Badem Örneklerinin Glutelin Seviyeleri

Badem örneklerinde elektroforez sonucu protein alt fraksiyonlarından glutelin bant profilleri ortaya konmuştur (Şekil 17). Şekilde sırasıyla Markör, 17, 18, 19, 21, 22, 24, 27,

40

28 ve 30 no’lu badem örneklerine ait glutelin proteinlerinin jel görüntüleri yer almaktadır. Glutelinlere ilişkin jel görüntülerinin analizi sonucu 18 kDa-75.2 kDa arasında farklı seviyelerde bulunan 20’nin üzerinde protein bantlarına rastlanmıştır. Genel olarak yoğun bantlar 21.3 kDa-23.2 kDa ile 35 kDa-40.2 kDa arasında ve orta düzeydeki bantlar ise 47.0 kDa-65.8 kDa arasında bulunmaktadırlar. Ayrıca 18.1 kDa-20.4 kDa ve 25.5 kDa-32.8 kDa arasında birçok sayıda zayıf ve belirgin olmayan bantlara rastlamak mümkündür.

Şekil 17. Bazı badem örneklerinin glutelin protein bantlarına ilişkin jel görüntüleri

Gluteline ait jel görüntüsünde ilk olarak iki çiftli halde farklı büyüklüklerde yoğun bantlar ve 4’lü grup halinde orta düzeyde sıralanan bantlar göze çarpmaktadır. Bu bantlardan badem türü için karakteristik olan başlıca yoğun ve belirgin ikişer çiftli bant halinde bir arada bulunan 21.3 kDa -21.7 kDa arasında değişim gösteren bant ile 23.2 kDa seviyesindeki bantın oluşturduğu bant çiftleri ile 36.0 kDa ve 40.2 kDa seviyesindeki bant çiftlerini sayabiliriz. Bu bant çiftlerinden 23.2 kDa, 36.0 kDa ve 40.2 kDa seviyesindeki bantlar tüm örneklerde rastlanan karakteristik yoğun bantlardır. Bunların yanında 21.3 kDa ile 21.7 kDa seviyesindeki bantlardan en az biri her badem örneğinde rastlanmaktadır. Dolayısıyla tek tek ele alındığında varyasyon göstermesine rağmen çiftli olarak bir arada düşünüldüğünde her iki banttan en az biri badem örneklerinde karakteristik olarak bulunmaktadır. Bunlardan başka dörtlü bantlar halinde orta düzeyde belirgin 43.3 kDa-

65.8 kDa arasında yer alan bantlardan 54.8 kDa seviyesindeki bant tüm örneklerde rastlanırken 65.8 kDa seviyesindeki bant sadece bir örnek dışında tüm örneklerde rastlanmıştır. Bunun dışında tüm diğer bantlar örnekler bakımından varyasyon göstermektedir. Varyasyon gösteren bantlar olarak 21.3 kDa, 21.7 kDa seviyesindeki bir arada bulunan yoğun bantlar, 22.0 kDa ve 43.3 kDa seviyesindeki düşük düzeyde yoğun olan bantlar ile 36.0 kDa ile 40.2 kDa yoğun bantları arasında bulunan 38.5 kDa seviyesindeki yoğun bant ve 35.0 kDa seviyesindeki yoğun banttır. Badem örnekleri 47.0 kDa ve 53.9 kDa seviyesindeki orta düzeyde yoğun olan bantlar ve birlikte bant çifti olarak görünen ancak örneklere göre farklılık gösteren 64.5 ile 65.8 kDa seviyesindeki iki bant ve bunlardan başka 75.2 kDa seviyesindeki bantlar örnekler bakımından varyasyon göstermektedir.

