Ülkemizde Yazı Öğretimi

Ülkemizde yazı öğretiminin tarihsel süreci incelecek olursa, günümüze kadar pek çok yöntemin kullanıldığı görülmektedir.

Cumhuriyet ilan edildikten sonra, 3 Kasım 1928 tarihindeki Harf İnkılâbı yapılıncaya kadar uygulanan 1924 ve 1926 ilkokul programlarında; Elifba’nın öğretimine dayalı okuma yazma çalışmaları bulunmaktadır. Her iki programda da, Türkçe derslerinin içindeki ilkokuma-yazma çalışmaları dışında, 2. sınıftan itibaren başlayan bir yazı dersi yerleştirilmiştir.1928 yılında yeni Türk alfabesine geçilince ilkokuma yazma çalışmalarında hangi yöntemin uygulanacağı tartışma konusu olmuştur.

1936 Programında 1924 ve 1926 İlkokul Programlarında yer alan ses ve sözcük yöntemi yerine, cümle yöntemi getirilmiş ve diğer yöntemler yasaklanmıştır.

1948 İlkokul Programında daha önceki programlarda olduğu gibi 2. sınıftan itibaren başlayan ve haftada bir saat olarak yer alan yazı dersi bulunmaktadır. Programdaki yazı dersi; amaçlar, açıklamalar, ders araç ve gereçleri ile 1–5 sınıf konularının yer aldığı bölümlerle, bitişik eğik yazı bölümünden oluşmaktadır. İlkokul programında yazı dersinin amacının; okunaklı, işlek, süratli ve güzel bir el yazısı alışkanlığı kazandırmak olduğu vurgulanmıştır. Harflerin öğretimine önce büyük temel harflerle başlanması, daha sonra küçük temel harflerin öğretimi, 2. sınıfın ikinci yarısından itibaren de bitişik eğik yazıya geçilmesi, bitişik yazının önce dik örneklerinin, daha sonra eğik örneklerinin öğretilmesi yaklaşımı benimsenmiştir.

1968 Yazı Dersi Programının, 1948 programından farklılıkları şunlardır; ilk defa bu programda ‘İlkokuma Yazma Öğretimi’ adı altında bir bölüm konmuştur. Türkçe dersi programı, okuma, sözlü ve yazılı anlatım, imla, dilbilgisi, inşat ve yazı olarak alt alanlara ayrılmıştır. Okuma yazmaya, büyük ve küçük temel harflerin birlikte öğretimiyle başlanması gerektiği, bitişik yazı eğiminin 60–80 derece olmasının belirtilmesi diğer değişikliklerdir. Yine yazı dersi programları içinde ilk defa bu programda, öğretmenin de okulda bitişik eğik yazı kullanması gerektiği vurgulanmıştır.

21 1997 İlköğretim Okulu Türkçe Eğitimi Yazı Programında, okuldaki haftalık Türkçe derslerinin 1 saatlik bölümü yazı’ya ayrılacaktır, denilerek bir kısıtlama getirilmiştir. Yazı yazmaya hazır bulunuşlukla ilgili ilk defa açıklayıcı bilgiler bu programda verilmiştir. Programda yazı öğretiminde izlenecek sıranın;

1.sınıflar bölümünde; ilkokuma yazma çalışmalarına dik temel harflerle başlanacağı,

2. sınıflar bölümünde ise, bu dönemden itibaren öğrencilerin kullanacağı esas yazının 70 derece sağa eğimli olduğu, bitişik yazı eğitiminin ilkokuma-yazma öğretimi olmadığı, okuma ve yazmayı kavramış olan öğrencilere bitişik yazı becerisi kazandırma işlemi olduğu belirtilmektedir.(Uysal, 2008)

2005–2006 eğitim öğretim yılından itibaren uygulamaya konulan İlköğretim Türkçe Öğretim Programında yazı öğretimine yönelik önemli değişiklikler yapılmıştır. Şimdiye kadar yazı öğretiminde kullanılan dik temel harflerle yazı öğretimi yerine, bitişik eğik el yazısı ile yazı öğretimine geçilmiştir. Okuma yazmada seslerin verilmesinde harflerin öğretimi alfabedeki sıra takip edilmeden, Türkçe’deki fonksiyonel kullanımı ve yazılış zorluğuna göre gruplandırılarak öğretilmeye başlanmıştır.(Bay, 2006)

Tablo1’de dik temel harfler ile bitişik eğik harflerin karşılaştırılmasına yer verilmiştir.

