JANE AUSTEN AŞK VE GURUR

J ^ANE A ^USTEN

AŞK VE GURUR

CAN SA NAT YA YIN LA RI

YA­PIM­VE­DA­ĞI­TIM­TİCA­RET­VE­SA­NAYİ­A.Ş.

Maslak­Mah.­Eski­Büyükdere­Cad.­İz­Plaza,­No:­9/25,­Sarıyer / İstan­bul Te­le­fon:­(0212)­252­56­75­/­252­59­88­/­252­59­89­Faks:­(0212)­252­72­33 canyayinlari.com/9789750738173

ya­yi­ne­vi@canyayinlari.com Sertifika­No:­43514 Can­Klasik

Aşk ve Gurur,­Jane­Austen

İngilizce­aslından­çeviren:­Nihal­Yeğinobalı Pride and Prejudice

©­2007,­Can­Sanat­Yayınları­A.Ş.

Tüm­hakları­saklıdır.­Tanıtım­için­yapılacak­kısa­alıntılar­dışında­yayıncının­

yazılı­izni­olmaksızın­hiçbir­yolla­çoğaltılamaz.­

1.­basım:­2007

Klasik­Kadınlar­1.­basım:­­Ocak­2021,­İstanbul Bu­kitabın­1.­baskısı­4000­adet­yapılmıştır.

Dizi­editörü:­Ayça­Sezen Editör:­Pınar­Savaş

Ka­pak­uygulama:­Utku­Lomlu­/­Lom­Creative­(www.lom.com.tr) Baskı­ve­cilt:­BPC­Matbaacılık­San.­ve­Tic.­A.Ş.

Osmangazi­Mah.­Mehmet­Deniz­Kopuz­Cad.­No.17/1­Oda:1 Esenyurt,­İstanbul

Sertifika­No:­48745 ISBN­978-975-07-3817-3

J ANE A USTEN

AŞK VE GURUR

İngilizce­aslından­çeviren

Nihal­Yeğinobalı

Emma,­2007 Mansfield Park,­2008

Jane­Austen’ın­Can­Yayınları’ndaki­diğer­kitapları:

JANE­AUSTEN,­1775’te­İngiltere’de,­Steventon’ın­Hampshire­kasaba- sında­ doğdu.­ Reading’deki­ Manastır­ Okulu’na­ gönderilen­ Jane,­ daha­

sonra­eğitimini­evde­sürdürdü.­Günün­toplumsal­ve­siyasal­olaylarından­

uzak,­sıradan­bir­yaşam­sürdü.­Romanlarında­işlediği­yerler,­karakterler­

ve­konular,­çevresindeki­küçük­toprak­sahipleri­ve­taşralı­din­adamla- rına­özgü,­köyden,­komşulardan,­taşra­yaşamından­oluşan­bu­dünyadan­

alınmaydı.­Austen’ın­ilk­romanı­Sağduyu ve Duyarlık 1811’de­yayımlan- dı.­Bunu­1813’te­Aşk ve Gurur,­1814’te­Mansfield Park,­1815’te­Emma,­

ölümünden­sonra­1817’de­Northanger Manastırı­izledi.­Austen,­1817’de­

sağlığı­iyice­bozulduğu­için­son­yapıtı­Sanditon’u­yarım­bırakmak­zorun- da­kaldı.­18­Temmuz­1817’de­öldü­ve­Winchester­Katedrali­mezarlığına­

gömüldü.

NİHAL­YEĞİNOBALI,­1927’de­Manisa’da­doğdu.­Arnavutköy­Ameri- kan­Kız­Koleji’ni­bitirdikten­sonra­New­York­Eyalet­Üniversitesi’nde­

edebiyat­öğrenimi­gördü.­Genç Kızlar­­adlı­ilk­romanını,­Vincent­Ewing­

adını­verdiği­sözde­Amerikalı­bir­yazarın­imzasıyla­yayımladı­1950’de­

yayımlanan­bu­kitap,­bir­çeviri­roman­kandırmacasıyla­yıllarca­yeni­ba- sımlar­yaptı,­hâlâ­da­yapmaktadır.­Ardından­Sitem, Mazi Kalbimde Bir Yaradır, Belki Defne, Gazel­adlı­romanları­ve­Cumhuriyet Çocuğu­adlı­anı­

kitabını­yayımladı.­Yeğinobalı,­çok­sayıda­yazarın­klasik­ve­çağdaş­yapıt- larını­dilimize­kazandırdı.

