Tarımsal üretim ve yapıda önemli değişmeler yaşanan ülkemizde bu durum yörede tam olarak gerçekleşememiştir. Büyük bir tarımsal üretim potansiyeli olan yörede üretimi yapılan ürün çeşidi miktarı potansiyelin çok altındadır. Bu durum tüm ülkemiz için geçerli olmakla beraber, önemli tüketim merkezlerine yakın konumda olan araştırma sahamız gibi yörelerde organik tarım uygulamaları ve geleneksel gıdalar üretiminin arzı kolaylaşmaktadır. Bunun için fabrikalara ve büyük yatırımlara gerek olmayıp, dinamik bir nüfus ve neler üretip, neler satabileceğini planlayabilen teşvikleri değerlendirebilecek düşünce ve disipline sahip olmanın
yeterliği olduğu ülkemizde atama bekleyen mühendislerin atılım yapması beklenmektedir. Bu anlamda adı Dombayova olan araştırma sahamızda herhangi bir dombayın(manda) olmayışı, besin ve ticari değeri yüksek manda sütü ve türevlerinin üretimi ilk akla gelen çözümlerden biridir. Halıcılık, kilim dokumacılığı, hayvancılık, arıcılık, meyvecilik ve sebze üretimi de mümkündür.
Nüfus istatistikleri gibi hayvancılık istatistiklerinin de azalma gösterdiği köylerimizde büyük bir hayvancılık potansiyelin olduğunu ifade etmek kehanet değildir. Bu konuda özendirici uygulamalar, örnek işletmeler sorunun çözümü gibi düşünülmektedir. Eskiden olduğu gibi özendirme anlamında köye dönüşü de sağlamak için pet shoplardan ve ekran oyunlarından çocuklara hayvan sevgisi sağlanması yerine ebeveynlerin torunlarına ve yakınlarına kuzu, buzağı, hediye etmelerinin belirli oranlarda etkili olacağı düşünülmektedir. Çünkü sanayileşmiş ve şehirleşme oranının yüksek olduğu ülkelerde ve ülkemizin batısında yaşanan bu uygulamalar çiftlik turizmi, tarım takas turizminin(TA TU TA) de yöremizde başlangıcı olacaktır.
SONUÇ
Karakuyu Gölü ve çevresi ülkemizin önemli bir sulak alanı ve ekosistemi olarak önem taşımaktadır. Göl çevresinde bulunan köylerin, fiziki coğrafya koşulları, beşeri coğrafya ve ekonomik coğrafya şartları ile kültürel coğrafi görünümler açısından kendine özgü özellikleri vardır. Yüksek bir tarım potansiyeli olmasına rağmen yöreden göçlerin yoğun olarak yaşandığı gözlemlenmektedir. Bu durum ekonomik gelişmenin önündeki en önemli engeldir.
Meskenlerde önemli yapısal değişimler yaşanmaktadır. Buna rağmen eski ve geleneksel konutların önemli bir bölümü bugün boş olsalar da nispeten sağlam kalmış ve korunmuş durumdadırlar.
Ekonomik açıdan sulak alan koruma statüleri nedeniyle yerleşmelerin olumsuz etkilendiği, göl ekosisteminin bir parçası olan insan unsurunun adeta sistem dışına atıldığı gözlenmiştir. Sulak alanlarda yapılan düzenlemeler ve doğa korumaya yönelik etkinlikler, yerel coğrafi koşullar ve alanın geleneksel kullanımı bilinmediği ya da yeterince dikkate alınmadığı veya birbiriyle ilişkileri anlamında düşünülmediği için çoğu kere istenen sonuçları üretememektedir. Bu bağlamda sulak alanların bütüncül bir yaklaşımla çalışılması ve bu ekosistemlerin hem ekolojik işlevlerinin hem de insanlarla ilişkilerinin derinlemesine anlaşılması gerekmektedir.
Türkiye’ de sulak alanlar ve onlar gibi çok değerli diğer alanların sürdürülebilirlik ilkeleri çerçevesinde akıllı kullanımını temin etmek için, bu alanların kültürel yapısını çok iyi bilmeye ve bu yapının öğelerini yönetim planlarına yansıtmaya ihtiyaç vardır (Arı, 2003: 16). Bozulan ekolojik denge aslında en çok yöre halkını etkilemekte ve devam etmesi gereken geleneksel yaşam biçimleri, bazı kuş türleri ve balık türleri gibi yok olmaktadır. İnsanlar, diğer canlılarla beraber ekosistemin bir parçası olduğuna göre, koruma faaliyetleri bütüncül düşünülmeli ve uygulama buna dönük olmalıdır. Koruma altına alınan bir sulak alanda sağlıklı bir ekosistem, yöre insanına rağmen oluşturulamaz. Sağlıklı bir ekosistem, hem biyolojik çeşitlilik ve sürdürülebilir kalkınma için, hem de yerel kültürler için aynı öneme sahiptir.
