3.3. DEĞĠġKENLER ARASI ĠLĠġKĠLER
3.3.7. Öğrenim Düzeyleri ve Belediyenin KOMEK Kursu Vermesiyle Ġlgil
Katılımcıların öğrenim durumları ile Konya BüyükĢehir Belediyesinin KOMEK kursu düzenlemesine bakıĢları arasındaki iliĢkiye incelendiğinde anlamlı iliĢki taĢıyan 7 yargı bulunmaktadır. Bunlardan ilki “Konya BüyükĢehir Belediyesi genel olarak güzel hizmetler yapıyor” ifadesidir (P=0,011). Tablo 20‟deki ortalamalar incelendiğinde, eğitim düzeyi arttıkça Konya BüyükĢehir Belediyesinin genel olarak güzel hizmet yaptığına iliĢkin düĢünce azalmaktadır.
“KOMEK kursları Konya BüyükĢehir Belediyesinin eğitime önem verdiğini göstermektedir” ifadesinde P=0,005 ve P<0,05 olduğundan öğrenim durumları ile ifadeye katılım arasına anlamlı bir iliĢki görülmektedir.Buna göre katılımcıların eğitim düzeyi arttıkça KOMEK kurslarının belediyenin eğitime önem verdiğini gösterme düĢüncesi azalmaktadır.
“KOMEK kursları vasıtasıyla Konya BüyükĢehir Belediyesi iĢsizliği azaltmaktadır” ifadesinde P=0,010 ve P<0,05 olduğundan öğrenim durumları ile
ifadeye katılım arasına anlamlı bir iliĢki görülmektedir. AraĢtırmaya katılanların eğitim düzeyi arttıkça bu yargıya katılma düzeyleri azalmaktadır.
Tablo- 20. Belediyenin KOMEK Kursu Vermesiyle Ġlgili DüĢünceler ve Öğrenim Düzeyleri ĠliĢkisi
N Mean Std.
Dev.
Min Max Sig.
BEL1-Konya BüyükĢehir Belediyesi genel olarak güzel hizmetler yapıyor
Ġlkokul 37 4,16 ,898 1 5 ,011 Ortaokul 45 4,16 ,673 3 5 Lise 133 4,20 1,011 1 5 Üniversite 409 4,11 ,803 1 5 Lisansüstü 43 3,65 1,270 1 5 TOPLAM 667 4,10 ,888 1 5
BEL2-KOMEK kursları Konya
BüyükĢehir Belediyesinin önemli bir sosyal sorumluluk çalıĢmasıdır
Ġlkokul 37 4,43 ,647 3 5 ,064 Ortaokul 45 4,44 ,586 3 5 Lise 133 4,53 ,774 1 5 Üniversite 409 4,40 ,657 2 5 Lisansüstü 43 4,16 1,252 1 5 TOPLAM 667 4,42 ,731 1 5
BEL3-KOMEK kursları Konya
BüyükĢehir Belediyesinin eğitime önem verdiğini göstermektedir
Ġlkokul 37 4,49 ,607 3 5 ,005 Ortaokul 45 4,29 ,626 2 5 Lise 133 4,50 ,735 1 5 Üniversite 409 4,28 ,751 1 5 Lisansüstü 43 4,05 1,290 1 5 TOPLAM 667 4,32 ,786 1 5
BEL4-KOMEK kursları vasıtasıyla
Konya BüyükĢehir Belediyesi
iĢsizliği azaltmaktadır Ġlkokul 37 3,84 1,041 1 5 ,010 Ortaokul 45 3,84 ,903 1 5 Lise 133 3,87 1,090 1 5 Üniversite 409 3,59 1,113 1 5 Lisansüstü 43 3,30 1,282 1 5 TOPLAM 667 3,66 1,111 1 5
BEL5-KOMEK kursları vasıtasıyla Konya BüyükĢehir Belediyesi iĢgücü kalitesini artırmaktadır Ġlkokul 37 3,95 ,880 2 5 ,137 Ortaokul 45 3,78 ,951 1 5 Lise 133 3,96 1,040 1 5 Üniversite 409 3,81 1,023 1 5 Lisansüstü 43 3,51 1,279 1 5 TOPLAM 667 3,83 1,035 1 5
BEL6-KOMEK kurslarına harcanan parayı israf olarak görmüyorum
Ġlkokul 37 4,51 ,507 4 5 ,004 Ortaokul 45 3,76 1,111 1 5 Lise 133 4,22 ,964 1 5 Üniversite 409 4,22 ,912 1 5 Lisansüstü 43 4,02 1,244 1 5 TOPLAM 667 4,19 ,953 1 5
BEL7- Konya BüyükĢehir Belediyesi
KOMEK kurslarıyla bireylere
önemli yatırım yapmaktadır
Ġlkokul 37 4,38 ,681 2 5 ,043
Ortaokul 45 3,96 ,878 2 5
Üniversite 409 4,16 ,801 1 5