Birinci bölüm

11

Pa­ra­sı­pu­lu­olan­her­bekâr­er­ke­ğin­ken­di­ne­bir­ya­

şam­ ar­ka­da­şı­ seç­me­si­nin­ ka­çı­nıl­maz­ ol­du­ğu,­ her­kes­çe­

be­nim­se­nen­bir­ger­çek­tir.

Bir­sem­te­ye­ni­ta­şı­nan­böy­le­bir­bekârın­duy­gu­ve­

gö­rüş­le­ri­ne­den­li­az­bi­li­nir­se­bi­lin­sin,­bu­ger­çek­çev­re­de­

ki­ai­le­le­rin­ka­fa­sı­na­öy­le­bir­yer­leş­miş­tir­ki­zen­gin­be­­­kârı­

ken­di­kız­la­rı­nın­bi­rin­den­bi­ri­nin­ta­pu­lu­ma­lı­sa­yar­lar.

Bir­gün­Bayan­Ben­net­ko­ca­sı­na­şöy­le­de­di:­“A­zi­zim,­

Bay­Ben­net,­duy­dun­mu,­Net­her­field­Park­Ko­na­ğı­en­so­

nun­da­ki­ra­ya­verilmiş!”­

Bay­Ben­net­bu­nu­duy­ma­mış­ol­du­ğu­nu­söy­le­di.

Ka­rı­sı,­“Ya,­verilmiş,”­de­di.­“Şim­di­Ba­yan­Long­bu­ra­

day­dı,­o­anlattı.”­

Bay­Ben­net­kar­şı­lık­ver­me­di.

Ka­rı­sı­ sa­bır­sız­la­na­rak,­“Ko­na­ğı­ kim­ tut­muş,­ öğ­ren­

mek­is­te­mi­yor­musun?”­di­ye­ba­ğı­rır­ca­sı­na­sor­du.

“Bel­li­ki­sen­ba­na­söy­le­mek­is­ti­yor­sun.­Ben­de­se­ni­

din­le­mek­te­bir­sa­kın­ca­görmüyorum.”­

Bu­ka­dar­cık­yüz­bul­ma­ka­rı­sı­na­yet­ti.

