Araştırmanın altıncı alt problemi, Çoklu Zekâ Kuramı’na göre hazırlanan öğretim etkinliklerinin uygulandığı Deney Grubu ile Mevcut Öğretim Yöntemlerinin uygulandığı Kontrol Grubunun denel işlem sonrasında Fen ve Teknoloji dersi ‘‘Madde ve Isı” ünitesi kazanımları doğrultusunda hazırlanan başarı testinden aldık- ları puanlar arasında anlamlı bir farkın olup olmadığıdır. Elde edilen verilerin anali- zinde Deney Grubunun aritmetik ortalamasının x =73.38, standart sapmasının s = 19.609, Kontrol Grubunun aritmetik ortalamasının x = 39.38, standart sapmasının s =18.522 olarak bulunmuştur. Bütün bu sonuçlar değerlendirildiğinde Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı öğretim etkinliklerinin uygulandığı Deney Grubunun lehine anlam- lı bir fark vardır. ( p <0.05 )
Allen (1997) araştırmasında ÇZK’ da bahsedilen zekâ alanları yoluyla öğ- renme fırsatları birleştirildiğinde öğrencilerin akademik başarılarının artacağını orta- ya koymuştur. Çokgönüllü (1998) öğrencilerin matematik başarıları ve tutumları üzerine yaptığı araştırmada; ÇZK’ya dayalı öğretim etkinliklerinin geleneksel öğre- tim yöntemine göre matemetik başarısını arttırdığını , derse ilişkin tutumlar açısından ise gruplar arasında anlamlı bir fark olmadığını ifade etmiştir. Kaptan ve Korkmaz
olumlu yönde etkilendiğini, yine Kaptan ve Korkmaz (2000) ÇZK dayalı fen ve tek- noloji etkinliklerinin daha etkili, öğrenilen bilgilerin daha kalıcı olduğunu; öğretimi daha zevkli hale getirdiğini,öğrencilerde özgüven ve farklı yeteneklerin ortaya çık- masını sağladığını belirtmiştir. Temur (2001) tarafından yapılan çalışmada, ÇZK’ göre ders işlenmesi öğrenci başarısını ve bilgilerin kalıcılığını arttırmıştır. Kaya (2002) yaptığı çalışmada; ÇZK’nın öğrenme başarısı, öğrenilen bilgilerin kalıcılığı, bilim ve bilimi öğrenme yollarını algılama açısından geleneksel yaklaşıma göre daha etkili olduğunu ortaya koymuştur.Batman(2002) ÇZK uygulamalarının başarıyı olumlu yönde etkilediğini , dersin daha eğlenceli geçtiğini ifade etmiştir.
Çoklu Zekâ Kuramı ile ilgili Şengül (2007) , Yağcı (2006) , Demiral (2006) , Tekin (2008) , Bayrak (2005) , Kara (2006) , Güneş (2006), Gökçek (2007) , Gazioğlu (2006) , Ateş (2007) yaptıkları araştırmalarında çoklu zekâ kuramına dayalı öğrenme/öğretme etkinliklerinin uygulandığı deney grubunun akademik başarı düze- yini geleneksel öğrenme/öğretme yönteminin kullanıldığı kontrol grubunun akade- mik başarı düzeyinden yüksek bulmuştur.
BÖLÜM V SONUÇ VE ÖNERİLER
5.1. SONUÇLAR
1) Fen ve Teknoloji Dersi öğretiminde çoklu zekâ kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin uygulandığı grup ile mevcut öğretim yöntemlerinin uygulandığı gru- bun uygulama öncesinde fen ve teknoloji dersine karşı tutumları arasında anlamlı bir fark yoktur.
2) Fen ve Teknoloji Dersi öğretiminde çoklu zekâ kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin uygulandığı grup ile mevcut öğretim yöntemlerinin uygulandığı gru- bun uygulama sonrasında fen ve teknoloji dersine karşı tutum son-test puan ortala- maları arasında anlamlı bir fark vardır.
