Annelerin Çocuklarının Boşanma Sürecine İlişkin Yaşantılarını Algılayışları 56

Annelerin çocuklarının boşanma sürecine ilişkin yaşantılarını algılayışlarının ele alındığı bu temada, boşanmanın çocuklar için olumlu, olumsuz, hem olumlu hem olumsuz yaşantılar olduğunu belirtmeleri dolayısıyla bu tema 3 alt temaya ayrılarak incelenmiştir. Alt temaların frekans ve yüzdelik dağılımları tablo 3.4.’te gösterilmiştir.

57

Çizelge 3.4. Annelerin Çocuklarının Boşanma Sürecine İlişkin Yaşantılarını Algılayışları Temasının Alt Temaları

.

Tablo 3.4.’te görüldüğü gibi, görüşme yapılan annelerden 3 tanesi (A1, A6, A8) boşanma sürecinin boşanma sürecinin çocukları için yalnızca olumlu yaşantılar olduğunu, 2 tanesi (A3, A7) hem olumlu hem olumsuz bir yaşantı olduğunu ve 5 tanesi (A2, A4, A5, A9, A10) yalnızca olumsuz bir yaşantı olduğunu belirtmiştir.

1.10.1. Olumlu Yaşantılar: Bu alt tema, annelerin boşanma sürecini çocukları için olumlu yaşantılar olarak algılamaları şeklinde tanımlanmıştır.

Annelerden A1, A6 ve A8 boşanma sürecinin çocukları için olumlu yaşantılar olduğunu belirtmiştir.

Oğlum da ben çok fazla bir şey hissetmedim. Ya duygularını bana tam açıklamadı. Bilemiyorum. Oğlum o zaman daha anaokulundaydı.

Anaokulunda öğretmenler diyordu, uslu bir çocuk. Öğrendiğini hemen alabilen bir çocuk. Şimdi şöyle, oğlum 5 yaşında gelene kadar dışarıda başka çocuklarla hiç oynamayan bir çocuktu. Yaşını sorduğunda, yaşını bilmiyordu.

Bilgi beceri düzeyi düşük bir çocuktu. Ondan sonra açıldı. Anaokuluna gitti, 1 yılda her şeyi öğrendi, açıldı. Bilgi dağarcığı genişledi. Sosyalleşti.

Kişiliğini çok çok iyi etkiledi bence. Şu anda ben evliliğimi bu zamana kadar yürütmüş olsaydım oğlumun ne halde olacağını bilemiyorum. Tahmin edemiyorum ne halde olduğunu. (A6)

Takribi bir 10 seans psikoloğa gittik. Ve psikolog bana çocuğunuzda hiçbir şey yok dedi. Yani ne babayla ilgili. O sizin anne baba ayrılığından gayet memnun. E ben hep şey derdim, görürdüm çünkü daha büyük yaş çocuklarla anne babayı maddi manevi kullanmaları da çok gördüm ben. Acaba böyle bir

Alt Temalar f %

Olumlu Yaşantılar 3 30

Hem Olumlu Hem Olumsuz Yaşantılar 2 20

Olumsuz Yaşantılar 5 50

Görüşler Toplamı 10 100

58

şey var mı? Yok. Benim çocuğumun parayla hiçbir alakası yok. Ondan sonra..

küçük şeyler onu mutlu ediyor. (A8)

1.10.2. Hem Olumlu Hem Olumsuz Yaşantılar: Annelerin boşanma sürecinin çocukları için hem olumlu hem olumsuz yaşantılar olarak algılaması şeklinde tanımlanmıştır.

Annelerden A3, A7 boşanmanın çocukları için hem olumlu hem olumsuz yaşantılar olduğunu belirtmiştir. A3 oğlunun boşanmanın daha olumlu bir yaşantı olmasına çabaladığını ama olumsuz etkilerinin de olduğunu şöyle belirtmiştir:

Oğlum, olumlu. Annem de ben de böyle mutluyuz diyor. Diğer şekilde mutlu değildi annem diyor. Annemin mutluluğu benim mutluluğum. Biz böyle iyiyiz, ha isterdim ama o şekilde yaşamayı istemezdim. İlk zamanlarda..

Benim ailem kalabalık bir aile. Amcalarla iç içeyiz. Onun çocukları olsun, bayramlarda beraber toplu gezmeye gittiğimizde, bir eksiklik duyuyordu.

