Selma Tozanlı
Peynir çalıştayındaki sunumların ortak noktası, filyerin iyi işleyişinde ve çiğ sütün gerekli kalitesinin sağlanmasında hayvan yetiştiricisi ile peynir yapımcısı arasındaki ilişkilerin iyi temeller üzerine oturtulması oldu.
Çalıştayları açış konuşmasında Bernard Bridier, filyerlerin iyi yönetişimde Coğrafi İşaretlerin rolünü vurguladı ve kökene bağlı ürünlerin değerlendirilmesinde erdemli döngünün önemini belirtti. Kalitenin yeterli şekilde yönetilebilmesi için aktörler arası iyi bir işbirliği ve eşgüdüm gerekmektedir. Bu yönetim, üretim şartnamesine titiz bir uyum, ve pazarlamada, sütün fiyatını kalite düzeyine uygun bir biçimde uyarlayan iyi pazarlama uygulamaları, Coğrafi İşaretin tanıtımı ile ürün hacminin ve bu hacmin gelişmesini kontrol altına alma gibi yaptırımları içermektedir. Bununla beraber, standartlaşmaya ayak uyduramayan ve eski yöntemlerle çalışmaya devam eden geleneksel üreticileri de unutmamak gerekir.
Coğrafi İşaretlerin yönetişimi, kamu güçleri tarafından uygulanan merkezi yönetişimle özel şirketlerin uyguladığı dağılmış yönetişim arasında bir yerdedir. Yerel aktörlerin tümünün, gönüllü bir girişimle ve toplu olarak gerçekleştirdikleri kalite tanımını temel alır. Bu sistemin iyi işlemesi için, yerel aktörlerin girişimi ile kaynakların uygunlaştırılması kurallarının açık bir tanımını yapmak ve tarım ve sanayi kuralları arasındaki dengeye dikkat etmek gerekir.
İşviçre gravyeri, değer zincirini oluşturan hayvan yetiştiricileri, peynir yapımcıları ve yıllandırıcıları ve dağıtımcılar arasındaki bu hassas dengeyi ortaya koyan güzel bir örnektir. Bu örnekte denge bir genel meclis ve üç seçmen topluluğunun temsil edildiği yönetim kurulunun işleyişine dayanmaktadır.
Katılımlar eşit dağılım ilkesine ve satılan hacimlerin oranına uymaktadır. Değer zincirinin yönetişimi bu yolla, yerel aktörler aracılığı ile gerçekleşen yerel yönetişimle bağlanır ve yöresel ürünlerin tanıtılması ve kırsal turizm aracılığı ile yerel kalkınmanın gerçekleşmesini destekler.
Peynir değer zincirleri ile ilgili olarak yapılan sunumlarda, Akdeniz Havzası’nın değişik ülkelerinden verilen örnekler Coğrafi İşaretleri tescil edilmiş peynirlerin değerlendirilmesi ve korunmasında değer zinciri yönetişiminin önemini vurguladı. Üreticilerin toplu örgütlenmesinin değer zincirinin sağlıklı ve sürdürülebilir kalkınmasında ana öğe olduğu gözlemleniyor. Sahtecilik olaylarını azaltmak açısından denetim sisteminin de önemli bir rolü var. Gönüllü ve toplu bir girişim ve yerel aktörlerin sahteciliğe karşı örgütledikleri ve işlettikleri iyi çalışan bir izleme sistemi, hayvan yetiştiricilerinin ve mandıra sahiplerinin gelir düzeylerini yükseltebilir ve Coğrafi İşaretler daha geniş pazarlara açılmanın özendirici aracı ve yerel kalkınmanın da kaldıracı olabilir.
Köken Adı Korumalı (PDO) Comté peyniri (Fransa) nasıl süt üreticilerinin, mandıraların, peynir yapımcılarının ve yıllandırıcılarının bir araya gelip örgütlenerek katma değer yarattıklarının güzel bir örneğidir.
