Fizyolojik yağ dışında, hücrelerdeki yağ protein gibi diğer maddelere bağlanarak görülmez halde bulunur.
Buna “maskelenmiş yağ” denilir.
Hücredeki maskelenmiş yağın görülebilir hale gelmesine ise “ yağ fenerozu “ (phaneros = görülebilir hale gelmek, görülebilir) denilir.
Böyle durumlarda hem görülmez yağ yağ vakulleri halinde görülür ve hem de hücre de diğer morfolojik değişiklikler oluşur. Yağlı dejenerasyon olarak tanımlanan bu hal organ ve dokularda makroskopik ve mikroskopik olarak tanımlanır.
Etiyoloji
En çok karaciğerde rastlanır. Başlıca nedeni: Barsaktan fazla yağ gelmesi
Yağ depolorından fazla yağ asitlerinin gelmesi Yağın metabolize edilmesinin bozulması
Karaciğerden yağ transportunun bozulması
Yağlı Dejenerasyon
Etiyoloji
En önemli nedeni hypoxia ve toxication’dur
Hypoxia’nın başlıca sebepleri Anemiye bağlı oksijen azlığı Karbonmonoksit zehirlenmesi
V.sentralistekan akımının engellenmesi Kalp yetmezliğine ilgili pasif hiperemi gibi durumlarda karaciğer hücrelerinde
solunum enzimleri bozularak yağlı dejenerasyon şekillenir.
Böyle durumlarda centrolobuler karaciğer yağlanması görülür . Sonra panlobuler hale gelir
Olayın ilerlemesiyle nekroz şekillenir. Özellikle kronik kalp yetmezliğine bağlı olanlar siroza kadar ilerler.
Toxication’nun başlıca nedenleri
Kan ile karaciğere gelen çeşitli organik inorganik bitkisel- hayvansal
toksinlerdir.
Bakteri mantar toksinleri , Kloroform, karbontetraklorür (CCl4 ) , fosfor başlıca faktörlerdir.
Bu durumda yağlı dejenerasyon karaciğer lobcuklarının periferinden başlar
Hepatitis ve protein sentezinin engellenmesi, lipoprotein
sentezlenmemesi gibi etkilerle de lipidler hücre içinde kalır.
Esansiyel yağ asitleri ile kolin ve
metionin eksikliği özellikle domuzlarda dietetik hepatoza neden olur.