Lisansüstü 43 3,86 1,338 1 5
TOPLAM 667 4,15 ,873 1 5
BEL8-KOMEK Kursları Konya
BüyükĢehir Belediyesi’nin kültür ve sanata verdiği önemin göstergesidir
Ġlkokul 37 4,41 ,551 3 5 ,071 Ortaokul 45 4,36 ,529 3 5 Lise 133 4,27 ,854 1 5 Üniversite 409 4,20 ,800 1 5 Lisansüstü 43 3,95 1,133 1 5 TOPLAM 667 4,22 ,813 1 5
BEL9-KOMEK kursları Konya
BüyükĢehir Belediyesini beğenmemi sağlıyor Ġlkokul 37 4,03 ,866 1 5 ,017 Ortaokul 45 4,07 ,618 3 5 Lise 133 4,11 1,039 1 5 Üniversite 409 3,91 ,968 1 5 Lisansüstü 43 3,53 1,470 1 5 TOPLAM 667 3,94 1,004 1 5
BEL10-KOMEK kursları olmasa bile, benim Konya BüyükĢehir
Belediyesine iliĢkin olumlu
düĢüncem değiĢmez Ġlkokul 37 3,81 ,995 2 5 ,000 Ortaokul 45 3,84 ,767 2 5 Lise 133 3,80 1,097 1 5 Üniversite 409 3,37 1,204 1 5 Lisansüstü 43 2,86 1,407 1 5 TOPLAM 667 3,48 1,188 1 5
“KOMEK kurslarına harcanan parayı israf olarak görmüyorum” ifadesinde P=0,004 ve P<0,05 olduğundan öğrenim durumları ile ifadeye katılım arasına anlamlı bir iliĢki görülmektedir. AraĢtırmaya katılanların eğitim düzeyi düĢtükçe, harcanan paraları israf olarak görmeme düĢüncesi artmaktadır.
Diğer bir anlamlı iliĢki taĢıyan ifade “Konya BüyükĢehir Belediyesi KOMEK kurslarıyla bireylere önemli yatırım yapmaktadır” yargısıdır (P=0,043). Buna göre eğitim düzeyi arttıkça, bu kurslarla bireylere önemli yatırımlar yapıldığı düĢüncesi azalmaktadır.
Öğrenim düzeyleri ile “KOMEK kursları Konya BüyükĢehir Belediyesini beğenmemi sağlıyor” ve “KOMEK kursları olmasa bile, benim BüyükĢehir Belediyesine iliĢkin olumlu düĢüncem değiĢmez” ifadeleri arasında da anlamlı bir iliĢki gözlenmektedir. Eğitim düzeyi arttıkça her iki yargıya da katılma düzeyi azalmaktadır. Yani KOMEK kurslarından dolayı BüyükĢehir Belediyesini beğenenler ve bu kurslar olmasa bile belediye hakkındaki olumsuz düĢüncesini değiĢtirmeyenler üniversite ve lisansüstü mezunlarından daha düĢük gözlenmektedir.
SONUÇ
Hayat boyu eğitim proje alanında yaygın eğitim veren ülkelerin eğitim- öğretim programlarının içerikleri incelendiğinde, hepsinin de verdiği eğitim uygulamalarında en büyük benzerliğin “öğrenmenin yaĢı yoktur” kavramının tam kelime karĢılığı olan yaygın eğitim sistemi olduğu gözlenmektedir. Dünya‟da ve Türkiye‟de her gün geçtikçe küreselleĢmeye bağlı değiĢen yaĢam Ģartları nedeniyle milletler arası ve kurumlar arası rekabet artmaktadır. Bu bilinçle hükümetler yurttaĢlarının ekonomik ve sosyal yaĢam alanlarıyla olan irtibatlarını güçlendirmeye yönelik faaliyetlerde bulunarak getirisi oldukça yüksek yatırım olarak insana yatırımla adından söz ettirmektedir. Ücretsiz ve kolay ulaĢılabilir olan yaygın eğitim programlarına katılan bireyler yaĢam tarzı ve hayat görüĢlerine uygun branĢlara devam ederek vasıf kazanmakta ve sosyalleĢmekte, kiĢisel geliĢimlerine katkı sağlamakta sonuç olarak bu durumda kiĢisel tatmin ve mutluluklarını arttırırken aynı zamanda bireylerin iĢ alanında istihdamları da kolaylaĢmakta ve gelir düzeyleri de artmaktadır.
