Hayvanlar Siyah ayı
Bu Black Bear türü Kuzey Amerika'ya özgüdür, genellikle gece (gece aktif) ve yalnızdır. Kara ayılar yoğun ormanlık alanları tercih eder. Erkek yetişkinler 800 ila 1000 km2'lik bir alanda dolaşacaklar. Her yıl, ocak- şubat döneminde bir annenin 1-5 yavrusu olur - her bir yavru yaklaşık 1/2 kg ağırlığındadır. Bir ayının beslenme düzeni esas olarak bitkilerden oluşur - dallar, tomurcuklar, yapraklar, kabuklu yemişler, kökler, meyveler ve meyveler. Bu genellikle huzurlu hayvanlar, bir yavruya yaklaşırsanız veya yakınlarda bir köpeğiniz varsa (özellikle serbest bırakıldığında) çok agresifleşir. Ayılar köpeklere, çakal veya kurtlar tarafından tehdit edilmiş gibi tepki verir. Ne yazık ki, çöp bidonlarında buldukları insan yemine düşkün olmak için birçok ayı öldürülüyor; veya bazı insanların sağlık tedavilerine dair yanlış inançlarından dolayı vücut bölümleri için. Batı Kanada'da, pek çok ayı türü, özellikle park sınırlarının yakınında, kıskanç avlanmaya izin veren kaçak avcılar ve hükümetler nedeniyle neredeyse tükenmiştir. Parklarda, yaban hayatı için yavaşlamayan sürücülerin hız kazanması nedeniyle ayılar da nadir görülmektedir. Lütfen, tüm hayvanlara nazik anlayış ve saygı göster - uzaklardan !!
Boz ayı
Kuzey Amerika boz ayıları 2,5 m'ye (8 ft) dayanır ve 360 kg'a (800 lbs) çıkar. Grizzly Bears, Western Canada ve NW USA'de yaşayan bir boz ayı alt türüdür. Bilim adamları onlara Kuzey Amerika Brown Bear diyor. Mainland Grizzly, Kodiak ayısı, Peninsular Grizzly ve yakın zamanda tükenmiş California Grizzly ve Meksika Grizzly ayıları dahil olmak üzere birçok alt tür vardır. Ortalama olarak kıyılara yakın Grizzly ayıları daha büyük, iç kesimler ise daha küçük olma eğilimindedir. Grizzly ayıları mükemmel bir koku alma duyusuna, ayrıca iyi görme ve işitme duyusuna sahiptir. Kalın kürk mantoları onları her mevsim hayatta kalmak için iyi bir şekilde uyarlar. Bir zamanlar Pasifik Okyanusu'ndan Mississippi Nehri'ne, Orta Meksika'dan Arktik Okyanusu'na kadar uzanıyordu. Bugün, boz ayıların bozkır popülasyonu Alberta, Saskatchewan ve Manitoba'da yerel olarak tükenmiştir. Ayılar, insan hoşgörüsüzlük, pazar avcılığı, habitatın tarım alanlarına hızlı dönüşümü ve kilit gıda kaybı: bizon / bufalo tarafından öldürüldü.
