îç Yapısı ve Yerleşme Yaşı

(1)

Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, O. 24 31-36, Şubat 1981

Bulletin of the Geological Society of Turkey, V. 24 31-36, February 1981

Tokat ile Sivas Arasındaki Bölgede Ofiyolitli Karışığın îç Yapısı ve Yerleşme Yaşı

The inner structure of ophiolitic melange and age of its emplacement

Ali YILMAZ Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, Ankara

ÖZ: Çalışma alanı Tokat ile Sivas (Yıldızeli, Karaçayır) arasında yer almaktadır.

Çalışma alanöun kuzeyinde metaınorfik karışık (melange) görünümünde olan kayalar; yeşil şistlerden ve bir bö- lümü Fermiyen yaşta olan kristalleşmiş kireçtaşı bloklarından oluşmaktadır. Güneyde yaygın olarak yüzeyleyen metamorfitler; altta ye§ilşist ara katkılı kalkşist ve mermer» üstte kuvarsit olmak üzere iki düzeyden oluşmaktadır.

Yukarıda belirtilen kayaların arasında doğu-batı uzanımlı ofiyolitli karışık yer alır. Ofiyolitli karışık; çoğunlukla serpantüüt olmak üzere tüf ve aglomeradan oluşan ve kesme kıratlarının yaygın olduğu bir hamur, hamurun içinde mermer, filîit, kristalleşmiş kireçtaşı, radyolarit, Üst Jurasik-Alt Kretase yaş aralığında yer alan çeşitli tortul kayalar, Senomaniyen yaşlı pelajik kireçtaşı, peridodit (çoğunlukla verlit), gabro, diyabaz bloklarından oluşmaktadır.

Kuzeyde, ofiyolitli karışık üzerine, gereçleri ofiyolitli karışıktan türemiş olistostrom düzeyleri kapsayan Üst Se- noniyen yaşlı pelajik kireçtaşı birimi uyumsuzlukla oturmaktadır. Bu verilere göre ofiyolitli karışık Senomaniyen-Alt Senoniyen yaş aralığında yerleşmiştir.

Güneyde, ofiyolitli karışık ve Karaçayır dolaşandaki metamorfitler granodiyorit tarafından kesilmiştir.

Kuzeyde ofiyolitli karışığın üzerine uyumsuzlukla Eosen yaşlı çakıltaşı, kumtaşı, kiltaşı ardalaması gelmektedir.

Güneyde Karaçayır dolayında yüzeylenen metamorfitlerin üzerinde açılı uyumsuzlukla Eosen yaşlı çakıltaşı, kireçtaşı, kumtaşı, kiltaşıl düzeyleri yer almakta ve çoğunlukla Üst Kretase yaşlı olan bloklar kapsamaktadır.

Neojen yaşlı birimler ise karasal olup tüm birimlerin üzerine acılı uyumsuzlukla gelmektedirler.

ABSTRACT: The studied area lies between Tokat and Sivas (Yıldızeli, Karaçayır). The rocks taking place at the northern part of the area are mainly made of greenish shists and crystallized limestone blocks which some of them Permian aged. Metamorphic rocks outcrops at the south and they are made of two layers; calcschist interbedded with greenish schist and marble is overlain by quartzite.

Ophiolitic melange of east-west trend takes place between the units described above. tOphiolitik melange is made of a matrix is formed of tuff, agglomerate and mainly serpantinite and having lots of shear fracture; marble, phyllite, cyristaliized limestone, radiolarite, sedimentary rocks of Upper Jurassic-Lower Cretaceous age interval, pelajik limestone of Cenomanian age, peridotite (generally werlite), gabbro, diabase blocks with in the matrix.

Upper Cenonian limestone unit including olisthostromes belonging to the ophiolitic melange overlies on the ophiolitic melange unconformably at the north. According to these data, it could be concluded that the ophiolitic melange emplaced between Cenomanien and Ltower Cenonian.

Metamorphits at the south around Karaçayır and ophiolitic melange are cut by granodiorite.

Eocene aged conglomerate, sandstone and argillastone alternation overlies the ophiolitic melange with an unconfor- mity at the north. Conglomerate, limestone, sandstone and arglEastone layers generally containing Upper Cretaceous aged blocks are underlain by metamorphites unconformably around Karaçayır.

Neogene units 'are continental and they overlies all other units' unconformably.

(2)

32 YILMAZ GIBİŞ

Çalışma alanı, kuzey Tokat'a bağlı Semerci köyü, batı- da Yüdızeli'ne bağlı Ilıca köyü, güneyde Yıldızeli, doğuda Sivas'a bağlı Karaçayır bucağı arasında yer almaktadır. Ça- lışma sırasında öncelikle hava fotoğraflarından saptanan gözlem yerlerinde kayatürü özellikleri ve ilişkileri incelen- miş sonradan haritalama işlemi sürdürülmüştür. 6 adet 1/25.000'lik paftanın (H 37 d², d"; I 37 a^r a³ b^{l f} b²) tümü çalışılmış ve veriler 1/1O0.00O ölçekli haritaya aktarılmıştır.

Yayın için hazırlanan harita ise oldukça yalınlaştırılmış ve küçük birimler de 'abartılarak çizilmiştir (şekil 1).

Bu çalışmada, bölgede yaygın olan ofiyolitli karışığın iç yapısının ve diğer birimlerle ilişkisinin incelenmesi amaç- lanmıştır.

