Araştırmanın Birinci Alt Problemine İlişkin Elde Edilen Sonuçlar ve

Araştırmanın birinci alt problemi şöyledir: “Öğretmenlerin algılarına göre, okul

yöneticileri teknoloji liderliği davranışlarını ne sıklıkla göstermektedir?” Bu bağlamda

elde edilen sonuçlar şunlardır:

Okul yöneticileri, teknoloji liderliği davranışlarını bazı zamanlarda göstermektedirler, ancak yüksek düzeyde gösterememektedirler.

Sincar (2009), Baş (2012) ve Öztaş (2013) tarafından aynı ölçek kullanılarak yapılan araştırmalarda da benzer sonuçlara ulaşmıştır: Okul yöneticileri teknoloji liderliği davranışlarını “orta düzeyde” göstermektedirler. Diğer bir deyişle farklı

bölgelerde ve farklı zamanlarda yapılan okul yöneticilerinin teknoloji liderliğine yönelik çalışmalarda benzer sonuçlara ulaşılmıştır. İçinde bulunan teknoloji çağı ve okullara yapılan teknolojik yatırımlar düşünüldüğünde, okul yöneticilerinin teknoloji liderliği davranışlarını “orta düzeyde” göstermeleri yeterli değildir. Yine Duncan (2011),

ABD’nin Virginia eyaletindeki okul müdürleri ile yaptığı çalışmasında okul

müdürlerinin teknoloji alanındaki liderlik davranışlarını yetersiz bulmuş ve teknoloji yeterliğinin bir okul lideri olmanın önemli bir rolü olduğunu belirtmiştir.

Bu araştırmalar arasındaki benzerlik, okul yöneticilerinin genel anlamda teknolojiye gereken önemi vermemesinden ya da bu teknoloji liderliğiyle ilgili yeterli bilgiye sahip olmamasından kaynaklanabilir.

Bu araştırma sonucundan farklı olarak alanyazında (Can, 2008; Şişman-Eren, 2010; Sezer, 2011; Banoğlu, 2011; Bülbül ve Çuhadar, 2012) okul müdürlerinin teknoloji liderliği davranışlarını yüksek düzeyde gösterdiklerini belirten araştırma sonuçları da vardır. Bu farklılığın nedeni, bu araştırmalarda okul müdürlerinin teknoloji liderliği düzeylerinin okul müdürlerinin kendi görüşlerine göre belirlenmesi olabilir.

Yine Chang, Chin ve Hsu (2008) Tayvan’da görev yapan ilkokul müdürlerinin teknoloji liderliği davranışlarını yüksek düzeyde sergilediklerini ortaya koymuşlardır.

Teknoloji liderliği davranışlarının alt boyutlarına ilişkin sonuçlar aşağıdaki gibidir:

Okul yöneticileri “insan merkezlilik” alt boyutuna yönelik teknoloji liderliği davranışlarını, “bazen” düzeyinde göstermektedirler. Diğer bir deyişle okul yöneticileri, teknolojinin sağlanmasıyla ilgili süreçlerde öğretmenlerin ve öğrencilerin

gereksinimlerini “orta düzeyde” dikkate almaktadırlar. Eğitim etkinliklerinde yer alan tüm bireyleri, bu süreçlerde aldıkları kararlara yeterli düzeyde katmamakta ve teknoloji kullanımı konusunda yeterince adil davranmamaktadırlar.

Sincar (2009), Baş (2012) ve Öztaş’ın (2013) “insan merkezlilik” alt boyutuna yönelik sonuçları bu araştırma ile benzerlik göstermekte, okul yöneticilerinin bu alt

boyuta yönelik teknoloji liderliği davranışlarını yine “orta düzeyde” (bazen) sergilediklerini ortaya koymaktadır. Şişman-Eren (2010) ise farklı olarak, okul müdürlerinin eğitim teknolojilerinin sağlanması ile ilgili aldıkları kararlarda ve bu süreçte öğretmen gereksinimlerini belirlemede en çok öğretmenlerin görüşlerini aldıklarını belirlemiştir.

Okul yöneticilerinin, öğretmen ve öğrencilerin gereksinimlerini dikkate alması ve okulda teknoloji uyumu ve kullanımı ile ilgili kararlarda öğretmen ve öğrencilerin görüşlerini de alması, bu teknolojilerin etkili bir biçimde kullanılması ve korunması için büyük önem taşımaktadır. Bu nedenle teknoloji liderliğine yönelik yapılan bu

araştırmalarda, okul yöneticilerinin az ya da çok ama mutlaka belli bir düzeyde bu davranışları sergilemeleri benzer sonuçlara ulaşılmasını sağlamıştır.