Toplu üretici örgütleri aracılığıyla dağlık bölgelerde üretilen peynirlerin dörte üçü sosyal dengenin temelini oluşturuyor çünkü geleneksel küçük ve orta boy peynir mandıralarının yarattıkları işgücü sanayileşmiş peynir birimlerine göre üç kez daha fazladır. Diğer yandan önemli fiyat farkları da gözlenmektedir. Örneğin, Comté peynirinin üretildiği yörede kırsal işgücü desteklenmektedir ve satış fiyatları da tescil olmamış peynirin fiyatına göre %57 daha yüksektir. Tüketici, bu ürünlerin verdiği mesajlar çok farklı ve değerli olduğundan bu fiyat farkını ödemektedir. Ayrıca, yöresel ürünler biyo-çeşitliliği de korumaya yararlar. Menşe İşaret’li Comté peynirinin başarı öğelerinden birisi yönetişiminde dört ayrı meslek grubunun yönetim kurulunda yer almasıdır. Her meslek grubu bir oya sahiptir. Kararlar için mutlak çoğunluk gerekir. Bu örgütlenme biçimi fiyatları arttırmakta ve yaratılan değerin filyer aktörleri arasında dağılmasını iyileştirmektedir. Buna karşın, yerel yapı ile A.B.’nin yasal boyunduruğunu uyumlu kılmanın zorluğu en büyük kısıtlardan biridir.
Köken Adı Korunan (PDO) Parmigiano Reggiano peynirinin başarısı da yerel değer zincirinin örgütlenmesi ve yönetiminde yatmaktadır. Konsorsiyum 1934 yılında kuruldu. Yöresel peynirin herhangi bir sahtecilik ve düzmecilikle karşı karşıya kalmaması için ticari bir marka tescil ettirdi. Konsorsiyum da bu ticari marka ile özdeştir. Peynir AB’den Korumalı Köken Adlandırmasını, 11 yıllık bir beklemeden sonra 2003 yılında aldı. A.B. Komisyonu üretim şartnamesinin değiştirilmesini istedi, diğer yandan ön-paketlemenin üretim alanında yapılması zorunlu kılındı. Bu peynir, bölgenin toplam süt üretiminin %96’sını kullanarak, bölge hayvan yetiştiricisine büyük katkıda bulunuyor. Parmigiano Reggiano peynirinin sınırlandırılmış coğrafi alanı iki yöreden oluşuyor : Parma ve Reggio Emilia. Yerel alışkanlıklar önemli ve yerel aktörleri toplu bir sistemi onaylamaya yöneltiyor. Çiğ sütün fiyatı doğrudan doğruya peynirin fiyatına bağlı ve süt üreticileri ile peynir yapımcıları arasındaki uzlaşmayla saptanıyor.
kesmek için araştırma gerektiriyor. Peynir ticari markası ve Coğrafi İşareti sayesinde daha iyi korunduğundan ihracatta olumlu etkileniyor. İşaretin yararı herşeyden çok ihraç edilen ürünün yasal olarak daha iyi korunması. Zincirin yönetişimi, oluşan yönetim kurulunda paydaşlar (28 üretici, 2 ticaret odası temsilcisi, 2 bölge temsilcisi) arasındaki dengeye dayanıyor.
Portekiz’de durum farklı: süt üreticileri ve peynir yapımcıları arasında bir birlik olmadığından ve bu nedenle de bir pazarlık gücü yaratılamadığından Coğrafi İşaretler Evora ve Serpa peynirlerinin fiyatlarını eziyor.
Alentejo-Evora koyun sütünden yapılan bir peynir. Bu peyniri ayrımlaştıran özelliği 30’dan 45 güne kadar uzayan olgunlaşma süresi. Yarı-sert kabuklu, baharatlı, tatlı ve ekşimsi bir peynir.
Serpa peynirinin de tadı baharatlı. Ufak hacimler için de bir sertifika alma olasılığı var ve duyusal analizlere dayanıyor.
İki durumda da kuvvetli bir birliğin olmayışından kaynaklanan bir pazarlama gücü eksikliği nin var olduğu belirgin. Bu nedenle de tüketici gerektiği gibi bilgilendirilemiyor. Kamu güçlerinin hiç bir biçimde desteklememeleri nedeniyle ihracatta da önemli sorunların yaşandığını belirtmek gerekir. Toplu bir girişim olmadan ve kamu güçlerine karşı bir baskı grubu oluşturulmadan, bu peynirlerin iç veya dış pazarlarda önemli atılımlar yapması beklenmemeli.