3) Öğrenciler tarafından Fen ve Teknoloji dersinde Çoklu Zekâ Kuramı'na dayalı öğretim etkinliklerinin kullanılması mevcut öğretim yöntemlerine göre daha ilgi çekici, daha zevkli görülmektedir. Ancak etkinlikler için harcanan zamanın fazla olması durumunda SBS’ye yönelik test çözme fırsatlarının azalması endişesi öğrenci- ler tarafından dile getirilmektedir. Bunun yersiz olduğu, etkinlikler için kullanılan zamanın konuyu pekiştirmede (özellikle sözel-dilsel veya mantıksal- matematiksel zekâ alanlarının dışındaki zekâ alanlarında gelişmiş öğrenciler için) yararlı olduğu belirtilmiştir.
4) Fen ve Teknoloji Dersi öğretiminde çoklu zekâ kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin uygulandığı grup ile mevcut öğretim yöntemlerinin uygulandığı gru- bun uygulama sonrasında fen ve teknoloji dersi başarı düzeyleri arasında anlamlı bir fark vardır.
5.2. ÖNERİLER
1) Fen ve Teknoloji konularındaki farklı kavramlarla ilgili Çoklu Zekâ Ku- ramı'na göre hazırlanmış öğretim etkinliklerinin öğrencilerin başarıları, tutum ve algılamalarına etkisini belirlemek için benzer çalışmalar yapılabilir.
2) Madde ve Isı ünitesi ile ilgili Çoklu Zekâ Kuramı'na göre hazırlanmış öğ- retim etkinliklerinin öğrencilerin başarıları, tutum ve algılamaları üzerine etkisi daha büyük bir örneklem kullanılarak araştırılabilir.
3) Çoklu Zekâ Kuramı'nın öğrencilerin başarıları, tutum ve algılamalarına etkilerinin yanı sıra sosyal becerileri, benlik algıları, iletişim becerileri, işbirliği ve empati kurabilme becerileri üzerindeki etkileri de araştırılabilir.
4) Madde ve Isı ünitesi ile ilgili Çoklu Zekâ Kuramı'na göre hazırlanmış öğ- retim etkinliklerinin öğrencilerin başarıları, tutum ve algılamaları üzerine etkisi mev- cut öğretim yöntemi dışında diğer yöntemlerle de karşılaştırılabilir.
5) Çoklu Zekâ Kuramı'nın öğrencilerin özellikleri, cinsiyetleri, okulun bu- lunduğu çevrenin sosyo-ekonomik durumu vb. değişkenlere göre etkinliğini sapta- maya yönelik farklı araştırmalar yapılabilir.
6) Çoklu Zekâ Kuramı ile ilgili bilgilendirme öncelikle öğretmenlere yapı- labilir. Bu amaçla hizmet içi eğitim programları, seminerler, konferanslar düzenlene- bilir.
7) Fen ve teknoloji öğretmenleri için uygulamaya yönelik kılavuz kitaplar ve çeşitli materyaller hazırlanabilir.
8) Çoklu Zekâ Kuramı’na dayalı okul ortamı ve sınıf düzeninin oluşturula- bilmesi için yöneticilerin gerekli düzenlemeleri yapmaya gayret göstermeleri gerekir. Öğretmenlerimizin fen ve teknoloji dersini öğrencilere sevdirmek ve derse karşı olumlu tutum geliştirebilmek için, farklı yöntemler ve materyaller kullanılması gerektiğini ve daha yaratıcı olmanın şart olduğunun farkına varmaları gerekmektedir. Fen ve teknoloji dersi öğretmenleri bireysel farklılıkları dikkate alan öğrenci merkez- li Çoklu Zekâ Kuramı'na dayalı öğretim etkinliklerini uygulamaya çalışmalıdırlar. Şarkı sözleri, hikâyeler, bulmacalar, kavram haritaları, drama faaliyetleri, şiirler ile de konuların öğrenilebileceğini, bilgilerin kalıcı olabileceğini kabullenmelidirler.
KAYNAKÇA
Açıkgöz, K. İşbirliğine Dayalı Öğrenme Ve Geleneksel Öğretimin Üniversi- te Öğrencilerinin Akademik Başarısı, Hatırda Tutma Düzeyleri Ve Duyuşsal Özellik- leri Üzerine Etkileri. I. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 25-28 Eylül 1990, Ankara. Bildiriler: 187-201.