Bu yörede, Baykal (1947), Biunıenthal (1950), Yücel (1953), Okay (1953), Yalçınlar (1955) tarafından İ/100.000 ölçekli çalışmalar yapılmış, Baykal ve diğerleri (1966), Gök- su (1974) bu çalışmaların bir ölçüde revizyonunu da yapa- rak 1/500.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları'nm hazır- lanmasında katkıda bulunmuşlardır. Çalışma alanı dışında batıda Koçyiğit (1979), Özcan ve diğerleri (1980), doğuda Terlemez ve Yılmaz (1980) çalışmışlardır. Ayrıca, Tatar (1978) çalışma alanının güneyine ait ofiyolitlerle ilgili ve- rilerini sunmuştur.

Ofiyolitli karışığın iç yapısı stratigrafik düzen içinde sunulacaktır. Böylece bir taraftan bölgenin stratigrafik ça- tısını kurarken, diğer taraftan birimlerin eleştiriye açık baş- langıç niteliğinde stratigrafik adlaması da sunulacaktır.

METAMOBFlTWER

Bu bölgede, kuzeydeki Tokat Masifi (Blumenthal, 1950) kapsamında yer alan "Tokat Formasyonu" ile güneydeki

"Karaçayır Formasyonu" anlatılacaktır.

Tokat Formasyonu (Pt)

Bu birim, bir karışık (melange) görünümünde olup iki üyeye ayrılmıştır. Bunlardan biri, hamur durumunda olan Semerci Şist Üyesi, diğeri bloklar halinde olan Üçtepe Ki- reçtaşı Olistolitleridir.

Semerci Şist Üyesi (Fts). Fillit, şist (kuvars-kalkşist, killi kalkşist, kuvars-epidot Şist), metaltumtap, metaçört, metaçamurtaşı ve metadiyabazdan oluşan bu birim, çalış- ma alanının kuzeyinde Semerci ve Karacalar kuzeyinde yay- gındır. Genel olarak yeşilimsi, yer yer bordo; orta, ince ta- bakalı, yer yer laminalı; bol kırıklı, kırıklar kalsit dolgulu ve kıvrımlıdır. Temeli oluşturan bu üyenin, çalışmu alanın- daki bölümü 500 m'den kalındır. Yaş verebilecek herhangi bir veri sağlanamamıştır.

Üçtepe Kireçtaşı Olistolitleri (Ptii). Mermer ve yeniden kristalleşmiş kireçtaşından oluşan bu birim, çalışma ala- nınm Kuzeyinde Üçtepe, Taşlı tepe ve Erikli tepede gö- rülmektedir. Açık gri, açık krem, beyazımsı, kimi düzeyler koyu gri, siyahımsı; tabakasız görünümde, yer yer orta kaim tabakalı; bol, beyaz kalsit damarlı, çürüme yüzeyi ol- dukça tırtıklıdır. Bu birim, Semerci Şist Üyesi içinde 3-4 km boyutlarına eriyebilen bloklar halindedir. Bloklar, doğu- batı doğrultusunda bir dizilim göstermekte ve mercekler bi-

çimindedir. Bu kireçtaşları ile şist dokanağı belirgin bir çiz- gi halinde ve ezilmiş,, milonitleşmiş durumdadır. Bazı yerlerde, kireçtaşı tabakalanması, yeşil şistlerin yapraklanma- sına aykırıdır. Blokarm bazıları Pemüyen'e ait mikrofauna kapsamaktadır. _

Karaçayır Formasyonu (Pk)

Çalışma alanmm güneyinde ve diğer birimlerin taba- nında yüzeylenen bu birim, altta Çeltek Kalkşist Üyesi, üst- te Çaldağı Kuvarsit üyesi olmak üzere iki üyeye ayırtlan- mıştır.

Çeltek Kalkşist Üyesi (Pkçe). Yer yer yeşilşist (kuvars- mika kalkşist, kuvars-epidot-albit şist) arakatküı kalkşist ve yer yer mermer düzeylerinden oluşan bu birim, Çeltek Dağı, Susuz Dağ, Karaçayır dolayı, Bozdağ ve Yıldızeli ku- seybatısmda görülmektedir. Genel olarak gri beyaz alaca- lı; orta, ince tabakalı, tabakalanma düzenli, oldukça kris- taileşmiş basınç ikizleri belirgindir. Bu üye, çalışma ala- nının güneyinde temeli oluşturmakta ve kalınlığı 500 m'den fazladır. Bu birimin yaşı saptanamamıştır.

Çaidağı Kuvarsit Üyesi (Pkça). Kuvarsit ve yer yer kuvarsltik çakıltaşmdan oluşan bu birim, Çaldağı, Gaziköy'ün B'smda yüzeylenmektedir. Çürüme yüzeyi (yaygın likenler- den ötürü uzaktan yeşilimsi) kirli kahverengimsi, alacalı, taze yüzeyi açık gri; tabakasız, yer yer orta kalın tabakalı, oldukça dayanımlı kuvars elemanlar egemen, hamurda yer yer limonitleşme görülmekte ve taneli olup, taneler köşeli ve birbiriyle kenetlenmiştir. Bu birim, Çeltek Kalkşist Üye- si üzerine uyumlu olarak gelmekte ve en azından 450-500 m kalınlıktadır. Bu düzeyin yaşı dıa saptanamamıştır.

