ALMANYA SORUNU ve AKÇT
• İkinci Dünya Savaşı sonrasında Fransa,
Almanya’nın ekonomik ve askeri olarak yeniden güçlenmesinden ve bunun sonucunda Avrupa ve Fransa’yı kontrol altına almak istemesinden
çekinmiştir.
• Fransa’nın, Almanya’dan önce gerekli ekonomik iyileştirmeleri yapmak, savaş içinde yıkılmış
endüstrisini yeniden kurmak, Avrupa
ekonomisinin merkezine yerleşmek ve böylece Avrupa’nın siyasi lideri olmak Jean Monnet’nin planıdır. “Monnet Planı”nın gerçekleşmesi,
Fransa’nın Almanya’dan önce ağır sanayiini kurmasına ve ekonomik sorunlarını çözmesine bağlı kalmıştır.
• 1.Almanya’nın önemli kömür havzalarından Saar’ın Fransa’ya bırakılması veya uluslararası statü kazandırılması,
• 2.Almanya’nın yine demir ve çelik üretiminin merkezi olan ve bu nedenle Alman ağır sanayiinin merkezi haline gelen Rhineland ve Ruhr bölgelerinin uluslararası statüye kavuşturulması ve üretiminden Fransa’nın pay alması,
• 3.Almanya’dan “Onarım tazminatları”nın alınmaya devam edilmesi,
• 4.Almanya’nın kömür ve çelik üretiminin, hangi koşul altında olursa olsun
sınırlandırılması.
• Mart-Nisan 1947 tarihlerinde yapılan Moskova Dışişleri Bakanları Konferansı’nda Amerika, Alman ekonomisinin üretim düzeyinin
artırılmasını ve müttefiklerin işgal bölgelerinin bir merkezi yönetim altında birleştirilmesini
önermiştir.
• Monnet Planı, Soğuk Savaş’ın başlamasıyla
imkansız hale geliyor.
• 1948 Londra Konferansı :
• 1.Ruhr endüstrisini kontrol altında tutacak bir
“Ruhr Uluslararası Otoritesi”nin kurulmasına (Bu oluşuma Sovyetlerin katılma talebi kabul edilmemiştir),
• 2.Fransa’ya Almanya üzerinden daha fazla kömür teslimatı yapılmasına,
• 3.Saar’ın ayrı bir birim olarak kalmasına ve Fransa ekonomisine entegre edilmesine,
• 4.Almanya’nın silahsızlandırılması durumunun devamına ve bunun kontrolü için bir “askeri güvenlik kurulu” oluşturulmasına karar
vermişlerdir
• Fransa’nın, Almanya’yı yenik devlet statüsünde tutma, böylece kendisine karşı yeni bir tehlike oluşturma imkanını ortadan kaldırma politikası, Almanya’nın batı işgal bölgelerinin birleşmesi ile ortadan kalkınca, Fransa, bu kere, Almanya ile
uzlaşma ve onu, gelişen bir Avrupa entegrasyonu içinde kontrol altına alma politikasına kaymıştır.
Fransa, siyasi açıdan kaybettiği hakları
kazanmasının yanı sıra, ekonomik olarak da hızla gelişen Almanya’yı Avrupa entegrasyonu
sürecinde kontrol ederken, Almanya’nın
Fransa’ya karşı ekonomik ayrımcılık yapmasını da önlemeyi hedeflemiştir.