Açıkgöz, K. Ü. (1998). Etkili Öğrenme Ve Öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif Öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları. Akamca, G.Ö. (2003). İlköğretim Beşinci Sınıf Fen Bilgisi Dersi Isı Ve Isı- nın Maddedeki Yolculuğu Ünitesinde Çoklu Zekâ Kuramı Tabanlı Öğretimin Öğrenci Başarısı, Tutumu Ve Hatırda Tutma Üzerindeki Etkileri. Yüksek Lisans Tezi, İzmir : Dokuz Eylül Üniversitesi.
Allen, D. (1997). The Effectivenes of Multiple Intelligence in a Gifted Social Studies Classroom. Web: http: // www.gcednet. peachnet. edu/gather.
Altun, D.G. (2006). Çoklu Zekâ Kuramına Göre Hazırlanmış Ses ve Işık Ünitesinin Öğrenci Başarısına, Hatırlama Düzeylerine, Fen Bilgisine Karşı Tutum- larına ve öğretmen ve öğrenci görüşlerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla: Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü
Anonim (2005). İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi Öğretim Programı Ve Kılavuzu Taslak Basım, Devlet Kitapları Müdürlüğü, Ankara.
Argun, Y. (2003). Çoklu Zekâ Kuramı Ve Öğretim Yöntemleri. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 77 : 17-22
Armstrong, T. (1994). Multiple İntelligence İn The Classroom. USA:ASCD Publishing Alexandra.
Armstrong, T. (1994). Multiple Intelligences in The Classroom. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Arslan, M., (2001). İlköğretim Okullarında Fen Bilgisi Öğretimi Ve Belli Başlı Sorunları, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, 2000, MEB Basımevi 2001: 199-124.
Aşçı, Z. ; Demircioğlu, H., (2003). Çoklu Zekâ Temelli Öğretimin Dokuzun- cu Sınıf Öğrencilerinin Ekoloji Başarısına, Ekoloji Tutumlarına Ve Çoklu Zekâ Alan- larına Etkisi, http://www.erg.sabanciuniv.edu/iok2004/bildiriler/Zuhal%20As- ci%20Akdağ.doc.
Ateş, R.Ö. (2007) 6. Sınıflarda Maddenin Tanecikli Yapısı Konusunun Çok- lu Zekâ Kuramına Dayalı Öğretimi. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir: Balıkesir Üniver- sitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
Atik, S.(2010). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersinde, Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Öğretimin, Öğrencilerin Derse Yönelik Tutumlarına ve Sınıf İçi Etkinliklere Katılım Algısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla: Muğla Üniversitesi, Sosyal Bi- limler Enstitüsü.
Ayas, A. P. vd., (2005). Kuramdan Uygulamaya Fen Ve Teknoloji Öğretimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Aydın, A. (1999). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık. Aydoğdu, M. Kesercioğlu, T. vd., (2005). İlköğretimde Fen Ve Teknoloji Öğretimi. Ankara : Anı Yayıncılık .
Bacanlı, H. (2000). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Bağcıkılıç, G., (2001). Oluşturmacı Fen Öğretimi. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 1: 9-22.
Başaran, İ. E. (1985). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Sevinç Matbaası.
Başbay, A., (2000). Çoklu Zekâ Kuramı'na Göre Eğitim Programları Ve Sı- nıf İçi Etkinliklerin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara : Hacettepe Üniversite- si .
Batman, K.A. (2002). Çok Boyutlu Zekâ Kuramı Etkinlikleriyle Destekli Öğretimin Erişi, Tutum Ve Kalıcılığa Etkisi, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Baykal, A. İhsan. (2005). Sosyal Bilimler Dersinde Uygulanan Çoklu Zekâ Kuramının Öğrencilerin Akademik Başarılarına Etkileri. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Bayrak, H. (2005). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Kimyasal Bağlar Ko- nusunda Başarılarına, Öğrendikleri Bilgilerin Kalıcılığına, Tutum ve Algılamalarına, Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Öğretimin Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Brualdi, A.C. (1996). Multiple Intelligences: Gardner's Theory. Web: http://ericae2. educ. cua. edu./ digets/ tm9601. html
Bümen, N. (2001). Gözden Geçirilmiş Stratejiler ile Desteklenmiş Çoklu Zekâ Kuramı Uygulamalarının Erişi Tutum ve Kalıcılığa Etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
Bümen, N. (2002). Okulda Çoklu Zekâ Kuramı. Ankara: Pegem A Yayıncı- lık.
