Demir (2006) “kuantum öğrenme modelinin ortaöğretim düzeyinde öğrenci başarısına etkisi (gaziantep örneği)” konusunda yaptığı araştırmada, Kuantum Öğrenme Modelinin ortaöğretim düzeyinde öğrencilerin akademik başarısına etkisi ve öğrencilerin derse, okula ve öğrenmeye ilişkin düşüncelerinde ve kendilerini algılamalarında meydana gelen değişmeleri belirlemek istemiştir. Araştırma sonunda öğrencilerin kendilerini algılamalarına bakıldığında özgüven, sorumluluk ve yaratıcılık duygularında artış olduğu ve kendilerini daha olumlu algıladıkları belirlenmiştir.
Demir ve Gedikoğlu (2007) “kuantum öğrenme modelinin ortaöğretim öğrencileri üzerindeki etkisi” konusunda yaptıkları araştırmada, Kuantum Öğrenme Modelinin ortaöğretim düzeyinde öğrencilerin akademik başarısına etkisi ve öğrencilerin derse, okula ve öğrenmeye ilişkin düşüncelerinde ve kendilerini algılamalarında meydana gelen değişmeleri belirlemek istemişlerdir. Çalışma sonunda Seminere katılan öğrencilerin okula, derse ve öğrenmeye ilişkin düşüncelerinde olumlu değişim olmuştur. Bununla birlikte seminer, öğrencilerin
59
kendilerini olumlu algılamalarını ve olaylara yaratıcı ve farklı bir bakış açısıyla bakmalarını sağlamıştır.
Hanbay (2009) “kuantum öğrenme temelli öğreterek öğrenme yönteminin ikinci yabancı dil olarak Almancanın öğrenilmesine etkisi” konusunda yaptığı araştırmada, Kuantum Öğrenme Modelinin, ikinci yabancı dil olarak Almancanın öğrenilmesine etkisi saptanmaya çalışmıştır. Almancanın öğrenilmesine olumlu yönde katkı sağladığını ortaya koymuştur.
Ay (2010) “kuantum öğrenme modeline dayalı fen ve teknoloji eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı, derse yönelik tutum ve kendi kendine öğrenme becerileri üzerine etkisi” konusunda yaptığı araştırmada, fen ve teknoloji eğitiminde kuantum öğrenme modelinin ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları, derse yönelik tutumları ve kendi kendine öğrenme becerileri üzerine etkisini incelemiştir. Araştırma sonucunda, Kuantum öğrenme modelinin fen ve teknoloji dersinde akademik başarı, tutum ve kendi kendine öğrenme becerilerine etkisinin olumlu yönde olduğu görülmüştür.
Güllü (2010) “kuantum öğrenme modelinin ortaöğretim düzeyinde öğrenci başarısına etkisi (konya örneği)” konusunda yaptığı araştırmada, Kuantum öğrenme modelinin öğrencilerin başarıları üzerindeki etkisi araştırmıştır. Analiz sonuçlarına göre, kuantum öğrenme modelinin öğrencilerin akademik başarıları ve tutumları üzerine olumlu yönde etkisinin olduğu bulunmuştur.
Girit (2011) “kuantum öğrenme yaklaşımının ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematiğe ilişkin tutum, kaygı düzeyleri ve akademik başarıları üzerine etkisi” konusunda yaptığı araştırmada, matematik eğitiminde kuantum öğrenme modelinin ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları, matematiğe ilişkin tutumları ve kaygı düzeyleri üzerine etkisini incelemek amacıyla yapmıştır. Araştırma sonucunda, Kuantum Öğrenme modelinin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı ve matematiğe ilişkin kaygı düzeyleri üzerine olumlu yönde etkisinin olduğu görülmüştür.
