• Sonuç bulunamadı

YOKSULLUK SOSYOLOJİSİ KAYNAKÇASI

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "YOKSULLUK SOSYOLOJİSİ KAYNAKÇASI"

Copied!
9
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

YOKSULLUK SOSYOLOJİSİ KAYNAKÇASI

KİTAPLAR

AKÇACI, T. ve KOCAĞ, E. (2012). Türkiye’de Sosyal Harcamalar ve Yoksulluk. Uluslar arası Turgut Özal Ekonomi ve Siyaset Kongre Kitabı, İnönü Üniversitesi, Malatya.

AKDER, H.(2000). Türkiye’deki Bölgesel Eşitsizlikler ve Kırsal Yoksulluk. İstanbul: Tesev.

AKTAN, Coşkun Can (2003). Yoksulluk Sorunlarının Nedenleri ve Yoksullukla Mücadele Stratejileri. Ankara: Hak-İş Konfederasyonu Yayınları.

AKTAN, Coşkun Can ve VURAL, İstiklal Yaşar (2002). Yoksulluk: Terminoloji, Temel Kavramlar ve Ölçüm Yöntemleri. Ankara: Hak-İş Konfederasyonu Yayınları.

ALICI, Sema (2002). Türkiye’de Yoksulluğun Sosyo- Ekonomik Analizi. Ankara: Hak-İş Konfederasyonu Yayını.

ALPTEKİN, Duygu ve AKSAN, Gamze (2014). Yoksulluk ve Kadın, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

ANN, T. (2004). Refah Devleti: Sosyal Güvenliğin Yoksulluğu. İstanbul: Metis Yayınları.

AYTAÇ, Ömer ve İNAN, Süleyman (2014). Kentsel Yoksulluğu Yeniden Düşünmek, Ankara:

Birleşik Kitabevi.

BAUMAN, Zygmunt (1999). Çalışma, Tüketicilik ve Yeni Yoksullar, İstanbul: Sarmal Yayınları.

BORA, Aksu (2003). Olmayanın Nesini İdare Edeceksin? “Yoksulluk, Kadınlar ve Hane”

İstanbul: Deki Yayınları.

BUĞRA, Ayşe (2008). Kapitalizm, Yoksulluk ve Türkiye’de Sosyal Politika. İstanbul: iletişim.

CHOSSUDOVSKY, Michel (1999). Yoksulluğun Küreselleşmesi (Neşenur Domaniç, çev.) İstanbul: Çiviyazıları.

COŞKUN, Can Aktan (ed.). (2002). Yoksullukla Mücadele Stratejileri. Ankara : Hak- İş Konfederasyon Yayınları.

COŞKUN, Selim ve TİREL, Münir (2008). Avrupa Birliğinde Yoksullukla Mücadele Stratejileri ve Türkiye. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

ERDOĞAN, Güzin (2002). Türkiye’de ve Dünyada Yoksulluk Ölçümleri Üzerine Değerlendirmeler. Ankara: Hak-İş Konfederasyonu Yayını.

ERDOĞAN, Necmi (ed.).(2002). Yoksulluk Halleri: Türkiye'de Kent Yoksulluğunun Toplumsal Görünümleri. İstanbul: Demokrasi Kitaplığı.

GERAY, C. (2011). Dünden Bugüne Kırsal Gelişme Politikaları. Ankara: Phoneix Yayınevi.

GÜNDOĞAN, Naci (2007). Yoksulluğun Değişen Yüzü Çalışan Yoksullar. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

(2)

HAMSUN, Knut (2016). Açlık. İstanbul: Varlık Yayınları.

IŞIK, Oğuz ve PINARCIOĞLU ,M. Melih (2009). Nöbetleşe Yoksulluk: Sultanbeyli Örneği.

İstanbul: İletişim Yayınevi.

KABASAKAL, Mehmet (1998). “Yoksulluğu Önleme Stratejileri”, Türkiye’de Yoksulluk, Sosyo-Ekonomik Politikalar ve Sivil Toplum. İstanbul: TESEV Yayınları.

KALFA- TOPATEŞ, A.(2015). Dilenciler, Türkiye’de Yoksulluk ve Dilenme Kültürü. İstanbul:

İletişim.

