• Sonuç bulunamadı

MEKKE NİN FETHİ KONUYLA İLGİLİ BAZI AYETLER

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "MEKKE NİN FETHİ KONUYLA İLGİLİ BAZI AYETLER"

Copied!
9
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

MEKKE’NİN FETHİ

KONUYLA İLGİLİ BAZI AYETLER

ُﻣ ﺎًﺣْﺗَﻓ َكَﻟ ﺎَﻧ ْﺣَﺗَﻓ ﺎﱠﻧِإ َﻋ ُﮫَﺗَﻣْﻌِﻧ ﱠمِﺗُﯾ َو َرﱠﺧَﺄَﺗ ﺎَﻣ َو َكِﺑﻧَذ نِﻣ َمﱠدَﻘَﺗ ﺎَﻣ ُ ﱠﷲ َكَﻟ َرِﻔْﻐَﯾِﻟ ﺎًﻧﯾِﺑ

َﯾِدْﮭَﯾ َو َكْﯾَﻠ ُﻣ ﺎًطاَر ِﺻ َك

ﺎًﻣﯾِﻘَﺗْﺳ

اًزﯾ ِزَﻋ اًرْﺻَﻧ ُ ﱠﷲ َكَرُﺻﻧَﯾ َو

“Şüphesiz biz sana apaçık bir fetih verdik. Tâ ki Allah, senin geçmiş ve gelecek günahlarını bağışlasın, sana olan nimetini tamamlasın, seni doğru yola iletsin ve Allah sana, şanlı bir zaferle yardım etsin.”1

َو ِ ّٰﷲ ُرْﺻَﻧ َءﺎَﺟ اَذِا ُﺢْﺗَﻔْﻟا

ﺎًﺟا َوْﻓَا ِ ّٰﷲ ِنﯾ ٖد ﻰٖﻓ َنوُﻠُﺧْدَﯾ َسﺎﱠﻧﻟا َتْﯾَاَر َو * ْرِﻔْﻐَﺗْﺳا َو َكﱢﺑَر ِدْﻣَﺣِﺑ ْﺢﱢﺑَﺳَﻓ *

ﺎًﺑا ﱠوَﺗ َنﺎَﻛ ُﮫﱠﻧِا ُه

“Allah'ın yardımı ve fetih (Mekke fethi) geldiğinde ve insanların bölük bölük Allah'ın dinine girdiğini gördüğünde, Rabbine hamd ederek tespihte bulun ve O'ndan bağışlama dile. Çünkü O, tövbeleri çok kabul edendir.”2

KONUNUN İŞLENİŞİ Hudeybiye Antlaşması :

628 Mart ayında Medineli müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında yapılan barış antlaşmasıdır. ‘Hudeybiye’ ismini imza atılan yere yakın köyün isminden almıştır. Bu antlaşma ile Mekkeliler İslam Devletini hukuken tanımıştır.

Hicretin altıncı yılında (Mart 628) Hz. Peygamber(s.a.v) gördüğü bir rüya üzerine 1400- 1500 Müslümanla birlikte umre yapmak için Medine’den Mekke’ye doğru harekete geçmiştir.

Hudeybiye’ ye vardıklarında Hz. Peygamber’in Kasvâ adlı devesinin yere çökmesiyle Müslümanlar burada kaldılar. Mekkeliler, Müslümanların ziyaret amacıyla Mekke' ye geldiklerini bilmelerine rağmen onları Mekke’ye sokmamaya karar verdiler. Bu amaçla Halid bin Velid kumandasında 200 kişilik bir süvari birliğini ‘Gamîm’ mevkiine gönderdiler. Hz. Peygamber(s.a.v), önce Hırâş b.

Ümeyye’yi elçi olarak Mekke' ye yolladı. Ancak elçinin Mekkeliler tarafından iyi karşılanmaması üzerine Kureyşliler arasında birçok akrabası bulunan Osman bin Affan elçi olarak gönderildi.

Mekkeliler tarafından iyi karşılanan Osman bin Affan, amaçlarının umre ziyareti olduğunu belirtmesine rağmen Mekkeliler Müslümanların gelmesine izin vermedikleri gibi kendisini de alıkoydular. Ancak Müslümanların tepkisinden çekinen Mekkeliler, Osman bin Affan' ı serbest bıraktıkları gibi Süheyl bin Amr’ı da elçi olarak gönderdiler. Yapılan tartışmalardan sonra Ali tarafından kaleme alınan anlaşma metni Peygamberimiz ve Süheyl bin Amr tarafından imzalanmıştır.

