eser sayısının yükseleceği kabul edildiğinde, söz konusu oran daha aşağılara çekilebilecektir.
Önerilecek mobilize koruma modelinin İstanbul’da son on yılda yapılan restorasyonlardaki, orta ve küçük ölçekteki 1397 yapıda tamamen, 242 adet büyük ölçekli yapıda ise kısmen çalışma yapabileceği değerlendirilmektedir. Farklı bir değerlendirmeyle Mobilize koruma sistematiğinin hareket kabiliyeti ve pratik yapılanmasıyla İstanbul’daki tüm onarım ve restorasyon ihtiyacı olan yapılara hizmet edebileceği ve müdahale oranının mevcut olan %5 seviyelerinden daha üst sınırlara yükseltilebileceği düşünülmektedir.