• Sonuç bulunamadı

BÖLÜM 3: ORTA GELİR TUZAĞI ANALİZİNİN AMPİRİK ÇERÇEVELERİ

3.1. Ampirik Çerçeve

3.1.2. ARIMA Tahmini ve Model Spesifikasyonu

Çalışmada, zaman serileri, veri toplayarak ve geçmiş gözlemleri dikkate alarak uygun bir model oluşturması için kullanılmaktadır. Böylece zaman serisi geçmiş değerleri anlayarak gelecekteki değeri tahmin etmektedir ve Autoregressive Integrated Moving

Average veya Otoregressive Entegre Hareketli Ortalama veya ARIMA, stokastik

tahminlerde popüler yöntemlerinden biridir.

Zaman serisi modelinde birçok form türü vardır ve stokastik süreçleri temsil etmektedir. Bazıları ise zaman serisini tahmin etmek için bir araç olarak kullanılabilmektedir. Otoregresif veya Autoregressive (AR) ve Hareketli Ortalama(Moving Average (MA)) modelleri genel olarak doğrusal zaman serisi modelleri için kullanılmaktadır. İki modeli birleştirerek ortaya çıkan yeni modeli, Otoregressive Entegre Hareketli Ortalama'ya (ARIMA) yönlendirilebilmektedir. Box ve Jenkins (1976) ARIMA yöntemini analiz etmek için bir metodoloji ortaya koymuştur ve doğrusal bir model tahmin etmek için yaygın olarak kullanmışlardır.

ARIMA modeli bir zaman serisi durağan olduktan sonra kullanılabilmektedir. AR (p) denklemi zaman serilerinin gelecekteki değeri p geçmiş gözlemlerin birleştirmeyle ve sabit bir terim ile birlikte rastgele hata terimi ile belirlenmektedir. Verilen denklemi ifade edecek olursak (Hipel ve McLeod, 1994):

𝑦𝑡 = c + ∑𝑝𝑖=1𝜑𝑖𝑦𝑡−𝑖 + ɛ𝑡 = c + 𝜑1𝑦𝑡−1 + 𝜑2𝑦𝑡−2 + ... + 𝜑𝑝𝑦𝑡−𝑃 + ɛ𝑡 3.5 Burada, 𝑦𝑡 ve ɛ𝑡 gerçek değerdir ve t zamanında rastgele hata terimidir, 𝜑𝑖iken (i =

1,2,...,p) model parametreleri olarak adlandırılırlar ve c c sabittir. p'nin kendisinin değeri

modelin uzunluğu olarak kabul edilmektedir. O esnada, otoregressive veya AR (p) serinin geçmiş değerine karşıdır, Hareketli Ortalama veya MA (q) hata terimini bir açıklayıcı değişken olarak kullandığı bilinmektedir. MA (q) denklemi ifade edilirse (Cochrane, 1997; Hipel ve McLeod, 1994):

𝑦𝑡 = μ + ∑𝑞𝑗=1𝜃𝑗ɛ𝑡−𝑗 + ɛ𝑡 = μ + 𝜃1ɛ𝑡−1 + 𝜃2ɛ𝑡−2 + ... + 𝜃𝑞ɛ𝑡−𝑞 + ɛ𝑡 3.6 Burada μ serinin ortalama değeridir, 𝜃𝑗 (1,2,3,...,q) model uzunluğuna olarak q ile model parametreleridir. AR ve MA kombinasyonu, ARMA adlı bir zaman serisi modelinde faydalı bir model oluşturabilmektedir. Matematiksel olarak, ARMA (p,q) aşağıdaki gibi ifade edilebilmektedir:

𝑦𝑡 = c + ɛ𝑡 + ∑𝑝𝑖=1𝜑𝑖𝑦𝑡−𝑖 + ∑𝑞𝑗=1𝜃𝑗ɛ𝑡−𝑗 3.7

p ve q modellerinin sırası otoregressive terimler olarak p ve hareketli ortalama terimler

olarak q ile ilişkilidir. Otoregressif Entegre Hareketli Ortalama veya ARIMA modeli, farklılık ve logaritmaya dönüştüren ARMA modeli tarafından üretilir. Böylece durağan olabilmektedir. Sabit olmayan ARMA'nın (p,q) ARIMA'da (p,0,q) sabit olması gerektiğinden, ve sonra 𝑦𝑡'nin ilk diferansiyelini uyguladığından Δ𝑦𝑡 olmaktadır ve matematiksel olarak asağıdaki yazılabilir (Wabomba, ve diğ., 2016: 64-73):

