ALMANYA SOSYAL GÜVENLİK
SİSTEMİ
• Almaya emeklilik sistemi, dağıtım esasına
dayalı ve tüm çalışanları kapsayan bir yapıya sahiptir.
• 1992’de yürürlüğe giren Yaşlılık Aylığı Reform Kanunu ile normal emeklilik yaşı, erkeklerde 2001, kadınlarda ise 2004 yılından itibaren 65 olarak belirlenmiştir.
• Hastalık sigortası yardımları kapsamında hükümet sağlık harcamalarının azaltılması amacıyla,
• sigortalıların ilaç masraflarının %10’una
katılmalarını ve hastanede tedavi edilmeleri halinde günlük 11 Euro tutarında ödeme
yapmalarını öngörmüştür.
• Ayrıca, Almanya’da 1974 yılından bu yana özel kesimi bireysel emeklilik sistemine özendirici kanunlar çıkartılmakta olup,
• bu konuda getirilen en son düzenlemelerden biri 1997’de yürürlüğe giren Emeklilik Reformu Kanunudur.
• Ayrıca 2001 yılında sosyal sigortalar arasında denge sağlamak, mesleki hazırlık planları
oluşturmak ve özel emeklilik sigortasını etkin şekilde uygulamak amacıyla yeni bir emeklilik reformu yapılmıştır.
• Bu konudaki çalışmalar halen devam etmekte ve sistemin daha da genişletilmesi düşünülmektedir.
• Öte yandan, hükümet, 1993 yılındaki Maastricht Kriterleri doğrultusunda kamu harcamalarının kısılmasına yönelik bazı tedbirler alınmıştır.
• Bu tedbirler esas olarak sosyal güvenlik
harcamalarının kısılmasına yönelik olup, işsizlik ödeneklerinin %3 oranında azaltılmasını ve
yararlanma sürelerinin kısaltılmasını içermektedir.
• Ayrıca, hükümet hastalık ve analık
yardımlarında doğum yardımı ve doğum
izninden doğan maliyetleri sübvanse etmekte, iş kazalarında Tarımsal Kaza Sigorta Fonunu
desteklemektedir.
• Aile yardımlarının tamamı ise devlet tarafından karşılanmaktadır.
Yararlanılan Kaynak:
Haluk Egeli, Parafiskalite ve Parafiskal
Yükümlülükler; Ahmet Atılgan, Neo-liberal Dönemde Sosyal Güvenlik
