ĠĢyeri Kavramı

Türkiye‟de yerleĢik olan gerçek kiĢiler, tam mükellefiyet esasında Türkiye içinde ve dıĢında elde ettikleri kazanç ve iratlar üzerinden vergilendirilirken, Türkiye‟de yerleĢik olmayanlar dar mükellefiyet esasında sadece Türkiye‟de elde ettikleri gelirler üzerinden vergilendirilirler. Nitekim, Türk Vergi Mevzuatında da gelir ve kurumlar vergisi mükellefiyetleri bu ilkelere göre belirlenmiĢtir. Türkiye‟de faaliyette bulunan kurumlardan kanuni ve iĢ merkezlerden her ikisi de Türkiye içinde bulunmayanlar ise dar mükellef sayılarak sadece Türkiye‟de elde ettikleri kurum kazançları üzerinden vergilendirilir. Bu açıdan bakıldığında Türkiye‟de yerleĢik olmayanların vergilendirilmesi için gelirlerin Türkiye‟de elde edilip edilmediğinin tespiti önem taĢımaktadır. Ġncelenen konu açısından değerlendirilirse, Türk Vergi Mevzuatı Türkiye‟de yerleĢik olmayanların icra ettikleri ticari kazancın vergilendirilmesinde, “iĢyeri veya daimi temsilci” bulunması esasını benimsemiĢtir. Buna göre, dar mükellef bir gerçek kiĢi veya kurumun ticari kazancı nedeniyle Türkiye‟de vergilendirilebilmesi için Türkiye‟de bir iĢ yeri veya daimi temsilcinin bulunması ve kazancın bu yerlerde veya bu temsilciler vasıtasıyla elde edilmesi gerekir. Kısaca iĢyeri kuralı denilen bu vergilendirme ilkesi, uluslararası çifte vergilendirmenin önlenmesinde de kabul görmektedir111

.

Milletlerarası ikili vergi antlaĢmalarının amacı, çifte vergilendirmeyi önlemektir. Bu amaçla antlaĢmalarda vergilendirmede temel ilke olarak mükellefin ikametgahı, bazen de kazanç ve iradın kaynağı esas alınır. OECD Model AnlaĢması ikametgah ilkesini, BirleĢmiĢ Milletler Model AnlaĢması kaynak ilkesini benimsemiĢtir. Hangi ilke temel alınırsa alınsın, akit devletler için amaç, vergi hasılatından azami pay almaktır. Vergi antlaĢmalarında, özellikle ticari kazancın

110

Demir, a.g.m., s.9.

111

vergileneceği devleti belirleme açısından iĢyeri son derece önem taĢımaktadır. OECD Model AnlaĢmasında iĢyeri kavramı dar, buna karĢılık BirleĢmiĢ Milletler Model AnlaĢmasında iĢyeri kavramı geniĢ olarak ele alınmıĢ olmakla birlikte, kavramın tanımı ve örnekleri konusunda bir birlik mevcuttur. Türkiye‟nin taraf olduğu antlaĢmalarda OECD Modeli ağır basmaktadır112

.

ĠĢyeri ve sabit yer kriterleri ticari ve mesleki faaliyetlerin vergilendirilmesinde temel kriterler olarak kullanılmaktadır. Ancak, e-ticaretten sağlanan kazancı kavramakta yeterli olmayan bu kriterler kaynak ülke vergilemesini olanaksız hale getirmektedir. Bu durumda tartıĢma, e-ticarette kullanılan bilgisayarların, web sitesinin veya web sayfasının ve bilgisayar sunucularının iĢyeri oluĢturup oluĢturmayacağı noktalarına taĢınmaktadır. OECD‟nin Mali ĠĢler Komitesinin model anlaĢma ve yorumunun güncelleĢtirilmesinden sorumlu 1 no‟lu ÇalıĢma Grubu, iĢyeri kavramını e-ticaret açısından açıklığa kavuĢturmak üzere bir rapor hazırlamıĢtır. Taslak olan bu raporda iĢyeri kuralı ve bu kuralın e-ticarete uygulanabilirliğine yönelik değerlendirmeler yapılmakta, e-ticarette iĢyeri nerede oluĢuyor sorusuna cevap aranmaktadır113

.