KARPAT, Kemal (1976). The Gecekondu: Rural Migration and Urbanization, London:

Cambridge University Press.

KÖSE, A. H. ve BAHÇE, S. (2009). 'Yoksulluk' Yazınının Yoksulluğu: Toplumsal Sınıflarla Düşünmek. Ankara: Praksis.

OKTİK, Nurgün (2008). Türkiye’de Yoksulluk Çalışmaları. İzmir: Yakın Kitabevi.

ORWELL, George (2004). Paris ve Londra’da Beş Parasız. İstanbul: İthaki.

ÖZDEK, Yasemin (ed.). (2002).Yoksulluk, Şiddet ve İnsan Hakları. Ankara: TODAİ.

STANDİNG, GUY (2014). Prekarya: Yeni Tehlikeli Sınıf. İstanbul: İletişim.

ŞAHİN, Çiğdem (2000). Kapitalizm ve Yoksulluk, İstanbul: Chiviyazıları Yayınevi.

ŞENSES, Fikret (2001). Küreselleşmenin Öteki Yüzü Yoksulluk. İstanbul: İletişim Yayınları.

ŞENSES, F.(2003).“Yoksullukla Mücadelenin Neresindeyiz?: Gözlem ve Öneriler”, İktisat Üzerine Yazılar I, Küresel Düzen: Birikim, Devlet ve Sınıflar, (der. A. H. Köse, F.

Şenses ve E. Yeldan). İstanbul:İletişim Yayınları.

TEKELİ, İlhan (2000). Yoksulluk-Kent Yoksulluğu. İstanbul: TESEV Yayınları.

TİRELİ, M. ve COŞKUN, D. S. (2008). Avrupa Birliğinde Yoksullukla Mücadele Stratejileri ve Türkiye. Ankara: Nobel Basımevi.

TÜRKDOĞAN, Orhan (1977). Yoksulluk Kültürü: Gecekonduların Toplumsal Yapısı, İstanbul: Yeni Zamanlar Sahaf.

TÜRKDOĞAN, Orhan (2005). Aydınlıktakiler ve Karanlıktakiler, İstanbul:Timaş Yayınları.

TÜSİAD (2000). Türkiye’de Bireysel Gelir Dağılımı ve Yoksulluk: Avrupa Birliği ile Karşılaştırma. İstanbul: Lebib Yalkın Yayımları.

YUNUS, Muhammed (2003). Yoksulluğun Bulunmadığı Bir Dünyaya Doğru, (Gülden Şen, Çev.) İstanbul: Doğan Kitap.

(3)

TEZLER

AKÇAKAYA, Mariye (2009). Türkiye’de Bölgesel Yoksulluk.( Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

AKTAŞ, Gülhan (2007). Küreselleşme Sürecinde Türkiye’de Gelir Dağılımı, Yoksulluk ve Sosyal Politikaların Evrimi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi/

Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Ankara.

ARPACIOĞLU, Özge (2012). Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Gaziantep.

BEKEN, Hikmet Gülçin (2006). Yoksulluk Olgusuna Kavramsal Bir Bakış.( Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) İstanbul.

BİLDİRİCİ, Zeki (2011). Avrupa Birliği'nde Yoksullukla Mücadele ve Türkiye'nin Uyum Sürecindeki Yeni Uygulamalar.( Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul.

BİLGE, Orhan (2009). Ekonomik Krizlerin Yoksulluk Üzerine Etkileri. (Yayımlanmamış Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi). Ankara.

BURSAL, Melahat (2010). Yoksullukla Mücadelede Dünya Bankası’nın Değişen Rolü.(

Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.

DAĞDEMİR, Özcan (1992). Türkiye ekonomisinde yapısal değişim ve gelir dağılımı.

(Yayınlanmamış Doktora Tezi ). Anadolu Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, , Eskişehir.

DİNÇOFLAZ, N. Janset (2009). Kentteki Kadının Yoksulluğu ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü’nün Kadın Yoksulluğuyla Mücadele Politikaları.(

Yayımlanmamış Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi). Ankara.

DANSUK, E. (1997). Türkiye’de Yoksulluğun Ölçülmesi ve Sosyo –Ekonomik Yapılarla Ölçülmesi.(Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi) . Devlet Planlama Teşkilatı, Ankara.