Çakır (2013) “ilköğretim 8. sınıf düzeyinde maddenin yapısı ve özellikleri ünitesinin kuantum öğrenme modeline dayalı öğretimi” konusunda yaptığı
60
araştırmada Kuantum Öğrenme Modeline dayalı olarak öğretimin, öğrencilerin akademik başarıları, fen ve teknoloji dersine yönelik tutumları ve mantıksal düşünme becerileri üzerine etkisini incelemiştir. Kuantum Öğrenme Modeline dayalı olarak öğretimin, öğrencilerin akademik başarıları, fen ve teknoloji dersine yönelik tutumları ve mantıksal düşünme becerileri üzerine etkisinin olumlu yönde olduğu ortaya çıkmıştır.
Demirboğa (2014 ) “fen bilgisi öğretmen adaylarının kuantum öğrenme yaklaşımına ilişkin görüşleri” konusunda yaptığı araştırmada, öğretmen adaylarının kuantum öğrenme yaklaşımı ile ilgili görüşlerini belirlemek amacıyla çalışmasını gerçekleştirmiştir. Uygulanan kuantum öğrenme eğitiminin öğretmen adaylarının meslek yaşantılarına ve kişilik özelliklerine olumlu katkılar sağladığı tespit etmiştir.
Şöhretli (2014) “kuantum öğrenme modelinin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin akademik başarıları, bilimsel süreç, becerileri ve matematiğe ilişkin tutumları üzerine etkisi” konusunda yaptığı araştırmada Matematik derslerini Kuantum Öğrenme Modeline göre işlemiş, araştırma sonucunda Kuantum Öğrenme Modelinin akademik başarı ve bilimsel süreç becerileri üzerinde olumlu etki gözlemlerken, matematik dersine yönelik tutum üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi olduğunu görmüştür.
Yilgen (2014) “kuantum öğrenme modeline dayalı fen eğitiminin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi” konusunda yaptığı araştırmada, Fen ve Teknoloji dersinde Kuantum Öğrenme modelinin ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları üzerine etkisini araştırmıştır. Kuantum Öğrenme modeline dayalı fen bilimleri eğitiminin ortaokul öğrencilerinin Fen ve Teknoloji akademik başarılarına etkisini ölçmeyi amaçlamıştır. Akademik başarı testinde deney grubu lehine anlamlı farklılıklar ortaya çıkmıştır.
Arı ve Alaca (2015) “kuantum öğrenme modelinin, fen bilimleri dersinde başarı, tutum, kalıcılık üzerine etkileri ve öğrenciler tarafından değerlendirilmesi” konusunda yaptıkları araştırmada, Kuantum Öğrenme Modelinin ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin akademik başarıları, tutumları ve öğrenmenin kalıcılığı üzerine etkisini incelemek için yapmışlardır. Araştırma sonucunda, akademik başarı ve tutum
61
son test puanları açısından kuantum öğrenme modeli ve kontrol grubu öğrencilerinin test puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık oluşturmamıştır.
Kanadlı,Ünal ve Karakuş (2015) “kuantum öğrenme modelinin akademik başarıya etkisi: bir meta-analiz çalışması” konusunda yaptıkları araştırmada, kuantum öğrenme modelinin akademik başarıya etkisini inceleyen deneysel çalışmaların meta-analizini yaparak genel etki büyüklüğünü hesaplamak ve bu etki büyüklüğünün çeşitli değişkenlere göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediğini belirlemek istemişlerdir.