“Ha­ya­tım,­na­sıl­bil­mez­sin,­Ba­yan­Long­di­yor­ki­Net­­

her­field­Park’­ı­ül­ke­nin­ku­ze­yin­den­ge­len­çok­var­lık­lı­bir­

genç­adam­ki­ra­la­mış.­Pa­zar­te­si­gü­nü­dört­at­lı,­ka­pa­lı­bir­

ara­bay­la­ ko­na­ğı­ gör­me­ye­ gel­miş;­ öy­le­ be­ğen­miş­ ki­ Bay­

Birinci­kısım

12

Morris’­le­şıp­di­ye­an­laş­ma­yap­mış;­Ba­yan­Long­di­yor­ki­

Mic­hael­mas­Yortusu’­ndan­ön­ce­ta­şı­na­cak­mış;­hiz­met­çi­

le­rin­den­bir­kıs­mı­ge­le­cek­haf­ta­nın­için­de­ge­­li­­yorlar­mış.”­

“A­dı­neymiş?”­

“Bingley.”­

“Ev­li­mi,­bekâr­mı?”­

“Aa,­bekâr­el­bet­te,­ha­ya­tım!­Hem­de­zen­gin­bir­be­

kâr;­yıl­lık­ge­li­ri­dört­beş­bi­nin­üze­rin­dey­miş.­Kız­la­rı­mı­za­

gün­doğ­du,­vallahi!”­

“Na­sıl?­Bun­dan­on­la­ra­ne­yani?”­

Ka­rı­sı,­“Sev­gi­li­ Bay­ Ben­net,­ ne­den­ ca­nı­mı­ sıkıyor­

sun?”­de­di.­“O­nun­kız­la­rı­mız­dan­bi­ri­ni­al­ma­sı­nı­ak­lım­

dan­ge­çi­ri­yo­rum,­el­bet­te,­sen­de­bal­gi­bi­biliyorsun.”­

“Ken­di­si­bu­sem­te­bu­ni­yet­le­mi­taşınıyor?”­

“Ni­yet­mi?­Saç­ma!­Ne­ler­de­söy­lü­yor­sun!­Ama­kız­

la­rı­mız­dan­bi­ri­ne­gö­nül­ver­me­si­ak­la­ya­kın­bir­şey.­Onun­

için­ta­şı­nır­ta­şın­maz­ona­hoş­gel­di­ne­gitmelisin.”­

“Ben­ce­bu­nun­ge­re­ği­yok.­Kız­lar­la­sen­gi­t­ya­da­sen­

is­ter­sen­bı­rak,­kız­lar­ken­di­le­ri­gitsin;­bel­ki­da­ha­bi­le­iyi­

olur;­çün­kü­sen­de­kız­la­rı­nın­hep­si­ni­ce­bin­den­çı­ka­ra­cak­

ka­dar­gü­zel­ol­du­ğu­na­gö­re,­Bay­Bing­ley­bir­de­ba­kar­sın,­

hep­sin­den­çok­se­ni­beğenivermiş!”­

“Ru­hum,­il­ti­fat­edi­yor­sun­ba­na.­Ger­çi­bir­za­man­lar­

ger­çek­ten­gü­zel­dim­ama­ar­tık­geç­ti...­Bir­ka­dı­nın­beş­ta­

ne­ ye­tiş­kin­ kı­zı­ olun­ca­ ken­di­ gü­zel­li­ği­ni­ dü­şün­mek­ten­

vaz­geç­me­si­gerekir.”­

“Za­ten­böy­le­du­rum­lar­da­ço­ğu­ka­dı­nın­dü­şü­ne­cek­

gü­zel­li­ği­kalmamıştır.”­

“A­ma,­gö­zü­mün­nu­ru,­çok­cid­di­söy­lü­yo­rum;­ta­şın­

dı­ğı­za­man­Bay­Bingley’­yi­gör­me­ye­git­men­şart.”­

“Be­nim­ böy­le­ bir­ şe­ye­ söz­ ver­me­ye­ce­ği­mi­ çok­ iyi­

bil­men­gerekir.”­

“A­ma­kız­la­rı­nı­dü­şün­se­ne!­Bi­rin­den­bi­ri­için­ne­par­

lak­bir­kıs­met­olur,­onu­dü­şün!­Sir­William’­la­Bayan­Lu­

13

cas’­ın­git­me­ye­ni­yet­le­ri­var­–­salt­bu­ne­den­le.­Yok­sa­bi­lir­

sin,­ge­nel­ola­rak­ye­ni­ta­şı­nan­la­ra­hiç­bir­za­man­git­­­­mez­­ler.­

Se­nin­git­men­şart;­çün­kü­sen­git­me­dik­çe­bi­zim­git­me­