Tablo1:Harflerin Sınıflandırılması

Kaynak: (Akyol, 2000)

Dik Temel Harfler Bitişik Eğik Harfler Harfler bağımsızdır. Harfler birleştirilir. Kalem harflerin veya çizginin sonunda

kalkar.

Kalem her kelimenin sonunda kalkar.

Temel şekiller yuvarlak ve düzlerdir.

Temel şekiller ovaller, yukarı ve aşağı kıvrımlar ve bağlayıcılardır.

Çizginin üzerinden tekrar gitme yok. Çizgi üzerinden tekrar gitme gerekli. Yazı dik yazılmaktadır. Yazı eğik yazılmaktadır.

22 2.3. Bitişik Eğik Yazı

Bitişik eğik yazı; harflerin birbirine bağlanarak heceler, hecelerinde birbirine bağlanarak kelimelerin oluşturulduğu bir yazıdır. Öğrenci yazı yazarken sürekli olarak bağlantılar yapmakta ve bunu giderek alışkanlık haline getirmektedir. Bu durum öğrencinin yazının bütün bağlantılarını ve ayrıntılarını üzerinde düşünmesini sağlamaktadır.(Akyol, 2007b)

Güneş (2007) ise bitişik eğik yazıyı, harflerin birbirine bağlanarak kelimeler oluşturan ve 70 derece sağa eğik yazılan bir yazı olarak tanımlamaktadır. Bitişik eğik yazı demek, bir harfin bittiği nokta ile bu harften sonra gelen harfin başladığı noktayı birbirine bağlamak demektir.

Bitişik eğik yazıya geçiş gerekçeleri Türkçe Öğretim Programında şöyle açıklanmıştır:

1-Öğrencilerin kalemi ellerine ilk aldıklarında eğik ve dairesel çizgiler çizdikleri gözlenmektedir. Bu durum öğrencilerin bitişik eğik yazıyı öğrenmelerini kolaylaştırmaktadır.

2-Öğrenciler, anatomik yapıları gereği kalemi eğik olarak tutmaktadırlar.

3-Bitişik eğik yazının akıcı ve kesintisiz olması, soldan sağa doğru yazı yönünü desteklemektedir.

4-Bitişik eğik yazı geri dönüşlere izin vermemektedir. Bu durum yazının akıcı ve doğru yönde gelişimini sağlamaktadır.

5-Bitişik eğik yazı, harflerin doğru yazımını desteklemektedir. Harflerin yazılış yönlerinin karıştırılması sorununun ortaya çıkmasını önlemektedir.

6-Bitişik eğik yazıdaki süreklilik düşüncelerdeki sürekliliğe yansımakta, birbirlerini desteklemektedir. Yazıda kazanılan bu akıcılık okuma becerisine de yansımaktadır.

7-Dik temel harflerin ardından bitişik eğik yazı harfleri ile yazmaya başlayan öğrenciler, bitişik eğik yazıya geçişte güçlük çekmektedirler.

8-Yapılan araştırmalar, öğrencilerin bitişik eğik yazı ile yazmada problem yaşamadıklarını ve bu yazı türünden zevk aldıklarını ortaya koymaktadır.

9-Bitişik eğik yazı öğrencilerin estetik bakış açısı geliştirmelerine yardımcı olmaktadır.

10-Bitişik eğik yazı alışkanlığı, öğrencilerin diğer yazı karakterleriyle yazılmış metinleri okumalarında problem çıkarmamaktadır. (MEB, 2005)

23 Programda belirtilenlere ek olarak Akyol (2007b) bitişik eğik yazının sağladığı kolaylıkları şu şekilde belirtmiştir:

1-Eğik harflerin sadece bir başlangıç noktası varken dik harflerin farklı başlangıç noktaları vardır. Bu durum çocuk açısından sıkıntı yaratmaktadır.