Alberta'da taşralı nüfusun boz ayı nüfusu, 30 yıllık Muhafazakar Govt'teki trajik kontrolsüz avlanma ve tuzaklanma uygulamalarından dolayı yaklaşık 690'dır. Britanya Kolumbiyası'nda 16.000'e kadar kalmış ve Trophy avı yeni NDP Govt tarafından son zamanlarda durdurulmuştur. Ne yazık ki, avlanma yoluyla yetişenlerin çoğu, hükümetler koruyucu barınaklara izin verme konusunda yavaş olduğundan, yavaş yavaş açlıktan ölüyor. Kuzey Amerika ayıları, tüm Kuzey Amerika kara memelilerinin bilinen en düşük üreme oranlarından birine sahiptir. İlk üreme yaşı 5-8 yıl arasında değişmektedir. Bir kadın her 3-5 yılda bir genç üretir. Dağ parklarında yapılan araştırmalar, ortalama olarak, dişi boz ayıların her 4-5 yılda bir yavrulara sahip olduğunu göstermektedir. Çiftleşme mayıs ayının ortasından temmuz ayının başında gerçekleşir. Erkekler, mevcut dişilerle eşleşmek için uzun mesafeler kat edeceklerdir, ancak dişiler gecikmiş implantasyona maruz kalacaklardır: embriyo rahim içine Kasım veya Aralık'a kadar implante etmez, ancak sadece ayı ve onu kış uykusu yoluyla fetüsün devam ettirmek için yeterli yağ rezervine sahipse. Sonbaharda normalden daha zayıf olan dişi ayılar, ilkbaharda daha az ve / veya daha küçük yavrularla ortaya çıkabilir. Bu iyi beslenme habitat kalitesinin üreme başarısı için ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır. Grizzlies her yerde bulunur (her şeyi yiyin) - tohumlar, meyveler, kökler,
otlar, mantarlar, geyikler, elkler, balıklar, ölü hayvanlar ve böcekler. Yaz sonlarında ve sonbaharın başlarında, boz aylar kış beslenmeleri için kilo vermeye (günde 1,5 kg veya 3 lb'a kadar) ağırlık vermek için 2-4 aylık bir süre boyunca hiperfağa girerler. Yavrular Ocak sonlarında şubat ayının başlarında denekler arasında doğar ve yaklaşık yarım kilo ağırlığındadır (~ 1 lb). Dişi birkaç ay daha doz alırken, yavrular süt bakımından zengin yağ bakımından zengindir. Dişi, yavrularından yılın yavrularından çıktığı zaman, yaklaşık 8 kg (18 lbs) ağırlığındadır. Sağlıklı bir genç yavru, aile grubu sonbaharda yoğunlaştığında 45 kg (~ 100 lbs) ağırlığında olabilir. Yavrular, anneleriyle birlikte en az üç yıl kalır. Bu süre zarfında, kadın gençliğini besler, korur ve eğitir, bu da olgunluğa erişme ve üreme şanslarını arttırır. Annelerinin bakımı altındayken yavrular, mevsimsel habitatlara erişmek için nasıl besleneceğini ve peyzajda nasıl
taşınacağını öğrenir. Doğal ölüm, genellikle yetersiz beslenmeden dolayı ilk yıl yavruları için en yüksektir.
Yetişkin erkek ayılar bazen yavrularını genlerinin geçmesi için öldürürler. Yetişkin olmak için hayatta kalan yavrular, vahşi ortamda 20-30 yıl yaşayabilir; Ancak, çoğu insan avcılık ve tuzağa düşmekten çok daha erken ölüyor. Neden bazı hükümetler daha iyi yasal korumalar uygulayamamakta ve diğer birçok insanın parasını boşa harcayarak bakım barınaklarını korumak suretiyle hayvan türlerinin öldürülmesine ve risk tükenmesine izin vermektedir. aşırı ve aptalca harcama. Lütfen hükümetlerden vahşi yaşamı korumak ve yaşam alanlarını korumak için fon sağlamak için daha iyi yasalar sağlamaya teşvik edin.
Bison / Buffalo
1. Ova Bizonu - Ova Bizonu, Alberta'ya özgü olan Wood Buffalo (Bison bison athabascae) 'ın
akrabalarıdır. Ovalar Bison yüzde 10-15 oranında daha küçük, yuvarlak ve daha hafif saçlara sahiptir.
1880’lerin sonlarında, ABD’de kalan son Plains bizonu, bazı Montana çiftçileri tarafından kurtarılan küçük bir buzağı grubu dışında imha edildi. Yıllar sonra çiftçiler, imha etme çabaları nedeniyle kalan bufaloyu ABD hükümetine satmayı reddetti. Yaklaşık 700 Plains Bison, Kanada Hükümeti tarafından satın alındı ve Elk Island Ulusal Parkı'na (Lammon'un güneyinde Edmonton'un doğusunda) gönderildi. Elk Island N.P.
Yerel vatandaşların kunduzların ve daha büyük vahşi yaşamın ölümüyle ilgili endişeleri, özellikle de korkunç aşırı avlanma nedeniyle Elk tarafından oluşturulmuştur. 1893'te Kanadalı Govt, bufalo avcılığını kontrol etmek için yasalar çıkardı, geyik, geyik, geyik korunmadı. Bizon sürüsü, yakalanamayan 48 bison dışında Elain Adası Parkının kuzey tarafında yaşamış olan Wainwright, Alberta'daki Buffalo Park'a taşındı.
