Çeviklik testleri

3.3.4.2.A. İllinois çeviklik testi ( toplu-topsuz )

Uzunluğu 10 metre genişliği 5 metre olan bir alanın köşelerine 4 koni dikdörtgen şeklinde, başlangıç, bitiş ve iki dönüm noktası olarak yerleştilir. Alan diklemesine ikiye bölünür (2,5mt), 3.3 mt aralıklarla 4 koni orta hat üzerine yerleştirilir. Denek başla komutu ile harekete başlar ve başlangıç ile bitiş arasınaki mesafeyi en kısa sürede tamamlamaya çalışır.

Şekil 15. İllinois testi (topendsports.com, Erişim tarihi 01-02-2010).

Aşağıda ki Tablo 6’ da yetişkin takım sporcuları için bazı dereceler verilmiştir. Tablo 6 İllinois test dereceli puan tablosu(topendsports.com, Erişim tarihi 01-02-2010).

Erkek Kadın Mükemmel <15,2 <17,0 Iyi 16.1-15.2 17.9-17.0 Ortalama 18.1-16.2 21.7-18.0 Makul 18.3-18.2 23.0-21.8 Zayıf > 18,3 > 23,0

3.3.4.2.B. T’ testi

Dört koni aşağıdaki şemada gösterildiği gibi yerleştirilir. Denek başla komutu ile koni A dan başlar, koşarak B noktasına dokunur ve kayma adımları ile C konisine gider ve sol eliyle C konisine dokunur. Sonra yana doğru kayma adımları ile kayarak D konisine sağ eli ile dokunur. Daha sonra sol elle B konisine dokunur ve geri geri A konisine gider kronometre çizgiyi geçince durdurulur.

Şekil 16. T-Testi(topendsports.com, Erişim tarihi 01-02-2010).

Aşağıda ki Tablo 7’ de yetişkin takım sporcuları için bazı dereceler verilmiştir. Tablo 7. T testi dereceli puan tablosu(topendsports.com, Erişim tarihi 01-02-2010).

Erkek (saniye) Kadın (saniye)

Mükemmel < 9,5 < 10,5 Iyi 9,5 10.5 10,5 11.5 Ortalama 10,5 11.5 11,5 12,5 Zayıf > 11,5 > 12,5

4. BULGULAR

Araştırma, 12-14 yaşları arasındaki 24 erkek basketbol oyuncusu ile gerçekleştirilmiştir. Sporcular, A (Squat sıçrama tekniği) ve B grubu (çoklu sıçrama tekniği) olarak iki gruba ayrılmıştır. Guruplara çoklu sıçrama (CMJ), squat sıçrama (SJ), durarak uzun atlama (DUA), T' testi, toplu ve topsuz illinois testi uygulanmıştır. Elde edilen ilk ölçümlerden(ön test) 8 hafta sonra ikinci ölçümler (son test) gerçekleştirilmiştir.

Çalışmalarda A grubunda yer alan sporcuların yaş ortalaması (12,98 ± 0,90) iken, B grubunun yaş ortalaması (13,00 ± 0,95) bulunmuştur. Tez çalışmasında ilk olarak, ön teste göre A ve B gruplarının ortalamaları arasında anlamlı fark olup olmadığı araştırılacaktır. İki ayrı grubun aynı niteliğine ait ölçümlerinin ortalamaları arasında fark olup olmadığı Independent Sample t testi (Bağımsız örneklem t testi) ile incelenir. Bu amaçla, A ve B grubu için ayrı ayrı ön test ve son test sonuçlarının ortalamaları arasında fark olup olmadığı araştırılmış ve sonuçları Tablo 8 ve Tablo 10’da gösterilmiştir.

Hipotez 1

H0: Ön test sonuçlarına göre A ve B grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur.

H1: Ön test sonuçlarına göre A ve B grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardır.