Avrupa‟da oldukça eski tarihlere dayanan yaygın eğitim (Grundtvig) Türkiye‟de Cumhuriyetin kurulmasıyla hız kazanmıĢtır.
2006 yılında düzenlenen 17. Eğitim Ģurasında, yaygın eğitim, hayat boyu öğrenme kapsamında ele alınmıĢ AB‟ye uyum sürecinde hayat boyu öğrenmeyi geliĢtirecek, destekleyecek ulusal alanda yaygın eğitim programları oluĢturulup kaynak oluĢturulması kararı alınmıĢtır.
2007- 2013 yılları arasındaki dönemi kapsayan 9. Hayat Boyu Öğrenme kapsamında yaygın eğitim konuları ele alınmıĢ, eğitimdeki bireylerin hayat boyu öğrenmeyi hayat tarzı haline getirmiĢ bireyler olarak yetiĢtirilmesinin önemi ve gerekliliği vurgulanmıĢtır. AB‟nin büyük önem verdiği "yerellik" (subsidiarite) ilkesi, yerel yönetimlere, daha çok yetki ve sorumluluk devri yapılması yoluyla bu kurumların özerkliklerinin ve etkinliklerinin arttırılmasını öngörmektedir. AB ülkelerinde yerel yönetimler özellikle mesleki ve yaygın eğitim alanında
(Grundtvig)geniĢ yetki ve sorumluluklara sahiptir ve bu yolla yerel kalkınmada önemli rol oynamaktadırlar.
Türkiye‟de belediyeler açısından yetki ve önem taĢıyan eğitim alanı, yaygın eğitimdir. Yakın yıllara kadar, sadece birkaç büyükĢehir belediyesi yaygın eğitim organizasyonları düzenlemekteyken, 2006 yılına gelindiğinde büyükĢehir belediyelerinin büyük çoğunluğu özellikle sanat ve meslek edindirme kursları yoluyla yaygın eğitim organizasyonları oluĢturmaya baĢlamıĢlardır. BüyükĢehir belediyeleri arasında yaygın eğitim faaliyetleri açısından en önde gelenler, Ġstanbul, Ankara ve Konya büyükĢehir belediyeleridir.
Konya nüfusunun her sene artıĢ sağlaması sonucunda yeni sosyal ve ekonomik sorunlar meydana gelmektedir. OluĢan sorunlardan biri de artan nüfusun eğitim sorunudur. Göç edenlerin çoğunlukla eğitim imkânlarından yoksun kalmıĢ ve vasıf seviyesi düĢük kiĢilerden olduğu gözlenmektedir. Konya BüyükĢehir Belediyesi, artan nüfusun örgün eğitim kurumlarında karĢılanamayan eğitim ihtiyaçlarının karĢılanmasına yönelik tedbirler çerçevesinde Konya BüyükĢehir Belediyesi Sanat ve Meslek Eğitimi Kursları‟nı (KOMEK) devreye sokmuĢtur. KOMEK‟te kültürümüzün korunup yaĢatılması ve sahip çıkılması hareketiyle Hat, Tezhip, Minyatür, Çini gibi Türk- Ġslam sanatları ve Resim, Müzik gibi geleneksel sanatların eğitimleriyle,değiĢen teknolojiler dikkate alınarak, Bilgisayar ĠĢletmenliği, Bilgisayar Ofis Programları, Bilgisayarlı Muhasebe kursları sürdürülmektedir. Ayrıca çoğunluğu lise ve üniversite mezunu bireyler için Yabancı Diller, ĠĢ çalıĢma hayatında yer almak isteyenlere ağırlıklı olarak El Sanatları, Giyim, MefruĢat, AĢçılık, Kuaförlük gibi evde veya iĢyerlerinde yapılabilecek mesleki alanlara yönelik kurslar da düzenlenmektedir.
KOMEK kursları ayrıca kursiyerlere huzurevi ziyareti, okullara kütüphane kurma, öksüz ve yetim çocuklara maddi yardım, ekonomik olarak durumu iyi olmayan önceden belirlenmiĢ ailelere yardımda bulunma gibi imkânlar sağlamakta ve onların sosyal hayata katılma ve sosyal hayatta aktif rol almalarını teĢvik etmektedir. Bunun yanında emekli ve yaĢlı kursiyerlerine sosyal hayatla bağlarını devam ettirme imkanı bulabilecekleri alanlar oluĢturmaktadır. 2004 yılında
KOMEK‟in kurulmasıyla birlikte kursiyerlerce üretilen ürünlere pazar arayıĢına gidilmiĢ, kursiyerlerin pazar arayıĢını sonlandırmak ve ürünlerini satabilmelerini sağlamak amacıyla 2013 yılı Kasım ayında KOMEK Kooperatif adı altında bir yapının kuruluĢu gerçekleĢtirilmiĢtir. 8 kooperatif tarafından oluĢturulan satıĢ ofisleri sayesinde kursiyerlerin el emekleri sergilenmekte ve bu sayede satılabilmektedir.
