Big Bang’in Delilleri

Yakın bir döneme kadar, çoğu bilim adamı tarafından, evrenin değişmez ve sonsuz olduğu ileri sürülüyordu. Ancak 1920’lere doğru bir Rus fizikçi ve matematikçi, Alexander Frieman, Albert Einstein’in formül ve hesaplamalarına dayanarak, evrenin durağan olduğu bilgisinin aksine, evrenin genişlemekte olduğunu teorik olarak ispat etti. 1927’ye doğru da Belçikalı bilim adamı ve rahip olan, Georges Lamaitre de Einstein'ın genel görelilik kuramından yararlanarak evrenin genişlediğini söyledi.102

100 _{A. Cressy Morrison, İnsan, Kâinat ve Ötesi, Bekir Topaloğlu (çev.), Ensar Neşriyat, İstanbul 2010, s.} 15.

101 _{Taşkın Tuna, Ol Dedi Oldu 1, Şule Yayınları, İstanbul 2016, s. 29.}

102 _{Stephen Hawking, Zamanın Kısa Tarihi, Barış Gönülşen (Çev.), Alfa Yayınları, İstanbul 2016, s.60} Henri Laborit, Evrenin Oluşumu, Bertan Onaran (Çev.), Payel Yayınevi, İstanbul 1998, s. 77.

29

Yapılan araştırma ve gözlemler evrenin şiddetli bir patlama sonucu oluştuğunu göstermektedir.103_{1929 yılında Mount Wilson Gözlemevi’nde Prof. Edwin Hubble}

evrendeki bir galaksinin diğer galaksilerden uzaklaşmakta olduğunu fark etti.104

Fizikteki ‘Doppler Etkisi’ nedeniyle bizden uzaklaşan bir ses kaynağı, bize uzun dalga boyları ile ulaşırken; bize yaklaşan bir ses kaynağı, daha kısa dalga boyları ile yaklaşır.105 _{Aynı şekilde ışık dalgaları da ses dalgaları gibi yayılır. Bir yıldızdan gelen}

ışığın dalga boyu büyüdüğünde, bu, yıldızın bizden uzaklaştığını gösterir. Fakat gelen ışığın dalga boyu kısalırsa, bu da yıldızın bize yaklaştığını gösterir.106 _{Prof. Hubble}

yaptığı gözlemler sonucu galaksilerin birbirinden uzaklaştığını yani evrenin genişlediğini kanıtladı.107 _{Bu genişleme zaman içerisine geriye doğru sarıldığında bütün}

galaksilerin geçmişte birbirine yakın olduklarını; evrenin gittikçe daha yoğun ve daha sıcak olduğu sonucuna ulaştırmaktadır.108

Evrenin genişlemesi ile ilgili bir benzetme yapacak olursak, evren, bir balona; üzerine koyacağımız noktalar ise gezegenlere misal olarak verilebilir. Balon şişirildikçe üzerindeki noktalarda birbirinden uzaklaşacaklardır.109 _{Bu misal evrenin genişleme}

hadisesini tahayyül etmek için güzel bir benzetmedir.

Evrenin yoktan yaratıldığını kanıtlayan önemli bir başka delil ise “Kozmik Fon Radyasyonu” dur.110 _{1964 yılında ABD’de New Jersey’de çalışan iki mühendis, Arno}

Panzians ve Robert Wilson, evrenin her yerine dağılmış -270 derecelik sıcaklık

103 _{Steven Weinberg, İlk Üç Dakika, Zekeriya Aydın-Zeki Aslan (Çev.), Kırmızı Kedi Yayınevi, İstanbul} 2013, s. 24.

104 _{Taşkın Tuna, Muhteşem Tasarım, Şule Yayınları, İstanbul 2012, s. 23; Caner Taslaman, Big Bang ve}

Tanrı, İstanbul Yayınevi, İstanbul 2016, s. 48-49.

105 _{Hawking, Zamanın Kısa Tarihi, s. 57-58; Tuna, Muhteşem Tasarım, s. 20.} 106 _{Hawking, Zamanın Kısa Tarihi, s. 57-58; Tuna, Muhteşem Tasarım, s.21.}

107 _{Stephen Hawking, Büyük Tasarım, Selma Öğünç (Çev.), Doğan Kitap, İstanbul 2016, s. 106; Laborit,}

Evrenin Oluşumu, s.77; Hubert Reeves ve Diğerleri, Dünyanın En Güzel Tarihi, İsmet Birkan

(Çev.), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul 2014, s.12; Taslaman, Big Bang ve Tanrı, s. 48- 49.