Tablo 8. A ve B grubunun ön test değerleri

Parametreler AO ± SS ^{A Grubu} AO ± SS ^{B Grubu t testi p (prob.)}

CMJ 26,50± 4,30 28,17 ± 5,73 ^{-0,81 0,43} SJ 21,50 ± 2,11 21,92 ± 3,75 ^{-0,33 0,74} DUA 154,42 ± 24,31 169,08 ± 23,17 -1,51 0,15 T' Test 11,44 ± 0,89 11,51 ± 0,87 -0.19 0,86 Illinois testi toplu 20,13 ± 1,39 19,68 ± 1,53 0,75 0,46 Illinois testi topsuz 18,65 ± 1,03 18,34 ± 1,15 0,69 0,50

Her iki grubun ön test değerlerinin karşılaştırması sonucu, CMJ, SJ, DUA, T' testi, toplu ve topsuz Illinois testlerinin bağımsız örneklem t testi sonuçlarına göre p olasılık değeri 0.05’den büyük olduğu için sıfır hipotezi reddedilememektedir. Bu sonuca göre, A ve B grupları arasında 0.05 hata payına göre anlamlı farklılık bulunmamaktadır.

Bağımsız örneklem t testi, örnek birim sayısı 20 ve üzeri için daha çok tercih edilen parametrik bir testtir. Örnek birim sayısı 20’nin altında olduğunda bağımsız örneklem t testi yerine parametrik olmayan Mann Whitney U testi kullanılabilir. Bu tezde bağımsız örneklem t testinde elde edilen sonuçları desteklemek için Mann Whitney U testi uygulanacaktır.

Aşağıda, A ve B grubunun ön test değerleri arasındaki farkın istatistik olarak anlamlı olup olmadığı Mann Whitney U testi ile incelenmiştir. Sonuçlar, Tablo 9’da verilmiştir:

Tablo 9. A ve B gruplarının ön test değerlerinin Mann Whitney U testi sonuçları

CMJ ontest Squat sıçrama ontest Durarak uzun atlama ontest T Test ontest illinois ontest toplu illinois ontest topsuz Mann-Whitney U ^{57,500 64,000 48,000 65,500 57,500 53,500} Prob. 0,400 0,640 0,166 0,707 0,402 0,285

Mann Whitney U testi sonuçları incelendiğinde, olasılık(prob.) değerinin tüm değişkenler için 0.05’den büyük olduğu görülmektedir. Bu sonuç, bağımsız örneklem t testiyle elde edilen sonuçları desteklemekte ve ön test sonuçlarına göre A ve B gruplarının ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görülmektedir.

Hipotez 2

H0: Son test sonuçlarına göre A ve B grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur.

H1: Son test sonuçlarına göre A ve B grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardır.

Tablo 10. A ve B grubunun son test değerleri

Parametreler AO ± SS ^{A Grubu} AO ± SS ^{B Grubu t testi p (prob.)}

CMJ 27,08 ± 3,50 29,00 ± 5,72 -0,99 0,33 SJ 21,67 ± 2,93 22,83 ± 3,56 -0,88 0,39 DUA 168,67 ± 20,58 181,25 ± 26,73 -1,29 0,21 T' Test 11,37 ± 0,74 11,24 ± 0,92 0,38 0,71 Illinois testi toplu 19,15 ± 1,38 19,12 ± 1,04 0,06 0,96 Illinois testi topsuz 17,97 ± 1,01 17,95 ± 0,92 0,06 0,96

Her iki grubun son test değerlerinin karşılaştırması sonucu, CMJ, SJ, DUA, T' test, toplu ve topsuz Illinois testlerinin bağımsız örneklem t testi sonuçlarına göre p olasılık değeri 0.05’den büyük olduğu için sıfır hipotezi reddedilememektedir. Bu sonuca göre, A ve B grupları arasında 0.05 hata payına göre anlamlı farklılık bulunmamaktadır.

Aşağıda, A ve B grubunun son test değerleri arasındaki farkın istatistik olarak anlamlı olup olmadığı Mann Whitney U testi ile incelenmiştir. Sonuçlar, Tablo 11’de verilmiştir:

Tablo 11. A ve B gruplarının son test Mann Whitney U Testi sonuçları

CMJ sontest SJ sontest ^DUA sontest T’ test sontest illinois sontest toplu illinois sontest topsuz Mann-Whitney U ^{55,500 60,500 51,000 64,500 65,000 69,000} Prob. 0,339 0,504 0,225 0,665 0,686 0,862

A ve B gruplarının son test değerlerinin Mann Whitney U testi sonuçları incelendiğinde, olasılık (prob.) değerinin tüm değişkenler için 0.05’den büyük olduğu görülmektedir. Bu sonuç, bağımsız örneklem t testiyle elde edilen sonuçları

desteklemekte ve son test sonuçlarına göre A ve B gruplarının ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görülmektedir

Bir grubun iki ayrı niteliğine(ön test- son test) ait ölçümlerin ortalamaları arasında fark olup olmadığı Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) ile incelenmektedir. Bu amaçla, A grubuna ait ön test ve son test sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olup olmadığı hipotez 3 ile araştırılacaktır:

Hipotez 3

H0: A grubunun ön test ve son test sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur.

