• Sonuç bulunamadı

BATGEN-1’deki genotiplerin karakterizasyonu

4. BULGULAR

4.1 BATEM Hıyar Koleksiyonunun Morfolojik Karakterizasyonu

4.1.1 BATGEN-1’deki genotiplerin karakterizasyonu

BATGEN-1’de bulunan 73 adet genotipin UPOV kriterlerine göre 46 özellik dikkate alınarak yapılan karakter belirleme çalışmasının 2004 sonbahar ve 2005 ilkbahar dönemine ait sonuçları Ek 5’de verilmiştir. Bu yetiştirme dönemleri içinde genotiplerin morfolojik özelliklerine göre dağılımı Çizelge 4.1’de verilmiştir.

Çizelge 4.1Sonbahar ve ilkbahar dönemlerine ait BATGEN-1 genotiplerinin morfolojik özelliklerine göre dağılımı-

Morfolojik Grup 2004 Sonbahar 2005 İlkbahar

Özellikler Genotip Oran

(%) Genotip Oran (%)

1. Bitki: Büyüme şekli Dik 73 100 73 100

2. Bitki: Büyüme gücü Zayıf 7 9 0 0

Orta 53 73 55 75

Kuvvetli 13 18 18 25

3. Bitki : Boyu Kısa ( ≤70 cm) 13 18 8 11

(İlk 15 boğumun toplam Orta (71-110 cm) 48 66 55 75

uzunluğu) Uzun ( >111 cm ) 12 16 10 14

4. Bitki: Boğumlar arası uzunluk Kısa ( ≤ 5 cm) 7 10 6 8

Orta (6-9 cm) 46 63 34 47

Uzun ( >10 cm ) 20 27 33 45

5. Yaprak: Yaprak ayası Küçük 7 9 3 4

Büyüklüğü Orta 48 66 54 74

Büyük 18 25 16 22

6. Yaprak: Yeşil renk yoğunluğu Orta 52 71 52 71

Koyu 21 29 21 29

7. Yaprak: Kabarıklık Yok veya çok az 49 67 53 73

Az 24 33 20 27

8.Yaprak: Kenarlarıda dalgalanma Zayıf veya çok az 32 44 30 41

Zayıf 41 56 41 56

Orta 0 0 2 3

9. Yaprak: Uç lob uzunluğu Kısa ( ≤10cm) 4 6 3 4

Orta (11-16 cm) 54 73 56 77

Uzun (17 cm≤ ) 15 21 14 19

Çizelge 4.1 Sonbahar ve ilkbahar dönemlerine ait BATGEN-1 genotiplerinin morfolojik özelliklerine göre dağılımı (devam)

