En genel tanımı ile internet, dünya çapında bilgisayarların birbiri ile bağlandığı ağ olarak tanımlanabilir. Boldt, Gustafson ve Johnson’a (1995) göre internet, öğrencilerin öğrenme alıĢkanlıklarını ve deneyimlerini zenginleĢtirmek için kullanabilecekleri mükemmel bir araçtır. Bu aracın kullanılmasında ilk hedef, öğrencileri internet ile tanıĢtırıp, onların dünya çapında oluĢturulmuĢ ağın bir parçası olma tutumlarını kazanmalarına yardımcı olmaktır. Daha ileri seviyelerde ise, ağ içerisinde, öğrencilerin proje tabanlı çalıĢma ortamlarından etkin bir Ģekilde faydalanmalarını sağlamaktır. Projelerin seçimi ve sınıf içerisinde uygulanmasında ise internetin öğrenme sürecinde bir araç olarak düĢünüldüğü, göz önünde bulundurulmalıdır. Bu bağlamda, internetin okullarda kullanılmasının öğrencilere aĢağıdaki kazanımları sağlayacağı düĢünülmektedir (Akbaba-Altun, S. ve Altun, A, 2000).
Ġnternet, bireylere bilgileri karĢılıklı paylaĢma ortamı yaratır ve diğer kullanıcılar ile fikirlerini tartıĢma olanağı sunar.
Ġnternet, belli bir öğrenci ve öğretmen grubuna, ortak ilgi alanları çerçevesinde farklı bölgelerdeki insanlarla iletiĢim olanağı sağlar.
Ġnternet, öğrencilere kendi kendilerine dünya çapındaki bu ağ üzerinde arama ve araĢtırma yapma becerileri kazandırır. Uygun tekniklerle bu kazanımlar eriĢilen bilgileri etkin kullanma davranıĢlarına da dönüĢtürülebilir (S. Altun ve A.Altun, 2000).
Wilson ve Marsh (1995) internete eriĢimin öğrencilere kazandıracağı iki önemli girdiye dikkat çeker. Bunlardan ilki, öğrencilerin Ġnternet’i iletiĢim, araĢtırma yapma, bilgiye ulaĢma ve paylaĢma becerileridir. Yazarlar, bu becerileri etkin kullanan bireylerin veya bu becerileri kullanma yönünde motive edilen bireylerin kendilerini mezuniyet sonrası bilgi-merkezli teknolojik bir ortama daha avantajlı hazırlayacaklarını savunurlar. Bu durumda Ġnternet öğrencilere, birer öğrenci birey olarak yapıcı bir rol yükler ve her öğrenci birer araĢtırmacı, iletiĢimci ve beraber çalıĢmaya istekli bireyler olarak, kendi bilgi kümelerini kendileri oluĢtururlar. Diğer önemli girdi ise, Ġnternet’e eriĢimin, sınıf duvarlarının da içinde bulunduğu tüm sınırları kaldırmasıdır. Bu durumda Ġnternet, öğrencilerin kendi kendileri ile uğraĢmalarını ve kendilerini terk edilmiĢ hissetmelerini önleyecektir. Böylece, öğrencilerin iletiĢim yönünde özgüven kazanacakları düĢünülmektedir (Akbaba-Altun, S. ve Altun, A., 2000).
Parmley (1994) ise internet sayesinde öğrenciler, sınıf içi projeler ile fikirlerini paylaĢabilecek, gerekli bilgilere ulaĢabilen ve eleĢtirel düĢünce becerilerini kullanabilecek bireyler olarak yetiĢeceklerdir.
Öğrencilerin yanı sıra öğretmenler de Ġnternet’ten etkin bir Ģekilde faydalanabileceklerdir. Seguin ve Seguin (1995) öğretmenlere, program değiĢimi, iĢ imkanları ilanı ve bunlardan faydalanmak, yardım fonları oluĢturmak veya yardım fonları bulmak, kendi aralarında eĢzamanlı veya eĢzamansız konferanslar düzenlemek, kendilerinin veya öğrencilerin yaptıkları çalıĢmaları yayımlamak yönünde faydalanabileceklerini öne sürmektedir. Buna ilaveten, hazırlanacak veritabanları üzerinden ders planları, aktiviteler vb. çalıĢmalar daha geniĢ bir öğretmen kullanıcı kitlesi ile etkin bir biçimde kullanılabilecektir.