Okul yöneticileri, “vizyon” alt boyutuna yönelik teknoloji liderliği

davranışlarını, “bazen” sıklık düzeyinde göstermektedirler. Bu bağlamda, okullardaki yöneticilerin çoğunluğunun;

– Eğitim teknolojileri ile ilgili planlar yaptığı,

– Bu planların uygulanmasına yönelik görüşleri destekleyen davranışlar sergilediği,

– Eğitim teknolojilerinin okulda etkili kullanımı ile ilgili uzak görüşlülüğe sahip olduğu

söylenebilir.

Ayrıca, okul yöneticileri, eğitim ortamları ve kullanıcıları için uygun

teknolojileri sağlamak için gerekli çalışmaları yeterli düzeyde yapmakta ve genellikle teknolojik gelişmeleri izleyerek güncel teknolojileri okula kazandırmaktadırlar.

Sincar (2009) ve Öztaş (2013) tarafından yapılan araştırmalar ile benzerdir. Sincar (2009) ve Öztaş’a (2013) göre okul yöneticileri “vizyon” alt boyutundaki davranışları “orta” düzeyde göstermektedir. Bostancı (2010) ve Banoğlu (2011) ise farklı olarak okul müdürlerinin, teknoloji liderliğinin vizyon boyutu ile ilgili davranışları, diğer boyutlara oranla düşük düzeyde sergilediklerini belirlemişlerdir. Yine Baş (2013) ve Bülbül ve Çuhadar (2012) farklı bir sonuca ulaşmışlar, okul yöneticilerinin teknoloji liderliği davranışlarını “yüksek” düzeyde gösterdikleri sonucuna ulaşmışlardır. Bu farklılığın nedeni, Bülbül ve Çuhadar (2012) ve Baş’ın (2013) araştırma yaptığı okullardaki yöneticilerin vizyon ve misyon çalışmalarını daha önce birçok kez gerçekleştirmeleri olabilir.

Okul yöneticileri “iletişim ve işbirliği” alt boyutuna yönelik teknoloji liderliği davranışlarını “bazen” düzeyinde göstermektedirler. Bu bağlamda öğretmenler, okul yöneticilerinin eğitim teknolojilerinin temini ve kullanımı süreçlerinde kısmen de olsa öğretmen, veli ve öğrenciler ile işbirliği içerisinde olduğunu düşünmektedirler. Ayrıca okul yöneticileri, okulun sosyal çevresi ile iletişim kurarken iletişim teknolojilerinden (internet vb) yararlanmakta, ancak bu alanda teknolojiyi yeterli düzeyde

kullanamamaktadırlar.

Ortaya çıkan bu bulgular, Sincar (2009), Baş (2012) ve Öztaş (2013) tarafından yapılan araştırmalardaki bulgularla örtüşmektedir. Anılan araştırmalar, okul

yöneticilerinin “iletişim ve işbirliği” alt boyutundaki teknoloji liderliği davranışlarını “bazen” düzeyinde gösterdiklerini ortaya koymuştur. Yapılan bu araştırmaların benzerlik göstermesi, okul yöneticilerinin okulun sosyal çevresiyle iletişim kurarken geleneksel yöntemleri (telefon, sözlü iletişim vb) kullanmayı sürdürmesi ile

personeli ve sosyal çevresi ile iletişim kurmak için teknolojilerden genellikle

yararlandıkları bulgusuyla farklılık göstermektedir. Yine bu farklılığın Şişman-Eren’in (2010) çalışmasında, okul müdürlerinin görüşlerini değerlendirmesinden kaynaklandığı söylenebilir.

Okul yöneticileri “destek” alt boyutuna yönelik teknoloji liderliği davranışlarını “sık sık” düzeyinde göstermektedir. Bu bağlamda öğretmenler, öğrenme-öğretme ortamlarının zenginleştirilmesi için teknolojinin sağlanması ve kullanımında, okul yöneticilerinin kendilerine hem destek hem de örnek olmaya yönelik sergiledikleri davranışları yüksek düzeyde göstermektedirler.

Araştırmanın bu sonucu, Şişman-Eren (2010) ile farklılık, Chang vd (2008) ve Sezer (2011) tarafından yapılan araştırmaların sonuçlarıyla benzerlik göstermektedir. Bu benzerlik, öğretmenlerin teknolojiyle ilgili süreçlerde hem yurtiçindeki hem de yurtdışındaki okullarda yöneticilerin desteğine gereksinim duymalarından

kaynaklanıyor olabilir. Bu bağlamda, eğitim-öğretim ortamlarında teknoloji

kullanımının artırılabilmesi için okul yöneticilerine düşen en büyük sorumluluklardan birisi öğretmenleri bu konuda desteklemeleridir.

5.1.2. Araştırmanın İkinci Alt Problemine İlişkin Elde Edilen Sonuçlar ve