Morfolojik Grup 2004 Sonbahar 2005 İlkbahar

Özellikler Genotip Oran

(%) Genotip Oran (%) 10. Yaprak: Uç lob genişliği Dar ( ≤15 cm) 2 3 5 7

Orta (16-20 cm) 12 16 33 45

Geniş (21 cm≤ ) 59 81 35 48

11. Yaprak: Uç lobta 1’den küçük 73 100 73 100

uzunluk/genişlik oranı

12. Bitki: Cinsiyet durumu

Erk ve dişi çiçek sayısı eşit

5 7 8 11

Genellikle dişi çiçek 7 10 3 4

Sadece dişi çiçek 61 84 62 85

13. Bitki: Boğumdaki dişi çiçek 1 ile 3 73 100 73 100

sayısı

14. Genç meyve: Tüy veya Sadece tüylü 37 51 50 69

dikenlilik Sadece dikenli 4 6 3 4

Tüylü ve dikenli 32 44 20 27

15. Genç meyve: Tüy veya diken Seyrek 0 0 44 60

yoğunluğu Orta 44 60 29 40

Yoğun 29 40 0 0

16. Genç meyve: Tüy veya diken rengi

Beyaz 73 100 73 100

17. Genç meyve: Siğil Yok veya çok küçük 61 84 62 85

büyüklüğü Küçük 12 12 11 15

18. Meyve: Partenokarpi Yok 10 14 4 6

Var 63 87 69 95

19. Meyve : Uzunluk Kısa (10-15 cm) 40 54 30 41

Orta (16-20 cm) 31 43 38 52

Uzun (21-30 cm ) 2 3 5 7

20. Meyve: Çap Orta (3-5 cm) 73 100 73 100

21. Meyve: Uzunluk/çap Orta 72 99 69 95

Büyük 1 1 4 6

22. Meyve: Çekirdek evi çapı Orta 73 100 73 100

ile meyve çap ilişkisi

23. Meyve: Boyun uç şekli Hafif boyunlu 51 70 51 70

(sapa bağlantı yeri) Boyunsuz 22 30 22 30

24. Meyve: Boyun uzunluğu Kısa 73 100 73 100

25. Meyve: Kaliks sonu şekli Dar 73 100 73 100

26. Meyve: Kabuk zemin rengi Yeşil 73 100 73 100

27. Meyve Kabuk zemin renginin Açık 0 0 6 8

yoğunluğu Orta 50 68 49 67

Koyu 23 32 18 25

28. Meyve: Damar varlığı Yok 37 51 35 48

Var 36 49 38 52

29. Meyve: Damarların Zayıf 40 55 38 52

belirginliği Orta 31 43 35 48

Kuvvetli 2 3 0 0

Çizelge 4.1 Sonbahar ve ilkbahar dönemlerine ait BATGEN-1 genotiplerinin morfolojik özelliklerine göre dağılımı (devam)

Morfolojik Grup 2004 Sonbahar 2005 İlkbahar

Özellikler Genotip Oran

(%) Genotip Oran (%)

30. Meyve: Damar renginin Aynı 49 67 45 62

zemin rengine göre durumu Daha koyu 24 33 28 38

31. Meyve: Tüylülük Yok veya çok seyrek 52 71 47 64

Seyrek 11 15 16 22

Orta 6 8 6 8

Yoğun 4 6 4 6

32. Meyve: Siğil varlığı Yok 63 86 63 86

Var 10 14 10 14

33. Meyve : Olukluluk Yok 31 43 31 43

(damar hariç) Var 42 58 42 58

34. Meyve:Oluk uzunluğu Kısa 34 47 32 44

(gözleme dayalı) Orta 21 29 23 32

Uzun 18 25 18 25

35. Meyve: Benek varlığı Yok 73 100 73 100

36. Meyve: Benek şekli Yuvarlak ve küçük 73 100 73 100

37. Meyve: Benek yoğunluğu Zayıf 73 100 73 100

38. Meyve: Çiçek sapı uzunluğu Kısa ( ≤2 cm) 25 34 23 32

(cetvelle) Orta (2-3 cm) 48 66 50 69

39. Meyve: Çiçek sapı kalınlığı İnce ( ≤0,4 cm) 33 45 47 64

(kumpasla) Orta (0,4-0,5 cm) 40 55 26 36

40. Meyve: Tohumluk meyve Sarı 67 92 67 92

kabuk zemin rengi (Fizyoloj. olum) Portakal rengi 6 8 6 8

41. Dişi çiçek gelişme zamanı Erkenci 12 16 13 18

(Bitkilerin % 80’ninde en az bir Orta 42 58 41 56

dişi çiçek olduğunda) Geççi 19 26 19 26

42. Acılık (çim yaprağında) Yok 73 100 73 100

43. Acılık (meyve sapı ucunda) Yok 73 100 73 100

44. Hıyar Mozaik Virüsüne Yok 73 100 73 100

(CMV)dayanıklılık

45. Küllemeye dayanıklılık Yok 73 100 73 100

46. Mildiyöye dayanıklılık Yok 73 100 73 100

Çizelge 4.1’de görüleceği üzere BATGEN-1 gen havuzunda bulunan genotiplerde büyüme şekli, yeşil renk yoğunluğu, yaprak uç lopta uzunluk/genişlik oranı, boğumdaki dişi çiçek sayısı, genç meyvede tüy veya diken rengi, meyve çapı, meyvede çekirdek evi çapı ile meyve çap ilişkisi, meyvede boyun uzunluğu, meyvede kaliks sonu şekli, kabuk zemin rengi, meyvede benek varlığı, beneklerin şekli, beneklerin yoğunluğu, çim yaprağında acılık, meyve ucunda acılık, hıyar mozaik virüsüne (CMV), küllemeye ve mildiyöye dayanıklılık özellikleri dışındaki

özellikler yönünden yetiştirme mevsimine göre farklılıkların olduğu görülmektedir.

Aşağıda 73 genotipin 2004 sonbahar ve 2005 ilkbahar dönemlerinde yapılan gözlemlere göre farklılıkları belirtilmiştir.

Bitki büyüme gücü; Sonbahar döneminde genotiplerin çoğunluğunun (% 73) orta düzeyde, % 18’inin de kuvvetli gelişme gösterdiği görülmüştür. İlkbahar döneminde ise bu oranlar önemli bir değişim göstermemiştir (% 75 ve % 25). Bu değerlere bakılarak Genotiplerin hem ilkbahar hem de sonbahar dönemi yetiştiriciliğe uygun olduğu söylenebilir.