H1: A grubunun ön test ve son test sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardır.

Tablo 12. A grubunun ön test ve son test sonuçları

Parametreler AO ± SS ^{Ön Test Son Test} AO ± SS ^{t testi p (prob.)}

CMJ 26,50 ± 4,30 27,08 ± 3,50 -0,72 0,49 SJ 21,50 ± 2,11 21,67 ± 2,93 -0,22 0,83 DUA 154,42 ± 24,31 168,67 ± 20,58 -3,57 0,00 T' Test 11,44 ± 0,89 11,37 ± 0,74 0,71 0,49 Illinois testi toplu 20,13 ± 1,39 19,15 ± 1,38 6,84 0,00 Illinois testi topsuz 18,65 ± 1,03 17,97 ± 1,01 4,86 0,00

A grubuna ait ön test ve son test değerlerinin karşılaştırması sonucu, CMJ, SJ ve T' Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) sonuçlarına göre p olasılık değerleri 0.05’den büyük olduğu için sıfır hipotezi reddedilememektedir. Bu sonuca göre, A grubunda yer alan sporculara yapılan CMJ, SJ ve T' test değerlerinin ön test ve son test ortalamaları arasında %5 hata payına göre anlamlı farklılık bulunmamaktadır.

A grubuna ait DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin sonuçları incelendiğinde Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) sonuçlarına göre, p olasılık değerleri 0.05’den küçük olduğu için sıfır hipotezi reddedilebilir. Bu sonuçlara göre, DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin ortalamaları birbirinden farklıdır. Tablo 12’deki ortalamalar incelendiğinde 8 hafta süreyle uygulanan pliometrik antrenmanlarının sporcuların DUA test sonuçlarının anlamlı bir şekilde arttırdığı gözlenmektedir. Toplu ve topsuz Illinois testi sonuçlarının ortalamalarında ise, düşüş olmuştur. Bu sonuçların düşmesi, çalışmalar sonucunda istenen bir değişim olduğu için 8 hafta süreyle uygulanan pliometrik antrenmanlarının yararlı olduğu görülmektedir.

A grubuna ait ön test ve son test değerlerinin Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) ile incelenmesi ile bulunan sonuçları desteklemek için aynı amaç için kullanılan parametrik olmayan Wilcoxon İlişkili İki örneklem testi kullanılmıştır. Aşağıda, A grubuna ait ön test ve son test değerlerinin Wilcoxon İlişkili İki örneklem testi sonuçları görülmektedir:

Tablo 13. A grubunun ön ve son testinin Wilcoxon İlişkili İki Örneklem Testi sonuçları

CMJ sontest - CMJ ontest SJ sontest - SJ ontest DUA sontest - DUA ontest T’ test son test – T’ test ontest illinois sontest toplu - illinois ontest toplu illinois sontest topsuz - illinois ontest topsuz Z -1,109 -0,270 -3,065 -0,589 -3,059 -3,061 Prob. 0,268 0,787 0,002 0,556 0,002 0,002

A grubuna ait ön test ve son test değerlerinin karşılaştırıldığında, Paired Sample t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) göre bulunan sonuçlara benzer olarak Wilcoxon İlişkili İki örneklem testiyle de CMJ, SJ ve T' test p olasılık değerleri 0.05’den büyük bulunmuştur. Bu sonuca göre, A grubunda yer alan sporculara yapılan CMJ, SJ ve T' test değerlerinin ortalamaları arasında 0,05 hata payına göre anlamlı farklılık olmadığı görülmektedir.

A grubuna ait DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin sonuçları incelendiğinde yine Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) ile benzer olarak, p olasılık

değerleri 0.05’den küçük olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlara göre, DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin ortalamaları birbirinden farklıdır.