Duymuyor değil. Her duyduğu zaman bana sevgi göstermesinden belliydi, bundan anlıyordum. Onlar her baba dediğinde oğlum bana sıkı sıkı sarılır beni öperdi. Kendinde çok benim üzüldüğümü düşündüğü için bana o sevgi gösterisini sunardı.

1.10.3. Olumsuz Yaşantılar: Annelerin boşanma sürecinin çocukları için olumsuz yaşantılar olarak algılaması şeklinde tanımlanmıştır. Annelerden A2, A4, A5, A9 ve A10 boşanmanın çocukları için yalnızca olumsuz yaşantılar olduğunu söylemiştir.

A2 boşanmanın oğlunu özellikle iki taraf arasında kalma yönünden nasıl bir olumsuz yaşantı olduğunu şöyle anlatmıştır:

Bayağı bir etkiledi onu. Bayağı kötü etkiledi. O iki taraf arasında. Ben diyor oraya gitmek istiyorum. Oraya da gidince ben annemin yanına gitmek istiyorum. Buraya geliyor, ağlamaklı, ağlıyor. O gün hiç görmek istemiyorum, oğlumu geldiği gün görmek istemiyorum. Giderken çok mutlu gidiyor, geldiğinde oturup ağlıyor. ..Dönmek değil. Anne niye böyle olduk biz diyor. Niye sen buradasın niye babam orada. (A2)

A4, boşanmanın kızı üzerindeki babası ile ilişkisi üzerinden boşanma yaşantısının olumsuzluğunu şu şekilde anlatmıştır:

Kızımı çok etkiledi. Kızım babaya düşkündü. Çünkü onunla ilgileniyordu.

Biraz da olsa ilgileniyordu. Onun bakıp konuşması, alıp biraz gezdirmesi, onun için büyük bir şeydi. Kızım kavgalarımıza da çok şahit oldu çünkü.

Ama kızım ondan pek kopamıyor. Hala da içinde bir zehir var atamadı o zehri biliyorum. Gücü yetmiyor. Evlenmesi onu çok yıktı. Bir şekilde kabullenmeye çalışıyor. Hırçınlaştı, çok inatçı oldu. Bir şeylere bağırır oldu.

Anlamadan bağırıyor. Anlamaya dinlemeye hiç gayret etmiyor, direk

59

bağırmaya başlıyor. Kendini ifade etmeye çalışıyor ama onu da çok başaramıyor. Çocuk özlüyor, çocuk üzülüyor…(A4)

A9 ise boşanmanın neden çocukları için olumsuz bir yaşantı olduğunu düşündüğünü şu sözlerle belirtmiştir:

Onların ne hissettiklerini bilmeyi çok istiyorum, bilmiyorum çünkü. Onlar yaşıyor çünkü babasız olmayı, babası annesi ayrılan onlar. Ben sadece ayrılmış çocukların annesi olarak görebiliyorum, dışarıdan izlesem bile onların ne hissettiklerini çok merak ediyorum. Nasıl bir üzüntü nasıl bir fırtına kopuyor içlerinde bilemiyorum. Sadece öfkeli olduklarında anlıyorum, ya da babalarına gidip geldiklerinde anlıyorum… İstediklerini yapamasa bile bir yerde bir şekilde özlüyordur. Daha küçükken özlüyordular, ama şimdi yaptıklarından sonra ne hissediyor bilemiyorum. (A9)

A10 ise, çocuklarının olumsuz duygularını ve düzen değişikliğinin getirdiği zorluklarla boşanmanın çocuğu için olumsuz bir yaşantı olarak algıladığını şu şekilde açıklamıştır:

Çocuklarımı tabi, bir dönem ilk geldiğimiz zaman ağır geldi. Sadece anne babanın tepkilerini görüyorlardı. Onlar da dede falan alışıktı ama.. sanki evinden çıkıyorsun başka bir yaşama giriyorsun. O yüzden onlar da zorlandılar. Onlara ağır geldi, laf söyleseler çocuklara ağır geldi. Bir dönem öyle yaşadık. Ama şimdi herkes alıştı. Babayla da kimse görüşmüyor zaten.

Sinirliler. Ani tepkiler verebiliyorlar. Baba başlarında olmasa da yapıyorlar.