Yönetmek, sözlük anlamı ile yasa lara, kurallara ya da belli koşullara uygun biçimde çalışmayı sağlamak, bir diğer anlamı ile birinin bir konu daki çalışmasına yön vermek, onu yönlendirmek anlamım taşımaktadır. Her iki anlamda da yönetim eylemini gerçekleştiren bir veya birkaç yöneti ci bulunur. Bu kişi veya kişiler yönet me gücünü elinde bulunduran ki- şi(ler) dir. Kişilerin elinde bulunan bu güç, onları bazı durumlarda ayrıcalık lı konuma getirdiği için bu gücü di ğer insanların yararına veya zararına kullanabilmektedirler.
Başkalarının yararına kullanılan iyi amaçlı güç her zaman istenilen bir durumdur. îdeal bir yönetici de elin de bulunan gücü etrafındaki kişile rin, toplumun, küresel çerçevede in sanlığın yararma kullanan, onların gelişmesi, ilerlemesi için çaba harca yan, onların ihtiyaçları ile yakından
ilgilenen, sorunlarına pratik ve yapıcı çözümler üreten kişilerdir. Fakat gü nümüz rekabet koşulları, hayat şart larının daha çok zorlaşması gibi se bepler yukarıda sözü edilen ideal yö netici tipinin çizilmesini zorlaştır maktadır. Bunun nedeni belki de yö neticilerin yetişkinlerden oluşması dır. Neden birçok yetişkin, çocuklar için nitelendirdiğimiz saf ve temiz duygular ve düşünceler çerçevesinde hareket edemiyor. Çocukluktan ye tişkinliğe geçişte neler bunları değiş tiriyor? Yetişkinleri daha bireyci dü şünmeye iten sebepler neler olabilir? Neden tüm çıkar kavgaları, savaşlar, tabiatın yok edilmeye çalışılması, ül keler arası anlaşmazlıklar v.s. hep ye tişkinlerin ve de onları yöneten lider lerin, yöneticilerin rolüdür? Eğer
dünyayı çocuklar yönetseydi durum ne olurdu?
İşte bu soruya cevap arayan Mary-
land Üniversitesi bilim adamları kısa adı ICONS olan bir proje başlatmış
lardır. 1
Maryland Üniversitesi, gelişen teknoloji ve dünyanın düzeni hak- kındaki gelişimleri içeren bir müfre dat programıyla oldukça farklı bir projeye ön ayak olmuştur.
1981 ’den itibaren 1500’den fazla öğrenci bu projede yer almış ve dün yanın birçok ülkesinden katılımlar ol muştur. Bu ülkeler arasında Japonya, Kolombiya, İsviçre, Fransa, Almanya, Kore, Venezüella, Norveç, İzlanda, İsveç, Kosta Rika, Finlandiya bulun maktadır.
Bu projenin adı Uluslararası Ha berleşme ve Müzakere Simulasyonu- dur. (International Communication and Negotiation Simulation) Bilgisa yarlardan aktif biçimde yararlanılan bu projede öğrenciler diplomatların ve politikacıların yerini almıştır. Yapı lan müzakerelerdeki başlıca konular, dünyada; sağlık, insan hakları, nükle er silahların hızla yaygınlaşması gibi konulardan oluşmuştur.
Katılan her okul belirli bir ülkeyi temsil etmiş ve her çalışma 20-30 ül ke takımını içermiştir. Bunlar, tama
men kontrol edilmiş gelişmeler ve olaylardır. Bu simulasyon boyunca öğrenciler haberleşme ağındaki ger çek kimliklerden habersiz olmalarına rağmen, ulusal politika adına bir bir lik olup arkadaşlık kurabilmektedir ler.
Kanlan her takımın; bir bilgisaya ra, telefona, kelime yazılımına, ihti yaçları vardır. Bu projeye dahil öğ renciler günlük olayları ve aktivitele- ri internet sayesinde halledebilmek tedirler. Elektronik haberleşme yo luyla (Internet) öğretmenler de tartış- ma gruplarına katılıp fikirlerini ve gö rüşlerini paylaşabilmektedirler.