OFt¥OUrrU: KARIŞIK

Ofiyolitli karışık, çoğunlukla serpantinit hamurîu ve dm', den, km'lere kadar değişen boyda bloklar kapsayan, değişik köken ve yaştaki kayaların karışması ile oluşan tektonik bir birim anlamında kullanılmaktadır. Çalışma alanında ofiyolitli karışık, Tekelidağı Karışığı olarak adlandırılmış ve üye- lere ayrılmıştır. Sıra üe; hamur, tortul ve magma kökenli üyeler, ofiyolitli karışığın metamorfitlerle ilişkisi sunula- caktır.

itelceMclağî Karışığı

Ayırtlanamamış Karışık (Kyt). Hamur ve ölçek nedeniyle haıitalanamamîş bloklardan oluşmaktadır. Çoğunlukla serpantinit olmak üzere kumtaşı tüf yer yer aglomeradan oluşan hamur irili ufaklı piroksenit, amfibol it, spilit, diyabaz, peridodit,, radyolarit, ve kireçtaşı bloklarını kapsamakta olup bu birim de ayırtlanamamış Tekelidağı Karışığı olarak adlandırılmıştır. Bu birim, çalışma alanmm ortasında doğu,-batı uzammlı olup geni§ bir yayılıma sahiptir. Genel olarak yeşilimsi, mavimsi, bozuşmaya uğradığı yerlerde kahverengimsi; kesme kırıkları oldukça gelişmiş, kimi yerlerde kırıklar boyunca krizotil, kromit gibi mineral oluşukları görülmektedir. Yer yer, kırıklar üç düzlem boyunca geliş- miştir. Çeşitli yerlerde ölçülen 250 kırığın eşit alanlı pro- jeksiyon ağı kullanılarak yapılan kontur diyagramından çı- karılan takanların doğrultu ve eğim ortalamaları saptan- mıştır. 1) K71B, 62 GB; 2) K60B, 36 GB; 3) K46D, 26 GD.

Hamurda, yer yer milonitleşmiş zonlar da görülmektedir.

(3)

(4)

TOKAT - SÎVAS OFÎYOI.ÎTLE3RÎNİN YAŞI 33 Hamurun özellikleri, kapsadığı kayatürleriırn özellikle-

riyle ilintilidir. Bu açıdan hamurun kapsadığı kayatürlerin- den bazılarının özelliklerini de sunmakta yarar görülmek- tedir.

Serpantini!. • Yeşilimsi, mavimsi, oldukça kırılgan, yer yer milonitleşmiş, lifli, lifler koşut dizili, örgü dokusu belirgin, kimi yerlerde biyotit ve kromit kapsamaktadır.

Kıuntaşı (litarenit yer yer füarenit). Çürüme yüzeyi kirli kahverengi, taze yüzeyi yeşilimsi; tabakasız, yer yer ta- bakalı, kırılma yüzeyleri düzensiz ve dayanımladır. Serizit- leşmiş ve kloritleşmiş bir hamurda, kuvars, şist ve feldis- patlar görülmekte, kuvvetli tektonizma geçirmiş, taneler kö- şeli ve kötü boylanmış durumdadır.

Bloklar. Ofiyolitli karışığın kapsadığı bloklardan önce tortul kökenliler, sonra da mağmatik kökenliler sunulacak- tır.

Soğukpmar Mermer Üyesi (Kyt&). Mermer ve yer yer yeniden kristalleşmiş kireçtaşından oluşan bu birim, ofiyolitli karışığın kuzey bölümünde Batmantaş'm doğusundaki Soğukpınar tepede, Akyurt'un kuzeyinde Karacalarım gü- neydoğusunda kumtaşı, diyabaz ve tüften oluşan bir hamur içinde görülmektedir. Mermer beyazımsı, gri; tabakasız, yer yer kalın tabakalı, bol kırıklı, kırıklar turuncumsu olup kimi yerlerde yeniden kristalieşmiş kireçtaşı durumundadır.

Dokanak ilişkisi ve morfolojik görünümden ötürü, blokların derine doğru genişlediği düşünülmektedir. Bu birim, uzun boyutu 1 km'yi geçmeyen mercekler biçiminde olup, fosil saptanamamış, ancak fiziksel özellikleri açısından Tokat Formasyonu'ndaki Permiyen yaşlı Üçtepe Kireçtaşı; Olistolit- leri'ne yakın benzerlik göstermektedir.

Batmantaş FilMt Üyesi (Kytb). Fillit ve yer yer filiitik kunıtaşı* şist ve metaçamurtaşmdan oluşan bu birim, Bat- mıantaş'tan başlayarak doğuya doğrıi bir dilim halinde ve Erikli tepe güneyinde îslimköy batısında, Alaca kuzeyinde görülmektedir. Fillit koyu gri, yeşilimsi; ince ve orta taba- kalı, yer yer laminalı, tabakalanma düzenli ve dağılırcasına kırılgandır. Serizit, klorit, kuvars ve feldispat tanelerinden oluşmaktadır. Bu birime ait bloklar diyabaz ve serpantinit- le çevrelenmiş olup, dokanaklar yamaç molozu ve toprak örtüsünden ötürü incelenememektedir. Blokların uzun boyu- - tu 4 km dolayındadır. Fillitin fiziksel özellikleri, Tokat For- masyonu, Semerci Şist Üyesi'nde görülen fillit düzeylerine yakın benzerlikler göstermektedir.