Bu Kalan Ovalar Bison, genetik saflığın çekirdeğini oluşturdu. türlerinin sonuncusu, çünkü Wainwright'a gönderilen bufalo neredeyse soyu tükenmiş Wood Buffalo ile iç içe. Yaklaşık 100.000 Ova Bison'u şimdi dünya çapında parklarda ve hayvanat bahçelerinde. Willingdon çevresinde yerliler, Alberta bir yere Hairy Hill adını verdi. Bufalo, çayırlarda büyük sürülere boğulduğunda, orada dururlardı, yatak ve ılık örtüler için toplanan büyük tüyler bırakıyorlardı.
2. Ahşap Bufalo - Ahşap Bufalo (Bizon bizon athabascae), ABD Ova Mandalarının (Bizon bizonu) akrabalarıdır. Wood Buffalo, koyu renk paltolarla daha büyüktür - Kanada’nın 1893 tarihli bufalo avını yasaklayan yasasıyla hayatta kaldılar. Elk Island Ulusal Parkı (Lamont'un 5 km güneyinde Edmonton'un 50 km E.'si) 1906'da, bölge halkının bölgedeki kunduzların ve daha büyük vahşi yaşamın ölümüyle ilgili endişeleriyle yaratılmıştır. 1957'de, Wainwright, Alberta'daki Buffalo Park'ın uzak bir bölgesinde nesli tükenmekte olan küçük bir safkan Bufalo Sürüsü keşfedildi. 1965 yılında 23 Wood Buffalo, Elk Adası'na gönderildi ve her bir türün saflığını sağlamak için tüm Plains Bison'dan ayrı tutuldu. 1990'lı yıllarda,
hastalık ve arktik hava koşullarında çürütülen sürüleri yeniden canlandırmak için Wood Buffalo Ulusal Parkı'na taşındı. Bufalo, ovalarda büyük sürülere boğulmuşken, sık sık yerliler tarafından yatak ve ılık kaplamalar için toplanan büyük tüy tüyleri bırakarak, Hairy Hill, Alberta'da (Lamont'un NE) durdu.
Bighorn Koyun
Rocky Dağları'ndaki bu tür Arizona kadar güneyde. Erkek Rams 145 kg (300 lbs) ağırlığa ve dişi Ewes yaklaşık 90 kg (200 lbs) ağırlığa sahiptir. Rams'un boynuzları 40 kilogramdan (18 kg) daha ağır olabilir ve çiftleşme mevsiminde kafaları inanılmaz kuvvetle basarlar (6 ila 10 m / s x 145 kg).
Boynuzlarının ve kafataslarının tabanı, etkinin çoğunu emecek şekilde sıkışacak şekilde oluşturulur.
Bighorns, çevik, çakallardan, kartallardan ve pumalardan kaçınmak için çevik dağcılardır. Evet, bazen uçurumlardan düşerler. Çok sayıda hayvan ölümü ve sakatlığı, hayvanlar sadece sakin göründüğünde 30 km / saatin altındaki hızlarda meydana gelir. Lütfen hayvanların yakınındayken çok yavaş sürün. Otlar ve çalılarla beslenirler ve yazın doğal tuz yalaklarında veya kış aylarında yol kenarlarında mineral ararlar.
Ayrıca bitkileri beslemek için kısa bir süre boyunca maksimum miktarda olduklarından, kışın hayatta kalabilmek için çok fazla kilo almaları gerektiğinden, lütfen otlatma sırasında onları rahatsız etmeyin.
çizgili sincap
Yirmi bir sincap türü, Kuzey Amerika'da, dördü Batı Kanada'da, Tamias - Neotamias cinsine ait. En küçük sincap T. Ainimus en yaygın olanıdır ve en geniş menzile sahiptir, sarı çam sincap T. Amoenus, kırmızı kuyruklu sincap T. Ruficaudus; Townsend’in sincap T. Townsendii, yalnızca British Columbia’nın en uç SW köşesinde bulunur. Kanada'da, soğuk kışlar nedeniyle ağaç hattının kuzeyinde hiçbir sincap türü
bulunamamıştır. Bu neşeli hayvanlar, öncelikle doğal yiyeceklerinin yakınındaki ormanlık alanlarda daha düşük irtifalarda bulunur.
