• Sonuç bulunamadı

BÖLGESEL KALKINMA

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "BÖLGESEL KALKINMA"

Copied!
19
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

BÖLGESEL KALKINMA

Doç. Dr. Nuri YAVAN

Ankara Üniversitesi

Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi

Coğrafya Bölümü

(2)

Türkiye’de Bölgesel Eşitsizlikler

Bölgesel kalkınma/eşitsizlik sorunu

AB ve OECD’de Bölgesel Eşitsizlikler ve Farklar

Türkiye’de Bölgesel Eşitsizlikler

(3)

Bölgesel kalkınma/eşitsizlik sorunu

Bölgesel dengesizlik sadece Türkiye’nin değil, tüm dünyanın sorunu

Hatta AB içinde küçük bölgesel farklar bile büyük bir sorun olarak algılanmaktadır.

AB, bütçesinin yaklaşık %40’ını bölgesel kalkınma politikasına ayırmaktadır.

Kuzey Amerika ve Avrupa’da bölgesel gelir farklılığı ortalama 2 kattır.

GOÜ’de ortalama 5 kat civarındadır.

Bölgesel farklılıklarda mekânsal ölçek önemlidir:

Düzey 2 Bölgeleri

Türkiye: 4,1 kat

İngiltere: 3,4 kat

Fransa: 2,6 kat

OECD’de Kişi Başına Bölgesel Katma Değer

(Düzey 3 bölgesi)

Düzey 3 bölgeleri

(4)
(5)

AB ve OECD Ülkelerinde Düzey 2

Bölgelerine Göre Bölgesel Gelir

0,00 1,00 2,00 3,00 4,00 5,00 6,00 7,00 Hollanda Japonya Yunanistan Slovenya Güney Kore İrlanda İsviçre Avusturalya Finlandiya Portekiz Norveç İspanya Avusturya Fransa İtalya ABD Almanya OECD Ortalaması Polonya İngiltere Belçika Kanada Macaristan Çek Cumhuriyeti Slovakya Türkiye Şili Meksika 2008 2004 2000

1En yüksek gelirli bölgede kişi başına GSYİH/En

düşük gelirli bölgede kişi başına GSYİH

(6)
(7)

Türkiye’de bölgesel eşitsizlik ve farklar

Van, Muş, Bitlis,

Hakkari

(4.379 US $)

İstanbul

(18.689 US $)

*Source: TURKSTAT - Per Capita Gross Value Added (2008)

(8)

8

İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması

2003

Bölgesel gelişmişlik farklarının azaltılamaması

Ülke Ortalamasının Üstündekiler (1. Grup)

Ülke Ortalamasının Üstündekiler (2. Grup)

Ülke Ortalamasının Altındakiler (3. Grup)

Ülke Ortalamasının Altındakiler (4.Grup)

(9)
(10)
(11)
(12)
(13)

Ortalama 1987-88-89 Ortalama 1993-94-95 2001 En düşük K.B.Gelire Sahip Bölgelerdeki Nüfusun %10’na Karşılık Gelen GSYİH %’si

% 3,7 % 3,6 % 4,2

En Yüksek K.B.Gelire Sahip Bölgelerdeki Nüfusun %10’na Karşılık Gelen GSYİH %’si

% 16,7 % 16,5 % 16,6

Üst Gruptaki Bölgelerin Alt Gruptakilere Oranı

4,5 4,6 3,9

Uçtaki Bölgeler Arasındaki Oran 7,0 6,9 5,6

Gini Katsayısı 0,244 0,237 0,219

Ana Kent Bölgeleri (Düzey-2)

Ortalama 1987-88-89 Ortalama 1993-94-95 2001 K.B.GSYİH, İndeks TR=100 İstanbul 167 150 143 Ankara 130 139 128

Toplam Ulusal GSYİH’nın % Olarak Bölgesel GSYİH

İstanbul % 20,5 % 21,0 % 21,3

Ankara % 8,4 % 7,9 % 7,6

(14)
(15)
(16)
(17)
(18)
(19)

Referanslar

Benzer Belgeler

Üçüncü Dünya terimi, kapitalist (örneğin Venezuela) ve komünist (örneğin Kuzey Kore) ülkeleri çok zengin (örneğin Suudi Arabistan) ve çok fakir (örneğin Mali)

• 1980’lerden itibaren kalkınma politikası neoliberal (serbest pazar) politikaları tarafından şekillenmiştir. Bu politikalar ekonomiye devlet müdahalesinin

Bu düşünceye göre, yoksulluk ve gelişmemişliğin sebepleri gelişmekte olan ülkeler ve daha büyük dünya ekonomileri arasındaki ilişkiden ileri gelen dışsallıktır..

 Hirschman’ın Dengesiz Kalkınma Teorisi  Streenten’in Dengesiz Kalkınma Teorisi  Perroux Kalkınma Kutupları Teorisi..  Dengesiz Kalkınma Stratejisi Örneği olarak

 Devlet bir yandan daha önce ithal edilen bir malın yurt içinde üretimine başlanmasıyla gümrük vergisi gelirlerini, diğer yandan da yeni kurulan sanayi üretim sürecinin

Ekonomik entegrasyon için politika öncelikleri Kurumlar Altyapı Teşvikler Mekansal olarak kör Mekânsal olarak bağlı Mekânsal olarak hedeflenmiş. Düşük Geri kalmış

 Planlı dönem öncesindeki bölgesel politikalar: Dolaylı-Örtük bölgesel politikalar  Planlı dönemde uygulanan bölgesel politikalar: Doğrudan bölgesel politikalar  1.

Temel öncelikler yerel kalkınma inisiyatiflerinin desteklenmesi, sosyal kalkınma, tarım ve kırsal kalkınma, KOBİ’lerin geliştirilmesi, turizm ve çevre, kültürel