T
ürkiye’de gönüllülük denildiğinde akla ilk gelen hedef grup çoğu kez ço- cuklardır. Çocukların eğitim, sağlık, beslenme, sosyalleşme, oyun, spor gibi gelişimsel ihtiyaçlarının karşılanması, çocuklar için ailelere maddi destek sunulması, çocuklara temas edilerek sevgi ve şefkat ihtiyaçlarının karşılanma- sı gönüllülük çerçevesinde kabul gören, yaygın ve çoğu kez hizmet temelli ça- lışmalardır (Yurttagüler, 2006: 23).1 Çocuklarla gönüllülük denildiğinde ço-cukların eksiklerini tamamlayan, onları destekleyen, özellikle de eğitimlerine odaklanan gönüllüler akla gelir. Çocuklarla çalışan gönüllülerin kimler oldu- ğu, çalışma motivasyonları, yaşadıkları zorluklar ve çalışma süreçleri gönül- lüler, beraber çalıştıkları kurumlar ve çocuklar açısından dikkate değerdir. Bu yazı Türkiye’de çocuklarla gönüllülük deneyimlerini çocuk hakları teme- linde analiz ederek bu doğrultuda çocuk alanındaki gönüllü çalışmalara kat- kı sunmayı amaçlamaktadır.
Türkiye Gönüllülük Araştırması 2019’a (TGA 2019) dahil olan gönül- lüler gönüllü çalıştıkları kurumların ana çalışma alanının en yüksek oranla çocuk (% 48,4) ve eğitim (% 64,8) olduğunu belirtmiştir. Bu cevabın gönül- lünün yer aldığı kurumun çalışma alanına dair algısına bağlı olduğunu belirt- mek gerekse de araştırmaya katılan katılımcıların yarısına yakınının çocuk alanında çalışma yapan kurumlarda gönüllülük yaptığını söylemesi Türki-
ye’de çocuklarla gönüllülük deneyimine ayrı bir mercekten bakmanın önem- li olduğunu ortaya koymaktadır.
Amacımız Türkiye’de çocuklarla gönüllü çalışmalar yürütenlerin de- neyimlerini anlamak ve bu deneyimleri çocuk hakları perspektifi ile değerlen- dirmektir. Bunun için Türkiye’de çocuk alanında çalışan sivil toplum kuru- luşlarına, bu kuruluşlarda çocuklarla çalışan gönüllülerin profiline ve çocuk- larla çalışan gönüllülerin gönüllülük süreçlerine odaklandık. Odaklandığımız tüm bu olguları çocuk hakları perspektifiyle değerlendirmeyi ve sivil alanda çocuk hakları temelli çalışmaya dönük politika ve uygulama önerileri sunma- yı hedefledik. Bu çalışmada TGA 2019’un anket sonuçlarının yanı sıra gönül- lülerle yapılan odak grupları, çalışmaya katılan kurumlardan gönüllüleri doğrudan çocuklarla çalışan on yedi farklı sivil toplum kuruluşunda gönüllü- lükten sorumlularla yapılan mülakatlar ve bu makalenin yazarlarının sivil toplum kuruluşlarında çocuklarla yürütülen gönüllülük süreçlerine dair de- neyimleri ve gözlemleri de yer almaktadır.
Bu yazı beş bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm çocuk hakları temelli bakış açısı ve çocuklarla çalışmaya ilişkindir. İkinci bölümde çalışmanın bul- gularından yola çıkılarak Türkiye’de çocuklarla çalışma yürüten farklı sivil toplum kuruluşlarına dair bir kategorizasyon, üçüncü bölümde ise TGA’ya göre çocuk alanında yer alan sivil toplum kuruluşlarında gönüllülük yapan- ların profiline ilişkin bilgiler sunulmuştur. Dördüncü bölümde araştırma mü- lakatları ve odak görüşmelerine dayalı olarak doğrudan çocuklarla çalışan gönüllülerin gönüllülük süreci ortaya konulmuştur. Son bölümde ise erişilen bulgular çocuk hakları çerçevesinde değerlendirilerek çocuklarla çalışan sivil toplum kuruluşlarına yönelik çocuk hakları temelli politika ve uygulama öne- rileri sunulmuştur.