DOĞAN, Eda (2014). Türkiye’de Yoksulluğun Ölçülmesi. (Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi).

Kalkınma Bakanlığı, Ankara.

DOĞAN, Elif (2008). Gelişmekte Olan Ülkelerde Yoksulluk Siyaseti: Türkiye Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Fonu Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi Anabilim Dalı, Ankara.

DUMANLI, Recep (1996). Yoksulluk ve Türkiye’ deki Boyutları. (Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi). DPT, Ankara.

ERDOĞAN, G. (2000). Türkiye’de Yoksulluk: Boyutu ve Profili. (Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi). Devlet İstatistik Enstitüsü, Ankara.

ERDOĞAN, Güzin (1996). Türkiye’de Bölge Ayrımında Yoksulluk Sınırı Üzerine Bir Çalışma. ( Yayımlanmamış DİE Uzmanlık Tezi). Ankara.

(4)

ERDOĞDU, S. ve KUTLU, D. (2014). Dünyada ve Türkiye’de Çalışan Yoksulluğu: İşgücü Piyasası ve Sosyal Koruma Politikaları Bağlamında Bir Değerlendirme. Çalışma ve Toplum, Sayı:2

GENÇ, Öner (2010). Uluslararası Ekonomik Kuruluşların Yoksullukla Mücadele Stratejileri.

(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Zonguldak Karaelmas Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı, Zonguldak.

GÜNEŞ, Samet (2010). Yoksullukla Mücadelede Mikro Kredi Uygulamaları ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü Proje Destekleri. (Yayımlanmamış Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi). Ankara.

GÜNEŞ, Zeynep (2009). Türkiye’de Yoksulluk Araştırmaları: 1990 Sonrası Çalışmaların Bibliyografik Analizi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul.

İNCEDAL, Sümer (2013).Türkiye’de Yoksulluğun Boyutları: Mücadele Politikaları ve Müdahale Araçları. ( Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Ankara.

KABAŞ, Tolga (2009). Gelişmekte Olan Ülkelerde Yoksulluğun Nedenleri ve Yoksullukla Mücadele Yolları. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

KALE, Hüseyin Tancan (2007). Bölgesel Yoksulluk ve Farklılaştırılmış Politika Önerileri.

(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hatay.

KAYA, Zeynep (2011). Türkiye’de Yoksulluk Analizi: Bir Probit Model Uygulaması.

(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum.

KOCATEPE, Havva (2011). Yoksulluk ve Kent Yoksulluğu: Yalova İli Örneği.

(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yalova.

KURNAZ, Şebnem (2010). Türkiye'de Çocuk Yoksulluğu. (Yayımlanmamış Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi). Ankara.

METİN, Banu (2011). Türkiye’de 2000 Sonrası Dönemde Uygulanan Ekonomik ve Sosyal Politikalar Temelinde Yoksulluk Sorunu: Ankara’da Uygulamalı Bir Araştırma.

(Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi /Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, Ankara.

NAKİBOĞLU, Cüneyd (2004). Neoliberal Küreselleşme Sürecinde Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele. ( Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi/ SBE, Ankara.

ODABAŞI, Ferhat (2010). Yoksullukla Mücadelede İstihdamın Rolü. Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi, Ankara.

OKURKAN BURSAL, Mücella (2010).Yoksullukla Mücadelede Dünya Bankası’nın Değişen Rolü.( Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sivas.

ÖZDEMİR, Oğuz (2013). Yoksulluk ve Terör İlişkisi. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi). Ankara.

PEHLİVAN, Volkan (2010). Küreselleşme, Yoksulluk ve Türkiye. ( Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul.

(5)

PİRE, Özge (2011). Türkiye’de Yoksullukla Mücadelede Uygulanan Sosyal Politika Programları: Isparta İli Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, Isparta.

TİRELİ, Münir (2010). Küreselleşme ve Yoksulluk Birleşmiş Milletler UNDP ve Dünya Bankası Göstergeleri Işığında Bir Analiz. (Yayımlanmamış Sosyal Yardım Uzmanlık Tezi). Ankara.

TOSUNER, Özlem (2007). Dünya Bankası ve Yoksullukla Mücadele. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Kocaeli.

