Batı’da Eğitim Biliminin Evrimi

(1)

Batı’da

Eğitim Biliminin

Evrimi

(2)

 Antik Yunan’da eğitim

 Romalılar ve eğitim

 Ortaçağ ve eğitim

 Rönesans ve eğitim

 Aydınlanma çağı ve eğitim

 Fransız İhtilali ve eğitim

(3)

Bugünkü Batı uygarlığı temellerini Eski Yunan ve Eski Roma devletlerine dayandırmaktadır.

Sparta şehir devletlerinde askerlikle ilgili

değerler öğretilirken, Yunan’da demokrasiyle ilgili zihinsel eğitim verilmekteydi. Eski Yuna n’daki önemli filozoflar Sokrates, Platon,

Aristoteles eğitime ilişkin önemli görüşler

ortaya atmışlardır.

(4)

Helenistik dönemde,

 Zihinsel eğitim üzerinde durulmuş,

 Eski Yunan’da aile eğitimi ön plana çıkmıştır.

 Sokrat, Platon, Aristo’nun öğretileri eğitimin belirleyicileri olmuşlardır.

 Gramer okullarında klasik Yunanca

öğretiliyordu.

(5)

Ortaçağda Eğitimin

Temel Özellikleri

(6)

Ortaçağda eğitim;

 dünyasal amaçları hedefleyen bir çalışma alanı olmaktan çok insanları ölüm sonrasına

hazırlamaktaydı.

 yaygın duruma gelememiş, din kurumlarının dar çerçevesi içine sıkışıp kalmıştır.

 yayıcısı ve uygulayıcısı Batı’da kiliseler, Doğu’da medreselerdir.

 soyluların eğitimine önem verilmiştir.

(7)

 Batı’da çok gelişmiş üniversiteler yer almış, ancak bu kurumlara ancak soylular devam edebilmiştir.

 uygulamadan çok kuramsal bilgiye ağırlık

verilen bir eğitim sürdürülmüştür.

(8)

 Kateşet Okulları

 Manastır okulları

 Şövalye eğitimi

 Meslek birliklerinde sunulan eğitim

 Şehir okulları

(9)

Ortaçağ Avrupa’sında Hıristiyanlığın etkisiyle eğitim dinselleşip temele insan yerine tanrı alınmışken, Ortaçağ Doğu toplumlarında eğitim ve araştırmaya önem veriliyordu.

Ortaçağ’da Doğu’da yetişen pek çok bilim

adamının kitapları daha sonraki yüzyıllarda

batı’da ders kitabı olarak okutulmuştur.

(10)

Avrupa’da değişim hareketleri 15. yy.’da Rönesans’la başlamış ardından reform hareketleriyle devam etmiştir.

Rönesans 1350 yılı ile 16. yüzyılın başlangıcı

arasındaki dönemi kapsamaktadır. Çağdaş

anlamda eğitim Rönesans ile başlamıştır.

(11)

Avrupa’da eğitim üzerine görüşler

Rönesans’tan sonra ağırlık kazanmıştır.

Eğitimin bir bilim olarak gelişmesinde pek çok

düşünür ve bilim adamının katkısı olmuştur.

(12)

Erasmus:

16. yüzyılda Erasmus öğretim yapılırken çocukların çok iyi incelenmesini ve

okullarda oyuna yer verilmesini önermiştir. Dil öğretiminin önemini vurgulamıştır.

Ayrıca çocuklara verilen cezalara karşı

çıkmış, onlara anlayışlı ve samimi

(13)

AYDINLANMA ÇAĞI



18. yy. büyük kısmına hakim olmuş düşünce akımıdır. Kant 1784’de aydınlanma nedir? Sorusunu şöyle yanıtlıyor:

Aydınlanma insanın kendi hatası ile düştüğü reşit

olmama durumundan kurtulmasıdır. Reşit olmayış kendi aklını başkasının yardımı olmadan kullanamamaktır. Eğer bu reşit olmayışın sebebi akıl eksikliği değil de, aklını

başkalarının yardımı olmadan kullanmak için gerekli

kararlılık ve cesaret eksikliğinden geliyorsa, o zaman bu reşit olmayışta suçlu olan bizzat insanın kendisidir.