miz­dün­ya­da­ya­kı­şık­almaz.”­

“E­ti­ke­te­ faz­la­ ba­kı­yor­sun­ gi­bi­ ge­li­yor­ ba­na.­ Bay­

Bing­ley­siz­le­rin­zi­ya­re­ti­ni­ze,­ba­na­ka­lır­sa,­pek­se­vi­ne­cek­

­tir.­Ben­de­se­nin­le­bir­not­gön­de­ri­rim­ona;­kız­la­rım­dan­

gö­zü­ne­kes­tir­di­ğiy­le­ev­len­me­si­ne­yü­rek­ten­ra­zı­ol­du­ğu­

mu­ söy­le­rim;­ ama­ Lizzy­ciğimi­ özel­lik­le­ öv­me­den­ ede­

mem,­doğrusu.”­

“Sa­kın­ha,­yap­ma­böy­le­bir­şey!..­Lizzy’­nin­öte­ki­ler­

den­en­ufak­bir­üs­tün­lü­ğü­yok.­Jane’­in­ya­rı­sı­ka­dar­gü­zel­

de­ğil­bir­kez;­ne­de­Lydia’­nın­ya­rı­sı­ka­dar­se­vim­li.­Ama­

sen­her­za­man­onu­hep­sin­den­üs­tün­tutarsın.”­

Bay­Ben­net,­“Kız­la­rı­mın­hiç­bi­ri­nin­aman­aman­bir­

üs­tün­lük­le­ri­yok­ki!”­di­ye­ya­nıt­la­dı.­“Bü­tün­genç­kız­lar­

gi­bi­ca­hil,­ser­sem,­saç­ma­şey­ler.­Gelgelelim­Lizzy’­nin­hiç­

ol­maz­sa­hep­sin­den­da­ha­iş­lek­zekâsı­ve­an­la­yı­şı­var.”­

“Aş­kol­sun,­Bay­Ben­net,­in­san­ken­di­ço­cuk­la­rı­nı­na­sıl­

böy­le­kö­tü­ler!­Be­ni­üz­mek­ten­zevk­alır­sın­za­ten.­Za­val­lı­

si­nir­le­ri­me­hiç­acı­maz­sın­ki!”­

“Be­ni­ yan­lış­ an­la­mış­sın,­ gü­ze­lim.­ Se­nin­ si­nir­le­ri­ne­

son­suz­ say­gım­ var­dır­ be­nim.­ On­la­rı­ es­ki­ dost­ sa­ya­rım.­

Hiç­de­ğil­se­yir­mi­yıl­dır­on­la­rın­sö­zü­nü­eder­durursun.”­

“Ah!­ Be­nim­ ne­ler­ çek­ti­ği­mi­ sen­ ne­re­den­ bile­­­cek­­­

sin!”­

“Gü­ze­lim,­uma­rım­bu­dert­ten­kur­tu­lur,­uzun­ya­şar­

sın­da­sem­ti­mi­ze­ni­ce­var­lık­lı­bekâr­la­rın­ta­şın­dı­ğı­nı­gör­

mek­na­sip­olur.”­

“Ne­ye­ya­rar!­Bu­nun­gi­bi­da­ha­yir­mi­ta­ne­si­gel­se­bir­

işi­mi­ze­ya­ra­maz­ki­–­sen­on­la­rı­gi­dip­görmedikçe!”­

“Söz­ve­ri­yo­rum,­can­ca­ğı­zım,­he­le­ge­len­bekâr­lar­yir­

­­­­­­­­mi­yi­bul­sun­–­hep­si­ni­gi­dip­görmezsem!”­

Bay­Ben­net,­iş­lek­bir­zekâ,­in­ce­alay­cı­lık,­içi­ne­ka­pa­

14

nık­lık­ve­esin­ti­ler­den­oluş­muş­öy­le­ga­rip­bir­bi­le­şim­di­ki,­

ka­rı­sı­nın­onun­ki­şi­li­ği­ni­an­la­ma­sı­na­yir­mi­üç­yıl­yet­me­

miş­ti.­Ken­di­ki­şi­li­ği­ni­an­la­mak­sa­o­den­li­zor­de­ğil­­di,­çün­

kü­Bayan­Ben­net­an­la­yı­şı­kıt,­bil­gi­si­az,­da­ki­ka­sı­da­ki­ka­

sı­na­uy­ma­yan­bir­ka­dın­dı.­Ya­şa­mın­dan­hoş­nut­ol­ma­dı­ğı­

za­man­ken­di­ni­si­nir­li­sa­nır­dı.­Bu­ya­şa­mın­tek­ama­cı­kız­

la­rı­nı­ ev­len­dir­mek­ti;­ avun­tu­su­ ise­ dost­luk,­ gez­mek­ ve­

de­di­ko­du.