YALÇIN, Nermin (2008). Sivil Toplum Kuruluşları ve Yoksulluk. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Ana Bilim Dalı, Aydın.

YAVUZKANAT, Pınar (2013). Türkiye’de İllerin Yoksulluk Riskinin Ölçülmesi Üzerine Bir Yöntem Önerisi.(Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi). Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Ankara.

YILMAZ, Sibel (2006). Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının Yoksullukla Savaşım Politikaları İçindeki Yeri: Eskişehir Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi ).Anadolu Üniversitesi /Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, Eskişehir.

YUSUFOĞLU, Ö.Şükrü (2010). Kadın Yoksulluğu Üzerine Sosyolojik Bir Araştırma: Elazığ Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi). Fırat Üniversitesi /sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

ZÜLFİKAR, Berna Şafak (2010). Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele Yöntemleri: Katılımcı Bir Yaklaşımla Sosyal Riski Azaltma Projesi’nin Başarı Değerlendirmesi-Ankara İli Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara.

RAPORLAR

ADAMAN, Fikret ve KEYDER, Çağlar (2006). Türkiye’de Büyük Kentlerin Gecekondu Ve Çöküntü Mahallelerinde Yaşanan Yoksulluk Ve Sosyal Dışlanma, Avrupa Komisyonu Raporu, Brussel, s. 27-39.

ALTAN, İ. ve BİLGİ, A. Emre (haz.). (2003).Yoksulluk .(3 Cilt).İstanbul: Deniz Feneri Yayınları.

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2008-2014). Faaliyet Raporu. Ankara.

ASAGEM (2001-2011). Aile araştırmaları.

Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü (2010). Sosyal Yardım ve Yoksulluk Kültürü: Türkiye’de Kamusal Sosyal Yardım Alanlarının Yardım Algısı ve Yoksulluk Kültürü Araştırması. Ankara.

Bayındırlık ve İskan Bakanlığı (2009). Kentsel Yoksulluk, Göç ve Sosyal Politikalar Komisyon Raporu. Ankara.

(6)

BUĞRA, Ayşe (2005). Yoksulluk ve Sosyal Haklar, Sivil Toplum Geliştirme Merkezi Raporu.

İstanbul.

BUĞRA, Ayşe ve SINMAZDEMİR, N. Tolga (2006),“Yoksullukla Mücadelede İnsani ve Etkin Bir Yöntem: Nakit Gelir Desteği” Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu Araştırma Raporu. İstanbul.

BUĞRA, Ayşe ve KEYDER, Çağlar. (2003), Yeni Yoksulluk ve Türkiye’nin Değişen Refah Rejimi, Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı Raporu. Ankara.

DPT. (2001-2013). Gelir Dağılımının İyileştirilmesi ve Yoksullukla Mücadele Özel İhtisas Komisyon Raporu. Ankara.

DPT (2010). Binyıl Kalkınma Hedefleri Raporu Türkiye. Ankara.

HAYAT, D.(2003). “Toplum Merkezleri Ve Yoksulluk” içinde Türkiye İnsan Hakları Hareketi Konferansı, 2002 Bildirileri.

Sosyal Politika Formu Raporları. (2008-2014).

SYDGM. (2003-2014), Faaliyet Raporu.

TESEV. (1994-2004). Faaliyet Raporları.

TÜİK. (2003-2014).Yoksulluk Raporları.

Uluslararası Yoksullukla Mücadele Stratejileri Sempozyumu Bildiriler Kitabı. (2011).( 3 Cilt).Ankara.

UNDP.( 1998). İnsani Gelişme Raporu-Türkiye. Ankara.

MAKALELER

AKKAYA, Yüksel (2004). Devletçi Dönemde Yoksulluğa Bakış ve ‘Sosyal Politika’ Üzerine Biraz ‘Polemik’ Biraz Katkı. Toplum ve Bilim Dergisi, Sayı:94, S.125-142.

AKSAN, G. (2012). Yoksulluk Ve Yoksulluk Kültürünün Toplumsal Görünümleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:27, S.9-19.

AKSOY, Seyhan (2010). Yoksulluğun Türkiye Yazılı Basınında Sunumu. Journal of Yasar University.

