• Sonuç bulunamadı

 Okul yöneticileri ve öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarıyla ilgili eğitime alınması yararlı olabilir.

 Okul yöneticileri ve öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarıyla ilgili planlama konusunda desteklenmesi sağlanabilir.

 Okul yöneticileri ve öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarıyla ilgili başarılı çalışmalar yapanlar ödüllendirilebilir.

 Okul yöneticileri ve öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarının kullanımında gereksiz prosedürler hafifletilebilir veya kaldırılabilir.

 Okul yöneticileri ve öğretmenlerin okul dışı öğrenme ortamlarında eğitim seviyesi yüksek olanlar, ödül alanlar ve ODÖO ile ilgili eğitim alanların lehine yüksek ortalamalar tespitinden hareketle bütün öğretmen ve okul yöneticilerinin

lisansüstü eğitim yapmaları, ödüllendirilmeleri ve ODÖO ile ilgili eğitimlerle güçlendirilmeleri sağlanabilir.

KAYNAKÇA

Adıgüzel, Ö. (2010). Okullara alternatif ya da paralel öğrenme ortamı olarak müzeler ve müze pedagojisinin eğitim bilimlerindeki yeri. Ö.Adıgüzel, (Ed.), Yaratıcı drama 1999-2002 yazılar içinde (s.437-453). Ankara: Naturel Yayıncılık.

Adıgüzel, Ö. (2010). Müze pedagojisinin Türkiye’deki yansımaları ve müzelerdeki yaratıcı drama uygulamaları. Ö.Adıgüzel, (Ed.), Yaratıcı drama 1999-2002 yazılar içinde (s.150-168). Ankara: Naturel Yayıncılık.

Akın, F. (2012). Okul içi ve okul dışı öğrenmelerin öğrenci başarısına etkisi (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Akınoğlu, O. (2006). Coğrafya eğitimi ve toplum. Marmara Coğrafya Dergisi, 1(13), 25-48.

Aktamış, H. ve Ergin, Ö. (2007). Bilimsel süreç becerileri ile bilimsel yaratıcılık arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,33, 11-23.

Akyüz, Y. (2011). Türk eğitim tarihi M.Ö1000-M.S.2011 (21.Baskı). Ankara: Pegem Akademi

Altun, A.&McLuhan, M. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde sosyal medya.

A.Şimşek ve S. Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.389-412).Ankara:Pegem Akademi.

Aydoğdu, B. (2009). Fen ve teknoloji dersinde kullanılan farklı deney tekniklerinin öğrencilerin bilimsel süreç becerilerine, bilimin doğasına yönelik görüşlerine, laboratuvara yönelik tutumlarına ve öğrenme yaklaşımlarına etkileri. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye

Aykırı, K. (2019). Sosyal bilgiler öğretmeni adaylarının topluma hizmet ederek öğrenme deneyimlerinin diğerkâmlık değeri ve sosyal problem çözme becerisi açısından değerlendirilmesi (Doktora tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Bakioğlu, B. & Karamustafaoğlu, O. (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarının öğretim sürecinde kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 5(1), 80-94.

Balkan Kıyıcı, F.,& Atabek Yiğit, E. (2010). Scienceeducationbeyondtheclassroom: A fieldtriptowindpowerplant. International Online Journal of ScienceEducation, 28(12), 1373-1388.

Binbaşıoğlu, C. (1995). Okullarda öğretim sorunları (1.Baskı). Ankara: Eğit-Der Yayınları.

Bolat, Y. & Köroğlu, M. (2020). Out-of-schoollearningandscale of regulatingout-of-schoollearning: Validityandreliabilitystudy, International Journal of EducationTechnologyandScientificResearches, Vol: 5, Issue:13, pp. (1630-1663) Bozdoğan, A.E.,& Yalçın, N. (2006). Bilim merkezlerinin ilköğretim öğrencilerinin fene

karşı ilgi düzeylerinin değişmesine ve akademik başarısına etkisi: Enerji parkı.

Ege Eğitim Dergisi, 2(7), 95-114.

Böyük, U., Tanık, N. ve Saraçoğlu, S. (2011). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin bilimsel süreç beceri düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Bilim Araştırma Vakfı Dergisi, 4(1), 20-30.

Cabul, E. (2019). Ortaokul öğrencilerinin sosyal bilgiler dersinde sözlü tarih deneyimleri: geçmişten günümüze bayramlar (Yüksek Lisans tezi).

https://tez.yok.gov.tr/Ulusal Tez Merkezi adresinden edinilmiştir.

Civil, T. (2007). Ortaöğretim kurumlarında ders dışı sportif etkinliklere katılan öğrencilerin sosyoekonomik yapılarının araştırılması (Giresun ve Trabzon İli Örneği) (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Çebi, H. (2018). Farklı okul dışı öğrenme ortamlarının, öğrencilerin fen bilimleri dersine karşı ilgi ve tutumlarına etkisi (Yüksek Lisans tezi).

https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir

Çepni, S. ve Ayvacı, H. Ş. (2012). Kuramdan uygulamaya Fen ve Teknoloji Öğretimi.