Yunanistan’ın Köken Adı Korumalı (PDO) Feta peyniri, tüm mesleklerin temsil edildiği güzel bir örgütlenme.. Feta peyniri değer zincirinde büyük şirketler küçük ve hatta cüce işletmelerle beraber faaliyet gösteriyorlar. Piyasayı büyük şirketler yönetiyor. 4 büyük işletme ve özellikle çiğ sütün « fiyat yapıcısı » Dodoni piyasanın %30’una hakim.
Sertifikasyonlar düzenli olarak iki kurum tarafından kontrol ediliyor: AGROSERT ve ELOGAK, ancak bu kontrollar sahteciliğe engel olamıyorlar. Küçük üreticiler dağlık ve fakir alanlarda konuşlanmışlar. 296’sı sadece feta üreten 585 küçük ve orta boyutta peynir yapımcısı var.
Hayvan yetiştiricisi-peynir yapımcısı işletmeler toplam keçi sütü üretiminin %65’ini, toplam süt üretiminin ise % 28’ini sağlıyorlar. Bununla beraber günümüzdeki kamu desteği daha çok üretimin yoğunlaşmasına yönelmiş durumda. Bu yöneliş aslında AB yeni Ortak Tarım Politikası reformuna (2014) karşı bir gidiş, çünkü reform birleşik ödemelerin sadece otlaklık alanları olan üreticilere dağıtılmasını öngörüyor.
Yunanistan’daki ekonomik kriz büyük şirketlerin yararına ve KOBİ’leri sarsacak ve zayıflatacak bir yoğunlaşmaya yol açabilir. Belki bu tehdit karşısında hayvan yetiştiricileri sendikasının yakın zamandaki girişimlerı mesleklerarası bir kuruluşun oluşturulması yönünde gelişir. Böyle bir gelişim Yunan feta peynirinin AB pazarı dışına ihracatının artmasına olanak sağlayabilir.
Köken Adı Korumalı, (PDO) Ezine peyniri (Türkiye): Portekiz ve Yunan vak’aları arasına yerleştirebileceğimiz bir örnektir. Büyük şirketler ve KOBİler bir arada faaliyet göstermektedir. Keçi sütünün dışındaki çiğ sütlerin fiyatı Süt Ulusal Konsey’i tarafından saptanır, ancak denetim yeteri kadar yerine oturmamıştır ve sahtecilik oldukça yaygındır. Bu sorun doğrudan doğruya çiğ sütün kalitesine yansımakta ve düzeyini düşürmektedir. Diğer bir sorun da ürünün standartizasyonu ile ilgilidir: sanayileşme ve standartların uygulanması özgün Ezine peynirinin duyusal özelliklerini değiştirmiştir.
Çevre ve ekonomi çok önemli konulardır. Coğrafi alan 130-140 köyü içine alan Ezine, Bayramiç ve Ayvacık ilçelerinin sınırlarıyla çizilmiştir. 163 000 koyun, keçi ve inekten oluşan bir sürü varlığından söz edilebilir. Bu sürünün yıllık toplam süt üretimi 75 000 tondur. 35 mandıranın 2012 yılı toplam cirosu ise 64,7 milyon TL (28,1 milyon avro) civarındadır.
2001 yılında gönüllü, toplu ve devinimli bir girişim olarak kurulmuş olan « Ezine Peynirini, ve Mandıracılarını Koruma ve Geliştirme ve Tanıtma Derneği » iç denetimi başarıyla gerçekleştirmektedir. Günümüzde 34 üyesi vardır.
Değer zincirinde tarımdan pazarlama ve dağıtıma doğru iyi bir değer akımının gerçekleşebilmesi için paydaşlar arasında uzlaşmanın gerçekleşmesi gerekir. Çiğ sütün kalite düzeyindeki düşüş doğrudan doğruya peynirin tadında değişikliğe neden olur. Bu uzlaşmanın sağlanabilmesi için Uluslararası Süt Araştırma Enstitüsü’nün kurulması kuvvetle istenmektedir