Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin okullarda

Ġnsan Hakları Evrensel Beyannamesi‟nin 18.Maddesi ile din ve vicdan öz- gürlüğü garanti altına alınmıĢtır. Bu maddeyle bireylere kendi dini inançlarını öğrenme, öğrendiklerini özgür bir Ģekilde ifade etme ve uygulama hakkı ta- nınmıĢtır. Aynı hüküm, benzer ifadelerle uluslararası birçok antlaĢmada ve Avrupa Ġnsan Hakları SözleĢmesi‟nin 9. Maddesi‟nde de yer almaktadır. Ġnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, uluslararası birçok anlaĢma ve Ġnsan Hakları

SözleĢmesinde din ve vicdan özgürlüğü’ ün sağlanması adına insanın manevi- yatının geliĢmesinin sağlanması noktasında gerekli Ģartların hazırlanması ge- rektiği vurgulanmıĢtır. Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 5. Maddesi ile insa- nın maneviyatının geliĢmesinin sağlanması noktasında gerekli Ģartların hazır- lanmasının devletin görevleri arasında olduğu zikredilmiĢtir. Anayasanın 24. maddesi ile de insanın maneviyatının geliĢtirilmesi noktasında gerekli Ģartların hazırlanması yönünde adımlar atılmıĢ ve Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi zorunlu hale getirilmiĢtir.157

“Din kültürü ve ahlak bilgisi dersleri, Caferi mezhebine mensup insanlar tara- fından da diğer mezhep mensupları gibi çok önemsendiği ve asırlardır Caferi medreselerinde ve ilim havzalarında bu konulara, “itikat” tan sonra en fazla değer verildiği bir konudur. Hatta diyebilirim ki, Caferilerde amelden önce ahlak konuları daha fazla önem arz eder. Zira dini vecibelere amel edip de ahlaktan yoksun olan bir Müslüman’ın, gerek Allah katında ve gerekse insan- lar nezdinde bir değeri olmaz. Dolayısıyla Caferiler hem milli eğitim bakanlı- ğından ve hem de Diyanet işleri Başkanlığından bu konularla ilgili hiçbir ay- rım yapmaksızın Müslüman’ım diyen her bir ferde bu eğitimleri vermesini zaruriyetten görmekteyiz”(Kanaatlı, Y:54, Araştırmacı-Yazar, Mart 2015) “Türkiye’de Okullarda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin verilmesi gerek- tiğini düşünüyorum. Çünkü din eğitiminin alınması zaruridir. Çocuklarımız Allah’ı, Peygamberi, Ehl-i Beyti bilmeleri gerekir. Fakat Din eğitimi verilir- ken maalesef belli mezheplerin görüşü merkez alınarak verilmektedir. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi kapsayıcı olması gerekir. Bütün mezhep mensup- ları din kültüründe kendilerinden bir parça bulması gerekir. Bundan dolayı Caferiler de dâhil olmak şartıyla bütün dini grupları temsil eden bir DKAB dersinin olması ve zaruri tutulmasının devam ettirilmesi temennimizdir.” (A. Başaran, Y:55,Din Âlimi, Mart 2015)

“Türkiye’deki vatandaşların çocuklarının din eğitimi ve öğretimi alması onla- rın en doğal hakkıdır. Bu hakkın sağlanması noktasında da devletin asli vazife- sidir. Fakat devlet bu hakkı gözetirken Türkiye’deki çeşitli farklı unsurları da gözetmelidir. Caferi olarak Caferiliğin de dâhil edildiği bir DKAB dersinin okullarda zorunlu tutulması gerektiğini görüşündeyim.” (C. Başaran, Y:45, Din Âlimi, Mart 2015)

“Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin verilmesi zaruridir olması gerekir. Çünkü bu ülkenin halkının çoğu Müslüman’dır. Bundan dolayı Devletin din eğitimi ve öğretimini gerçekleştirmesi temel bir hak ve ihtiyaçtır fakat din dersi adı altında dayatmalara karşıyım. Türkiye’de Sünni mezhebinden farklı olarak Caferilik gibi birçok din anlayışı var. Bu gibi anlayışların din dersinde temsil edilmesi gerekir.” (Acar, Y:53, Eğitim Uzmanı, Mart 2015)