A grubunun CMJ, SJ, DUA, T' test, toplu ve topsuz Illinois testlerine ait ön test ve son test sonuçları arasında ilişkiyi incelemek istediğimizde değişkenler arasındaki korelasyon matrisine bakmamız gerekmektedir. A grubuna ait ön test ve son testte incelenen değişkenlerin arasındaki ilişkiyi araştırmak için hipotez 4 incelenecektir:

Hipotez 4

H0: A grubunda ön test ve son testte yer alan değişkenler arasında ilişki yoktur. H1: A grubunda ön test ve son testte yer alan değişkenler arasında ilişki vardır. Aşağıda, A grubuna ait ön test ve son test sonuçları arasındaki korelasyonu incelemek amacıyla hesaplanan Pearson korelasyon test sonuçları görülmektedir: Tablo 14. A grubundaki değişkenlerin ön test ve son testleri arasındaki ilişki

Pearson

Korelasyon K atsayısı Prob.

CMJ ontest & CMJ sontest _{0,758 0,004}

SJ ontest & SJ sontest _{0,514 0,087}

DUA ontest & DUA sontest _{0,823 0,001}

T’ test ontest & T’test son test _{0,944 0,000}

illinois ontest toplu & illinois sontest toplu _{0,936 0,000}

illinois ontest topsuz & illinois sontest topsuz _{0,888 0,000}

Tablo 14 incelendiğinde A grubuna ait incelenen değişkenlerin ön test ve son test değerleri arasında pozitif yönde yüksek ilişki (+1’e yakın değerler) olduğu görülmektedir (sadece squatjump test sonuçları pozitif yönde orta derecede ilişkili). Pearson korelasyon testi sonuçları 0.05 hata payına göre (sadece SJ test sonuçları %10’a göre) anlamlı bulunmuştur.

B grubuna ait ön test ve son test sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olup olmadığı hipotez 5 ile araştırılacaktır:

Hipotez 5

H0: B grubunun ön test ve son test sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktur.

H1: B grubunun ön test ve son test sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardır.

Tablo 15. B grubunun ön test ve son test sonuçları

Parametreler AO ± SS ^{Ön Test} AO ± SS ^{Son Test t testi p (prob.)}

CMJ 28,17 ± 5,73 29,00 ± 5,72 -1,05 0,318 SJ 21,92 ± 3,75 22,83 ± 3,56 -1,69 0,119 DUA 169,08 ± 23,17 181,25 ± 26,73 -3,52 0,005 T' Test 11, 51 ± 0,87 11,24 ± 0, 92 2,07 0,063 Illinois testi toplu 19,68 ± 1,53 19,12 ± 1,04 3,50 0,005 Illinois testi topsuz 18,34 ± 1,15 17,95 ± 0,92 3,17 0,009

B grubuna ait ön test ve son test değerlerinin karşılaştırması sonucu, CMJ, SJ ve T' testi Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) sonuçlarına göre p olasılık değerleri 0.05’den büyük olduğu için sıfır hipotezi reddedilememektedir. Bu sonuca göre, B grubunda yer alan sporculara yapılan CMJ, SJ ve T' test değerlerinin ön test ve son test ortalamaları arasında %5 hata payına göre anlamlı farklılık bulunmamaktadır.

B grubuna ait DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin sonuçları incelendiğinde Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) sonuçlarına göre, p olasılık değerleri 0.05’den küçük olduğu için sıfır hipotezi reddedilebilir. Bu sonuçlara göre, DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin ortalamaları birbirinden farklıdır. Tablo

15’deki ortalamalar incelendiğinde 8 hafta süreyle sporculara CMJ tekniğiyle uygulanan pliometrik antrenmanlarının sporcuların DUA test sonuçlarının anlamlı bir şekilde arttırdığı gözlenmektedir. Toplu ve topsuz Illinois testi sonuçlarının ortalamalarında ise, düşüş olmuştur. Bu sonuçların düşmesi, çalışmalar sonucunda istenen bir değişim olduğu için 8 hafta süreyle sporculara CMJ tekniğiyle uygulanan pliometrik antrenmanlarının yararlı olduğu görülmektedir.