Δ𝑦𝑡 = 𝑦𝑡 - 𝑦𝑡−1 (d = 1 ilk diferansiyeli ifade etmektedir)

Δ𝑦𝑡 = c + ɛ𝑡+ 𝜑1𝛥𝑦𝑡−1 + 𝜑2𝛥𝑦𝑡−2 + ... + 𝜑𝑝𝛥𝑦𝑡−𝑃 + 𝜃1ɛ𝑡−1 + 𝜃2ɛ𝑡−2 + ... + 𝜃𝑞ɛ𝑡−𝑞 3.8 AR (p) ve MA (q) modelde ilk diferansiyel uygulandıktan sonra, yukarıdaki ARIMA modeli ARIMA (p,1,q) olarak adlandırılmaktadır. ARIMA modelinin analiz edilmesi, Box ve Jenkins metodolojisinin bazı kriterlerini takip edecektir. Box ve Jenkins'e (1976) göre ARIMA modelinde tespit etme, parametre tahmini, teşhis kontrolü ve tahmin etme gibi beş aşama vardır. Tespit etme, parametre tahmini, teşhis kontrolü gibi üç tekrar edilen adımlar model yorumu ve tatmini gibi, önemli aşamalardan dolayı birkaç kez tekrarlanmaktadır. Beş aşamalı Box Jenkins metodolojisinin içeriği aşağıdaki şekilde açıklanmıştır.

Şekil 1.

Box-Jenkins Metodolojisi ile Optimum ARIMA Model Şeçimi

Kaynak: Box Jenkins (1976).

Veri toplanması ve verilerin durağan seviyesine göre incelenmesi Box Jenkins metodolojisinin ilk aşamasıdır. Durağan zaman serilerinin seviyesini belirlemek için çeşitli yöntemler uygulanabilmektedir. Fakat, Dritstaki (2015: 13-19) adımları takip ederek, Otokorelasyonunun Fonksiyonu (ACF) ve Fonksiyonların Kısmi Otokorelasyonu (PACF) korrelogramının tespiti, ve daha sonra Artırılmış Dickey-Fuller ve Philllips-Perron birim kök testleri ile kullanılarak, üç yöntem uygulayacaktır.

Zaman serilerileri durağanlık seviyesi doğruladıktan sonra, modelin tespit edilmesi gereklidir ve bu ARMA (p,q) uzunluğu tanımlanarak gerçekleştirilebilmektedir. Fonksiyonların Otokorelasyonu (ACF) ve Fonksiyonların Kısmi Otokorelasyonu (PACF), Otoregressive 'in iki örnek grafiğini oluşturmak için gerekli modeli belirlemektedir. p veya otoregressive'nin uzunluk parametresi PACF katsayısı ile

belirlenmektedir. q veya hareketli ortalamanın uzunluk parametresi içinde ACF katsayısı ile belirlenmektedir. Ancak, Dritstaki’ye (2015: 13-19) göre zaman serisinin iki fonksiyonu birlikte durağan olmadığından, ARMA modeli limit ± 2

√𝑛'yi

kullanabilmektedir ve ARMA modelinde bir kaç sayıda ARMA (a,b)3 olacaktır. Sonuç olarak, optimum değer Akaike Bilgi Kriteri (AIC) ve Schwartz Bilgi Kriteri (SIC) değerine göre belirlenecektir.

Wabomba ve diğ. (2016: 64-73), ARIMA model tahmininin genel tekniklerini en küçük kareler yöntemi veya maksimum olabilirlik ile ortaya koymaktadırlar. Her iki tahmin yönteminin uygulanması çok yaygındır ve hata terimindeki veya ɛt durağan değişkenin değerlerinden hesaplanmaktadır. ARIMA modelini tahmin ettikten sonra, modelin teşhisi istatistiki olarak değerlendirilmektedir.. Kontrol yöntemi, ARIMA modelinin uygun olup olmadığı veya seri ile ilişkili olup olmadığı ile ilgilidir. Modelin değerlendirmesi, Jarque Bera (1980: 255–259) testinin normal dağılımı ile kontrol edilebilmektedir ve otokorelasyon Ljung-Box Q-istatistiği (1978: 297-303) ile teşhis edilebilmektedir.