1 Fetih, 1-3

2 Nasr, 1-3

(2)

Antlaşmanın Maddeleri

• Müslümanlarla karşı taraf arasında 10 yıl boyunca savaş olmayacak, bu süre zarfında iki tarafın hiçbiri diğerinin malına ve canına dokunmayacak.

• Müslümanlar bu yıl Kâbe'yi ziyaret etmeksizin geri dönecekler. Gelecek yıl üç günden fazla olmamak üzere Mekke'ye gelip Beytullah'ı ziyaret edecekler. Bu üç gün süresince Mekkeliler şehir dışına çıkacaklar.

• Müslümanlardan biri Kureyş'e sığınacak olursa geri verilmeyecek, fakat onlardan Müslümanlara sığınanlar geri verilecek.

• Müslümanlardan hac, umre ve ticaret için Mekke'ye gideceklerin canları ve malları güven altında olacak. Kureyş tarafından Mısır'a ve Şam'a gidenlerle, ticarette bulunmak üzere Medine'ye gelenlerin de canları ve malları güven altında bulunacak.

• Diğer kabileler isterlerse Müslümanların, isterlerse Kureyş'in koruması altına girebilecek.

Hudeybiye Antlaşmasının Önemi

• Barış ortamının oluşması İslamiyet'e geçişi hızlandırdı.

• Mekke'nin fethi kolaylaştı.

Medine’de İslam Devletinin temelleri atıldı

Hudeybiye Antlaşmasının Bozulması

Hicretin 8. yılında, Müslümanlar ile Kureyş müşrikleri arasındaki anlaşma bozuldu.

Kureyş müşrikleri, Beni Bekir kabilesini, Müslümanların müttefiki olan Huzaa kabilesi üzerine saldırtmışlardı. Hz. Peygamber’in (s.a.v) sabah namazını kıldırıp, mescidde oturduğu bir sırada, saldırıya uğrayan Huzaa kabilesinden kırk kadar süvari Medine’ye gelerek, Hz.Peygamber’in (s.a.v) baş ucuna dikildiler. Olup bitenleri Hz.Peygamber’e (s.a.v) anlattılar. Hz.Peygamber (s.a.v), son derece hiddetlendi. Kureyş müşriklerine bir yazı gönderilmesini emretti.

Gönderilen yazıda şöyle deniyordu:

...

“Bundan sonra derim ki, ya Beni bekir kabilesi ile olan anlaşmanızı bozar ve aradan çekilirsiniz ya da Huzaa kabilesinden ölenlerin diyetlerini ödersiniz. Bunlardan birini yerine getirmediğiniz taktirde sizinle savaşacağımı bildiririm.”

Haber, Mekke’ye ulaştığında Kureyş müşrikleri iki alternatifi de reddettiler ve savaşmayı kabul ettiklerini bildirdiler. Hz. Peygamber’in (s.a.v) elçisi Medine’ye geri döndü ve durumu Hz.

Peygamber’e (s.a.s) haber verdi. Fakat çok geçmeden müşrikler verdikleri cevaptan pişman oldular. Liderleri Ebu Süfyan’ı, Anlaşmayı yenilemesi ve süresini uzatması için Hz.Peygamber (s.a.v) ile görüşmek üzere Medine’ye göndermeye karar verdiler. Ama Ebu Süfyan Mekke’ye eli boş dönecektir.

(3)

Sefer Hazırlıkları

Hz. Peygamber (s.a.v), sefere hazırlanılması için emir verdi. Her tarafa da davetçiler gönderilerek, “Allah’a ve ahiret gününe inanan herkesin Ramazan ayında Mekke’de bulunması”

bildirildi. Toplanan ordunun mevcudu 10.000 kişiyi buluyordu. Bunların 700’ünü Mekkeli Müslümanlar, 4000 kadarını Medineli Müslümanlar oluşturuyordu.

Hz. Peygamber (s.a.s), ikindi namazını kıldırdıktan sonra, ordunun başında Medine’den hareket etti. Ordunun yürüyüşü Mekke yakındaki Merru’z-zahran adı verilen bir vadide son buldu.