Bu projede (ICONS) yoğun tekno loji ürünleri kullanılmakla birlikte amaç teknoloji kullanımı değildir. Si mulasyon programı öğrencilerin dün yalarını aydınlatmak ve alternatif po- likalar üretmelerine yardımcı olmala rı amacıyla yapılmıştır.
1. Aşama : Ülke Araştırması
ilk 4-6 hafta arasında öğrenciler kendi ulusal politikalarını ve yerini alacakları devlet adamlarının araştır masını yürütürler. Araştırmayı yürü ten Maryland Üniversitesi tartışma lardaki konuların taslağını çıkarıp, se naryolarını düzenleyerek her okul ta kımının üyeleri temsil edeceği ülkey le ve diğer takımlarla ilgilenir.
Öğrenciler bilgisayar kullanımına çok çabuk alışırlar. Genelde lise ça ğındaki çocukların motivasyonu ol dukça zordur. Fakat bu tür simulas- yona, müzakerelerde ilgi artmakta dır. Araştırma sırasında öğrenciler birbirlerine kütüphaneyi ve diğer araçları nasıl kullanmaları gerektiği konusunda yardımcı olurlar.
2.
Aşama : Müzakere
Çalışmanın ikinci aşaması en geç dört haftada sonuçlanır. Bu süre de öğrenciler temsil edecekleri ülke lere mesajlar gönderip, cevaplarını alırlar. Müzakereye katılacaklar (dip-
lomatlar) telekonferans sistemiyle ile tişim sağlarlar. Müzakereler başladı ğında öğrencilerin teklifleri karşılık olarak tartışmaya açılır. Teklifler ka bul ya da red edilir.
Yirminci listeyi içeren son simu- lasyonda çocuklar sürekli değişime uğrayan sorularla karşılaşırlar. Öğ renciler bu çalışma için özellikle ha zırlanmış bir yazılım olan POLNET
H’yi kullanmışlardır. Bu yazılım 2.000 - 3.000 mesaj içermektedir.
Simulasyon sürerken ederken ye ni mesajlar gelmeye devam eder. Bu yeni mesajların gelişiyle öğrenciler çok kısa bira sürede dialoglarını nasıl geliştirebileceklerini öğrenirler. Öğ renciler, dünyanın çok değişik ülke lerinden (Kanada, İsrail, Japonya gi bi) öğrencilerin müzakereye kaüldık- larını öğrendikçe çalışma konusunda ki gayretleri de artar. Bu kadar yay gın olan bir katılım öğrencilerin pers pektiflerinin genişlemesini sağlar. Kültürel farklılıkları ve ulusal prob lemlerin çözümlerine nasıl yaklaşım larda bulundukları konusunda bilgi sahibi olurlar.
3. Aşama : Yansıma ve
Soruşturma
Mayıs’ta biten bu simulasyondan sonra yeni bir değişim bekleniyordu. ICONS’un bu bölümünde, öğrenciler simulasyondaki aktiviteleri hakkında bilgilendirildiler. Projenin son bölü münde ise öğrenciler yeni öğrendik lerini farklı bir probleme ya da geniş
bir aktiviteye uygulayacaklardı. Çalış ma boyunca müzakere yöntemi, da yanışma, müzakerelerdeki karar ver me aşaması ve uygulanan stratejiler hakkında çocuklara sorular yöneltil di.
Öğrencilerin çalışma sırasında ya şadıkları kırıklıkları, başarıları, lider lik davranışları ve benzeri zorlu uğ raşlarını düşünüp yazmaları istendi. Birçoklarının yapılan müzakerelerin
YAŞADIKÇA EĞİTİM/49/199--- --- --- --- ---
daha iyi yürütülmesi için yeni fikirle ri vardı. Çocukların yeteneklerini bu kadar geliştirmeleri karşısında birçok yetişkinin şaşkınlık yaşadığı bir ger çektir.
“Dünyanın liderleri” statüsünden vazgeçmekte oldukça isteksiz olan çocuklar, günlük fikir alışverişlerini bilgisayarlarla yapmaktan mutluydu lar. Bu mesajlar (fikir alışverişleri) okulun son günlerine kadar devam etmiştir.