Çevre koruma düşüncesinde sürdürülebilirliğin ve insanı dışlayan yaklaşımların yerine, insanı tüm ekonomik özellikleri ve sosyal bir varlık olarak denkleme dâhil etmenin gerekliliğinin benimsenmesi halinde Karakuyu sulak alanı kendine büyük değer kazandıracak en büyük değerine kavuşmuş olacaktır.
KAYNAKÇA
Acar, A. (1959). Dinar ve Keçiborlu Bölgesinin Jeolojik Etüd. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi, Ankara.
Akın, A. (2013). Karakuyu Gölü (Afyonkarahisar) Su Kenelerinin (Hydrachnidia, Acari)
Sistematik Yönden İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Arı, Y. (2003). “Manyas Gölü´nün Kültürel Ekolojisi: Tarihi Süreçte Adaptasyon ve Değişim”.
Türk Coğrafya Dergisi, 40 (1): 75-97.
Atalay, İ. (1982). Türkiye Jeomorfolojisine Giriş. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları No:9 İzmir.
Bulut, İ. (1996). “Sorgun (Yozgat) Yöresi Köy ve Mevkii Adlarının Kaynakları”. Akademik
Araştırmalar Dergisi, 3:30-40.
Bulut, C. Atay, R. Uysal, K. ve Köse, E. (2011). ‘‘Karakuyu Gölü (Afyon) Yüzey Suyu Kalitesindeki Mevsimsel Değişmelerin Değerlendirilmesi’’. Dumlupınar Üniversitesi
Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 24: 1-8.
Bulut, İ. Çağlar Karapınar, B. ve Özoğul, B. (2016). “Karakuyu Gölü (Afyonkarahisar-Dinar) ve Yüzen Adaları” TÜCAUM Uluslararası Coğrafya Sempozyumu bildiriler kitabı 13-14 Ekim 2016, Ankara, s:366-378.
Ceylan, Y. (2002). Çapalı Gölü (Dinar-Afyon) Balıklarının Parazitolojik Yönden İncelenmesi Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Darkot, B. (1963). “Türkiye İktisadi Coğrafyası (Genişletilmiş 3. Baskı)”. İstanbul Üniversitesi
Yayınları, 100. İktisatFakültesiYayınlar,139:60-70.
Devlet İstatistik Enstitüsü. Genel Nüfüs Sayımı (1927, 1935, 1940..., 1990, 1997 ve 2000). Devlet İstatistik Enstitüsü, Ankara.
Diler, A. (1995). Çapalı Gölü Turna Balığı (Esoxlucius L., 1758)nın Mikrobiyolojik ve
Kimyasal Kalitesi ile Et Veriminin Mevsimsel Değişimleri. Yayımlanmamış Doktora
Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Doğanay, H. (1997). “Türkiye Beşeri Coğrafyası”. MEB Yayınları, 2932, Bilim ve Kültür
Eserler Dizisi, 877, Eğitim Dizisi.10.
Devlet Su İşleri. (2017). 18. Bölge Müdürlüğü İstatistiki Verileri (2017). Devlet Su İşleri, Isparta.
Emiroğlu, M. (1975). “Türkiye Coğrafi Bölgelerine Göre Şehir Yerleşmeleri ve Şehirli Nüfus”.
Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Araştırma Enstitüsü Yayınları Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 7:126-128.
Ertan, Ö. O., Gülle, İ. ve Yıldırım, M. Z. (2006). “Çapalı Gölü (Afyon) Makrobentik Omurgasızlarının Taban Yapısı ve Kalitesine Bağlı Olarak Dağılımı”. Ege Üniversitesi
Su Ürünleri Dergisi, 23(1): 1300-1590.
Göney, S. (1975). “Büyük Menderes Bölgesi”. İstanbul Üniversitesi Yayınları,No:1895.
Coğrafya Enstitüsü Yayınları, No:79:274-275.
Hayli, S. ve Altinbilek, M. S. (2001). “Erzincan Ovasıve Yakın Çevresindeki Köylerin Başlıca Özellikleri”. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1):107.