Gece olunca herkese ateş yakması emredildi. Yakılan ateşlerin sayısı 10.000’i geçiyordu. Bununla Mekkeli müşriklerin korkuya kapılmalarının sağlanması istenmişti. Gerçekten de beklenen oldu;

Kureyş müşrikleri, durumu araştırmak üzere Ebu Süfyan’ı göndermeye karar verdiler.

Ebu Süfyan Müslümanların Arasında

Ebu Süfyan, iki arkadaşıyla birlikte, gece vakti, Müslümanların ordugâhlarının bulunduğu yere doğru yola çıktı. Fakat ordugâha yaklaşınca, nöbetçiler tarafından yakalandılar. Ebu Süfyan kendilerini Abbas’a götürmelerini istedi. Abbas (r.a), Hz.Peygamber’in (s.a.v) amcasıydı ve Ebu Süfyan ile eskiye dayanan bir dostlukları vardı. Kendisi, İslam’ı kabul etmiş ama son ana kadar Mekke’de kalmaya devam etmişti. İslam ordusu Merruzahran vadisine gelip konaklayınca, o da gelip Müslümanlara katılmıştı.

Ebu Süfyan kendisinin Abbas’a (r.a) götürülmesi için bağırıp çağırıyordu. Bu sırada Abbas (r.a) onun sesini tanıdı:

- Ebu Süfyan!

- Babam anam sana feda olsun! Burada neler oluyor? Bunlar kim?

- Yazıklar olsun sana ey Ebu Süfyan! Arkamdaki Resulullahtır (s.a.s) ve 10.000 kişilik karşı konulmaz bir ordunun başında size doğru geliyor. Vallahi, Kureyş’i çok zor bir sabah bekliyor!

Vay onların başına geleceklere!

- Babam, anam sana feda olsun! Buna bir çare var mı?

- Evet var.

- Ne yapmamı tavsiye edersin?

- Vallahi, Resulallah’tan (s.a.v) başkası tarafından ele geçirilirsen mutlaka öldürülürsün!

Haydi katırımın arkasına bin de seni Onun yanına götüreyim. Kendisinden senin için bağışlanma dileyeyim.

Ebu Süfyan, Hz.Abbas’ın (r.a) teklifini kabul etti. O da onu nöbetçilerin elinden kurtararak Hz. Peygamber’in (s.a.v) çadırına götürdü. Geç vakitlere kadar Hz. Peygamber’in (s.a.s) yanında kaldılar. Hz. Peygamber (s.a.s), onlara İslam’ı anlattı. Ebu Süfyan’ın yanındaki iki arkadaşı hemen şahadet getirip Müslüman oldular. Ebu Süfyan ise düşünmek için zaman istedi.

(4)

Ebu Süfyan geceyi, Hz.Abbas’ın (r.a) yanında geçirdi. Sabah ezanı ile birlikte onlar da kalktılar. Müslümanlar sabah namazı için hazırlık yapıyorlardı. Müslümanların Hz. Peygamber’e (s.a.v) karşı olan tutum ve davranışlarını görünce Ebu Süfyan şaşkınlığını gizleyemedi:

- Ey Abbas! Ben şimdiye kadar ne İran kralında ne de Rumların hükümdarında hakimiyet ve saltanatın böylesini görmüş değilim!

- Bu saltanat değil, peygamberliktir! Yazıklar olsun sana! Sen de Ona iman etsene!

Namaza başlama tekbiri alındı ve Müslümanlar, Hz. Peygamber’in (s.a.s) arkasında sabah namazını kıldılar. Hz. Abbas (r.a), namazın bitiminde Ebu Süfyan’ı alarak Hz.Peygamber’in (s.a.v) yanına götürdü. Hz.Peygamber (s.a.v) onu görünce,

- Ey Ebu Süfyan! Allah’tan başka ilah bulunmadığını öğrenme zamanı daha gelmedi mi?

Yazıklar olsun sana! Ben size dünyayı da, ahireti de sağlayacak bir din getirdim. Müslüman olun da kurtuluşa erin!