Kooperatif ile birlikte baĢlayan üretken kursiyer ve pazar sorunu yaĢamama sonucunda KOMEK tarafından atölyeleĢme hareketi baĢlamıĢtır. Bunun sonucunda Büyük Sinan Sanat ve Tasarım Merkezi, Saman Pazarı MefruĢat Atölyesi, Mahmudiye Güzel Sanatlar Merkezi ve Sille Kent Atölyesi ve SatıĢ Merkezi Ģeklinde atölyeler oluĢturulmuĢ ve istihdam sağlama imkânı doğmuĢtur. ġuan aynı zamanda bu merkezler haricinde üç adet satıĢ merkezi olan Kültürpark Sergi ve SatıĢ Merkezi, ġehitlik Sergi ve SatıĢ Merkezi ve Ecdat Bahçesi bulunmaktadır.
Ayrıca KOMEK bünyesinde unutulmaya yüz tutmuĢ olan el dokuma halıcılık içinde Ģuan bir atölye oluĢturulmuĢtur. Selçuklu Ġlçesine bağlı Sızma mahallesinde bulunan halı ve kilim dokuma atölyesinde üretim sağlanmaktadır.
KOMEK istihdama sadece kendi bünyesinde değil, aynı zamanda yetiĢtirme ve geliĢtirme kursları ile de özel sektöre kalifiye personel yetiĢtirmektedir. Tarımsal, hayvancılık ve sanayi ile alakalı kurslar da açarak, baĢta Konya olmak üzere, geniĢ çapta da ülkeye bilinçli vatandaĢ yetiĢtirmektedir. Özellikle son yıllarda ĠġKUR ile ortaklaĢa açtığı kurslar ile istihdama yönelik insan yetiĢtirmekte ve GiriĢimcilik kurslarıyla da vatandaĢların ticari faaliyetlerde bulunmasına ön ayak olmaktadır. Tüm olumsuzlukları gidermek ve eğitim-istihdam ve iĢgücü piyasası arasında gerekli eĢgüdümü sağlamak, ayrıca tutarlı ve güvenilir bir ulusal mesleki yeterlilik sistemi kurulması amacıyla hazırlanan 5544 sayılı “Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanunu” 7.10.2006 tarih ve 26312 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiĢtir. Kanunun, Mesleki Yeterlilik Kurumu‟na verdiği görevler arasında hayat boyu öğrenmeyi desteklemek ve teĢvik etmek de yer almaktadır. Standartlara uygun olarak verecekleri mesleki eğitimlerin, kurum tarafından ulusal ve uluslararası alanda geçerli olacak Ģekilde sertifika vererek belgelendirilmesi sağlanmıĢtır. Sonuç olarak, Konya BüyükĢehir Belediyesine bağlı KOMEK ile birlikte diğer büyükĢehir
belediyelerinin oluĢturmuĢ oldukları meslek ve sanat edindirmeye yönelik yaygın eğitim organizasyonlarının, özellikle son yıllarda bu alanda gösterdikleri faaliyetlerde elde ettikleri önemli baĢarılar, halka en yakın yerel yönetim birimi olarak değerlendirilen belediyelerin, özünde yerel nitelikler taĢıyan yaygın eğitim alanında da etkin bir rol üstlendiklerini göstermektedir.
Konya Meslek Edindirme Kursları (KOMEK) Konya BüyükĢehir Belediyesi Basın Yayın ve Halkla ĠliĢkiler Daire BaĢkanlığı bünyesinde faaliyet göstermekte iken, BüyükĢehir Belediye Meclisinin17.05 2019 tarih ve 260 sayılı kararı ile Gençlik Spor ve Eğitim Hizmetleri Dairesi BaĢkanlığı, Eğitim ġube Müdürlüğüne bağlanmıĢtır. KOMEK‟in bünyesinde 1 ġube Müdürü, 9 Memur Yönetici, 6 Ġdari Büro görevlisi, 10 Yönetici, 11 Kurs Sorumlusu, 43 Büro Görevlisi, 113 Usta Öğretici,712 kısmi zamanlı öğretmen ve 117 Kat Görevlisi istihdam edilmektedir.