Çamlıbel Radyoîarit Üyesi (Kytç). Radyolarit ve yer yer kırmızımsı kireçtaşı arakatkılarmdan oluşmakta, Aşağıçak- mak ve Yukarıçakmak köylerinin kuzeyinde, îslimköy'ün kuzeyinde ve doğusunda, Akyurt'un güneybatısında küçük yüzeylemeler halindedir. Radyolarit kırmızımsı-bordo; alt düzeyi tabakasız, üst düzeyi tabakalı, 1-2 m kalınlığında kırmızımsı ince tabakalı palajik kireçtaşı arakatkılarmı kap- samaktadır. Bu birim, genellikle serpantinit içinde olup dokanaklar ezilmiş, milonitleşmiş mercekler biçiminde bloklar halinde, boyutları 0,5-2 km arasında değişmektedir. Aşa- ğıçakmak kuzeyinde, Çamlıbel dere boyunca görülen * kırmı- zımsı kireçtaşı düzeylerinde Halobia ve Daonella'ya benzeyen fosiller görülmektedir. Onun için bu birimin olasılı Tri- yas yaşta olduğu düşünülmektedir.

Gözcah Kireçtaşı Üyesi (Kytg). Oldukça kristalieş- miş kireçtaşından oluşan bu birim, ofiyolitli karışığın ku-

zey-güney boyutuna göre ortada, Gözçalı tepede Akkaya tepede ve Aslandoğmuş'un kuzeyinde görülmektedir. Kireç- taşı, beyazımsı, gri, koyu gri; tabakasız, yer yer oldukça kaim tabakalı, yeniden kristalieşmiş, bol kalsit damarlıdır.

Çalışma alanında bu birimin renk ve doku Özellikleri sık sık değişmekte, kimi yerlerde oosparit görünümündedir. îrili, ufaklı birçok blokun yığışmasından yaygın yüzeylemeler oluşmuştur. Bloklar, serpantinit ve diyabazdan oluşan bir hamurla. çevrelenmiş olup, dokanak yer yer faylıdır. Akkaya tepe güneyinden alman bir oosparit örneğinde saptanan fosillere göre Üst layas-Üst Jurasik yaştadır.

Fırındere Üyesi (Kytf). Kireçtaşı, kumtaşı ve şeylden oluşan bu birim, Fırmdere köyleri dolayında, Batmantaş* in güneyinde Yakup köyü dolayında, Köroğlu tepe kuzeyinde, Ortaçakmak batısında görülmektedir. Genellikle gri, sarım- sı; orta ve ince tabakalı, yer yer laminalı,, tabakalanma dü- zenlidir. Bu birim, kireçtaşı, kumtaşı ve şeyi ardalamasm- dan oluşan bir fliş görünümündedir. Kireçtaşı (yer yer bi- yomikrudit) yönlü dokuda, bol* kalsit damarlıdır. Biçimci bozulması ince taneli kesimde şistli bir doku oluştururken, iri kalsit tanelerinde basınç ikizleri oluşumuna ve ikiz kay- masına neden olmaktadır. Yer yer kuvars kapsamakta, kuvars dalgalı sönme göstermektedir. Mikritik bir hamurda yüzen karbonat ve fosil kabukları koşut dizilidir. Kumtaşm- da (litarenit) olgun olmayan, (immature) kalsit bir hamur- . da volkanit kıntntıları egemendir. Ayrıca mermer, tümüyle kloritleşmiş (olasılı serpantinit) taneler, metakumtaşı, kuvarsit parçaları görülmektedir. Taneler az yuvarlaklaşmış ve kötü boylanmıştır. Bu kayalar serpantinit içinde, yer yer diyabaz içinde blok halinde olup dokanakları ezik durumda- dır. Aydoğdu güneydoğusunda bu birim serpantinitin üzeri- ne, taneleri ve hamuru serpantinitten oluşan bir çakıltaşı ile gelmektedir. Onun için bu kayaların ilksel yerde ofiyolitlerin üzerine geldiği ve sonradan ofiyolitli karışığa katıldığı düşünülmektedir. Çakılboyundan 2-6 km boyutlarında blok- lara değin değişen yüzeylemeler halindedir. Bu birime ait kayalar, Aydoğdu'nun kuzeydoğusunda Üst Jurasik-Valanji- niyen, Ortaçakmak'ın batısında Neokomiyen (Olasılı Ber- riaziyen), Köroğlu tepenin kuzeyinde Üst Jurasik yaştadır.

Fasiyes özellikleri birbirine benzeyen bu kayalar için, diğer paleontolojik veriler de gözetilerek Üst Jurasik-Alt Kretase yaşı öngörülmüştür.

Aynca çalışma alanınım kuzeyinde, Köroğlu tepe ile Boztepe arasındaki ofiyolitli karışıkta ölçeği nedeniyle ha- ritalanamamış, fakat belirli yaş verebilen kireçtaşı blokları saptanmıştır. Saptanan faunaya göre, pelajik kireçtaşı blok- larından bazıları Üst Triyas-Ldyas yaşlıdır. Aynı yörede Ti- toniyen ve Üst Liyas-Oxfordiyen yaşlı kristaîize kireçtaşı Iboklan da saptanmıştır.