ALTAY, Asuman (2007). Küreselleşen Yoksulluk Olgusunun Önlenmesinde Mikro finansman Yaklaşımı. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, Cilt: 44, Sayı:510, S.57–67.

ARABACI, R.Y. (2009). Türkiye’de Yoksulluk ve Bölgeler Arası Gelişmişlik Farkları Açısından: Sağlıkta Adalet. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı:28, S. 1-25.

ARPACIOĞLU, Özge ve YILDIRIM, Metin (2011). Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluğun Analizi. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Sayı: 2, S.60-76.

AVŞAR, Ş. (2007). Çocuk Yoksulluğu, Aile ve Toplum Eğitim. Kültür ve Araştırma Dergisi, Nisan- Mayıs –Haziran sayısı, S. 47-55.

(7)

BIÇKI, Doğan (2005). Kentsel Yoksulluğun Yapısal Faktörlerle Analizi: Ekonomik ve Politik Yapının Yeniden Örgütlenmesi; Karşılaştırmalı Bir Analiz. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, Cilt:7 Sayı:1.

BORA, Aksu (2005). Yoksul Çocukların Medyada Temsili. Ulusal 5. Çocuk Kültürü Kongresi, Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi.

BUĞRA, Ayşe (2003). Cumhuriyet Döneminde Yoksulluğa Bakış. Toplum Ve Bilim, Sayı: 99 S. 75-97.

BUĞRA, A.ve Ç. KEYDER. (2006). Türkiye Refah Rejiminin Dönüşüm Süreci. Journal of European Social Policy. Cilt: 16, S. 211-228.

BUĞRA, A.ve KEYDER Ç. (2003).“Yeni Yoksulluk ve Türkiye’nin Değişen Refah Rejimi”, Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı, Ankara.

COŞKUN, N. M. (2012). “Türkiye’de Yoksulluk: Bölgesel Farklılıklar ve Yoksulluğun Profili”, TEK Tartışma Metni.

ÇABUK, Nilay (2003). Güneydoğu Anadolu’da Yoksulluğun Sosyal Göstergeleri. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, Sayı: 43, S.46-47.

ÇALIŞKAN, Şadan (2010). Türkiye’de Gelir Eşitsizliği ve Yoksulluk. Sosyal Siyaset Konferansları, Sayı:59, S.89-132.

DAĞDEMİR, Özcan (1999). Türkiye ekonomisinde yoksulluk sorunu ve yoksulluk analizi 1987 – 1994. H. Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cit:17, Sayı:1.

DEDEOĞLU, N. (2004). Sağlık ve Yoksulluk. Toplum ve Hekim Dergisi, Sayı:1.

DEMİRAL, V. ( 2007). Yoksulluğun Küreselleşmesi ve Küresel Yoksulluk. Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, S.4.

DOĞAN, Adem (2015). Yoksulluk ve Medya: Yoksulların Bakış Açısından Yoksulluğun Medyada Temsili. Uluslararası Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 38.

ENİS, Tayman (2005). Yeni Yoksullar. Tempo Dergisi, S.27-33.

ERCAN, Fuat (2001). Yuvarlak Masa Toplantısı, “Gelir Dağılımı, Yoksulluk, Popülizm”.

İktisat Dergisi, S. 418-419.

GÖKALP, Emre, ERGÜL, Hakan ve CANGÖZ, İncilay (2010). Türkiye’de Yoksulluğun ve Yoksulların Ana Akım Basında Temsili, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, Cilt: 13, Sayı:

1.

GÜNDOĞAN, Naci (2008). Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele. Ankara Sanayi Odası Dergisi, Ankara.

GÜNDÜZ, A. Yılmaz (2006). Türkiye’de Yoksullukla Mücadele Üzerine Bir İnceleme.

Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C:5, S:34-55.

GÜRSES, D. (2007). Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksullukla Mücadele Politikaları. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:17, Sayı:1, S.39-74.

(8)

İNSEL, Ahmet (2001). İki Yoksulluk Tanımı ve Bir öneri. Toplum ve Bilim Dergisi, Sayı: 89, S.62-72.