Bu çalıĢma kapsamında Konya‟da yaĢayan ve KOMEK‟te aktif öğrenci olan 667 kursiyerle anket yapılmıĢ, KOMEK‟ten genel memnuniyet düzeyi ile KOMEK‟in Konya BüyükĢehir Belediyesi imajına ne sağladığı değerlendirilmeye çalıĢılmıĢtır. AraĢtırma sonuçlarına göre; katılımcıların KOMEK kurslarına en fazla kiĢisel geliĢim ve çalıĢtığı iĢte ilerlemek amacıyla geldikleri, % 93‟lük oranının kursa gelme amacına ulaĢtığı, genel olarak KOMEK kurslarından memnuniyet düzeyinin yüksek olduğu, en fazla memnuniyet duyulan hususun kurs hocaları ve eğitimi olduğu ortaya çıkmaktadır.
AraĢtırmayla ortaya çıkan önemli sonuçlardan bir tanesi de, KOMEK kurslarının Konya BüyükĢehir Belediyesinin imajına olumlu katkı sağlamasıdır. AraĢtırmaya katılanlar KOMEK kurslarını belediyenin önemli bir sosyal sorumluluk çalıĢması olarak değerlendirmekte, bu kursları belediyenin kültür, sanat ve eğitime önem verdiğinin göstergesi olarak görmektedir. Yine araĢtırmaya katılanlar bu kurslara harcanan parayı israf olarak değerlendirmemekte ve bireylere önemli bir yatırım aracı olarak düĢünmektedir.
KAYNAKÇA
Akandere, O. (2002). Mustafa Kemal PaĢa‟nın Milli Mücedele Lehine Kamuoyu OluĢturma Çabaları: Bazı Ġstanbul Gazeteleriyle Yaptığı Mülakat ve Verdiği Demeçler, Selçuk ĠletiĢim Dergisi, 2 (3), 50-67.
Akçay, H. (2010). Yerel Yönetimlerde Halkla İlişkiler Faaliyetlerinin Kurum İmajına Etkisi Üzerine Bir Çalışma, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
Asna, M.A. (1998). Public Relations Temel Kavramlar, Ġstanbul: Der Yayınları. Bağcı, E. (2011). Avrupa Birliği'ne Üyelik Sürecinde Türkiye'de YaĢam Boyu
Eğitim Politikaları, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 30 (2), 139-173.
Bakan, Ö. (2011). Kurumsal Kimlik ve Ġmaj (Ed: A. Kalender- M. Fidan) Konya: Tablet Kitapevi 289-310.
Bakan, Ö. (2005). Kurumsal Ġmaj, Konya: Tablet Kitapevi.
Batal S. ve Tuğlu K. (2018). Türkiye‟de Yerel Yönetimlerin Çok Düzlemli YönetiĢim ve Kent Diplomasisi Bakımından Değerlendirilmesi. TESAM Akademi Dergisi, Yerel Yönetimler Özel Sayısı, 189-214.
Baskin, O.C.A.& Lattimore, D. (1997). Public Relations the Profession and the Practice, New York: McGraw-Hill.
Bayrakçı, E. (2014). Yerel Yönetimler (1. Baskı), Konya: Dizgi Ofset.
Becerikli, S. Y. (2005). Uluslararası Halkla ĠliĢkiler, Ankara: Nobel Yayınevi. Bıçakçı, Ġ. (1998). ĠletiĢim ve Halkla ĠliĢkiler, (1. Baskı), Ankara: Mediacat
Yayınları.
Bulduklu, Y. (2015a). Ġmaj Yönetimi YaklaĢımlar, Taktikler, Stratejiler, Konya: Literatürk Academia.
Bulduklu, Y. (2015b). Kurumsal VatandaĢlığın Kurum Ġmajı Üzerindeki Etkisi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 17 (1), 1- 20.
Bulduklu, Y. ve Türkmenoğlu, A. T. (2013). Yönetimin Halkla ĠliĢkiler Üzerindeki Etkisinin Weber'in Otorite Tipolojisi ve Likert'in Örgütsel Sistem Sınıflaması Çerçevesinde Değerlendirilmesi. S.Ü. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 30, 1-16. Bülbül, A. S. (1987). Dünyada ve Ülkemizde Yaygın Eğitim, (yayına hazırlayan
M.Özgen), Yaygın Eğitim ve Sorunları, Türk Eğitim Derneği Yayınları, Ankara: ġafak Matbaacılık, 3-32
Bülbül, A.R. (1998). Halkla ĠliĢkiler, Konya: Damla Ofset.