Bir sincap, gününün çoğunu, en önemli besin kaynağı olan tohumları toplayıp depolamakla geçirir. Çoğu sincap türü genellikle zeminde yetişse de, hepsi fındık ve meyve toplamak için ağaçlara ve çalılıklara kolayca tırmanır. İlkbahar, yaz ve sonbahar boyunca sincapın diyetine böcekler, solucanlar, çiçekler, meyveler ve mantarlar eklenir.
Yiyecek arayan cesaretlerine rağmen sincaplar, her biri kendi yuvalarına sahip olan yalnız hayvanlardır.
Genellikle çiftleşme veya dişilerin gençlerine bakmaları haricinde diğer sincapları görmezden gelirler.
Erken ilkbaharda, birkaç erkek bir kadın için yarışabilir ve bir üreme mevsiminde birden fazla dişiyle çiftleşebilir. Kanada'da ana üreme mevsimi, nisan ortasından mayıs ortasına kadardır. Soğuk hava nedeniyle, Kanada'da sincapların yalnızca bir üreme mevsimi ve bir çöpü vardır, ancak sıcak yıllarda iyi yiyeceklerle ikinci bir litre oluşabilir.
Gebelik veya hamilelik süresi yaklaşık 30 gündür. Bittiğinde, dişi sincaplar çöplerini genellikle dört ila altı genç erkeklerden yardım almadan geri yönlendirirler. Genç sincaplar çıplak doğar ve kör doğarlar ve doğumda yaklaşık 3 g ağırlığındadırlar, Kulaklar 28. güne kadar kapalıdır ve gözler 31 ila 33 gün arasında açılır. Dört ila yedi haftalık olduklarında genç sincaplar oyuğu yemlemeye bırakmaya başlar. Yerden birkaç gün sonra, daha temkinli olurlar ve rahatsız edildiklerinde çabuk kaçarlar. Gençler yaz sonlarında
hızla büyür ve Eylül sonundan önce yetişkin büyüklüğüne ulaşır. Çoğu ilk baharda doğurur, ancak bazıları ikinci yılına kadar bekleyebilir.
--- çakal
Bu ince hayvanlar, popülasyonları kontrol ederek ve hastalığın yayılmasını önleyerek doğanın
dengesinde çok önemli bir rol oynamaktadır. Küçük hayvanlar, amfibiler ve hatta böceklerle beslenirler.
Yalnız avlanırlar, çiftler halinde veya bir grup "paket" olarak. Ağırlık 10-20 kg arasındadır ve 60 km / saate kadar koşabilirler. Tüm hayvanlar gibi, onlar da genç ve sevecendirler, rahatlama şansları olduğunda.
Lütfen onlara uzun, sağlıklı bir yaşam için bir şans ve koruyucu saygı gösterin.
--- Geyik
Katır geyiği, katırlara benzer kulakları için adlandırılmıştır. Beyaz boğaz kürkü ve kuyruk siyahı ucu, beyaz kuyruk geyiklerinden ayırır. Her iki geyik türü de kuyruklarını yükseltir ve diğerlerini de tehlikeye atmak için ses çıkarır. Aşırı avlanmaktan neredeyse yok olan geyik, kronik israf hastalığı son zamanlarda endişe verici olmasına rağmen, artık daha fazla miktarda bulunmaktadır. Birincil avcılar insanlar, pumalar, vaşak, çakal, kurtlar, çiftlik köpekleri ve bazen de ayılardır. Bitki örtüsü üzerinde geyik yemleri - bitkiler, dallar, çimen, meyveler, mısır, fındık. Çiftçiler, geyiklere zarar veren mahsullerden şikayetçi olmakla birlikte, zarar genellikle toplam mahsulün çok küçük bir yüzdesidir - Doğanın serbest güneş ışığı, temiz hava ve güzel topraklar için ücreti. Belki çiftçilere vahşi yaşamı koruma çabalarını telafi etmek için hayatı boşa harcayan video oyunları ve filmleri vergilendiririz. Birçok avcı ve çöpçü kuş, sağlıklı bir geyik, geyik, geyik popülasyonuna dayanır. Erkek geyikler (dolarlar) geyik boynuzlarını ocak-nisan ayları arasında döktüler ve sonbaharda üreme mevsimi için yaklaşık 150 gün içinde tekrar topladılar. Olgun bir dişinin (dişi geyik) ilkbaharda genellikle ikizleri olur. Geyik vahşi doğada yaklaşık 10 yıl yaşar.