- Vallahi, sanırım ki Allah’tan başka tanrı olmasa gerek. Çünkü Sen Ondan yardım diledin, ben de benimkilerden yardım diledim. Ne zaman seninle karşılaştımsa, Senin bana galip geldiğini görüyorum. Benim ilahım hak olsaydı, ben Sana galip gelirdim.

- Yazıklar olsu sana ey Ebu Süfyan! Benim Allah’ın peygamberi olduğumu öğrenme zamanı daha gelmedi mi?

- Babam anam sana feda olsun! Yumuşak huylulukta, şereflilikte ve akraba haklarını gözetmekte senden daha üstünü yoktur! Senin peygamber oluşuna gelince, bu konuda içimde hala biraz şüphe var.

Hz. Abbas (r.a) :

- Yazıklar olsun sana! Boynun vurulmadan önce Müslüman ol!

Bunun üzerine Ebu Süfyan şehadet getirdi ve Müslüman olduğunu söyledi.

Hz.Abbas (r.a):

- Ya Resulallah! (s.a.s) Ebu Süfyan, Kureyş’in ileri gelenidir. Ona övüneceği bir şey lütfetsen olmaz mı?

- Olur! Kim Ebu Süfyan’ın evine girerse güvendedir!

Ebu Süfyan:

- Benim evime mi?

- Evet!

- Benim evimin genişliği ne kadar ki?

- Kim Kabe’ye girer ve sığınırsa o da güvendedir!

- Kabenin genişliği ne kadar ki?

- Kim kapısını kapatır ve evinde oturursa o da güvendedir. Kim silahını elinden bırakırsa o da güvendedir!

- İşte bu genişliktir!

(5)

Hz.Abbas (r.a), Ebu Süfyan’ı (r.a) katırının arkasına alarak vadinin dar yerine götürdü.

İslam ordusunun Mekke’ye doğru ilerleyişini beraberce seyretmeye başladılar. Kabileler,

başlarında kumandanları olduğu halde bayraklarını çekerek Mekke’ye doğru ilerlemeye başladılar.

Her kabilenin geçişinde Ebu Süfyan (r.a), - Muhammed daha geçmedi mi?

diye soruyor ve geçenler hakkında bilgi alıyordu. Ardından da,

- Bunların burada ne işi var? Benim onlarla bir kavgam yok ki!

demekten kendini alamıyordu. Sonunda Hz. Peygamber’in (s.a.v) alayı uzaktan göründü. Hepsi de zırhlara bürünmüştü. Gözlerinden başka yerleri görünmüyor, atlarının ayaklarından çıkan tozlar ortalığı karartıyordu. Hz. Peygamber (s.a.v) de içlerindeydi. Ebu Süfyan (r.a), benzerini görmediği bu alayı geçerken görünce,

- Bunlar kim ey Abbas! Kapkara taşlık bir alanı andırıyorlar!

- Bu Resulullah (s.a.s)’tır. Muhacir ve Ensar arasında bulunuyor.

- Ben İran kralının ve Rum hükümdarının saltanatını gördüm. Fakat kardeşinin oğlundaki saltanatın benzerini görmedim. Bunlara hiç kimse güç yetiremez. Vallahi, kardeşinin oğlunun saltanatı pek büyük!

- Ey Ebu Süfyan! Bu saltanat değil, peygamberliktir.

- Evet, biliyorum!

Tüm İnsanlığa bir ders:

Hz. Peygamber(s.a.s) Mekke'nin fethinden sonra Mekkelilere yaptığı konuşmada; "Ebu Süfyan'ın evine giren, Kabe'ye sığınan, evinin kapısını kapatıp ve evinde oturan ve silahı elinden bırakan herkes güvendedir." buyruğu bütün insanlığa savaş hukuku açısından önemli bir derstir.

Fatih Sultan Mehmet Han’da İstanbul'u fethinden sonra bu peygamberî metodu uygulamıştır.

Kureyş Teslim Oluyor

Kumandanlara, kendileriyle çarpışılmadığı sürece hiç kimse ile çarpışmamaları emri verildi. Ebu Süfyan (r.a) da Mekke’dekileri uyarmak üzere önden gönderildi.