Şimşek(2016) “Fen ve Teknoloji dersinde kuantum öğrenme modelinin, öğrencilerin akademik başarısı, Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutumu, motivasyon ve bilgilerin kalıcılığı üzerine etkisi” konusunda yaptığı araştırmada, Fen ve Teknoloji dersinde Kuantum Öğrenme Modelinin öğrencilerin akademik başarısı, Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutumu, Fen öğrenmeye yönelik motivasyonu ve bilgilerin kalıcılığı üzerine etkisini incelemektir. Deney grubuna Kuantum Öğrenme Modeline göre hazırlanan etkinlikler, Kontrol grubuna ise mevcut programdaki kazanımlara göre hazırlanan etkinlikler uygulanmıştır. Araştırma sonucunda Kuantum Öğrenme Modelinin 8. sınıf düzeyinde "Hücre Bölünmesi ve Kalıtım" ünitesinde akademik başarıyı kontrol grubuna göre önemli düzeyde arttırdığı belirlenmiştir. Kuantum Öğrenme Modelinin öğrencilerin Fen ve Teknoloji dersine yönelik tutum ve motivasyon puanlarını arttırdığı kontrol grubunda ise azalttığı ancak bu artışın ve azalışın anlamlı olmadığı bulunmuştur. Ayrıca, Kuantum Öğrenme Modelinin öğrencilerde bilgilerin kalıcılığını kontrol grubuna göre önemli düzeyde arttırdığı görülmüştür. Sonuç olarak Kuantum Öğrenme Modelinin Fen ve Teknoloji dersinde akademik başarı, tutum, motivasyon ve bilgilerin kalıcılığı üzerine olumlu bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir.
Çırak(2016) “Kuantum öğrenme döngüsü ile desteklenen harmanlanmış öğrenmenin etkililiği üzerine bir araştırma” konusunda yaptığı araştırmada, Kuantum öğrenme döngüsü ile desteklenen harmanlanmış öğrenmenin öğrenci başarısı, motivasyonu, bilişsel-sosyal-öğretimselburadalığı ile algısı üzerindeki etkisinin ve harmanlanmış öğrenmenin etkili bileşenlerini belirlemeyi amaçlamıştır. Araştırmanın sonucunda öğretmenlere ve öğretim elemanlarına rehber olabilecek spesifik bir
62
harmanlanmış öğrenme modeli sunmakta, bir ders sürecini bütünüyle ele alarak harmanlanmış öğrenmenin etkili bileşenlerini ortaya koymakta böylelikle gelecekte daha nitelikli harmanlanmış öğrenme ortamlarının oluşturulmasına katkıda bulunmayı amaçlamıştır. Çalışma ayrıca, ders sürecinin çevrimiçi kısmında Edmodo'nun kullanılması ve araştırmanın bir kısmında Q metodunun kullanılması noktalarında önem taşımakta ve literatüre bu şekilde katkıda bulunulmaktadır. Kuantum öğrenme döngüsü ile desteklenen harmanlanmış öğrenme sürecine katılan deney grubu öğrencilerinin başarı, motivasyon ve bilişsel, sosyal ve öğretimselburadalıklarının harmanlanmış öğrenme sürecine katılan kontrol grubu öğrencilerine göre deney grubu lehine anlamlı olarak farklılaştığı ortaya konmuştur. Sürece ilişkin öğrenci algıları incelendiğinde öğrencilerin sürece ilişkin olumlu fikir birliği içerisinde oldukları, kendilerinin aktif olduğu gösterme, tekrar etme gibi etkinliklerde yer almaktan memnun oldukları ve süreçte öğretim elemanının rolünü önemsedikleri tespit edilmiştir. Gerçekleştirilen görüşmeler sonucunda öğretim elemanının rolü, tasarıma özgü etkinlikler, öğrenme yönetim sisteminin özellikleri, çevrimiçi öğrenmenin tamamlayıcısı olarak yüz yüze dersler, çevrimiçi ders materyallerinin özellikleri, öğrenci-öğrenci etkileşimi, ölçme-değerlendirme süreci, öğrenci rolü ve ders dışı çevrimiçi paylaşımlar harmanlanmış öğrenme sürecinin etkili bileşenleri olarak belirlenmiştir.
Bakır(2017) “Ortaokul 7. sınıf matematik dersinde kuantum öğrenme modelinin öğrencilerin biliş ötesi öğrenme stratejilerine ve problem çözme becerilerine etkisi” konusunda yaptığı araştırmada 7. sınıf matematik dersinde kuantum öğrenme modelinin öğrencilerin biliş ötesi öğrenme stratejilerine ve problem çözme becerilerine etkisini incelemektir. Araştırma sürecinde dersler, deney grubunda kuantum öğrenme modeline, kontrol grubunda ise mevcut matematik öğretim programına göre işlenmiştir. Araştırma sonunda kuantum öğrenme modelinin uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin biliş ötesi öğrenme stratejileri ve problem çözme becerilerinin kontrol grubundaki öğrencilere göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmüştür.