108 _{Weinberg, İlk Üç Dakika, s. 25; Hawking, Büyük Tasarım, s. 106; Reeves, Dünyanın En Güzel}

Tarihi, s. 20; Taslman, Big Bang ve Tanrı, s. 53.

109 _{Hawking, Büyük Tasarım, s. 106.} 110 _{Taslman, Big Bang ve Tanrı, s. 57.}

30

değerinin var olduğunu keşfettiler. Bu -270 derecelik sıcaklık değeri, Big Bang sırasında 1032 derecelik muazzam bir enerji yumağının, evrenin genişlemesiyle soğuya soğuya zamanımıza ulaştığının bir göstergesiydi.111

Kozmik Fon Radyasyonu bulunduktan sonra, bilim insanları bu radyasyon üzerinde dalgalanmalar aramaya başladılar. Bu dalgalanmalar evrenin oluşması için lüzumluydu. Eğer Big Bang ile etrafa saçılan madde tamamen homojen bir şekilde etrafa dağılmış olsaydı, yıldızların da oraya buraya gelişi güzel serpilmiş olması gerekirdi.112

Buna ‘izotropik evren modeli’ denilmektedir. Fakat izotropik evren modeli, galaksilerin niçin bitişik ve bütünleşmiş olduğu sorusuna cevap vermiyordu.113 _{Tüm bunların}

oluşması için biraz daha fazla yoğun ve daha az yoğunlukta oranların olması gerekliydi. Bu durumu araştırması için 1989 yılında Kozmik Fon Kâşifi (COBE) isimli uydu NASA tarafından uzaya fırlatıldı. COBE, uzayda üç yıl kaldı ve kozmik fon radyasyonunun sıcaklığını hassas bir duyarlılıkla 2.72 Kelvin olarak ölçtü.114 _{COBE’den elde edilen}

veriler uzayın sıcaklık farklılıklarını ve galaktik sistemlerden gelen dalga boylarının yoğunluğunu gösteren bir harita ortaya çıkarmıştır.115

COBE’den sonra 2001 yılında NASA “WMAP” (Wilkinson Mikrodalga Anizotropi Uydusu) adını verdiği yeni bir uyduyu uzaya fırlattı. WMAP, dünyadan tam bir buçuk milyon km uzaklıktaki yörüngesine oturduktan sonra hassas duyarlılığa sahip dedektör ve kamera sistemleriyle ölçümlerine başladı. Sonuçları ise aşağıdaki gibi açıklanmıştır:

111 _{Weinberg, İlk Üç Dakika, s. 63-65; Tuna, Muhteşem Tasarım, s.39; Taslman, Big Bang ve Tanrı, s.} 59.

112 _{Tuna, Muhteşem Tasarım, s.54; Taslman, Big Bang ve Tanrı, s. 60-61.} 113 _{Tuna, Muhteşem Tasarım, s.54.}

114 _{Santigrat cinsinden -270 dereceye tekabül etmektedir.}

31

a. Hali hazırda evrenin yaratılışı ile ilgili geçerli olan kuram Big Bang’dir. Zaman, madde, boyut ve enerjinin mevcut olmadığı bir yokluk ortamından, bu kavramlar ortaya çıkmıştır.

b. Evrenin yaratılışından günümüze kadar geçen zaman süresi 13.77 milyar yıl olarak saptanmıştır. Bu bulguda hata payı sadece %1 oranındadır.

c. Evrende hesaplamalar neticesinde var olduğu tahmin edilen karanlık madde ile karanlık enerjinin varlığı da duyarlı olarak tespit edilmiştir. Buna göre, karanlık enerjinin tüm evrende % 71,4, karanlık maddenin % 24 ve atom miktarının ise %4,6 oranlarında bulunduğu anlaşılmıştır.

d. Kozmik fon radyasyonun ise Big Bang’den 380.000 yıl sonra başlamış olduğu bir kez daha saptanmıştır.116

1.3.1.1.2. Big Bang’e Göre Yaratılışın İlk Aşamaları