Büyükalan, F. S. (2003). Çoklu Zekâ Kuramı. Eğitim Ve Denetim Dergisi, 1. Caine, R. N. and Caine, G. (1994). Making Connections Teaching and Human Brain (Beyin Temelli Öğrenme). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Campbell, L. and Campbell, B. (1999). Multiple intelligences and student achievement. Virginia. Association for supervision and curriculum development.
Campbell, Campbell ve Dickinson. (1996). Teaching and Learning Through Multiple Intelligences. Needham Heights, Massachusetts: Allyn&Bacon College of Simon and Schuster.
Canoğlu, İ., (2004). Eğitim Teknolojilerinden Yararlanarak Çoklu Zekânın Öğretimde Kullanımı Üzerine Bir Uygulama. The Turkish Online Journal Of Educational Technology- TOJET, 3, (4) : 14
Ceylan, S. (1998). İlköğretim Fen Bilgisi Programının Uyulamaya Dönük Yeterliliği. Çanakkale: 18 Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayımlan- mamış Yüksek Lisans Tezi).
Chapman, C. and Freeman, L. (1996). Multiple Intelligences Centers and Projects. Skylight Training and Publishing. 3. U.S.A.
Checkly, K. (1997). A Conversation with Howard Gardner. Web: http: // www. ascd. org. el/ sept97/ gardnerc. html.
Cicioğlu, H. (1985). Türkiye Cumhuriyetinde İlk Ve Ortaöğretim (Tarihi Gelişim), 2. Baskı, Ankara: Ankara Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 140 (99).
Coşkungönüllü, R. (1998). Çoklu Zekâ Kuramının 5. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Erişisine Etkisi. Eğitim 97-98 Dergisi, Ted Ankara Koleji, 1, (1) (ODTÜ Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi).
Cunnıngham, R.T. ve Turgut, M.F. (1996). İlköğretimde Fen Bilgisi Öğreti- mi. Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Deneme Basımı.
Çil, E.(2005). İlköğretim Fen Bilgisi Dersinde Atomun Yapısı Ve Periyodik Çizelge Konusunun Takım Oyun Turnuva Tekniği Ve Sunuş Yöntemi İle Öğretimin Öğrenci Başarısı Ve Duyuşsal Özellikleri Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Muğla: Muğla Üniversitesi.
Çilenti, K. (1984). Eğitim Teknolojisi. Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık. Çolak, F. (2004). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinde Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Çevre Eğitimi Uygulamaları, Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
Değirmenci, A.P. (2009) İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Maddenin Tane- cikli Yapısı Ünitesindeki Başarılarına, Tutum ve Algılamalarına Çoklu Zekâ Kura- mının Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ensti- tüsü.
Demiral, Ü. (2006). Fen Bilgisi Öğretiminde Genetik Ünitesinin Kavranma- sında Çoklu Zekâ Kuramının Öğrenci Başarısına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Anka- ra: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Demirbaş, M. ; Soylu, H., (2001). Türkiye'de Etkili Fen Öğretimi İçin, 1960-1980 Yılları Arasında Geliştirilen Programlar. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, 2000, MEB Basımevi.
Demirci, B. (1993). Çağdaş Fen Bilimleri Eğitimi ve Eğitimcileri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (9), 55.
Demircioğlu, H. ; Güneysu, S., (2000). Eğitimde Yeni Hedefler Ve Çoklu Zekâ Yaklaşımı. Çocuk Gelişimi Ve Eğitimi Dergisi, 1(2), 47-50.
Demirel, Ö. (2002). Plandan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Demirel ve diğerleri (2000). Yapılandırmacı Yaklaşımın Öğrenme Sürecine Etkileri. IX. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Eğitim Programları Ve Öğretimi Bil- diriler II. Erzurum.