Çelik(2017) “Kuantum öğrenme modeline dayalı öğretimin öğrencilerin akademik başarılarına ve öz düzenleme becerilerine etkisi” konusunda yaptığı araştırmada Kuantum Öğrenme Modeli'ne dayalı öğretimin ilkokul 4. sınıf
63
öğrencilerinin akademik başarılarına ve öz düzenleme becerilerine etkisini incelemektir. Deney grubunda "Kuantum Öğrenme Modeli"ne göre araştırmacı tarafından hazırlanan etkinlikler uygulanırken, kontrol grubunda "halen yürürlükteki öğretim programı esas alınarak MEB tarafından hazırlanan ders kitapları, çalışma kitabı ve kılavuz kitaplarda yer alan etkinlikler" kullanılmıştır. Araştırma sonucunda kuantum öğrenme modeline dayalı öğretimin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin akademik başarılarını artırdığı, öz düzenleme becerilerini ise, araştırmada ele alınan sekiz boyuttan beşinde (ders izlemenin düzenlenmesi sonuçları kontrol etme, öz değerlendirme, çalışmayı sürdürme, ek çalışmalar yapma) geliştirdiği sonucuna ulaşılmıştır. Diğer boyutlarda (kavramaya çalışma, ders çalışmanın düzenlenmesi ve başarıya odaklanma) etkili olmadığı tespit edilmiştir. Kuantum Öğrenme Modeli'ne göre yapılan öğretimle, geleneksel öğretim yöntemlerine göre yapılan öğretim arasında akademik başarının kalıcılığı açısından anlamlı bir fark ortaya çıkmamıştır. Aksine akademik başarının kalıcılığı açısından geleneksel öğretim yöntemlerinin daha olumlu sonuç verdiği tespit edilmiştir. Öz düzenleme becerilerinin kalıcılığı açısından geleneksel öğretim yöntemleri uygulanan grupla, Kuantum Öğrenme Modeli kullanılan grup arasında anlamlı fark ortaya çıkmamıştır.
Gürel(2017) “Kuantum öğrenme modelinin fen bilgisi öğretmen adaylarının öz-yeterlik ve iletişim becerilerine etkisi” konusunda yaptığı çalışmada kuantum öğrenme modelinin fen bilgisi öğretmen adaylarının öz-yeterlik ve iletişim becerilerine etkisini incelemektedir. Araştırma grubunda yer alan öğretmen adaylarına "Kuantum Öğrenme Modeli" ve kuantum öğrenme modelinde kullanılan tekniklerle ilgili olarak 16 saat seminer verilmiştir. Araştırmanın uygulaması Fen Laboratuarı Uygulamaları-II dersinde "Kuantum Öğrenme Modeli" ne göre düzenlenmiş laboratuar deneyleri ile 8 haftada toplam 32 saatte gerçekleştirilmiştir. Deneysel işlem öncesi ve işlem sonrasında öğretmen adaylarına "Fen Öğretimi Öz- yeterlik İnanç Ölçeği" ve "Kendini Tanıma Envanteri" uygulanmıştır. Araştırma sonuçlara göre, fen bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimi öz-yeterlikleri ön-test ve son-test ortalama puanları arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Fen bilgisi öğretmen adaylarının kendini tanıma envanteri ön-test ve son-test ortalama puanları arasında son-test lehine anlamlı farklılık bulunmuştur.
64 BÖLÜM III
YÖNTEM
Bu bölümde, çalışmada kullanılan modele, araştırmanın çalışma grubuna yönelik bilgilerine, çalışmada kullanılan verilerin toplanmasına ve çözümlemesine yönelik açıklamalara yer verilmiştir.