--- Kanada geyiği
Yaz aylarında, geyikler genellikle yol kenarlarında otlamaktadır. Lütfen mesafenizi koruyun ve bitkileri otlatmadan önce harekete geçin, çünkü bitki örtüsü içindeki besinlerin kısa bir süre için zirve yapması ve hayvanların kışa dayanabilmesi için çok fazla kilo almaları gerekir. Avrupa'da Elk, Kuzey Amerika’da Moose’ya atıfta bulunan tamamen farklı bir hayvan türünü ifade eder. Kuzey Amerika Erkek Elk, boyun ve kafa için ek 1.2m ile omuzlarında yaklaşık 1.7m yüksekliğindedir. 270-500 kg ağırlığındalar. (600-1100 lbs). Dişiler yaklaşık 3 / 4'lük bir boyuta sahiptir. Bu devasa, zarif hayvanlar kolayca 2-3m (7-10ft) çitler üzerinde sıçrayabilir ve 45 km / s'de uzun mesafelerde koşabilirler. Büyüklüklerine ve boynuzlarına rağmen, geyik bir orman içerisinde neredeyse sessizce hareket eder. Sonbaharda çiftleşme mevsimi boyunca, erkekler bölgeyi araştıran ve kadınları üreyen zorlu erkeklerle çok meşgul oldukları için yemeyi bırakmaktadır - kadınlara çağrı yapan ürkütücü erkekler çok uzakta duyulabilir. Vahşi doğada, bu
görkemli hayvanlar, rekabet, avcıların ve artritlerin ömrünü sınırladığı için yaklaşık 7 yıl yaşar.
Hükümetler herhangi bir bilimsel çalışma yapılmadan aşırı avlanmaya izin verdiğinde vahşi doğada nadir görülürler. Doğal avcılar pumalar, vaşak, kurtlardır. Birçoğu insanların araçları, büyük kamyonlar ve trenler çok hızlı gidiyor - ve çalışmalar, 40 km / saatin altındaki hızlarda birçok hayvan türünün öldürüldüğünü veya sakat kaldığını gösteriyor. Lütfen yaban hayatı yakınında dikkatli sürün ve akşam karanlığından şafağa kadar özellikle dikkatli olun.
--- dağ sıçanı
Marmotlar biyolojik olarak dünya genelinde 15 tür Marmot türü bulunan Sincapların bir alt ailesinde (Sciurinae) sınıflandırılır. Dağ sıçanı Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika'nın kuzey iklimlerinde bulunur.
Kanada'da 4 tür bulunur: Sarı karınlı (Marmota Flaviventris), Alpine-Hoary (M. Caligata) ve Vancouver Island (M. Vancouverensis). bu 3 yalnızca Batı illerinde bulunur. Dördüncüsü, Nunavut ve Newfoundland hariç, Kanada genelinde yalıtılmış alanlarda bulunan Woodchuck (muhtemelen Cree kelimesi
Wuchak'tan) veya Groundhog (M. Monax) olarak bilinir. Britanya Kolombiyası bölgelerinde yaşamakta olup Alberta'nın Rocky Dağları'nda da bulunabilir. Bu dağ sıçanı, Yoho Ulusal Parkı, B.C.'de bulundu. ve Alp-Hoary Marmot'un tipik gri-kahverengi-siyah renklerini gösterir.
Dağ sıçanları tipik olarak dağlarını, genellikle kayalıkların altındaki dağ yamaçlarında biriken düşmüş kaya kalıntılarında (talus) yaparlar. Marmots neredeyse tamamen yeşil bitkilerle beslenir, bazı tohumlar ve meyveler mevcut olduğunda. Mayıs ayı boyunca, genellikle 4 ila 8 genç doğar. Alpin Marmots tipik olarak 43 cm (1 '5 ") ila 54 cm (1' 9") uzunluğunda (kuyruk dahil değildir) büyür. Yetişkinler, ilkbaharda 2.8 ila 3.3 kg (6.2 ila 3 pound) ağırlığa sahiptir ve bu, Kış uykusuna hazırlanma için tipik olarak yaklaşık 5.50 kg'a (12.1 pound) yükselir.