Pegem Akademi Yayıncılık, 10. Baskı, ISBN: 978-975-8792-90-0, 416s., Çepni, S. (Ed.), 321-336.

Çolak, G. B. (2015a). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde hizmet ederek öğrenme.

A.Şimşek ve S. Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.415-437). Ankara: Pegem Akademi.

Çomak, N. (2009). Okul ve hayat başarısı (2.Baskı). İstanbul: Hayat Yayınları.

Demirel. İ. N. (2019). Kültür, uygarlık, sanat ve müze. S. Buyurgan, (Ed.), Müzede eğitim öğrenme ortamı olarak müzeler içinde (s.7-28). Ankara: Pegem Akademi.

Duran, M. (2008). Fen Öğretiminde bilimsel süreç becerilerine dayalı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin bilime karşı tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi.

Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla, Türkiye

Durel, E. (2018). Okul dışı fen etkinliklerinin fen bilimleri öğretmen ve öğretmen adayları ile öğrenciler üzerine etkileri (Yüksek Lisans tezi).

https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir

Eraz, G. (2014). Sınıf öğretmenlerinin öğrencilerin ders dışı matematik etkinliklerine ilişkin uyguladıkları geribildirimlerin akademik başarı ve tutuma etkisi (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir

Erten, Z.,& Taşçı, G. (2016). Fen Bilgisi Dersine Yönelik Okul Dışı Öğrenme Ortamları Etkinliklerinin Geliştirilmesi ve Öğrencilerin Bilimsel Süreç Becerilerine Etkisinin Değerlendirilmesi. Journal of EducationFaculty, 18(2), 638-657.

Ertürk, S. (1997). Eğitimde Program Geliştirme.Meteksan A. Ş., Ankara

Eshach, H. (2007). BridgingIn-schoolandOut-of-school Learning: Formal, Non-Formal, andInformalEducation. Journal of ScienceEducationand Technology,16, 171-190 Güler, A. (2011). Impact of a plannedmuseumtour on theprimaryschoolstudents’

attitudes. ElementaryEducation Online, 10(1), 169-179.

Hazır, A. ve Türkmen, L. (2008). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin bilimsel süreç beceri düzeyleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 81-96.

Kale, Y. (2016).Tarih öğretiminde müzeler ve tarihi mekanlar. M.Safran, (Ed.), Tarih nasıl öğretilir? Tarih öğretmenleri için özel öğretim yöntemleri içinde (s.242-250). İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.

Kanlı, U. ve Yağbasan, R. (2008). 7E modeli merkezli laboratuvar yaklaşımının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmedeki yeterliliği. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 91-125.

Karademir, E. (2013). Öğretmen ve öğretmen adaylarının fen ve teknoloji dersi kapsamında “Okul dışı öğrenme etkinliklerini ” gerçekleştirme amaçlarının planlanmış davranış teorisi yoluyla belirlenmesi (Doktora tezi ).

https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Karadeniz, O. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde bilimsel ve sanatsal etkinlikler. A.Şimşek ve S. Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.367-386). Ankara: Pegem Akademi.

Karasar, N. (2005), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayınları, Ankara

Korkmaz, H., Tatar, N., Kıray, A. ve Kibar, G. (2008). İlköğretim 6. Sınıf Fen ve Teknoloji Öğretmen Kılavuz Kitabı. Pasifik Yayınları, 375s., Korkmaz, H. (Ed.) Kulu, M. (2009). İlköğretim sosyal bilgiler eğitiminde mezarlıkların ve şehitliklerin

kullanılması (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Küpüç, E. (2014). Sözlü tarih kavramı ve sözlü tarihin tarih öğretimindeki rolü (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Martin, L. M. W. (2004). An emergin grese archframe work for study in ginformal learning and schools. Science Education, 88 (S1), 71-82

MEB, (2013). İlköğretim Kurumları (İlkokullar ve Ortaokullar) Fen Bilimleri DersiÖğretim Programı. Milli Eğitim Bakanlığı, Ankara.

M.E.B. (2017a). e-Okul Yönetim Bilgi Sistemi Sosyal Etkinlik Modülü Pilot Uygulama Kılavuzu. ttp://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/27172215_Sosyal_

Etkinlikler_Pilot_Uygulama_KYlavuzu.pdf adresinden 02.08.2021 tarihinde edinilmiştir.

M.E.B. (2017b). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği.

http://karesi.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_09/12145229_Sosyal_Etkinlik ler_Yynetmelii_Son_Hali-2019_Eylyl.pdf adresinden 18.08.2021 tarihinde edinilmiştir.

MEB. (2018). Mutlu Çocuklar Güçlü Türkiye 2023 Eğitim Vizyonu.

http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf sayfasından erişilmiştir.

Mert, B. (2019). Sosyal bilgiler öğretiminde sözlü ve yerel tarih uygulamalarının öğrencilerin kavramsal başarılarına ve farkındalık oluşturmalarına etkisi (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Meydan, A. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde doğa eğitimi. A.Şimşek ve S.

Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.259-282). Ankara:

Pegem Akademi.

Nama, M. (2010). Öğrencilerinin ders dışı etkinlikler konusundaki yaklaşımları (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Okur-Berberoğlu, E. ve Uygun, S. (2013). Sınıf dışı eğitimin dünyadaki ve Türkiye’deki gelişiminin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 32-42

Özsoy, O. (2005). Etkin öğrenci, etkin öğretmen, etkin eğitim (4.Baskı). İstanbul: Hayat Yayıncılık

Öztürk, A. (2019). Okul dışı öğrenmeye ilişkin sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşleri (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir

Öztürk, Ö. T. (2012). Ders dışı etkinlik olarak uygulanan sporla ilgili oyunların ortaöğretim öğrencilerinin iletişim becerisi algılarına etkisi (Doktora tezi).

https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Öztürk, T. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde ev ödevleri. A.Şimşek ve S.

Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.345-364). Ankara:

Pegem Akademi.

Özür, N. (2010). Sosyal bilgiler dersinde sınıf dışı etkinliklerin öğrenci başarısına etkisi (Doktora tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Paykoç, F., Baykal, S. (1999). Müze pedagojisi: kültür, iletişim ve aktif öğrenme ortamı olarak müzelerin etkinliğine ilişkin bir çalışma. 3. Uluslararası Tarih Kongresi’nde sunulan bildiri, Müzecilikte Yeni Yaklaşımlar: Küreselleşme ve Yerelleşme. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı, İstanbul.

Pendergast,S.,& Robinson,N.R. (2020). Secondary students’ preferences for various learning conditions and music courses:A comparison of school music, out-of-school music, and nonmusic participants. Journal of Research in Music Education, 1-22.

Sontay, G., Tutar,M. & Karamustafaoğlu,O. (2016). “Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi” hakkında öğrenci görüşleri: Planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1 (1), 1-24.

Sözer, Y. & Oral B. (2016). Sınıf içi öğrenmeleri destekleyen okul dışı aktif öğrenme süreci: Bir meta-sentez çalışması. Uluslar Arası Journal of Eurasia Sosyal Bilimler, 7(22), 278-310.

Sözer, Y. (2015). Sınıf içi öğrenmeleri destekleyen okul dışı aktif öğrenmeler: Bir meta-sentez çalışması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Diyarbakır

Şahin, S. (2019). İlkokul 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde sözlü tarih uygulamalarının etkililiği ve önemi (Yüksek Lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Şimşek, U. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde tarihsel şehitlikler, anıt ve mezarlıkların kullanımı. A.Şimşek ve S. Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.225-233). Ankara: Pegem Akademi

Şimşek, A. & Kaymakçı, S. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminin amacı ve kapsamı. A.Şimşek ve S. Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.1-11). Ankara: Pegem Akademi.

Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Tan, M. ve Temiz, B. K. (2003). Fen Öğretiminde bilimsel süreç becerilerinin yeri ve önemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 89-101.

Taşçı, G. ve Soran, H. (2008). Hücre bölünmesi konusunda çoklu ortam uygulamalarının kavrama ve uygulama düzeyinde öğrenme başarısına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 233-243.

Taşçı, G. & Soran, H. (2008). Hücre Bölünmesi Konusunda Çoklu Ortam Uygulamalarının Kavrama ve Uygulama Düzeyinde Öğrenme Başarısına Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34: 233 – 243

Tatar, N. &Bağrıyanık, K.E. (2012). Fen ve Teknoloji dersi öğretmenlerinin okul dışı eğitime yönelik görüşleri. İlköğretim Online, 11(4), 883-896.

Tay, B. & Uçuş, Ş. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler eğitiminde özel sektör kurumları.

A.Şimşek ve S. Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.303-324). Ankara: Pegem Akademi.

Temiz, B. K. (2007). Fizik öğretiminde öğrencilerin bilimsel süreç becerilerinin ölçülmesi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara Turan, İ. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde sanal müze ve turlar. A.Şimşek ve

S. Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.189-203). Ankara:

Pegem Akademi.

Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu, Vizyon 2023. (2004). Ulusal Bilim ve Teknoloji Politikaları;2003-2023 Strateji Belgesi. Türkiye Bilimsel Ve Teknik Araştırma Kurumu, 7.

Yeşilbursa, C.C. (2015). Okul dışı sosyal bilgiler öğretiminde yerel tarih. A.Şimşek ve S.

Kaymakçı, (Ed.), Okul dışı sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.303-324). Ankara:

Pegem Akademi.

Yıldırım, H.İ. (2020). The effect of using out-of-school learning environments in science teaching on motivation for learning science. Participatory Educational Research, 7(1), 143-161.

EKLER

Ek 1: Denizli il Milli Eğitim Müdürlüğü Veri Toplama İzin Onayı

Ek 2: Veri Toplama Araçları (Ölçekler)

Ek 3: Ölçek Kullanım İzni

Benzer Belgeler