GENÇLİK VE SİYASÎ EĞİTİM

Çok partili siyaset hayatında vatandaşların siyasî içtihatlarını izhar etmeleri, seçimlerde bu içtihatlarına göre istedikleri partilere rey vermelerinden daha tabiî bir şey olamaz. Vatandaşların rey verirken kendi görüşlerine yakın partileri tercih etmeleri şüphesiz ki seviyeli bir hareketi ifade etmektedir.

Bilhassa münevver tabakalara gidildikçe, vatandaşların muayyen şahıslardan, muayyen menfaatlerden ziyade, muayyen ideolojileri gözettikleri görülür.

Yüksek tahsil gençliği, münevver tabakanın en genç, fakat en heyecanlı kısmını teşkil etmekle, siyasete çok meclup olan bir zümredir. Siyasete karşı bu alâka çok kere yüksek tahsille beraber başlar. Aile ve fakülte muhitindeki siyasî sohbetler, sosyal ilimlerde siyasetle ilgili bahisler, gazeteler, siyasî partilerin toplantıları, gençlerin Siyasî merak ve hayranım arttıracak fırsatlardır.

Yüksek tahsil gençliği siyasetle uğraşmalı mıdır?

Bu durum karşısında yüksek tahsil gençliği bir tercih yapmak zorundadır. Ya politika ile uğraşmalı yahut uğraşmamalıdır.

Çok kere aileler, hocalar ve hattâ siyaset adamları gençliğin siyasetle meşgul olmasını doğru bulmazlar. Gençler dersleriyle meşgul olmalı, okul veya fakültelerim biran önce bitirmeğe bakmalı, meslek hayatına atılmalı, gerekirse

O zaman politika ile iştigal etmeli, denilmektedir.

Şunu peşinen söyliyelim ki, hakikî bir demokrasiye girmiş veya girmeğe azmetmiş memleketlerde durum pek öyle değildir.

Yüksek tahsil gençliğinin memleketin siyasî cereyanları baklanda fikri olması lâzımdır. Hattâ münevver vatandaş olmak itibariyle başka memleketlerin siyasî cereyanlariyle de az çok alâkadar olması, kendi rejimi ile başka rejimleri mukayese etmesi ve bu tetkikler neticesinde kendi memleketinin de hususiyetini gözetmek şartiyle en iyiyi, en doğruyu araması lâzımdır.

Bugünkü gençlik liberal bir doktrini, neo-liberal bir doktrinden, sosyalist bir rejimi, sosyal politikaya daha ehemmiyet veren bir rejimden, sosyalist bir sistemi komünist bir sistemden ayırdetmeği bilmelidir.

«Demokrasi» eğer halkın hâkimiyeti demekse, halkın bu hâkimiyete bilerek sahip olması lâzımdır. Münevver zümreyi teşkil eden yüksek tahsil gençliği ise partilerin ideolojilerine en fazla vakıf olabilecek bir durumdadır. Daha ilk çağdan itibaren üniversite talebesi öğrenme serbestisine, üniversite hocası ise, öğretme serbestisine sahip kimse olmuştur. Yüksek mektep de, üniversite de İlmî çerçeve dâhilinde kalmak şartiyle, her şeyi öğrenmek ve öğretmek mümkündür.

Modern üniversitelerde ve talebe müesseselerinde politik eğitime azamî ehemmiyet verilmektedir. Her vatandaşın kendi şehri, kendi memleketi ile meşgul olmasından daha tabiî bir şey olamadığına ve bugünkü cemiyette ise, köy, şehir ve memleketi başka bir tâbirle (devletin idaresi) partiler vasıtasiyle yapıldığına göre, vatandaşın ister istemez cemiyetlerle ve partilerle alâkadar olması gerekmektedir.

Bilhassa Anglo-Sakson ^memleketlerinde yüksek tahsil gençliğinin politika ile alâkası çok calibi dikkattir. Bilhassa İngiltere üniversitelerinde politika ile meşguliyet, bir siyasi eğitip, bir siyasi terbiye şeklinde tecelli eder.