ÇOcuk HAklArı Temelli PersPekTifle ÇOcuklArlA ÇAlıŞmAk
Çocuklarla çalışırken “çocuk” kavramının nasıl tanımlandığı çocuk hakları temelli çalışma açısından önemlidir. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Söz- leşmesi’ne göre 18 yaşın altındaki herkes çocuktur (BM, 1989). Ancak sivil alanda 15 yaş üstündekiler “genç”, onlarla yapılan çalışmalar “gençlik çalış- ması” olarak nitelenebildiğinden sivil alanda “çocuk” tanımı 15 yaş altı gibi algılanabilmektedir. Bu noktada sivil toplum çalışmalarına katılan 18 yaşın altındaki herkesin çocuk olduğunun altını çizmek gerekir. Yapılan mülakat- larda birkaç sivil toplum kuruluşunda lise çağındaki çocukların gönüllülük
yaptığı belirtilmiştir. Hedef gruplarda veya gönüllü rolü ile kurumlarda bulu- nan tüm çocuklar için gönüllülük süreçlerinin çocuk hakları temelli planlan- ması sağlanmalıdır.
Türkiye’de çocuklarla çalışan gönüllülerin deneyimlerinde çocuk hak- ları temelli yaklaşımın neden bir ihtiyaç olduğu, ne kadar ve nasıl yer aldığı ve gönüllülük politikalarında nasıl yer alabileceği tartışmaya değerdir. Çocuk hakları temelli yaklaşım; sosyal sorunlarda çocuk hakları perspektifini dahil eden hak temelli yaklaşıma işaret etmektedir.2 İnsan hakları temelli yakla-
şımdan farklı olarak çocukların yetişkinlerden farklı kendilerine özgü ihtiyaç- ları ve bu nedenle de kendilerine özgü haklara sahip olduğu bilgisini içerir. Dünyada evrensel kabul gören ve çocuk haklarının dayanağı olan Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi’nin (BM ÇHS) dört temel ilkesi gönüllü- lük politikalarına çocuk hakları temelli bir yaklaşım kurma konusunda reh- berlik eder. Bu ilkeler şunlardır:
• Çocuklar arasında ayrım gözetmeme • Çocuğun yüksek/öncelikli yararı
• Çocuğun yaşama ve gelişimini destekleme • Çocuğun görüşlerine önem verilmesi
BM ÇHS ve temel ilkeleri ile uyumlu hareket etmek için çocuk koruma ya da çocuk güvenliği politika belgeleri geliştirilmektedir. Çocuklarla çalış- manın etik boyutunun altını çizen bu politikalar sivil toplum kuruluşlarında çocuk hakları temelli bakış açısının yaygınlaşmasına, kurumun çocuk hakla- rı koruma sorumluluğunun çerçevesinin çizilmesine, çalışmaların çocuklara zarar vermeyecek şekilde gerçekleşmesine ve çocuk katılımı ilkesinin gözetil- mesine katkı sağlamaktadır. Çocuklarla yapılan çalışmaların çocuk hakları bakış açısıyla yürütülmesi için kurumda çocuklarla yürütülen tüm süreçlerin çocuk güvenliği, koruma ve katılım politikaları aracılığıyla garanti altına
2 Sosyal sorunlara çözümlerde sivil toplum örgütlerinin farklı yaklaşımları vardır: hayırseverlik,
yardım ya da ihtiyaç temelli hizmet sağlama ve insan hakları temelli yaklaşım gibi. İnsan hakları temelli yaklaşımın diğer yaklaşımlardan en önemli farkı bireyleri hak sahibi ve devleti görev sahi- bi görmesidir. Tüm insanların insan haklarından eşit şekilde yararlanması, onurlu bir yaşam süre- bilmesi için öncelikle devletin yükümlülüklerini yerine getirmesi gerektiğinden hareket eder. Bu yükümlülüklerinin yerine getirilmesinde öncelikle devletin ve bunun yanı sıra kurumların ve birey- lerin sorumlulukları olduğundan hareketle sosyal sorunlara çözümler bulmaya çalışır. Birlikte ça- lıştığı hedef kitleyi “yardıma muhtaç” olarak görmek yerine “hak sahibi” olarak görür ve eşdeğer bir ilişki kurmaya çalışır (BM, 2003).
