4. BULGULAR VE TARTIŞMA
4.2. BİRİNCİ ALT PROBLEME AİT BULGULAR VE TARTIŞMA (Yapılandırıcı
TARTIŞMA (Yapılandırıcı Yaklaşıma Dayalı Bilim Öğretim
Programının 5 Yaş Çocuklarının Bilimsel Süreç Becerilerine Etkisi)
Araştırmanın örneklemini oluşturan 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerine araştırmacı tarafından geliştirilen Yapılandırıcı Yaklaşıma Dayalı Bilim Öğretim Programı’nın etkisini belirlemek amacıyla 5 yaş çocuklarından oluşan deney ve kontrol grubuna ön test ve son test olarak Bilimsel Süreç Becerilerini Değerlendirme Aracı (BSBDA) uygulanmıştır. BSBDA’ dan elde edilen verilere
Bağımsız Gruplar İçin t-Testi uygulanmıştır. Bağımsız gruplar için t testi, iki gruba ait
olan ortalamaların birbirinden farklı olup olmadığını test etmek amacıyla kullanılan bir istatistiksel yöntemdir (Büyüköztürk, 2011). Ayrıca deney ve kontrol grubunun ön test ve son test ortalamalarının anlamlı bir fark gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla Bağımlı (ilişkili) Gruplar İçin t-testi uygulanmıştır.
Hipotez 1
Yapılandırıcı yaklaşıma dayalı bilim öğretim programının 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerine anlamlı bir etkisi yoktur.
Tablo 7: Deney ve Kontrol Grubunun Bilimsel Süreç Becerilerinin Ön Test Verileri İçin t-Testi Sonuçları
Grup N Ortalama Standart Sapma t df p Deney 20 42,8500 3,26505
1,924 38 0,062
Kontrol 20 41,1000 2,42574
Tablo 7’de deney ve kontrol grubunun bilimsel süreç becerilerinin ön test verileri için t-testi sonuçları görülmektedir. Deney ve kontrol grubunu oluşturan 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerinin ön testleri karşılaştırıldığında deney grubunun ortalaması ( deney-ön=42,85) kontrol grubunun ortalaması ise ( kontrol-ön=
41,10) olduğu görülmektedir. İki grubun ortalamaları karşılaştırıldığında aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı (p>0.05) görülmektedir.
Tablo 8: Deney ve Kontrol Grubunun Bilimsel Süreç Becerilerinin Son Test Verileri İçin t-Testi Sonuçları
Grup N Ortalama Standart Sapma t df p Deney 20 52,9000 1,02084
16,219 24,458 .000
Kontrol 20 42,5500 2,66508
Tablo 8’de deney ve kontrol grubunun bilimsel süreç becerilerinin son test verileri için t-testi sonuçları görülmektedir. Deney ve kontrol grubunu oluşturan 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerinin son testleri karşılaştırıldığında deney grubu ortalması ( deney-son=52,90) kontrol grubunun ortalaması ise ( kontrol-son=42,55)
olduğu görülmektedir. İki grubun ortalamaları karşılaştırıldığında aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p<0.05) görülmektedir. Buna göre deney grubunu oluşturan 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç beceri düzeyleri, kontrol grubunu oluşturan 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç beceri düzeylerinden anlamlı olarak daha yüksek
olduğu görülmektedir. Buna göre Yapılandırıcı Yaklaşıma Dayalı Bilim Öğretim Programı’nın 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerine anlamlı bir etkisi vardır. Tablo 9: Deney Grubunun Ön Test ve Son Testleri İçin Bağımlı (İlişkili) Gruplar t-Testi Sonuçları
Grup N Ortalama Standart Sapma t SD p
(Deney)
Ön Test 20 42,850 3,26505
12,891 3,486 ,000
Son Test 20 52,900 1,02084
Deney grubunun ön test ve son test ortalamalarının anlamlı bir fark gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla yapılan bağımlı (ilişkili) gruplar t-testi sonucunda (Tablo 9) aritmetik ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunduğu görülmüştür (t=12,89; p<.05). Bu durum deney grubunun kaydettiği ilerlemenin anlamlı ve büyük ( deney-ön=42,850’den deney-son=52,900’e) olduğunu ifade etmektedir. Bu nedenle de
Tablo 8’i destekler niteliktedir.