Esençayköyü Kireçtaşı Üyesi (liyte). Sileksli kireçtaşı'' dan oluşan bu birim, Esençayköyü dolayında ve Doğanlı'nm güneydoğulunda çalışma alanının dışında görülmektedir.

Kireçtaşı (mikrit) kırmızımsı, alacalı, yer yer grimsi, reni:

dağılımı tekdüze değil; ince ve kaim tabakalı, bol kıvrımdı, kalsit damarlı, çürüme yüzeyi çok tırtıjklı,, yaygın olarak s'lekslidir. Bunlar, serpantinit içinde 0,25-1,5 km boyutun- da mercek şekilli bloklar halinde görülür, dokanak ezilmiş, milonitleşmiştir. Bu bloklar, Senomaniyen yaşlı olup ofiyo- iitli karışığın (içinde yaşı saptanabilen) en genç birimini oluşturmaktadır.

(5)

34 ^YILMAZ Ovacık FeHdodit Üyesi (liyto). Feridodit (Werlit) ve

serpantinitletnüş peridoditten oluşan bu birim, Ovacık tepede îslimköy'ün kuzeydoğusunda görülmektedir. Peridodit yeşilimsi, yağhmsı bir parlaklığa sahip, bol kırıklı, kırıklar kabaca birbirine dik üç düzlem boyunca gelişmiş, diallag oldukça yaygın* az oranda olivin kalıntüarı görülmekte, yer yer kısmen serp'antinitlegmiştir. Peridodit, serpantinit ta- rafından çevrelenmektedir. Kimi yerlerde, peridoditten serpantinite doğ m dereceli bir geçiş de görülmektedir. Perido- dit yüzeylemeleri genel olarak 0,5-3 km boyutlarında olup biçim bozulmasına uğramış mercek biçimindedir.

Aşağıköy Gabro Üyesi (Kyta). Gabrodan oluşan bu birim Aşağıköy dere boyunca, Gürcü tepenin batısı ve Akkaya tepenin güneyinde, Köroğlu tepenin kuzeyinde görülmekte- dir. Çürüme yüzeyi açık gri, yer yer sarımsı, taze yüzeyi açık benekli yeşilimsi, tabakasız, yer yer tabakalı ve bol kırıklıdı,*. Holokristalin dokuda, iri diallag ve labrador taneleri yaygın, bazik plajiyoklaslar hafif kiUeşme göstermek- tedir. Kimi örneklerde bazik plajiyoklaslarm dalgalı sönme göstermesi, kayacın başkalaşım geçirdiğini düşündürmekte- dir. Gabronun da serpantinit ve diyabazla olan dokanağı ezilmiş, milonitleşmiştir. Aşağıköy derenin güneyinde doka- nağa yakın yerlerde gabroda koyu yeşilimsi (amfibolit) dü- zeyler görülmektedir. Bunların köken kayası dolerit olabilir. Ayrıca, burada diyabazın 1-1,5 cm kalınlığında dokana- ğa dik ışınsal bir doku kazandığı, gabroda yer alan diallag kristallerinin eğildiği ve uzadığı saptanmıştır. Bu özellikle- rin, magmanın henüz sıcak olduğu bir dönemde farklılaş- ma ve biçimbozulması ile de kazanılabileceğini gözeterek, gabro ile diyabaz arasında ilksel ilişki de kurulabilir. Gab- ro yüzeylemeleri en çok 4-5 kmlik bir alan kapsamakta ve tekdüze bir biçime sahip değildir.

Doğardı Diyabaz Üyesi (Kytd). Albit diyabazdan oluşan bu kayalar Doğanlı'mn güneybatısında Esençayköy ile Gür- cü tepe arasında, Köroğlu tepenin batısında ve kuzeyinde Akkaya tepennin güneyinde ve güneybatısında görülmekte- dir. Çürüme yüzeyi kahverengimsi, taze yüzeyi koyu yeşi- limsi, tabakasız, dağıhrcasma kırılgan, Karacalardın batı- sında diyabaz ve diyabazik tüften oluşmakta olup yastık lav- lar da kapsamaktadır. Ofitik doku belirgin, albit çubukları egemen, epidot ve ojit, ikincil kuvars kapsamakta, kloritleş- me, karbonatlaşma, uralitleşme izlenmektedir. Diyabazın ser.

pantinit ve gabro ile ilişkisi yukarıda belirtildiği gibidir. Yü- zeylemelerin en iri olanları 5-7 km£lik alan kaplamaktadır.

Ayrıca, haritalanamamış irili ufaklı piroksenit, amfibolit ve spilit blokları yer yer görülmektedir.

Ofiyolitli karışığın metamoriîtlerle ilişkileri

Bu bölümde ofiyolitli karışığın kuzeydeki Tokat metamorfitleri ile güneydeki Karaçayır metamorfitleriyie ilişkile- ri sunulacaktır.

Ofiyolitli karışığın Tokat metamorfitleriyie ilişkisi. To- kat metamorfitîeri, ofiyolitli karışığın altına dalmakta olup dokanak boyunca oldukça kıvrımlanmış ve milonitleşmiştir.

Ofiyolitli karışık, bu dokanağa yakın yerlerde diyabaz ve diyabazdan türemiş kumtaşmdan oluşmakta olup mermer, kristalleşmiş kireçtaşı ve şist bloklarını kapsamaktadır. Bu blokların fiziksel özellikleri, Tokat metamorfitlerine benze- mektedir. Onun için tektonik işlemlerin egemen olduğu bir çökelme ortamında ofiyolitli karışık ile Tokat metamorfit- lerinin yanyana geldiği düşünülmektedir.