KABAŞ, T. (2010). Türkiye’de En Yoksul % 20’nin Yoksulluk Profili, Gelir Dağılımı ve Tüketim Harcaması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:19, S. 192 – 218.

KARAKAŞ, Mehmet (2005). Yeni Yoksulluk Bağlamında Sosyal Kimlik ve Tüketimde Eşitsizlik. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 7.

KARDAM, Filiz ve YÜKSEL, İlknur (2004). Kadınların Yoksulluğu Yaşama Biçimleri:

Yapabilirlik ve Yapabilirlikten Yoksunluk. Nüfusbilim Dergisi, Sayı: 26.

KAYA, F. (2011). Ağrı Kent Profilinde Sosyo-Ekonomik Boyutlarıyla Kentsel Yoksulluk.

Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:15, S. 219-242.

KAYA-ÖZÇELİK, Pınar (2003). Neoliberal Küreselleşme Süreci ve Yoksulluk. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt:5, S.417-430.

KAYGALAK, Sevilay (2001). Yeni Kentsel Yoksulluk, Göç ve Yoksulluğun Mekânsal Yoğunlaşması”, Kent ve Kapitalizm. Praksis Üç Aylık Sos. Bil. Dergisi, Sayı:2, S.124- 172.

KOÇ, S. ve SARISOY, İ. (2010). Türkiye’de Kamu Sosyal Transfer Harcamalarının Yoksulluğu Azaltmadaki Etkilerinin Ekonometrik Analizi. Maliye Dergisi, Sayı:158.

KIZILGÖL, Özlem ve DEMİR Çiğdem (2010). Türkiye’de Yoksulluğun Boyutuna İlişkin Ekonometrik Analizler. İşletme ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 1(1), 21-32.

MADENOĞLU, Kemal (2010). Yoksullukla Mücadelede Asgari Gelir Desteği: Türkiye’deki Uygulama. TÜRK-İŞ Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu Yayın Organı, Sayı:

389, Ankara.

METİN, Banu (2012). Yoksullukla Mücadelede Asgari Gelir Güvencesi: Türkiye’de Sosyal Yardım ve Hizmet Sisteminde Mevcut Durum ve Asgari Gelir Güvencesi İhtiyacı.

Sosyal Güvenlik Dergisi, Sayı:1, S.117-143.

ÖĞÜLMÜŞ, S. (2011). Sosyal Yardım Algısı ve Yoksulluk Kültürü. Aile ve Toplum, S.83-96.

ÖZCAN, Kıvılcım M. (2003). Türkiye’de Yoksulluğun Ölçülmesi. Ekonomik Yaklaşım, Cilt:14, Sayı:49.

ÖZER, Y.E. Ve ÇOLAK, M. (2015). Yoksulluk, Dezavantajlı Grup ve Suç İlişkisine Yönelik Bir Alan Araştırması: İzmir Kadın Sığınma Evleri Örneği. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,cilt:29, sayı:3.

ÖZTÜRK, Lütfü (2012). Türkiye’de İllerin Yoksulluk Nedeni Olarak Toplam Doğurganlık Hızları: Yatay Kesit bir Analiz, 1900-2000. Uludağ Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:31, Sayı:1.

ÖZTÜRK, Mustafa ve ÇETİN, Başak Işıl (2009). Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluk ve Kadınlar. Yaşar Üniversitesi Dergisi, 3(11), İstanbul.

SAYAD, Abdelmalek (2003). Çifte Yokluk: Göç Ederken Kurulan Hayallerden Göçmen Olmanın Acılarına. Toplumbilim, Sayı:17, S.2329.

(9)

SİPAHİ, E.B. (2006). Yoksulluğun Küreselleşmesi Ve Kentsel Yoksulluk: Ekonomik ve Sosyal Boyutlarıyla Konya Örneğinde Yoksulluk. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı:11, S. 173-189.

SÖNMEZ, Mustafa (2004 Nisan 24). Yoksulluk Sefaleti ve Oltaya Takılanlar. Evrensel Gazetesi.

ŞATIROĞLU, A.(2003). Nöbetleşe Yoksulluk: Sultanbeyli. Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi, S. 6.

ŞENGÜL, S. ve CAFRI, R. (2010). Yoksulluk Ölçümünde Engel ve Rothbarth Eşdeğerlik Ölçekleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2), S.47 – 61.