2-Eğik harflerin görüntüleri birbirinden farklıdır. Bundan dolayı çocuk harfleri birbirine karıştırmadan yazabilmektedir.

3-Bitişik eğik yazıyla öğretim yönteminde daha fazla kelime öğrenilmektedir. 4-Öğrenciler arasındaki yazım farklılıkları azalmaktadır.

5-Öğrenme güçlüğü bulunan, zihinsel engelli çocuklara bitişik eğik yazının öğretiminin daha kolay olduğu saptanmıştır.(www.turkyasam.com/eğitim.)

Güneş (2007), günümüz yazı öğretiminde bitişik eğik yazının öneminin hızla arttığına dikkati çekerek bu durumun yapılandırmacı yaklaşım ve beyin araştırmalarından kaynaklandığını ifade etmektedir. Bitişik eğik yazının bağlantılar yapılarak yazılan bir yazı olmasının, öğrencinin bilgileri zihninde bütünleştirerek yapılandırmasına katkı getirdiğini belirten Güneş, bitişik eğik yazının yararlarını öğretim, zihinsel gelişim, dil gelişimi ve bedensel gelişim başlıkları altında sunmuştur.

a) Öğretim Açısından Yararları: Bitişik eğik yazı daha hızlı yazılmaktadır. Bitişik eğik yazıda kelime tanıma daha kolay olmaktadır. Bitişik eğik yazıda rakam ve işaretler daha kolay fark edilmektedir. Bitişik eğik yazı heceleyerek okumayı engellemektedir. Özellikle solak öğrencilere öğretimi daha kolaydır.

b)Zihinsel Gelişim Açısından Yararları: Bitişik eğik yazı düşünmeyi ve dikkati geliştirmektedir. Bağlantılı ve ayrıntılı düşünmeyi, zihinsel gelişimi, kinestetik zekâyı geliştirmektedir.

c)Dil Gelişimi Açısından Yararları: Bitişik eğik yazı okuma becerilerini geliştirmektedir. Yazının bireyselleşmesini sağlamakta ve öğrencinin kendini ifade etmesini kolaylaştırmaktadır. Estetik yönüyle de öğrencilere zevk vermektedir. Öğrencinin kendini ifade etmesini kolaylaştırmakta ve estetik yönü dolayısıyla öğrenciye zevk vermektedir.

d)Bedensel Gelişim Açısından Yararları: Parmak ve el kasları, bilek ve kol kasları için uygundur. Solak öğrenciler dik temel yazı yazarken elleri ile harflerin kapanmasına neden olurlar. 70 derece eğik yazılan bitişik eğik yazı bu sorunu ortadan kaldırır.

Uysal (2008) neden bitişik eğik yazı sorusuna, şu şekilde cevap vermektedir: “Küçük temel harflerle yazılmış yazılara göre daha okunaklıdır. Yazıda bozulmaları önler,

24 harfler birleştirildiği için isteseniz de bozamazsınız. Daha süratli yazılırlar. Daha güzel görünür, okuyan ve yazanda estetik duygular uyandırırlar.”

2.3.1. Bitişik Eğik Yazı Öğretimine Hazırlık

Bitişik eğik yazı öğretiminin başarılı sonuçlar verebilmesi yazı hazırlık aşamasında gerçekleştirilen çalışmaların niteliğiyle doğrudan ilgilidir.

Öğrencilerin güzel ve okunaklı bir yazı becerisi kazanmaları için hazırlık yapılmadan yazı öğretimine geçilmemelidir. Bu gerçekten dolayı dünyanın pek çok ülkesinde bu çalışmalar özenle yürütülmektedir. Yazıya hazırlıkta birinci amaç, çocuklarda kuvvetli bir yazı öğrenme arzusu uyandırmak ve bu konuda gerekli olan tekniği, fazla güçlük çekmeden kazandırmaya hazırlamaktır. Bu hazırlık çalışması, mümkün olduğu kadar, çocuklar okumaya başlamadan yapılmalıdır. Çünkü yazı öğretimi okuma öğretimiyle birlikte ele alınıp yürütülmesi gereken bir çalışmadır.