Pek çok etobur Marmots'ta avlanır; hangi anlaşılır ihtiyatlı. Ayılar, erken ilkbaharda kış uykusu olan Marmot'ta kazmak için bilinmektedir. Bir Marmot olası bir tehlike gördüğünde, Marmot yakındaki yüksek noktaya taşınır ve daha iyi bir görüş elde etmek için arka ayakları üzerinde dik durur. Tehdit edildiğinde, Marmot başkalarını "Eeeeeee" ıslık çığlığı gibi - bu yüzden de ortak adı "Whistler" diye uyarıyor.
--- Dağ keçisi
Dağ keçileri, yüksek irtifa habitatlarında bulunan en büyük memelilerdir, 3.000 metre veya daha fazla yükselir. Tüm dağ keçilerinde sakallar ve yıllık büyüme halkaları olan siyah boynuzlar bulunur.
Astarlarının yoğun yünleri daha uzun, içi boş kılların dış katmanıyla kaplıdır. Yaz aylarında, dağ keçileri kayalara ve ağaçlara sürtünerek erimektedir. Bir erkek (billy) omuzda yaklaşık 1 metre (3 '3 ") durmakta ve yaklaşık 90 kg (200 lbs.) Ağırlığında, dişiler (dadılar) 10- % 30 daha hafif.Traksiyon için, dağ keçilerinde daha sert, iç kısımdaki cilt pedlerini açığa çıkaran sert oyuk tomurcukları vardır.Ağaçlarının sırtındaki Dewclat'lar da kaymayı önlemeye yardımcı olur. Dişlerinin yıpranmasıyla sınırlıdır Altı aylık gebelikten sonra, dadılar, ilkbaharda (Mayıs - Haziran) genellikle bekar bir çocuğu doğururlar. Dadılar, bir yıl kadar
yakın kalan gençleri için şiddetle koruyucudurlar. Keçiler genellikle zamanlarının çoğunu bitkiler üzerinde barışçıl bir şekilde otlayarak ya da bir "hayvan yalaması" nda yeryüzündeki minerallerden elde ederek geçirirler, lütfen mesafelerine saygı göstererek mesafenizi koruyarak ve sessiz kalarak beslenmeleri gerekir.
--- Kirpi
Kirpi'nin adı, "dikenli domuz" veya "tüy domuz" anlamına gelen Orta Fransız "porc d'épine" dir, ancak bunlar domuzla ilgili olmayan kemirgenlerdir. Kirpiler sosyal olarak yalnızdır, normalde akşam
karanlığında ve geceleri aktiftir. Kirpiler ince dallar, yapraklar, yaprak tomurcukları, ağaç kabuğu ve ağaç kabuğunun altındaki yumuşak tabakaları yerler. Ayrıca kökleri, meyveleri, havuçları, patatesleri de yiyorlar ve çok fazla tuza, bazen de insanların terlettiği ayakkabılara, kıyafetlere veya yol tuzu ile kaplanmış araba lastiklerine çok düşkünler. Bir kirpi 1m / 40in.long kadar büyüyebilir ve 20kg / 44lbs ağırlığında olabilir. Kirpiler sonbaharda ürer, genç kirpi ilkbaharda, birkaç saat içinde sertleşen yumuşak tüylerle doğar. Kirpiler, sert, dikenli saç olan yaklaşık 30.000 tüyü tutabilir. Alacakaranlıklarını vurmazlar, ancak dikenli tüy uçları, kirpi onları serbest bıraktığında onlara dokunan herhangi bir şeye hızlı bir şekilde gömülür. Kirpiler ayrıca, tüylerini algılanan tehditlere sokmak için kuyruklarını sallıyorlar. Şaşırtıcı bir şekilde hızlı hareket edebilirler, bu yüzden mesafeni koru! Tüyler içeri girdiğinde, derine nüfuz etmeye devam eder ve sonunda enfeksiyona neden olarak öldürür. Kirpiler, yiyecek aramak için bir ağaçtan düştüklerinde kendilerini aldıklarında enfeksiyonları önlemek için derilerinde antibiyotik vardır. Dünyada 23 tür porselen türü vardır - Yeni Dünya kirpikleri çoğunlukla ağaçlarda yaşar ve tek bir tüyü vardır. Eski Dünya kirpikleri yerde yaşar ve titreme kümeleri vardır. Kuzey Amerika Kirpi veya Kanadalı kirpi, ataları Afrika'dan Brezilya'ya 30 milyon yıl önce gelen ve ardından Kuzey'e göç eden Yeni Bir Dünya kirpiğidir.