Ebu Süfyan (r.a), Mekke’ye ulaştığı zaman Kabe’nin yanına gitti. Kureyşliler toplanmış, vereceği haberleri bekliyorlardı. Ebu Süfyan:

- Ey Kureyş topluluğu! Muhammed, karşısında dayanamayacağınız kadar büyük bir kuvvet ile yanınıza gelmiş bulunuyor. Müslüman olun da selamet bulun!

diye bağırmaya başladı. Kureyşliler:

- Sus! Senin gibi kötü elçilik yapanı Allah iyilikten uzaklaştırsın!

dediler. Hanımı Hind, Ebu Süfyan’ın (r.a) yanına gelerek sakalını tuttu:

(6)

- Şu hayırsız adamı, şu alçağı öldürün! Çünkü O dininden dönmüş. Allah Seni hayırdan uzak etsin!

Ebu Süfyan:

-Hemen evine gir!

Bunun üzerine Hind, Ebu Süfyan’ın (r.a) sakalını bıraktı. Ebu Süfyan sonra müşriklere dönerek:

- Yazıklar olsun size! Bu davranışlarınızla kendinizi aldatmayın! O, karşı koyamayacağınız bir ordu ile başucunuza gelmiş bulunuyor. Ben sizin görmediklerinizi gördüm ki, onlara hiç

kimsenin gücü yetmez. Kim Ebu Süfyan’ın evine girer ve sığınırsa emniyettedir. Kim Kabe’ye sığınırsa emniyettedir. Kim de kapısını kapatırsa o da emniyettedir.

Herkes evlerine dağıldı.

Hz. Peygamber’in (s.a.v) Mekke’ye Girişi

Hz. Peygamber (s.a.v), Ramazan ayının onüçünde, güneş doğmadan önce devesine bindi.

Başına siyah bir sarık sarmıştı. Ayrılışından 8 yıl sonra büyük bir zaferle yurduna geri dönüyordu.

Fakat muzaffer bir komutan edasıyla değil büyük bir tevazu içinde... Mekke’ye yaklaştığında başını öne doğru eğdi. Hatta o derece eğilmişti ki, sakalının ucu devesinin eğerine değiyordu. ve

ağzından da şu sözler dökülüyordu:

- Ey Allah’ım! Hayat, ancak ahiret hayatıdır.

Sonunda, Müslümanlarla birlikte Kabe’ye vardı. Ziyaretin gereklerini yerine getirdikten sonra Safa tepesine çıktı ve verdiği nimetlerden dolayı Allah’a şükür ve duada bulundu.

Medinelilerin Uyarılması

Hz. Peygamber (s.a.v), Sefa tepesinde dua ederken, Medineli Müslümanlardan bazıları aralarında konuşmaya başlamışlardı:

- Allah (c.c) , Resulüne yurdunun fethini nasip etti. Artık bizim yanımızdan(Medine’den) ayrılır da Mekke’de mi oturur?

diye aralarında konuştular. Hz.Peygamber (s.a.v), duasını bitirdikten sonra onların yanına geldi:

- Ne konuşuyordunuz?

- Bir şey yok, ya Rasulallah! (s.a.v)

Sorusunu birkaç kez tekrarladı ama cevap alamadı. O sırada kendisini bir hal bürüdü. Biraz sonra kafasını kaldırdı:

- Dikkatli olun! Ben Allah’ın kulu ve peygamberi Muhammed’im. Ben Allah’a ve size hicret ettim. Benim hayatım sizin hayatınızladır. Ölümüm de sizin ölümünüzledir

Medineliler ağlaşarak etrafına toplandılar:

- Vallahi biz, o söylediklerimizi ancak, Allah’a ve peygamberine olan bağlılığımızdan ve düşkünlüğümüzden söylemiştik.

Şüphesiz bu sözün doğruluğunu hem Allah hem de peygamberi doğrular ve sizi mazur sayar.

(7)

Mekke’de İlk Yemek

Hz. Peygamber’in (s.a.s) saçı ve sakalı çok tozlanmıştı. Öğle vaktine doğru, amcası Ebu Talib’in kızı Ümmühani’nin evine gitti. Yıkanarak temizlendi ve bir miktar namaz kıldı. Sonra Ümmühani’ye sordu:

- Yanında, yiyecek bir şeyler var mı?

- Kuru ekmek kırıntılarından başka bir şey yok. Onu da Size sunmaya utanırım.

- Onları suyun içine ufala! Biraz da tuz getir!

- Yanında katık yapacak bir şey var mı?