Demirel ve diğerleri (1998). İlköğretimde Çoklu Zekâ Kuramının Uygulan- ması, VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, Konya, 1: 531-546.
Demirel, Ö. (1998). İlköğretimde Çoklu Zekâ Kuramının Uygulanması. VII: Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 9-11 Eylül 1998. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fa- kültesi Yayınları, Cilt I, (531-546).
Demirel, Ö ; Şahinel, S. (1999). Çoklu Zekâ Kuramı Ve Düşünce Becerileri İle İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Dersinde Tümleşik Dil Becerilerinin Geliştirilmesi. Ankara: Dil Dergisi.
Demirel, Ö. (2002). Planlamadan Değerlendirmeye Öğretme Sanatı. Anka- ra: Pegem Yayıncılık.
Dilek, F.N. (2006). 8.Sınıf Öğrencilerinin Fotosentez ve Solunum Konula- rını Kavramalarına ve Fene Karşı Tutumlarına Çoklu Zekâ Modelinin Etkisi. Yük-
Dilli, R. (2003). Çoklu Zekâ Kuramının Sanat Eğitimi Derslerinde Kullanı- mı. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Ebenezer, J and Haggerty, S.M. (1999). Becoming a Secondary School Science Teacher. Merrill Pres.
Elibol, F. (2000). Anasınıfına Devam Eden Altı Yaş Grubu Çocukların Çok- lu Zekâ Teorisine Göre Değerlendirilmesi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Emig, V. B. (1997). A Multiple Intelligences Inventory. Educational Leadership, Sept, 47-50.
Erdoğan, İ. (2003). Pozitivist Metodoloji, Erk, Ankara,446.
Ergenç, İ. (1994). Beyindeki Dil, Tübitak Bilim ve Teknik, sayı: 314, 36- 39. Erkuş, A., (2003). Zekâ Konusundaki Son Gelişmeler II, Zekânın Ölçülmesi, Şimdiki Durum Ve Gelecek, 03.03.2003 http://www.psikolog.org.tr/bul- ten/12/12zekâ.htm.tr,
Erkuş, A. (1998). Goleman'ın Duygusal Zekâ Görüşünün Psikometrik Açı- dan Eleştirisi ve Dinamik Etkileşimsel Model Önerisi. Türk Psikoloji Yazıları Dergi- si,1 (1)
Erman, A. (2003). İlköğretim 4. Sınıf Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Tür- lerindeki Dağılım ve Düzey Ölçümlerinin Müziksel Zekâ Düzeyleri İle Karşılaştırma- lı İncelenmesi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Ertürk, S, (1993). Eğitimde Program Geliştirme, Meteksan Matbaacılık, Ankara.
Fidan, N. ve Erden, M. (1994). Eğitime Giriş. Ankara: Alkım Yayıncılık. Ford, M. (2000). UMI Proquest Digital Dissetations. ''A Study Of The Effects Of Implementation Of Multiple Intelligence Techniques And Integrated Thematic Instruction On Seventh-Grade Students''. Saint Louis University. EdD
thesis. Publication Number: AAT9973345. http: //www.lib.um.com/dissertati- ons/fullcit/ 9973345.
Furnham, A. (2001). Self-Estimates Of İntelligence: Culture And Gender Difference İn Self And Other Estimates Of Both General (G) And Multiple İntelligences. Personality And Individual Differences, 31, (8) : 1381-1405. 19.10.2004 http://www.sciencedirect.com
Furnham, A., Hosoe, T.ve Li-ping Tang, T., (2002). Male Hubris And Female Humility? A Crosscultural Study Of Ratings Of Self, Parental, And Sibling Multiple İntelligence İn America, Britain, And Japan. Personality And Individual Differences, 30, (1) : 101-115. 19.10.2004 http://www.sciencedirect.com
Furnham, A.and Thomas, C. (2004). Parents' Gender And Personality And Estimates Of Their Own And Their Children'sİntelligence. Personality And Individual Differences, 37, (5) : 887-903. 19.10.2004
http://www.sciencedirect.com
Gardner, H. (1983). Frames Of Mind: The Theory Of Multiple İntelligences, New York, Basic Boks.
Gardner, H. (1993). Multiple İntelligence: The Theory İn Practice. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1999). Intelligence Reformed, New York: Basic Boks.