Maria Monessori’nin yaptığı araştırmalar, yazma eyleminin hem bilişsel hem de devinişsel hazırlığı gerektirdiğini ortaya koymaktadır. Bilişsel hazırlık, çocuğa yazmayı öğrenmenin önemini kavratarak onda güçlü bir yazı öğrenme arzusu uyandırmaktan ibarettir. Devinişsel hazırlık ise; çocuğa yazı araç-gereçlerini kullanma ve harflerin şekillerini çizme becerilerinin kazandırılmasını içermektedir.(Gray, 1964)

Okula yeni başlayan birinci sınıf çocuklarının sinir-kas eş güdümü ve küçük kasları, özelikle de el ve parmak kasları henüz gelişmemiştir. O nedenle de yazı çalışmalarında el ve parmak kasları yeterli ölçüde geliştirilmeden yapılacak doğrudan yazma çalışmaları öğrencilerin hemen yorulmasına, yazmadan bıkıp usanmalarına ve hatta yazma çalışmalarında nefret etmelerine neden olabilir.(Çelenk, 2004)

Bu belirtilen olumsuzlukların yaşanmaması için bitişik eğik yazı öğretimine geçmeden önce yazı hazırlık aşamasında öğrencilerin motor becerilerini geliştirmeye dönük ve el-göz koordinasyonunu geliştirici şu etkinliklerin yapılması gerekir:

- Legolar veya küplerle oynamak, - Oyun hamuruyla oynamak, - Yaylarla veya iplerle oynamak, - Yap-bozlarla oynamak,

- Parmakla boyama yapmak,

25 Öğrencilerin el kol kaslarını, el-göz koordinasyonunu geliştirici etkinliklerin önemini belirten Güneş (2007) bu çalışmalarla birlikte yazıya hazırlıkta şu çalışmaların yapılması gerektiğinden bahseder.

Kalem Tutma: Kalem tutmanın ilkokuma-yazma öğretimi açısından ayrı bir önemi vardır. Öğrencilerin bu aşamada edinecekleri alışkanlıklar ömür boyu sürmektedir. Öğrencinin kalemi yanlış tutması çabuk yorulmasına neden olmakta ve güzel yazmasını engellemektedir. Bunu önlemek için öğretmen her öğrencinin kalem tutuşunu gözlemeli ve doğru tutma alışkanlığı kazanmalarını sağlamalıdır.

Kalem, elin baş, orta ve işaret parmağı arasında tutulmalıdır. İşaret parmağı kaleme çok bastırmamalıdır. Yazma esnasında kaleme gereğinden fazla bastırma önemli bir sorundur. Bu konu detaylı bir şekilde çalışılmış ve ortaya konan veriler kelimeyi yazarken, yazma işleminin sonuna doğru kaleme bastırmanın daha da arttığını göstermiştir.(Akyol, 2007b)

Kalem uç kısmına yaklaşık 2 cm geriden ve 45 derece eğik tutulmalıdır. Yazı yazarken el çok fazla kâğıda yapıştırılmamalıdır. Sol elle yazı yazan öğrenciler sağ elle yazmaları konusunda zorlanmamalıdır.

Yazının Soldan Sağa Yazılması: Yazının soldan sağa yazıldığı önce çizgiler üzerinde gösterilmelidir. Bu amaçla resimlerden yararlanılabilir. Örneğin ormana giden bir tavşan resmi gösterilir, soldan sağa eğik çizgilerle tavşanın gideceği yol çizilir. Daha sonra bitişik eğik yazı örnekleri gösterilir. Bu tür etkinliklerle yazı yazmanın soldan sağa doğru yapıldığı gösterilmelidir.