Canöz, K. (2013). Sağlık KuruluĢlarında Halkla ĠliĢkiler uygulamaları, Konya: Palet Yayınları.
Celep, C. (2003). Halk Eğitimi, Ankara: Anı yayıncılık.
Cutlip, S. M., Center, A. H., ve Broom, G. M. (1994). Effective Public Relations, 7- th edition, NJ: Prentice Hall.
Çakır, Ö. (2006). Profesyonel YaĢamda KiĢisel Ġmaj ve YaĢam Etiketi, Ġstanbul. Çamdereli, M. (2000). Ana Çizgileriyle Halkla iliĢkiler, Konya: Çizgi Kitabevi. Çelik, A. (2014). Sosyal Belediyecilik AnlayıĢı; ġanlıurfa BüyükĢehir Belediyesi
Örneği, Gazi Üniversitesi Ġktisadi ve Ġdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (1), 1-20
Çelik, E. F. (2011). Yerel yönetimlerin Sanat Eğitimindeki Yeri ve Önemi (Ġstanbul BüyükĢehir Belediyesi ĠSMEK Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Konya.
Çetin, M. ve EĢiyok Sönmez. E. (2015). Sosyal Temsil Kuramı Bağlamında Kurumsal Reklamlar: Türk Hava Yolları Örneği, ĠletiĢim Kuram ve AraĢtırma Dergisi, (39), 191-207.
Çiçek, Y. (2014). GeçmiĢten Günümüze Türkiye'de Yerel Yönetimler, KahramanmaraĢ Sütçü Ġmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (1), 53-64.
DemirtaĢ, M. (2012). Yerel Yönetimlerde Bir Halkla iliĢkiler ÇalıĢması Olarak Sosyal PaylaĢım Ağlarının Kullanımı: Üsküdar Belediyesi Örneği, NWSA e- Journal of New World Sciences Academy, 7 (4), 291-314.
Doğan, A. (2015). Mükemmel Halkla ĠliĢkiler Kriterleri Bağlamında Türkiye'de Halkla ĠliĢkler Uygulamaları: Fortune Dergisi Türkiye'nin En Ġyi 500 ġirketi Örneği, Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Doğan, M. E. (1997). Belediye ve Belediye Bütçesinin Denetimi, Ankara: Usta Yayıncılık.
Dönmez, M. ve Özyardımcı, M. C. (2006). Açıklamalı-Ġçtihatlı 5393 Sayılı Belediye Kanunu, 5216 Sayılı BüyükĢehir Belediye Kanunu. Mahalli Ġdareler Derneği Yayını, Ankara: Mert Yayınevi.
Eraslan Yayınoğlu, P. (2005). Yerel Yönetimlerde Halkla ĠliĢkiler, Ġstanbul: Birsen Yayınevi
Ertekin, Y (1988). Halkla ĠliĢkiler ve MeslekleĢme Olgusu, Halkla ĠliĢkiler Sempozyumu, 87, Ankara: Ankara Üniversitesi Basın-Yayın Yüksek Okulu ve Türkiye ve Ortadoğu Amme Ġdaresi Enstitüsü Yayınları, 35-46.
Ertekin, Y. (2000). Halkla iliĢkiler, Ankara: Yargı Yayınevi.
Fidan, M. (2008). Halkla ĠliĢkiler GeliĢim Süreci, (Ed. A. Kalender ve M. Fidan), Halkla iliĢkiler, Konya: Tablet yayınları, 49-78.
Gee, B. (1995). Creating A Million Dolar Image For Your Businees, Page Mill Pres, U.S.A.F
Gedikoğlu, T. (2005). Avrupa Birliği Sürecinde Türk Eğitim Sistemi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 66-80. Gökçe, F. (2005). DeğiĢme Sürecinde Devlet ve Eğitim, Bursa: Tek Ağaç Yayınevi. GöküĢ, M. ve Alptürker, H. (2016). 6360 Sayılı Yasa ile Köy Yönetiminden Mahalle
Yönetimine GeçiĢ Sonrası Etkin Hizmet Sunumuna ĠliĢkin Muhtaların GörüĢü: Silifke Köyleri Örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik AraĢtırmalar Dergisi, 11, 67-85.
Görpe, S. (2001). Halkla ĠliĢkiler Kavramları, Ġstanbul: Ġstanbul Üniversitesi ĠletiĢim Fakültesi Yayını.
Gözübüyük, A. ġ. (2006). Türkiye‟nin Yönetim Yapısı, (9. Baskı), Ankara: Turhan Kitabevi.