Glutelin bakımından karakteristik olup tüm örneklerde rastlanan başlıca bantlar 23.2 kDa, 36.0 kDa ve 40.2 kDa seviyesindeki yoğun ve belirgin bantlar ile 54.8 kDa seviyesindeki orta yoğunlukta bulunan bantı sayabiliriz. Bunların yanında 65.8 kDa seviyesindeki bant da sadece bir örnek dışında tüm örneklerde bulunmuştur. Varyasyon gösteren başlıca yoğun ve belirgin bantlar 21.3 kDa ve 21.7 kDa seviyesindeki bant çiftidir. Orta düzeyde yoğun 38.5 kDa, 35.0 kDa, 64.5 kDa, 53.9 kDa, 47.0 kDa seviyelerindeki bantlar ile 75.2 kDa, 43.3 kDa ve 22.0 kDa seviyelerindeki bantlar da varyasyon göstermektedir.

Badem örneklerinin protein alt fraksiyonlarının elektroforezi sonucu oluşan belirgin bantlardan 12 albumin, 17 globulin A, 13 globulin B ve 15 glutelin bantları olmak üzere toplam 57 bant birlikte değerlendirilerek badem örneklerinin akrabalık düzeylerine ilişkin dendrogram oluşturulmuştur. Bunlardan özellikle albuminde 4, globulin A’da 8, globulin B’de 5 ve glutelinde 7 bantta daha çok ve belirgin farklılıklar göze çarpmaktadır. Bunun yanında albuminde 8, globulin A’da 5, globulin B’de 8 ve glutelinde 5 bant tüm örneklerde karakteristik olarak bulunmuştur. Diğer bantlarda ise 1-3 örnekte farklılıklar belirlenmiştir.

Protein alt fraksiyonlarının akrabalıklarını ortaya koymak için oluşturulan dendrogramda genel olarak bant yapıları itibariyle daha az varyasyon gösteren albuminde diğer protein alt fraksiyonlarına göre daha az dallanma gözlenmiştir. Globulin A ve glutelin proteinlerinde ise albumin ve globulin B’ye göre daha çok ayırım göze çarpmıştır. Varyasyon gösteren bant sayıları çoğaldıkça örnekler arasındaki ayırımın da daha kolay hale geldiğini söyleyebiliriz. Bu nedenle, tüm protein alt fraksiyonlarının değerlendirilmesi ile oluşturulan dendrogram çok daha ayrıntılı olmakta ve dendrogramda alt gruplara

42

ayrılan örnek sayıları daha çok çeşitlenmektedir. Bu da bize örnekler arasındaki akrabalık ilişkilerini açıklamakta daha fazla bilgi vermektedir. Genel olarak ele alınan protein alt fraksiyonlarının birlikte değerlendirilmesi ile yakın coğrafik bölgelerden toplanan örnekler arasında diğer bölgelerden toplanan örneklere oranla çok daha yakın akrabalık ilişkisine sahip olduklarını dendrogramda açıkça görmekteyiz.

Şekil 18. Protein alt fraksiyonlarına göre oluşturulan dendrogram

Badem örneklerine ait albumin, globulin A, globulin B ve glutelin alt fraksiyonları birlikte değerlendirilerek yapılan hiyerarşik akrabalık sınıflandırmasında iki başlıca grup oluşmuştur. Bu grupların kollarından birinde 2, 4, 6, 8, 11, 12 ve 13 no’lu toplam 7 örnek yer almıştır. Bu grupta, Hakkari (2 no’lu), Şanlıurfa (4 ve 6 no’lu) ve Mardin (8, 11, 12 ve

13 no’lu) lokalitelerinin tüm örnekleri bir arada bulunmaktadır. İkinci grup çok daha geniş varyasyon göstermiştir. Bu grup birçok alt basamaktaki gruba ayrılmıştır. Bunlardan ilginç bir örnek te 37 ve 42 no’lu acı badem tohum örneklerinin çok yakın akraba olarak tespit edilmeleridir. Bunların yanında acımsı tadında bulunan 43 no’lu örneğin de bu iki örneğe yakın akraba düzeyinde olduğunu söyleyebiliriz. Bir diğer acı badem olan 53 no’lu örnek de yakın alt grup içerisinde yer almıştır.