Çizgi Çalışmaları: Yazıya hazırlık çalışmalarının en önemli bölümünü çizgi çalışmaları oluşturmaktadır. Bu çalışmalarda önce serbest çizgiler çizdirilmeli, ardından harflerin yazımını kolaylaştıracak çizgiler öğretilmelidir. Çizgi alıştırmaları sırasında, harflerin yazımına hazırlayan şekiller çizdirilmeli ancak harf adları söylenmemelidir.(Güneş, 2007)

Güleryüz’e (2004) göre, öğrencilere güzel ve okunaklı yazı yazdırmanın “abece”si çizgi çalışmalarıdır. Çünkü çizgi çalışmalarının bilişsel, duyuşsal ve devinişsel boyutu vardır. Bu üç boyutun bileşim eyleminde güzel ve okunaklı yazı oluşabilir.

Çizgi çalışmalarının bilişsel boyutunu öğrencilerin çizgi çalışmaları yapmalarında, doğru ve güzel yazı yazmalarında uyulması gereken kurallar ve bilgiler oluşturur. Harflerin yazılış yönleri, oranları, kuyrukları, yuvarlaklıkları önemli bilgilerdir. Çizgi çalışmalarında çizgi-yaşam ilişkisinin kurularak kalıcılık ve derinliğin sağlanması gerekir.

26 Çizgi çalışmalarının duyuşsal boyutu bir diğer ifadeyle sanatın estetik boyutunu oluşturur. Öğrenciyle çizgi çalışmaları yaparken onun ilgisinin çekilmesi, güzel yazmaya özendirilmesi, yaptığının özgün bir çalışma olduğunun söylenmesi öğrenciyi çalışmaya iten, kışkırtan yaklaşımlardır. Bu özellikler dikkate alınmadan yapılacak çalışmalar sıradandır, gerçekten rastgele karalamalar olarak algılanabilir. Yazının duyuşsal boyutu işe koşulmadığı takdirde öğrenciler bu çalışmalardan zevk almaz ve güzel yazı yazamazlar.

Çizgi çalışmalarının devinişsel boyutunu ise, öğrencinin kalem tutması, kalemi yazdıracak şekilde ucunu kırmadan çizmesi, şekillere uygun olarak çizgiler çekmesi, yazarken öğrencinin dik oturması, defteri tam önünde olacak şekilde yazması ve ayaklarının tam olarak yere basması oluşturur.

Çizgi çalışmaları, serbest çizgi çalışmaları ve düzenli çizgi çalışmaları olarak ele alınmaktadır.

1-Serbest Çizgi Çalışmaları: Serbest çizgi çalışmaları bitişik eğik yazıya hazırlar nitelikte olmalıdır. Resim çizme çalışmalarıyla yaptırılmalıdır. Bu resimlerin çevrede görülen ve bilinen varlıkların, nesnelerin resimleri olmasın dikkat edilmelidir. Ayrıca bu aşamada verilen çizgilerin sürekli, bitişik ve eğik çizgiler olmasına özen gösterilmelidir. Dik temel yazıya hazırlık için verilen dik ve kesik çizgilerden kaçınılmalıdır. Bu amaçla karalamalar (kuş yuvası, çember, bulut yapma), sürekli ve eğik çizgiler çizme (dalga, yılan, halat vb.) çalışmaları yapılabilir.

2-Düzenli Çizgi Çalışmaları: Bu aşamada yapılacak çizgi çalışmaları, harfleri yazmaya hazırlık niteliğindedir. Bu nedenle verilen çizgilerin sürekli, bitişik ve eğik çizgiler olmasına, aynı zamanda belirli satır aralıklarına yazılmasına özen gösterilmelidir. Satır aralıkları önce geniş olmalı, giderek azaltılarak normal satır aralığına geçilmelidir.(Güneş, 2007)

Yazıya hazırlık çalışmaları, öğrencilerin yazma araçlarını tam bir yetkinlikle kullanıncaya kadar sürmelidir. Bu bilinmelidir ki yeterince yazıya hazırlık çalışması yaparak çocuğun, el ve parmak kasları güçlenip yeterince yazma becerisi geliştirmeden yapılan doğrudan yazı çalışması, çocuğu aşırı derecede yoracağı için, okuma yazma öğrenmede isteksizliğe, çirkin yazıya ve önemli öğrenme sorunlarının doğmasına neden olur. Bu sebeple hazırlık çalışmalarının bir an önce tamamlanması için iş aceleye getirilmemelidir.(Çelenk, 2004)