alınması önemlidir. Bu çerçevede kurumların dikkate alması gereken konular BM ÇHS’nin yukarıdaki temel ilkelerine paraleldir.
Çocuk haklarının temel ilkelerinden biri olan ayrım gözetmeme yaşı, cinsiyeti, engellilik durumu, etnik kökeni ya da başka özellikleri / koşulları farklı olan çocukların hiçbir biçimde ayrımcılığa uğramaması ve çalışmaların kapsayıcılığına özen gösterilmesi gerektiğini vurgular. Gönüllü çalışmalarda ayrım gözetmeme ilkesi bağlamında çocuklara fiziksel özelliklerini işaret eden çeşitli sıfatlar ile seslenmemek, oynanan oyunlarda cinsiyetçi kalıpları besleyen yönergeler vermemek ya da birlikte okunan masalın içeriğinde her- hangi bir toplumsal gruba karşı önyargılı bir dil kullanmamak örnek verile- bilir. Gönüllüler çocuklarla çalışmadan önce, süreç boyunca ve sonrasında bu konuda güçlendirilmelidir. Ancak ayrım gözetmemek ihtiyaçları ve koşulları çeşitli olan tüm çocuklara aynı şekilde davranmak değildir. Çocukların fark- lı özelliklerinin ve ihtiyaçlarının dikkate alınması tüm çocukların sivil alanda- ki çalışmalardan eşit yararlanabileceği kapsayıcı bir ortamın oluşmasına kat- kı sağlayacaktır.
Çocuklarla çalışan kurumlarda gönüllülük politikaları belirlenirken yapılacak çalışmaların çocuklara yönelik etkisi ve olası zararlar düşünülmeli daha sonra gönüllülerin ihtiyaçları ele alınmalıdır. Çocuğun bulunduğu her ortamda yararının önceliklendirilmesi çocuk hakları açısından bir yükümlü- lük olduğundan gönüllülük süreçlerinin bu doğrultuda planlanması ve haya- ta geçirilmesi beklenir.
Çocuklarla çalışmalarda ortamın güvenli olması, çalışmaların çocuğun gelişimini destekleyecek ve yapabilirliğini artıracak şekilde olması çocuk hak- larının yaşama gelişme ilkesi bakımından bir gerekliliktir. Çocuklarla yapıla- cak bir şenlikteki mekânın fiziksel güvenliğinin kontrol edilmesi, çocukların gelişimsel özelliklerine ve ihtiyaçlarına uygun içeriklerin verilmesi, çocukların sosyal duygusal gelişimlerine önem verilmesi bu bağlamda dikkat edilmesi ge- reken konulara örnektir. Çocuklarla gönüllülük süreçlerinde çocukların hiç- bir zarara uğramaması için gerekli önlemlerin alınması ve herhangi bir sorun oluştuğunda uygulanacak net bir prosedür belirlenmiş olmalıdır.
En önemli yükümlülüklerden biri de çocukların görüşlerinin ciddiye alınmasıdır. Bu ancak anlamlı çocuk katılımı süreçleriyle mümkün olur. Et- kinlikler seçilirken çocukların söz haklarının olması, gönüllü katılımlarının sağlanması, kendilerini rahatlıkla ifade edebilecekleri ortam ve araçların kul- lanılması, gelişimsel özelliklerine uygun dil, malzeme ve yöntemlerin kullanıl- ması, kararların çocuklarla birlikte alınması ve çocuklardan geribildirim me-
kanizmaların oluşturulması çocuk katılımı ilkesinin hayata geçmesini sağla- yacak uygulamalardır.