15

Bay­Bingley’­ye­hoş­gel­di­ne­ilk­gi­den­ler­den­bi­ri­Bay­

Ben­net­ol­du.­As­lın­da­onu­gi­dip­gör­me­ye­da­ha­ilk­baş­

tan­ ni­yet­len­miş­ ol­mak­la­ bir­lik­te­ so­nu­na­ de­ğin­ ka­rı­sı­na­

“Git­meyeceğim,”­de­mek­ten­ge­ri­kal­ma­mış­tı.­Zi­ya­ret­gü­­

nü­ ak­şa­mı­na­ dek­ de­ ka­rı­sı­nın­ bu­ iş­ten­ ha­be­ri­ ol­ma­dı.­

Bay­Ben­net­zi­ya­re­ti­ni­şöy­le­or­ta­ya­vur­du:­İkin­ci­kı­zı­nın,­

şap­ka­la­rın­dan­bi­ri­ne­süs­ge­çir­di­ği­ni­gö­re­rek­dam­dan­dü­

şer­ce­si­ne,­“U­ma­rım­Bay­Bing­ley­şap­ka­nı­be­ğe­nir,­Lizzy,”­

de­di.

Ka­rı­sı­küs­kün­ve­kız­gın,­“Zi­ya­re­ti­ne­gi­de­me­ye­ce­ği­

mi­ze­gö­re­Bay­Bingley’­nin­ne­yi­be­ğe­nip­be­ğen­me­di­ği­ni­

ne­re­den­bileceğiz?”­di­ye­söy­len­di.

Eli­za­beth,­“An­ne­ci­ğim,­unutuyorsunuz,”­de­di.­“Ken­

­di­siy­le­el­bet­top­lan­tı­lar­da­kar­şı­la­şa­ca­ğız.­Ba­yan­Long­da­

onu­bi­ze­ta­nış­tı­ra­ca­ğı­na­söz­ver­di­ya.”­

“Ben­ Ba­yan­ Long’­un­ böy­le­ bir­ iş­ ya­pa­ca­ğı­na­ hiç­

inan­mam.­Onun­da­iki­genç­kız­ye­ğe­ni­var.­Za­ten­ben­cil,­

iki­yüz­lü­ka­dı­nın­bi­ri­dir;­ben­ce­beş­pa­ra­etmez.”­

Bay­Ben­net,­“Al­ben­den­de­o­kadar,”­de­di.­“Se­nin­bu­

iş­için­ona­gü­ven­me­di­ği­ne­se­vin­dim,­doğrusu.”­

Bayan­Ben­net­bu­run­kıvı­rıp­da­ya­nıt­bi­le­ver­me­di.­

Ama­ken­di­ni­ar­tık­tu­ta­ma­ya­rak­kız­la­rın­dan­bi­ri­ni­azar­la­

ma­ya­baş­la­dı.

