Gaz tedarik kaynaklarının çeşitlendirilmesi

Doğal gaz gibi Türkiye için yaşamsal önem arz eden fakat temininde neredeyse tamamen dışa bağımlı olduğumuz bir kaynakta arz güvenliği sağlanabilmesinin başlıca

106 _{European Commission, “Central and South Eastern Europe Energy Connectivity (CESEC)”,}

(https://ec.europa.eu/energy/en/topics/infrastructure/high-level-groups/central-and-south-eastern-europe- energy-connectivity), Erişim Tarihi: 27.08.2019.

78

koşulu kaynakların çeşitlendirilmesidir. Türkiye gaz kaynaklarında çeşitliliği yeni boru iletim hattı projeleriyle sağlayabileceği gibi, farklı ülkelerden uzun vadeli anlaşmalarla veya spot piyasadan yapacağı LNG ithalatıyla da sağlayabilir.

Türkiye yıllık ortalama ithal ettiği 46 milyar metreküplük gazin %80’inden fazlasını boru gazı olarak Rusya, İran ve Azerbaycan’dan temin etmekte ve bu %80’in %55’e yakınını uzun dönemli alım anlaşmaları ile Rusya’dan boru hatları ile almaktadır.107 _{Rus gazına olan}

bu yüksek biçimliliğin kırılması Türkiye’nin enerji arz güvenliği ve ekonomik güvenliği bakımından yaşamsal önem arz etmektedir.

Türkiye dünya petrol ve doğal gaz rezervlerinin neredeyse dörtte üçünü barındıran bir bölge ile çevrelenmiş olduğundan etrafında gaz tedarikini çeşitlendirebilecek birçok ülke ve saha bulunmaktadır. Azerbaycan ile devam eden TANAP projesine ilaveten Kuzey Irak, İran ve Türkmenistan’daki sahalar ile Doğu Akdeniz’de yeni keşfedilen sahalar gelecekte yapılması muhtemel boru iletim hatlarının doğal gaz kaynaklarıdır. Öte yandan, mevcut iki büyük LNG tedarikçimiz olan Nijerya ve ek olarak Türkiye’nin Katar, Mozambik ve Tanzanya gibi Doğu Afrika ülkeleri ve ABD’den gelecekte LNG ithal etmesi gündemdedir.

Hâlihazırda inşası tamamlanmakta olan TANAP projesinin kaynak çeşitliliği sağlama ve Rus gazına olan bağımlılığı azaltma yönünde hem Türkiye’nin hem de AB ülkelerinin enerji arz güvenliğine önemli katkı sağlaması beklenmektedir. Türkiye elde edeceği transit gelirlerin yanı sıra kaynağa en yakın ülke kartını kullanarak Azerbaycan gazını daha rekabetçi fiyatlardan alıp daha sonra piyasalara yeniden fiyatlandırarak satma yoluna gidebilir. Bu tip bir senaryo Türkiye’ye doğal gaz ticaretinde çok avantajlı bir konuma getirecektir. Fakat Türkiye’nin bu avantajdan yararlanabilmesinin bir enerji ticaret merkezi olmasından geçtiği unutulmamalıdır.

Türkiye’nin yakın gelecekteki başlıca muhtemel tedarik kaynağı Kuzey Irak Bölgesel Yönetimi’dir (IKBY). Türkiye ve IKBY arasında Irak doğal gazının önce Türkiye’ye ve Türkiye üzerinden de Avrupa’ya transit taşınması konusunda mutabakat sağlanmıştır. Bu mutabakat çerçevesinde öncelik Kuzey Irak gazının Şırnak’a yapılacak bir boru hattı ile ulusal şebekemize bağlanmasıdır. Maliyetinin oldukça düşük olması ve

79

sağladığı lojistik avantajlar IKBY doğalgazını Türkiye için kısa ve orta vadede en elverişli seçeneklerden birisi yapmaktadır.