ŞEN, A. Ve ŞEN, B. (2015) .İstanbul’un Öteki Yüzü Ve Araftakiler: Suriçi İstanbul’da Göç, Yoksulluk ve Göçmen Mekanları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 21.

ŞENGÜL, Seda ve ÇABUK, Altan (2004). Türkiye'de Hanehalkı Büyüklüğünün ve Kompozisyonunun Yoksulluk Üzerine Etkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve Hanehalkı İdari Bilimler Dergisi, 18(1-2), S.1-16.

ŞENSES, Fikret (31 Ocak 2005). Yoksullukla Mücadele: Temel Yaklaşımlar, Sorunlar, Kurumlar Ve Öneriler. Cumhuriyet Gazetesi.

ŞENTÜRK, Murat (2009). Türkiye’de yoksulluk Çalışmaları. Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi, Sayı:18.

TEMİZ, Hasan Ejder (2008). Dünya’da Kronik Yoksulluk ve Önleme Stratejileri. Çalışma ve Toplum Dergisi, Sayı:2, İstanbul.

TOPRAK, M. (2011). Yoksullukla Mücadelede Yerleşim Yeri Yaklaşımı: İki Aşamalı Yoksulluk Formülü. İktisat İşletme ve Finans, 26(300), S.9-44.

UZUN, A.M. (2003). Yoksulluk Olgusu ve Dünya Bankası. Cumhuriyet Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:4, Sayı:2.

YENTÜRK, Nurhan (2013). Türkiye’de Yoksullara Yönelik Harcamalar. ODTU Gelişme Dergisi, Sayı:40, S.433-464.

ZABCI, F. (2002). Sosyal riski azaltma projesi: yoksulluğu azaltmak mı, zengini yoksuldan korumak mı? Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Gelişme ve Toplum Araştırmaları Merkezi, Tartışma Metinleri, 2002, Sayı: 51.

ZANBAK, M. ve ÇAĞATAY, S. (2013). 'Yetenek' Yaklaşımı Temelinde Yoksulluğun Ölçülmesi:

Mersin ve Erzurum İllerinde Yoksulluğun Kayıp Boyutları. İktisat İşletme ve Finans, 28(327), S.67-104.

ZANBAK, M. Ve GÜL, Z. (2014). Çok Boyutlu Yoksulluğun Sınıfsal Analizi: Mersin-Erzurum Örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:29, Sayı:2, S. 33-65.

Referanslar

Benzer Belgeler

Kutadgu Bilig’in siyaset ve yönetim bilimi için araştırılmaya değer olduğu pek çok bilim insanı tarafından görülmüş; Kutadgu Bilig’deki devlet yönetimi, hukuk

Kabul ettiğimiz, hegemonya kavramsallaştırmasından yola çıkarak denilebilir ki, Türkiye’de siyasetin yeni hegemonyanın esaslı bir bileşeni olarak, yeni

TVI uzak SSD kullanılan geniş tedavi alanlı bir radyoterapi uygulamasıdır. TVI uygulamalarında birçok teknik kullanılır. Belli bir tekniğin seçimi; foton

Merkezden yönetimde örgütlenme bakanlıklar ve taşra teşkilatı şeklinde görülürken, yerinden yönetimde örgütlenme yerel yönetim birimleri olan il özel idare, belediye

3 Bu çalışmada, kırsal alan olgusunu ve Türkiye’de kırsal alanın yapısını ortaya koyabilmek adına çeşitli istatistiki veri ve tablolardan; kırsal kalkınma

“Ayrıntılardaki Şeytan” başlıklı dokuzuncu bölümde, ikinci bölümde ilk kez kullanılan ve devletin gücü ile toplumun gücü arasındaki optimal denge

Ancak arama motorlarının bilgiye erişme yöntemlerini ve unutulma hakkı tartışmalarını nasıl farklı bir boyuta taşıdığına geçmeden önce bu aşamaya kadar değinilen ve

“İhtiyaçların en iyi ve uygun şartlarda karşılanması, rekabetin sağlanması” ilkelerinin gözetilmesi gerektiği, bu genel ilkeler çerçevesinde; idarelerin