Gülcan, M .G. (2005) AB ve Eğitim süreci: AB ülkeleri Eğitim Sistemleri ve Politikaları Yapısal Uyum Modeli, Ankara: Anı Yayıncılık.
Güllüce, Ġ. (2004). Yerel Yönetimlerin Sorunları ve Çözüm Önerileri, Ġstanbul: Alfa Yayınları.
Güloğlu, T ve Es, M. (2008). YerelleĢen Sosyal Yardım ve Sosyal Hizmetler, Sakarya Üniversitesi, 1. Ulusal Yerel Yönetimler Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 257-267.
Gülsünler, M. E. (2008). Halkla ĠliĢkiler Eğitimi, Konya: Tablet Yayınları.
GüneĢ, F. (1996). YetiĢkin Eğitimi, Ankara: Ocak Yayınları.
Gürüz, D. (2003). Halkla ĠliĢkiler Teknikleri, (2. Baskı), Ġzmir: Ege Üniversitesi ĠletiĢim Fakültesi Yayınları.
Güzelcik, E. (1999). KüreselleĢme ve ĠĢletmelerde DeğiĢen Kurum Ġmajı, Ġstanbul: Sistem Yayıncılık.
Hofsoos, E. (1999). Reklam ve Yönetim, (Çev: A. Haykır), Ankara: Öteki Yayınları.
ĠĢçi, M. (2002). Halkla ĠliĢkiler, Ġstanbul: Der Yayınları.
Kalender, A. (2008). Halkla ĠliĢkiler: Kavramlar, Tanımlar ve Uygulama Alanları. (Ed. A. Kalender ve M. Fidan), Halkla iliĢkiler, Konya: Tablet Yayınları, 7- 47.
Kalender, A. (2013). Kavram Olarak Halkla ĠliĢkiler, Dünyada ve Türkiye‟de Halkla ĠliĢkilerin Tarihsel GeliĢimi, ( Ed. A. Z. Özgür), Halkla ĠliĢkiler, EskiĢehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi yayınları, 2-29.
Karadeniz, M. (2009). Pazarlama Yönetiminde Halkla ĠliĢkilerde Kullanılan Kavram Ve Tanımlamalar, Journal of Naval Sciences and Engineering, 5 (1), 1-16. Karadeniz, M. (2010). Halkla ĠliĢkiler Faaliyetlerinin Rölü ve Önemi, Ġstanbul: Beta
Yayınları.
Karaköse, T. (2007). Örgütlerde Ġtibar Yönetimi, Akademik BakıĢ, 11, 1-12.
Karatepe, S. (2008). Ġtibar Yönetim: Halkla ĠliĢkilerde Güven Yaratma, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (23), 77- 97.
Karacabey, M. F., Boyacı, A., Özdere, M. (2016). Üniversitenin Kurumsal Ġmajını OluĢturan Unsurların Öğrencilerin Üniversite Tercih ve Devam Etme Karar Sürecine Etkileri, Inesjournal, Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi. 3 (9), 38-54.
Karpat, I. (1999). Bankacılık Sektöründe Örneklerle Kurumsal Reklam, Ġstanbul: Yayınevi Yayıncılık.
Kaya, H. E. (2014). KüreselleĢme Sürecinde YaĢam Boyu Öğrenme ve YetiĢkin Eğitimi Gerçeği, Akademik Ġncelemeler Dergisi, 9 (2), 91-111.
Kazan, E. (2007). Eski Türkler ve Osmanlı'da Halkla ĠliĢkiler, Ġstanbul: Yakamoz Yayınları.
Kazancı, M. (2006). Osmanlı‟da Halkla ĠliĢkiler, Selçuk ĠletiĢim Dergisi, 4 (3), 5-20. Kazancı, M. (2007). Kamuda ve Özel Sektörde Halkla ĠliĢkiler, Ankara: Turhan
Kitabevi Yayınları.
KeleĢ, R. (2000). Yerinden Yönetim ve Siyaset, Ġstanbul: Cem Yayınevi.
Kılıç, E. (1981). Halk Eğitiminde Kuram ve Uygulama, Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme Ġdaresi Enstitüsü Yayınları.
Koçyiğit, M. ve Özüpek, M. N. (2014). Halkla ĠliĢkiler Uygulamalarının Kurum Ġmajına Etkisi: Vodafone Örneği, E- GĠFDER, GümüĢhane Üniversitesi ĠletiĢim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2 (3), 152-177.
Maden, D. ve Okmeydan, S. B. (2017). Türkiye'de Halkla ĠliĢkiler Akademisyenleri Ne ÇalıĢıyor? “Halkla ĠliĢkiler” Makalelerine Yönelik Bir Ġnceleme, Erciyes ĠletiĢim Dergisi Akademia 5 (2), 102-126.