Zaman serilerinin tahmini, stokastik analizin ARIMA modeline göre belirlenmektedir. Bazı durumlarda, tahmin sonuçlarının çoklu modellerle doğruluğu, Karekök Ortalaması (MAPE), ve Theil'in (U) eşitsizlik katsayısı gibi daha iyi tahmin sonuçlarının elde edilebileceği değerlendirmeler gerektirmektedir. Fakat, bu çalışma sadece ARIMA modeli uygulanacaktır.

Bu çalışmanın modelinin belirlemesinde, Box-Jenkins metodolojisini dikkate alıncaktır. ARIMA modelini kullanarak, GSYİH tahmini ampirik literatürlerin metodolojisi dikkate alınarak incelenecektir. Öte yandan Dritstaki (2015: 13-19); Wei ve diğ. (2016:

34-41); Maity Chatterjee (2012: 52-58); Yang (2013); Shahini ve Haderi (2013: 198-208); Wabomba, ve diğ. (2016: 64-73); ve Zakai (2014: 200-210). makalelerinde, ARIMA modelinin kişi başına düşen GSYİH'yı örnek gözlem olarak yaygın bir şekilde kullandıkları görülmektedir(VAR modeli en doğru model olarak ortaya koyan Shahini ve Haderi’ dir).

Bu çalışmada Endonezya ve Türkiye örnek ülke olarak ele alındığından, ARIMA modeli iki ekonomideki kişi başına düşen GSYİH tahmininde kullanılacaktır. 1960’dan 2010’ a kadar incelenecek dönemde toplam olarak 50 gözlem bulunmaktadır. Kişi başına düşen GSYİH (2005 (SAGP) sabit fiyatlarla) zaman serisi analizinde kullanılmaktadır ve Penn Dünya Tablosu'nun 7.1. versiyonundan kişi başına düşen GSYİH verileri elde edilmektedir. Kişi başına düşen GSYİH, orta gelir tuzağı yorumlamaları ile ilişkilendirilebildiğinden ve yaygın olarak çalışmalarda kullanıldığından dolayı, kişi başına düşen GSYİH (2005 (SAGP) sabit fiyatlarla) seçilmiştir. Kişi başına GSYİH, PWT 7.1 versyonunda sadece 2010 yılına ulaşıldığı için, sadece 2005 (SAGP) sabit fiyatlarıyla tahmin edilecektir. Ayrıca, ARIMA

modelini tahmin etmek için Eviews 9.0 programını kullanarak, 2010 yılına kadar kullanılan veriler yanından 2010 yılından, 2017 yılına kadar tahmin edilmesi arzu edilemektedir

Maity ve Chatterjee (2012: 52-58) ARIMA modeli ile tahmin edilen GSYİH denklemini dikkate almaktadırlar ve modeli matematiksel olarak değiştirmektedirler:

𝑦𝑡 = c + ɛ𝑡 + ∑𝑛 𝜑𝑝

𝑝=1 𝑦𝑡−𝑝 + ∑𝑛 𝜃𝑞

𝑞=1 ɛ𝑡−𝑞 3.9

Burada, 𝑦𝑡, t zamanında Endonezya ve Türkiye'de kişi başına GSYİH 2005 (SAGP) sabit fiyatlarıdır. 𝑦𝑡−𝑝, t-p veya geçmiş zamanlarda Endonezya ve Türkiye'de kişi başına GSYİH 2005 (SAGP) sabit fiyatlardır. ɛ𝑡−𝑞, t-q veya geçmiş zamanlarda rastgele

şokudur. ɛ𝑡, modelin t ve c zamandaki rastgele şokudur. 𝜑𝑝 ve 𝜃𝑞 tahmin edilecek parametrelerdir. Tahminin sonuçları asağıdaki hipotez ile sınırlı olacaktır:

1. 𝑯𝟏.𝟏 : t-p zamanında kişi başına düşen GSYİH, kişi başına düşen cari GSYİH'yı önemli ölçüde etkilemektedir. ( 𝑯𝑶: 𝜑𝑝 = 0 ve 𝑯𝟏: 𝜑𝑝 ≠ 0)

2. 𝑯𝟏.𝟐 t-p zamanında rastgele şoku, kişi başına düşen cari GSYİH'yı önemli ölçüde etkilemektedir. (𝑯𝑶: 𝜃𝑞 = 0 ve 𝑯𝟏: 𝜃𝑞 ≠ 0)