Ofiyolitli karışığın Karaçayır metamorfitleriyie ilişkisi.

Karaçayır metamorfitlerine ait yüzeylemelerin kuzey kena- rında, yer yer serpantinit korunmuştur, örneğin, Gazikö'y'ün kuzeybatı-batısmda ve Çeltekdağı batısında bu durum gö- rülmektedir. Ofiyolitli karışığın kuzeyden güneye doğru ha- reketi sırasında tektonik işlemlerle bugünkü konumuna gel- diği, bunun büyük bir bölümünün aşındığı, ancak kalıntı halinde serpantiBitin kaldığı düşünülmektedir. Onun için, iCa- raçayır metamorfitleriyie ofiyolitli karışık arasındaki ilişki sadece tektonik bir olayın (üzerlemenin) ürünü olabilir.

ÖRTÜ KAYALARI

Bunlar, Üst Senoniyen yaşlı Boztepe Formasyonu, Iıü- tesiyen-Priaboniyen yaşlı Doğanşar Formasyonu ve Miyosen yaşlı Kargın Formasyonundur. Burada ağırlıklı olarak, ofiyolitli karışıklıkla olan özgül ilişkileri nedeniyle Boztepe For- masyonu daha ayrıntılı olarak sunulacaktır.

Boztepe Formasyonu (Kb)

Pelajik kireçtaşı ve ofiyolitli karışıktan türemiş olistostrom düzeylerini kapsayan bu birim, çalışma alanının ve Batmantaş ile Akyurt köylerinin kuzeyinde doğu-batı uza- nımlı bir kuşak halinde olup iki üyeye ayrılmıştır.

Maden Kireçtaşı Üyesi (Kbm). Kireçtaşı (biyomikrit) oldukça egemen olup ancak yer yer kumtaşı, kiltaşı; kül!

kireçtaşından oluşmakta;. gri sarımsı, yer yer turuncum su;

ince, orta kalınlıkta tabakalı, tabakalanma düzenli; bol kı- nkh, kırıklar kimi yerlerde birbirine dik düzlemler halinde gelişmiştir. Akyurt'un kuzeyinde serpantinit,, diyabaz, radyolarit ve mermer çakıllarını kapsayan bir çakıltaşı ile ofiyolitli karışığın üzerine gelmektedir. Boztepe'nin kuzeydoğu- doğusunda ise tane ve hamuru serpantinitten oluşan bir ça- kütaşı ile bu birim, ofiyolitli karışığın üzerine gelmektedir.

Saptanan fosillere göre, bu kayalar Üst Senoniyen yaştadır.

Nöksü Olîstostromu (Kbn). Olistostrom, çökelme unsur- larının egemen olduğu bir ortama kayma ile yerleşmiş ve ortama yabancı yağışımlar anlamında kullanılmaktadır. Nök- sü Olistostromu da serpantinit, radyolarit, mermer ve diğer blokların kum, kil ve karbonattan oluşan hamurda yer al- dığı bir birim olup Batmantaş'm kuzeydoğusunda Nöksü dere ile Maden dere arasında görülmektedir. Ayrıca Boztepe- nin üst düzeylerinde ve Köroğlu tepe batısında ölçek nedeniyle haritalanamamış yüzeylemeler vardır. Bu yüzeylemeler- de Maden Kireçtaşı Üyesi'nin ara düzeylerine rastlanmakta- dır. Dokanakta kumtaşı egemen, kumtaşı içinde serpantinit, diyabaz, şist ve Maden Kireçtaşı Üyesi'ne ait çakıllar görül- mektedir. Onun için, olistostromun, pelajik çökelme koşul- larının egemen olduğu, kendine özgü engebeleri olan bu ortamın çeşitli düzeylerinde çekim kaymasıyla oluştuğu dü- şünülmektedir. Bu birimin, çalışma alanında mercek biçi- minde ve Maden Kireçtaşı Üyesi'nin arasında olduğu, en azından 20-25 m kalınlığa ulaştığı belirlenmiştir.

Bu iki üyeyi kapsayan Bostepe Formasyonu'nım yuka- rıdaki verileri gözeterek, ofiyolitli karışık üzerine uyumsuz'' İukla geldiği ve toplam olarak 800 m kalınlığa ulaşabilece- ği düşünülmektedir.

Diğer kayalar

Doğanşar Formasyonu (Td), yeşilimsi; orta ve ince ta- bakalî; çakıltaşı, çakıllı kumtaşı, kumtaşı ve kiltaşmdan

(6)

TOKAT - SİVAS OFtYOIitTLERtNlN YAŞI 35

Şekil 2: İnceleme alanının kuzey kesiminin genelleştirilmiş sütun Figure 2: Generalized columnar section of the northern part of the

oluşmakta ve ofiyolitli karışığın üzerine uyumsuzlukta gelmektedir. Paleontolojik belgilemelere göre bu birim Lrüte- siyen-Priaboniyen yaşlıdır. Kargın Formasyonu (Tk) ise turuncumsu, bordo; kalın yer yer orta kalın tabakalı; ça- kıltaşı yer yer çakıllı kumtaşmdan oluşmaktadır. Bu bîri- min karasal fasiyeste ve olasılı Miyosen yağlı olduğu dü- şünülmektedir.