Bitki boyu: Genotiplerin % 66’sında bitki boyu 71-110 cm arasında değişim göstermiştir. Bu özellik yönünden genotiplerin çoğu orta uzunluğa sahip olsalar da

% 16’sı uzun ve % 18’i de kısa meyvelere sahiptir. ilkbahar döneminde bu özellik yönünden çok önemli farklılık bulunmamasına rağmen orta uzunluktaki genotiplerin sayısı daha fazla bulunmuştur (55 adet). Bununla birlikte genel olarak sonbahar döneminde kısa boğum arasına sahip olduğu belirlenen bir hat, ilkbahar döneminde orta, orta olanlar da uzun grubuna girebilmektedir. Bu durumun sera içindeki ışık-sıcaklık dengesinden kaynaklandığı düşünülmektedir.

Bitkide boğum arası uzunluğu; Gen havuzundaki genotiplerin sonbahar döneminde ağırlıklı olarak (% 63) orta (6-9 cm) , % 27’si uzun ( ≥ 10 cm) olarak bulunmuştur.

Diğer taraftan ilkbahar döneminde ise gen havuzundaki genotiplerin % 47’sinin orta ve

% 45’ni uzun olarak birbirlerine yakın bir dağılım göstermiştir.

Yaprak ayası büyüklüğü; Yaprak ayası büyüklüğü yönünden dönemlere göre önemli bir fark olmasa da aya büyüklüğü sonbahar döneminde orta ve büyük arasında değişim göstermiştir.

Yaprakta kabarıklık; Sonbahar ve ilkbahar döneminde genotiplerin çoğunda (% 67 ve 73) yapraklarda kabarıklılıkla karşılaşılmamıştır.

Yaprak kenarlarda dalgalanma; Gerek sonbahar, gerekse ilkbahar döneminde genotiplerin yaprak kenarlarındaki dalgalanmanın genotiplerin % 44’ünde çok az,

% 56’sında ise az gözlenmiştir. Bu nedenle dalgalanmanın belirgin olmadığı kabul edilebilir.

Yaprakta uç lob uzunluğu; Sonbahar ve ikbahar dönemlerinde genotiplerin yaprak uç lob uzunluğu çoğunluğunda 11-16 cm arasında değişim göstermişitir.(% 74 ve % 77).

Yaprak uç lob genişliği; Sonbahar döneminde yaprak uç lob genişliğinin genotiplerin

% 80’ni ağırlıklı olarak geniş (21 cm ≤ ) olduğu, ilkbahar döneminde ise genotiplerin

% 45’nin orta (16-20 cm) ve % 48’sinin ise geniş (21 cm ≤ ) olduğu saptanmıştır. Elde edilen sonuçları değerlendirdiğimizde sonbahar ve ilkbahar dönemleri arasında yaprak uç lob genişliği bakımından belirgin bir farklılığın olduğu gözlenmiştir.

Bitkide cinsiyet durumu; Sonbahar döneminde 5 (% 7) genotipte erkek ve dişi çiçek sayısı eşit, 7 (% 10) genotipte genellikle dişi ve 61 (% 84) genotipte sadece dişi, ilkbahar döneminde ise 8 (% 11) genotipte erkek ve dişi çiçek sayısı eşit, 3 (% 4) genotipte genellikle dişi ve 62 (% 85) genotipte sadece dişi çiçek olduğu gözlenmiştir.

Dönemler arasındaki farklılık önemli görünmemektedir.

Genç meyvede dikenlilik veya tüylülük: Sonbahar döneminde genotiplerin % 51’i, ilkbahar döneminde ise % 69’u tüylü olarak değerlendirilirken, genotiplerin % 44’ü sonbaharda % 27’si ise ilkbaharda tüylü ve dikenli olduğu belirlenmiştir. Her iki döneme ait değerler karşılaştırıldığında sonbahar döneminde genç meyvede tüylülük ve dikenliklik yönünden genotiplerin yüzde olarak dağılımları ilkbahar dönemine nazaran artarken, sadece tüylülük özelliği yönünden ise azalmış olduğu saptanmış olup bu durumun yetiştirme döneminde meydana gelen sıcaklık farklılıklarına karşı genotiplerin gösterdiği tepkilerden kaynaklandığı söylenebilinir.

Genç meyvede tüy ve diken yoğunluğu; Sonbahar döneminde 44 (% 60) genotipte orta ve 29 (% 40) genotipte yoğun, ilkbahar döneminde ise 44 (% 60) genotipte seyrek

ve 29 (% 40) genotipte orta düzeyde olarak değerlendirilmiştir. Sonbahar döneminde daha fazla bir tüy ve dikenlilik durumunun olduğu gözlenmiştir. Bu özellikte aynen bir önceki özellik gibi yorumlayabiliriz.