Afrika'da, kirpiler antik bir iyi şans tılsımı olarak saygı görüyordu. Bu utangaç küçük yaratıklar sadece yalnız kalmak istiyor. Ne yazık ki yavaş hareket ediyorlar ve dikkatsiz sürücülerden dolayı sık sık yolda ölü buldular. Lütfen başkalarını onları yalnız bırakmaları ve barışçıl bir yaşam sürmeleri için eğitin!
--- Sincap
1.Columbia - Bu neşeli hayvanlar BC-Alberta Rockies & amp; bitişik bölgelerin yanı sıra Oregon, Washington, Idaho ve Montana. Koloniler halinde yaşarlar - kadınlar genellikle doğdukları koloni ile kalırlar, erkekler başka yerlerde üremek için ayrılırlar. Dişiler daha fazla yiyeceğin olduğu daha düşük irtifalarda yaşar. sıcaklık. Dişiler Mayıs-Haziran aylarında 3-5 bebek doğurur. Yere göre 7-8 ay kış uykusuna yatarlar, bazıları Temmuz gibi erken başlar. Yuva yuvalarında, yemekle doldurdukları ayrı bir hazırda bekleme odası vardır. Yiyecek favorileri çimdir, saplar, yapraklar, ampuller, meyveler ve tohumlar gibi bitki parçalarıdır. Bazen küçük kuşları, böcekleri, fareleri, voleleri yerler.
2.Richardson- Yıllar önce, yerleşimciler ilk geldiğinde, bu animlaslar bolca, binlerce ailenin
çayırlarındaydı. O zamandan beri, tarım onların yaşam alanlarının çoğunu ortadan kaldırdı. Sincaplar, kuşlar ve diğer küçük hayvanlar genellikle sürücüler tarafından öldürülür. Bu ve diğer küçük hayvanlar,
birçok yırtıcı kuşun hayatta kalmasında ve yaşamları çoğunlukla bu neşeli, eğlenceli yaratıkların bolluğuna bağlı olan hayvanların yaşamında büyük bir rol oynamaktadır.
Kurt
Gri Kurtlar Kuzey Amerika'da yaygındır ve Sibirya Kurtlarının torunlarıdır. Kurtlar doğal olarak insanlardan utangaçtır. Dünya çapında, son 400 yıl boyunca, evcil hayvanlardan veya kurt köpeği melezlerinden çok daha az insanlara saldıran veya öldüren yalnızca birkaç kurt vakası vardır. Kurtlar karmaşık bir sosyal yapıya sahiptir. Alfa dişi kurtları, genç yavrulara görgü ve paket sosyal hiyerarşisinin tebrik ritüellerini öğretmek için bir dadı seçer. Tilkiler ve çakallar gibi kurtlar da gençleri ile birlikte rahatlama şansı buldukları için eğlencelidir. Günde 160 km'ye kadar yiyecek arayarak kaplarlar ve yaklaşık 30 dakika boyunca 50-60km / saat çalışabilirler. Bu ince hayvanlar, yabani hayvan
popülasyonlarının fındık, çilek, kurbağa, balık, kemirgenler, küçük hayvanlar ve sürülerinde kalarak hastalıkların yayılmasına neden olabilecek daha yaşlı, daha zayıf büyük av hayvanları ile beslenmeleri için önemli rol oynarlar. Büyük oyun hayvanları kurt sürülerinden alınıyor. Ne yazık ki, insan cehaleti ve devletlerin kurt, çakal ve tilki avcılık politikaları, doğal avcıları vahşi doğada yok olmaya itmeye devam ediyor - öncelikle insanların üreme yaşamlarının en başındaki en sağlıklı büyük oyun hayvanlarını öldürmelerini sağlamak. Avcı-kurtçu kurtları, çakalları ve tilkileri öldürmek yerine, tüm yıl boyunca insanları korumak için avlanmayan bölgelere sahip yaban hayatı popülasyonlarını artıracaktı.