Türkiye’de ÇOcuk AlAnındA ÇAlıŞAn sivil TOPlum kuruluŞlArınA BAkıŞ
Türkiye’de ulusal, bölgesel ya da yerel düzeyde çocuk alanında çalışan sivil toplum kuruluşları ve gönüllülerin bu kurumlarda üstlendikleri roller çeşitli- dir. Çocuk alanında çalışan tüm sivil toplum kuruluşlarının çocuk hakları te- melli bakış açısıyla hareket ettiğini söylemek mümkün olmasa da bugün da- ha fazla kurumun bu yönde kendini geliştirme hedefine sahip olduğu söylene- bilir. Çocuk hakları perspektifi; çocukları hak sahibi özneler kabul eder, ço- cuk haklarını gerçekleştirmede birincil sorumluluğu devlete yükler ve çocuk- ların baş etmek durumunda kaldığı sosyal sorunların çözümünde bireyleri, kurumları ve devleti çocukların çevresindeki destek halkaları olarak tarif eder (Akço, 2008). Çocuk hakları temelli çalışan sivil toplum örgütleri için çocuk- lar yardıma muhtaç değil hak sahibi bireylerdir. Yapılan çalışmaların amacı ise çocukların haklarına erişimini kolaylaştırmak, izlemek ve eksikliklerin al- tını çizmektir (Lundy, 2012 ve O’Neill, 2007).
Çocuğun katılım hakkı bağlamında çocuklar adına, çocuklar için, ço- cuklarla çalışan veya çocukların kurdukları sivil toplum örgütlerinden bah- setmek mümkündür. Çocuk alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluş- ları; hedef gruptaki çocukların çoğu kez edilgen olduğu, kurum yapılanmala- rında yasal olarak yer alamadığı ve karar verme süreçlerine dahil olamadık- ları yapılardır (Çiftçi, 2011). TGA 2019’da yapılan mülakatlar çerçevesinde erişilen bulgular da bu durumu desteklemektedir. Çalışmada sadece 5 sivil toplum kuruluşunda 18 yaş altı gönüllülüğe ilişkin ifadeye rastlanmaktadır.
Kuruluş amacında çocukların yer aldığı kurumlar dışında kadın, çev- re, mülteciler gibi farklı alanlarda çalışan birçok sivil toplum kuruluşunun hedef kitlesi çocuk olan çalışmaları vardır. Avukatlar, psikologlar, sosyal hiz- met uzmanları meslek örgütleri ve insan hakları örgütleri de çocuk hakları alanına katkı koymaktadır. STGM’nin Türkiye’de Hak Temelli Sivil Toplum
Örgütleri Sorunlar ve Çözüm Arayışları isimli yayınında çocuk haklarına iliş-
kin çalışan sivil toplum kuruluşları kuruluş nedenlerine göre aşağıdaki başlık- larda sınıflandırılmıştır (Çiftçi, 2011):
• Yetiştirme Yurtlarını Koruma ve Himaye • Risk Altındaki Gruplara Yönelik
• Eğitime Destek • Sağlık Amaçlı
• Çocuk Faaliyetlerini Artırma ve Teşvik • Aile ve Çocuk Eksenli Çalışma
• Hak Temelli Çalışma
• Çocuklar tarafından kurulma
Bir diğer sınıflandırma ise Uluslararası Çocuk Merkezi’nin Çocuklar
için ve Çocuklarla Birlikte Yapılan Çalışmalarda Etik İlkeler isimli yayında
Türkiye’de çocuk katılımı ile çalışan başlıca kurum türleri şemasında yer al- maktadır. Bu şemada çocuk alanındaki sivil toplum kuruluşları insani yar- dım, kalkınma ve hak savunuculuğu başlıkları altında verilmiştir. Hak savu- nuculuğu alanındaki STK’lar ise tüzel kişiliği olan ve olmayan kuruluşlar ola- rak ikiye ayrılmıştır. Buna göre sivil alanda çocuklarla faaliyetler bu üç fark- lı çalışma alanında yürütülmektedir (Erdemli, 2017).