Ġnternet verilere, kolay ulaĢma imkanı da sağlamaktadır. Clemmit (1996), Ġnternet Fen Bilgisi ve Sosyal Bilgiler öğretimi için, eriĢimi kolay, oldukça geniĢ bir perspektifte bilgiye eriĢim sağlamaktadır. Dyril ve Kinnamen (1995), internetin öğrenci ve öğretmene baĢka bir araç ile böylesine kolay ve etkin bir iletiĢim imkanı sunulamayacağını iddia ederek, böylesi bir uygulama ile öğrenci-öğretmen iliĢkilerinde gerçek yaĢama uygun modeller sunabileceğini belirtmektedir.
Ġnternet, okullarda okuma-yazma becerilerinin öğretiminde de etkin bir Ģekilde kullanılabilir. Örneğin, öğrenciler kitaptan okudukları bir metni veya internet üzerinden okudukları metinler hakkında ki düĢüncelerini paylaĢabilirler. Okuma becerilerini geliĢtirici aktiviteler ile öğrencilere okudukları hakkında yorum, analiz ve sentez yapma becerileri kazandıracağı gibi, eğitimcilerin, öğrencilerin ilgi alanları hakkında bilgi sahibi olmalarına yardımcı olabilir (Akbaba-Altun, S. ve Altun, A., 2000).
Ġnternet’in sınıf içerisinde kullanımının etkilerini araĢtırdığımızda, aĢağıdaki hususlar eğitimin geleceği konusunda bize bir takım bilgiler verir.
Öğrenme ve fikirlerin paylaĢımı: Eğitimin temel hedeflerinden birisi fikirlerin
öğrenilmesi; Ġnternet ise fikirlerin paylaĢımıdır. Ġnternet’in eğitime girdi olarak katkısının yadsınamayacak zenginlikte olduğu bir gerçektir. Ġnternet ortamında insanların birbirlerinden etkilenerek öğrenme becerilerini geliĢtireceği düĢünülebilir.
ĠletiĢim tam öğrenmeye zemin hazırlar: Bir konunun gerçek hayatla kurulan
bağlantısı, öğrencilerin o konuyu tam öğrenmelerinde önemli katkı sağlar. Gerçek hayat ile öğrenme alanları arasındaki bu bağ ise iletiĢim ile olur. Ġnternet böyle bir iletiĢim için önemli bir araçtır. Yabancı dil olarak, bir öğrencinin Ġngilizce öğrendiğini düĢünelim. Ġnternet üzerinden, o dilde yazılmıĢ dergileri okuyabilir, Ġngilizce yazıĢmak için kendisine arkadaĢ bulabilir; Ġngiliz tarihi ve kültürü hakkında bilgi edinip kendi kültür ve değerlerini paylaĢma ortamı bulabilir. Tüm bu konularda, öğrenci öğrenme ortamı içerisinde gerçek yaĢamdan kesitler de kullanarak tam öğrenme süreci içerisinde eğitim alma fırsatını yakalar.
Kendi kendine öğrenmeye hazır öğrenciler, özgüveni olan öğretmenler isterler: Ġnternet üzerinden oldukça geniĢ bilgiye ulaĢan öğrenciler, fiziksel olarak okul
içerisinde ve okul dıĢında ulaĢamayacakları kaynaklara eriĢim imkanı bulacaklardır.
Aktif ve kendi kendine öğrenmeye hazır öğrenciler, bazı durumlarda kendi öğretmenlerinden daha fazla bilen durumuna geçebileceklerdir. Bu durumda, öğretmenlerin kendilerini bu durumlara karĢı hazırlamaları gerekmektedir. Ayrıca, özgüvenlerini kaybetmeden, öğrencileri devamlı öğrenmeye teĢvik edici bir tutum içerisinde bulunmalıdırlar. Bu durumda, öğretim kavramı bir takım bilgilerin aktarımı olmaktan çok, öğrenmeyi öğretme olarak yeniden tanımlanacaktır.
Ders kitapları bazen yanılabilir: Öğrenciler araĢtırdıkça, bazı sorulara birden
fazla doğru yanıtın verildiğini keĢfedeceklerdir. Ġnternet, bu durumda kendilerine birçok görüĢ açısı sunacağından, öğrenciler farklı yorumlarla tanıĢacaktır. Bu süreç içerisinde, öğrenciler, ileri düĢünme becerilerini geliĢtirebilecek analiz ve sentez yapma becerileri kazanacaklardır (Akbaba-Altun, S. ve Altun, A, 2000).