- Ya Rasulullah (s.a.v)! Sirkeden başka bir şey yok!

- Onu da getir!

Getirilenleri yemeğin üzerine döküp yedikten sonra,

- Ey Ümmühani! Sirke ne güzel katıktır! İçinde sirke bulunan ev yoksul olmaz.

buyurdu.

Ebu Süfyan’ın Gerçekten Müslüman Olması

Mekke’nin eski lideri Ebu Süfyan, Kabe’nin yanında oturuyordu. Hz. Peygamber’in (s.a.v) Müslümanlardan bazılarıyla önünden geçtiğini görünce,

- Askerlerimi toplayıp da yeniden şunlarla savaşsam mı?

diye içinden düşünmeye başladı. Hz. Peygamber (s.a.s) gelip baş ucuna dikildi ve sırtına eliyle vurarak,

- O zaman da Allah seni yine hor ve düşkün eder!

buyurdu. Ebu Süfyan, Hz. Peygamber’in (s.a.s) baş ucunda dikildiğini görünce:

- Şu ana kadar Senin gerçekten peygamber olduğuna inanmamıştım. İçimden geçirdiklerimden dolayı Allah’tan af ve bağışlanma diliyorum!

Putların Yıkılması

Kabe’nin çevresinde, kendilerine tapılan 360 kadar put bulunuyordu. Bunlar Arap kabileleri tarafından zaman zaman ziyaret edilir ve kendileri için kurban kesilirdi. Hz. Peygamber (s.a.v) elindeki asasıyla putlara birer birer dokunmaya başladı. Bu sırada da,

- Hak geldi, batıl yok olup gitti. Yok olan batıl, ne bir şey var edebilir ne de diriltebilir.

buyuruyor, putlar da birer birer yüz üstü ya da arka üstü düşüyorlardı. Kabe’nin çevresinde yıkılmadık put kalmadı. Bilal (r.a), Kabe’nin üzerine çıkarak öğle ezanı okudu. Namaz kılındıktan sonra, Hz. Peygamber’in (s.a.v) emri üzerine yıkılan tüm putlar bir araya toplanarak ateşe verildi.

(8)

Mekkelilere Hitap

Hz. Peygamber (s.a.s), Kabe’nin önünde durdu. Üç kere tekbir getirdikten sonra halka hitab etti:

- Bütün övgüler Allah’a (c.c) yaraşır! Ondan başka ilah yoktur! Yalnız O vardır, eşi ve ortağı yoktur!

O va’dini yerine getirdi, kuluna yardım etti. Düşmanları bozguna uğrattı.

İyi bilin ki, cahiliye çağına ait olup, övünme meselesi edilenler, kan davaları bugün, şu ayaklarımın altındadır.

...

Ey Kureyş! Muhakkak ki, Allah (c.c) cahiliyet gururunu, soy ile övünüp büyüklenmeyi sizden kaldırmıştır. Bütün insanlar Adem’den (a.s), Adem (a.s) de topraktan yaratılmıştır. İnsanlar iki sınıftır: Bir kısmı iman eder ve günahlardan kaçınır. Allah (c.c) katında değerli ve şereflidir. Diğer kısmı ise azgındır. Allah (c.c) katında da değersiz ve şerefsizdir.

Ey Kureyş! Ey Mekkeliler! Ne dersiniz? Şimdi hakkınızda ne yapacağımı düşünüyorsunuz?

- Sen kerem ve iyilik sahibi bir kardeşsin. Kerem ve iyilik sahibi bir kardeşin oğlusun. Gücün yetti, iyi davran!

- Benim halimle sizin haliniz, Yusuf (a.s)’ın kardeşlerine dediği gibi olacaktır. Onun dediği gibi ben de,

“(Yûsuf da:) "Bugün size, (o yaptığınızdan dolayı) hiçbir kınama yok. Allah sizi bağışlasın. O, merhametlilerin en merhametlisidir" dedi.(Yusuf, 92) Gidiniz! Serbestsiniz!”

Hz.Peygamber (s.a.v) Kendisini Nasıl Tanıtıyor?

Fetih günü Hz. Peygamber’in (s.a.v) yanına bir adam geldi. Kendisiyle konuşmak istiyordu ama konuşurken heyecandan kendisini bir titreme tuttu. Bunu gören Hz.Peygamber (s.a.v):

- Sakin ol! Ben hükümdar değilim! Güneşte kurutulmuş et parçalarını yiyerek yaşayan Kureyşlilerden bir kadının oğluyum, buyurdu.