Gardner, H. (2000). Using Multiple İntelligences To İmprove Negotiation Theory And Practice. Negotiation Journal, Oct 2000; 16,4; Abı/Inform Global Pg. 321.
Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1993). Multiple Intelligences: The Theory in Practice. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1999). Multiple Intelligences: Interviews and Essays. (Çev:M. Tüzel). İstanbul: Enka Okulları.
Gazioğlu, G. (2006). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Basınç Konusunu Kavramada Çoklu Zekâ Tabanlı Öğretimin Öğrenci Başarısı, Tutumu ve Öğrenilen Bilgilerin Kalıcılığına Etkisi.Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gogolin, L. and SWARTZ, F. (1992). A quantitative and qualitative inquiry into the attitudes toward science of nonscience college students. Journal of Research in Science Teaching, 29(4), 487-504.
Gold, A.W. (2002). A Case Study of Teachers’Knowledge and Attitudes Toward Utilization of Multiple Intelligences in Classroom Practice. Kentucky: University of Louisville (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
Gökçek, N. (2007). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Asit- Baz Konusunda- ki Başarılarına Çoklu Zekâ Kuramının Etkisinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gözütok, D. (2001). Başkent Üniversitesi Koleji Ayşe Abla Okullarında Çoklu Zekâ Uygulaması. Ankara: Siyasal Yayıncılık.
Green, F.E. (2000). Brain and Learning Research: Implications for Meeting The Needs of Diverse Learners. Education, 119 (4), 682-687.
Greenhawk, J. (1997). Multiple Intelligences Meet Standards. Educational Leadership, Sept, 62-64.
Gültekin, M. (2004). Öğretme Öğrenme Sürecinde Yeni Yaklaşımlar. Ana- dolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, (1) :25-51
Güneş, R.S. (2006). İlköğretim 6.Sınıf Öğrencilerinin Duyu Organları Ko- nusundaki Başarılarına, Öğrendikleri Bilgilerin Kalıcılığına ve Tutumlarına Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Öğretimin Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniver- sitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
http://www.yayim.meb.gov.tr/yayimlar/sayı22/oktem.htm
Gürol, M. (2002). Eğitim Teknolojilerinde Yeni Paradigma: Oluşturmacılık. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12, (1) : 159-183.
Hamurcu, H. (1994). Ortaokul 1. sınıf Fen Bilgisi Dersinin Öğretiminde Uygulanabilecek Alternatifli Eğitim Yöntemleri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Hamurcu, H ; Günay, Y; Özyılmaz, G. (2003). Buca Eğitim Fakültesi Fen Bilgisi Ve Sınıf Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Kuramına Dayalı Profilleri. http://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-57b_kitabi/PDF/Fen/Bildiri/t334.pdf. Harputlugil, M. (2004). Bir Çoklu Zekâ Kuramı Uygulaması, İlköğretim- Online, 3, (2): 42-47.
Harvey, M., Novicevic, M., Kiessling, T., (2002). Development Of Multiple IQ Maps For Use İn The Selection Of İnpatriate Managers: A Practical Theory. Personality And Individual Differences, 26, (5) : 493-524. Http://www.sciencedirect.com 19.10.2004
Hoerr, R.T. (2000). Becoming A Multiple Intelligences School. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development, 12-17.
İflazoğlu, A. (2003). Çoklu Zekâ Kuramı Destekli Kubaşık Öğrenme Yönte- minin İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Fen Bilgisi Dersindeki Akademik Başarı Ve Tutumlarına Etkisi, Doktora Tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Ens- titüsü.
İlköğretim Fen Bilgisi Programı-MEB. (2000). Fen Bilgisi Öğretim Prog- ramı Tebliğler Dergisi, s. 2518, 1004-1100.
İnaltekin, T. (2008). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Genetik ve Kalıtımsal Yapı Konusundaki Başarılarına, Fen Bilgisi Dersine Karşı Tutum ve Algılamalarına Çoklu Zekâ Kuramının Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Kars: Kafkas Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
İşisağ, K.U. (2000). Identifying and Adressing Multiple Intelligences In Efl Classes: A case Study In The Elt Deparment of Gazi University, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
İşman, A., (1999). Eğitim Teknolojisinin Kuramsal Boyutu: Yapısalcı Yak- laşımın Eğitim Öğretim Ortamlarına Etkisi, Öğretmen Eğitiminde Çağdaş Yaklaşım- lar Sempozyumu, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi, İzmir.