Sapere aude!, Kendi aklını kullanmak cesaretine sahip ol!

Bu, aydınlanmanın parolasıdır. (Aytaç, s. 155)

(14)

Aydınlanma döneminin önemli isimleri Locke,

Rousseau, Pestalozzi, ve Herbart’tır.

(15)

J. Locke, insan zihni üzerine çalışmalar

yapmış ve çocuk zihnini dıştan gelen her türlü etkiye açık boş bir levhaya (Tabula Rasa) benzetmiştir.

Locke’a göre, bilginin kaynağı duyu organları ile elde edilen tecrübelerdir.

Eğitimde bellemeye dayanan bir öğretim

John Locke:

(16)

Rousseau, 18. yy.’da Avrupa’da çocukların sözle değil, nesne ve olaylarla karşı karşıya gelerek

bizzat yaparak yaşayarak öğrenmelerini, özgür bir ortamda eğitim görmelerini, çocuğun kendine özgü ve yetişkinlerden farklı bir dünyası olduğunu

savunmuştur.

Eğitimin çocuğun gelişim evrelerine göre çocuğun gelişim evrelerine göre

düzenlenmesini, bireysel özelliklere saygı bireysel özelliklere saygı

gösterilmesini, çocukların ilgilerinden hareket çocukların ilgilerinden hareket

J.J. Rousseau:

(17)

Pestalozzi, çocukların eğitiminde gelişim özelliklerine göre öğretim yöntemlerinin geliştirilmesini ve öğretimde yaparak

yaşayarak öğrenmenin önemini vurgulamıştır.

Kendi açtığı okulda görüşlerini uygulamıştır.

J.H. Pestalozzi:

(18)

1779’ da Almanya’da ilk pedagoji enstitüsü kurulmuştur. Burada pedagojinin kurucu sayılan Herbart “didaktik” denilen öğretim yönteminin bilimsel incelemesi için ilk

pedagoji seminerini başlatmıştır.

(19)

Eğitimin bir bilim olarak gelişmesinde en önemli katkıyı Herbart yapmıştır. Herbart, okul

öğretiminde etkili yöntem ve tekniklerin geliştirilmesinde ve eğitim psikolojisinin

doğuşunda önemli katkıları olan bir düşünürdür.

Öğretimde öğrencinin ilgi ve alakasının önemini

vurgulamıştır. Okul eğitiminde formel basamaklar ortaya koymuştur:

J.F. Herbart:

(20)

XIX. ve XX.

Yüzyıldaki Öncü

Çalışmalar

(21)

 1879’da Almanya’da Wilheim Wundt Wilheim Wundt

tarafından ilk psikoloji laboratuarı açılmıştır.

Bu durum insan davranışlarının deneysel çalışmalara konu olmasını ve eğitim

çalışmalarını etkilemiştir.

(22)

 İngiltere’de Francis Galton ve Francis Galton Carl Carl Pearson

Pearson’nun çalışmaları eğitime etki

etmiştir. Galton, 1882’ de ilk test merkezini kurarak bireysel farklılıklarla ilgili çaışmalar yapmıştır.

 XX. yy. başında A. Binet, geliştirdiği zeka A. Binet

testleri ile psikoloji ve eğitim alanındaki

(23)

Stanley Hall

Stanley Hall 1891’ de yazdığı “pedagojik

Seminer” adlı eserinde çocukların zihinsel, fiziksel, duygusal ve sosyal yönlerden

incelemesinin önemini vurgulamıştır.

(24)

“Hayvanlarda zeka” adlı eserinde hayvanlar üzerinde yapılan öğrenme ile ilgili araştırmalardan elde

edilen bilgilerin insanlar için de geçerli

olabileceğini savunmuş ve öğretim için bir dizi ilke ortaya koymuştur. Uyarıcı-tepki kuramı ve