İkinci­kısım

16

“Tan­rı­aş­kı­na,­ök­sü­rüp­dur­ma­öy­le,­Kitty!­Si­nir­le­ri­

me­acı­bi­raz.­Mah­ve­di­yor­sun­sinirlerimi.”­

Ko­ca­sı,­“Kitty­ ök­sür­mek­ ko­nu­sun­da­ hiç­ dü­şün­ce­li­

de­ğil­dir­zaten,”­de­di.­“Ök­sür­mek­için­hep­ol­ma­ya­cak­za­

man­la­rı­seçer.”­

Kitty­huy­suz­huy­suz,­“Ken­di­key­fim­için­ök­sür­mü­

yo­rum­ya!”­di­ye­söy­len­di.­“Ba­lo­ne­za­man,­Lizzy?”­

“İ­ki­haf­ta­son­ra,­ya­rın­ki­gün.”­

An­ne­si,­ “Ger­çek­ten­ de­ öyle,”­ de­di­ dö­vü­nür­ce­si­ne.­

“Ba­yan­Long­da­an­cak­ba­lo­dan­ön­ce­ki­gün­ge­li­yor.­De­

mek­ki­Bay­Bingley’­yi­bi­ze­ta­nış­tı­ra­ma­ya­cak,­çün­kü­ken­

di­si­ta­nış­ma­mış­olacak.”­

“Öy­ley­se,­ca­nım,­sen­ar­ka­da­şın­dan­da­ha­üs­tün­du­

rum­da­olup­Bay­Bingley’­yi­ona­ken­din­tanıştırabilir­sin.”­

“O­la­cak­şey­mi,­Bay­Ben­net,­ola­cak­şey­mi,­ha­ya­tım,­

ben­ken­dim­ta­nış­ma­mış­ken!­Se­nin­de­bu­alay­cı­lı­ğın­yok­

mu!”­

“Böy­le­si­ne­dik­kat­li,­sa­kın­gan­ol­ma­na­hay­ra­nım.­İki­

haf­ta­lık­bir­ta­nı­şık­lık­ger­çek­ten­de­az­dır.­İn­san­bir­ada­

mın­ger­çek­ki­şi­li­ği­ni­iki­haf­ta­da­öğ­re­ne­mez.­Ama­bu­ta­

nış­tır­ma­işi­ni­biz­yap­maz­sak­baş­ka­sı­ya­par.­Hem­za­ten­

Ba­yan­Long’­la­ye­ğe­ni­olan­kız­la­ra­da­bu­iş­te­bir­fır­sat­ta­

nı­mak­ge­re­ki­yor.­Ken­di­si­böy­le­bir­ta­nış­tır­ma­yı­kuş­ku­suz­

bü­yük­ bir­ iyi­lik­ sa­ya­ca­ğı­na­ gö­re,­ bu­ gö­re­vi­ sen­ üs­tü­ne­

al­maz­san­ben­alırım.”­

Kız­lar,­ göz­le­ri­ni­ aç­mış,­ ba­ba­la­rı­na­ ba­ka­kal­mış­lar­dı.­

Bayan­Ben­net­yal­nız­ca,­“Laf!”­de­di.­“Laf!”­

Ko­ca­sı,­“Bu­sert­çı­kı­şın­an­la­mı­ne­ola?..”­di­ye­sor­du.­

“Ya­ni­ta­nış­tır­ma­ku­ral­la­rıy­la­bu­ku­ral­la­ra­ve­ri­len­öne­mi,­

laf­di­ye­mi­ge­çiş­ti­ri­yor­sun?­Sa­na­bu­ko­nu­da­pek­hak­ve­

re­me­ye­ce­ğim.­Sen­ne­der­sin,­Mary?­Çün­kü,­sen­fi­lo­zof­

ça­dü­şü­nen­bir­genç­kız­sın­dır,­bi­li­rim;­bü­yük­eser­ler­okur­

ve­özetlersin.”­

Mary­çok­par­lak,­çar­pı­cı­bir­şey­ler­söy­le­mek­is­te­diy­

17

se­de­ne­söy­le­ye­ce­ği­ni­bi­le­me­di.

Ba­ba­sı,­“Mary­dü­şün­ce­le­ri­ni­sı­ra­la­ya­dur­sun­biz­Bay­

Bingley’­ye­dönelim,”­de­di.

Ka­rı­sı,­“Bık­tım­ar­tık­şu­Bay­Bingley’­den!”­di­ye­ba­ğır­dı.