B grubuna ait ön test ve son test değerlerinin Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) ile incelenmesi ile bulunan sonuçları desteklemek için kullanılacak Wilcoxon İlişkili İki örneklem testi sonuçları görülmektedir:

Tablo 16. B grubunun ön ve son testinin Wilcoxon İlişkili İki Örneklem Testi sonuçları CMJ sontest -CMJ ontest SJ sontest -SJ ontest DUA sontest - DUA ontest T’test son test – T’test ontest illinois sontest toplu - illinois ontest toplu illinois sontest topsuz - illinois ontest topsuz Z -1,079 -1,399 -2,786 -1,766 -2,864 -2,473 Prob. 0,280 0,162 0,005 0,077 0,004 0,013

B grubuna ait ön ve son test değerleri karşılaştırıldığında, Paired Sample t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) göre bulunan sonuçlara benzer olarak Wilcoxon İlişkili İki örneklem testiyle de CMJ, SJ ve T' test p olasılık(prob.) değerleri 0.05’den büyük bulunmuştur. Bu sonuca göre, B grubunda yer alan sporculara yapılan CMJ, SJ ve T' test değerlerinin ortalamaları arasında 0.05 hata payına göre anlamlı farklılık olmadığı görülmektedir.

B grubuna ait DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin sonuçları incelendiğinde yine Paired Sample- t testi (Eşleştirilmiş örnek t testi) ile benzer olarak, p olasılık değerleri 0.05’den küçük olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlara göre, DUA, toplu ve topsuz Illinois testlerinin ortalamaları birbirinden farklıdır.

B grubunun CMJ, SJ, DUA, T' test, toplu ve topsuz Illinois testlerine ait ön test ve son test sonuçları arasında ilişkiyi incelemek istediğimizde değişkenler arasındaki korelasyon matrisine bakmamız gerekmektedir. B grubuna ait ön test ve son testinde incelenen değişkenlerin arasındaki ilişkiyi araştırmak için hipotez 6 incelenecektir:

Hipotez 6

H0: B grubunda ön test ve son testte yer alan değişkenler arasında ilişki yoktur. H1: B grubunda ön test ve son testte yer alan değişkenler arasında ilişki vardır. Aşağıda, B grubuna ait ön test ve son test sonuçları arasındaki korelasyonu incelemek amacıyla hesaplanan Pearson korelasyon test sonuçları görülmektedir: Tablo 17. B grubundaki değişkenlerin ön test ve son testleri arasındaki ilişki

Pearson Korelasyon

Katsayısı Prob.

CMJ ontest & CMJ sontest ^{0,884 0,000}

SJ ontest & SJ sontest ^{0,869 0,000}

DUA ontest & DUA sontest ^{0,895 0,000}

T’test ontest & T’ test son test ^{0,882 0,000}

illinois ontest toplu & illinois sontest toplu ^{0,978 0,000}

illinois ontest topsuz & illinois sontest topsuz ^{0,939 0,000}

Tablo 17 incelendiğinde B grubuna ait incelenen değişkenlerin ön test ve son test değerleri arasında pozitif yönde yüksek ilişki (+1’e yakın değerler) olduğu görülmektedir. Pearson korelasyon testi sonuçları 0.05 hata payına göre anlamlı bulunmuştur. A ve B grubuna ait Pearson korelasyon test sonuçları karşılaştırıldığında B grubuna ait değişkenlerin ön test ve son test sonuçlarının birbiriyle daha fazla ilişkili olduğu görülmektedir (korelasyon dereceleri artmıştır).

5. TARTIŞMA VE SONUÇ

Top oyunları fiziksel, teknik, zihinsel ve taktiksel özellikleri içeren kapsamlı beceriler gerektirir. Bu yüzden oyuncular oyun içindeki savunma ve hücum becerilerini yerine getirebilmek için özellikle fiziksel becerilere sahip olmalıdırlar(2). Basketbol takımlarının hazırlık dönemi, kuvvet antrenmanlarının amaca uygun olarak yoğun ve kapsamlı uygulandığı dönemdir. Bu dönem içerisinde sporcuların kuvvet antrenman yöntemleri ile optimal gelişimi sağlanmaktadır (26).

Çalışmamızda antrenman programı, literatürden yola çıkarak, iki farklı patlayıcı güç ve bacak gücü ölçme tekniğinden faydalanılarak hazırlanmıştır (CMJ ve SJ).