Çocuk alanında çalışma yapan kurumların homojen olmadığını, yapı, çalışma alanı ve yaklaşım bakımından çeşitlilik gösterdiğini söyleyebiliriz. Hatta pek çok kurum yukarıdaki sınıflandırmalar içinde birden fazla yere oturabilir. Keskin ayrımlar çizmek kurumların çalışma konuları, yaklaşımla- rı ve yöntemlerindeki çeşitlilik nedeni ile zorlayıcıdır.
TGA 2019 kapsamında erişilen nicel bulgular, STK temsilcileriyle ya- pılan görüşmeler, gönüllülerle yapılan odak grup çalışmaları ve çocuklarla gönüllülük alanına ilişkin gözlemlerimiz doğrultusunda çalışmamız çerçeve- sinde çocuk alanında çalışan kurumları üç grupta sınıflandırdık.
1. Kuruluş amacı çocuklarla ilgili ve çocuklarla doğrudan çalışan ku- rumlar
2. Kuruluş amacı çocuklarla ilgili olmayan fakat çocuklarla doğrudan çalışmalar yapan kurumlar
3. Çocukların kendileri tarafından kurulan kurumlar
Kurumların kuruluş amacının çocuklarla ilgili olup olmamasına ve çocuklarla doğrudan çalışmaları bulunup bulunmamasına dayalı bu sınıf- landırma şöyle örneklendirilebilir. Çocuklara eğitim ve psiko-sosyal destek vermek üzere kurulan sivil toplum kuruluşları çoğunlukla ilk grup içinde yer alır. Bu kuruluşlar çocukların hayatında değişiklikler hedeflerken, kurum çalışanları ve gönüllüleri çocuklara temas ederek çalışır. Faaliyetlerin doğru-
dan hedef kitlesi çocuktur. Sınıflandırmadaki ikinci grupta ise kurumun var oluş nedeni, misyonu çocuklara dair değildir. Örneğin kurum gençlerin gö- nüllülüğünü artırmayı hedeflemektedir, hedef kitlesi gençlerdir. Fakat bu he- defe ulaşırken gençlerin çocuklarla çalışma yapmasını desteklemektedir. Son grup ise 15 yaş üstü çocukların kurdukları çocuk derneklerini içerir. Türki- ye’nin BM Çocuk Hakları Komitesi’ne gönderdiği dördüncü ve beşinci peri- yodik ülke raporuna göre 2017 yılı itibariyle çocukların açtığı dernek sayısı sadece 16’dır (Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, 2019). Sayıları oldukça az olan bu dernekler çocuklar tarafından kurulmakta, üyeleri de ço- cuklardan oluşmaktadır.
Kurumlardaki çeşitlilik kurumların gönüllü politikalarını da çeşitlen- dirmiştir. Doğrudan çocuklarla çalışma yapan kurumların birçoğunda gönül- lüler çocuklarla aktif temas halindedir, bu kurumların gönüllülük politikala- rında çocuklarla çalışmaya ilişkin farklı stratejiler yer alabilmekte ya da yer alması gerekmektedir. Bunun yanı sıra çok spesifik ve/veya kırılgan çocuk grupları ile çalışma yapan bazı kurumlarda gönüllüler çocuklarla doğrudan çalışmamakta fakat çocukların yaşamında bir değişime dair emek vermekte- dirler. Bazı meslek örgütlerinde ise uzmanlar çocuklarla doğrudan çalışmala- rını mesleki çalışma alanları içinden gönüllü yürütmektedirler. TGA 2019 kapsamında yapılan çevrimiçi ankette gönüllülere çocuklarla ya da herhangi bir hedef kitleyle doğrudan çalışma yapıp yapmadıkları sorulmamış, sadece çalıştıkları kurumun ana çalışma alanına dair bilgi alınmıştır. Ana çalışma alanı çocuk olarak belirtilen kurumlarda çalışan gönüllülerin deneyimlerine dair bulgular sonraki bölümlerde sunulmaktadır.