“İş­te­bu­na­pek­üzül­düm;­ama­ne­den­da­ha­ön­ce­söy­

le­me­din,­ku­zum?­Bun­dan­bu­sa­bah­ha­be­rim­ol­say­dı,­taş­

çat­la­sa­ken­di­si­ni­gör­me­ye­git­mez­dim.­Ne­ak­si­lik!­Ge­ne­

de­gi­dip­gör­müş­ol­du­ğu­ma­gö­re­ken­di­siy­le­dost­luk­et­

mek­ten­kaçınamayız.”­

Ai­le­nin­gös­ter­di­ği­şaş­kın­lık­tam­Bay­Bennet’­in­is­te­

di­ği­gi­bi­ol­du;­Bayan­Bennet’­in­şaş­kın­lı­ğı­bel­ki­de­hep­si­

nin­kin­den­üs­tün­dü.­Ge­ne­de­ilk­se­vinç­kay­naş­ma­sı­ya­tış­

tı­ğı­ za­man­ ken­di­si­nin­ bu­ işi­ ba­şın­dan­ be­ri­ bek­le­di­ği­ni­

söy­le­me­ye­ko­yul­du.

“Ne­iyi­kalp­li­sin,­sev­gi­li­Bay­Ben­net!­Ama­enin­de­so­

nun­da­ se­nin­ ak­lı­nı­ bu­ işe­ ya­tı­ra­ca­ğı­mı­ bi­li­yor­dum­ ben.­

Kız­la­rı­nı,­böy­le­bir­dost­lu­ğu­sav­sak­la­ma­ya­kı­ya­ma­ya­cak­

ka­dar­çok­sev­di­ği­ni­bi­li­yor­dum!­A,­ca­nım,­öy­le­se­vin­dim­

ki!­Hem­bu­sa­bah­git­miş­ol­ma­na­kar­şın­şu­da­ki­ka­ya­de­ğin­

ağ­zı­nı­açıp­bir­söz­söy­le­me­yi­şin­de­ne­hoş­bir­şa­ka­oldu!”­

Bay­Ben­net,­“Kitty,­şim­di­ar­tık­ca­nın­is­te­di­ği­gi­bi­ök­

sürebilirsin,”­ de­di­ ve­ ka­rı­sı­nın­ coş­kun­ se­vin­cin­den­ yor­

gun­düş­müş­du­rum­da,­oda­dan­çık­tı.

Ka­pı­ ka­pan­dı­ğı­ za­man­ ka­dın,­ “Ne­ mü­kem­mel­ bir­

ba­ba­nız­ var,­ kızlar!”­ de­di.­ “O­nun­ iyi­li­ği­ne­ olan­ gö­nül­

bor­­cu­nu­zu­na­sıl­öde­ye­cek­si­niz­bil­mem.­Ben­de­öde­ye­

mem­ya!­İna­nın­ba­na,­bi­zim­ya­şı­mı­za­ge­lin­ce,­Tan­rı’­nın­

her­gü­nü,­ye­ni­ye­ni­kim­se­ler­le­ta­nış­mak­in­sa­nın­hiç­ho­

şu­na­git­mez­ama­biz­si­zin­ha­tı­rı­nız­için­her­şe­ye­kat­la­nı­

rız.­ Ly­dia,­ ca­nım,­ ger­çi­ sen­ ai­le­nin­ en­ kü­çü­ğü­sün­ ama­

ge­ne­de­ka­lı­bı­mı­ba­sa­rım­ki­Bay­Bing­ley­ba­lo­da­se­nin­le­

de­dans­edecektir.”­

Ly­dia,­ atıl­gan,­“Aaa,­ be­nim­ hiç­ kay­gım­ yok,”­ de­di.­

“En­kü­çük­ol­sam­bi­le­ai­le­nin­en­uzun­boy­lu­su­benim!”­

18

O­ ak­şam­ ya­tın­ca­ya­ dek­ ha­nım­lar­ Bay­ Bingley’­nin,­

Bay­Bennet’­in­zi­ya­re­ti­ne­ne­za­man­kar­şı­lık­ve­re­ce­ği­üs­

tü­ne­ var­sa­yım­lar­ yü­rü­tüp,­ ken­di­le­ri­nin­ onu­ ne­ za­man­

ak­­şam­ye­me­ği­ne­ça­ğı­ra­bi­le­cek­le­ri­ni­ka­rar­laş­tır­mak­la­va­­

kit­ge­çir­di­ler.

19

20