Web sitesi ve web sayfası, sunucu üzerinde depo edilen elektronik bilgi ve verilerden oluĢmaktadır. Fiziki bir varlığı temsil etmemektedir. Dolayısıyla iĢyerinin oluĢması bakımından sabit bir yerin varlığından bahsedilemeyeceği gibi iĢyerinden de bahsedilemez. Buna karĢılık sunucu ise bir fiziki donanımdır. Belli bir süreyle bir yerde bulunması onu sabit bir yer haline getirir ki, bu özelliği nedeniyle iĢyeri olarak tanımlanmaya müsaittir. 1 no‟lu çalıĢma grubunun anlayıĢı da budur. Ancak, sunucuların iĢyeri sayılması için sunucuların mülkiyetinin ve kontrolünün aynı teĢebbüse ait olması ve aynı teĢebbüs tarafından iĢletilmesi Ģartı da aranmaktadır. Web sitesinin yüklü olduğu sunucuların bir baĢka Ģirkete ait olması durumunda, web sitesinde e-ticaret yapan Ģirket, sunucuda fiziki bir varlığa sahip olmadığından, server nedeniyle iĢyerine sahip kabul edilmemektedir.114

112

Arthur Anderson Yönetim ve Ġnsan Kaynakları DanıĢmanlığı Ltd. ġti.(Haz.), a.g.e., s 289.

113

Niyazi Çangir, a.g.e., s.26.

114

Sunucunun ne ölçüde doğru bir vergileme ölçüsü olduğu da tartıĢmalıdır. Her yere kolayca taĢınabilecek, faaliyet açısından nerede olduğunun hiç bir önemi bulunmayan bir bilgisayar donanımına bağlı olarak vergilendirme yetkisinin belirlenmesi ne ölçüde haklıdır? Yakında, sunucuların uydulara, uzaya taĢınacağından bahsedilmektedir. Bu gerçekleĢirse, bir sunucuya bağlı olarak vergilendirme yetkisinin tanımlanması iyice anlamını yitirecektir115

.

Yukarıda açıklanan görüĢler çerçevesinde, iĢyeri kuralına bağlı vergilemenin neredeyse imkansız hale geldiğini, mevcut düzenlemeler çerçevesinde e-ticaretten sağlanan gelirlerin kısmen veya tamamen vergi dıĢı bırakılmasının son derece kolaylaĢtığı sonucuna varmak pek de yanlıĢ olmayacaktır. Örmeğin, Cayman Adalarında yerleĢik bir Ģirket Ġngiltere‟de bulunan bir server üzerinde web sitesine sahip olsa, bu site vasıtasıyla Türkiye‟deki müĢterilere satıĢ yapsa, Türkiye‟de bir iĢyeri bulunmadığı için Türkiye‟de vergileme yapılmayacaktır. Ayrıca, Ġngiltere‟de bulunan sunucu kendisine ait olmadığı için bu ülkede de iĢyeri oluĢmayacak, dolayısıyla Ġngiltere‟de de vergileme yapılmayacaktır. Bu Ģirketin vergi cenneti bir ülkede yerleĢik olduğu durumda kazancın tümüyle vergi dıĢı kalması kaçınılmazdır116

.

Tüm bu problemlere OECD‟nin model vergi anlaĢmasında temelleri atılan ve Aralık 2000 de son Ģekline kavuĢturulan, uluslararası faaliyette bulunan firmaların mükellefiyetlerine iliĢkin maddenin ortaya çıkması ile son nokta konulmuĢtur. Bu maddeye göre; ülkeler arasında dijital ürünlerin satıĢını gerçekleĢtiren firmaların, satıĢı gerçekleĢtirdikleri ülkede vergi mükellefi sayılabilmeleri için, o ülkede iĢyeri bulundurma Ģartı mukimlik esasına bağlı bırakılmakla birlikte, firmanın satıĢı gerçekleĢtirdiği ülkede kiralama ya da satın alma yoluyla kendisine ait bir sunucuya sahip olması, iĢyerinin varlığını iĢaret etmektedir. Maddenin tamamı Ģu Ģekildedir: “ Yazılım ve elektronik datadan oluĢan bir web sitesi fiziksel varlığa sahip değildir. Bu nedenle bir iĢyeri olarak kabul edilmemesi gerekmektedir. Diğer taraftan web sitesine ait bilgilerin depolandığı ve firmanın ticari faaliyetlerini yürüttüğü server, fiziksel varlığa sahiptir ve sabit konumlu bir iĢyeri olarak nitelendirilebilir”. Burada

115

Niyazi Çangir, a.g.e., s.28.

116

web sitesi ve server arasındaki farka dikkat çekilmiĢ ve tek baĢına firmaya ait web sitesinin mevcudiyetinin, vergi mükellefiyeti için yeterli koĢulları yerine getirmediğinin altı çizilmiĢtir117

.