Hele İçtimaî ilimler tedris eden fakültelerde siyasî eğitimin arz ettiği manzara son derece enteresandır. Fakültelerde siyasi tarih, hususî ve âmme hukukuna ait siyasî partiler bilgisi öğretilmektedir. Fakat Londra Üniversitesinde hususiyet arz eden cihet, talebenin mektep dışında hocalariyle beraber siyasî kulüpler şeklinde siyasî seminerler tertip etmesi, buraya muhtelif partilerin liderlerini davet etmeleri ve siyasî münakaşaları birlikte yapmalarıdır. Bu münakaşalar büyük bir sükûnet ve olgunluk içinde cereyan eder. Diyebilirim ki, İngiliz yüksek tahsil gençliğinin bu tarz münakaşaları birçok milletlere örnek olacak durumdadır.

Başka memleketlerin gençleri de kendilerine göre siyasî eğitimle meşgul olmaktadırlar.

Yüksek tahsil dışında katan gençlik

Fakat asıl üzerinde durulması gereken mesele, yüksek tahsil yapmıyan ve yapamıyan memleket gençlerine verilmesi gereken siyasî eğitim, siyasî terbiyedir.

Mademki, demokraside ve dolayısile bir dereceli seçim sisteminde köylü, şehirli, kadın, erkek 21 yaşında seçmek ve 30 yaşında mebus seçilmek hakkını haizdir, o halde ne için ve kimi seçmek için birtakım bilgilere sahip olmak lâzımdır. Bilhassa mebus seçiminde milletvekilinin ne gibi vasıflara haiz olması lâzım geldiğini bilmek icab eder. Gerçi ilk veya orta tahsilde yurt bilgisinde bunlar okunur; fakat ne de olsa, çocukluk çağında okuduklarını klişe halinde beller. O halde şuuru teşekkül eden delikanlıya, genç vatandaşa cemiyet halinde yaşamanın usullerini, bu arada siyasî bilgileri vermek lâzım gelmektedir.

Şehirde yaşayan genç siyasî tezahürlere, siyasî cereyanlara, köylü gence nazaran, daha yakındır, ailesi içinde ve dışında daima siyasî mevzular duyar.

Buna mukabil köyde yaşayan vatandaş bundan mahrumdur Siyasî haberler kendisine yalnız radyo veya zaman zaman tedarik ettiği gazeteler vasıtasile intikal eder.

Hâlbuki köylümüzün sağduyumu gibi, siyasî duygusu da tahminin fevkindedir. Yalnız onun bu hissini bilgi ile beslemek lâzımdır. Esasen demokrasiye hakikî mânada girebilmek için halk eğitimi ile beraber siyasî eğitimi şehirden köye doğru yaymak şarttır.

Kaldı ki, demokraside büyük merhaleler kat’etmiş olan devletlerde siyasî partiler halkın ve bilhassa gençliğin siyasî eğitimi ile yakından meşgul olmuşlar ve gençlik teşekkülleri vücuda getirmişlerdir. Bu sahada bir misal vermek için İngiltere’deki büyük partilerin kurup yaşattıkları gençlik teşekküllerinin bir hülâsasını veriyoruz:

Türkiye’de siyasî eğitim:

Memleketimizde yüksek tahsil gençliği de hiç siyasetle uğraşmamıştır, denemez. Muhtelif devirlerde Türk gençliğinin siyasete katıldığını görmüş bulunuyoruz. Fakat yukarda bahsettiğimz şekilde sistemli bir siyasî eğitimle bizde henüz uğraşılmamıştır. Buna mukabil şuurlu gençliğimiz, birçok memleketlerde esefle müşahede ettiğimiz (sokak politikasına) nümayişlere çok şükür katılmaktan içtinap etmiştir. Talebemiz hocasına ve devlet adamlarına karşı daima saygı göstermiştir.

Binaenaleyh bugün yüksek tahsil talebemizin siyasî eğitime ihtiyacı vardır, derken bu faaliyetinin mümkün olduğu kadar ilim ışığı altında cereyan etmesini aramaktayız. Gençliğe yarıyan ve yakışanı budur.

Tekrar ediyoruz, şuurlu gençliğimizin bu arz siyasî ve İçtimaî faaliyetlerinde de daima sosyal nizama riayet etmek suretiyle ölçülü ve mâkul bir hareket tarzı tutacaklarına kuvvetle ümidimiz vardır.

İNGİLTERE'DE SİYASÎ PARTİLERİN GENÇLİK TEŞEKKÜLLERİ