ÇOcuk AlAnındA ÇAlıŞmA yAPAn sTk’lArdA Gönüllü PrOfili
Kitabın ilk iki makalesinde ayrıntılı olarak ele alındığı gibi, TGA 2019, 16 Ekim - 20 Kasım 2019 arasında, internet üzerinden uygulanan anketlerle farklı kurumlarda gönüllülük yapan 1.016 kişi ile gerçekleştirilmiş ve katılan- ların % 48,4’ü çalıştıkları kurumun ana çalışma alanının çocuk olduğunu be- lirtmiştir. Bu bölümdeki gönüllü profili ankete katılan ve çocuk alanında ça- lıştığını belirten 492 gönüllünün paylaştığı bilgilerden yola çıkarak oluşturul- muştur.
Ankete verdikleri yanıtlara göre çocuk alanında çalışan kurumlardaki gönüllülerin % 76,4’ü kadın, tüm araştırmaya katılanların ise % 68,4’ü ka- dındır. Bu kurumlarda gönüllülük yapan katılımcıların % 45,1’ i 28 yaş ve al-
tında iken araştırmanın genel sonuçlarında bu oran % 38,6’dır. Çocuk ala- nındaki kurumlarda gönüllülük yapan katılımcıların en son mezun oldukları okul düzeyi, çalışma durumu gibi bilgiler genel araştırma profili ile benzerlik taşımakta, önemli bir farklılık görülmemektedir. Yine bu kurumlardaki gö- nüllülerin % 81,7’si şu anda bir okula/üniversiteye kayıtlı olduğunu söyler- ken tüm araştırmaya katılanların % 75,9’u bu seçeneği işaretlemiştir. Daha genç ve ağırlıkla üniversite öğrencisi gönüllülerin çocuk alanında faaliyet gös- teren kurumlarda yer aldığı söylenebilir.
Çocuk alanındaki kurumlarda çalışan gönüllülerin çoğunluğu (% 78) gönüllü olarak yer aldıkları kurumların aynı zamanda eğitim alanında da ça- lıştığını belirtmiştir. Aynı zamanda, çocuk alanında çalışan kurumlarda gö- nüllülük yapanların çoğunluğu araştırmanın genel bulgularından (% 56) da- ha yüksek oranda (% 67,8) eğitim verdiklerini söylemiştir. Bu iki bulgu bir- likte değerlendirildiğinde çocuk alanında yoğun şekilde çocuklarla eğitim ça- lışmaları yapıldığı ve bu eğitim çalışmalarının gönüllü desteği ile sürdürüldü- ğü söylenebilir. Bu noktada araştırmada çocuk alanında çalışan kurumlarda gönüllü olan dört kişiden birinin sorumluluğunu çeşitli nedenlerle yerine ge- tiremediğini belirttiğini vurgulamak önemlidir. Bu sonuç gönüllülerin çocuk- lara yönelik yürüttükleri eğitim odaklı ya da diğer çalışmaların niteliği ve sür- dürülebilirliği üzerine düşünmenin yararlı olacağına işaret etmektedir.
Araştırmaya katılanların % 56,7’si hedef kitle nedeniyle o kurumda gönüllülük yaptıklarını söylerken, kuruluş amacı çocukla ilgili olan kurum- lardaki gönüllüler için bu oran % 68,7’dir. Kurumun güvenilir, tanınır olma- sı veya kurumsallığı gibi nedenlerden daha yüksek oranda hedef kitlenin çık- ması; gönüllülerin oldukça yüksek olan çocuklarla çalışma motivasyonunu değerlendirmeye ve tartışmaya ihtiyaç olduğunu göstermektedir.