“Din dersi olmalıdır. Bir toplumun manevi boyutuyla doyurulması gerekir. Türkiye’nin çoğunluğu Müslüman’dır. Dolaysıyla bu ders gerekli ve bir ihti- yaçtır. Caferiliğin de dâhil edildiği DKAB dersinin okullarda zorunluluğun devam etmesi düşüncesindeyim.” (Tuzluca, Y:46, Eğitim Uzmanı, Mart 2015) “Geniş bir perspektiften bakılarak Din eğitimi ve öğretimi planının geliştiril- mesi gerekir. Şuandaki din eğitimi müfredatı farklı kesimlerin isteklerini karşı- lamamaktadır. Bu plan çerçevesinde farklı dini kesimlerin de dâhil edildiği bir dersin verilmesinin gerekliliği görüşündeyim.” (Yeşil, Y:57, Iğdır Ehl-i Beyt Mektebi Din Adamları Derneği Başkanı, Mart 2015)

“Din dersi zaruridir, muhakkak olmalıdır ama herkesin inandığı şekilde böl- gelerin hassasiyeti ve inançsal yapısı göz önünde bulundurulmalı- dır.”(Salmanlı, Y:39, Iğdır Ehl-i Beyt Âlimleri Derneği Başkanı, Mart 2015) “Hepimiz bu ülkede yaşıyoruz. Bu ülkenin vatandaşıyız. Ülke Vatandaşının çoğunluğu Müslüman olduğu için kendi dinimizi öğrenmek çocuklarımıza öğ- retmek elbette gereklidir. Bu bir ihtiyaçtır. Bundan dolayıdır ki Caferiliğin de

olduğu bir Din eğitiminin verilmesinin zaruriyatandır. Çocuk gerçek manada dini bilgiyle donatılırsa sonraki yaşlarda çocuk dine daha samimiyetle yakla- şır. Ahlaki anlamda daha iyi olur. Çocuk kendi dinini sağlam ve doğru bir şe- kilde öğrenirse kötülüğe, bozgunculuğa, şüphelere karşı dik durur. Bunun yolu ise okullarda din dersinin verilmesiyle mümkün olur.” (Beder, Y:63, Din Âlimi, Mart 2015)

“Bu ülkede din dersinin verilmesi ve zorunlu tutulması gerektiğini düşünüyo- rum. Benim çocuğum okullarda din dersini görmelidir. Dinini öğrenmelidir. Bunun yanında Benim mezhebim olan Caferiliği de öğrenmelidir.” (Bulut Y:46, Esnaf, Mart 2015)

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin niçin okullarda zorunluluğunun de- vam ettirilmesi gerektiği ile ilgili kaynak kiĢilerin görüĢlerinden hareketle Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin Caferiler baĢta olmak üzere bütün farklı dini kesimleri temsil edecek Ģekilde yeniden yapılandırılarak zorunluluğunun de- vam ettirilmesi Ģeklinde ortak bir yaklaĢım sergilendiği görülmüĢtür. Saha veri- leri dikkate alındığında din eğitimi ve öğretiminin bir ihtiyaçtan kaynaklandığı bu ihtiyacın da sağlanmasının bireylerin en doğal hakkı olduğu, bu ihtiyacın sağlanılmasının devletin asli görevi olduğu, ülkenin büyük çoğunluğu Müslü- man olmasından dolayı çocukların Ġslam ahlakından mahrum bırakılmasının doğru olamayacağı, bireylerin manevi anlamda doyurulmasının önemli olduğu, ahlakın ön planda tutularak çocuklara gerçek manada bir din eğitimi ve öğreti- minin sağlanması gerektiği vurgulanmıĢtır. Bunların gerçekleĢtirilmesi de Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi ile mümkün olduğu ve Caferiler baĢta olmak üzere bütün farklı dini kesimleri temsil edecek Ģekilde Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin okullarda zorunluluğunun devam ettirilmesi yönünde bir yakla- Ģım benimsendiği görülmüĢtür.

2.4. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni veya Genel Anlamda Din Eği-