Genç meyvede siğil büyüklüğü; Sonbahar döneminde 61 (% 84) genotipte yok veya çok küçük ve 12 (% 16) genotipte küçük olup, ilkbahar döneminde ise 62 (% 85) genotipte yok veya çok küçük ve 11 (% 15) genotipte küçük olduğu tespit edilmiştir.

Genotiplerimiz örtüaltı yetiştiriciliğine uygun hıyar genotiplerinden oluştuğundan, gen havuzundaki genotiplerin % 85’inde genç meyve safhasında siğil bulunmadığı, geri kalanlarda ise her iki dönemdeki sıcaklık dengesizliğinden kaynaklandığını düşündüğümüz küçük ve yoğun olmayan siğillere rastlanmamıştır.

Partenokarpik meyve oluşumu; Genotiplerin önemli bir bölümünde (sonbaharda

% 87, ilkbaharda % 95) partenokarpik meyve oluşumu görülmüştür. Bu da örtüaltına uygun genotiplerin seçiminde partenokarpiye eğilimli genotiplerin tercih edilmesinden kaynaklanmıştır.

Meyve uzunluğu; Her iki döneme ilişkin meyve uzunluğu değerleri incelendiğinde gen havuzundaki genotiplerin ağırlıklı olarak meyve uzunluklarının 10-15 cm (% 54 sonbahar ve % 41 ilkbahar) ile 16-20 cm (% 43 ve % 52) arasında değişim gösterdiği görülmektedir. Bu değerlere göre meyveler kısa ve orta uzunluktadır.

Meyvede uzunluk/çap oranı; Gen havuzunda yer alan genotiplerin meyveleri sonbahar ve ilkbahar dönemlerindekısa ve orta silindirik şekilli olduğu belirlenmiştir.

Meyvede kabuk zemin rengi ve yoğunluğu; Genotiplerin meyve zemin rengi çoğunlukla yeşil olarak belirlenmiştir. % 8 oranında açık yeşil renkli genotipler de bulunmaktadır. Renk yetiştirme dönemine göre değişim göstermemiştir.

Meyvede damar varlığı; Genotiplerin yarıya yakınında (sonbahar % 51; ilkbahar

% 48) damar varlığına rastlanmamıştır. Damar rastlananlarda ise damarların fazla belirgin olmadığı görülmüştür. Aynı şekilde damarların renginin taban rengine göre önemli bir farklılık göstermemekle birlikte, iki dönem ortalaması olarak % 36’sında taban rengine göre daha koyu bulunmuştur.

Meyvede tüylülük: Mevcut genotiplerin çoğunda (% 71 ve % 64) meyvedeki tüylerin yok veya çok seyrek olduğu belirlenmiştir. Genotiplerin % 6’sında ise tüylerin yoğun olduğu görülmüştür. Meyvedeki tüylülük özellikle sera ortamındaki sıcaklık ve nemdeki dalgalanmalardan etkilenmiştir.

Meyvede olukluluk (damar hariç); Sonbahar ve ilkbahar döneminde 31 (% 43) genotipte olukluluk belirlenmezken, 42 (% 58) genotipte meyvelerde oluk varlığı tespit edilmiştir. Olukların genotiplerin yetiştirme dönemine göre değişim gösterdiği, ilkbahar döneminde kısa oluklu genotip sayısının daha fazla olduğu gözlenmiştir.

Çiçek sapı uzunluğu; Denemeye alınan genotiplerin çoğunluğunda çiçek sapının orta uzunlukta ve 2-3 cm arasında değiştiği, diğerlerinde ise kısa olduğu (< 2 cm) saptanmıştır. Çiçek sapı uzunluğu yetiştirme mevsimine göre değişim göstermemiştir.

Buna karşılık çiçek sapı kalınlığı ise sonbahar döneminde 33 (% 45) genotipte ince (< 0,4 cm) ve 40 (% 55) genotipte orta (0,4-0,5 cm), ilkbahar döneminde ise 47 (% 64) genotipte ince ve 26 (% 36) genotipte orta düzeyde olduğu bulunmuştur.

Dişi çiçek gelişme zamanı yönünden genotiplerin çoğu (% 58 ve 56) orta erkenci olarak belirlenirken, geri kalanlar ise erkenci ve geççi grubuna girmişlerdir. Bu özellik yönünden yetiştirme dönemlerine göre önemli bir farklılık görülmemiştir.

Benzer Belgeler