Nereden Nereye

Rebia bin Abbad anlatıyor:

Mekke’nin fethinden sonraki günlerde babamla birlikte Mekke’ye gitmiştik. Rasulallah’ı (s.a.v) görünce hemen tanıdım. Çocukluk çağımda Onu Zü’l-mecaz panayırında ilk defa görüşüm aklıma geldi.

- Ey İnsanlar! ‘La ilahe illallah’ deyin de kurtulun!

diyerek halkı İslam’a davet ediyor, halk ise Ondan yüz çeviriyor ve konuşmuyordu. Yalnız amcası Ebu Leheb,

- Bu dininden dönmüş bir yalancıdır! Sakın sizi atalarınızın dininden döndürmesin!

diyerek arkasından dolaşıyordu. Fakat o yinede “ ‘La ilahe illallah’ deyin de kurtulun!” demekten geri durmuyordu.

(9)

Mekke’de İslam’ın Işığı

Birkaç gün içinde Mekke halkının büyük çoğunluğu İslam’a girdi. Mekke putlardan temizlenmiş, İslam’ın ışığıyla aydınlanmaya başlamıştı. Hz. Peygamber (s.a.v), Ramazan’ın

bitmesine on gün kala Mekke’nin çevresindeki bölgelerde bulunan putları da yıkıp kaldırmak üzere her tarafa askeri birlikler gönderdi.

Beyin Fırtınası

Sizce Hudeybiye Antlaşmasının müslümanlar için önemi nelerdir ? Sizce Mekke'nin fethinin İslamın yayılmasına katkısı ne olmuştur?

Sizce Müslüman orduları Mekke yakınlarında konakladıklarında gece olunca niye ateş yaktılar?

Sizce Hudeybiye Antlaşmasının Mekke'in fethiyle ilişkisi nedir ?

Soru - Cevap

1. Hudeybiye Antlaşması nasıl bozuldu ? 2. Elçi olarak Peygamberimize kim gönderildi ?

3. Peygamberimiz Mekke'ye girerken kimlerin güvende olacağını bildirdi?

Birey/Grup Çalışması

Mekke’nin fethini tarih boyunca meydana gelen fetih veya işgallerle karşılaştırınız. Sonuçları arkadaşlarınızla paylaşınız.

Referanslar

Benzer Belgeler

Peygamber Efendimiz, Müslü- manları yetiştirmek, onların içlerindeki cevherleri ortaya çıkarmak, toplum- sal sorumluluğu paylaştırmak ve İslâm toplumunun sorunlarına herkesin

Her ne kadar muahhar şehir tarihçisi Semhûdî, İbn Zebâle’nin günümüze gelmeyen eserinde Hz. Peygamber’in Benî Hudre Mescidi’nde namaz kıldığını

Kaynak: Koç, Din Eğitiminde Etkili İletişim; Köylü, Psiko-Sosyal Açıdan Dinî İletişi; Hasan Tutar vd., Genel İletişim, Kavramlar ve Modeller (Ankara: Seçkin

13 Allah’ın varlığı hakkında (O’nu kim yarattı? Nasıl oluştu? vb) 11 Allah'ın varlığının kanıtının olup olmadığı hakkında (Somut delil) 11 Cinlerin musallat olup

6 Bu ayette ifade edilen “nazar” eyleminin eğitsel açıdan taşıdığı değere dair ayrıntılı bilgi için bkz.. peygamber haricindeki kişilerin söz

Konumuzla alakalı olarak, günümüz gençlerine uygulanabilecek metoda gelince, uygun dokunma tüm zamanların her yaştan bireyleri için önemli olduğu gibi, “Ben

Muhammed (s.a.v.) olmadan sofraya oturmazlardı 26 Peygamber Efendimiz kendisi- ne gösterilen yakın ilgiye karşılık olarak Ebu Talib ve Mekkelilerin koyunlarına çobanlık

Muhammed Mustafa’nın (s.a.s.) kutlu doğumunu idrak ederken bugün bir kere daha onun ümmeti olmakla her zaman şerefyâb olan bizler, bütün insanlık için en güzel örnek