Koparal, K. (2011). Vilayet Salnamelerinde Afyonkarahisar. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Köse, A. (2005). “Türkiye’de Geleneksel Kırsal Konut Planlarında Göçebe Türk Kültürü İzleri”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7: 165-200.
Nergiz, H. (2005). Karakuyu Gölü Kuşlarının Biyoekolojisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Oakes, H. (1958). Türkiye Topraklar. Ege Üniversitesi Matbaası. İzmir. Özçağlar, A. (2011). İdari Coğrafya. Ümit Ofset Matbaacılık, Ankara.
Özdemir, M. A. Kafalı Yılmaz, F. Gür ve E. Bozyurt, O. (2016). “Dinar İlçesinde Yerleşmelerin Yer Seçiminde Jeomorfolojik Etkenler” . International GeographySymposium -
GEOMED. 23-26 Mayıs 2016 Antalya, s.447-455.
Özgür, E. M. (2010). Yerleşme Coğrafyasına Giriş Coğrafya Ders Notları. Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi. Ankara.
Polat, S. Güney, Y. ve Deniz, M. (2011). “Karakuyu Gölü Sulak Alanı ve Başlıca Problemleri”.
Uluslarasrası Katılımlı Coğrafya Kongresi Kongre Kitabı. 7-10 Eylül 2011 İstanbul,
s.450-467.
Sarre, F. (1998). Küçükasya Seyahati 1895 Yazı Selçuklu Sanatı ve Ülkenin Coğrafyası Üzerine Araştırmalar. (Çev. D. Çolakoğlu), Pera Turizm ve Ticaret A.Ş.Alattin Eser Kitaplığı Yayınları. İstanbul.
Tandoğan, A. (1998). Demografik Temel Kavramlar ve Türkiye Nüfusu, Eser Ofset Basım, Trabzon.
Tanoğlu, A. (1959). “Türkiye’de Nüfusun Dağılışı”. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü
Tanoğlu, A. (1969). “ Nüfus ve Yerleşme”. İstanbul Üniversitesi Yayınları, No:1183,Edebiyat
Fakültesi Coğrafya Enstitüsü Yayınları, No:45.
Tarkan, M. T.(1973). “Orta ve Aşağı Çoruh Havzası, Beşeri ve İktisadi Coğrafya Açısından
Bir Bölge Araştırması”Atatürk Üniversitesi Edebiyat FakültesiYayınları, No:37: 83.
Taş, B. (2016). Türkiye’nin KırsalYerleşmeleri. Yeditepe Yayınevi, İstanbul.
Temurçin, K. (2013). Bir Ekonomik Coğrafya Araştırması Dinar İlçesi (Afyonkarahisar). Fakülte Kitapevi, Isparta.
Tolun Denker, B. (1977). Yerleşme Coğrafyası-Kır Yerleşmeleri. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Matbaası, İstanbul.
Tonbul, S. (1985). Kuzova-Hasandağı ve Çevresinin Fiziki Coğrafyası. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Tunçdilek, N. ve Tümertekin, E. (1959). “Türkiye Nüfusu (Nüfus Kesafeti, Nüfus Artışı, İç Göçler ve Şehirleşme) ”. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Monografya, No: 2 Türkiye İstatistik Kurumu. (2016). Adrese Dayalı Nüfüs Kayıt Sistemi Verileri, (1935-2000,
2007-2016). Türkiye İstatistik Kurumu, Ankara.
Türkoğlu, A. (1958). İktisadi Coğrafya. Sermet Matbaası, İstanbul.
Uzunkaya, K. (2016). Dinar Karakuyu Sulama Sahasında Yer Alan Tarım İşletmelerinde
Optimum Ürün Deseninin Doğrusal Programlama Yöntemi İle Planlanması.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Uzunkaya, K. ve Gül, M. (2016).“Dinar Karakuyu Sulaması Sahası Tarımsal İşletmelerinin Doğrusal Programlama Yöntemi Kullanılarak Ürün Desenlerinin Planlanması” Fen
Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 20: 1-9.
İnternet Kaynakları
http://www.tukcev.org.tr/korunan-sahalar. (erişim tarihi: 30.06.2017). http://www.tukcev.org.tr/ramsar-alanlari. (erişim tarihi: 30.06.2017).
http://teftis.kulturturizm.gov.tr/TR,14353/728-nolu-ilke-karari---kultur-ve-tabiat-varliklarini- ko-.html. (erişim tarihi: 30.06.2017).
http://www.milliparklar.gov.tr/korunanalanlar/kavramlar.htm. (erişim tarihi: 30.06.2017).