Tablo 10: Kontrol Grubunun Ön Test ve Son Testleri İçin Bağımlı (İlişkili) Gruplar t-Testi Sonuçları
Grup N Ortalama Standart Sapma t SD p
(Kontrol)
Ön Test 20 41,100 2,425
4,924 1,317 ,000
Son Test 20 42,550 2,665
Yine kontrol grubunun ön test ve son test ortalamalarının anlamlı bir fark gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla yapılan bağımlı (ilişkili) gruplar t-testi sonucunda (Tablo 10) aritmetik ortalamaları arasında anlamlı bir farkın bulunduğu görülmüştür (t=4,92; p<.005). Bu durum kontrol grubunun kaydettiği ilerlemenin anlamlı olduğunu göstermekle birlikte ilerlemenin deney grubuna göre düşük olduğunu ( kontrol-ön=41,100’den kontrol-son=42,550’e) ifade etmektedir.
Yapılandırıcı Yaklaşıma Dayalı Bilim Öğretim Programı uygulaması sonucunda deney ve kontrol grubundaki 5 yaş çocuklarının son testlerinde Bilimsel Süreç Becerileri Ölçeği’nden elde edilen bulgular arasında anlamlı farkın olması uygulanan programın 5 yaş çocuklarının bilimsel süreç becerilerini geliştirmede etkili olduğunu göstermektedir. Bu sonuç; araştırmanın örnekleminde deney grubunun bilimsel süreç becerileri açısından olan gelişimini bağımsız gruplar t-testi ile değerlendirilmesinden yola çıkılarak ortaya konmuştur. Bu sonuçtan hareketle Yapılandırıcı Yaklaşıma Dayalı Bilim Öğretim Programının 5 yaş çocuklarının gözlem
yapma, analitik düşünme, çıkarım yapma, sınıflandırma ve sıralama, neden-sonuç ilişkisi kurma, tahmin etme ve önceden kestirme gibi bilimsel süreç becerilerinin
gelişimine katkı sağladığı söylenebilir.
Araştırmacı tarafından geliştirilmiş olan Yapılandırıcı Yaklaşıma Dayalı Bilim Öğretim Programı boyunca 5 yaş çocuklarının programda yer alan etkinliklere bire bir katılmış olmaları, programda yer alan etkinliklerde çocuklar için uygun olarak hazırlanmış gözlem kâğıtlarına, çalışma sayfalarına, tahmin et-gözle-açıkla sayfalarına, deney sayfalarına gözlem yaparak kayıt tutmaları deney sürecini kendilerinin yönetmesi ve programda yer alan projeleri yapıp birbirlerine sunmuş olmaları çocukların bilimsel süreç becerilerini olumlu yönde geliştirici aktiviteler olmuştur. Dolayısıyla geliştirilen programda çocukların bilimsel süreç becerilerine özel olarak odaklanan aktivitelere katılmış olmaları onların bilimsel süreç becerilerini arttırmada etkili olmuştur.
Bu araştırma sonuçları yapılandırıcı yaklaşıma dayalı eğitim programlarının okul öncesi dönem çocuklarının bilimsel süreç becerilerine etkisine yönelik olarak yapılmış çalışmalarla da desteklenmektedir. Yapılandırıcı yaklaşıma dayalı etkinliklere katılmanın çocuklarda bilimsel süreç becerilerini arttırmada etkili olduğu sonucu Tu (2001) tarafından yapılan, Akman (2003) tarafından yapılan, Peterson (2009), tarafından yapılan, Ayvacı (2010) tarafından yapılan, Büyüktaşkapu (2010) tarafından yapılan, Büyüktaşkapu, Çeliköz ve Akman (2012) tarafından yapılan çalışmalarda da görülmektedir.
Çocuk ve öğretmen arasındaki sözlü iletişimin, soru sormaya dayalı etkinliklerin, materyallerin (Tu, 2001), günlük yaşam becerilerinin (Akman, 2003), öğrenme sürecine yaparak yaşayarak katılacakları eğitim programlarının (Peterson,
2009; Ayvacı, 2010; Büyüktaşkapu, 2010; Büyüktaşkapu, Çeliköz ve Akman, 2012), çocuklarda bilimsel süreç becerilerini geliştirmede aktif rol oynadığı sonucu bu araştırmanın bulgularını desteklemektedir.