Gönüllülük faaliyetinin insanların kişiliği üzerinde hangi olumlu etki- leri yaratabileceğine ilişkin soruya yönelik yanıtlar çocuk alanında çalışma yapan kurumlarda çoğunlukla eğitim ve diğer faaliyetleri yürüten gönüllüle- rin % 73,8’inin artık daha esnek olduğunu, % 82,3’ünün daha pratik, % 86’sının daha sabırlı ve % 86,6’sının daha anlayışlı olduğunu belirtmesi ço- cuklarla çalışma yapılan süreçler için önemli özelliklerin kazanıldığını göster- mektedir. Çocuklarla çalışmanın gönüllüleri sosyal ve duygusal açıdan güç- lendirdiği, bu gelişim alanlarının çocuklar açısından da çok önemli olduğu söylenebilir.
Çocuk alanında çalışma yapan kurumlardaki gönüllülere ilişkin üzeri- ne düşünülmesi gereken önemli bulgulardan biri de siyasal katılımlarının az
olduğunu belirtmeleridir. Çalıştıkları kurumun siyasi alanda çalıştığını dü- şünmediklerini (sadece % 2’si siyasi alanda da çalışıyor olduğunu belirtmiş- tir) ve parti mitingine katılım, bir siyasi partinin veya adayın seçim kampan- yasında aktif olarak çalışma, herhangi bir toplu yürüyüş eylemine katılma, herhangi bir boykot eylemine katılma, İnternet üzerinde gerçekleştirilen bir protesto eylemine katılma gibi siyasi katılıma ilişkin soruların çoğuna araştır- manın diğer katılımcılarından düşük bir oranda (% 6-% 7) katıldıklarını söy- lemeleri buna işaret etmektedir. 3
Sivil toplum örgütlerindeki gözlemlerimiz, çocuk alanında çalışma ya- pan gönüllülerle yapılan eğitim, seminer çalışmalarındaki deneyim paylaşım- ları ve araştırmanın siyasi katılıma dair bulguları birlikte düşünüldüğünde çocuk alanında çalışma yapan gönüllülerin kendilerini siyasi alanın dışında konumlandırdıkları düşünülebilir. Laden Yurttagüler bu kitaptaki makale- sinde sivil toplumda yer almak “sakıncalı” gibi değerlendirilebildiği için gençlerin aileleri ve çevrelerince daha fazla kabul gören eğitim ve çocuk ala- nında gönüllülük yapmaya yönelebildiğini vurgulamıştır. Dolayısıyla çocuk alanında gönüllülük yapmak siyasal düzlemden uzak, güvenli bir alan olarak görülebilmektedir.
Ankette gönüllülük sürecine dair veriler de elde edilmiştir. Anket çalış- masında gönüllülere yaptıkları işle ilgili oryantasyon/tanıtım eğitimi alıp al- madıkları ve kendileriyle protokol/sözleşme yapılıp yapılmadığı sorulmuştur. Çocuk alanında çalışan kurumlardaki gönüllülerin % 82,3’ü oryantasyon/ta- nıtım eğitimi aldıklarını söylerken, araştırmaya katılan tüm katılımcılarda bu oran % 75,5’tir. Çocuklar kendilerine özgü ihtiyaçları olan bir toplumsal grup olduğu için çocuklarla çalışma konusunda yeterli bilgi, beceriye sahip olmayan gönüllülerin çocuklarla doğrudan çalışması birçok risk barındır- maktadır. Bu nedenle eğitimlerin içeriğinde çocuklarla çalışmada dikkat edi- leceklerin yer alması gerekmektedir. Gönüllülük yaparken psikolojik rahat-