Marken, G.A. (1990). Corporate Image-We All Have One, But Few Work To Protect and Project it, Public Relations Quarterly, 35 (1), 21-24.
MEB (1984). Yaygın Egitim Genel Müdürlügü Çalısmaları,
(https://www.apltransfer.gov.tr/data/).
Mızrak, Z., ve Karabudak, T. (2017). Aktif Ġstihdam Politikaları Bağlamında Yerel Yönetim Meslek Edindirme Modeli Konya Uygulama Örneği (KOMEK), Kayıt DıĢı Ġstihdam ve Ekonomi, (Ed: S. Koç, A. Orhan ve M. Ç. Gözen), KÜV Yayınları, 19-31.
Mucuk, Ġ. (2005). Temel ĠĢletme Bilgileri (3. Baskı), Ġstanbul: Türkmen Kitapevi. Okay, A. ve Okay, A. (2002). Halkla ĠliĢkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları,
Ġstanbul: Der Yayinları.
Okay, A. (2018). Kurum Kimliği, Ġstanbul: Derin Yayınları.
Onal,G. ( 2000). Halka ĠliĢkiler, ( 2. Baskı), Ġstanbul: Türkmen Kitabevi.
Öner, ġ. (2006). Yeni Mevzuat Çerçevesinde Türkiye'de Belediye Yönetimi, Ankara: Nobel Yayıncılık.
Özer, M. A. (2009). Halkla iliĢkiler Dersleri, (1.Baskı), Ankara: Adalet Yayınevi. Özüpek, M. N. (2005). Kurum Ġmajı ve Sosyal Sorumluluk, Konya: Tablet Kitabevi. Peltekoğlu, B. F. (2014). Halkla ĠliĢkiler Nedir, (8. Baskı), Ġstanbul: Beta Yayım
Dağıtım.
Özmen, R. (2001). Belediyelerle Ġlgili Mevzuat, Ankara: Seçkin Yayıncılık. Peker, Ö ve Aytürk, N. (2002). Yönetim Becerileri, Yargı Yayınları, Ankara.
Pohl, G. (1995). Public Relations: Designing Effective Communication, Iowa: Kendall Hunt Publishing.
Saydam, A. (2005). AlgılamaYönetimi, Ġstanbul: Rota Yayınları.
Seitel, P. F (2016), Halkla ĠliĢkiler Uygulaması, (Çeviri Editörü: Seda Çakar Mengü), Ankara: Nobel Yayınevi.
Sezgin, M. ve Bulut, B. (2013). Örgüt Kültürü ve Halkla ĠliĢkiler, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (2), 182-194.
Stockwell, S. (2004). Public Relations in Government, (Ed. J. Jonston - C. Zawawi Public Relations, Theory and practice,, 2nd Edition, Sidney: Allen & Unwin. Tarhan, A. (2011). Kamu Yönetiminde Halkla ĠliĢkiler ve E-Devlet, Konya: Palet
Yayınları.
Tarhan, A., ve Bakan, Ö. (2013). Belediyelerde Halkla ĠliĢkiler ve VatandaĢ Algısı, Konya: Literatürk Academia.
TikveĢ, Ö. (2005). Halkla ĠliĢkiler ve Reklamcılık: Temel Bilgiler Uygulamalar, Ġstanbul: Beta Yayını.
Tortop, N. (1996). Yerel Yönetimler Maliyesi, Ankara: TODAĠE Yayınları.
Tortop, N. (2009). Halkla ĠliĢkilere GiriĢ, Ankara: Nobel Kitabevi.
Tuzla, R. (2018). Kurumsal Ġmaj Yönetimi, Konya: Literatürk Academia.
Üzün, C.( 2000). Stratejik Yönetim ve Halkla ĠliĢkiler, Ġzmir:Dokuz Eylül Yayınları.
Uysal, B. (1998). Siyaset, Yönetim, Halkla ĠliĢkiler, Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme Ġdaresi Enstitüsü Yayını.
Yalçındağ, S. (1996). Belediyelerimiz ve Halkla ĠliĢkileri, Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme Ġdaresi Enstitüsü Yayını.
Yıldız, S. (2010). ĠĢletme Performansinin Ölçümü Üzerine Bankacılık Sektöründe bir AraĢtirma, Erciyes Üniversitesi Ġktisadi ve Ġdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36, 179-193.
ĠNTERNET KAYNAKÇA
www.ankara.bel.tr/kulturel-hizmetler/belmek, BELMEK-BELTEK, Konya, (EriĢim