Ayrıca çalışma alanının güneyinde Karaçayır metamorfitleri üzerine Eosen yaşlı Yıldızeli Formasyonu (Ty) açılı uyumsuzlukla gelmektedir. Yıldızeli Formasyonu çakıltaşı, kireçtaşı, kumtaşı, kumlu kireçtaşı, kiltaşmdan oluşmakta

kesiti,

investigated area.

ve daha çok üst düzeylerinde ofiyolitli karışıktan ve Üst Kretase yaşlı kayalardan türemiş olistostromlar kapsamak- tadır. İncesu Formasyonu (Ti) ise altta çakıltaşı, kumtaşı, üstte kireçtaşı ve yer yer kumtaşı arakatkılanndan oluşmak- tadır. Bu birim hem Karaçayır metamorfitieri hem de Yıl- dızeli Formasyonu üzerine açılı uyumsuzlukla gedmekte, karasal (gölgesel) olup olasılı Miyosen yaşlıdır.

TARTIŞMA

Çalışma alanında yer alan ofiyolitli karışık eski çalış- malarda "mof" olarak değerlendirilmiştir (Okay, 1953; Bay- kal ve diğerleri, 1966). Bunlar, yöredeki renkli karışık fasi-

(7)

36 YILMAZ yesin serpantinit, gabro ve diyabaz gibi bazik kayaların ka-

rışımından oluştuğunu ve Mesozoyik sırasında yerleştiğini ileri sürmektedirler. Brinkmann (1976) ve İlhan (1976) bu kuşaktaki ofiyolitlerin bir bölümünün Üst Jurasik'ten önce bir bölümünün de Üst ICretase'de yerleştiğini belirtmektedir.

Tatar (1978) bu yöredeki ofiyolitli seride, alttan üste doğ- ru serpantinit, kısmen şistleşmiş diyabaz, radyolarit; kırmızı, gri kalkerler şeklinde bir stratigrafik sıralanma olduğunu ve bu serinin Üst Kretase öncesinde yerini almış olduğuna işaret etmektedir. Ayrıca çalışma alanı dışında ve batısında Özcan ve diğerlerinin (1980) Kuzey Anadolu Fayı-Kırşelıir Masifi arasında yaptığı çalışmaya göre ofiyolitli karışık Maestrichtiyen öncesi yerleşmiştir. Terlemez ve Yılmaz (1980) ise çalışma alanı dışında ve doğusunda aynı kuşakta yaptığı çalışmada, ofiyolitli karigığm en azından Eosen ön- cesi yerleştiğini ileri sürmektedir. Yapılan çalışmaya göre ofiyolitli karışık, mağmatik ve tortul kökenli kayaların ka- rışımından oluşan tektonik bir birimdir. Mağmatik kayala- rın (peridodit, gabro, diyabaz) ve tortul kayaların (radyolarit, pelajik kireçtaşı vd. nin). her biri okyanus kabuğu- nun birer düzeyine rastlayabilir. Fakat bu kayaların birbiriyle olan ilksel ilişkileri, tektonik işlemlerle bozulduğundan incelenememektedir. Mağmatik ve tortul kayalar olanaklar ölçüsünde haritalanmış, kayatürü özellikleri ve fosil kapsam- ları sunulmuştur (şekil 2). Buna göre, tortul bloklar genel olarak kuzeyden güneye doğru gençleşmektedir (şekil 1).

Bu durum ofiyolitli karışığın kuzey bölümünde daha belirgindir. Ayrıca ofiyolitli karışıkta yaşı saptanabilen en genç tortul blokların, Senomaniyen yaşta olduğu belirlenmiştir.

Diğer taraftan ofiyolitli karışık üzerine, Üst Senoniyen yaşlı ve ofiyolitli karışıktan türemiş olistostromlar kapsayan pelajik kireçtaşı uyumsuzlukla gelmektedir. Bu yönüy- le, yapılan çalışma, Yılmaz'ın (1979) ve Koçyiğit'in (1979) çalışmalarıyla uyum içindedir. Son yıllarda; ofiyolitli ka- rışığın okyanus hendeğinde oluştuğu benimsenmektedir. Yu- karıdaki verileri de gözeterek ofiyolitli karışığın, Senoma- niyen-Alt Senoniyen yaşlı bir okyanus hendeğinin ürünü ol- duğu düşünülmektedir.

Koçyiğit (1979); Üst Senoniyen yaşlı, ofiyolitli karışık- tan türemiş olistostromların örtü kayasının tabanında yer aldığını belirtmekte ve olistostromun oluşumunu, havzanın bir kenarının sürekli yükselmesine ve örtü kayasının çökel- mesindeki bir durulmaya bağlamaktadır. Oysa, Nöksü dere- de, olistostromun örtü kayası içinde incelerek kayboldu- ğu, Boztepe'de örtü kayasının üst düzeylerinde de ofiyolitli karışıktan türemiş olistostromlarm varlığı saptanmıştır. Bu verilere göre de olistostromun, pelajik çökelme koşularlının varoduğu, kendine özgü engebeleri olan bir ortamın çeşitli düzeylerinde, kimi kaymalarla da oluşabileceği açıktır.