Literatür incelendiğinde pliometrik çalışmaların yüksek verimlik düzeyine ulaşmış sporculara uygulanması sonucu hedeflenen performansa ulaşılabileceği belirtilmektedir (33). Pliometrik egzersizlerde sıçramalar çok kısa bir zaman dilimi içerisinde yapıldığı için, hem patlayıcı gücü hem de patlayıcı özelliği geliştirir (3).

Pliometrik antrenmanlar daha öncelerde özellikle atıcılar ve atlayıcılar tarafından kullanılmasına rağmen günümüzde çabuk kuvvet gerektiren birçok spor branşında da kullanılmaktadır. Çoğu araştırmacılar pliometrik antrenmanların alt ekstremitelere etkilerini incelediklerinde, kas gücünün geliştiğini tespit etmişlerdir. Son zamanlarda da dirsek ve omuz kaslarının kuvvetini geliştirmek için üst ekstremiteleri içeren pliometrik antrenmanlar kullanılmıştır (20).

Pek çok araştırmacı pliometrik antrenmanı, uygun zeminde, kısa hareket aralığında, yüksek ekzantrik yükle ve minimal temas süresinde yapıldığında kısa sürede ekzantrik güçte artışlara sebep olmasından dolayı önermektedirler (5).

Birincil amacımız olan, SJ ve CMJ tekniğiyle yapılan antrenmanların sıçrama ve çabukluk yetilerine etkileri, çeşitli araştırmalarla desteklenmiş ve bu konudaki literatür çalışmalarına da aşağıda yer verilmiştir.

Markoviç ve arkadaşlarının yaptığı çalışmanın sonuçlarına göre, dijital çekim yoluyla ölçülen, CMJ ve dikey sıçrama çalışma ve testlerinin, fiziksel olarak aktif erkeklerde alt ekstremite patlayıcı gücü ölçümü için geçerli ve güvenilir bir yol olduğunu ifade etmişlerdir (27). Kevin ve arkadaşlarının yapmış olduğu çalışma ise,

futbolcularda DJ ve CMJ pliometrik antrenmanının, dikey sıçrama ve çeviklik performansını pozitif yönde etkilediğini ifade etmişlerdir (23). Pauole ve arkadaşlarının yapmış olduğu bir başka çalışmada ise T testinin bacak gücünü ve çevikliği belirlemede oldukça güvenilir bir ayırt edici test olduğunu ifade etmişlerdir (38). Paradis, yaptığı çalışmada bacak gücünü, hızı ve çevikliği ölçmede T- testinin iyi bir ölçüm aracı olduğunu ifade etmişlerdir (37). Miller ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada 6 haftalık pliometrik antrenmanların sporcuların çevikliğini arttırmada etkili olduğunu, ayrıca T-testi ve illionis çeviklik testinin pliometrik eğitim ile arasında pozitif bir ilişki olduğunu ifade etmişlerdir (30). Chaouachi ve arkadaşlarının yaptığı bir başka çalışmada ise elit erkek basketbolcularda 1 tekrarlı maksimum SJ ile çeviklik arasındaki ilişkiyi incelemişler ve 1 RM (1 tekrarlı maksimum) - SJ ile kısa süreli sprintler arasındaki ilişkiyi göz önüne aldıklarında SJ egzesizlerinin basketbol antrenmanlarının bir bileşeni olması konusunda sonuç bildirmişlerdir (8). Santos ve Janeira’ nın yaptığı bir başka çalışmada ise genç basketbolcuların (14-15 yaş) patlayıcı güçlerine karmaşık eğitimin etkilerini araştırmışlar ve 10 haftalık karmaşık eğitimin sonunda yeterli düzeyde gelişimin sağlanamadığını, daha fazla kuvvet antrenmanına ihtiyaç olduğunu ifade etmişlerdir (39). Yapmış olduğumuz çalışmada, pliometrik antrenmanların T’ test, toplu ve topsuz illinois testlerindeki olumlu etkilerinden dolayı (p<0,05 anlamlılık düzeyinde), yukarıda sözü edilen çalışmalar, yaptığımız çalışmayı destekler niteliktedir.