An itibariyle Türkiye’nin en büyük ikinci doğalgaz tedarikçisi olan İran aynı zamanda toplam doğal gaz rezervlerinde de dünyanın en zengin ikinci ülkesidir. Bu bağlamda siyasi ve ticari ambargoların yarattığı koşulların ortadan kaldırılması ve doğalgaz altyapısının sağlamlaştırılması ile İran mevcut 10 milyar m3‘luk ithalatını yukarılara çekmesi ancak orta ve uzun vadede mümkün görünmektedir.

Türkiye için bir diğer seçenek ise son yıllarda özellikle AB’deki doğal gaz tartışmalarının birincil konularından birisi haline gelen Doğu Akdeniz’dir. Türkiye’nin Levant Havzası ve Nil Delta Havzası’nda keşfedilen çok sayıda zengin gaz rezervinden azami ölçüde faydalanabilmesi için bu bölgedeki gazın Avrupa’ya sevki için en uygun rota olduğunu göstermesi gerekmektedir. Türkiye’nin Doğu Akdeniz’deki sahalardan gaz temin etmeye başlaması batı, kuzey ve doğusundan sonra güneyinden de gaz ile beslenmeye başlaması anlamına gelecektir.

Cezayir ve Nijerya'dan sağlanan LNG miktarının artırılmasının yanı sıra LNG temininde yeni ülkeler ile ticari anlaşmaların imzalanması Türkiye’nin enerji arz güvenliği üzerinde pozitif bir etki yaratacak ve doğalgaz arz çeşitliliğine katkı sağlayacaktır. LNG’de küresel pazarın üçte birini elinde tutan Katar doğal gaz arzının çeşitlenmesi noktasında kilit bir aktör olarak on plana çıkmaktadır. Türkiye daha önce Katar ile yaptığı iki LNG anlaşmasına uzun vadeli bir perspektif kazandırmak istemekte ve bu bağlamda inşa etmesi artık zorunlu hale gelen yeni yaşlaştırma terminalleri ve depolama tesisleri ile altyapısını geliştirmeye yönelmektedir.

2010 yılında yapılan gaz keşiflerinin ardından Doğu Afrika’da özellikle Mozambik 127 milyar m3’luk doğal gaz rezerviyle Türkiye’nin doğalgaz kaynak çeşitlendirmesine güçlü bir alternatif olarak ortaya çıktı.108 _{Bölgeye yatırımların artırılmasıyla orta ve uzun}

vadede büyük LNG ihracatçısı ülkeler arasına girebilecek bir ülke olan Mozambik şimdiden enerji diplomasimizde önemli bir yer edinmeye basla mistir. 2011 yılında Mozambik’te Türkiye büyükelçiliğinin açılmasından sonra başlayan stratejik is ortaklıklarının

108 _{EIA, “Mozanbique”, (https://www.eia.gov/beta/international/analysis.php?iso=MOZ), Erişim Tarihi:}

80

onumuzdaki dönemde LNG ticaretine de yansıması kuvvetle muhtemeldir. Doğu Afrika’da yapılan yeni kesiflerle gaz rezervleri her gecen gün büyüyen diğer bir ülke de Tanzanya’dır. Özellikle son dönemlerde denizel alanda keşfedilen doğalgaz sahaları büyük uluslararası şirketleri ülkeye çekmeye yetecek büyüklüktedir.

Son olarak, kaya gazi üretimindeki artışla küresel LNG ihracatının önemli aktörlerinden birisi haline gelen ABD 2016’da Türkiye’ye 135 bin m3 LNG sevkiyatı gerçekleştirmiştir.109 _{Basta maliyet yüksekliği olmak üzere ekonomik sebepler ABD’nin}

Atlantik’in öte tarafında Rusya ile rekabetini engellese de Avrupa tüketicisi için dönemsel kaynak çeşitlendirmesini sağlamada alternatif bir kaynak olarak belirdiği söylenebilir.