Hazırlık çalışmalarına ayrılacak süre bölgeden bölgeye, hatta okuldan okula değişebilmektedir. Bu süreyi tayin edecek durum, öğrencilerin okul öncesi yaşantılarında

27 sahip oldukları dil becerileri ile okuma-yazma deneyimlerinin düzeyidir. Öğretmen sınıf seviyesini göz önünde bulundurarak bu süreyi belirlemelidir.

Bilir’e (2005) göre ise hazırlık çalışmaları, birinci sınıfa gelen çocuklar eğer okul öncesi eğitim kurumlarına gitmemiş, kalemi, defteri ilk kez bu sınıfta tanıyorlar ise bir-bir buçuk ay sürebilir.

2.3.2. Bitişik Eğik Yazı Öğretiminde Kullanılacak Araç-Gereçler

Yazı öğretiminde kullanılacak araç-gereçlerin, öğrencilerin özelliklerine ve kazandırılacak becerilere göre seçimi öğretimin verimliliği açısından önem taşımaktadır. Yazı öğretiminde kullanılan araç gereçler şunlardır:

- Kil, plastilin, fasulye, plastik çöpler, - Kum ve oyun hamurları,

- Yazı defterleri ve kağıtlar, - Yazı kağıt ve kartonları,

- Yazı kalemleri, kalemtıraş ve silgiler, - Yazı tahtası ve tebeşirler,

- Bazı bilgisayar programları, - Büyük ve küçük harfler tablosu.

Yazı Defteri ve Kağıtlar: Yazı defteri çizgi, harf, kelime ve cümle yazma alıştırmaları amacıyla kullanılmaktadır. Yazı defteri iki formadan fazla olmamalıdır. Yazı defteri kaliteli beyaz kağıttan ve çizgili olmalıdır. Çizgilerin küçük, büyük ve eğik temel harflerin gövde ve uzantılarına göre hazırlanmış olması gerekir. (Güneş, 2007) Bu amaçla programda öngörülen klavuz çizgili yazı defteri kullanılmalıdır. Ayrıca defter veya kağıtlarda, yazının eğimini gösteren, sayfa aralarına konan yardımcı klavuz kartonlardan yararlanılabilir.

Yazı Kağıtları ve Kartonlar: Özel olarak hazırlanmış yazı kağıt ve kartonlarının kullanılması tercih edilmelidir. Ebatlar sınıf düzeylerine göre değişiklik gösterebilir. İlköğretim birinci kademede öğrencilerin sınıf düzeylerine uygun olarak A5, A4 ve A3 boyutlarındaki kağıtların kullanılması tercih edilir. Bitişik eğik yazı etkinlikleri için hazırlanmış, yazılacak sayfanın altına konulan 70 derece eğimli çizgili klavuz kartonlar kullanılır.(Başaran ve Karatay, 2005)

Yazı Kalemleri: Yazı öğretimi çalışmalarında kullanılan temel araç kurşun kalemdir. Özellikle birinci sınıftaki öğrenciler, kalem tutma becerisini kazanacaklarından

28 kullanacakları kalemler önem taşır. Tükenmez ve mürekkepli kalemler kesinlikle kullanılmamalıdır. Kullanılacak kurşun kalem kolay açılabilen ve içi normal koyulukta olanlardan seçilmelidir. Öğrencilerin el ve parmak kaslarına en uygun kalem yuvarlak kalemlerdir. Bunun dışındaki çok kalın, çok ince, yassı ya da köşeli kalemler öğrencilerin kalem tutmasını ve rahat yazı yazmasını engellemektedir.