İşman, A., (2001). Sakarya İli Öğretmenlerinin Eğitim Teknolojileri Yö- nünden Yeterlilikleri. 1. Uluslar Arası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu Ve Fuarı, 28-30 Kasım 2001. Sakarya Üniversitesi, Milli Eğitim Bakanlığı, Iowa State Üniver- sitesi Ve Ohio Üniversitesi İş Birliğinde.
İşman, A.; vd., (2002). Fen Bilgisi Eğitimi Ve Yapısalcılık. The Turkish Online Journal Of Educational Technology - TOJET 1, (1) : 7
Kagan S. and Kagan M. (1998). Multiple Intelligences: The Complete MI Book. San Clemente: Kagan Cooperative Learning.
Kahyaoğlu, H ; Yavuzer, Y., (2004). Öğretmen Adaylarının İlköğretim 5. Sınıf Fen Bilgisi Dersindeki Ünitelere İlişkin Bilgi Düzeyleri. İlköğretim-Online, 3 (2); 26-34
Kaptan, F. (1999). Fen Bilgisi Öğretimi, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul, 248.
Kaptan, F; Korkmaz, H. (2001). İlköğretimde Fen Bilgisi Öğretimi, MEB Projeler Koordinasyon Merkezi Başkanlığı, Ankara, 75.
Kaptan, F; Korkmaz, H. (2000). Çoklu Zekâ Kuramı Tabanlı Fen Öğretimi- nin Öğrenci Başarısına Ve Tutumuna Etkisi. IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi, 6-8 Eylül 2000, Bildiriler: 169-174
Kaptan, F. (1999).Fen Bilgisi Öğretimi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Kara, E. (2006). İlköğretim 8. Sınıf Fen Bilgisi Dersinde Büyüme ve Gelişme Konusunda Öğrencilerin Başarıları, Kavramaları ve Tutumları Üzerine Çoklu Zekâ Modelinin Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Karakuş, A.(2004). Çoklu Zekâ Kuramı Ve Sınıflarda Uygulanması. Kas- tamonu Milli Eğitim Müdürlüğü Bülteni, 7
Karatepe ve diğerleri (2004). Fen Bilgisi Öğretimi Amaçlarının Gerçekleş- tirilmesinde Yeni Programın İçerik Boyutunda Uygunluğu Konusunda Öğretmen Görüşleri. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, (2)
Kaya, O. N. (2002). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Atom ve Atomik Ya- pı Konusundaki Başarılarına, Öğrendikleri Bilgilerin Kalıcılığına, Tutum ve Algıla- malarına Çoklu Zekâ Kuramının Etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Kaya, O.N. (2002). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Atom Ve Atomik Ya- pı Konusundaki Başarılarına, Öğrendikleri Bilgilerin Kalıcılığına, Tutum Ve Algıla- malarına Çoklu Zekâ Kuramının Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, An- kara.
Kılıç, Ç. (2002). Çoklu Zekâ Kuramının Amerikan Okullarındaki Uygula- maları Üzerine Ulusal Bir Çalışma. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8 : 165-174
Kılıç, G,B. (2001). Oluşturmacı Fen Öğretimi, Kuram Ve Uygulamada Eği- tim Bilimleri Dergisi, 1 : 7-22.
Kocabaş, A. (2003). Erken Çocukluk Dönemi Öğretmen Adaylarının Kul- landıkları Müziği Öğrenme Stratejileri Ve Çoklu Zekâ Alanlarının Karşılaştırılması. Dünya Konsey Toplantısı Ve Konferansı, 5-11 Ekim 2003, Kuşadası. Bildiriler 3 : 30-45
Korkmaz, H. (2002). Fen Eğitiminde Proje Tabanlı Öğrenmenin Yaratıcı Düşünme, Problem Çözme ve Akademik Risk Alma Düzeylerine Etkisi. Ankara: