3.1. ALLAH’IN SANATLA İLGİLİ İSİMLERİ
3.1.4. el-Musavvir
Allah’ın konumuzla ilgili isimlerinden biri de el-Musavvir’dir.
Karagöz’e göre: “Çok ses çıkarmak, yaklaşmak, meyletmek, eğilmek, yönelmek anlamlarındaki ‘s-v-r’ kökünden türeyen ‘musavvir’ kelimesi sözlükte bir şeye şekil veren, resim ve boya yapan ve niteleyen demektir. Allah’ın sıfatı olarak ise; varlıklara şekil ve suret veren”236
anlamına gelir. “Bu, iki şekilde olur; birincisi, 233 Bediüzzaman, Şuâlar, 219 234 Uç, a.g.e., 510 235 Büyük Cevşen, s. 137 236 Karagöz, a.g.e., 197
78
hissedilen surettir, avam da havass da hatta hayvanların çoğu da bunu algılar. Bir atın bir insanın sureti gibi. İkincisi ise sadece havassın akıl yoluyla kavrayabileceği surettir.”237 Bu herkesin erişebileceği bir mertebe değildir.
“Musavvir, eşyaların görünümlerini dilediği şekil ve biçimde düzenleyendir. Allah’ın mükemmel ve örneksiz yarattığını kabul etmek, bu yaratılışın ardından gelecek şeyleri kabul etmeyi gerektirir. Musavvir, birbirleri ile tanışmaları için varlıkları değişik suretlerde yaratandır. Tasvir, planlamak ve şekil vermek demektir. Allah, insanı annesinin karnında üç evreden geçirir. Bu evreleri her biri diğerinden farklıdır. İnsan, annesini karnında önce bir kan pıhtısı, sonra bir et parçasına dönüşür ve sonra da şekil alır. İşte insan bu evrede şekil ve suretini kazanır.”238
Kur’an’da ‘Musavvir’ isminin geçtiği ayetler;
“O, sizi şekillendirdi ve şeklinizi de güzel yaptı.”239
“O Yaratan, yoktan var eden, şekil veren Allah’tır.”240
“Rahimlerde sizi dilediği gibi şekillendiren O’dur.”241
Ayetin Tefsirinde İlyas Karslı: “O, sizi analarınızın rahminde beyaz, siyah, erkek, dişi olarak, uzun boylu, kısa boylu, güzel ve çirkin olarak, özel bir biçimde yaratır.”242
Gazali şöyle der: “Allah-u Teâlâ, takdir edici olarak ve icad edici olarak halıktır. Nihayet musavvir(şekillendirici) olarak da halıktır. Tüm varlıklara en güzel şekli O vermiştir. Onları gayet güzel nizam ve intizam içinde O yaratmıştır.”243
“Yaratıcıların en güzeli Allah, ne yücedir.”244
237 Altıntaş, a.g.e., 137 238 Arpaçukuru, a.g.e., 310 239 Teğabun 64/3 240 Haşr 59/24
241 Ali İmran 3/6; Mü’min 40/64; A’raf 7/11 242 Bursevî, Ruhu’l Beyan Tefsiri, I, 498 243 Gazalî, a.g.e., 95
244
79
Yukarıdaki ayetin tefsiri şöyledir: “Alak, pıhtılaşmış kandır. Çocuk, işte bu pıhtılaşmış kandan meydana gelir. [Alekayı müdğaya çevirdik…] Mudğa, bir çiğnemlik et parçasıdır. Yani, Biz alakayı bir çiğnemlik et parçası biçimine döndürdük. [Müdğayı da,] çoğunu ve büyük kısmını, hikmet gereği olarak özel şekil ve konumlarda sertleştirmek ve bedene iskelet yapmak üzere, [kemiklere döndürdük] sonra da müdğadan geri kalanla, [kemikleri etle kapladık;] yani kemikleri, uygun miktar ve şekillerde damarlar, sinirler, kıkırdaklar ve kaslarla doldurmak üzere, gereği kadar etle kapladık. [sonunda onu] ruh üfleyerek, başka bir yaratık olarak meydana getirdik.] Buradaki ‘meydana getirmek’ anlamındaki ‘inşâ’, bir şeyi yoktan var etmek ve onu eğitmektir. Genel olarak bu kelime canlı varlık için kullanılır. Gerçekten Allah-u Teâlâ insanı, molekülleri aynı olan meniden et, kemik, kan, deri, saç gibi farklı özellik ve nitelikte pek çok şeyleri kademeli olarak yaratmış; sonra bunlardan oluşan organlardan her birine olağanüstü bir yapı kazandırarak işitme, görme, dokunma, yürüme, tad ve koku alma gibi fevkalade ve ayrı görevler vermiştir. Bu durum, Yüce Allah’ın ilahlığını ve kudretinin kemal derecesinde olduğunu ortaya koymada en belirgin bir durumdur.”245
Bediüzzaman’a göre: “Nasıl ki; mükemmel, muhteşem, münakkaş, müzeyyin bir saray; olağanüstü bir ustalık, bir dülgerliğe bilbedâhe delâlet eder. Ve mükemmel fiil olan o dülgerlik, o nakkaşlık; bizzarure olağanüstü bir faile, bir ustaya, bir mühendise ve nakkaş ve musavvir gibi unvan ve isimleriyle beraber delâlet eder. Ve mükemmel o isimler dahi o ustanın mükemmel, san’atkârâne sıfatına delalet eder. Ve o kemal-i san’at ve sıfat, bilbedâhe o ustanın kemâl-i istidadına ve kabiliyetine delâlet eder. Ve o kemal-i istidat ve kabiliyet, bizzarure o ustanın kemâl-i zatına ve ulviyet-i mahiyetine delâlet eder.”246
“Musavvir, çeşitli şekiller çizen ve resim yapandır. Çoğunlukla musavvir, insan, hayvan ve benzeri şeylerin resimlerini çizenlere verilen isimdir. Ama tasvirin asıl anlamı planlamak ve şekil vermektir. Allah insanı anne karnındayken üç aşamadan geçirerek yaratmıştır. Bu aşamalar: Önce insanı kan pıhtısı sonra et parçası sonra da şekil ve biçim vermesidir. Bu aşamada şekillendirme ortaya çıkar. Allah,
245 Bursevî, Ruhu’l Beyan Tefsiri, V, 435 246
80
insanın tanınacağı zaman biçimini vermektedir. Yaratıcıların en güzeli Allah ne yücedir.”247
Altıntaş’ın görüşüne göre: “Allah’ın sanatla ilgili olan ismi el-Musavvir ismini tanıtmaktan amaç Kendisini tanıtmaktır. O, her şeye uygun olan sureti verir. İnsan da şekil verme yeteneğine sahiptir ama insanın yeteneği sonludur; Allah’ın fiilleri ise sonsuzdur.”248
Yani, insan da hayal gücüyle bir şeyler üretebilir, icat edebilir, yeni bir ürün ortaya koyabilir; fakat insanın bu ortaya koyma şekli yine Allah’a dayanmaktan kurtulamıyor. Kullanılan malzemeden tutun da, insanın icatlarının eksik, sınırlı ve mükemmellikten uzak oluşuna kadar… Bu da sanatçıların icatlarının ve hayal güçlerinin Allah’ın sanatı ve yaratmasıyla, örneksiz olarak meydana getirmesiyle hiçbir şekilde yarışamayacağını bize gösteriyor.
Bediüzzaman’ın bu konudaki görüşü şöyledir: “Allah’ın esmasından bir hücreye ya da bir mikroba ortaya çıkan isim, evreni çevreleyen isimle aynıdır. Çünkü ismin sahibi Allahü Teâla birdir. Örnek verilecek olursa; Tüm evrenle alakalı olan Alîm ismiyle minicik bir zerreye ilgili olan Hâlık ismi müsemmada aynıdır. Hurma ağacına İlişkili bulunan Musavvir ismiyle de sonucuna alakalı olan Münşi ismi müsemmada aynıdırlar. Büyük şeye tecelli eden ismin en küçük şeye tecelli etmemesi de zaten düşünülemez.”249
Yine Bediüzzaman’a göre: “Celâli yüce olan Allah bilgisi ve gücüyle her şeyden sonsuz derecede büyüktür. Yeter ki O her şeyi bilen ve her şeyi yaratan öyle bir Hallâk-ı Alîm ve her şeyi san’atla ve hikmetle yapan öyle bir Sâni-i Hakîm ve rahmeti bütün varlıkları kuşattığı gibi her bir varlığa da hususî rahmet tecellileri olan öyle bir Rahmanü’r Rahîmdir ki, kâinat bostanındaki şu dünya varlıkları ve gök cisimleri, apaçık, o her şeyi yaratan ve bilen Allah’ın gücünün mucizeleridir. Ve şu yeryüzü bağında serilmiş rengârenk süslü bitkiler ve açılıp saçılmış ve yayılmış çeşitli hayvanlar, zorunlu olarak, o her şeyi sanatla ve hikmetle yapan Sâni-i