Slinde ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada üç farklı dikey sıçrama testinin analizini yapmışlar ve CMJ tekniğiyle yapılan kas gücü belirleme testlerinin, yüksek düzeyde geçerlilik ve güvenilirliğe sahip olduğunu ifade etmişlerdir (41). Kotzamanidis, gelişim çağındaki çocukların dikey sıçrama performansları üzerine beden eğitimi uygulamaları ile pliometrik karşılaştırdığı çalışmasında pliometrik egzersizin dikey sıçrama performansı üzerine beden eğitimi uygulamalarına göre daha iyi sonuçlar verdiğini ifade etmişlerdir (25). Günay ve arkadaşları pliometrik çalışmaların dikey ve yatay sıçrama mesafesi üzerine olumlu etki yaptığını ifade etmişlerdir (17). Ateş ve arkadaşları pliometrik antrenmanın 16–18 yaş grubundaki futbolcuların üst ve alt ekstremite kuvvet parametreleri üzerine etkisini belirlemek üzere yaptıkları çalışmalarında; pliometrik egzersizlerin dikey sıçrama performansı

üzerine olumlu etki yaptığını ifade etmişlerdir (4). Cheng ve arkadaşları pliometrik egzersizlerin 16-19 yaş grubundaki erkek basketbolcuların dikey sıçrama yüksekliği performansları üzerine olumlu etkisi olduğunu ifade etmişlerdir (9). Matavulj ve arkadaşları pliometrik egzersizlerin genç basketbolcularda sıçrama performansı üzerine yaptıkları araştırmalarında dikey sıçrama performanslarında olumlu etkileri olduğunu ifade etmişlerdir (28). Toumi ve arkadaşları pliometrik egzersizlerin uygulanmasında hızlı ve kısa süreli kasılmaların tekrarlı sıçrama yüksekliğine olumlu etki ettiğini ifade etmişlerdir (44). Hindistan ve arkadaşları yapmış oldukları 8 haftalık UKD (Uzama-kısalama döngüsü) kas çalışma yöntemiyle yapılan patlayıcı kuvvet çalışmalarında ekzantrik ve konsantrik yöntemle yapılan çalışmalara oranla daha iyi ve anlamlı sonuçlar elde etmişlerdir (21). Yapmış olduğumuz pliometrik antrenmanlar sonucunda, istatistiksel açıdan anlamlı fark (p<0,05) olmamasına rağmen dikey sıçrama (CMJ VE SJ) değerlerinde artışların olması, özellikle DUA değerlerinde (p<0,05) anlamlı farklılıkların oluşmasıyla birlikte çalışmamızı destekler bir boyut kazanmıştır. Yukarıdaki çalışmalar da, tezde elde edilen bulguları destekler niteliktedir.

A ve B guruplarına uygulamış olduğumuz 2 sıçrama tekniğinden squat sıçrama değerleri A (SJ) ve B (CMJ) gurubunda artış göstermiştir, fakat squat sıçrama tekniğiyle antrenman yapan A gurubunda ki artış beklentilerin aksine, B çoklu sıçrama tekniğiyle antrenman yapan diğer guruptan düşük çıkmıştır.

Çoklu sıçrama da ise, B (CMJ) gurubu, beklenildiği gibi A (SJ) gurubundan daha iyi sonuç vermiştir.

DUA testlerinde ise A (CMJ) ve B (CMJ) guruplarında yakın oranlarda etki yapmasına rağmen, squat sıçrama çalışmaları kendi denek gurubunda (A), beklenildiği kadar etkili olmamıştır.

İllinois testindeki artışları değerlendirdiğimizde ise, koordinasyon çalışmalarıyla birlikte yapılan pliometrik antrenmanların her iki gurupta da olumlu etkileri olduğunu ve bacak kaslarına yönelik olarak da dönüşlerde merkezkaç kuvvetini kontrol altına aldığı söylenebilir.

Toplu illinois testinde, 8 hafta sonunda topla yapılan antrenmanların, sporcuların test sonuçlarına teknik gelişimleriyle birlikte olumlu etkisi olduğu söylenebilir.

Pliometrik antrenmanların sıçrama ve çabukluk-çeviklik yetilerine olumlu etkilerinin yanı sıra koşu sırasında amortizasyon safhasının kısa tutulması ile birlikte koşu ekonomisi sağlaması nedeni ile koşu koordinasyonunda da olumlu etkiler