Yazı Tahtaları: Bitişik eğik yazı öğretiminde harflerin yazılış ve bağlantı biçimlerinin gösterilmesinde sınıf tahtası etkili bir araçtır. Öğrencinin gözüne uygun, ışığı yansıtmayan, tebeşiri kaydırmayan özelliklerdeki yazı tahtası seçilmelidir. Yazı tahtası mat koyu, yeşil veya siyah renkli olmalı ve öğrencinin yazı yazabileceği yükseklikte bulunmalıdır.(Güneş, 2007)

Bazı Bilgisayar Programları: Bitişik eğik yazı öğretiminde bazı bilgisayar programları da kullanılabilir. Bu tür programlarda harflerin yazılışları multi-medya destekli olarak gösterilmekte, yanlışlar arasından doğruların bulunması vb. etkinlikler kullanılmaktadır.(Young, 2002; Akt: Başaran ve Karatay, 2005)

2.3.3. Bitişik Eğik Yazı Öğretimi

Bitişik eğik yazı öğretiminde üç temel husus vardır: 1. Harf şekillerinin doğru yazılması 2.Uygun ölçülerde yazılması ve 3.Alt ve üst uzantıların uygun yazılması. Bu sıralama dikkate alınarak her çalışmada bir iş üzerinde durulmalıdır. İlk iş harf şekillerinin doğru yazılmasıdır.(Akyol, 2006)

Bitişik eğik yazı öğretiminin en önemli ilkesi tümevarımdır. Bu ilke doğrultusunda, mutlaka önce harflerden başlanır. Harflerin öğretilmesinde acele edilmemelidir. Bir harf iyice kavratılmadan diğer bir harfe geçilmemesi gerekir.(MEB, 1997)

Sesi yazma aşamasında öğretilecek harf, öğretmen tarafından tahtaya büyükçe yazılmalı ve yazarken öğrencilerin önü kapatacak şekilde durmamalıdır. Harfin başlangıcından itibaren ne yaptığını sözel olarak harf bitinceye kadar anlatmalıdır. Harfi yazdıktan sonra derhal okumalı ve okutmalıdır. Ayrıca harfin büyük puntoyla matbuu olarak yazılmış üzerinde başlangıç ve bitiş noktalarının yer aldığı, kaç harekette yapıldığını gösteren bir kopyasını da tahtaya kendi yazısının yanına asarak her ikisi karşılaştırılıp üzerinde öğrencileri konuşturabilir. Söz konusu çalışmalar bittikten sonra öğretmen çocukların defterlerine veya çalışma kitaplarına yazmalarını sağlamalıdır.(Yılmaz, 2006)

Yazılması zor olan (a, A, k, y, g, G, f ) harflerden önce bu harflerin yazımına yönelik çizgi çalışmaları yapılmalıdır.(MEB, 2005)

29 Harfin yazımının ardından öğrenci defterleri öğretmen tarafından kontrol edilir. Çocuklar defalarca kontrol edilmeli ve sayfayı yanlış çalışmalarla doldurmalarına izin verilmemelidir. Doğru yazılanlar övgüyle kabul edilirken, yanlış yazılanlar uygun bir şekilde çocuğa düzelttirilmelidir. Zaman kaybı olur düşüncesiyle yanlışlar düzeltilmez ise ileride daha büyük sıkıntılarla karşılaşılması kaçınılmaz olacaktır.

Harfi yazdırırken tek bir harfi defalarca yazdırmanın bitişik eğik yazı açısından pek faydası olmayacaktır. Bunun yerine öğrenilen harflerin bir grup olarak çalışılması daha yararlıdır. Örneğin; “e” harfini kavrattıktan sonra onu defalarca yazdırmak pek yararlı bir çalışma değildir. Bunun yerine “l” harfini de verip birlikte “el” kelimesini yazdırmak daha uygundur. Çünkü bitişik eğik yazıda harfin şekli kadar bağlantıların yapılması da önemlidir. (Akyol, 2006)

Harfi doğru yazma çalışmaları bittikten sonra ebatlar üzerinde durulmalı ve küçük harfler büyük harflerin yarısı kadar olmalıdır. Son olarak da üst ve alt uzantılar üzerinde