247 Arpaçukuru, a.g.e., 311 248 Altıntaş, a.g.e., 138 249
81
Hâkimin sanatının harikalarıdır. Ve bu bağın bahçelerindeki şu tebessüm eden çiçekler ve süslenmiş meyveler, gözler önünde, o rahmeti bütün varlıkları kuşatan ve her bir varlığa da hususi rahmet tecellileri olan Rahmanürrahimin rahmetinin hediyeleridir. O kudret mucizeleri şehadet ediyor; şu sanat harikaları sesleniyor ve bu rahmet hediyeleri ilan ediyor ki: Evvelkinin Hallâkı/yaratıcısı ve diğerinin Musavviri(şekillendiricisi) ve sonuncusunun vâhibi(ihtiyaçların vericisi) olan Zâtın kudreti her şeye yeter, ilmi her şeyi kuşatır, Onun rahmeti ve ilmi her şeyi kuşatmıştır. Kudretine nispeten zerreler ve yıldızlar, az ve çok, küçük ve büyük, sonlu ve sonsuz, her şey eşittir. O Sâni-i Hâkimin mucizeleri olan geçmişin bütün olayları ve garip şeyleri şahitlik eder ki, Sanatkâr, her şeyi yaratan ve her şeyi bilen ve kudreti her şeye galip ve her işi hikmetle yapan olduğundan, geleceğin bütün şaşırtıcı şeylerini yapmaya kâdirdir.”250
Bediüzzaman’ın el-Musavvir ismiyle ilgili diğer görüşü şöyledir: “Fettâh ve Musavvir isimlerinin tecellileriyle başta insan olarak bütün hayvanların su damlalarından olan manalı şekillerine ve bahar çiçeklerinin tohum ve zerrelerinden açılan cazibeli simalarına bak, Allah’ın her şeyi layık olduğu şekilde açması ve suretler vermesinin mucizeli cemâlini gör. Bu anlatılan örneklere bakacak olursan, Esmâü’l-Hüsnâ’nın her birinin kendine mahsus öyle güzellikleri vardır ki, bir tek yansıması dahi koca âlemi sınırsız şekilde güzelleştirmeye yetiyor.”251
Uç’un bu konudaki görüşleri şöyledir: “Her şeyin hakikati, bütün sanat eserleri ve sanatçılar, Yaratıcımızın bir isminin tecellisine bakar, ona bağlıdır, ona aynadır; o şey ne kadar güzel bir durum alsa, o ismin şerefinedir, o isim öyle ister. O şey bilse, bilmese, o güzel vaziyet hakikat nazarında matlubdur, istenendir. Bütün güzellikler onların kaynağı olan Allah’ın isimlerinin yansımalarıdır. Burada bir kanun ortaya çıkar, yarattıkları şeyleri güzel gösterme isteği, güzelleştirme ve beğenme kanunu, tahsin ve cemal kanunu. Eşyadaki güzellik eşyanın kendi tercihi olmadığına göre onu güzelleştiren perde arkasındaki güzelleştirme isteğidir.
250 Bediüzzaman, Lem’alar, 503 251
82
Ressamın eserindeki güzellik, ondaki güzelliğini gösterme kanunundan ve isteğinden ileri gelir.”252
Konuk şöyle der: “…Fezadaki ecramdan tut da, arzdaki eczâ-yı billuriyeye kadar ne kadar eşkal ve suver varsa hepsi bu ism-i Küllînin mazharıdır. Ve bu ism-i küllî murabbi’, müsellis, mutavvil müdevvir, muhaddib, muka’ır, münakkıt, muhattıt. Esmâ-i nâmütenâhiyyenin reisi ve hâkimidir. Ve reis olan ismi musavvir, bir suret izhâr edeceği vakit, kendi hâdimleri mesabesinde bulunan bu isimlerden birine veya birkaçına emr eyler. Diğer esma-i külliye de buna kıyas olunsun.”253
Tatlısu’nun el-Musavvir ismiyle ilgili tespiti şöyledir: Allah’ın herşeye bir suret, bir özellik vermesi, aynı olan iki şeyin olmadığı anlamına gelir. İnsanların parmak izleri dahi farklıdır.254