SONUÇLA»

1. Çalışma alanının kuzeyindeki Tokat metamorfitleri iki üyeye ayrılmıştır: Yeşilşistler ve kristalleşmiş kireçtaşı bloklarının bir bölümünün Permiyen yaşta olduğu saptan- mıştır. Tokat metamorfitleriyle, ofiyolitli karışık arasındaki ilişkinin sedtmenter-tektonik nitelikli olduğu belirlenmiştir.

2. Karaçayır metamorfitleri de iki üyeye ayrılmıştır:

Kalkşist ve kuvarsit. Karaçayır metamorfitleriyle ofiyolitli

karışık arasındaki ilişkinin tektonik nitelikli olduğu düşü.

nülmektedir.

3. Çalışma alanında yer alan ofiyolitli karışığın, ço- ğunlukla serpantinit, yer yer kumtaşı, tüf ve uglomeradan oluşan hamur içinde dm'den km'lere kadar değişen boyda değişik köken ve yaştaki kayaların karışması ile oluşan tektonik bir birim olduğu ve Senomaniyen-Alt Senoniyen yaş aralığında yerleştiği belirlenmiştir.

4. Üst Senoniyen yaşlı örtü kayasının çeşitli düzeyle- rinde, ofiyolitli karışıktan türemiş olistostromlar saptanmış- tır.

KATKI BELİRTME

Bu yazı Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Jeoloji Kür- süsü'nde yapılan doktora tezinden yararlanılarak hazırlan- mıştır. Yazar, tez yöneticisi Sayın Prof. Dr. Melih Tokay'a, Prof. Dr. Oğuz Erol'a ve yardımlarını esirgemeyen Esen Arpat'a, Necdet özgül'e, Dr. inci Ertan'a, Dr. Cemal Gün- cüoğlu'n'a, Cengiz Baştuğ'a, Dr. Oğuz Arda'ya teşekkür eder.

Paleontolojik belgelenmeler, Dr. Ercüment Sirel, Afet KaJlioğ- lu ve Ayşe Ayaroğlu tarafından yapılmıştır. Yapılan çalış- ma, Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü'nün projeleri kap- samında sürdürülmüştür.

DE&İNÎLEN B E L G E M E

Baykal, F., 1947, Zile-Tokat-Yıldızeli bölgesinin jeolojik etüdü: Ma- den Tetkik ve Arama Enst. Derleme Rap. no. 1709, Ankara.

, 1966, 1:500.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası (Sivas): Maden Tetkik ve Arama Enst. yayınları, 116 s. Ankara.

Blumenthal, M.M., 1950, Beitraege zur geologie des Landschaften am Mittleren und Ünteren Yegilırmak (Tokat, Amasya, Havza, Erbaa, Niksar): Maden Tetkik ve Arama Enst. yaylaları, Seri D., no 4, 1538.

Brinkmann, R., 1976, Türkiye Jeolojisine Giriş (Çev. Orhan Kaya):

Ege Üniv. Fen Fakültesi Kitapları Serisi no. 53, 155 s, Bornova, İzmir,

İlhan, E., 1976, Türkiye Jeolojisi: Orta Doğu Teknik Üniv. Mühendislik Fakültesi, yaym no. 51, 239 s. Ankara.

Koçyigit, A., 1979, Çördük Olistostromları: Türkiye Jeol. Kur. Bülte- ni, 22/1, 59-68.

Olcay, A.C., 1953, Sivas ile Tokat arasındaki bölgenin (Reşadiye 44/3 paftasının) jeolojisi hakkında not: Maden Tetkik ve Arama Enst.

Derleme Rap. no. 2242. Ankara1, Yayınlanmamış.

Özcan, A., Erkan, A., Keskin, A., Oral. A., özer, S.. Sümengen, M., Tekeli, O., 1980, Kuzey Anadolu Fayı - Kırşehir Masifi arasının Temel Jeolojisi: Maden Tetkik ve Arama Enst. Derleme Rap.

no. 6722, Ankara, yayınlanmamış.

Göksu, E., 1974, 1/500.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası (Samsun¹):

Maden Tetkik ve Arama Enst. yayınları, 78 s.

Tatar, Y., 1978, Ofiyolitli Çamlıbel (Yıldızeli) bölgesinin stratigrafisi ve petrografisi: Maden Tetkik ve Arama Enst. Derg., 88, 56-72.

Terlemez, î. ve Yılmaz, A., 1980, Ünye-Ordu-Reşadiye-Koyulhisar- Karacayır-Hafik arasında kalan bölgenin Jeolojisi: Maden Tet- kik ve Arama Enst. Derleme Rap. no. 6671 Ankara, yayınlanma- mış.

Yalçınlar, t, 1955, Sivas 61/1, 61/2, 61/4 paftalarına ait jeolojik rapor: Maden Tetkik ve Arama Enst. Derleme Rap. no. 2577. An- kara yayınlanmamış.

Yılmaz, A., 1979, Dumanlı Dağı (Tokat) ile Çeltek Dağı (Sivas) ara- sındaki bölgede ofiyolitli kangıgın is yapısı ve diğer birimlerle ilişkisi: 33. Türkiye Jeol. Kur. Bilimsel ve Teknik Kurultayı, Bildiri Özetleri, s. 74.

Yücel, T., 1955, Kangal-Gemerek arası jeolojisi hakkında rapor (1/100.000'lik 61/4, 61/3, 60/4, 60/2); Maden Tetkik ve Arama Enst. Derleme Rap. No. 2336, Ankara, yayınlanmamış.

Tazının yayıma verildiği tarih : 33.1.1981